Seks
alle pijlers
minnares
zondag 9 december 2007 om 10:01
Hallo, even voorstellen...mijn naam is Vincent, woon in Amsterdam en heb sinds 18 jaar een relatie met mijn vriendin. Vanwege haar invaliditeit (al vanaf het begin van onze relatie) is er op sexueel gebied helaas niks voor mij. Zij is rolstoel gebonden en heeft veel hulp nodig die ik haar dan ook biedt. Ook is er dagelijks hulp beschikbaar voor het huishouden en persoonlijke verzorging. Ik mis de sex al jaren enorm, er is wel eens iets maar dat beperkt zich tot even voelen en het zelf afmaken, tijdsduur ongeveer 3 - 4 minuten. Ik voel me meer een verzorgen, verpleger, broer dan een partner. Haar in de steek laten kan ik niet, zij heeft verder niks (geen contact met ouders etc). nu ben ik in september (tijdens een uitje met collega's) iemand tegen gekomen via een collega, haar naam is Wendy, we hebben wat gekletst en gedanst en op een bepaald moment raakte ze mij telkens aan. Ik kreeg het er warm van en had een gevoel dat ik niet herkende. Zij heeft 15 jaar een vriend en 2 kinderen van 2 en 4 jaar. Op het moment dat ik tegen 04.00 uur in de morgen naar huis ging vroeg ik of ze even mee liep naar mijn auto, dat deed ze gelukkig. Ze pakte mij buiten vast en hand in hand liepen we weg. Bij de auto gaf ze mij een kus en konden elkaar niet los laten......ik was werkelijk van slag. Op maandag ging mijn telefoon op het werk, het was Wendy.......wat is gebeurt vroeg ze mij.....ik zei: ik weet het niet meer, je spookt al 3 dagen door mijn hoofd. Ik was dolgelukkig dat ze belde. We spraken af om wat te kletsen en een week later was het zover.....ik zag haar daar staan. Wat is ze mooi dacht ik meteen, wat heeft ze een geweldige kop met krullen. We gingen wat wandelen, eerst nam ze mij voorzichtig bij mijn arm, daarna bij mijn hand en later stonden we te zoenen. Nu, 3 maanden later hebben we de meest wilde avonden gehad, we spreken elke week wel af (om wat te gaan drinken, kletsen en soms puur voor de sex, zijn afgelopen vrijdag gaan uit eten, daarna lekker gedanst en kletsen over alles en nog wat. Ook hebben we sex, vraag niet hoe maar onvoorstelbaar lekker en lang. Laatst bijna 4 uur aan een stuk, we moesten wel ophouden want zij moest weg. Ik mis haar enorm, ik kan niet weg bij mijn vriendin en zij ook niet bij haar vriend met wie zij een haast sexloos leven heeft maar we beminnen elkaar haast wekelijks. Ik wist niet dat ik zulke gevoelens had, zij wist dat ook niet meer.
Lieve lezers, veroordeel mij aub hiervoor niet, ik heb sinds 3 maanden de mooiste tijd sinds jaren....ik weet, het is niet goed maar ik voel me gelukkiger dan ooit. Ik weet dat dit in Nederland en Belgie erg veel voorkomt (veel mensen hebben een minnaar of minnares) maar ik ben blij met mijn minnares, we zijn dikke vrienden, vertellen elkaar alles, delen lief en leed en ik verheug me om haar aanstaande woensdag weer te zien.....Zij is dan ergens met haar kinderen, kan ik ze ook eens zien.
Ik wilde gewoon mijn verhaal even kwijt,
Liefs, een heel gelukkige Vincent
Lieve lezers, veroordeel mij aub hiervoor niet, ik heb sinds 3 maanden de mooiste tijd sinds jaren....ik weet, het is niet goed maar ik voel me gelukkiger dan ooit. Ik weet dat dit in Nederland en Belgie erg veel voorkomt (veel mensen hebben een minnaar of minnares) maar ik ben blij met mijn minnares, we zijn dikke vrienden, vertellen elkaar alles, delen lief en leed en ik verheug me om haar aanstaande woensdag weer te zien.....Zij is dan ergens met haar kinderen, kan ik ze ook eens zien.
Ik wilde gewoon mijn verhaal even kwijt,
Liefs, een heel gelukkige Vincent
zondag 9 december 2007 om 10:18
En waarom moet je dan je verhaal kwijt op een anoniem forum?
Mijn persoonlijke mening hierover is dat ik me je wens om een minnares te hebben wel kan voorstellen maar dat dat volgens mij niet kan zonder medeweten en instemming van je vriendin. Die bedonder je gewoon. Punt.
Dan kan ze gehandicapt zijn, maar ze blijft wel je vriendin. En jij bent zo niet echt een liefhebbende partner.
Maar goed, jij bent er dolgelukkig mee. Nou, veel plezier ermee. En kom alsjeblieft niet uithuilen als je vriendin (of de vriend van je bijvrouw) er achter komt he...
Mijn persoonlijke mening hierover is dat ik me je wens om een minnares te hebben wel kan voorstellen maar dat dat volgens mij niet kan zonder medeweten en instemming van je vriendin. Die bedonder je gewoon. Punt.
Dan kan ze gehandicapt zijn, maar ze blijft wel je vriendin. En jij bent zo niet echt een liefhebbende partner.
Maar goed, jij bent er dolgelukkig mee. Nou, veel plezier ermee. En kom alsjeblieft niet uithuilen als je vriendin (of de vriend van je bijvrouw) er achter komt he...
zondag 9 december 2007 om 10:28
zondag 9 december 2007 om 10:40
Ik kan me goed voorstellen, dat in jouw situatie een minnares een uitkomst is. Maar waarom maak je dit niet bespreekbaar richting je vriendin? Ook zij zal echt wel beseffend, dat een sexloos leven niet genoeg is voor je.
Waarschijnlijk loop je nu rond met de vlinders in je buik en dat zal niet onopgemerkt blijven. Het verzwijgen van deze sexuele relatie kan mogelijk meer schade aanrichten dan er gewoon open over zijn.
Waarschijnlijk loop je nu rond met de vlinders in je buik en dat zal niet onopgemerkt blijven. Het verzwijgen van deze sexuele relatie kan mogelijk meer schade aanrichten dan er gewoon open over zijn.
zondag 9 december 2007 om 12:05
Jeeemig, 'vreemdgaan om minder' wordt nog minder veroordeeld dan hier nu het geval is. Hij vraagt niet om veroordeling maar wil zijn verhaal ergens kwijt. En natuurlijk mag iedereen posten hoe fout ie wel niet is (want anders krijgen we onze geweldige dooddoener weer 'ik zeg wat ik wil het is een openbaar forum', bleh...
Daarbij lijkt het wijzende vingertje meer naar V dan naar W te wijzen.
Is het goed wat V doet? Misschien niet. Maar zo is het gelopen. Ik kan niet inschatten of een dergelijke verhouding bespreekbaar is met je vriendin Vincent, maar dat zal de tijd leren.
Ik lees niet of de invaliditeit van je vriendin is toegenomen en of jullie toen meer seks hadden. Als ik voor mezelf spreek kan ik me op geen enkele wijze voorstellen een relatie aan te gaan waarbij seks niet mogelijk is. Vriendschap wel, een relatie niet.
Vincent, ik weet niet of de namen die je noemt echt zijn, in dat geval adviseer ik je wat gegevens (namen, leeftijd van haar kinderen) wat aan te passen anders roep je misschien bij voorbaat problemen op door herkenning).
Daarbij lijkt het wijzende vingertje meer naar V dan naar W te wijzen.
Is het goed wat V doet? Misschien niet. Maar zo is het gelopen. Ik kan niet inschatten of een dergelijke verhouding bespreekbaar is met je vriendin Vincent, maar dat zal de tijd leren.
Ik lees niet of de invaliditeit van je vriendin is toegenomen en of jullie toen meer seks hadden. Als ik voor mezelf spreek kan ik me op geen enkele wijze voorstellen een relatie aan te gaan waarbij seks niet mogelijk is. Vriendschap wel, een relatie niet.
Vincent, ik weet niet of de namen die je noemt echt zijn, in dat geval adviseer ik je wat gegevens (namen, leeftijd van haar kinderen) wat aan te passen anders roep je misschien bij voorbaat problemen op door herkenning).
zondag 9 december 2007 om 15:12
zondag 9 december 2007 om 17:29
Ìk wil jullie alvast bedanken voor jullie inbreng, zowel de minder positieve alsmede de positieve. Mijn leven is niet gemakkelijk. Ik verzorg haar zoveel ik kan en doe werkelijk alles om het naar haar zin te maken. Ik heb daarnaast nog een drukke (maar gelukkig hele goede) baan maar heb al jaren veel moeten laten. Zo ben ik nooit weg kunnen en mogen gaan vanwege de verzorging. Nu zijn er gelukkig anderen die 's avonds eens wat kunnen overnemen. Ik voel me meer een broer voor haar, ik regel alles, verzorg haar en steun haar met alles. Over sex hebben we al vaker gesproken en zij gaf aan dat ze mij niet meer kon bieden dan hetgeen nu gebeurt. Dit is me overkomen en geloof me, ik voel me gelukkiger dan ooit. We (mijn minnares en ik) praaten ook veel, gewoon over de alledaagse leuke dingen. ik heb al veel eerder er aan gedacht om de vrijheid te nemen en op mijzelf te gaan wonen maar aan de andere kant is zij dan helemaal alleen en zal een opname in een verzorgingstehuis niet uitblijven, dit wil ik haar niet aan doen. Zij is enorm bang mij te verliezen, dit spreekt ze dan ook vaker uit. Ik zit dus met vele gemengde gevoelens, net als POM 508 al schreef, vlinders in mijn buik. Het zijn er een hoop kan ik jullie zeggen. Het draait mij niet alleen om de sex maar het eens rustig in haar armen liggen, even uithuilen, even geen sores......
In mijn schrijven gaf ik aan om mij niet te gaan veroordelen, helaas hebben sommige dit toch gedaan. ik hoop dat niemand ooit in deze situatie komt, ik denk dat er daarna ook heel anders naar dit verhaal wordt gekeken.
Nogmaals mijn dank voor jullie reactie.
Vincent
oh ja, even voor Thee....de namen zijn idd anders, dit alsmede de leeftijd van haar kinderen. Bedankt voor je tip.
In mijn schrijven gaf ik aan om mij niet te gaan veroordelen, helaas hebben sommige dit toch gedaan. ik hoop dat niemand ooit in deze situatie komt, ik denk dat er daarna ook heel anders naar dit verhaal wordt gekeken.
Nogmaals mijn dank voor jullie reactie.
Vincent
oh ja, even voor Thee....de namen zijn idd anders, dit alsmede de leeftijd van haar kinderen. Bedankt voor je tip.
zondag 9 december 2007 om 20:41
Ik heb best bewondering voor je, dat je zo veel zorg voor je vriendin op je neemt. Volgens mij is het in zo'n situatie altijd heel moeilijk om je liefdesrelatie een liefdesrelatie te laten blijven. Al heel snel ga je over in verzorger, al vind ik dat niet echt een mooi woord. Dan klinkt het zo klinisch.
Vooral als de seks ontbreekt, want dat is toch wel een onderdeel in een relatie die (in mijn ogen) wel heel belangrijk is.
Je zegt dat jullie wel over seks gesproken hebben, maar is zij zich er van bewust wat het voor jou betekent? Weet je wat ze er van zou vinden als je iemand anders zou hebben om af en toe seks mee te hebben? Zou ze daar voor open kunnen staan?
Fijn dat je iemand ontmoet hebt met wie je dat contact wel kunt delen en bij wie jij je weer kunt voelen, zoals je je in een relatie zou moeten voelen.
En tja, haar eigen relatie vind ik haar eigen zaak. Als zij voor zichzelf vindt dat ze dit kan maken, is dat haar eigen keuze. Zij is ook degene die verantwoordelijk is voor het wel of niet laten zien van haar kinderen.
Vooral als de seks ontbreekt, want dat is toch wel een onderdeel in een relatie die (in mijn ogen) wel heel belangrijk is.
Je zegt dat jullie wel over seks gesproken hebben, maar is zij zich er van bewust wat het voor jou betekent? Weet je wat ze er van zou vinden als je iemand anders zou hebben om af en toe seks mee te hebben? Zou ze daar voor open kunnen staan?
Fijn dat je iemand ontmoet hebt met wie je dat contact wel kunt delen en bij wie jij je weer kunt voelen, zoals je je in een relatie zou moeten voelen.
En tja, haar eigen relatie vind ik haar eigen zaak. Als zij voor zichzelf vindt dat ze dit kan maken, is dat haar eigen keuze. Zij is ook degene die verantwoordelijk is voor het wel of niet laten zien van haar kinderen.
dinsdag 11 december 2007 om 09:30
Je vriendin was al gehandicapt vanaf het begin van jullie relatie.
Het wordt steeds erger,heeft ze een spierziekte,MS?
Maar dan wist je toch al dat haar handicap steeds erger zou worden en dat het met de sex steeds minder zou worden.
Je moet wel onvoorwaardelijk van iemand houden om zo'n relatie aan te gaan,doe je dat niet dan krijg je op den duur medelijden,een broer-zus relatie maar geen man-vrouw relatie.
Bespreek het met haar,niet gelijk dat je een minnares hebt,maar dat je de sex mist en of je daar samen met haar een oplossing voor kunt vinden.Misschien accepteerd ze dat je dat buiten jullie relatie zoekt maar dat je wel altijd voor haar zult blijven zorgen.
Het wordt steeds erger,heeft ze een spierziekte,MS?
Maar dan wist je toch al dat haar handicap steeds erger zou worden en dat het met de sex steeds minder zou worden.
Je moet wel onvoorwaardelijk van iemand houden om zo'n relatie aan te gaan,doe je dat niet dan krijg je op den duur medelijden,een broer-zus relatie maar geen man-vrouw relatie.
Bespreek het met haar,niet gelijk dat je een minnares hebt,maar dat je de sex mist en of je daar samen met haar een oplossing voor kunt vinden.Misschien accepteerd ze dat je dat buiten jullie relatie zoekt maar dat je wel altijd voor haar zult blijven zorgen.
dinsdag 11 december 2007 om 14:03
wees iig eerlijk naar je eigen vriendin. En bedenk wat je zelf zou willen in haar situatie. Zou jij willen dat iemand bij jou bleef vanwege de redenen die jij hebt ( medelijden, schuldgevoel), of zou je liever hebben dat die persoon dan wegging? Ik zou me als gehandicapte een behoorlijk blok aan iemands been gaan voelen als ik wist dat ie alleen bleef mdat ie me zo zielig vond, en aan de andeere kant ook gekrenkt in mijn trots.
heb je met je vriendin nooit een open eerlijk gesprek gehad over sex met anderen? En wat heeft ze daarover gezegd?
Ookal lijkt het mss anders, ik denk dat je jezelf en je vriendin tekort doet door bij haar te blijven als je dat alleen doet omdat ze anders alleen is.
En je minnares, die ind ik ook behoorlijk ziek in haar hoofd om je nu al aan de kinderen voor te stellen. Hou die kindertjes er nog ff buiten, die hebben niets met jou te maken. En kinderen pikken meer op dan je denkt. Wil je graag dat ze aan haar vriend vertellen dat mamma met een andere meneer stond te zoenen..... Ik zou er ook maar niet te zeker van zijn dat ze echt weg wil bij die vriend.
heb je met je vriendin nooit een open eerlijk gesprek gehad over sex met anderen? En wat heeft ze daarover gezegd?
Ookal lijkt het mss anders, ik denk dat je jezelf en je vriendin tekort doet door bij haar te blijven als je dat alleen doet omdat ze anders alleen is.
En je minnares, die ind ik ook behoorlijk ziek in haar hoofd om je nu al aan de kinderen voor te stellen. Hou die kindertjes er nog ff buiten, die hebben niets met jou te maken. En kinderen pikken meer op dan je denkt. Wil je graag dat ze aan haar vriend vertellen dat mamma met een andere meneer stond te zoenen..... Ik zou er ook maar niet te zeker van zijn dat ze echt weg wil bij die vriend.
woensdag 12 december 2007 om 08:12
Hallo allemaal, wederom mijn dank voor jullie reactie's. Mijn vriendin heeft idd MS en uitval van functie's. Dit was inhet begin niet zo heftig (zat ze ook nog niet in een rolstoel). Atsen hebben gezien haar leeftijd destijds een foutieve diagnose gesteld, iets waar wij nog een rechtzaak mee hebben gewonnen. Ik hou erg veel voor haar maar heb mij jaren lang weggecijferd. Ik heb het erg moeilijk gehad want vrijheid had ik nooit. Ik deed alles, werkte 40 uur, kwam thuis deed koken, huishouden, haar verzorgen, haar in bed leggen, regelmatig 's nachts eruit als ze naar het toilet moest. Ik viel alleen maar af en voelde me heel depressief. Sinds een jaar voel ik me lekkerder dan ooit, heb uit eigen beweging mijn leven een andere wending gegeven en niet alllen maar met een minnares. Ik ben vaker alleen weg geweest (in mijn eentje naar een winkel was voor mij al heel wat) Heb ook hulp ingeschakeld middels thuiszorg en familie wat vaker bij haar is. Geloof me...een loden deken is van mij af.
Ik heb vaker met mijn vriendin gesproken over het haast niet hebben van sex, volgens haar is het precies hetzelfde zoals overal, er valt helaas niet over te praten en ik steek geen onnodige energie in zulke gesprekken meer, is me te vermoeiend, die tijd heb ik gehad.
Even voor krengiserweer, dat van de kinderen was mijn idee, ik wist dat ze zou gaan winkelen en heb gevraagd ergens wat te gaan drinken. Ik zoen haar niet, raak haar zelfs niet aan want kinderen staan bij mij ten ale tijden voorop. Ik vind het gewoon leuk ze even te zien, is ook maar voor heel even.
Ik vind het fijn dat jullie reageren,
Nogmaals mijn dank,
liefs, Vincent
Ik heb vaker met mijn vriendin gesproken over het haast niet hebben van sex, volgens haar is het precies hetzelfde zoals overal, er valt helaas niet over te praten en ik steek geen onnodige energie in zulke gesprekken meer, is me te vermoeiend, die tijd heb ik gehad.
Even voor krengiserweer, dat van de kinderen was mijn idee, ik wist dat ze zou gaan winkelen en heb gevraagd ergens wat te gaan drinken. Ik zoen haar niet, raak haar zelfs niet aan want kinderen staan bij mij ten ale tijden voorop. Ik vind het gewoon leuk ze even te zien, is ook maar voor heel even.
Ik vind het fijn dat jullie reageren,
Nogmaals mijn dank,
liefs, Vincent
woensdag 12 december 2007 om 13:35
Je leven verdient iig meer glans. Het is jammer dat er zo weinig bespreekbaar is met je partner. Is het al lang geleden dat je dit soort gesprekken aangekaart hebt? Het is echt wel een onderwerp wat heel moeilijk bespreekbaar zal zijn tussen jullie. Is er wel sprake van een liefdesrelatie tussen jullie? Dat kan ik nl. nergens terug vinden in je postings.
Je bent nu al een jaar bezig om je leven anders in te delen, heeft zij belangstelling hiervoor? Waardeert zij het dat jij stukken beter in je vel zit?
Verder, de kinderen ontmoeten, hoe onschuldig dit ook lijkt, is geen goed plan. Jij vindt het leuk om ze even te zien en die wens zou je kunnen vervullen met bijv. alleen een foto. Het is volstrekt onduidelijk hoe jullie relatie verder gaat verlopen en daarom is het echt beter de kinderen buiten beeld te houden. De kinderen hebben er geen enkel belang bij om jou nu te ontmoeten.
Je bent nu al een jaar bezig om je leven anders in te delen, heeft zij belangstelling hiervoor? Waardeert zij het dat jij stukken beter in je vel zit?
Verder, de kinderen ontmoeten, hoe onschuldig dit ook lijkt, is geen goed plan. Jij vindt het leuk om ze even te zien en die wens zou je kunnen vervullen met bijv. alleen een foto. Het is volstrekt onduidelijk hoe jullie relatie verder gaat verlopen en daarom is het echt beter de kinderen buiten beeld te houden. De kinderen hebben er geen enkel belang bij om jou nu te ontmoeten.
woensdag 12 december 2007 om 15:35
Vincent, aub, als moeder van 2 kinderen, ga die kinderen niet ontmoeten!
Ik ben net gescheiden en mijn ex heeft al een nieuwe vriendin (op zich iets wat hij geheel zelf moet weten en ik geen moeite mee heb). Hij heeft haar voorgesteld aan de kinderen als een collega die ze misschien wel vaker gaan zien. Zij kwam namelijk een keertje koffie drinken bij hem terwijl de kinderen er waren. Twee dagen later zegt mijn oudste haar naam, ik vraag wie dat is en hij zegt papa's vriendinnetje. Zo zie je maar hij (mijn ex) denkt ook onschuldig een collega voor te stellen maar kinderen zijn echt niet dom en prikken er gewoon doorheen.
Wat jij doet en wat je vriendin doet moeten jullie weten maar die kinderen hebben nergens om gevraagd en kijk uit ze zien en merken meer dan jij denkt!
Ik ben net gescheiden en mijn ex heeft al een nieuwe vriendin (op zich iets wat hij geheel zelf moet weten en ik geen moeite mee heb). Hij heeft haar voorgesteld aan de kinderen als een collega die ze misschien wel vaker gaan zien. Zij kwam namelijk een keertje koffie drinken bij hem terwijl de kinderen er waren. Twee dagen later zegt mijn oudste haar naam, ik vraag wie dat is en hij zegt papa's vriendinnetje. Zo zie je maar hij (mijn ex) denkt ook onschuldig een collega voor te stellen maar kinderen zijn echt niet dom en prikken er gewoon doorheen.
Wat jij doet en wat je vriendin doet moeten jullie weten maar die kinderen hebben nergens om gevraagd en kijk uit ze zien en merken meer dan jij denkt!
woensdag 12 december 2007 om 19:12
Beste Vincent,
Ik veroordeel je absoluut niet, ik begrijp heel goed dat je de intimiteit zoekt bij iemand anders.
In mijn directe omgeving, ging er ook iemand vreemd die al jaren geen seks had met zijn vrouw (zij had fybromialgie, (reuma)) en zij wilde absoluut niet dat haar man het bij een ander ging halen, helaas werd zijn minares zwanger en kwam alles uit. Een hoop mensen keurde het af, ondanks dat ik tegen vreemd gaan ben, kan ik me deze situatie absoluut wel voorstellen, als je geen intimiteit vind bij je partner.
Ik lees uit je postings niet echt veel liefde voor je vriendin, je leeft als broer en zus zeg je. Maar toch ben je je al een beetje aan het losmaken, door hulp van anderen te accepteren, en vaker alleen weg te gaan, en zelfs open te staan voor een andere vrouw.
Ik kan je geen advies geven, maar wil je toch veel sterkte wensen met alles wat je besluit, lijkt me allemaal niet gemakkelijk.
Ik veroordeel je absoluut niet, ik begrijp heel goed dat je de intimiteit zoekt bij iemand anders.
In mijn directe omgeving, ging er ook iemand vreemd die al jaren geen seks had met zijn vrouw (zij had fybromialgie, (reuma)) en zij wilde absoluut niet dat haar man het bij een ander ging halen, helaas werd zijn minares zwanger en kwam alles uit. Een hoop mensen keurde het af, ondanks dat ik tegen vreemd gaan ben, kan ik me deze situatie absoluut wel voorstellen, als je geen intimiteit vind bij je partner.
Ik lees uit je postings niet echt veel liefde voor je vriendin, je leeft als broer en zus zeg je. Maar toch ben je je al een beetje aan het losmaken, door hulp van anderen te accepteren, en vaker alleen weg te gaan, en zelfs open te staan voor een andere vrouw.
Ik kan je geen advies geven, maar wil je toch veel sterkte wensen met alles wat je besluit, lijkt me allemaal niet gemakkelijk.
woensdag 12 december 2007 om 19:19
Lieve alemaal, bedankt voor jullie reacties en begrip. Ik zou (ja...zou) vandaag haar kinderen even zien maar heb jullie reacties ter harte genomen. Ik zou absoluut nooit willen dat kinderen ergens de dupe van zouden worden. Zij gaf mij hierin ook gelijk en we zijn gezellig samen wat gaan drinken. We hebben over alledaagse dingen gesproken en het was een gezellig uurtje. Mijn leven is momenteel een chaos, vader pas overleden, moeder ernsig ziek, mijn peetoom (zo eentje waar je als kind alles van mocht en kreeg, dus mijn favoriet) heeft een hartstilstand gehad en ligt in coma, mijn zieke partner....nergens een rustpuntje en in zo'n situatie ben je blij als je iemand ontmoet waarmee je een leuk gesprek mee kunt voeren. Dat we met veel dingen op een lijn zaten is achteraf pas uitgekomen. ik weet wel dat ik me op dit moment heel gelukkig voel, ik zie even een lichtpuntje.
Even voor Kwikzilver, hoe mijn leven er na 10 jaar uit zou zien? ik hoop met eens wat meer rust en zekerheid. Ik zou het liefste zelfstandig gaan wonen zodat ik niet meer 's nachts eruit hoef, niet "het ziek zijn van een partner" als rode draad door mijn leven, geen onzekerheid meer.
Nogmaals, jullie advies om de kinderen niet te zien heb ik ter harte genomen en heb daar van af gezien, ik wil jullie bedanken voor deze tip, kinderen gaan bij mij altijd op de eerste plaats.
Liefs, Vincent
Even voor Kwikzilver, hoe mijn leven er na 10 jaar uit zou zien? ik hoop met eens wat meer rust en zekerheid. Ik zou het liefste zelfstandig gaan wonen zodat ik niet meer 's nachts eruit hoef, niet "het ziek zijn van een partner" als rode draad door mijn leven, geen onzekerheid meer.
Nogmaals, jullie advies om de kinderen niet te zien heb ik ter harte genomen en heb daar van af gezien, ik wil jullie bedanken voor deze tip, kinderen gaan bij mij altijd op de eerste plaats.
Liefs, Vincent
woensdag 12 december 2007 om 19:28
Hallo Caartje2, bedankt voor je reactie....lief van je begrip. Het is momenteel een mix van gevoelens, enerzijds intens verdriet vanwege mijn vriendin, moeder, oom en vader....anderzijds vanwege een engeltje wat in mijn leven is gekomen. Dit had op geen mooier moment kunnen gebeuren. Ik heb mijzelf al jaren weggecijferd, mocht niks van mijn vriendin en moest bij wijze van spreken haast elke minuut verantwoorden (waar was je, bij wie, zorg dat je 17.00 uur thuis bent etc) allemaal dingen die mij hoofdpijn hebben bezorgd. Ik durfde op een bepaald moment nog niet eens te zeggen dat ik een nieuwe vrouwelijke collega kreeg, bang voor de reacties. Oke...heb mijn draai enigzins gevonden, leven is veel te kort om te blijven treuren en ik laat alles even op mij afkomen.
Daarnaast wil ik nog even mededelen dat er een hoog percentage nederlanders zijn die er een partner op na houden...alleen wordt dit natuurlijk (en begrijpelijk) angstvallig geheimgehouden. In mijn vrienden/kennisen kring hoor je ook regelmatig van zulk soort verhalen.
Liefs, vincent.
Daarnaast wil ik nog even mededelen dat er een hoog percentage nederlanders zijn die er een partner op na houden...alleen wordt dit natuurlijk (en begrijpelijk) angstvallig geheimgehouden. In mijn vrienden/kennisen kring hoor je ook regelmatig van zulk soort verhalen.
Liefs, vincent.
woensdag 12 december 2007 om 20:29
Er si ongetwijfeld een hoog percentage mensen dat vreemdgaat. Maar dat maakt de pijn van de bedrogene niet minder.
En er zijn ook een boel mensen die de belasting ontduiken, of die te hard rijden en nooit gepakt worden. Als jij wel betrapt wordt, is dat ook geen argument om het goed te keuren.
Ondanks de verzachtende omstandigheden zit je fout en dat weet je zelf best, anders hoefde je niet met dat "iedereen doet t "-argument te komen.
Vraag is, hoe ga je nu verder. Als jij je vriendin vooral als een blok aan je been ervaart, denk ik dat het toch beter is om weg te gaan. Anders ga je haar alleen maar haten omdat je zo veel offers moet brengen.
En misschoen zijn er mensen die je kwalijk zullen nemen dat je een gehandicapte verlaat. maar er zullen er ook genoeg zijn die jou kwalijk nemen dat je haar belazerd. en m.i. is dat laatste nog terecht ook.
En er zijn ook een boel mensen die de belasting ontduiken, of die te hard rijden en nooit gepakt worden. Als jij wel betrapt wordt, is dat ook geen argument om het goed te keuren.
Ondanks de verzachtende omstandigheden zit je fout en dat weet je zelf best, anders hoefde je niet met dat "iedereen doet t "-argument te komen.
Vraag is, hoe ga je nu verder. Als jij je vriendin vooral als een blok aan je been ervaart, denk ik dat het toch beter is om weg te gaan. Anders ga je haar alleen maar haten omdat je zo veel offers moet brengen.
En misschoen zijn er mensen die je kwalijk zullen nemen dat je een gehandicapte verlaat. maar er zullen er ook genoeg zijn die jou kwalijk nemen dat je haar belazerd. en m.i. is dat laatste nog terecht ook.
woensdag 12 december 2007 om 22:44
Ondanks begrip voor je situatie en het weten hoe fijn dit kan zijn ben ik toch voor openheid en toestemming. Ik snap dat dat moeilijk is omdat je vriendin blijkbaar toch wel wat jaloers is. Maar wat vaak het meeste pijn doet is het stiekeme en het bedrog. Vertellen dat je ergens bent maar in werkelijkheid met je minnares in bed liggen. Dat is vaak onvergevelijk en dat zal de bedrogen partner vaak niet kunnen begrijpen.
Denk niet dat ik je niet snap. Ik heb al 4 jaar een vriend en mijn man ook wat vriendinnen, ik ben heel gelukkig in mijn relatie maar mijn man weet er wel van en we hebben elkaar die vrijheid gegeven. Zien elkaar ook vaak met de partners erbij. En het is veel fijner als je sms´jes niet hoeft te verbergen en er in openheid en eerlijkheid van mag genieten. Maar je partner heeft dan ook de keus, de keus of ze zo met je wil samen blijven en de inspraak binnen welke voorwaarde dit mogelijk is.
Ik weet dat dat niet voor iedereen weggelegd is, maar vaak neemt men ook veel dingen aan. Misschien als jij werkelijk je probleem met de situatie had uitgelegd dat je vriendin met jou best wel voor een oplossing had willen zorgen. Nu zet je haar buiten spel en doet gewoon.
Begrip is er maar ik kan de situatie toch niet wenselijk vinden en vind het niet de beste oplossing.
Denk niet dat ik je niet snap. Ik heb al 4 jaar een vriend en mijn man ook wat vriendinnen, ik ben heel gelukkig in mijn relatie maar mijn man weet er wel van en we hebben elkaar die vrijheid gegeven. Zien elkaar ook vaak met de partners erbij. En het is veel fijner als je sms´jes niet hoeft te verbergen en er in openheid en eerlijkheid van mag genieten. Maar je partner heeft dan ook de keus, de keus of ze zo met je wil samen blijven en de inspraak binnen welke voorwaarde dit mogelijk is.
Ik weet dat dat niet voor iedereen weggelegd is, maar vaak neemt men ook veel dingen aan. Misschien als jij werkelijk je probleem met de situatie had uitgelegd dat je vriendin met jou best wel voor een oplossing had willen zorgen. Nu zet je haar buiten spel en doet gewoon.
Begrip is er maar ik kan de situatie toch niet wenselijk vinden en vind het niet de beste oplossing.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
donderdag 13 december 2007 om 09:36
Wat mij ook heel belangrijk lijkt is dat als je straks 75 bent en terug kijkt op je leven, je dan niet denkt `was dit het nou`
Zelden of nooit sex hebben terwijl je er wel behoefte aan hebt ( wat zeer normaal is) is bijna teveel gevraagd.
Je hoeft jezelf niet heel je leven op te offeren, ookal siert het je, als je er geen vrede meer mee hebt.
Dan moet daar een oplossing voor komen en die zal niet makkelijk zijn, stiekem lijkt me niet de beste oplossing omdat de kans heel groot is dat het tóch uit komt.
Maar met openlijk zal je vriendin waarschijnlijk ook niet accoord gaan als ze al jaloers is.
Dus het lijkt me heel moeilijk, en ik wil je graag sterkte wensen met het oplossen, ik hoop dat je een voor allebei bevredigende oplossing zult kunnen vinden!
Zelden of nooit sex hebben terwijl je er wel behoefte aan hebt ( wat zeer normaal is) is bijna teveel gevraagd.
Je hoeft jezelf niet heel je leven op te offeren, ookal siert het je, als je er geen vrede meer mee hebt.
Dan moet daar een oplossing voor komen en die zal niet makkelijk zijn, stiekem lijkt me niet de beste oplossing omdat de kans heel groot is dat het tóch uit komt.
Maar met openlijk zal je vriendin waarschijnlijk ook niet accoord gaan als ze al jaloers is.
Dus het lijkt me heel moeilijk, en ik wil je graag sterkte wensen met het oplossen, ik hoop dat je een voor allebei bevredigende oplossing zult kunnen vinden!
