Minnaar deel 42

StardustZiggy schreef: ↑

12-05-2021 13:39

Vraagje, worden mijn posts ook als te lang beschouwd en/of veroordelend?

Nee.
En anders... dan maar wel, dan is dat zo. Ik kan me voorstellen dat mensen mij ook wel eens als vlo in de pels zullen ervaren en dat mag.

Rooss4.0 schreef: ↑

12-05-2021 14:34

Nee.
En anders... dan maar wel, dan is dat zo. Ik kan me voorstellen dat mensen mij ook wel eens als vlo in de pels zullen ervaren en dat mag.

Met je kattenluikjes...gaat lekker bij jou trouwens!

loisnvt schreef: ↑

12-05-2021 14:38

Maar dat is toch helemaal oké, zo doe ik exact hetzelfde. En meestal wil ik een vraag die persoonlijk aan mij wordt gesteld ook best beantwoorden, tenzij deze vraag al vol oordelen staat, dan pas ik.

Een mening/ visie kan misschien voelen als een oordeel?
Ik sloeg eigenlijk alleen aan op de term verantwoordelijkheid dragen in de positie van single met gebonden minnaar. Jij zei vanmorgen dat je deze verantwoordelijkheid draagt en ik was nieuwsgierig hoe?
Daarna leg ik aan @Roos uit dat verantwoordelijk nemen in mijn ogen iets is wat je naar jezelf toe doet. Meer niet.

LovingSummer schreef: ↑

12-05-2021 12:03

Nu gebeurt er bij mij weinig om te vertellen om het moment, maar ik merk wel dat ik het topic een beetje mijd. Ik merk - met vlagen, maar dit is zo'n vlaag - dat ik de sfeer niet prettig vindt.

Er worden dingen gezegd en gevraagd onder het mom van spiegelen en niet (ver)oordelen, terwijl dat juist onderliggend wel gebeurt. Ik merk dat ik last van 'de waarheid' terwijl er meerdere waarheden kunnen zijn.

Jammer! Dat wilde ik gewoon even kwijt.

Dat lijkt me normaal op een openbaar forum. Ik lees in dit topic juist geen verkeerde intenties , wel verschillende meningen.

Rooss4.0 schreef: ↑

12-05-2021 14:34

Nee.
En anders... dan maar wel, dan is dat zo. Ik kan me voorstellen dat mensen mij ook wel eens als vlo in de pels zullen ervaren en dat mag.

Hahaha nou ik niet hoor. Ik vind het heerlijk om je te lezen! En idd je woordspelingen maar ook je kennis en ervaring zijn voor mij heel fijn.

Loïs en Zowizo, wat lief!

Roodkapjeendewolf schreef: ↑

12-05-2021 18:06

Dat lijkt me normaal op een openbaar forum. Ik lees in dit topic juist geen verkeerde intenties , wel verschillende meningen.

Ik lees ALLE bijdrages graag, en zie ze idd als meningen; niet meer, niet minder.

Hey Leeuwin!
Hoe gaat het met minnaar 1 2 en 3? Heb je 2 inmiddels gezien of nog niet?

Ik las hetzelfde bij dat stukje over een ontwikkelde vrouw. Hoe moet ik dat anders dan als een oordeel lezen? Een mening met een behoorlijk oordeel erachter, net als de onlangs geplaatste ‘maar blijkbaar raak ik een gevoelige snaar’, waar ook een oordeel achter zit, precies zoals Sail omschreef. Geeft niet maar kom inderdaad niet aan van ‘het is alleen maar een mening meer niet’. Nee, het is gewoon een oordeel. En veel van die meningen hebben een ondertoon van ‘als je jezelf maar goed kent, dan bevrijd je je er wel van’, iets in die trant en anders ‘je komt er wel achter’ toon. Dat kan en mag. Aan de ander weer de keuze om er wel of niet op te reageren maar ik krijg er een pot verwijt de ketel gevoel bij.

Ik kies ervoor om achter mijn eigen valkuilen en verbeteringen te komen. Ik lees veel meningen heel graag en soms kan ik er iets mee en soms minder. Het contact met minnaar is voor mij momenteel waardevol en ik loop het risico om allerlei hechtingsstofjes (ik mag hopen dat het ietsje meer is dan louter hormoon gestuurd) aan te maken, in het patroon van angst en verlating of binding te zitten en vervolgens drie a vier maanden liefdesverdriet, zo heb ik mij laten vertellen. Zo voelt het nu niet maar ik ben reeel daarin. Minnaar vroeg onlangs wat het ergste zou zijn wat me in ons contact kan overkomen, de angst voor afwijzing nadat ik heel veel heb gedeeld, denk ik, maar aan de andere kant bedacht ik me of dat nou zo erg is. Ja, dan wijst hij mij af of ik hem, dat wil nog steeds niet zeggen dat de persoon an sich niet de moeite waard is. Ik vind mezelf zwaar de moeite waard. Als een ander daar andere ideeën bij heeft, his loss of de mijne. Het maakt mij niet minder, sterker nog, ook dan weet ik dat ik na een klote tijd opnieuw opveer want dat is wie ik ben.
Wat ik enorm relativerend vind, is dat ik vorig jaar de overtuiging had om de eerste tien jaar niemand meer tegen te komen die me enigszins weet te boeien. Nou, dat huisje is alvast omver geschopt. Dat wil dus ook zeggen, dat er na hem weer allerlei mogelijkheden zijn, alleen of met een ander. Dat vind ik een prettige gedachte. Dus ik zit nog wat in dubio of hij mij wel verpest op bepaalde gebieden. Ik denk het niet, al lijkt dat zo. De lat gaat gewoon nog wat meer omhoog en ik weet nog wat beter wat ik wil en wat niet. Minnaar mag daar in deze ontwikkeling fijn getuige van zijn.

@Leeuwin, ja, hoe gaat het? Voel je je weer wat senang (ik hou van dit woord)? Ik moest denken aan een post van je een paar weken geleden over balans en wel voelen, niet voelen. Dat voelde voor mij best als koorddansen, dat hele balanceren. Hoe ervaar je dat nu? Heb je er echt rust in?

Zowizo schreef: ↑

13-05-2021 12:26

Hey Leeuwin!
Hoe gaat het met minnaar 1 2 en 3? Heb je 2 inmiddels gezien of nog niet?

Hey Zowizo,
Met minnaar 1 gaat t prima, vorige week een heerlijke date mee gehad.
Met minnaar 2 heb ik een paar weken geleden een leuke date gehad.
En met minnaar 3 een wandeldate gehad, en met hem heb ik over een paar weken een date.

Ik hoop dat met jou ook alles goed gaat?
Heb je nog contact met die jongen met die hele mooie blauwe ogen?

StardustZiggy schreef: ↑

13-05-2021 16:02

@Leeuwin, ja, hoe gaat het? Voel je je weer wat senang (ik hou van dit woord)? Ik moest denken aan een post van je een paar weken geleden over balans en wel voelen, niet voelen. Dat voelde voor mij best als koorddansen, dat hele balanceren. Hoe ervaar je dat nu? Heb je er echt rust in?

Heel senang, Stardust.
Komt denk ik ook omdat ik maar weinig app met minnaars, dat werkt voor mij het beste, en geeft mij rust.

Dag allemaal, al een aantal jaar lees ik graag het topic mee. Soms wil ik wat reageren, maar ik heb me nooit voorgesteld en dat houdt me dan tegen.

Ik zit zelf in een open relatie en heb ruim 6 jaar een vaste minnaar ernaast. Af en toe nog wat korte contacten. Mijn man heeft met name wat meer losse contacten.

Nou ik zou graag af en toe meeschrijven

Hoi allemaal

Wat is er weer veel geschreven deze week!

Welkom paradijsvogel en mavelle!

@stardust, ik vind jou posts altijd erg vanuit jezelf geschreven en een reflectie van je eigen proces. Mooi en op sommige gebieden herkenbaar. Je zult nooit kunnen schrijven zodat je iedereen aanspreekt, dat hoeft ook niet. Maar je zult altijd wel iemand aanspreken. Dat is inherent aan een forum. Dus degenen die er wat in herkennen of interessant vinden lezen misschien heel je post en een ander weer niet. Een topic is net een klein feestje er ontstaan allerlei gesprekken, soms sluit je aan, soms ga je door, soms is iedereen met elkaar bezig en soms in kleinere groepjes.

@Paradijsvogel, welkom nogmaals. Deze relatie gaat je vast een hoop leren! Ik las dat je al veel waarschuwingen hebt gekregen wat ik me goed kan voorstellen. Ik vind zelf dat de intense gevoelens deels inherent zijn aan verliefdheid, wanneer je verliefd wordt in een ingewikkelde situatie kan het allemaal wat...ingewikkelder worden, omdat je de gevoelens en behoeftes niet helemaal met elkaar kan delen. Maar de ‘trauma bond’ dat Roodkapje noemt zit ook wat in een geeft een mooie kans om te leren, reflecteren en misschien wel helen zo nodig. Ik kan me voorstellen dat dat ook van toepassing is. Je schrijft dat je minnaar je iets laat zien en iets brengt wat je niet eerder hebt ervaren. Als je het bij jezelf kan houden, kan kijken naar wat het met jou doet waarom dat zo belangrijk voor je is ipv van hem een ware God te maken, en je alleen maar op het contact te richten, kan het een mooie en leerzame ervaring worden. Als je het alleen aan hem gaat ophangen en je leven vooral om hem laat draaien vrees ik dat je gevaar loopt je te verliezen en met de pijn en verdriet te komen te zitten die anderen al hebben benoemd. Overleef je natuurlijk ook wel weer, maar ik snap goed dat anderen je hiervoor willen waarschuwen of behoeden.

Reden dat ik de reflectie-optie noem is dat ik wel in jouw post een soort jongigheid meen te lezen, iemand die ergens naar op zoek is op gebeid van intimiteit en genegenheid wat je eerder misschien hebt gemist. Ik vind het een goede vraag van StarsustZiggy over je gemis van diepgang in eerdere relaties. Hoeveel bracht jij zelf echt? Hoeveel kwetsbaarheid en openheid liet jij in de relatie zien - echt? Of was jij vooral goed in een soort schijn openheid waarbij je zelf de touwtjes stevig in handen had (je noemde dat je er een handje van hebt de ander ‘uit de dagen’). Nouja, allerlei vragen om mogelijk op te reflecteren, uiteraard alleen als je er zelf behoefte aan hebt.

Wat betreft mening/oordeel, de scheidslijn is dun denk ik? Ik zou zeggen dat ik zelf een oordeel heb over (het faciliteren van) vreemdgaan. Maar ik kan dat prima los zien van wie iemand is. Dat ik prima begaan kan zijn met iemand, betekent niet dat ik altijd alles goedkeur. Verschil mag er zijn wat mij betreft. Misschien is het meer een mening dan wat ik heb hierover? Mijn man is ooit vreemdgegaan en ik hou zowel hem als haar verantwoordelijk voor hun aandeel hierin. Maar ik heb de relatie met mijn man kunnen herstellen en vind inmiddels ook niks mis met die vrouw. Zo ver ik haar ken is het een leuke, lieve vrouw die ook een vriendin had kunnen zijn. Het is voor zowel mijn man en ik wel een reden om nooit meer iets met vreemdgaan te maken te willen hebben. De pijn en ellende in het verleden werkt voor mij als een heel goede gevoelsmatige rem op mijn impulsen. Ook weten hoe de verliefdheden, hormonen en dit soort relaties werken helpt daarin.

Ik begrijp heeeel goed dat lois geen discussie meer aangaat hierover. Ik denk zelf ook dat dat een saaie herhaling van zetten wordt. Dat gesprek wordt herhaaldelijk gevoerd hier en op allerlei andere topics over vreemdgaan. Volgens mij is het gewoon een verschil in visie. Kan je eindeloos keer op keer over discussiëren.

@Elmervrouw, ik ‘ken’ jou al jaren van het forum, maar nooit met je geschreven. Wilde toch zeggen dat ik het goed vind om te lezen dat je een therapie plek hebt gevonden. Ik hoop dat het een veilige plek wordt waar je kunt onderzoeken, ontdekken en verwerken. Gun je enorm wat vrijheid van alles. Succes!

@mavelle, welkom! Ik zal ook met interesse jouw bijdragen leveren. Denk dat wij misschien een vergelijkbare situatie hebben, maar jij al wat langer op weg.

@Rooss, een heel fijn, spannend weekend gewenst!

Verder een zwaai naar iedereen op wie ik niet direct heb gereageerd. Is niet nodig, weet ik, maar ja, op dit virtuele feestje kunnen we elkaar niet zien en moet je sommige dingen maar expliciet zeggen

Sailship en anderen, dank je wel voor jullie reacties op mij. Ik vind het fijn dat ik toch af en toe een plek kan innemen; binnenkomen en weer weggaan, maar niet echt weggaan - zoiets als in Hotel California

Het is juist zo interessant dat je overal, en van iedereen, iets kunt leren en meenemen in je verdere leven. Ik ben blij dat ik ondanks pijn en kwetsing (en dan nog: dat heeft iedereen toch wel, in meerdere of mindere mate) mijn nieuwsgierigheid en openstaan-voor altijd heb behouden. Ik vind dat iets moois. Ik ben niet afgestompt door alles, allesbehalve.

Ik bewonder je daarom Elmervrouw, wat heb jij een veerkracht en wat gun ik je een lief waarbij je jezelf kunt zijn, die er voor je is. Fijn om af en toe wat van je te lezen!

Dat ik bij hem mezelf kan zijn, is zeker. (Nu nog altijd durven, maar het gaat steeds beter.) Hij is heel erg zichzelf. Heel inspirerend! Eerlijk, authentiek, helder, duidelijk. Ik weet wat ik aan hem heb, en als er iets is, dan is hij er. Heel blij mee.
Dank je voor je lieve woorden, Marana.

@Elmervrouw, ik had nog niet op je gereageerd maar ben blij je tegen te komen in dit virtuele feestje zoals Sail schrijft. Ook ik ‘ken’ je van eerdere topics lang geleden. Toen schreef ik onder een andere nick maar zeer sporadisch. Ik durfde toen niet echt mee te schrijven en ruimte in te nemen, doodeng ‘al die Viva vrouwen’.
Wat gun ik het jou om je helemaal vrij te voelen in het jezelf te zijn bij hem. Komt wel. Je komt op mij alles behalve afgestompt over, iets wat ik ook nimmer bij je heb gelezen. Kom vooral hier binnenwandelen.

@Mavelle, welkom!

@Leeuwin, fijn om te lezen dat je je senang voelt. Vraag me altijd af hoe mannen en vrouwen dat doen, meerdere minnaars tegelijk. Irl ken ik meerdere die het zo doen om zichzelf er op die manier niet in te verliezen. Mij lijkt me dat wat onrustig maar dat is omdat ik wrs ook prikkelgevoelig ben. En ik wil dus wel voelen en focussen op 1 tegelijk (met mezelf op 1) en daar m’n weg in vinden. Wel interessant al die verschillende insteken.

@Sail, wat schrijf je weer rake dingen, fijn! Met mijn vraag of anderen mijn tekst te lang vonden, zag ik mezelf iets opschrijven vanuit een oud patroon maar dat niet alleen, ik ga zo ook wat meer confrontaties aan en ik vind het daadwerkelijk niet erg om geconfronteerd te worden met mijn blinde vlekken.
En ja, mening, oordeel, dat raakt elkaar.
Wat mij hier de laatste tijd vooral opvalt, is dat de intentie goed is maar inderdaad verschillende visies.

sailship schreef: ↑

14-05-2021 09:28

Je schrijft dat je minnaar je iets laat zien en iets brengt wat je niet eerder hebt ervaren. Als je het bij jezelf kan houden, kan kijken naar wat het met jou doet waarom dat zo belangrijk voor je is ipv van hem een ware God te maken, en je alleen maar op het contact te richten, kan het een mooie en leerzame ervaring worden.

Reden dat ik de reflectie-optie noem is dat ik wel in jouw post een soort jongigheid meen te lezen, iemand die ergens naar op zoek is op gebeid van intimiteit en genegenheid wat je eerder misschien hebt gemist. Ik vind het een goede vraag van StarsustZiggy over je gemis van diepgang in eerdere relaties. Hoeveel bracht jij zelf echt? Hoeveel kwetsbaarheid en openheid liet jij in de relatie zien - echt? Of was jij vooral goed in een soort schijn openheid waarbij je zelf de touwtjes stevig in handen had (je noemde dat je er een handje van hebt de ander ‘uit de dagen’). Nouja, allerlei vragen om mogelijk op te reflecteren, uiteraard alleen als je er zelf behoefte aan hebt.

De laatste dagen veel stilgestaan bij jullie reacties. Dankjewel daarvoor! Vind het echt heel waardevol om vanuit verschillende kanten eens te kijken naar de 'situatie' waarin ik me begeef. Niet dat ik dat volledig objectief kan, maar jullie berichten helpen daar enorm in!

Heb even een stukje uit de reactie van sailship gequote omdat ik dat wel mooi vindt passen bij wat ik me zojuist realiseerde.
Ik denk dat je daar precies de spijker op zijn kop slaat. Minnaar geeft mij precies de ruimte te zijn wie ik ben waar ik daar in het grotemensenleven als werk/studie heel wat moeite mee heb. Juist de laatste tijd is dat iets waar ik veel mee bezig ben. Studie ligt op een laag pitje, juist omdat dat mezelf niet durven zijn ervoor zorgde dat ik opdrachten niet haalde. Een training op werk geeft mij veel spanning en onrust omdat er verwacht wordt dat ik ook input geef en mijn ideeën naar voren breng.
Met minnaar gaat dit heus ook niet vlekkeloos, maar het voelt alsof het vertrouwen in hem mij wel langzaam, steeds weer een zetje in de goede richting geeft. Inzien hoe dingen dus ook kunnen. Mezelf openstellen, gewoon open en eerlijk kunnen communiceren. Het voelt alsof ik dat bij hem kan 'oefenen'. Dit klinkt zo kinderachtig en behoorlijk beschadigd/trauma's als ik het zo schrijf.

Kan het me goed voorstellen lois. Jullie hebben ook wat meegemaakt met elkaar en zijn een lange periode 'samen' geweest.
Bleef het bij dat ene berichtje? Ben je oke?

Mijn date met lover was weer zalig. Al heef hij iets benoemd wat mij beetje van slag maakte.
Aan de ene kant was de uiting van zijn gevoel heel fijn om te horen, (veranderd niks aan onze status trouwens) aan de andere kant pijnlijk omdat het niks meer wordt dan dit.

Merk dat ik me wat meer los moet maken van hem.