Seks
alle pijlers
Probleem met seks en relaties
maandag 8 november 2010 om 22:35
Hallo,
Ik heb een probleem waar ik keer op keer tegenaan loop. Ik ben benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit herkennen. Ik vind het een erg pijnlijk probleem. Aan de ene kant geeft het me erg veel plezier in seks, maar het gevoel erna is altijd naar.
Kort gezegd kan ik alleen genieten van seks wanneer er een element van pijn of vernedering in zit. Je zou het sm kunnen noemen, maar daar komen beelden bij op die niet per se matchen met wat ik bedoel.
Ik zoek mannen op die dit ook willen, die dominant zijn. Vaak (eigenlijk altijd) zijn dit mannen die in het dagelijks leven ook dominant zijn. Zijn wensen gaan voor in de slaapkamer, maar ook in "het echte leven". Vaak voel ik me na de seks gebruikt en voel me daar zelf heel schuldig over.
Ik heb één vriend gehad die zowel in bed als daarbuiten erg lief was. Ik vond het zo frustrerend dat ik daar gewoon niet opgewonden van kon worden. En nog steeds, ik zou zo graag willen dat ik opgewonden kon worden van iemand die me met respect behandelt, maar dat lukt niet.
Natuurlijk gaat het me niet alleen om de seks waar ik me zorgen om maak. Het heeft ook te maken met angst om nooit een goed iemand tegen te komen die zowel in bed als daarbuiten aantrekkelijk is.
Even voor de duidelijkheid: Ik ben een intelligente jonge vrouw en maak over het algemeen zeer verstandige beslissingen. Waarom lukt dat mij op het gebied van mannen niet? Is er iemand die zich hierin herkent? Of iemand die ooit "zo" geweest is, maar nu toch gelukkig is met een lieve man?
Ik heb een probleem waar ik keer op keer tegenaan loop. Ik ben benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit herkennen. Ik vind het een erg pijnlijk probleem. Aan de ene kant geeft het me erg veel plezier in seks, maar het gevoel erna is altijd naar.
Kort gezegd kan ik alleen genieten van seks wanneer er een element van pijn of vernedering in zit. Je zou het sm kunnen noemen, maar daar komen beelden bij op die niet per se matchen met wat ik bedoel.
Ik zoek mannen op die dit ook willen, die dominant zijn. Vaak (eigenlijk altijd) zijn dit mannen die in het dagelijks leven ook dominant zijn. Zijn wensen gaan voor in de slaapkamer, maar ook in "het echte leven". Vaak voel ik me na de seks gebruikt en voel me daar zelf heel schuldig over.
Ik heb één vriend gehad die zowel in bed als daarbuiten erg lief was. Ik vond het zo frustrerend dat ik daar gewoon niet opgewonden van kon worden. En nog steeds, ik zou zo graag willen dat ik opgewonden kon worden van iemand die me met respect behandelt, maar dat lukt niet.
Natuurlijk gaat het me niet alleen om de seks waar ik me zorgen om maak. Het heeft ook te maken met angst om nooit een goed iemand tegen te komen die zowel in bed als daarbuiten aantrekkelijk is.
Even voor de duidelijkheid: Ik ben een intelligente jonge vrouw en maak over het algemeen zeer verstandige beslissingen. Waarom lukt dat mij op het gebied van mannen niet? Is er iemand die zich hierin herkent? Of iemand die ooit "zo" geweest is, maar nu toch gelukkig is met een lieve man?
maandag 8 november 2010 om 23:03
Kijk eens op bdsm-topic. Ik heb dit ook, maar niet met mannen die gewoon dominant zijn (in dagelijks leven). Een echte Dominant behandelt je wel met respect namelijk. En niet alleen voor eigen genot/plezier. Die begrijpt het. En is het buiten de sessies om wel respectvol, waardoor je niet met dat gevoel zit erna.
Je trekt nu de "verkeerde" mannen aan. Die daar hun voordeel in zien, maar het niet begrijpen. Bij mij is het uitsluitend een seksueel iets.
Je voelt je niet aangetrokken tot sm. Ik ook niet. Maar toch valt er meer onder de term bdsm, ook dit. Je hoeft niet per se heavy te zijn om toch tot de bdsm-ers te behoren. Er zijn speciale forums ook (ook voor minder heftige, zoals jij) en dat is bijv wandering spirits.
Tussen de "gewone" mannen zal je vaak onbegrip vinden, die leggen eea anders uit. Naar hoe het ze uitkomt bijv. Dominantie gaat niet over "hem pleasen". Lees erover op bdsm-sites, en zorg dat je weet wat je wel en niet aanspreekt daarin.
Ik raak ook niet opgewonden van "lieve seks". Er zijn er meer die er zo'n beetje tussen hangen. Wel de seksuele dominantie willen, maar niet sm-er voelen. Het is niet altijd makkelijk. Maar er zijn meer mensen die dit zo ervaren, ook mannen.
Je trekt nu de "verkeerde" mannen aan. Die daar hun voordeel in zien, maar het niet begrijpen. Bij mij is het uitsluitend een seksueel iets.
Je voelt je niet aangetrokken tot sm. Ik ook niet. Maar toch valt er meer onder de term bdsm, ook dit. Je hoeft niet per se heavy te zijn om toch tot de bdsm-ers te behoren. Er zijn speciale forums ook (ook voor minder heftige, zoals jij) en dat is bijv wandering spirits.
Tussen de "gewone" mannen zal je vaak onbegrip vinden, die leggen eea anders uit. Naar hoe het ze uitkomt bijv. Dominantie gaat niet over "hem pleasen". Lees erover op bdsm-sites, en zorg dat je weet wat je wel en niet aanspreekt daarin.
Ik raak ook niet opgewonden van "lieve seks". Er zijn er meer die er zo'n beetje tussen hangen. Wel de seksuele dominantie willen, maar niet sm-er voelen. Het is niet altijd makkelijk. Maar er zijn meer mensen die dit zo ervaren, ook mannen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 8 november 2010 om 23:08
Dit is absoluut niet denigrerend bedoelt naar de bdsm'erts.
Maar zou je eerst niet eens willen kijken waar dit gedrag vandaan komt? Laat je eens doorverwijzen naar een psycholoog, misschien dat je er verder mee komt.
Dit (met name je schuldgevoelens) is nl niet echt gezond hoe je er nu in staat.
Maar zou je eerst niet eens willen kijken waar dit gedrag vandaan komt? Laat je eens doorverwijzen naar een psycholoog, misschien dat je er verder mee komt.
Dit (met name je schuldgevoelens) is nl niet echt gezond hoe je er nu in staat.
Ja, dat vind ik echt.
maandag 8 november 2010 om 23:26
@Suzy
Ik heb veel ervaring in de bdsm wereld. Ik ben naar bdsm meetings geweest en heb een tijd een so-called dominant gehad. Ook heb ik meerdere contacten gehad via een bdsm dating site. Een deel van mijn gevoel is dus inderdaad interesse in bdsm te noemen, al hoeft het niet per se zo extreem.
Mijn ervaring is helaas dat ik juist in de bdsm wereld dominante mannen tegenkom die niet aardig zijn. Waarbij de dominante in bed gewoon een uiting is van het egocentrisme dat ze uberhaupt al hebben. De reactie van vriendinnen die niets met bdsm hebben is dan ook vaak dat het in de aard van het beestje moet zitten.
@ Saaar
Ik ben in behandeling bij een psycholoog en hopelijk binnenkort ook bij een seksuoloog. In de bdsm wereld is het taboe om te zeggen dat bdsm gevoelens zijn veroorzaakt door je verleden, maar ik begin dat steeds meer te denken...
Ik heb veel ervaring in de bdsm wereld. Ik ben naar bdsm meetings geweest en heb een tijd een so-called dominant gehad. Ook heb ik meerdere contacten gehad via een bdsm dating site. Een deel van mijn gevoel is dus inderdaad interesse in bdsm te noemen, al hoeft het niet per se zo extreem.
Mijn ervaring is helaas dat ik juist in de bdsm wereld dominante mannen tegenkom die niet aardig zijn. Waarbij de dominante in bed gewoon een uiting is van het egocentrisme dat ze uberhaupt al hebben. De reactie van vriendinnen die niets met bdsm hebben is dan ook vaak dat het in de aard van het beestje moet zitten.
@ Saaar
Ik ben in behandeling bij een psycholoog en hopelijk binnenkort ook bij een seksuoloog. In de bdsm wereld is het taboe om te zeggen dat bdsm gevoelens zijn veroorzaakt door je verleden, maar ik begin dat steeds meer te denken...
maandag 8 november 2010 om 23:33
quote:A_nonymous schreef op 08 november 2010 @ 23:26:
@Suzy
Ik heb veel ervaring in de bdsm wereld. Ik ben naar bdsm meetings geweest en heb een tijd een so-called dominant gehad. Ook heb ik meerdere contacten gehad via een bdsm dating site. Een deel van mijn gevoel is dus inderdaad interesse in bdsm te noemen, al hoeft het niet per se zo extreem.
Mijn ervaring is helaas dat ik juist in de bdsm wereld dominante mannen tegenkom die niet aardig zijn. Waarbij de dominante in bed gewoon een uiting is van het egocentrisme dat ze uberhaupt al hebben. De reactie van vriendinnen die niets met bdsm hebben is dan ook vaak dat het in de aard van het beestje moet zitten.
@ Saaar
Ik ben in behandeling bij een psycholoog en hopelijk binnenkort ook bij een seksuoloog. In de bdsm wereld is het taboe om te zeggen dat bdsm gevoelens zijn veroorzaakt door je verleden, maar ik begin dat steeds meer te denken...
Serieus? Bizar.
Negatief gedrag valt juist heel vaak terug te leiden naar een negatief verleden, waarom dit dan niet.
Heel goed trouwens dat je hulp hebt.
@Suzy
Ik heb veel ervaring in de bdsm wereld. Ik ben naar bdsm meetings geweest en heb een tijd een so-called dominant gehad. Ook heb ik meerdere contacten gehad via een bdsm dating site. Een deel van mijn gevoel is dus inderdaad interesse in bdsm te noemen, al hoeft het niet per se zo extreem.
Mijn ervaring is helaas dat ik juist in de bdsm wereld dominante mannen tegenkom die niet aardig zijn. Waarbij de dominante in bed gewoon een uiting is van het egocentrisme dat ze uberhaupt al hebben. De reactie van vriendinnen die niets met bdsm hebben is dan ook vaak dat het in de aard van het beestje moet zitten.
@ Saaar
Ik ben in behandeling bij een psycholoog en hopelijk binnenkort ook bij een seksuoloog. In de bdsm wereld is het taboe om te zeggen dat bdsm gevoelens zijn veroorzaakt door je verleden, maar ik begin dat steeds meer te denken...
Serieus? Bizar.
Negatief gedrag valt juist heel vaak terug te leiden naar een negatief verleden, waarom dit dan niet.
Heel goed trouwens dat je hulp hebt.
Ja, dat vind ik echt.
maandag 8 november 2010 om 23:46
Bizar hè? Maar ik denk ook dat dat komt omdat veel bdsmers bdsm niet zien als iets negatiefs. Terwijl ik eigenlijk denk dat (met alle respect voor alle bdsm-ers) als je een groot gevoel van eigenwaarde hebt, je je niet de les laat lezen of laat pijnigen/vernederen. Ik heb het vermoeden dat je daar geen behoefte aan zou hebben als je een normale (seksuele) ontwikkeling doorgemaakt zou hebben en een goed zelfbeeld zou hebben.
Trouwens, de reden waarom ik een eigen topic opstart en me niet voeg in het bdsm-topic (heb ik wel geprobeerd) is omdat ik juist de mening wil van niet alleen bdsm-ers.
Trouwens, de reden waarom ik een eigen topic opstart en me niet voeg in het bdsm-topic (heb ik wel geprobeerd) is omdat ik juist de mening wil van niet alleen bdsm-ers.
maandag 8 november 2010 om 23:53
Tja, ik heb niks met vernedering, misschien zit daar het verschil in. Ik laat me niet vernederen en dat windt me goddank ook niet op..
Ik heb juist veel andersom-ervaringen: in dagelijks leven en over andere onderwerpen totaal gelijkwaardig en alleen in het seksuele de dominantie. Voor "echte Dominanten" ben ik daardoor niet interessant. Ik neem het ook niet al te serieus (geen leefwijze), ik heb eea alleen nodig voor de seksuele opwinding. Meer een bepaalde "setting", manier van doen, dwingend, doortastend, dingen benoemen, maar zeker niet iemand die (aleen) uit is op zijn genot. Dan heb je denk ik ook de verkeerden getroffen, onder die noemer, maar die het niet begrepen hebben.
Heb een langdurige gewone relatie achter de rug met liefde, huwelijk, kinderen, net als iedereen dus. Seksueel redde ik het met mijn fantasie erbij. Echt bevredigend was dat niet.
En het botst weleens met hoe je verder in het leven staat. Het kan zeker te maken hebben met bepaalde blokkades in jezelf. Ik merk dat ik nu bijv ook genoeg heb aan wat "dirty talk" en wat meer steamy, porneau-achtige seks. (gewoon de wat "hardere seks", nog steeds niet lief en knuffelend, maar gewoon wat heftiger seks). Maar ik ben dan ook geen masochist. Ik noem het nu maar seks met wat meer fantasie/ variatie/ wat eisender..
Ik denk dat het deels aanleg is, maar ook deels blokkades/ remmingen. En bepaalde manieren om die te doorbreken nodig heb. Ik zal misschien nooit opgewonden raken van een streling als begin, knuffelen of zo. Het mag/moet wat heftiger zijn. Daar zijn er veel meer mensen voor te vinden, merk ik. In het dagelijks leven laat ik me door niemand vertellen wat te doen en pas ik me niet aan aan een vriend/minnaar om hem te pleasen.
Het zijn iig voorkeuren. Ik denk niet dat die door therapie te veranderen zijn (ben zelf al aardig door de molen geweest en heb me erg verdiept ook in deze kant van mezelf). Denk dat het begint met jezelf eea gunnen, toestemming te geven om te mogen genieten (en niet meer zozeer nodig hebben van een dominant).. ik stap nu makkelijker in een sexy rol dan vroeger, het is deels wel loslaten van (diepe) overtuiging(en), maar voorkeuren in opwinding verander je niet omdat je dat wil.. waar die voorkeuren precies vandaan komen weet ik niet.
De een wordt zeer opgewonden van ik noem maar wat, anaal, en de ander juist niet. Daarvoor hoef je niet in therapie, om dat te veranderen. Net zoiets als smaak. Je kan verfijnen, ontwikkelen, maar wat je mooi en lelijk vindt, dat is heel persoonlijk bepaald. Er zitten wel (denk ik) paralellen in met wat je verder in je leven tegenkomt (bijv grenzen stellen, gemakkelijk kunnen genieten of in je gevoel komen, enz).
Maar "gewone/lieve seks" vind ik gewoon ook saai en voorspelbaar. ik zie het meer als een spel, een wisselwerking tussen 2 mensen, uitdagend, spannend. Verder wijkt het niet zoveel af van anderen (de seks zelf), alleen de manier van "optreden" tav seks.
Ik heb juist veel andersom-ervaringen: in dagelijks leven en over andere onderwerpen totaal gelijkwaardig en alleen in het seksuele de dominantie. Voor "echte Dominanten" ben ik daardoor niet interessant. Ik neem het ook niet al te serieus (geen leefwijze), ik heb eea alleen nodig voor de seksuele opwinding. Meer een bepaalde "setting", manier van doen, dwingend, doortastend, dingen benoemen, maar zeker niet iemand die (aleen) uit is op zijn genot. Dan heb je denk ik ook de verkeerden getroffen, onder die noemer, maar die het niet begrepen hebben.
Heb een langdurige gewone relatie achter de rug met liefde, huwelijk, kinderen, net als iedereen dus. Seksueel redde ik het met mijn fantasie erbij. Echt bevredigend was dat niet.
En het botst weleens met hoe je verder in het leven staat. Het kan zeker te maken hebben met bepaalde blokkades in jezelf. Ik merk dat ik nu bijv ook genoeg heb aan wat "dirty talk" en wat meer steamy, porneau-achtige seks. (gewoon de wat "hardere seks", nog steeds niet lief en knuffelend, maar gewoon wat heftiger seks). Maar ik ben dan ook geen masochist. Ik noem het nu maar seks met wat meer fantasie/ variatie/ wat eisender..
Ik denk dat het deels aanleg is, maar ook deels blokkades/ remmingen. En bepaalde manieren om die te doorbreken nodig heb. Ik zal misschien nooit opgewonden raken van een streling als begin, knuffelen of zo. Het mag/moet wat heftiger zijn. Daar zijn er veel meer mensen voor te vinden, merk ik. In het dagelijks leven laat ik me door niemand vertellen wat te doen en pas ik me niet aan aan een vriend/minnaar om hem te pleasen.
Het zijn iig voorkeuren. Ik denk niet dat die door therapie te veranderen zijn (ben zelf al aardig door de molen geweest en heb me erg verdiept ook in deze kant van mezelf). Denk dat het begint met jezelf eea gunnen, toestemming te geven om te mogen genieten (en niet meer zozeer nodig hebben van een dominant).. ik stap nu makkelijker in een sexy rol dan vroeger, het is deels wel loslaten van (diepe) overtuiging(en), maar voorkeuren in opwinding verander je niet omdat je dat wil.. waar die voorkeuren precies vandaan komen weet ik niet.
De een wordt zeer opgewonden van ik noem maar wat, anaal, en de ander juist niet. Daarvoor hoef je niet in therapie, om dat te veranderen. Net zoiets als smaak. Je kan verfijnen, ontwikkelen, maar wat je mooi en lelijk vindt, dat is heel persoonlijk bepaald. Er zitten wel (denk ik) paralellen in met wat je verder in je leven tegenkomt (bijv grenzen stellen, gemakkelijk kunnen genieten of in je gevoel komen, enz).
Maar "gewone/lieve seks" vind ik gewoon ook saai en voorspelbaar. ik zie het meer als een spel, een wisselwerking tussen 2 mensen, uitdagend, spannend. Verder wijkt het niet zoveel af van anderen (de seks zelf), alleen de manier van "optreden" tav seks.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 8 november 2010 om 23:58
Ik heb zelf niet een negatief verleden op dat gebied, wel al vroeg die fantasieen (geen verantwoordelijkheid hoeven nemen, het "overkomt je"), wel als katholiek, net meisje opgevoed..
Maar ik heb dus niks met pijnigen, beledigen, vernederen. En zeker geen negatief zelfbeeld, integendeel. En juist mijn halve leven nogal rationeel ingesteld geweest (presteren, je hersens/verstand gebruiken, en niet zozeer je gevoel).
Maar ik heb dus niks met pijnigen, beledigen, vernederen. En zeker geen negatief zelfbeeld, integendeel. En juist mijn halve leven nogal rationeel ingesteld geweest (presteren, je hersens/verstand gebruiken, en niet zozeer je gevoel).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 9 november 2010 om 00:07
@Suzy
Misschien dat je geen verkeerde mannen tegen komt juist omdat je geen verlangen hebt naar pijn of vernedering? Je hebt het over een "dominant", waarin uit zijn dominantie dan? Als hij dominant is ben jij dus onderdanig? Je zegt dat je alleen in bed onderdanig bent, maar hoe komt het dat het alleen dan is? En hoe trek je de grens? Bijvoorbeeld bij flirten, flirten is seksueel, ben je dan ook onderdanig?
Misschien dat je geen verkeerde mannen tegen komt juist omdat je geen verlangen hebt naar pijn of vernedering? Je hebt het over een "dominant", waarin uit zijn dominantie dan? Als hij dominant is ben jij dus onderdanig? Je zegt dat je alleen in bed onderdanig bent, maar hoe komt het dat het alleen dan is? En hoe trek je de grens? Bijvoorbeeld bij flirten, flirten is seksueel, ben je dan ook onderdanig?
dinsdag 9 november 2010 om 01:09
Hmm interessant topic. Ben benieuwd naar andere.
Heb zelf een vriendin gehad die volgens mij zelfde gevoel als TO had. Correct me if I'm wrong.
Geen sm ofzo, maar licht onderdanig willen zijn. Dolgraag de liefde willen bedrijven, maar all1 als ze op haar rug mocht liggen, en niks hoefde te doen, en haar armen boven haar hoofd vast hield. En echt, in een relatie van 2 jaar, kom ik ni verder dan 3x dat zij on top was, of andere vorm van dominant was.
Wil daarmee niet zeggen/klagen dat het saai was. Helemaal niet. Wist daardoor wat ze fijn vond, en kon laten genieten. Dat was heerlijk om te zien, en een stimulans voor mij. Zij wilde altijd wel, maar ik begon me dingen af te vragen. Waarom? Waar komt het vandaan, etc. En wie is er eigenlijk dominant? Ik? Of zij? Uiteindelijk deden we immers wat zij wilde. Terwijl ik ook weleens wat anders wilde proberen. Ik was en ben nog steeds jong (zij was er stuk eerder bij) op dat gebied. Uiteraard aangegeven en ook weleens geprobeerd, maar ging gewoon niet. Zag haar ni genieten, dus dan maar snel naar het vertrouwde.
Daarnaast buiten de slaapkamer was ze zelf dominant (all1 maar ja-knikkers als vrienden/vriendinnen), en erg aandachtsgeil(mannen,flirten, teasen). Dat laatste brak bij mij op, en eind aangemaakt. En tot op de dag van vandaag probeer ik mezelf aan te leren dat te kunnen accepteren op 1 of andere manier, zodat als ze me nog ziet staan ooit nog eens kunnen proberen?
Back to topic. Reden waarom zo tussen de lakens? Gescheiden ouders? Aanranding in pubertijd? Heeft ze me ni alles verteld?
Denk iig ook dat het negatieve ervaring(en) uit het verleden moet zijn geweest. Daar wel altijd in gezocht. Maar antwoord en/of verklaring nooit kunnen vinden. . . .
Heb zelf een vriendin gehad die volgens mij zelfde gevoel als TO had. Correct me if I'm wrong.
Geen sm ofzo, maar licht onderdanig willen zijn. Dolgraag de liefde willen bedrijven, maar all1 als ze op haar rug mocht liggen, en niks hoefde te doen, en haar armen boven haar hoofd vast hield. En echt, in een relatie van 2 jaar, kom ik ni verder dan 3x dat zij on top was, of andere vorm van dominant was.
Wil daarmee niet zeggen/klagen dat het saai was. Helemaal niet. Wist daardoor wat ze fijn vond, en kon laten genieten. Dat was heerlijk om te zien, en een stimulans voor mij. Zij wilde altijd wel, maar ik begon me dingen af te vragen. Waarom? Waar komt het vandaan, etc. En wie is er eigenlijk dominant? Ik? Of zij? Uiteindelijk deden we immers wat zij wilde. Terwijl ik ook weleens wat anders wilde proberen. Ik was en ben nog steeds jong (zij was er stuk eerder bij) op dat gebied. Uiteraard aangegeven en ook weleens geprobeerd, maar ging gewoon niet. Zag haar ni genieten, dus dan maar snel naar het vertrouwde.
Daarnaast buiten de slaapkamer was ze zelf dominant (all1 maar ja-knikkers als vrienden/vriendinnen), en erg aandachtsgeil(mannen,flirten, teasen). Dat laatste brak bij mij op, en eind aangemaakt. En tot op de dag van vandaag probeer ik mezelf aan te leren dat te kunnen accepteren op 1 of andere manier, zodat als ze me nog ziet staan ooit nog eens kunnen proberen?
Back to topic. Reden waarom zo tussen de lakens? Gescheiden ouders? Aanranding in pubertijd? Heeft ze me ni alles verteld?
Denk iig ook dat het negatieve ervaring(en) uit het verleden moet zijn geweest. Daar wel altijd in gezocht. Maar antwoord en/of verklaring nooit kunnen vinden. . . .
dinsdag 9 november 2010 om 08:47
mmm.. ik vraag me af in hoeverre je "pijn"ervaart tijdens de seks. (ben erg groen hoor in dit soort dingen).
maar je schuldig voelen achteraf is duidelijk niet goed. Dus er is iets gaande waar je nog niet de vinger op kan leggen. Misschien eerst even rustig aan doen mbt seksuele contacten om uit te zoeken wat het is?!
maar je schuldig voelen achteraf is duidelijk niet goed. Dus er is iets gaande waar je nog niet de vinger op kan leggen. Misschien eerst even rustig aan doen mbt seksuele contacten om uit te zoeken wat het is?!
dinsdag 9 november 2010 om 09:20
A.,
Misschien is dat element van pijn/vernedering helemaal niet zo abnormaal als jij denkt dat het is......(ingegeven door je opvoeding?)
Er zijn wel meer vrouwen die houden van een potje stevige sex, niks mis mee.....denk ik.
En er zijn naar mijn idee lieve mannen genoeg die er in bed niet vies van zijn om lekker dominant te zijn.
Ervoor/erna zijn het gewoon weer lieve schatten, die met je knuffelen en kussen en zeggen hoeveel ze van je houden....
Misschien is dat element van pijn/vernedering helemaal niet zo abnormaal als jij denkt dat het is......(ingegeven door je opvoeding?)
Er zijn wel meer vrouwen die houden van een potje stevige sex, niks mis mee.....denk ik.
En er zijn naar mijn idee lieve mannen genoeg die er in bed niet vies van zijn om lekker dominant te zijn.
Ervoor/erna zijn het gewoon weer lieve schatten, die met je knuffelen en kussen en zeggen hoeveel ze van je houden....
dinsdag 9 november 2010 om 18:01
dinsdag 9 november 2010 om 21:09
quote:A_nonymous schreef op 08 november 2010 @ 22:35:
Ik heb een probleem waar ik keer op keer tegenaan loop. Ik ben benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit herkennen. Ik vind het een erg pijnlijk probleem. Aan de ene kant geeft het me erg veel plezier in seks, maar het gevoel erna is altijd naar.
Kort gezegd kan ik alleen genieten van seks wanneer er een element van pijn of vernedering in zit. Je zou het sm kunnen noemen, maar daar komen beelden bij op die niet per se matchen met wat ik bedoel.
Ik zoek mannen op die dit ook willen, die dominant zijn. Vaak (eigenlijk altijd) zijn dit mannen die in het dagelijks leven ook dominant zijn. Zijn wensen gaan voor in de slaapkamer, maar ook in "het echte leven". Vaak voel ik me na de seks gebruikt en voel me daar zelf heel schuldig over.
Ik heb één vriend gehad die zowel in bed als daarbuiten erg lief was. Ik vond het zo frustrerend dat ik daar gewoon niet opgewonden van kon worden. En nog steeds, ik zou zo graag willen dat ik opgewonden kon worden van iemand die me met respect behandelt, maar dat lukt niet.
Natuurlijk gaat het me niet alleen om de seks waar ik me zorgen om maak. Het heeft ook te maken met angst om nooit een goed iemand tegen te komen die zowel in bed als daarbuiten aantrekkelijk is.
Even voor de duidelijkheid: Ik ben een intelligente jonge vrouw en maak over het algemeen zeer verstandige beslissingen. Waarom lukt dat mij op het gebied van mannen niet? Is er iemand die zich hierin herkent? Of iemand die ooit "zo" geweest is, maar nu toch gelukkig is met een lieve man?
Dag A_nonymous, wat een herkenbaar verhaal, ik krijg er bijna kippenvel van! Ik heb een jaar geleden een dergelijk topic geopend, ik zal even kijken of ik dat terug kan halen.
Net als jij kan ik alleen maar genieten van sex als er een element van pijn en vernedering in zit en net als jij krijg ik daar vervolgens een heel naar gevoel van. In het verleden had ik relaties met 'verkeerde' mannen en kon ik genieten van 'verkeerde' sex als je begrijpt wat ik bedoel. Nu ben ik al een paar jaar samen met een lieve man maar ik kan dus helemaal niks met lieve sex en dat is in mijn relatie wel een probleem. Dus ik ben wel gelukkig met mijn lieve man maar qua sex gaat het niet goed. Ik ben al lang in behandeling bij een psycholoog die mij ook heeft doorverwezen naar een sexuoloog. Heb zo wel mijn dingetjes uit het verleden.. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen niet met een sexuoloog te gaan praten, bang dat het te heftig voor mij wordt. Ik ben dus erg benieuwd naar je ervaringen bij een sexuoloog. Echt helpen kan ik je dus helaas niet!
Ik heb een probleem waar ik keer op keer tegenaan loop. Ik ben benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit herkennen. Ik vind het een erg pijnlijk probleem. Aan de ene kant geeft het me erg veel plezier in seks, maar het gevoel erna is altijd naar.
Kort gezegd kan ik alleen genieten van seks wanneer er een element van pijn of vernedering in zit. Je zou het sm kunnen noemen, maar daar komen beelden bij op die niet per se matchen met wat ik bedoel.
Ik zoek mannen op die dit ook willen, die dominant zijn. Vaak (eigenlijk altijd) zijn dit mannen die in het dagelijks leven ook dominant zijn. Zijn wensen gaan voor in de slaapkamer, maar ook in "het echte leven". Vaak voel ik me na de seks gebruikt en voel me daar zelf heel schuldig over.
Ik heb één vriend gehad die zowel in bed als daarbuiten erg lief was. Ik vond het zo frustrerend dat ik daar gewoon niet opgewonden van kon worden. En nog steeds, ik zou zo graag willen dat ik opgewonden kon worden van iemand die me met respect behandelt, maar dat lukt niet.
Natuurlijk gaat het me niet alleen om de seks waar ik me zorgen om maak. Het heeft ook te maken met angst om nooit een goed iemand tegen te komen die zowel in bed als daarbuiten aantrekkelijk is.
Even voor de duidelijkheid: Ik ben een intelligente jonge vrouw en maak over het algemeen zeer verstandige beslissingen. Waarom lukt dat mij op het gebied van mannen niet? Is er iemand die zich hierin herkent? Of iemand die ooit "zo" geweest is, maar nu toch gelukkig is met een lieve man?
Dag A_nonymous, wat een herkenbaar verhaal, ik krijg er bijna kippenvel van! Ik heb een jaar geleden een dergelijk topic geopend, ik zal even kijken of ik dat terug kan halen.
Net als jij kan ik alleen maar genieten van sex als er een element van pijn en vernedering in zit en net als jij krijg ik daar vervolgens een heel naar gevoel van. In het verleden had ik relaties met 'verkeerde' mannen en kon ik genieten van 'verkeerde' sex als je begrijpt wat ik bedoel. Nu ben ik al een paar jaar samen met een lieve man maar ik kan dus helemaal niks met lieve sex en dat is in mijn relatie wel een probleem. Dus ik ben wel gelukkig met mijn lieve man maar qua sex gaat het niet goed. Ik ben al lang in behandeling bij een psycholoog die mij ook heeft doorverwezen naar een sexuoloog. Heb zo wel mijn dingetjes uit het verleden.. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen niet met een sexuoloog te gaan praten, bang dat het te heftig voor mij wordt. Ik ben dus erg benieuwd naar je ervaringen bij een sexuoloog. Echt helpen kan ik je dus helaas niet!
woensdag 10 november 2010 om 08:51
Hoi Olijf,
Ik heb het topic half doorgenomen (moet zo werken) en het is griezelig herkenbaar. Hoe is het afgelopen jaar gegaan? Heb je een therapeut gevonden die je beter kan begrijpen? Vooral het gevoel geen keuze te hebben en niet te intiem te durven zijn herken ik.
Ook ik kom uit een niet ideale thuissituatie. Wat het extra verwarrend maakt is het feit dat ik in mijn puberteit meerdere keren verkracht ben door een jongen, maar toch steeds met hem af bleef spreken. Dat maakt m'n schuldgevoel en de frustratie over deze gevoelens nog sterker...
Ben benieuwd hoe het met jou gaat nu en of er belangrijke dingen zijn die je over jezelf hebt geleerd, waar ik misschien ook iets aan heb
Ik heb het topic half doorgenomen (moet zo werken) en het is griezelig herkenbaar. Hoe is het afgelopen jaar gegaan? Heb je een therapeut gevonden die je beter kan begrijpen? Vooral het gevoel geen keuze te hebben en niet te intiem te durven zijn herken ik.
Ook ik kom uit een niet ideale thuissituatie. Wat het extra verwarrend maakt is het feit dat ik in mijn puberteit meerdere keren verkracht ben door een jongen, maar toch steeds met hem af bleef spreken. Dat maakt m'n schuldgevoel en de frustratie over deze gevoelens nog sterker...
Ben benieuwd hoe het met jou gaat nu en of er belangrijke dingen zijn die je over jezelf hebt geleerd, waar ik misschien ook iets aan heb
zaterdag 13 november 2010 om 17:32
quote:A_nonymous schreef op 10 november 2010 @ 08:51:
Ik heb het topic half doorgenomen (moet zo werken) en het is griezelig herkenbaar. Hoe is het afgelopen jaar gegaan? Heb je een therapeut gevonden die je beter kan begrijpen? Vooral het gevoel geen keuze te hebben en niet te intiem te durven zijn herken ik.
Ook ik kom uit een niet ideale thuissituatie. Wat het extra verwarrend maakt is het feit dat ik in mijn puberteit meerdere keren verkracht ben door een jongen, maar toch steeds met hem af bleef spreken. Dat maakt m'n schuldgevoel en de frustratie over deze gevoelens nog sterker...
Ben benieuwd hoe het met jou gaat nu en of er belangrijke dingen zijn die je over jezelf hebt geleerd, waar ik misschien ook iets aan heb
Dag Anonymous, het duurde even om te antwoorden, ik vind dit nogal een heftig onderwerp en merk dat dit veel bij me losmaakt om er hier op het forum over te schrijven. Hopelijk heb je iets gehad aan de reacties op het topic dat ik eerder opende. Ik zou het ook nog eens moeten doorlezen maar durf het niet echt aan.
Het gevoel geen keuze te hebben en niet intiem durven te zijn is wat het lastig maakt. Volgens mijn therapeut ben ik onveilig gehecht, misschien komt het daarvandaan. Afgelopen jaar ben ik op aanraden van mijn therapeut 1 keer met een sexuoloog gaan praten en de bedoeling was daar vaker naartoe te gaan en ook mijn man mee te nemen maar het maakte bij mij teveel heftige emoties los dus het is bij 1 keer gebleven. Dus echt veel verandering/verbetering zit er niet in.
Wat heftig wat je vertelt over wat je in je puberteid hebt meegemaakt, ik kan me voorstellen dat dit het extra moeilijk maakt voor je.
Ik vind het misschien wel een te moeilijk onderwerp om hier op het forum over te praten; als je wilt kun je me toevoegen aan je contacten (met je muis op ikoontje onder je profiel klikken) om hier verder over te praten.
Ik heb het topic half doorgenomen (moet zo werken) en het is griezelig herkenbaar. Hoe is het afgelopen jaar gegaan? Heb je een therapeut gevonden die je beter kan begrijpen? Vooral het gevoel geen keuze te hebben en niet te intiem te durven zijn herken ik.
Ook ik kom uit een niet ideale thuissituatie. Wat het extra verwarrend maakt is het feit dat ik in mijn puberteit meerdere keren verkracht ben door een jongen, maar toch steeds met hem af bleef spreken. Dat maakt m'n schuldgevoel en de frustratie over deze gevoelens nog sterker...
Ben benieuwd hoe het met jou gaat nu en of er belangrijke dingen zijn die je over jezelf hebt geleerd, waar ik misschien ook iets aan heb
Dag Anonymous, het duurde even om te antwoorden, ik vind dit nogal een heftig onderwerp en merk dat dit veel bij me losmaakt om er hier op het forum over te schrijven. Hopelijk heb je iets gehad aan de reacties op het topic dat ik eerder opende. Ik zou het ook nog eens moeten doorlezen maar durf het niet echt aan.
Het gevoel geen keuze te hebben en niet intiem durven te zijn is wat het lastig maakt. Volgens mijn therapeut ben ik onveilig gehecht, misschien komt het daarvandaan. Afgelopen jaar ben ik op aanraden van mijn therapeut 1 keer met een sexuoloog gaan praten en de bedoeling was daar vaker naartoe te gaan en ook mijn man mee te nemen maar het maakte bij mij teveel heftige emoties los dus het is bij 1 keer gebleven. Dus echt veel verandering/verbetering zit er niet in.
Wat heftig wat je vertelt over wat je in je puberteid hebt meegemaakt, ik kan me voorstellen dat dit het extra moeilijk maakt voor je.
Ik vind het misschien wel een te moeilijk onderwerp om hier op het forum over te praten; als je wilt kun je me toevoegen aan je contacten (met je muis op ikoontje onder je profiel klikken) om hier verder over te praten.
zaterdag 13 november 2010 om 17:35
quote:badmeester schreef op 10 november 2010 @ 14:13:
Omdat ik vind dat je beter verdient dan ik nu lees.Dat zou inderdaad wel fijn zijn!quote:badmeester schreef op 10 november 2010 @ 14:13:
Ben zelf ook naar seksuoloog geweest en dat was in the end best wel goed voor mij. En dat wens ik eigenlijk iedereen toe zeg maarGoed dat jij dat aangedurfd hebt en dat het je geholpen heeft; ik heb er op dit moment weinig vertrouwen in dat praten met een sexuoloog mij gaat helpen en durf het gewoon ook niet goed aan. Ben wel benieuwd waarom jij naar een sexuoloog bent geweest, maar als je niet wil hoef je dat hier natuurlijk niet te vertellen.
Omdat ik vind dat je beter verdient dan ik nu lees.Dat zou inderdaad wel fijn zijn!quote:badmeester schreef op 10 november 2010 @ 14:13:
Ben zelf ook naar seksuoloog geweest en dat was in the end best wel goed voor mij. En dat wens ik eigenlijk iedereen toe zeg maarGoed dat jij dat aangedurfd hebt en dat het je geholpen heeft; ik heb er op dit moment weinig vertrouwen in dat praten met een sexuoloog mij gaat helpen en durf het gewoon ook niet goed aan. Ben wel benieuwd waarom jij naar een sexuoloog bent geweest, maar als je niet wil hoef je dat hier natuurlijk niet te vertellen.
