Minnaar deel 42

24-01-2021 14:00 3002 berichten
Al 41 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden.....

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!

Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan an sich hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic!

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Link naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-41/list_messages/4701 ... #p32452245

Voorgaande delen:
seks/minnaar/list_messages/15890
seks/minnaar-deel2/list_messages/43196
seks/minnaar-deel3/list_messages/51194
seks/minnaar-deel-4/list_messages/59003
seks/minnaar-deel-5/list_messages/62401
seks/minnaar-deel-6/list_messages/65592
seks/minnaar-deel-7/list_messages/69657
seks/minnaar-deel-8/list_messages/72514
seks/minnaar-deel-9/list_messages/74774
seks/minnaar-deel-10/list_messages/77269
seks/minnaar-deel-11/list_messages/82635
seks/minnaar-deel-12/list_messages/87456
seks/minnaar-deel-13/list_messages/92355
seks/minnaar-deel-14/list_messages/107002
seks/minnaar-deel-15/list_messages/134630
seks/minnaar-deel-16/list_messages/145365
seks/minnaar-deel-17/list_messages/153641
seks/minnaartopic-deel-18/list_messages/163798
seks/minnaar-deel-19/list_messages/176186
seks/minnaar-deel-20/list_messages/191153
seks/minnaartopic-deel-21/list_messages/202110
seks/minnaar-deel-22/list_messages/215589
seks/minnaar-deel-23/list_messages/227219
seks/minnaar-deel-24/list_messages/231529
seks/minnaar-deel-25/list_messages/236190
seks/minnaar-deel-26/list_messages/242091
seks/minnaar-deel-27/list_messages/246066
seks/minnaar-deel-28/list_messages/257409
seks/minnaar-deel-29/list_messages/268891
seks/quot-minnaar-quot-deel-30-alweer/l ... ges/288657
seks/minnaar-deel-31/list_messages/301457
seks/minnaar-deel-32/list_messages/318979
seks/minnaar-deel-33/list_messages/345287
seks/minnaar-deel-34/list_messages/362233
seks/minnaar-deel-35/list_messages/378927
seks/minnaar-deel-36/list_messages/393194
seks/minnaar-deel-37/list_messages/431927
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929
seks/minnaar-deel-39/list_messages/451347
seks/minnaar-deel-40/list_messages/465483
bellefleur schreef:
05-05-2021 09:33
@Stardust: contact komt zeker niet alleen van mij uit, het is eerder andersom. Alleen dus met periodes veel meer, dat zal ongetwijfeld zijn redenen hebben vanuit hem en moet ook kunnen. Maar het stoort me dan vooral van mezelf dat het me tóch zo bezighoudt als het contact minder is en ik allerlei 'verklaringen' ga bedenken.
Dat is fijn, dat het over het algemeen van hem uitkomt. Het willen verklaren als er minder contact is herken ik. Dat doe ik ook, hoewel ik het soms terecht vind. Tuurlijk moet de ander zich gewoon kunnen terugtrekken, als het verder maar goed zit.
Verder ga ik niet heel erg in op het vreemdgaan omdat anderen dat hier al goed doen. Ik kan me inleven in je partner. Het is alsof jij nu een keuze voor hem maakt. Hij wordt nu buitengesloten. Dat lijkt mij heel erg. En eerlijk, ik kan me ook in jou inleven en je behoefte aan spanning en om er mentaal uit te zijn, hoewel ik denk dat dit een erg korte termijn oplossing is. Het is riskant, zeker met kinderen.

@Muurvliegje, wat een progressie en heerlijk om je nieuwe stappen te lezen. Nieuw appartement, beginnende vriendschap en date, wauw!

Hier gaat het goed. Denk veel na. Ik voelde me nooit vrij in relaties. Ik wist niet hoe ik dat moest doen of waar het ‘em in zat. Hierdoor en door mijn verleden ontstond bij mij de overtuiging dat ik niet goed ben in relaties en/of dat de liefde of whatever niet voor mij is weggelegd. Die gedachte maakte me vorige week droevig. Het is een soort onbewuste overtuiging waar ik jaren aan vasthield en die me niet meer dient, tenminste het schuurt. Het zegt vooral iets over mijn eigenwaarde. Ik denk dat ik me vrijer in relaties voel als ik mijn behoeftes wat meer kan aangeven en dat het er mag zijn (omgekeerd natuurlijk ook). Eigenlijk wil ik juist kunnen delen, dat lijkt me zo gaaf. Ik ben het nog niet zo gewend. Het is ook niet dat ik nu maar een relatie wil maar ik ben -gelukkig- niet meer zo overtuigd van die doemgedachtes.
Dus ja, nog steeds aan het doorpruttelen hoe ik zelf in elkaar zit. Tot die tijd zie ik wel wat er wel of niet op mijn pad komt maar mijn waarde groeit.
Alle reacties Link kopieren
Mooie hersenspinsels, Ziggy. Als je terugkijkt op je relaties, heb je dan het gevoel dat je opgeofferd hebt? Dat je je in bochten hebt gedwongen om het te laten passen? Denk jij jezelf goed genoeg te kennen om dit in het verleden te voorkomen? Het is belangrijk dat je je bewust bent van je noden en wensen en daar heel dichtbij weet te blijven, dat is behulpzaam in een relatie en daar word je ook gewoon een veel leukere partner van.

Ik herken het niet zo bij mezelf maar wel bij vent. Die heeft zich eerst door 5 relaties heen moeten worstelen voordat hij eindelijk goed in kaart had wat zijn geluks-noden waren. En nu pas kent hij zichzelf goed genoeg om die blauwdruk te kunnen volgen.
Een mooi en soms ook confronterend proces.
...
Alle reacties Link kopieren
bellefleur schreef:
05-05-2021 09:33




@Hex: die zorgen heb ik eigenlijk ook niet. :$ Omdat ze er niks van weten/merken, heel slecht weet ik en slaat ook nergens op natuurlijk. Maar ik ga het ook niet mooier voordoen dan het is.
Je bent in ieder geval wel eerlijk. Maar ik weet nu vanaf de andere kant hoe schadelijk het is. Ik heb het aan den lijve ondervonden en mijn kinderen dragen daar in zekere zin nog steeds de gevolgen van.

Niet van het vreemdgaan (mijn ex en ik hadden een open relatie), maar wel van wat alle leugens (in dit geval van hun vader) hebben gedaan met de relatie tussen ons als ouders.

Daarbij vraag ik mij af wat jou beweegt om aan de lopende band je man te bedriegen. Hoe komt het dat het je werkelijk geen reet kan schelen dat je tegen hem liegt, en dat je hem al eerder heel erg gekwetst hebt?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het niet heel gek dat mensen met een minnaar tegenwoordig met een grote boog om dit topic heen gaan.
...
StardustZiggy schreef:
05-05-2021 12:35


Hier gaat het goed. Denk veel na. Ik voelde me nooit vrij in relaties. Ik wist niet hoe ik dat moest doen of waar het ‘em in zat. Hierdoor en door mijn verleden ontstond bij mij de overtuiging dat ik niet goed ben in relaties en/of dat de liefde of whatever niet voor mij is weggelegd. Die gedachte maakte me vorige week droevig. Het is een soort onbewuste overtuiging waar ik jaren aan vasthield en die me niet meer dient, tenminste het schuurt. Het zegt vooral iets over mijn eigenwaarde. Ik denk dat ik me vrijer in relaties voel als ik mijn behoeftes wat meer kan aangeven en dat het er mag zijn (omgekeerd natuurlijk ook). Eigenlijk wil ik juist kunnen delen, dat lijkt me zo gaaf. Ik ben het nog niet zo gewend. Het is ook niet dat ik nu maar een relatie wil maar ik ben -gelukkig- niet meer zo overtuigd van die doemgedachtes.
Dus ja, nog steeds aan het doorpruttelen hoe ik zelf in elkaar zit. Tot die tijd zie ik wel wat er wel of niet op mijn pad komt maar mijn waarde groeit.
Het onvrij voelen in een relatie ontstaat naar mij idee door een diepe overtuiging dat je “ niet goed bent zoals je bent”
Je bent jezelf tijdens de ontwikkeling als mens gaan aanpassen om liefde te verdienen. Hierdoor drijf je steeds verder van jezelf af, wie je bent, wat je voelt en wat je wil.
Een relatie spiegelt dit gevoel waardoor je het gevoel hebt dat je niet vrij bent en niet jezelf kunt zijn.
Op moment dat je jezelf bevrijd van deze oude overtuigingen ( ik ben niet goed zoals ik ben, ik verdien geen liefde etc) Dan zul je steeds beter contact krijgen met jezelf en vanuit daar met de mensen om je heen.
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 12:48
Ik vind het niet heel gek dat mensen met een minnaar tegenwoordig met een grote boog om dit topic heen gaan.
Dat vertellen ze jou?
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 12:48
Ik vind het niet heel gek dat mensen met een minnaar tegenwoordig met een grote boog om dit topic heen gaan.
Waarom? Omdat ze af en toe een vervelende vraag krijgen? Omdat ze soms worden geconfronteerd met hun eigen egocentrische afwegingen en gedrag? Ze maakt zich toch geen moment druk om die man, of om die kinderen? Ik heb altijd wel respect voor iemand die dat gewoon durft te zeggen, het is tenminste eerlijk. Tegelijk vraag ik me dan gewoon af wat voor huwelijk je dan hebt. Waarom je nog samen bent. Waarom je niet meer bereid bent om rekening te houden met je partner en (in dit geval) zijn wensen en behoeften. Het is wat mij betreft geen waarde oordeel over de persoon zelf, maar wel een constatering en een oprechte vraag: waar komt dat vandaan?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Roodkapjeendewolf schreef:
05-05-2021 13:05
Dat vertellen ze jou?
Indirect wel ja. Zie jij hier nog vreemdgangsters schrijven? Ik zie er.... 1! Oh nee, we mogen Leeuwin meetellen. 2 dus.
...
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 13:08
Indirect wel ja. Zie jij hier nog vreemdgangsters schrijven? Ik zie er.... 1! Oh nee, we mogen Leeuwin meetellen. 2 dus.
Indirect wel? Niet dus.

Als je lekker onder elkaar wil blij zijn over je minnaar en geen kritische geluiden wil horen, moet je een besloten groepje beginnen, waar je alleen in mag als je met elkaar meepraat.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
05-05-2021 13:05
Waarom? Omdat ze af en toe een vervelende vraag krijgen?
Nee. Omdat de vervelende vragen totaal domineren. Elke minnares die hier een teen in het water steekt wordt overladen met vervelende vragen, confrontaties, zogenaamde spiegels en de frustraties van bedrogenen ooit. Dat is niet echt lekker meeschrijven in een topic als "minnaar".
...
Alle reacties Link kopieren
Hexopbezemsteel schreef:
05-05-2021 13:09
Indirect wel? Niet dus.

Als je lekker onder elkaar wil blij zijn over je minnaar en geen kritische geluiden wil horen, moet je een besloten groepje beginnen, waar je alleen in mag als je met elkaar meepraat.
Dat gaat wel nodig zijn ondertussen ja.

De mensen waar dit topic ooit voor bedoeld was zijn structureel geëlimineerd. Was dit ooit de bedoeling, toen jullie mee kwamen schrijven? Geloof me, er wordt niet minder vreemdgegaan maar dat weet je zelf ook. Er wordt alleen niet meer over geschreven.

Ik vind dat jammer.
...
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 13:12
Dat gaat wel nodig zijn ondertussen ja.

De mensen waar dit topic ooit voor bedoeld was zijn structureel geëlimineerd. Was dit ooit de bedoeling, toen jullie mee kwamen schrijven? Geloof me, er wordt niet minder vreemdgegaan maar dat weet je zelf ook. Er wordt alleen niet meer over geschreven.

Ik vind dat jammer.
Vanwaar de term "jullie"? Als je een beetje gelezen had, dan had je geweten dat er geen "wij" versus "jullie" is. Onder de mensen die hier een tegengeluid laten horen bevinden zich voormalig minnaressen (waaronder ik zelf), mensen die bedrogen zijn door hun man en ook hardcore tegenstanders van elke vorm van vreemdgaan.

Net zoals zich onder "jullie" mensen bevinden die een open relatie hebben en dus niet vreemdgaan, mensen die vrijgezel zijn en een getrouwde minnaar hebben, mensen die zich wel schuldig voelen en mensen die zich niet schuldig voelen. Mensen die meten met twee maten, etc. Kortom: ook van alles door elkaar, net als "wij" (die geen "wij" zijn).

De vraag waarom het iemand geen reet kan schelen, kan je tegen de borst stuiten. Ik realiseer me nu dat mijn formulering veel lulliger overkomt dan hij bedoeld is. Maar het is een oprechte vraag: waarom trek je je openlijk niets aan van je partner en van wat hij vindt en wil en van wat hem kwetst? Als dat je verder niet zoveel boeit, waarom heb je er dan een relatie mee? Je kan niet meer zeggen dat het toch niet uitkomt en "wat niet weet wat niet deert" als je al een keer betrapt bent, lijkt mij.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 13:10
Nee. Omdat de vervelende vragen totaal domineren. Elke minnares die hier een teen in het water steekt wordt overladen met vervelende vragen, confrontaties, zogenaamde spiegels en de frustraties van bedrogenen ooit. Dat is niet echt lekker meeschrijven in een topic als "minnaar".
Oei, sorry, het was zeker niet mijn bedoeling om Bellefleur te overladen met vervelende vragen. Ik heb zelf ook vreemdgegaan, ik begrijp de spanning, het willen ontsnappen, de aandacht. Ik begrijp ook dat het niet gemakkelijk is om zomaar uit dit soort minnaarsrelaties te willen stappen, want ik heb het zelf ook meegemaakt en het werkte verslavend. Ik kreeg zoveel energie van de aandacht, de afspraakjes, het gevoel van vrijheid...

Wat ik net altijd leuk vond aan dit topic, is dat het overgrote deel van de schrijvers een affaire zal afraden, maar niet op een beoordelende manier. Gewoon door spiegels voor te houden. Dat vind ik nuttig. Ik heb ook heel veel geleerd over mijzelf, over aandachtsmonsters, over wat ik te kort kwam in mijn relatie, over mijn eigen onzekerheden en hoe ik deze compenseer met aandacht... Toen heb ik alsnog een korte affaire gehad met iemand anders, dus de spiegels zetten mij wel tot denken, maar het heeft best nog wel even geduurd voor ik er wat mee deed.

Het is inderdaad jammer dat sommige meeschrijvers heel erg veroordelend zijn. Ik denk dat we allemaal wel weten dat vreemdgaan niet de Internationale Schoonheidsprijs in Relaties zal verdienen. Persoonlijk had ik veel meer aan het advies van iemand die hetzelfde gedaan heeft, dan iemand die bedrogen is. Ook al begrijp ik dat beide visies interessant kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 13:12
Geloof me, er wordt niet minder vreemdgegaan maar dat weet je zelf ook. Er wordt alleen niet meer over geschreven.

Ik vind dat jammer.
Ik persoonlijk ga er niet minder vreemd door in ieder geval. Ik lees nu alleen maar mee, inderdaad door de reden die jij schetst.
Wel jammer, want het is juist fijn om af en toe van je af te kunnen schrijven, te jubelen, frustraties te uiten, spiegels (zonder veroordeling) voorgehouden krijgen. Ik heb een flink aantal schrijfsters geblokkeerd zodat ik niet continu door die herhaling van met oordelen verpakte vragen, oud zeer van de bedrogenen, psychologisch geneuzel etc hoef te worstelen
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 12:44
Mooie hersenspinsels, Ziggy. Als je terugkijkt op je relaties, heb je dan het gevoel dat je opgeofferd hebt? Dat je je in bochten hebt gedwongen om het te laten passen? Denk jij jezelf goed genoeg te kennen om dit in het verleden te voorkomen? Het is belangrijk dat je je bewust bent van je noden en wensen en daar heel dichtbij weet te blijven, dat is behulpzaam in een relatie en daar word je ook gewoon een veel leukere partner van.

Ik herken het niet zo bij mezelf maar wel bij vent. Die heeft zich eerst door 5 relaties heen moeten worstelen voordat hij eindelijk goed in kaart had wat zijn geluks-noden waren. En nu pas kent hij zichzelf goed genoeg om die blauwdruk te kunnen volgen.
Een mooi en soms ook confronterend proces.
Op je eerste twee vragen een dikke vette ja. In beide relaties (twee langdurige) paste ik me aan. Bij mijn laatste relatie heb ik mezelf in het begin afgevraagd of we ons niet teveel aan elkaar moesten aanpassen. Dat ook uitgesproken maar puntje bij paaltje heb ik veel ingeleverd. Bij beide met name ook op het gebied van samenwonen. Daar liet ik de wens van de ander voorgaan waardoor ik nu ook zoiets heb van ‘ik wil niet meer samenwonen’.
Je laatste vraag vind ik heel confronterend en pijnlijk, zeker op dit moment. Ik ken mezelf steeds beter. Het hier schrijven helpt me daarbij maar ik vind het soms heel lastig om meteen mijn gevoel te uiten. Hierdoor kan er veel ruis ontstaan en kom ik wispelturig over, weet ik niet meer wat ik wil, geef tegenstrijdige signalen af, twijfels etc. Hierdoor stoot ik anderen af. Het frustreert me enorm. Als ik echt dicht bij m’n gevoel blijf, weet ik het dondersgoed maar ik ben dus soms echt bang voor gevoelens, dan ben ik geneigd me af te sluiten omdat ik me niet kan voorstellen dat iets een mooie voortgang/afloop kan hebben. Alsof het niet voor mij is. Dat ik beter alleen kan zijn. Het slaat nergens op. Dit schrijven maakt me al zo verdrietig. Dan voelt het weer zo’n stap terug. Ik zie ook echt wel vooruitgang maar jeetje waarom kan ik niet dat wat er is er gewoon laten zijn? Gewoon genieten, hoe moeilijk kan het zijn? Dan word ik boos op mezelf. Aan de andere kant zie ik het nu zo helder, potverdorie. Dit soort inzichten zullen absoluut winst zijn maar hoe grijp ik op tijd in, dat soort dingen vraag ik me af.

Dank je Rooss want dit soort vragen heb ik nodig.
Je leest wat je wil lezen. Ik lees ook een aantal mensen die juist in dit topic komen voor de spiegeling en groei. Het één bijt niet het ander.
Ik wordt vooral moe van dat opgelegde wij/zij
Rooss4.0 schreef:
05-05-2021 13:12
Dat gaat wel nodig zijn ondertussen ja.

De mensen waar dit topic ooit voor bedoeld was zijn structureel geëlimineerd. Was dit ooit de bedoeling, toen jullie mee kwamen schrijven? Geloof me, er wordt niet minder vreemdgegaan maar dat weet je zelf ook. Er wordt alleen niet meer over geschreven.

Ik vind dat jammer.


Hier ben ik het wel mee eens, ik vind dat ook best jammer.

Ik heb hetzelfde in de afgelopen dagen ook in andere gevoelige topics gezien, oké niet vergelijkbare onderwerpen, maar wel de dynamiek vh topic en waar het werkelijk over gaat. Het doel van desbetreffende topic raakt ondergesneeuwd door meningen in de overtreffende trap door anderen om een punt te maken en dat is hier ook een beetje het geval. En ja, het is en blijft een openbaar forum en iedereen mag meeschrijven, maar als dat ervoor zorgt het onderwerp vh topic niet meer echt toegankelijk is voor personen die het aangaat dan vind ik dat ook jammer ja.
Interessante discussie. Ik ben echt niet vies van kritiek, dat weet je denk ik ook zodra je hier komt schrijven en gelijk je verhaal doet. En ik heb niet op alle (terechte!) vragen een pasklaar antwoord.

Ik heb mezelf ook wel eens afgevraagd waarom ik dit steeds doe, waarom zoek ik toch steeds die grenzen op en ga ik er soms zelfs overheen. Zal er ooit eens mee aan de slag moeten en dieper gaan graven, dat denk ik zelf ook wel. Maar heel simpel gezegd: daar heb ik nu geen zin in met alle gevolgen van dien. De spanning van een affaire werkt idd als een soort drugs denk ik: heel gevaarlijk maar dat weegt niet op tegen het effect wat je ervan krijgt.

Maar schrijft hier verder niemand die vreemdgaat dan? Hebben jullie allemaal een open relatie?
2hard2handle73 schreef:
05-05-2021 13:32
Ik persoonlijk ga er niet minder vreemd door in ieder geval. Ik lees nu alleen maar mee, inderdaad door de reden die jij schetst.
Wel jammer, want het is juist fijn om af en toe van je af te kunnen schrijven, te jubelen, frustraties te uiten, spiegels (zonder veroordeling) voorgehouden krijgen. Ik heb een flink aantal schrijfsters geblokkeerd zodat ik niet continu door die herhaling van met oordelen verpakte vragen, oud zeer van de bedrogenen, psychologisch geneuzel etc hoef te worstelen


Begrijpelijk en jammer dat dit je ervan weerhoudt mee te blijven schrijven, maar nogmaals begrijpelijk. Op een gegeven moment wordt het allemaal zo ontzettend herkauwd, dat je bij iedere nieuwe schrijver/schrijfster al weet wie met welke vragen en oordelen komt.

Nu je er toch bent, hoe gaat het met jou? ;-)
@Stardust

Wat ga je lekker zeg, blijf het mooi vinden jouw hersenspinsels en zelfreflectie te lezen hier!
Ach stardustZiggy, zo herkenbaar wat je schrijft. Ik heb ook heel vaak mijzelf verloren in relaties, wil mijzelf vaak beschermen door mij emotioneel af te schermen, omdat ik er vaak van uit ga dat er toch een negatieve afloop is. Ik weet ook hoe het komt, door op te groeien in een gezin met twee verslaafde ouders (codependency). Ik vermoed dat ik daardoor ook zolang bij mijn ex bleef. De stabiliteit en weinig risico om gekwetst te worden, maar ook denken dat een leven samen (zonder veel passie, liefde, connectie...) beter is dan een leven alleen. Toen ik echt ongelukkig was, vlucht ik weg met minaars, omdat ik de confrontatie niet wou aan gaan.

De inzichten zijn er wel. Maar hoe ga je dan verder? Hoe kan je die breken? Therapie heeft me heel veel geholpen om bepaalde patronen te zien, te begrijpen waarom ik zo ben aan de hand van mijn verleden en om mijn persoonlijkheidskenmerken te zien als zowel positieve als negatieve kanten. Maar het verandert heel weinig aan wie ik ben.
Alle reacties Link kopieren
bellefleur schreef:
05-05-2021 13:44
Interessante discussie. Ik ben echt niet vies van kritiek, dat weet je denk ik ook zodra je hier komt schrijven en gelijk je verhaal doet. En ik heb niet op alle (terechte!) vragen een pasklaar antwoord.

Ik heb mezelf ook wel eens afgevraagd waarom ik dit steeds doe, waarom zoek ik toch steeds die grenzen op en ga ik er soms zelfs overheen. Zal er ooit eens mee aan de slag moeten en dieper gaan graven, dat denk ik zelf ook wel. Maar heel simpel gezegd: daar heb ik nu geen zin in met alle gevolgen van dien. De spanning van een affaire werkt idd als een soort drugs denk ik: heel gevaarlijk maar dat weegt niet op tegen het effect wat je ervan krijgt.

Maar schrijft hier verder niemand die vreemdgaat dan? Hebben jullie allemaal een open relatie?
Dank je voor je antwoord. Dat was inderdaad wat ik mij afvroeg. Leuk ook dat je vragen ziet voor wat ze zijn: vragen. en dat je je niet meteen aangevallen voelt.

Ik kan nog wel honderd nieuwe vragen bedenken bij je antwoorden, maar je hebt nu geen zin om te graven, dus dan moet je dat ook niet doen.

De echte principiële tegenstanders van buitenechtelijke relaties schrijven hier denk ik niet meer, het zijn vooral de voormalig minnaressen die om wat voor reden dan ook tot andere inzichten zijn komen die over zijn van de groep met een tegengeluid. De bekeerde rokers, zeg maar. Er schrijft nog één bedrogen vrouw, wier man eigenlijk een beetje hetzelfde deed als wat jij doet, maar die heb ik nog nooit op een onaardige opmerking of vervelende vraag kunnen betrappen. (Zelf had ik een man die alles aan elkaar loog, maar ook een open relatie, dat is weer een beetje een ander verhaal. Ik ben ook geen principieel voorstander van monogamie. Ik denk wel dat leugens en grote geheimen funest zijn voor een relatie.)

Dus om de sfeer in het topic zo te omschrijven dat iedere nieuweling direct wordt aangevallen en opgevreten vind ik persoonlijk een beetje flauw.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
@Muurvliegje

Ik spreek even voor mezelf, ik vond jouw posts echt niet veroordelend ofzo, dus denk dat jij je niet aangesproken hoeft te voelen. Vragen stellen is helemaal niks mis mee, spiegels voorhouden ook niet, maar als het veroordelende in vragen of verhalen steeds domineert, blijf dan gewoon weg uit dit topic.

Dat vreemdgaan en het liegen en bedriegen geen schoonheidsprijs verdient dat weet iedereen zo ondertussen wel.
@roodkapje, ik weet het. Je benoemt het nog even goed. Dank je.
Nee hoor voel me zeker niet aangevallen Hex, had niet verwacht dat ik hier veren in m'n reet zou krijgen. ;-) En die antwoorden zal ik ooit wel gaan zoeken denk ik, heb wel het idee dat ik er iets mee moet ofzo. Maar daar ontbreekt me nu de energie dus ik struisvogel liever.

Ik vraag me trouwens af of mannen dit soort vragen ook op elkaar afvuren zodra er één vreemdgaat. :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven