Minnaar deel 42

@LS, wat goed om te lezen dat je sterker in je vel zit. Je komt rustiger over dan x mnd terug, meer berustend. En dan sluit ik me wel aan bij andere reacties dat het een mooi moment kan zijn om te doorvoelen hoe het zonder minnaar is.

@Zowizo, wijs besluit. Hoe voel je je na alle woorden van gisteren?
En dank je voor je woorden. Die zelfkennis, die groeit en ook mede dankzij jullie, door die spiegels. Soms kan ik er zelf m’n vinger niet op leggen en hoe fijn is het dan als een ander dat dan heel helder verwoord? Dat je denkt ‘verrek, dat is het!’ Dat maakt het voor mij ook makkelijker om m’n verantwoordelijkheid hierin op te pakken omdat het tastbaarder wordt en ik het kan omschrijven.
En op het moment dat ik er hier over schrijf, is het gevoel van onrust of het neerslachtig zijn eigenlijk alweer op z’n retour en zit ik vrij zen in m’n vel zoals nu.

StardustZiggy... janik voel me nu wel goed hoor, gisteren even iets minder maar ik moet leren de woorden te filteren en nu neem ik alles te persoonlijk op. En dat zal vast niet de bedoeling zijn.

Ja wijs besluit dat is het wel maarja, wel jammer want ik had er wel echt zin in. Maar wie weet komt het deze week of volgende week nog tot een herkansing.

Zowizo, waar ik gisteren nog over nadacht, is dat er vanuit -logisch- eigen ervaringen wordt meegedacht, dat doe ik immers ook. Dus ik denk bijvoorbeeld iets vanuit mijn situatie (mijn ex) bij jou te herkennen. Dat wil nog niet zeggen dat dat een feit is. Uiteindelijk ben jij degene die eruit filtert wat van toepassing is en dat weet je gewoon zelf goed. Ik vond het erg dat je het gevoel kreeg jezelf te moeten verdedigen en dat je het woord puinhoop gebruikte want dat is niet zo, je bent veel meer dan dat. De post van Sail aan jou vond ik dan ook mooi treffend.

En verplaatsing van dates noem ik voortaan verlangen opwekken. Nee serieus, die date komt wel. Heel benieuwd voor je.

Ja klopt sailship had een hele mooie post geschreven. Nou ja, ik weet dat het iets is waaraan ik moet werken überhaupt hoor, ik doe dat altijd. Soort van alleen maar lezen wat ik wil lezen en het mezelf teveel aantrekken. En veel klopt ook wat er gezegd wordt maar eigenlijk ook best wel wat niet en toch ga ik dan twijfelen aan mezelf. Ik moet juist meer bij mezelf blijven en woorden niet zo laten raken. Maarja dat is ook weer wie ik ben.

Goeie trouwens verlangen opwekken... zo kan ik het ook bekijken. Voorlopig is er nog contact dus wie weet...

...

@LS Je realiseert het je nu misschien niet, maar de schade als dit uitkomt is enorm.

...

@LS ik denk idd dat het goed is om nu afstand te hebben door de vakantie. Dan kun je de dingen meer in perspectief zetten en dus voor jezelf nagaan of het dit allemaal waard is.

Natuurlijk wil je niet dat het stopt aan de ene kant, het is als een verslaving want je verteld jezelf dat het niet uitkomt, dat niemand het weet en het gaat al zo lang goed wat maakt 1x dan nog uit... en zo verleg je je grenzen om te stoppen. (Ik vul het even in zoals ik het ooit ervaren heb...) En, de meest belangrijke reden om niet te stoppen is omdat jij je zo goed voelt wanneer je bij hem bent. Of wanneer je een berichtje van hem krijgt. Dat maakt dat dat stofje in je brein vrij komt en daar wil je meer van. Dat stofje heb je thuis veel minder, want thuis is regelmaat en ritme. Huishouden, kinderen, werk, man... en minder spanning. Maar thuis is wel de realiteit, thuis is jouw echte leven en met je minnaar is een fantasie om het zo maar te zeggen. Misschien helpt het om het op die manier te bekijken.

Hoe dan ook, ik hoop dat je tot een juiste beslissing komt voor jezelf waar jij je goed bij voelt.

Zelfs als het niet uitkomt LS is de kans op schade groot. Heel veel meeschrijvers op dit forum, die ooit vreemdgingen omdat het spannend was ondanks hun gelukkige relatie, zijn niet meer bij die partner van toen. Ook als die partner niet wist van het vreemdgaan.

Goed dat je je aan het bezinnen bent. Het heeft je veel opgeleverd het afgelopen jaar. Wat gaat het jou nog extra opleveren? Zou je weer zonder die spanning kunnen? Hoeveel gelukkige momenten met je minnaar heb je nog, en hoeveel lastige momenten omdat je vreemdgaat, weegt dat tegen elkaar op?

Hoi!

Mag ik hier ook meeschrijven? Ik heb een andere nick aangemaakt i.v.m. herkenbaarheid en gisteren (bijna) het hele topic doorgelezen.

Zal kort mijn situatie uitleggen: halverwege de 30, gelukkig getrouwd, twee kinderen en sinds een klein half jaar een vaste nr.2. We werkten ooit samen, hadden toen ook al seks (maar ik was toen niet gebonden) en sinds een half jaar weer contact gekregen en al vrij snel werd duidelijk dat de fysieke klik er nog steeds is. Hij is ook getrouwd met kinderen (was toen ook al zo).

We zien elkaar zo'n 1x per maand en contactmomenten wisselen. Afgelopen weken was er veel meer contact en hebben we elkaar ook 2x gezien in 2 weken tijd, dus ik merk nu dat ik moeite heb met 'landen': ben veel bij hem in m'n hoofd, het irriteert me dat hij geen contact meer zoekt (wat me dan nog meer irriteert van mezelf) en ben er teveel mee bezig. Meer dan ik eigenlijk wil. En dat ging juist zo goed... Eigenlijk de standaard issues waar meerderen mee worstelen hier als ik het zo heb gelezen.

De redenen dat ik een nr2 heb... Vooral de spanning en de aandacht denk ik. Al krijg ik genoeg aandacht van mijn man en is ons huwelijk echt wel goed, ook op fysiek vlak. Maar het stiekeme en de spanning werken echt verslavend bij mij. Daarnaast (als ik dieper graaf) zal er bij mij ook wel wat afleiding/compensatie spelen: met een van de kinderen gaat het niet zo lekker op dit moment waardoor ik het heerlijk vind mezelf hierin te verliezen. En Corona heeft ook niet geholpen, ik mis echt de prikkels in m'n leven. Nou ja, smoesjes genoeg waarmee ik het absoluut niet wil goedpraten uiteraard.

Hopelijk kan ik met jullie meeschrijven en een stuk herkenning vinden!

Hoi Bellefleur! En welkom hier!

Het zoeken naar spanning en aandacht is wel een bekende hier voor velen denk ik. Mag ik vragen of je dit ook met je man besproken hebt, dat je die aandacht graag hebt en die spanning? Want ik lees dat je niet echt iets tekort komt bij je man maar toch die spanning op wil zoeken en die afleiding.

Staat je man ervoor open om samen voor meer spanning te zorgen binnen jullie huwelijk of is dat ook juist iets wat ji jezelf niet wil en toch alleen een nummer 2 wil? Wat zou er gebeuren wanneer je man erachter komt? Is het dan einde huwelijk of valt er nog te praten dan? Idealiter is natuurlijk praten vooraf maar daarvoor is het nu wel te laat. Geen oordeel hier, ik hoop alleen dat je zelf goed beseft wat je op het spel zet hiermee en of de spanning je dat risico waard is?

Man en ik hebben wat dat betreft al wel wat meegemaakt op dit gebied aangezien ik eerder een misstap heb begaan en dit gedeeltelijk is uitgekomen. Hij heeft mij toen na veel verdriet vergeven en daardoor weet ik ook zeker dat een open relatie het niet voor hem is. Ik sta daar zeker wel voor open overigens. Sinds een half jaartje zijn we wel gaan swingen met een bevriend stel en dit heeft onze relatie zeker een impuls gegeven. Iets wat ik eerder nooit had gedacht dat hij zou kunnen (hij is redelijk jaloers en 'vroeger' nogal zwart/wit in zijn opvattingen), dus er zit progressie in. Maar dit is echt een no-go voor hem, dat weet ik zeker.

Dus ik zet heel wat op het spel, maar ik blijf er in geloven dat het niet uitkomt. Naïef he.

Tja naïef dat denk ik niet... ik vind het eerder gek dat je dat je man nog een keer aan wil doen terwijl hij al stappen heeft gezet richting jou door te swingen. Als je het de tijd geeft wie weet wat er nog mogelijk is. Nu bepaal jij het eenzijdig zonder dat hij er weet van heeft.

Wat zou het met hem en jullie doen wanneer het weer uitkomt? Zou hij het je weer vergeven en belangrijk ook zou hij je ook nog kunnen vertrouwen? Ala je het om zou draaien, hoe zou jij je erbij voelen? Niet 1x maar 2x bedrogen worden...

Zowizo schreef: ↑

04-05-2021 19:23

Tja naïef dat denk ik niet... ik vind het eerder gek dat je dat je man nog een keer aan wil doen terwijl hij al stappen heeft gezet richting jou door te swingen. Als je het de tijd geeft wie weet wat er nog mogelijk is. Nu bepaal jij het eenzijdig zonder dat hij er weet van heeft.

Wat zou het met hem en jullie doen wanneer het weer uitkomt? Zou hij het je weer vergeven en belangrijk ook zou hij je ook nog kunnen vertrouwen? Ala je het om zou draaien, hoe zou jij je erbij voelen? Niet 1x maar 2x bedrogen worden...

Dat swingen kwam niet van mij uit, maar ontstond spontaan tijdens een avondje met die vrienden. Het verbaasde mij dat hij er zo makkelijk in mee ging en dat hij het dus ook geen probleem vond dat ik met die andere man (in zijn bijzijn) dingen deed.

Nee vertrouwen sowieso niet, maar vergeven ook niet. Zeker omdat het vaker is gebeurd. Dus wat dat betreft begeef ik me op erg glad ijs.

bellefleur schreef: ↑

04-05-2021 14:46

We zien elkaar zo'n 1x per maand en contactmomenten wisselen. Afgelopen weken was er veel meer contact en hebben we elkaar ook 2x gezien in 2 weken tijd, dus ik merk nu dat ik moeite heb met 'landen': ben veel bij hem in m'n hoofd, het irriteert me dat hij geen contact meer zoekt (wat me dan nog meer irriteert van mezelf) en ben er teveel mee bezig. Meer dan ik eigenlijk wil. En dat ging juist zo goed... Eigenlijk de standaard issues waar meerderen mee worstelen hier als ik het zo heb gelezen.

Welkom Bellefleur,

Wat je je man aandoet, laat ik achterwege. Blijkbaar is de spanning interessanter.

Maar bovenstaande haal ik er wel uit. Komt het contact voortdurend van jou uit? Dat zou me namelijk op een gegeven moment zelf ergeren. Is het contact er alleen wanneer het hem uitkomt of voelt het nog wel gelijkwaardig?

@LS, lijkt me zeker gezond wat nu aan je knaagt!

@Marana, als het niet uitkomt en je beslist later alsnog uit elkaar te gaan is dat toch niet per se ‘schade’ maar meer gewoon hoe het loopt, dat de relatie toch niet goed zit/zat? Je moet zelf het geheim dragen, maar valt de ander eigenlijk niet lastig met het liegen en bedriegen. Uit elkaar gaan kan altijd, het is niet dat als je niet was vreemdgegaan je niet uit elkaar was gegaan (is ook niet wat je bedoelt volgens mij, denk dat ik het verkeerd interpreteer).

@Bellefleur, welkom! Kan niet helemaal uit je berichten halen wat je wil met het schrijven. Reflecteren? Alleen je verhaal kwijt kunnen? Zit iets je dwars aan de situatie? Verdrietig dat je je man dit nog een keer aandoet vind ik....althans, ik maak uit je berichten op dat hij de vorige keer er niet zo blij mee was en er nu vanuit gaat dat je alleen met hem bent? Corrigeer me als ik dat verkeerd begrepen heb!

Kan me voorstellen dat je niet goed kunt landen na intensiever contact. Wil je dat intensiever contact behouden of je juist weer meer op je eigen leven kunnen focussen?

bellefleur schreef: ↑

04-05-2021 19:16

Hij heeft mij toen na veel verdriet vergeven en daardoor weet ik ook zeker dat een open relatie het niet voor hem is. Ik sta daar zeker wel voor open overigens. Sinds een half jaartje zijn we wel gaan swingen met een bevriend stel en dit heeft onze relatie zeker een impuls gegeven. Iets wat ik eerder nooit had gedacht dat hij zou kunnen (hij is redelijk jaloers en 'vroeger' nogal zwart/wit in zijn opvattingen), dus er zit progressie in. Maar dit is echt een no-go voor hem, dat weet ik zeker.

Dus ik zet heel wat op het spel, maar ik blijf er in geloven dat het niet uitkomt. Naïef he.

.
Dit vind ik trouwens geen vanzelfsprekende gedachtengang.
Ik ben in het verleden ook enorm gekwetst en verdrietig (en laaiend) geweest toen mijn man vreemdging. Ook nu wil ik niet dat mijn man vreemdgaat (andersom ook niet natuurlijk). Maar ik sta wél heel erg achter onze open relatie. Daarentegen zijn parenclubs en swingen (op dit moment) niet iets wat mij trekken of interesseren.

Volgens mij is er geen sprake van een continuüm en gaat het veel meer om wat je samen belangrijk vindt en welke afspraken je maakt. Ik denk dat je je man en jezelf tekort kan doen door het zo versimpeld te zien ("er zit progressie in"). Je trekt dan snelle conclusies zonder er echt over te communiceren en sluit mogelijkheden voor jezelf en elkaar uit. Het meest kwetsende aan vreemdgaan is vaak het oneerlijke, het liegen en bedriegen. Dat gaat echt over heel wat anders dan waar een open relatie over gaat. Niet dat ik vind dat je nu een open relatie moet voorstellen, wanneer dat voortkomt uit vreemdgaan lijkt me dat een nogal wankele en vertroebelde basis, dat belooft niet veel goeds lijkt me. Ik noem het omdat het hierboven lijkt of je nadenkt vanuit 'hoe kan ik zo veel mogelijk vrijheid krijgen?' maar wat wil je nu echt met je relatie, je seksleven, je huidige situatie, wat is belangrijk voor je?

...

@bellefleur: ik denk dat iedereen natuurlijk vanuit haar eigen referentiekader antwoordt. Je verhaal klonk voor mij herkenbaar, aangezien ik hier ook een jaar geleden ongeveer schreef over mijn minaar. Ik ben trouwens ook één van die vrouwen waar het vreemdgaan niet is uitgekomen, maar de relatie wel is gestrand. Dus mijn voornaamste advies zou zijn: als je echt bij je man wil blijven, stop dan met die minnaar. En ik weet ook dat dit heel gemakkelijk gezegd is, maar het daadwerkelijk doen is iets helemaal anders. Zolang het niet uitkomt is het gewoon enorm leuk en verslavend.

Wat mis je precies in je relatie? Je zegt spanning. Maar is het dat wel? Wat brengt die diepere connectie met je minnaar dan aan extra spanning? Als het puur om de spanning en seks gaat, waarom was swingen dan niet genoeg? Waarom toch niet gaan over een open relatie, of voorstellen om een trio te doen, of een parenclub of iets anders?

Aandacht is natuurlijk ook een factor. Wat voor aandacht kom je te kort van je partner? Of waarom heb je de behoefte om op zoek te gaan naar aandacht? Waarom wil je dit soort aandacht?

Is het een stukje ontsnappen? Dit is natuurlijk sterk gekleurd door mijn eigen ervaring(en), maar bij mij was vreemdgaan echt een soort van struisvogelgedrag. Wat ik miste in mijn eigen relatie kon ik gemakkelijker negeren als ik met mijn hoofd bij een ander zat. Ja, dat klinkt enorm fout. Ik had misschien nog 10 jaar getrouwd geweest als ik ook nog 10 jaar een minnaar er naast had. Maar daardoor is die minnaar natuurlijk geen goede zaak voor het huwelijk.


Mijn stand hier.
Zo, vorige week een date gehad met een ongelooflijk leuke man. Echt, wow. Hij en ik zijn helemaal in de wolken, hij was zo knap en lief en grappig. Er was een kleine kans dat er deze week weer een date zou volgen, maar hij had geen oppas voor zijn kindje. Dat was een behoorlijke domper, maar ik probeer het positief te zien, zoals jullie schrijven: het verlangen een beetje verlengen. Waarschijnlijk zien we mekaar binnen twee weken. Ik kijk er enorm naar uit.

Deze week heb ik ook een afspraak met een vrouw die ik via een app heb leren kennen om vrouwelijke vriendschappen op te bouwen (ohja ter verduidelijking, ik woon in een land zonder lockdown!). Ben ik ook wel zenuwachtig voor, maar we hebben al een paar weken leuk app contact. Het voelt best gek om op die manier op zoek te gaan naar vriendschappen, maar het is nu eenmaal zo.

Ik heb deze week ook een nieuw appartement gekocht en als alles goed gaat, dan komt er dus vanaf volgende maand een beetje schot in de zaak. Al willen we het naar de kinderen toe allemaal wel wat langzaam aanpakken. De bedoeling is dat zij op één plaats blijven en dat wij als ouders heen en weer verhuizen in het andere appartement. Door die constructie kunnen we het ook langzaamaan doen. Eerst een paar nachten per week apart, dan opbouwen, pas echt co-ouderschap na de zomer. Op die manier hopen we er voor te zorgen dat de kinderen weten dat we altijd terug komen. Hun stabiliteit staat voorop in dit hele verhaal.

Man heeft ook al een hele boel mysterieuze afspraken achter de rug, dus ik ben blij dat hij ook vooruit gaat. Dat is misschien ook nog iets dat ik wil meegeven aan Bellefleur en andere vrouwen in die situatie. Door eenzijdig die beslissing te nemen, ontneem jij je man/vriend ook van die optie om verder te gaan. Ik ben oprecht blij dat mijn ex nu ook verder kan met zijn leven en hopelijk ontmoet hij iemand die beter bij hem past dan ik.

@muurvliegje wow wat is er veel aan de hand bij je! Maar allemaal leuke dingen! En die date... leuk dat jullie allebei in de wolken zijn! Hij is bezet of vrijgezel? Hoe dan ook super leuk dat er zo'n goeie klik is!

En idd het is ook een fijn gevoel dat je ex door is gegaan en dat jullie het zo goed op hebben kunnen lossen samen zeker omwille van de kinderen. Heel goed!

Je klinkt heel positief. Fijn om te lezen.

bellefleur schreef: ↑

04-05-2021 19:16

Man en ik hebben wat dat betreft al wel wat meegemaakt op dit gebied aangezien ik eerder een misstap heb begaan en dit gedeeltelijk is uitgekomen. Hij heeft mij toen na veel verdriet vergeven en daardoor weet ik ook zeker dat een open relatie het niet voor hem is. Ik sta daar zeker wel voor open overigens. Sinds een half jaartje zijn we wel gaan swingen met een bevriend stel en dit heeft onze relatie zeker een impuls gegeven. Iets wat ik eerder nooit had gedacht dat hij zou kunnen (hij is redelijk jaloers en 'vroeger' nogal zwart/wit in zijn opvattingen), dus er zit progressie in. Maar dit is echt een no-go voor hem, dat weet ik zeker.

Dus ik zet heel wat op het spel, maar ik blijf er in geloven dat het niet uitkomt. Naïef he.

Ik lees werkelijk geen enkele zorg om jouw man en kinderen. Je lijkt het wel leuk spannend te vinden.

Zowizo: globaal gezien is het positief, maar ik heb ook wel dagen dat ik me behoorlijk kut voel, hoor. Mijn maag keert ook om als ik denk dat we dit binnenkort aan de kinderen moeten vertellen. Maar dat komt wel goed. Soms is het ook gewoon ruzie thuis, tussen ex en ik. Problemen die al jaren spelen die nu nog meer uitvergroot geraken. Vaak smsen we dan wel later eens onze excuses naar mekaar, dat we het zo niet bedoelden. En we proberen mekaar zoveel mogelijk ruimte te geven, wat niet altijd gemakkelijk is als je in hetzelfde appartement woont.

Mijn date was vrijgezel! Maar hij heeft een kindje van bijna één jaar, een ex die nogal wat psychologische problemen heeft en hij woont aan de andere kant van het land. Dus het is niet zo'n makkelijke situatie en we zijn afhankelijk van haar om te kunnen afspreken (zij is niet echt de meest betrouwbare factor, zeg maar).

Voor mij is de afstand tussen hem en mij (7u rijden met de auto) best wel fijn op dit moment. Ik kan uitkijken naar dates op neutraal domein (een stadje die voor ons beiden 2,5u met de sneltrein te bereiken is), even wegdromen en dan terug naar huis. Een beetje als een minnaar, maar zonder het schuldgevoel en de angst om betrapt te worden

Ik zal proberen op iedereen te reageren:

@Stardust: contact komt zeker niet alleen van mij uit, het is eerder andersom. Alleen dus met periodes veel meer, dat zal ongetwijfeld zijn redenen hebben vanuit hem en moet ook kunnen. Maar het stoort me dan vooral van mezelf dat het me tóch zo bezighoudt als het contact minder is en ik allerlei 'verklaringen' ga bedenken.

@Sailship: ik vind de herkenbaarheid hier fijn, daarom wil ik meeschrijven. Maar ben ook niet vies van zelfreflectie, dus ook met die reden. En omdat het soms zo vol zit in m'n hoofd en ik het verder nergens kwijt kan vind ik het ook fijn mee te schrijven. Qua intensiteit van het contact denk ik dat wat minder juist wel goed is, met name voor m'n focus op werk/gezin. De balans voelt dan ook niet goed meer. En qua afspreken vind ik 1xpmnd prima.

Verder stel je goede vragen, die moet ik even laten bezinken.

@Muurvliegje: ik denk niet eens zozeer dat ik iets mis in mijn relatie. Het is voornamelijk een vlucht van de werkelijkheid. Best wat zorgen thuis en dan is het heerlijk eens in de zoveel tijd in die bubbel te stappen en alleen daar 'zijn'.

@Hex: die zorgen heb ik eigenlijk ook niet. Omdat ze er niks van weten/merken, heel slecht weet ik en slaat ook nergens op natuurlijk. Maar ik ga het ook niet mooier voordoen dan het is.

bellefleur schreef: ↑

04-05-2021 19:26

Dat swingen kwam niet van mij uit, maar ontstond spontaan tijdens een avondje met die vrienden. Het verbaasde mij dat hij er zo makkelijk in mee ging en dat hij het dus ook geen probleem vond dat ik met die andere man (in zijn bijzijn) dingen deed.

Nee vertrouwen sowieso niet, maar vergeven ook niet. Zeker omdat het vaker is gebeurd. Dus wat dat betreft begeef ik me op erg glad ijs.

Vergis je niet in deze actie en “progressie”
Kijk er niet van op dat dit zijn eerste stappen zijn om van jou los te komen.
Het kan zijn dat je man hierin laat meeslepen uit een stuk revanche. Jij seks met een andere man, ik nu seks met een andere vrouw. Hij neemt hiermee afstand van zijn gevoel en jullie relatie.
Het kan ook zijn dat hij zich juist laat meeslepen en over zijn eigen grenzen heen gaat om jou en zichzelf te bewijzen dat hij ook “open” is. Ook dit zal in jullie relatie gaan tegenwerken.
Een open relatie werkt alleen als je samen een veilige bubbel creëert zonder dubbele agenda. Dat vraagt een eerlijke en open communicatie. Een open relatie is niet neuken met een ander maar vraagt naar mij idee maximale openheid, inspanning en zorgzaamheid naar je eigen partner.
Ik vind je hoe dan ook weinig respectvol naar je man toe. Je maakt van hem een sul en soort vaderfiguur en dan kan jij lekker het rebelse onverantwoordelijke meisje zijn. Lekker makkelijk.