Onzeker

tja, ik geloof dat ik weg zou wezen.



Boos worden als je geen sex wilt is voor mij al reden nummer 1.

Continu herhalen dat je niet kan pijpen is reden nummer 2

Er niet over willen praten en dus maar afhaken en porno kijken is nummer 3

En dan last but not least; egoisme in bed.

en als grote draad door dit alles dat jij onzeker word en minder zelfvertrouwen krijgt en angst zelfs.



Het hoort fijn te zijn, aanwijzingen moeten kunnen maar niet kwetsend. Als iets niet loopt moet je daar over kunnen hebben zonder angst of boosheid....

Oftewel, wegwezen dus..



sterkte.

wegwezen.. wat denkt hij nou wel niet.. een sexleven is er niet een uit een pornofilm hoor.. dan moet hij maar pornoacteur worden.



Is de relatie buiten de sex wel ok?

Of jullie gaan samen in sekstherapie óf je zoekt iemand die jou wél kan waarderen. Kom op, seks moet leuk zijn en niet een issue.

Weggaan bij je man.

Het leven is te leuk en te kort om het te laten verpesten.

ik zou nu eens heel duidelijk zijn en zeggen: práát met me, lúister naar me of ik ga NU weg en dan kom ik ook even niet meer terug!

Als hij dan nog steeds als een boze struisvogel reageert, zou ik daadwerkelijk echt je koffers pakken en even uit huis gaan.

Is er familie waar je heen kan?



Ik zeg niet meteen dat je bij hem weg moet gaan in de trant van: je huwelijk afblazen, want je bent tenslotte niet voor niets bij elkaar. Ik vind dat mensen dat veel te gauw zeggen! Maar zoiets het nu gaat kan echt niet.



Nog één keer HEEL duidelijk zeggen wat je van hem verwacht en als hij daar nog steeds niet goed op reageert, dan moet je op dat moment meteen je koffers pakken en weggaan en je ook niet tegen laten houden...



Zou je dat kunnen?

Je moet je liefde niet verspillen aan een hork.

Misschien kan je hem tijdelijk ertoe bewegen minder horkerig te zijn als je hem het mes op de keel zet en hij toch liever de relatie had gehouden, maar dat zal geen blijvertje zijn. Op een gegeven moment voelt hij zich weer zo zeker van je liefde, dat het opnieuw zal beginnen.

Waarom ben je in godsnaam een half jaar geleden met hem getrouwd, als het toen al zo'n enorme respectloze eikel was!!!

En wat is de reden of redenen dat je van hem houdt. Vind het altijd namelijk heel fasinerend dat voornamelijk vrouwen zeggen dat ze van hun man houden terwijl die mannen hun vrouw behandelen als ........ (denk dat iedereen wel snapt wat daar moet staan).

Wanneer is dit veranderd?

'Houden van' is in zulke situaties vaak een ander woord voor 'ik denk dat ik niet zonder hem kan en daarom blijf ik maar bij hem en blijf ik ongelukkig en een zeur'

pffff. vergeleken hierbij heb ik een top-relatie.

quote:himalaya schreef op 27 februari 2010 @ 17:06:

'Houden van' is in zulke situaties vaak een ander woord voor 'ik denk dat ik niet zonder hem kan en daarom blijf ik maar bij hem en blijf ik ongelukkig en een zeur'Bedankt voor de uitleg. Denk dat je helemaal gelijk hebt.

Wat een boer zeg....



Als ik jou was zou ik hem het huis uit zetten.

Niet zelf gaan! want hij weet zich toch zo goed aan te passen (met bv porno te gaan kijken). Dus lost hij dit ook maar op.

Je laat je eigenwaarde toch niet naar het nulpunt brengen door zo een pummel?

Kies voor jezelf voor je eraan kapot gaat. Er is een wereld voor kerels die wel lief kunnen zijn en respect hebben voor vrouwen.



Succes

Hij heeft geen enkel recht je te beledigen. In de eerste plaats al niet omdat het niet hoor, in de tweede plaats omdat hij je man is.



Op die manier je frustraties uiten werkt alleen maar averechts. Ik heb echt met je te doen. Wat een pummel.



Je houdt nog steeds onvoorwaardelijk van hem blijkbaar. Dat is nobel en lief, maar ook een behoorlijke valkuil. Hoe zie je het rationeel of hoe zou je het zien als je het als derde persoon bekijkt?



Sterkte

Als je dat allemaal van jezelf weet, waarom doe je er dan niet wat aan? Want als ik dit zo hoor ga je toch niks met deze adviezen doen....?

Kom eens voor jezelf op, kies voor jezelf!

Onewayticket, ik weet niet hoe oud je bent, maar je hebt ALTIJD een keuze!



Eenrichtingsverkeer loopt altijd dood. Vroeg of laat. En dan kijk je terug en denk je: daar en daar ging het al fout. En heb je je beste jaren verspild..



Je hebt een keuze in de zin dat je helemaal niet daar moet blijven wonen, je kan gewoon terug en opnieuw beginnen. Het is een hele stap en ik begrijp dat je niet graag wil toegeven (voor jezelf noch anderen) dat dit "mislukt" is. Maar in je eentje kan je niet aan een relatie werken.



Wat je hier vertelt is dat je zowel in het dagelijks leven als in je seksuele leven niet voor jezelf opkomt of dat dat geen indruk maakt. Het verandert iig niks. En hij weet het. Hij rekent er gewoon op, dat jij alles pikt, omdat jij niet wil dat het kapot loopt. En dat jij daar van alles aan wil doen.



Een aanrader is het boek: "als hij maar gelukkig is".. Ik was ook een pleaser van aard, maar ik had en heb altijd mijn grenzen gehad (en die worden steeds smaller). Je laat je momenteel zo behandelen. Als mensen je waarde niet zien of je er niet naar behandelen, dan wordt het tijd dat jij jezelf op de kaart zet! Zo van: "hier ben ik en zo wil ik dat er met mij wordt omgegaan".



Het is gewoon zo dat egoistische/horkerige/ manipulatieve/dominante personen worden aangetrokken tot lieve personen. (en onbewust misschien andersom ook). Die waardering daarvoor ga je niet krijgen. Deze mensen verstaan alleen hun eigen taal. Dat los je niet op met meer liefde, daar maken ze juist gebruik/misbruik van. Die grenzen zullen altijd opgezocht worden.



Gaat erom dat jij een antwoord hierop gaat geven. JIj verwacht dat hoe jij bent, anderen ook zijn (en uit zichzelf). Misschien is een van je "levenslessen" (klinkt vaag) is, dat je voor jezelf moet leren opkomen. Dit maakt weinig indruk op hem als er geen consequenties aan verbonden zijn door jou. Als hij weet dat je toch bij hem blijft.



Ik noem dat geen liefde, maar emotionele afhankelijkheid.. Denk niet dat je alles in moet vullen om hem maar gelukkig te maken, dat gaat niet lukken. Zeker niet ten koste van jou en jouw gevoelens. Je bent geen sloof en ook geen hoertje!! En ook niet op de wereld gezet om het hem naar de zin te maken, terwijl jij daardoor afbreuk aan jezelf doet!



Mensen geven idd te snel op tegenwoordig, en je kent ook zijn fijne kanten, gelukkig. En toch, als hij niet lekker in zijn vel zit en dat zo op jou uitoefent, dan is dat een goede indicator voor de toekomst, als dat nu al gebeurt. Met deze man ga je niet samen de tegenslagen overwinnen. Het zal erger worden en niet beter.



Soms is het beter en sterker om tijdig te erkennen dat je nu (nu hij zich veilig voelt in een huwelijk) al met de "slechtere kant" te maken hebt gekregen en dat het zinloos is. Het zit in hemzelf. En reageert dat af op jou. En dan voel jij je onzeker, niet geliefd, gebruikt enz. Dit is echt niet okee! Het is nobel dat je het probeert, maar mij zegt het dat je over 10 jaar voor dezelfde keuze staat..



Sta achter jezelf. Je weet dat dit niet okee is. Je hoopt dat die leuke en fijne kant weer terugkomt. Maar echt, als dit na 2 jaar of binnen 2 jaar al het geval is, kan je erop rekenen dat het zo blijft, zo niet verslechtert.. Laat je nooit afbreken om "liefde" van een ander te winnen!



Waarom jou dit overkomt? Ik denk dat overal een reden voor is, misschien moest je dit meemaken om er sterker van te worden, voor jezelf te leren kiezen, voor jezelf op te staan, te ontdekken dat je altijd een keuze hebt wat je ermee doet..



Tuurlijk is het shit en had je je het anders voorgesteld en jezelf anders gegund. Maar feit ligt er dat het anders uitpakt dan verwacht. Nu tijd voor jouw antwoord hierop. Kies voor jezelf, geloof in jezelf. Begin opnieuw nu het nog kan, eigen leven, eigen baan, eigen verantwoordelijkheid voor je leven nemen.



In elk geval kan je alvast beginnen met idd even je koffers te pakken en dat hij iig merkt dat het menens is. Dat hij zo mag zijn, maar dat jij aan die keuzes consequenties hangt: zo wil JIJ het niet. En dan verder zien.. maar ga ten alle tijde achter jezelf staan!

Wat Suzy zegty dus (goeie post!).



Alleen jij kan écht iets aan je situatie veranderen. Nu ben je niet gelukkig, waarom zou je dat zo laten? Kom op voor jezelf, en als je dat bij deze man niet kunt of durft, is het wel een reden te meer om hem te verlaten.



maar wie weet wat er gebeurt als jij eindelijk laat merken dat je niet gediend bent van dit gedrag, dat je respect eist en dat je ook bepaalde wensen en verlangens hebt!

quote:OnewayTicket schreef op 27 februari 2010 @ 20:24:Uit het zicht van een 3e persoon zou ik denken ga bij hem weg , maar ik beleef het niet uit het zicht van een 3e persoon datis een groot verschil.Ik ben gewoon een veel te goede mens , dat weet ik van mezelf. Ik denk gewoon veel te weinig aan mezelf,het voelt zich aan alsof ik bestraft word omdat ik te goed ben.

Soms vraag ik me af in wat voor een wereld ik leef.Begrijp je wel. Dat is ook helemaal niet makkelijk. Ik hoop echt dat je eruit komt.

Nu ben ik zo benieuwd hoe dit afloopt..

Idd hoef je niet meteen op te geven, maar zelf je gedrag veranderen en kijken wat er gebeurt. Je leven in eigen hand nemen iig en niets meer tegen je zin in doen. Dan geef je het iig een kans, maar wel zonder jezelf te verliezen.



Als het dan niet aansluit, omdat ie een sloofje verwacht, een pleaser en van 1 kant in de watten gelegd wil worden, dan kan je alsnog je conclusies trekken. Of ie ook leuke en fijne kanten heeft of niet (tuurlijk, anders was je niet al 2 jaar samen en nu getrouwd).. Hij leunt nu lekker achterover (zo te zien) en denkt dat dit het is. Maar het blijft 2richtingsverkeer en er voor elkaar zijn. En dat zal TO hem moeten bijbrengen, op welke manier dan ook.



Een goed en gelijkwaardig gesprek hierover minstens.. en consequenties geven. (niet op schuldgevoel/ verwijten spelen, maar dat hij een keuze heeft: of zo doorgaan en dan trek jij je conclusies..of je van hem houdt of niet, zo'n soort leven wil je niet..of hij verandert zijn gedrag en gaat ook rekening met jou en jouw wensen houden.. dan overheerst de liefde en gaan jullie er samen iets van maken)..



(zou TO dit topic zelf nog lezen?)

ik ben ook ergens onzeker over....over mijzelf!Niet om uiterlijk o.i.d., maar om wat ik van het weekend gedaan heb. Ik heb ook al 5 jaar een te gekke relatie met de man van mijn dromen, maar dit weekend heb ik in de kroeg met iemand anders gezoend. Ik ben helmaal niet op zoek naar iemand anders, maar het begon als wat flirten (drank hielp ook natuurlijk) en toen we naar huis gingen heb ik gezoent en hebben we even kort aan elkaar "gevoelt" onder de kleren. Niet echt "all the way" dus....maar voel me een echte "vreemdganger".......shame on me!!!

Neem het niet te serieus op, girlx. Hoe meer aandacht je eraan besteed (voelen of over nadenken) hoe groter het wordt. Als het niks voorstelde, laat het daar dan bij.



Iedereen heeft weleens wat "nietvertrouwde" aandacht en bevestiging nodig, dat je nog meetelt "op de markt". Maak er geen groter issue van dan het is: beetje zoenen.. Gelukkig is het daarbij gebleven.



Zolang je je man van je dromen waardeert en dankbaar bent voor wat je thuis hebt, loopt het wel los. Misschien tijd dat je beseft dat dat (die man van je dromen) niet vanzelfsprekend is/blijft en dit weer eens uitspreekt naar hem, hoe fijn hij is en wat ie betekent voor je. (niet uit schuldgevoel, maar oprecht weer eens extra waarderen en daar aandacht naar toe).



Beetje verse aandacht voor je bestaande relatie kan nooit kwaad