
"Minnaar", deel 30 alweer.
donderdag 17 september 2015 om 15:48
Proost!
Al 29 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Al 29 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
.
maandag 19 oktober 2015 om 10:25
Succes Dauste! Het is het beste wat je kunt doen, het gesprek aangaan. Rot dat de basis het eerdere vreemdgaan van je vrouw is, maar daarom des te belangrijker. Ik vind het sterk van je dat je hebt geprobeerd door te gaan, maar als doorgaan betekent dat jullie nog jarenlang niet pratend langs elkaar heen gaan leven, omwille van... noem maar op, dat is ook geen leven, toch. Veel sterkte!
maandag 19 oktober 2015 om 10:28
Marana, wij hebben inderdaad een poosje per mail gecommuniceerd, niet alleen maar per mail natuurlijk maar de belangrijke dingen, de grote dingen, de jankdingen gingen per mail. Omdat je dan na kunt denken over het antwoord, niet overruled wordt en niet overmand wordt door emoties. Of wel maar daar heeft de ander dan geen last van. Ik vond dat heel goed werken, ook omdat zeb en ik op een bepaald moment bijna naast elkaar leefden wegens een omgedraaid ritme van zijn kant. Ik zou niet weten wat ik moest doen met een partner waar ik, hoe dan ook, niet (meer) mee kan communiceren.
Waar hebben jullie je partners op uitgezocht, vraag ik me af. Hoe is het mogelijk dat je er na jaren huwelijk achterkomt dat de communicatie niet werkt en je daar ook alvast al vervanging voor hebt gezocht?
Dauste, ik denk dat jouw minnaarcarriere hier een beetje anders is verlopen dan je had verwacht. Je kwam gewoon een beetje los meelullen en een beetje hengelen, het is duidelijk dat je er een minnares bij wilt. En nu ben je verleid tot het opengooien van en doe je wat je altijd doet. Je vlucht.
Ik vind het jammer. Ik vind het daadwerkelijk jammer dat je het niet aangaat. Door te vluchten ontsla je jezelf ook van je "belofte" om ons op de hoogte te houden van.
Is niet erg, we overleven het wel, ik vraag me alleen af of dit the story of your life is.
Waar hebben jullie je partners op uitgezocht, vraag ik me af. Hoe is het mogelijk dat je er na jaren huwelijk achterkomt dat de communicatie niet werkt en je daar ook alvast al vervanging voor hebt gezocht?
Dauste, ik denk dat jouw minnaarcarriere hier een beetje anders is verlopen dan je had verwacht. Je kwam gewoon een beetje los meelullen en een beetje hengelen, het is duidelijk dat je er een minnares bij wilt. En nu ben je verleid tot het opengooien van en doe je wat je altijd doet. Je vlucht.
Ik vind het jammer. Ik vind het daadwerkelijk jammer dat je het niet aangaat. Door te vluchten ontsla je jezelf ook van je "belofte" om ons op de hoogte te houden van.
Is niet erg, we overleven het wel, ik vraag me alleen af of dit the story of your life is.
.
maandag 19 oktober 2015 om 10:36
Dauste, die 'grow some balls', ik hoop echt dat je eens een keer naar je eigen aandeel gaat kijken. Wat Roos zegt, ik heb sterk de indruk dat je wegloopt voor moeilijke gesprekken. Je wijst constant naar anderen (jullie lezen niet goed, jullie zijn te hard voor me, mijn vrouw praat niet met me) maar ik lees nergens dat je erkent dat ook jij hierin aandeel hebt. Nu krijg je reacties waar je niet op zat te wachten, en ben je weg. Op degenen die je sterkte wensen kom je uitgebreid terug, maar op eerdere vragen geef je geen antwoord. Ik heb je een paar dagen geleden al gevraagd: waar wacht je op? Waarom is morgen een betere dag dan vandaag? Dat soort dingen ga je uit de weg. Wees een kerel en hak eens wat knopen door. Trek je mond open tegen je vrouw en begin eens aan dat gesprek in plaats van te roepen dat je dat 'zeer binnenkort' gaat doen. Weg met die minnares op je tweezitsbank.
maandag 19 oktober 2015 om 10:38
@roos: ik hoorde vanmorgen op de radio dat er 4 categorieën mensen zijn als het om moeilijke situaties (lees ruzie) gaat. En 1 daarvan is de wegloper. Daar zal ik dan wel bijhoren (en ws een kwart van de bevolking). Ik ga weg omdat hier teveel privé dingen zijn neergezet. Maar een nieuw account aanmaken is eem fluitje van een cent, ik zal jullie zeker op de hoogte brengen hoe het is afgelopen.
maandag 19 oktober 2015 om 10:38
Dauste je kan zelf ook de herkenbare berichten wissen, dat doe ik soms ook.
Marana dat heb je mooi omschreven.
Ik weet hoe moeilijk het is om het gesprek aan te gaan, meestal gebeurt dat las als er al iets is gebeurd wat niet de bedoeling is. Zo ging dat bij ons iig, hij kwam erachter dat ik vreemd ging en toen werd er pas gepraat en dan is het zo pijnlijk.
Marana dat heb je mooi omschreven.
Ik weet hoe moeilijk het is om het gesprek aan te gaan, meestal gebeurt dat las als er al iets is gebeurd wat niet de bedoeling is. Zo ging dat bij ons iig, hij kwam erachter dat ik vreemd ging en toen werd er pas gepraat en dan is het zo pijnlijk.
maandag 19 oktober 2015 om 10:44
@theemok: ja, ik ben absoluut iemand die wegloopt voor moeilijke geaprekken. Ik kan niet communiceren en kom ook zeer moeilijk uit mijn woorden, kan vaak niet op het juiste woord komen enz en zeg daardoor vaak precies het verkeerde. Tijdens meetings op het werk ben ik ook degene die nooit wat zal zeggen, tenzij ik moet. Helaas zijn dat soort mensen er ook en het valt me vaak op dat veel mensen die daar geen moeite mee hebben dat niet kunnen begrijpen. Ik heb hiervoor al hulp gehad maar heeft niet geholpen. Dus ja, je conclusie is volkomen juist!

maandag 19 oktober 2015 om 12:04
Ik snap Dauste wel. je hebt mensen die idd niet kunnen praten.. so be it. Ik kan over bepaalde dingen niet praten.. en nog steeds gefrustreerd omdat mijn 2 het druk heeft met verbouwen en niet aan mij denkt.. of wel maar niet in een lang gesprek wil verzanden en daarom op social media algemene berichten plaatst dat hij t zo druk heeftl Nou ja, kom er ook wel weer overheen. Maar merk wel dat geduld niet mn sterkste punt is. In de vakantie overigens ook wel eens een paar dagen geen contact gehad. Maar t is zo frustrerend dat hij praktisch om de hoek is en t te druk voor me heeft.
maandag 19 oktober 2015 om 12:05
quote:Hera76 schreef op 19 oktober 2015 @ 12:04:
Ik snap Dauste wel. je hebt mensen die idd niet kunnen praten.. so be it. Ik kan over bepaalde dingen niet praten.. en nog steeds gefrustreerd omdat mijn 2 het druk heeft met verbouwen en niet aan mij denkt.. of wel maar niet in een lang gesprek wil verzanden en daarom op social media algemene berichten plaatst dat hij t zo druk heeftl Nou ja, kom er ook wel weer overheen. Maar merk wel dat geduld niet mn sterkste punt is. In de vakantie overigens ook wel eens een paar dagen geen contact gehad. Maar t is zo frustrerend dat hij praktisch om de hoek is en t te druk voor me heeft.Als je iemand echt belangrijk vindt, maak je tijd voor hem/haar
Ik snap Dauste wel. je hebt mensen die idd niet kunnen praten.. so be it. Ik kan over bepaalde dingen niet praten.. en nog steeds gefrustreerd omdat mijn 2 het druk heeft met verbouwen en niet aan mij denkt.. of wel maar niet in een lang gesprek wil verzanden en daarom op social media algemene berichten plaatst dat hij t zo druk heeftl Nou ja, kom er ook wel weer overheen. Maar merk wel dat geduld niet mn sterkste punt is. In de vakantie overigens ook wel eens een paar dagen geen contact gehad. Maar t is zo frustrerend dat hij praktisch om de hoek is en t te druk voor me heeft.Als je iemand echt belangrijk vindt, maak je tijd voor hem/haar
Honesty is better than sugar coated lies.

maandag 19 oktober 2015 om 12:13
Roos: jij vraagt: 'Waar hebben jullie je partners op uitgezocht, vraag ik me af. Hoe is het mogelijk dat je er na jaren huwelijk achterkomt dat de communicatie niet werkt en je daar ook alvast al vervanging voor hebt gezocht?'
Ik heb dan wel geen minnaar, wel iemand van wie ik, naast mijn partner, heel veel houd (is meer dan vriendschap maar we houden het platonisch)
Ik heb zelf de ervaring dat ik, tijdens mijn relatie, ontzettend ben veranderd. Mijn fundamentele behoefte is daardoor veranderd ten opzichte van toen ik mijn man leerde kennen. En daarmee veranderen er veel zaken mee. Als je zelf anders in het leven komt te staan door het meemaken van life-events dan worden behoeften soms ook anders en daarmee misschien ook de manier waarop je wilt communiceren met je partner. Voor mij geldt dat in elk geval wel. De kunst is om dit wel met elkaar te bepraten, als dat niet meer gebeurt dan is er misschien hulp bij nodig, laat je het op zijn beloop of maak je andere keuzes.
Ik heb dan wel geen minnaar, wel iemand van wie ik, naast mijn partner, heel veel houd (is meer dan vriendschap maar we houden het platonisch)
Ik heb zelf de ervaring dat ik, tijdens mijn relatie, ontzettend ben veranderd. Mijn fundamentele behoefte is daardoor veranderd ten opzichte van toen ik mijn man leerde kennen. En daarmee veranderen er veel zaken mee. Als je zelf anders in het leven komt te staan door het meemaken van life-events dan worden behoeften soms ook anders en daarmee misschien ook de manier waarop je wilt communiceren met je partner. Voor mij geldt dat in elk geval wel. De kunst is om dit wel met elkaar te bepraten, als dat niet meer gebeurt dan is er misschien hulp bij nodig, laat je het op zijn beloop of maak je andere keuzes.
Your ego is not your amigo!

maandag 19 oktober 2015 om 12:54
Jammer dat je weg bent Dauste. Al ben ik geen actieve meeschrijver, meer een meelezer, ik herkende veel van mezelf en vriendinnen in je verhaal en las je graag. Zonde. Denk dat veel mensen in eenzelfde schuitje zitten als jij/wij, als ik het spiegel aan mijn eigen omgeving. Zo midden 40, gezinnetje, huisje, boompje, beestje. Veelal aangevuld met "sleurtje".
maandag 19 oktober 2015 om 13:01
quote:Rooss4.0 schreef op 19 oktober 2015 @ 12:09:
[...]
Ja hehe.
Maar dat is in deze niet het geval toch? Hij kan best praten, alleen niet met zijn vrouw.
Ik lees altijd mee,reageer af en toe,en ook nu herken ik veel,vooral vanuit het oog vd mannen,en mijzelf.
Ik denk dat dat het punt is van de meeste van ons,anders hadden de meeste misschien geen minnaar of minnares.En je zou denken,hoe langer getrouwd,hoe beter en meer er gecommuniceerd word,maar ik denk dat vaak het tegendeel waar is.In de praktijk werkt het gewoon anders,helaas,ze zeggen niet voor niets van uitstel komt afstel.En wat Wiriehorn zegt;herken ik,naarmate je samen ouder word,kun je naar elkaar toegroeien,maar ook uit elkaar groeien,helaas.
[...]
Ja hehe.
Maar dat is in deze niet het geval toch? Hij kan best praten, alleen niet met zijn vrouw.
Ik lees altijd mee,reageer af en toe,en ook nu herken ik veel,vooral vanuit het oog vd mannen,en mijzelf.
Ik denk dat dat het punt is van de meeste van ons,anders hadden de meeste misschien geen minnaar of minnares.En je zou denken,hoe langer getrouwd,hoe beter en meer er gecommuniceerd word,maar ik denk dat vaak het tegendeel waar is.In de praktijk werkt het gewoon anders,helaas,ze zeggen niet voor niets van uitstel komt afstel.En wat Wiriehorn zegt;herken ik,naarmate je samen ouder word,kun je naar elkaar toegroeien,maar ook uit elkaar groeien,helaas.
maandag 19 oktober 2015 om 13:20
Dat geloof ik ook best wel, maar als je relatie je ook maar IETS waard is, dan doe je daar toch moeite voor? Dan zoek je een manier om met elkaar te communiceren, lijkt me. Als zelfs dat al te moeilijk/zwaar/onmogelijk/zucht/puf is, waarom blijf je dan nog? Puur voor de kinderen en de financiën? Ik vind dat nog steeds lekker makkelijk, ja. Neem jezelf en je relatie eens onder de loep, kijk waar je zelf dingen kunt verbeteren. En ga praten. Desnoods schrijf je het op wat je wilt zeggen, dan kun je er goed over nadenken. Stel relatietherapie voor als je het echt te moeilijk vindt om zoiets aan te pakken. Maar niets doen en alleen maar klagen dat je vrouw niet wil praten, dat kan ik echt niet begrijpen. Twee van die zwijgers op de bank... wil je dat tot je 85e volhouden?
maandag 19 oktober 2015 om 13:32
Minnaar? niet doen. Veel te verslavend. In eerste instantie goeie afspraken gemaakt waar hij zich netjes aan hield. Maar ik wilde meer. Steeds meer en had nooit genoeg. Ik ging steeds meer risico nemen en werd ook steeds egoïstischer. Echt absurde dingen gedaan. Om drie uur 's nachts de achterdeur op een kier gezet en lag dan op de bank te wachten. Terwijl man lief boven lag te slapen lag ik me vreselijk te misdragen in de woonkamer. Op een bepaalt moment gebeurde dat 3 keer in de week. Ik ben zelfs een keer 4 dagen eerder terug gekomen van vakantie, zogenaamd omdat er zieken waren op het werk, man en kids bleven op de camping terwijl ik me vreselijk heb misdragen. Ik schaam me nog steeds kapot als ik hier aan terug denk.
Ik dacht dat ik sterk was maar niets bleek minder waar. Ik gedroeg me echt als een drugs verslaafde. Nooit genoeg en altijd bezig met mijn volgende shot. Afschuwelijk.
Ik dacht dat ik sterk was maar niets bleek minder waar. Ik gedroeg me echt als een drugs verslaafde. Nooit genoeg en altijd bezig met mijn volgende shot. Afschuwelijk.
maandag 19 oktober 2015 om 13:40
quote:wiriehorn schreef op 19 oktober 2015 @ 12:13:
Ik heb zelf de ervaring dat ik, tijdens mijn relatie, ontzettend ben veranderd. Mijn fundamentele behoefte is daardoor veranderd ten opzichte van toen ik mijn man leerde kennen. En daarmee veranderen er veel zaken mee. Als je zelf anders in het leven komt te staan door het meemaken van life-events dan worden behoeften soms ook anders en daarmee misschien ook de manier waarop je wilt communiceren met je partner. Voor mij geldt dat in elk geval wel. De kunst is om dit wel met elkaar te bepraten, als dat niet meer gebeurt dan is er misschien hulp bij nodig, laat je het op zijn beloop of maak je andere keuzes.Snap ik en herken ik ook wel. Er waren dingen die ik niet met mijn partner besprak omdat onze interesses uiteenweken, soms is het met een ander, een meer gelijkgestemde veel fijner kletsen maar er zijn (voor mij) wel grenzen. Als er ongenoegen was aan mijn kant moest ik hem dat laten weten, wij samen waren nl de enigen die daar wat mee konden. En ik kan slecht snappen dat zelfs dat soort fundamentele zaken niet meer besproken worden, dat je over elkaar gaat klagen bij je minnaar of res en je laaft en rolt in het immer luisterende oor van je geheime lover.
Ik heb zelf de ervaring dat ik, tijdens mijn relatie, ontzettend ben veranderd. Mijn fundamentele behoefte is daardoor veranderd ten opzichte van toen ik mijn man leerde kennen. En daarmee veranderen er veel zaken mee. Als je zelf anders in het leven komt te staan door het meemaken van life-events dan worden behoeften soms ook anders en daarmee misschien ook de manier waarop je wilt communiceren met je partner. Voor mij geldt dat in elk geval wel. De kunst is om dit wel met elkaar te bepraten, als dat niet meer gebeurt dan is er misschien hulp bij nodig, laat je het op zijn beloop of maak je andere keuzes.Snap ik en herken ik ook wel. Er waren dingen die ik niet met mijn partner besprak omdat onze interesses uiteenweken, soms is het met een ander, een meer gelijkgestemde veel fijner kletsen maar er zijn (voor mij) wel grenzen. Als er ongenoegen was aan mijn kant moest ik hem dat laten weten, wij samen waren nl de enigen die daar wat mee konden. En ik kan slecht snappen dat zelfs dat soort fundamentele zaken niet meer besproken worden, dat je over elkaar gaat klagen bij je minnaar of res en je laaft en rolt in het immer luisterende oor van je geheime lover.
.
maandag 19 oktober 2015 om 14:13
quote:anoniem19102015 schreef op 19 oktober 2015 @ 09:36:
@Mar: het is niet zo dat ik daarop wacht, alleen dat ik misschien onbewust daar op hoop. Maar goed, je hebt helemaal gelijk. Ik ga het deze week aanpakken, toch een aantal dagen vrij. Helaas zijn de Kids er ook dus ik moet even het goede moment afwachten. Jij ook bedankt voor je steun!
Ik heb Viva gisteren verzocht dit account te verwijderen want ik heb de afgelopen 2 weken naar mijn idee iets teveel details hier neergezet waardoor het nogal makkelijk is dit op mij te herleiden. Ik blijf het hier wel volgen maar in de lezende rol.
even uit het hoofd, maar je noemde volgens mij een van de redenen om niet te scheiden is de verkoop van het huis, niet weten wat de waarde is en wat de hoogte is van een eventuele restschuld.
als je problemen hebt, zoals niet durven scheiden: zet dan al je bezwaren eens op papier en zoek er oplossingen bij. en ga ermee aan de slag.
je blijft nu hangen in denken over wat obstakels zijn zonder die feitelijk te kennen / te weten hoe groot die obstakels zijn.
en ik zou als de donder eens gaan leren communiceren. en grenzen stellen aan je eigen gedrag. en dat van een ander.
niet boos zijn omdat je vrouw het met je beste vriend doet - amehoela. wat je laat zien is een en al passief agressief gedrag.
@Mar: het is niet zo dat ik daarop wacht, alleen dat ik misschien onbewust daar op hoop. Maar goed, je hebt helemaal gelijk. Ik ga het deze week aanpakken, toch een aantal dagen vrij. Helaas zijn de Kids er ook dus ik moet even het goede moment afwachten. Jij ook bedankt voor je steun!
Ik heb Viva gisteren verzocht dit account te verwijderen want ik heb de afgelopen 2 weken naar mijn idee iets teveel details hier neergezet waardoor het nogal makkelijk is dit op mij te herleiden. Ik blijf het hier wel volgen maar in de lezende rol.
even uit het hoofd, maar je noemde volgens mij een van de redenen om niet te scheiden is de verkoop van het huis, niet weten wat de waarde is en wat de hoogte is van een eventuele restschuld.
als je problemen hebt, zoals niet durven scheiden: zet dan al je bezwaren eens op papier en zoek er oplossingen bij. en ga ermee aan de slag.
je blijft nu hangen in denken over wat obstakels zijn zonder die feitelijk te kennen / te weten hoe groot die obstakels zijn.
en ik zou als de donder eens gaan leren communiceren. en grenzen stellen aan je eigen gedrag. en dat van een ander.
niet boos zijn omdat je vrouw het met je beste vriend doet - amehoela. wat je laat zien is een en al passief agressief gedrag.

maandag 19 oktober 2015 om 18:41
maandag 19 oktober 2015 om 18:43
Afleiding zoeken, Hint. Blokkeer hem op de app, op de mail, alle communicatiekanalen. En ga wat doen als je handen jeuken om hem toch te mailen/appen. Je huis poetsen, hardlopen met muziek op, een cryptogram maken, je hobby uitoefenen. Het is in het begin retemoeilijk, maar wordt steeds makkelijker. Sterkte.