Seks
alle pijlers
Minnaar
woensdag 28 mei 2008 om 16:21
woensdag 28 mei 2008 om 16:24
woensdag 28 mei 2008 om 16:28
woensdag 28 mei 2008 om 17:20
quote:stewardess schreef op 28 mei 2008 @ 15:40:
Een hele handige Harry schijnt dat te kunnen. Maar doe jij dat bij jouw nr1? Ik controleer hem eigenlijk nooit en ik ga ervan uit dat dat andersom ook het geval is. Ik moest wel altijd oppassen met krabben bij sv maar nu ik erover nadenk houd ik mijn nr1 ook nooit tegen het licht om hem op krabben te controleren trouwens. (mailtjes bewaar ik trouwens allemaal,veel te leuk om weg te gooien!)
Bij nr1 is controleren absoluut niet nodig, ik ben wel benieuwd of ik alles zo goed wis, als ik denk.
De mailtjes bewaar ik ook altijd, heb er een aparte box voor, die niemand weet. SMS-jes daarintegen gaan meteen weg.
Een hele handige Harry schijnt dat te kunnen. Maar doe jij dat bij jouw nr1? Ik controleer hem eigenlijk nooit en ik ga ervan uit dat dat andersom ook het geval is. Ik moest wel altijd oppassen met krabben bij sv maar nu ik erover nadenk houd ik mijn nr1 ook nooit tegen het licht om hem op krabben te controleren trouwens. (mailtjes bewaar ik trouwens allemaal,veel te leuk om weg te gooien!)
Bij nr1 is controleren absoluut niet nodig, ik ben wel benieuwd of ik alles zo goed wis, als ik denk.
De mailtjes bewaar ik ook altijd, heb er een aparte box voor, die niemand weet. SMS-jes daarintegen gaan meteen weg.
woensdag 28 mei 2008 om 19:20
woensdag 28 mei 2008 om 19:22
donderdag 29 mei 2008 om 09:34
quote:stewardess schreef op 28 mei 2008 @ 16:21:
@ Bij zo'n weekend weg, wat Vivanr1 beschreef, hij had er geen begrip voor maar toch is ze gegaan, zou jij dat ook zo doen? Lijkt me dat je toch in tweestrijd zit..komt op mij eerder over dat hij het doet voor de lieve vrede dan dat het van harte gegund is.De reden dat ze perse wilde gaan was de spanning enzo en dat gunde ik haar ook wel. Ik vind echter dat als het puur sex is is het okay maar je weet zelf ook wel als je een heel weekend weg gaat word het toch meer een, ja hoe omschrijf je dat. Dan krijg je toch meer een relatie verhouding waarbij het om meer gaat dan alleen sex. En tja hoe gek dat ook moge klinken ik heb meer moeite met het socializen dan met het feit dat ze gewoon ligt te wippen. Het was ook de eerste keer dat ze een weekend wegging dus ja was voor beide ook een "test" of het workable was voor beide. Nou voor haar was het uiteraard voor herhaling vatbaar, ik heb toch wel nog steeds mixed feelings ondanks dat ze me heel goed duidelijk maakt hoe het zit en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Want het klinkt misschien heel egoistich van haar kant maar zo is ze helemaal niet. Ze is super lief en zorgzaam ook voor de kids (6mnd en 3jr) maar ja ze heeft een onstuitbare drang naar spanning.
@ Bij zo'n weekend weg, wat Vivanr1 beschreef, hij had er geen begrip voor maar toch is ze gegaan, zou jij dat ook zo doen? Lijkt me dat je toch in tweestrijd zit..komt op mij eerder over dat hij het doet voor de lieve vrede dan dat het van harte gegund is.De reden dat ze perse wilde gaan was de spanning enzo en dat gunde ik haar ook wel. Ik vind echter dat als het puur sex is is het okay maar je weet zelf ook wel als je een heel weekend weg gaat word het toch meer een, ja hoe omschrijf je dat. Dan krijg je toch meer een relatie verhouding waarbij het om meer gaat dan alleen sex. En tja hoe gek dat ook moge klinken ik heb meer moeite met het socializen dan met het feit dat ze gewoon ligt te wippen. Het was ook de eerste keer dat ze een weekend wegging dus ja was voor beide ook een "test" of het workable was voor beide. Nou voor haar was het uiteraard voor herhaling vatbaar, ik heb toch wel nog steeds mixed feelings ondanks dat ze me heel goed duidelijk maakt hoe het zit en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Want het klinkt misschien heel egoistich van haar kant maar zo is ze helemaal niet. Ze is super lief en zorgzaam ook voor de kids (6mnd en 3jr) maar ja ze heeft een onstuitbare drang naar spanning.
donderdag 29 mei 2008 om 10:03
quote:Mac123 schreef op 28 mei 2008 @ 16:14:
[...]
Ik zou bijna denken dat je mijn nr1 bent. Hij is zeker geen 'zeur', al zijn het niet de leukste gesprekken omdat je weet dat je hem pijn doet, ook al gunt hij het me wel. Ook mijn nr1 heeft van tijd tot tijd bevestiging nodig en daar neem ik ook de tijd voor, ik neem dat heel serieus. Hij weet dat ik contact heb, maar hoeft ook niet alles letterlijk te zien. Al gebeurt dat natuurlijk wel eens. Ik vind het spannender als hij het niet weet, en dat het toch een beetje stiekem is. Ik vertel het meestal achteraf.
Op je vraag of ik direct zou stoppen met mijn sv als nr1 me dat vraagt, weet ik echt geen antwoord. Nu niet. Denk ik. Ik kan en wil het nog niet opgeven, maar wellicht is het de aanleiding die me de doorslag zal geven om wel te stoppen.
Waar ben je echt bang voor? Dat ze je verlaat voor haar sv?
Ik denk dat je daar niet bang voor hoeft te zijn, dan had ze dat allang gedaan. Hoe lang is dit nu aan de gang en hoe ben jij het te weten gekomen? Of hoe zijn de 'afspraken' tot stand gekomen?Mijn vrouw vertelt mij alles dat is onze afspraak, in het verleden deed ze het altijd stiekum. Dit was voordat we getrouwd waren (inmiddels bijna 4 jaar getrouwd) en ja dat kwam altijd uit (sms MSN e-mail alles is te achterhalen )en gaf een hoop stress en knallende ruzies maar ja de liefde bleek en blijkt heel sterk. Dus zodoende de afspraak gemaakt dat ze een sv "mag". Het ironische is dat op het moment dat we die afspraak maakte het in feite een hele lange tijd rustig is geweest vanwege de zwangerschappen en geboortes. Maar nu na ca 3 mnd na de bevalling was haar aerobic leraar toch wel erg interessant. En daar is ze heel druk mee, sms, e-mailen en daten en ze is daar heel open in in het begin vond ze het vervelend en genant om te vertellen maar heb wel het idee dat het nu makkelijker is voor haar. En tja de ene keer boeit het me niet zo en is het wel grappig en de andere keer denk ik wel eens hmm vind ik dat okay? En ja dan heb je weleens je twijfels over waar je nou mee bezig bent en waarom je in godsnaam zo'n stomme afspraak hebt kunnen maken. Ja ben toch gewoon bang haar kwijt te raken (ben echt stapelgek op mijn vrouwtje) aan een ander, toch onzekerheid en dat is iets wat ik eigenlijk nooit heb/had. Dus dat geeft mij een onprettig gevoel. Ook zij kon mij niet bevestigen dat ze zou stoppen als ik het haar vroeg. Ja ze zou het wel doen maar ze is zelf bang dat ze het dan stiekum gaat doen, niet onmiddelijk maar na een tijdje en dat wil ze gewoon niet. Hmm klinkt meer als een verslaving als ik het zo schrijf.
[...]
Ik zou bijna denken dat je mijn nr1 bent. Hij is zeker geen 'zeur', al zijn het niet de leukste gesprekken omdat je weet dat je hem pijn doet, ook al gunt hij het me wel. Ook mijn nr1 heeft van tijd tot tijd bevestiging nodig en daar neem ik ook de tijd voor, ik neem dat heel serieus. Hij weet dat ik contact heb, maar hoeft ook niet alles letterlijk te zien. Al gebeurt dat natuurlijk wel eens. Ik vind het spannender als hij het niet weet, en dat het toch een beetje stiekem is. Ik vertel het meestal achteraf.
Op je vraag of ik direct zou stoppen met mijn sv als nr1 me dat vraagt, weet ik echt geen antwoord. Nu niet. Denk ik. Ik kan en wil het nog niet opgeven, maar wellicht is het de aanleiding die me de doorslag zal geven om wel te stoppen.
Waar ben je echt bang voor? Dat ze je verlaat voor haar sv?
Ik denk dat je daar niet bang voor hoeft te zijn, dan had ze dat allang gedaan. Hoe lang is dit nu aan de gang en hoe ben jij het te weten gekomen? Of hoe zijn de 'afspraken' tot stand gekomen?Mijn vrouw vertelt mij alles dat is onze afspraak, in het verleden deed ze het altijd stiekum. Dit was voordat we getrouwd waren (inmiddels bijna 4 jaar getrouwd) en ja dat kwam altijd uit (sms MSN e-mail alles is te achterhalen )en gaf een hoop stress en knallende ruzies maar ja de liefde bleek en blijkt heel sterk. Dus zodoende de afspraak gemaakt dat ze een sv "mag". Het ironische is dat op het moment dat we die afspraak maakte het in feite een hele lange tijd rustig is geweest vanwege de zwangerschappen en geboortes. Maar nu na ca 3 mnd na de bevalling was haar aerobic leraar toch wel erg interessant. En daar is ze heel druk mee, sms, e-mailen en daten en ze is daar heel open in in het begin vond ze het vervelend en genant om te vertellen maar heb wel het idee dat het nu makkelijker is voor haar. En tja de ene keer boeit het me niet zo en is het wel grappig en de andere keer denk ik wel eens hmm vind ik dat okay? En ja dan heb je weleens je twijfels over waar je nou mee bezig bent en waarom je in godsnaam zo'n stomme afspraak hebt kunnen maken. Ja ben toch gewoon bang haar kwijt te raken (ben echt stapelgek op mijn vrouwtje) aan een ander, toch onzekerheid en dat is iets wat ik eigenlijk nooit heb/had. Dus dat geeft mij een onprettig gevoel. Ook zij kon mij niet bevestigen dat ze zou stoppen als ik het haar vroeg. Ja ze zou het wel doen maar ze is zelf bang dat ze het dan stiekum gaat doen, niet onmiddelijk maar na een tijdje en dat wil ze gewoon niet. Hmm klinkt meer als een verslaving als ik het zo schrijf.
donderdag 29 mei 2008 om 11:04
Het is ook een verslaving.
En ook mijn nr1 heeft er moeite mee als ik niet alleen sexuele handelingen met sv doe, maar ook juist de sociale dingen. Nu is hij een vriend en met andere vrienden ga ik lunchen, uit eten, andere dingen doen. Geen enkel probleem, deed ik hiervoor ook met hem. Maar nu heb ik een afspraak zoiets te gaan doen met sv en hij heeft het er een beetje moeilijk mee.
En ook mijn nr1 heeft er moeite mee als ik niet alleen sexuele handelingen met sv doe, maar ook juist de sociale dingen. Nu is hij een vriend en met andere vrienden ga ik lunchen, uit eten, andere dingen doen. Geen enkel probleem, deed ik hiervoor ook met hem. Maar nu heb ik een afspraak zoiets te gaan doen met sv en hij heeft het er een beetje moeilijk mee.
donderdag 29 mei 2008 om 11:05
Wat een verhaal Vivanr1! Ik vind het echt bijzonder dat je het haar "gunt" maar krijg ook wel het idee, al is de liefde toch zo groot, dat je dit niet voor altijd vol kunt houden, aangezien je het er toch wel moeilijk mee hebt soms. Wat ook wel weer heel logisch is..
Heb jij zelf de behoefte trouwens totaal niet? En hoe staat jouw nr.1 hier tegenover, geldt dezelfde vrijheid ook voor jou?
Heb jij zelf de behoefte trouwens totaal niet? En hoe staat jouw nr.1 hier tegenover, geldt dezelfde vrijheid ook voor jou?
donderdag 29 mei 2008 om 11:57
@ Vivan: ik herken wel veel in jouw situatie... Het is bij ons iets anders gelopen, maar de basis is dezelfde: ik had een onweerstaanbare drang naar spanning en ben vreemdgegaan. Dat is heel snel uitgekomen, man merkte het gewoon aan mij (hij kent me heel goed) en was ontzettend 'handige harry' in het ontdekken van een 'geheime' mailbox (met onbekend paswoord en ander mailprogramma - dat kan dus best, ook al wis je de geschiedenis en dergelijke).
Ik heb een hele goede, hechte relatie met mijn man. Toch was het niet gemakkelijk om hierover te praten. Echt open en eerlijk zijn, is moeilijk en vraagt veel respect en liefde voor elkaar. In het begin liet mijn man me toe contact te houden met nr2 omdat hij realistisch genoeg was om te beseffen dat het niet zomaar "over" was als hij me alle contact verbood. Later liet hij me toe contact te houden omdat hij bang was me anders te verliezen of omdat ik het anders toch stiekem zou doen. En pas nog later wilde hij me het contact echt gunnen, omdat hij zag dat ik ervan genoot en dat het niets meer was dan spanning en lust, een leuk 'extraatje' in het leven.
Het is geen ideale situatie, zeker niet. Ik bewonder mijn man om hoe hij hiermee kan omgaan. Ik vind hem nooit een 'zeur', ik vind hem juist een prachtig mens dat hij zo ruimdenkend, groot en relativerend kan zijn. Dat hij het af en toe toch eens moeilijk heeft met de situatie, vind ik niet meer dan normaal. Ik heb daar dan alle begrip voor en neem dan vanzelf wat gas terug in het contact met nr2.
Bevestiging dat je elkaar graag ziet is het allerbelangrijkste. Rationeel weet mijn man best dat ik hem niet zal verlaten voor nr2 (anders had ik het allang gedaan), emotioneel voelt hij zich soms nog onzeker. Het is dan niet meer dan normaal dat ik daar aandacht voor heb. Net zo zeer als dat ik niet stiekem afspreek (iedere keer dat we afspreken, is man op de hoogte). Die eerlijkheid is juist in zo'n situatie heel belangrijk!
Een weekendje weg zal hier niet zo snel gebeuren. Ik heb er geen behoefte aan (hoef niet zoooo lang bij nr2 te zijn) en denk dat ik er niet van zou van genieten omdat man het er toch moeilijk mee zou hebben.
Heeft jouw vrouw het soms moeilijk met de situatie? In de zin dat ze zich toch schuldig voelt (omdat ze jou ergens toch kwetst)? Ik voel me namelijk nog geregeld schuldig, omdat ik eigenlijk liever niet 'zo' wil zijn, ik wil meer zelfbeheersing hebben om nr2 te kunnen weerstaan, maar ik ben veel te zwak. Ik zou het echt graag anders zien, maar voorlopig is de situatie zoals ze nu is het meest haalbare (man is op zich wel opgelucht dat nr2 altijd dezelfde blijft, dat ik niet steeds de behoefte heb om andere mannen te verleiden).
Hoop dat mijn verhaal je een beetje kan helpen, dat het herkenbaar is... Het beste nog!
Marlies
Ik heb een hele goede, hechte relatie met mijn man. Toch was het niet gemakkelijk om hierover te praten. Echt open en eerlijk zijn, is moeilijk en vraagt veel respect en liefde voor elkaar. In het begin liet mijn man me toe contact te houden met nr2 omdat hij realistisch genoeg was om te beseffen dat het niet zomaar "over" was als hij me alle contact verbood. Later liet hij me toe contact te houden omdat hij bang was me anders te verliezen of omdat ik het anders toch stiekem zou doen. En pas nog later wilde hij me het contact echt gunnen, omdat hij zag dat ik ervan genoot en dat het niets meer was dan spanning en lust, een leuk 'extraatje' in het leven.
Het is geen ideale situatie, zeker niet. Ik bewonder mijn man om hoe hij hiermee kan omgaan. Ik vind hem nooit een 'zeur', ik vind hem juist een prachtig mens dat hij zo ruimdenkend, groot en relativerend kan zijn. Dat hij het af en toe toch eens moeilijk heeft met de situatie, vind ik niet meer dan normaal. Ik heb daar dan alle begrip voor en neem dan vanzelf wat gas terug in het contact met nr2.
Bevestiging dat je elkaar graag ziet is het allerbelangrijkste. Rationeel weet mijn man best dat ik hem niet zal verlaten voor nr2 (anders had ik het allang gedaan), emotioneel voelt hij zich soms nog onzeker. Het is dan niet meer dan normaal dat ik daar aandacht voor heb. Net zo zeer als dat ik niet stiekem afspreek (iedere keer dat we afspreken, is man op de hoogte). Die eerlijkheid is juist in zo'n situatie heel belangrijk!
Een weekendje weg zal hier niet zo snel gebeuren. Ik heb er geen behoefte aan (hoef niet zoooo lang bij nr2 te zijn) en denk dat ik er niet van zou van genieten omdat man het er toch moeilijk mee zou hebben.
Heeft jouw vrouw het soms moeilijk met de situatie? In de zin dat ze zich toch schuldig voelt (omdat ze jou ergens toch kwetst)? Ik voel me namelijk nog geregeld schuldig, omdat ik eigenlijk liever niet 'zo' wil zijn, ik wil meer zelfbeheersing hebben om nr2 te kunnen weerstaan, maar ik ben veel te zwak. Ik zou het echt graag anders zien, maar voorlopig is de situatie zoals ze nu is het meest haalbare (man is op zich wel opgelucht dat nr2 altijd dezelfde blijft, dat ik niet steeds de behoefte heb om andere mannen te verleiden).
Hoop dat mijn verhaal je een beetje kan helpen, dat het herkenbaar is... Het beste nog!
Marlies
donderdag 29 mei 2008 om 12:36
Wat een verhalen! Ik heb ook bewondering voor de nr. 1's die een partner met een SV kunnen accepteren. Ik zou het zelf heel erg vinden indien mijn nr. 1 achter de situatie komt (niet om de consequenties voor mij maar omdat ik hem daarmee zo gigantisch kwets, en ik hou van hem) en doe alles om dat te voorkomen. Hele strakke alibi's, alles wissen, alles kontant betalen, geen "afwijkend" gedrag vertonen etc. Maar het allerbelangrijkste is nog wel om ervoor te zorgen dat hij zich echt koning voelt bij mij; juist als de relatie met nr. 1 minder goed gaat, geef je iemand een reden om op zoek te gaan.
donderdag 29 mei 2008 om 17:33
Oh, ik snap hem, zie net dat sms topic weer voorbij schuiven...
Ach, er valt niet zo heel veel te vertellen, we hadden een afspraak staan, we zouden eigenlijk een paar uur hebben, maar hij kreeg een telefoontje, hij moest aan het werk. (servicedienst)
Dus ik stond na een half uurtje weer buiten.
Nou kan meneer een hoop doen in een half uur, maar het was toch een beetje teleurstellend.
Ach, er valt niet zo heel veel te vertellen, we hadden een afspraak staan, we zouden eigenlijk een paar uur hebben, maar hij kreeg een telefoontje, hij moest aan het werk. (servicedienst)
Dus ik stond na een half uurtje weer buiten.
Nou kan meneer een hoop doen in een half uur, maar het was toch een beetje teleurstellend.
donderdag 29 mei 2008 om 19:37
Loop nog niet zo lang mee op dit forum, maar ik móet gewoon ff m'n verhaal kwijt : ben vandaag per mail 'gedumpt' door SV (we hadden nog maar kort wat - via enkele maanden spannend mailcontact op ut werk naar een triootje 2 weken geleden ) gewoon door te zeggen dat-ie zijn doel had bereikt ... nogal lullige manier vind ik zelf ....
is zoiets een van jullie weleens overkomen ? En hoe reageerde je ?
is zoiets een van jullie weleens overkomen ? En hoe reageerde je ?
donderdag 29 mei 2008 om 20:27
oef, 'dat-ie zijn doel had bereikt'
dat moet pijn hebben gedaan Koka. hoe vrijblijvend het ook is, dat getuigt niet echt van respect.
bij mij kwam het hoge woord er ook via mail uit. beetje jammer (zeg ik nu). voor mijn reacties zou ik even dit topic teruglezen, zo rond de Pasen (toen zei ik heel andere dingen, haha).
Maar belangrijker: Hoe gaat het nu met jou?
dat moet pijn hebben gedaan Koka. hoe vrijblijvend het ook is, dat getuigt niet echt van respect.
bij mij kwam het hoge woord er ook via mail uit. beetje jammer (zeg ik nu). voor mijn reacties zou ik even dit topic teruglezen, zo rond de Pasen (toen zei ik heel andere dingen, haha).
Maar belangrijker: Hoe gaat het nu met jou?
donderdag 29 mei 2008 om 20:46
donderdag 29 mei 2008 om 21:10
nachtvlinder, heb je reacties gelezen, kan zeggen dat ik me op dit moment nogal k*t voel.. wist wel dat dit ook niet eeuwig zou duren en toch doet dit wel even pijn ... je zegt dat 't niet echt van respect getuigt, dat is zeker zo denk ik, als ik nu terugdenk aan onze ontmoetingen praatte hij ook niet echt met respect over zijn n.1, terwijl ik nooit iets kwijt wilde over mijn
relatie, in mijn optiek absoluut not-done. Wat ik nu nog ut meest jammer vind is dat ik zijn vriend (van trio) waarschijnlijk nooit meer zal zien, had 't idee dat er tussen ons een klik(je) was.. (maar ik kan me natuurlijk ook heel erg vergissen, zal het waarschijnlijk nooit weten). Nu maar even "'uithuilen en blijven ademen" ...
relatie, in mijn optiek absoluut not-done. Wat ik nu nog ut meest jammer vind is dat ik zijn vriend (van trio) waarschijnlijk nooit meer zal zien, had 't idee dat er tussen ons een klik(je) was.. (maar ik kan me natuurlijk ook heel erg vergissen, zal het waarschijnlijk nooit weten). Nu maar even "'uithuilen en blijven ademen" ...
donderdag 29 mei 2008 om 22:49
quote:Girl_Next_Door schreef op 29 mei 2008 @ 11:05:
Wat een verhaal Vivanr1! Ik vind het echt bijzonder dat je het haar "gunt" maar krijg ook wel het idee, al is de liefde toch zo groot, dat je dit niet voor altijd vol kunt houden, aangezien je het er toch wel moeilijk mee hebt soms. Wat ook wel weer heel logisch is..
Heb jij zelf de behoefte trouwens totaal niet? En hoe staat jouw nr.1 hier tegenover, geldt dezelfde vrijheid ook voor jou?Tja of het vol te houden is weet ik niet ik denk dat je op een gegeven moment idd op en punt aan komt dat het "genoeg" is geweest, maar ik denk voorlopig nog niet. Nee behoefte niet meer, heb mijn share wel gehad (was voor mijn huidige vrouw overigens), maar ik moet zeggen dat het ook out of the question is voor mijn vrouw. Als ik op straat alleen maar een vrouw aankijk dan is er al bonje. Vind ik idd zelf ook vreemd gezien haar "gedrag" maar goed het zij zo en voor mij geen probleem.
Wat een verhaal Vivanr1! Ik vind het echt bijzonder dat je het haar "gunt" maar krijg ook wel het idee, al is de liefde toch zo groot, dat je dit niet voor altijd vol kunt houden, aangezien je het er toch wel moeilijk mee hebt soms. Wat ook wel weer heel logisch is..
Heb jij zelf de behoefte trouwens totaal niet? En hoe staat jouw nr.1 hier tegenover, geldt dezelfde vrijheid ook voor jou?Tja of het vol te houden is weet ik niet ik denk dat je op een gegeven moment idd op en punt aan komt dat het "genoeg" is geweest, maar ik denk voorlopig nog niet. Nee behoefte niet meer, heb mijn share wel gehad (was voor mijn huidige vrouw overigens), maar ik moet zeggen dat het ook out of the question is voor mijn vrouw. Als ik op straat alleen maar een vrouw aankijk dan is er al bonje. Vind ik idd zelf ook vreemd gezien haar "gedrag" maar goed het zij zo en voor mij geen probleem.
donderdag 29 mei 2008 om 22:57
Hoop dat mijn verhaal je een beetje kan helpen, dat het herkenbaar is... Het beste nog!
Marlies[/quote]
Nou Marlies dat is wel zeker, vroeg me idd altijd al af of wij nou de enige waren die zo'n afspraak hadden. Niet dus en dat is eigenlijk wel een soort prettig om te konstateren want laten we eerlijk zijn het is niet iets wat je eenvoudig met iemand kan bespreken, iedereen zal je tenslotte voor gek verklaren. Thx oh en jij uiteraard ook veel plezier enne sterkte want het is voor degene met een sv errug leuk maar idd helaas niet de meest ideale situatie.
Marlies[/quote]
Nou Marlies dat is wel zeker, vroeg me idd altijd al af of wij nou de enige waren die zo'n afspraak hadden. Niet dus en dat is eigenlijk wel een soort prettig om te konstateren want laten we eerlijk zijn het is niet iets wat je eenvoudig met iemand kan bespreken, iedereen zal je tenslotte voor gek verklaren. Thx oh en jij uiteraard ook veel plezier enne sterkte want het is voor degene met een sv errug leuk maar idd helaas niet de meest ideale situatie.
