Seks
alle pijlers
minnaar deel2
woensdag 18 maart 2009 om 16:52
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
vrijdag 27 maart 2009 om 21:37
vrijdag 27 maart 2009 om 22:01
he he... draadje weer gevonden. Ik heb een poos meegeschreven, daarvoor en erna meegelezen en gooi maar es een ander geluid in de groep:
'Het hebben van SV is slopend en je wordt er geen gelukkiger mens van'
Na in twee jaar 2 SV's te hebben gehad, waar ik bijzonder van heb genoten, ben ik nogal gevoelig voor de duistere kant:
- Het gemis... elkaar zelden kunnen zien als je dat zou willen
- De emotionele afhankelijkheid.... mailt ie wel of waarom sms't ie niet???
- Het schuldgevoel... doe ik mijn 1e niet tekort, die niks vermoed? (indien je het niet open speelt, zoals ik)
- De verwarring.... vooral mijn 2e SV had regelmatig wat afstand nodig om 'in control' te blijven en deed dan ook heel afstandelijk, wat me ernstig in verwarring bracht.
- De rollercoaster... soms leek het wel of ik in 'een roes' leefde en niet meer kon genieten van de kleine dingen van het leven.
- De pijn... op een dag kom je samen tot het besluit dat een van de twee het niet meer voldhoudt en dan moet je elkaar weer loslaten. AAAuuuuu.
Ik zou bijna moeten concluderen dat ik met het hebben van een SV, rijp ben voor de verslavingszorg. Een ezel in het algemeen.... of toch op zoek naar een 3e ?
Ben benieuwd naar jullie zienswijze!
'Het hebben van SV is slopend en je wordt er geen gelukkiger mens van'
Na in twee jaar 2 SV's te hebben gehad, waar ik bijzonder van heb genoten, ben ik nogal gevoelig voor de duistere kant:
- Het gemis... elkaar zelden kunnen zien als je dat zou willen
- De emotionele afhankelijkheid.... mailt ie wel of waarom sms't ie niet???
- Het schuldgevoel... doe ik mijn 1e niet tekort, die niks vermoed? (indien je het niet open speelt, zoals ik)
- De verwarring.... vooral mijn 2e SV had regelmatig wat afstand nodig om 'in control' te blijven en deed dan ook heel afstandelijk, wat me ernstig in verwarring bracht.
- De rollercoaster... soms leek het wel of ik in 'een roes' leefde en niet meer kon genieten van de kleine dingen van het leven.
- De pijn... op een dag kom je samen tot het besluit dat een van de twee het niet meer voldhoudt en dan moet je elkaar weer loslaten. AAAuuuuu.
Ik zou bijna moeten concluderen dat ik met het hebben van een SV, rijp ben voor de verslavingszorg. Een ezel in het algemeen.... of toch op zoek naar een 3e ?
Ben benieuwd naar jullie zienswijze!
vrijdag 27 maart 2009 om 22:28
sure Stew... maar toch benieuwd naar jouw mening. Misschien doe ik het gewoon niet goed, hecht ik me te veel 
. Zeker niet de bedoeling om een oordeel uit te spreken over anderen op dit draadje hoor, sterker nog..... hoop juist te horen hoe jullie omgaan met de lastige kanten van het hebben van een SV.
. Zeker niet de bedoeling om een oordeel uit te spreken over anderen op dit draadje hoor, sterker nog..... hoop juist te horen hoe jullie omgaan met de lastige kanten van het hebben van een SV.
vrijdag 27 maart 2009 om 22:36
Mijn mening, pfff ik volg mijn gevoel.
Gemis, dat is zeer herkenbaar.
Schuldgevoel, ik ben denk ik een gewetenloos monster want dat heb ik niet, of ik ben goed in het blokkeren daarvan.
Emotionele afhankelijkheid, over het algemeen gaat het goed, soms misschien wat meer balans zien te vinden.
De pijn.....bijna meegemaakt , maar ik kan niet zonder hem en ik ben teveel slapjanus om er dan toch mee te stoppen.
Gemis, dat is zeer herkenbaar.
Schuldgevoel, ik ben denk ik een gewetenloos monster want dat heb ik niet, of ik ben goed in het blokkeren daarvan.
Emotionele afhankelijkheid, over het algemeen gaat het goed, soms misschien wat meer balans zien te vinden.
De pijn.....bijna meegemaakt , maar ik kan niet zonder hem en ik ben teveel slapjanus om er dan toch mee te stoppen.
vrijdag 27 maart 2009 om 22:37
vrijdag 27 maart 2009 om 23:09
Ik "voel" gewoon dat het niet goed zit. Kom ook steeds achter stiekeme praktijken van zijn kant
Ik las van de week het volgende; "loslaten doet soms minder pijn dan vasthouden". Het voelt nu nog even niet zo, maar denk wel dat het beter is voor mij..
2009 werkt gewoon niet meer voor ons..
@stew lief dat je me wilt aanhoren (heb net sushii ook al "lastig gevallen")
Ik las van de week het volgende; "loslaten doet soms minder pijn dan vasthouden". Het voelt nu nog even niet zo, maar denk wel dat het beter is voor mij..
2009 werkt gewoon niet meer voor ons..
@stew lief dat je me wilt aanhoren (heb net sushii ook al "lastig gevallen")
vrijdag 27 maart 2009 om 23:28
quote:Allegaartje schreef op 27 maart 2009 @ 22:01:
'Het hebben van SV is slopend en je wordt er geen gelukkiger mens van'
...
- Het gemis... elkaar zelden kunnen zien als je dat zou willen
- De emotionele afhankelijkheid.... mailt ie wel of waarom sms't ie niet???
- Het schuldgevoel... doe ik mijn 1e niet tekort, die niks vermoed? (indien je het niet open speelt, zoals ik)
- De verwarring.... vooral mijn 2e SV had regelmatig wat afstand nodig om 'in control' te blijven en deed dan ook heel afstandelijk, wat me ernstig in verwarring bracht.
- De rollercoaster... soms leek het wel of ik in 'een roes' leefde en niet meer kon genieten van de kleine dingen van het leven.
- De pijn... op een dag kom je samen tot het besluit dat een van de twee het niet meer voldhoudt en dan moet je elkaar weer loslaten. AAAuuuuu.
...
Ben benieuwd naar jullie zienswijze!
Wat een eerlijke en open posting, maar mijn zienswijze:
Als het pijn doet, als je emotioneel afhankelijk bent, als je je zorgen maakt als je even niks hoort, als je leeft in een roes, als je baalt dat je elkaar weinig ziet...
Dan is er volgens mijn geen sprake van een sv maar van een echte relatie die verder gaat. Is nr1 dan wel nr1 voor jou?
Voor mij is een SV echt voor erbij, voor spanning, plezier, intimiteit, maar niet zoals jij omschrijft. Mijn nr1 is nr1 en dat blijft zo, ook al weet ze er niet van...
'Het hebben van SV is slopend en je wordt er geen gelukkiger mens van'
...
- Het gemis... elkaar zelden kunnen zien als je dat zou willen
- De emotionele afhankelijkheid.... mailt ie wel of waarom sms't ie niet???
- Het schuldgevoel... doe ik mijn 1e niet tekort, die niks vermoed? (indien je het niet open speelt, zoals ik)
- De verwarring.... vooral mijn 2e SV had regelmatig wat afstand nodig om 'in control' te blijven en deed dan ook heel afstandelijk, wat me ernstig in verwarring bracht.
- De rollercoaster... soms leek het wel of ik in 'een roes' leefde en niet meer kon genieten van de kleine dingen van het leven.
- De pijn... op een dag kom je samen tot het besluit dat een van de twee het niet meer voldhoudt en dan moet je elkaar weer loslaten. AAAuuuuu.
...
Ben benieuwd naar jullie zienswijze!
Wat een eerlijke en open posting, maar mijn zienswijze:
Als het pijn doet, als je emotioneel afhankelijk bent, als je je zorgen maakt als je even niks hoort, als je leeft in een roes, als je baalt dat je elkaar weinig ziet...
Dan is er volgens mijn geen sprake van een sv maar van een echte relatie die verder gaat. Is nr1 dan wel nr1 voor jou?
Voor mij is een SV echt voor erbij, voor spanning, plezier, intimiteit, maar niet zoals jij omschrijft. Mijn nr1 is nr1 en dat blijft zo, ook al weet ze er niet van...
