open huwelijk, hoe ga je ermee om?

24-11-2008 15:18 93 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi, ik vraag me af of er forummers zijn met ervaring met een open huwelijk en mij tips kunnen geven hoe hiermee om te gaan?

We zijn niet geinteresseerd in parenclubs maar meer in de huiselijke sfeer.

Hoeveel vrijheid geef je elkaar?

Lijdt je huwelijk eronder?

Bespreek je alle details met elkaar of juist niet?



We staan 'n beetje in de kinderschoenen qua ervaring, dus kom maar op met jullie tips/adviezen!
Alle reacties Link kopieren
Dolfijn, kun je dan misschien aangeven waar je denkt jaloers om te zijn???
Alle reacties Link kopieren
Goeie vraag!

Daar moet ik echt even over nadenken...



Het is meer 'n gevoel in m'n buik, 'n beetje een verdrietig gevoel of zo. Dat hij sex met haar misschien wel lekkerder gaat vinden dan met mij? Dat hij mij minder nodig zal hebben? Dat heeft hij allemaal ontkend en ook aan zijn gedrag en gevoel merk ik dat hij echt helemaal van me houdt en me erg lekker vindt, maar toch...
Alle reacties Link kopieren
quote:dolfijn65 schreef op 07 december 2008 @ 12:51:

[...]



Ook als er bij mij een man (of vrouw) op m'n pad zal komen, krijg ik de vrijheid om daar sex mee te hebben. Dus dat komt bij ons wel in evenwicht, maar voor nu ligt het nog 'n beetje scheef.

Aangezien je schrijft "dat komt bij ons wel in evenwicht", zie ik het probleem niet zo direct.

Een heel andere situatie is die waarin de ene partner heel makkelijk contact maakt met mogelijke kandidaten om seks mee te hebben, terwijl het de andere maar niet wil lukken... of toch niet op een manier dat het de relatie niet verstoort, wat toch de prioriteit moet zijn.

Als trouw blijvende partner moet je dan een stuk steviger in je schoenen staan; terwijl de andere zich door het "onevenwicht" geremd kan voelen.
Alle reacties Link kopieren
hoe lang zijn jullie samen? Die band is met een portie lekkere sex en een heerlijk lijf niet zomaar even te verbreken. Jij hebt een voorsprong die een ander niet kan inhalen, een band, een hechting.



Maar je zal dat in de praktijk ook moeten ervaren, zien datje man rekening met jou houd, je nog wel ziet enz. Dat zal maken dat je daar vertrouwen in krijgt, ook kan dan blijken dat de jaloersheid wel mee valt, en heb je die wel dan zal je partner er voor moeten zorgen dat wat je jaloers maakt wordt vermeden door ervoor te zorgen dat je hierin niet te kort komt.



en helpt dat niet danzal jij belangrijker moetenm zijn dan wat hij met haar hebt. Zo groei je hierin en win je het vertrouwen en het succes van een open relatie.



gaat dat niet dan was wat gevonden werd blijkbaar toch belangerijker, is het een harde les maar wel een waarheid waar je niet aan voorbij kan gaan, een goede relatie gaat niet stuk daar vecht je voor en die wil je hier niet onder laten leiden. Als dat wel zo is was voor 1 de relatie toch niet zo goed als leek.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
quote:dolfijn65 schreef op 07 december 2008 @ 12:51:

[...]

Hebben jullie - die dus niet samen swingen, maar los van elkaar een SV mogen hebben - nog tips voor mij om toch niet jaloers te worden? Want de sex tussen ons is helemaal goed en lijdt er ook absoluut niet onder (in tegendeel ;), ook weet ik dat m'n man mij nooit voor haar zal verlaten, maar toch is het soms lastig voor mij. Is dat omdat we vanuit "normen en waarden" hebben geleerd dat het niet hoort? Ik ben een zelfverzekerde meid, die heel goed weet wat ze wil en dat ook vaak krijgt, dus aan onzekerheid ligt het niet. [/fgcolor]



We hebben een tijdje geleden wel geexperimenteerd met een vriendinnetje ernaast, maar dat is mij slecht bevallen. Ik leg zelf makkelijk contact, maar ik trap al snel weer op de rem. Ik vind het flirten leuk, maar zodra ik weet dat ik het krijgen kan, dan laat ik gaan. Een vriendje erbij wordt me al snel te complex en ingewikkeld. Ik heb er stomweg geen tijd voor (over?). Ik ben namelijk niet op zoek naar een nieuwe relatie, ik wil alleen wat spanning.

Mijn man is meer het type dat langzaam op gang komt....;-)



Wat vaak gebeurt is dat vrouwen verliefd op hem worden. En dan gaan ze claimen. Uren op MSN hangen, smsjes sturen, voorstellen voor dates. En ja, dát is het moment dat ik me ga ergeren. Ik weet niet eens of ik het jaloezie moet noemen, maar dat claimen zorgt er dan voor dat hij teveel tijd aan hen besteed. We hebben allebei een baan, samen kinderen en een druk sociaal leven. Tijd die hij besteed aan vriendinnetjes is tijd die ten koste van iets anders moet gaan.

Hij geniet natuurlijk erg van de aandacht. Per slot van rekening is het best leuk als vrouwen je op een voetstuk zetten. En ik vind het best leuk om te zien dat dat gebeurt, maar het moet niet te veel tijd kosten en niet te lang duren.



Ons uitgangspunt is steeds geweest dat alles mogelijk is, zolang het maar samen gebeurt. Als een van beiden zich er niet prettig bijvoelt (om welke reden dan ook), dan is dat het signaal om er mee te stoppen.

Ik denk dat je jaloezie wel rationeel kunt onderdrukken, maar ik denk dat het niet verstandig is om het te doen.

Als jij je eigen gevoel wegdrukt om hem genot te gunnen, loop je het risico dat het op een andere manier weer de kop opsteekt.

De vraag is dus waarom je het vervelend vindt. Is het omdat je niet weet wat hij met haar deelt? Is het omdat je toch vindt dat je op een of andere manier tekort gedaan wordt?

Ik zou er overigens als eerste uitgebreid met hem over praten. Is hij bereid om zijn vriendinnetje aan de kant te zetten omdat het jou een rotgevoel geeft? Zou jij bereid zijn om dat voor hem te doen?

Ik vind die vragen wel heel cruciaal.
Alle reacties Link kopieren
Cijfer jezelf niet weg!

Daar krijg je spijt van. Ik noem dat "stapelen".

Dingen accepteren vanuit je ratio/verstand en je gevoel wegduwen. Dit geeft een "stapel" van emotie die een keer omvalt en dan heb je een probleem om (weer) op 1 lijn te komen.

In zo'n geval dat Roodhaar aangeeft, claimende dame, is dat fnuikend, omdat het langzaam opbouwt zoiets.

Dit kan alleen als het niet ten koste gaat van de ander. Altijd afstemmen en meteen gestelde grenzen accepteren en er niet over gaan onderhandelen.
Alle reacties Link kopieren
Ja roodhaar, het is inderdaad het claimen, het vele sms-en waarbij ik soms denk, hou toch 'ns op. Ik mag hem toch ook wel 'n avondje voor mezelf. En gelukkig snapt m'n man dat ook en besteed dan z'n tijd aan mij, waardoor zij zich dan weer tekort gedaan voelt.



Het blijft moeilijk hoor om in een open relatie goed samen de spelregels te bepalen. Maar we zijn al lerende en praten heeeeeel veel, zitten samen echt te onderzoeken of we dit kunnen/willen en zolang we dat samen doen heb ik niet het gevoel dat ik mezelf wegcijfer of tekort doe hoor houvanjezelf. De tijd zal 't leren...
Alle reacties Link kopieren
quote:doddie schreef op 07 december 2008 @ 19:22:



Maar je zal dat in de praktijk ook moeten ervaren, zien datje man rekening met jou houd, je nog wel ziet enz. Dat zal maken dat je daar vertrouwen in krijgt, ook kan dan blijken dat de jaloersheid wel mee valt, en heb je die wel dan zal je partner er voor moeten zorgen dat wat je jaloers maakt wordt vermeden door ervoor te zorgen dat je hierin niet te kort komt.





Ik denk dat dit heel waar is. Ik zit aan de andere kant, ben al heel lang het vriendinnetje van een man met een open relatie (wel af en aan qua seks, als er bij mij soms een 'serieuze' kandidaat in het vizier komt, of als ik een tijdje minder behoefte heb, dan niet) en hij is mij ook vlak na het beslissen dat ze wat opener gingen zijn tegengekomen. Ik heb via hem ook wel gemerkt dat het in het begin lastig was soms, zijn vrouw schoot soms ook in de pnaiek (en hijzelf net zo hard trouwens) maar ondertussen belt zijn vrouw hem als wij een dagje naar de sauna zijn geweest samen, om te zeggen dat ik voorzichtig moet rijden omdat het ijzelt waar ik heen moet Erg leuk.



Máár, ik heb wel een maar als ik je laatste berichtje lees, je schrijft 'waardoor zij zich weer tekort gedaan voelt'. Het klinkt misschien gek, maar ik vind dat je je plaats moet weten als vriendinnetje-voor-erbij. Je bent niet nummer 1, en dat moet je ook niet willen zijn, daarmee doe je jezelf namelijk veel teveel verdriet. En ook dat kan natuurlijk groeien, minnaar en ik waren ook behoorlijk verliefd in het begin, maar dan nog was er echt no way dat ik hem ging claimen. Als ik dan ns geen antwoord kreeg op een sms, prima, komt het blijkbaar niet uit. Heb m ook nooit gebeld ofzo. Oftewel, de instelling van het vriendinnetje in kwestie doet ook een hoop, denk ik, en daar heb jij natuurlijk weinig invloed op. Daar wil ik overigens niet mee zeggen dat het vriendinnetje van je man een 'foute' is ofzo hoor, maar inderdaad, hou een beetje in de gaten hoe zich dat ontwikkelt.
Alle reacties Link kopieren
zeker waar moosey, je moet ook vertrouwen hebben in de gene waar je partner mee om gaat, haar (of hem) het ook gunnen.



Heel mooi vond ik dan ook dat mijn vriend en ik eens aan het bedenken waren waar we nu onze avond uit zouden plannen en zijn vrouw zei, "jullie gaan niet naar 1 of andere club hoor, ik ben er toch vrijdag niet dus ga lekker voor de open haard liggen bij ons thuis"



Maar ik denk dat je je zo alleen kunt opstellen als het goed voelt, dus ook de gene die de minnaar is en minnares.



Ik heb dat zelf ook bij de vriendinnen van mijn man, van 1 hou ik gewoon, een ander ging er naar mijn gevoel ook niet goed mee om, stelde zich te afhankelijk op, voelde dus gewoon niet goed voor me.



Niet omdat ik mijn man niet vertrouwde maar vanuit het afhankelijke dat ik zag, niet het in vrijheid en losheid zien, als een heerlijke extra. Ik vind het ook zelf prettig als de gene zelf ook een partner heeft of kinderen waar de aandacht heen gaat, een single gaat toch weer alleen naar huis, zit alleen met de feestdagen moet alleen ergens heen enz. En ik merkte ook wel dat die er dan ook veel meer induiken en emotioneel binden.



Het is dan vaak nooit genoeg wat er gegeven wordt, waar het bij iemand die zelf ook aandacht moet verdelen net zo goed moet worden ingeplant, en die net zo goed een nr 1 heeft waar aandacht aan gegeven moet worden. Het begrip is dan groter en het voelt minder beklemmend.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
Het kan wel hoor, met een single, daar ben ik het levende bewijs van Maar ik ben dan ook niet erg getalenteerd in 'echte' relaties, heb erg veel vrijheid nodig, vind m'n werk en m'n vrienden erg belangrijk, dus een fulltime partner is mij al snel teveel. En daar komt in dit geval bij dat ook afgezien van het feit dat mijn minnaar al een relatie heeft, ik nóóit een relatie met hem zou willen/kunnen hebben, en dat geldt andersom precies hetzelfde. We vinden elkaar geweldig, maar we botsen ook snel, wegens extreem verschillend.
Alle reacties Link kopieren
Daar noem je het al, ik ken dus ook singele vrouwen in het swingerswereldje maar dat zijn ook vrouwen die dus hun vrijheid lief hebben, die een drukke agenda hebben enz.



De vrouw waar ik het over had wilde eigenlijk een relatie, miste dat ook en vond een compromi bij mijn man. maar als je dit echt wil in je leven is wat een vriend je dan kan geven nooit voldoende, je blijft dan hunkeren naar die volgende keer.



Dat heb je bij vrouwen die juist hun vrijheid lief hebben toch minder. Die zien het ook als extra en moeten er eerder een agenda bij pakken als je een keer wil afspreken.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
quote:doddie schreef op 08 december 2008 @ 22:18:

Daar noem je het al, ik ken dus ook singele vrouwen in het swingerswereldje maar dat zijn ook vrouwen die dus hun vrijheid lief hebben, die een drukke agenda hebben enz.



De vrouw waarbij ik me onprettig voelde had wel een relatie, maar geen kinderen. Ze had dus een overdosis aan vrije tijd Bovendien was haar man (we hadden ooit met hen samen geswingd) zo ver buiten beeld, dat ik me oprecht afvroeg of ze niet gewoon op zoek was naar nieuwe schoenen, voor ze oude weggooide.

Helaas zie je dit ook nogal eens: mensen die eigenlijk een waardeloze relatie hebben, maar die het swingen benutten om een geschikte nieuwe partner te vinden.
Alle reacties Link kopieren
ik denk dat je dat dat ook in monogame relatie's voorkomt, dat men eerst wacht tot die andere man of vrouw in zich is voor men een relatie verbreekt.



In swingen gebeurd het sexuele alleen open, in "monogame" relatie's gaat men dan vreemd.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je daar gelijk in hebt Doddie... de karaktereiegenschap éerste nieuwe schoenen willen voor je de oude wegdoet' staat volgens mij los van swingen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb net zo'n relatie Moosey.

En naar tevredenheid van iedereen gelukkig.
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,
Ik heb al zoveel topics hier doorgelezen en heel veel goede en slechte tips gezien. Ik ben een bi man in een getrouwde relatie. Vanaf het begin wist mijn toen vriendin nu vrouw van mijn sexuele verleden. Ik heb ook duidelijk aangegeven dat ik haar 100% trouw ben en blijf.
Vanwege mijn relatie met haar wil ik toch mijn gevoelens uiten dat ik het best mis om anoniem sex te hebben met anderen . En dat ik absoluut niet veeemd wil gaan in welke vorm dan ook, dus ook geen sexting oid.

Ik weet dat ze best openminded is maar om zoiets te accepteren in een relatie lijkt me best lastig.

Het allerbelangrijkste is dat ik mijn relatie niet kwijt wil. Maar als ik niks zeg ben ik bang dat ik alles opkrop en dan gedeprimeerd rond loop.

Ik snap dat ik het vanuit haar perspectief moet kunnen bekijken maar hoe ga je er mee om als je partner er echt niets mee heeft om welke reden dan ook. Waarom vraag ik dit, ik kan soms moeilijk zaken het juiste plekje te geven.
Alle reacties Link kopieren
Misschien moet je een eigen topic openen. Ipv een 10 jaar oude uit de archieven te hijsen.
Maar goed.
Als je relatie goed zit zou je het er op zijn minst over moeten kunnen hebben.
En dat zie je vanzelf wel wat eruit komt
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren
cdmxman schreef:
28-02-2018 02:30

Ik weet dat ze best openminded is maar om zoiets te accepteren in een relatie lijkt me best lastig.
Als je het haar niet vraagt, dan weet je het niet.
Misschien vind ze het totaal geen probleem en bedreiging dat jij soms een andere man neukt of pijpt.
Waarom vraag je het haar niet?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven