Selfsabotage of niet meer verliefd

Lang verhaal je bent gewaarschuwd♡

Sinds anderhalf jaar heb ik een ontzettend lieve partner, werkt hard en steunt me.

Ik merk alleen dat ik hem ontloop de laatste weken; het liefst wil ik geen seks en ik voel me totaal niet meer tot hem aangetrokken.

Het zijn die kleine dingen die ervoor zorgen dat ik afstand neem. Ik ben best zelfstandig en ik krijg door mijn uiterlijk veel aandacht; dit maakt altijd dat ik me ongemakkelijk voel, maar hierdoor betrap ik mezelf erop dat ik me begin af te vragen af of hij me verdient.

In het begin heb ik een aantal dingen aangegeven wat ik erg belangrijk vind; iemand met een passie, iemand die wilt groeien in een baan en die houdt van aanpakken, zodat we een ruim en fijn leven kunnen leiden; ik werk ook heel hard en verdien goed, ik wil vaak leuke en gekke dingen doen, ik ben echt een freespirit soms kinky en openminded. Het is fijn als iemand een doel voor ogen heeft en waar je als vrouw op kunt steunen. Nu ik hem wat langer ken blijkt dat hij het allemaal veel mooier heeft verteld dan hij is. Hij heeft geen ambities of hobby's; gewoon werk hebben is eigenlijk prima en waar ik een actieve sociale leven heb is hij vrijwel nooit met of bij vrienden; ik vind het belangrijk af en toe ontspanning een dansje zeg maar eens in de maand of in de twee maanden met vriendinnen. Gezien ik mama ben heb ik ervoor gekozen lekker vaak af te spreken met vriendinnen en dan hangen we op de bank met een masker en filmpje of we gaan eens de stad in. De kleine is om het weekend bij vader dus ik heb heerlijk de tijd om op te laden.

Qua uiterlijk laat hij zich vaak gaan terwijl hij weet dat ik actief sport en gezond eet; in het begin leek hij deze dingen ook erg belangrijk te vinden, maar dit laat hij gaan; is het koud, dan gaat hij niet sporten, is er iets kapot zal hij dit niet uit zichzelf maken. Hij wacht tot het echt niet anders kan en gaat dan met grote tegenzin aan de slag. Terwijl ik juist van aanpakken hou.

Qua seks is het voor mij best beroerd want door zijn conditie komt hij gauw klaar en/of raakt helemaal zwetend buiten adem. Door zijn gebrek aan hygiëne soms heb ik er vaak echt geen zin in; hoe wordt je nat en kun je genieten als je iemand soms overduidelijk ruikt? Vaak doen we hetzelfde; voorspel hij bij mij, want het is weleens voorgekomen dat ik hem daar rook en ik hou echt niet van geurtjes en gebrek aan hygiëne, sindien durf ik het niet eens bij hem terwijl ik echt kan genieten van een pijpbeurt te geven. Soms kom ik klaar en dan moet ik ineens niets meer van hem hebben. Daarna draai ik me om en kreun ik zodat hij sneller komt van achter.

Daarnaast lijken wij op veel fronten vaak te botsen en hebben we dus redelijk veel discussies die voor mij echt nergens over gaan. Wanneer ik hem aanspreek op zijn gedrag zal hij boos worden en geeft dan later toe dat hij niet graag een spiegel voorgehouden krijgt en dit als confronterend ervaart.

Begrijp me niet verkeerd het is een schat van een man en veel dingen doet hij eerder uit laksheid als uit onwil, maar hierdoor knap ik keer op keer af. Hij behandeld me met respect en is mijn grootste fan in dit leven; onze familie zijn dol op ons beide, zo ook onze Kids uit onze vorige relatie. Qua steun en de manier waarop hij begrip toont heb ik dit nog nooit meegemaakt; we kunnen uren kletsen en hij voelt me daarin super aan.

Ik weet het gewoon even niet meer, want ik weet wat ik waard ben en nu hij voelt dat ik het niet meer lijk te willen rent hij hard om die dingen te verbeteren maar zoals altijd als het dan even goed gaat vervalt hij terug in zijn ongemotiveerde levenstijl.

Bjort schreef: ↑

17-01-2018 15:54

Hij behandeld jou met recpect, jij kan het niet eens opbrengen om respectvol over hem te praten. Je klinkt hierdoor niet zo leuk moet ik zeggen

Ik hoef ook niet leuk te klinken voor jou of voor een ander. Begrijp me niet verkeerd maar ik heb een prachtige grote familie en stel vrienden waar ik me de hemel in mag prijzen. Ik leg hier een probleem voor en ga het niet mooier maken dan het is. Nogmaals ik weet wie ik ben en wat ik waard ben, mocht ik hierdoor arrogant overkomen vind ik dat prima. Ik heb een aantal adviezen waar ik mee aan de slag kan en ga dit ook doen.

Mochi schreef: ↑

17-01-2018 16:48

@vivapimpelmees,

Ik las dat ook maar kreeg de indruk dat ze het steeds moet zeggen/vragen.

Dit heb je goed begrepen. Hij laat het een paar keer na, wetende hoe belangrijk ik het vind. Ik geef het na die paar keer netjes aan omdat ik niet meteen wil "zeuren" dan doet hij het vaak nog niet en, als het me echt hoog zit beloofd hij het en let er dan wat op. Vervolgens beginnen we weer opnieuw.

Framberry schreef: ↑

17-01-2018 16:56

Oké je weet duidelijk wat je wil van een partner en waarin hij tekortkomt in dat beeld, toch twijfel je of je moet gaan of niet.

Wat verdient hij volgens jou?
En is dat wat je met deze gedachten ook werkelijk kan bieden?

Ja wat hij verdient is misschien wat cliché maar het is echt zo;

Hij verdient een lieve vrouw die er voor hem is als hij haar nodig heeft. Hij verdient alle geluk en rust van de wereld. Na veel drama met zijn ex over zijn kind heb, hebben we dit eindelijk SAMEN kunnen bereiken.

Dit betekent dus voor zijn fysieke behoeften, althans dit is voor ons beide belangrijk. Ik kan hier soms niet aan voldoen gewoon puur uit "angst" ofzo, dit is ook niet eerlijk, en gewoon iets waar ik zelf overheen moet stappen. Aan de andere kant heb ik het weleens geprobeerd en dan gaat het even goed maar dan laat hij het weer na. Nou sorry maar hier knapt iedere vrouw toch op af?

Framberry schreef: ↑

17-01-2018 18:52

Weet je welk cliché werkelijk van toepassing is op deze situatie?
En begrijp me niet verkeerd, het is iets heel menselijks en iets wat je doet vanuit wat jij denkt dat goed is.
Je probeert hem te veranderen en dat werkt niet.

Ik begrijp wat je zegt..

Bjort schreef: ↑

17-01-2018 18:33

Als hij zo laks is met zijn hygiëne dan zou ik daar ook op afknappen. Zeker als ik al een paar keer aangegeven heb dat ik dat op prijs stel.

.
.
.
.
Bedankt voor je begrip..

Fauna69 schreef: ↑

17-01-2018 19:18

En als je samen gaat douchen voordat je tussen de lakens kruipt?
Ik las in je OP tussen de regels door dat je hem eigenlijk niet 'vent' genoeg vindt. Dan kan hij douchen tot hij een ons weegt, maar ga jij hem niet meer lekker vinden.

Zeker een goede tip, samen douchen, ook iets om overna te denken! Dank je.

Ik denk dat het gewoon een opstapeling van irritaties is.

Het is denk ik meer dat ik een omslag bij hem heb gezien die mij steeds meer tegen staat. Hij werkt hard en sport maar zoals hij in het begin aangaf van; ik hou van gezond eten, vervolgens eet hij een zak chips leeg of gaat boodschappen doen en neemt een tasje vol zoetigheid en frisdrank mee. Voor het weekend heerlijk, maar als ik gezond MOET leven en hier goed op moet Letten is het heel lastig dit bij te houden als ik niet gemotiveerd wordt, maar juist steeds in verleiding wordt gebracht. Het is mijn verantwoordelijkheid wat ik in mijn mond stop, maar als je continue samen bent maakt deze situatie het er niet makkelijker op. Nog een voorbeeld; de deur gaat kapot en toen ik het na 5 maanden echt beu was, en zei dat ik er iemand voor ging inhuren was het ineens een week later wel gemaakt, zuchtend steunend maar goed, helemaal top want het is dan toch gemaakt. Ik begrijp niet zo goed waarom het hem niet stoort dat zijn zoon rondloopt en ik na het douchen me op me gemak wil kunnen aankleden zonder dat ik bang hoef te zijn dat zijn zoon perongeluk achter me staat terwijl ik naakt ben. Een lampje verwisselen een plankje boren of in de tuin aan de slag, stel hij vergeet iets ter voorbereiding of het lukt even niet (verkeerd schroefje), legt hij het werk neer gebeurt het dat weekend helemaal niet, ipv dat hij even naar de bouwmark rijdt.(Alleen weekend hebben we tijd om te klussen)

Dit is een van de voorbeelden maar om even een beeld te krijgen van wat ik bedoelde met laksheid en weinig uit zichzelf aanpakken.

Daar tegenover is hij lief en attent; mijn lunchpakket inpakken uit zichzelf als ik de tijd niet heb en hij heeft het door, bellen iedere keer om te kijken of ik goed ben aangekomen, deur openhouden/stoel aanschuiven. Hij is van de oude stempel en charmant daarin.

Ik ben dan ook verliefd geworden op zijn karakter en het feit dat we zo goed leken te machten. Erg lastig dit..

alkemade schreef: ↑

17-01-2018 21:31

De deur zelf maken. Zelf een ander schroefje halen. Slaapkamerdeur dichtdoen bij het aaankleden.

Wat een gezeur.

Hey, internet held, super intelligente opmerking, een van jouw hobby's of niet, moet ik je een cape sturen?

Je schijnt te weten hoe die deur kapot was, want je was er bij hé? Alle schanieren waren kapot en met een massief houten deur. Ik ben 1m60, zelfs hij had ondersteuning nodig met 1m85.

Lees een beetje tussen de regels in en begrijp dat het niet eens om een fucking deur ging. Als je tips en advies wilt geven graag, anders mag je lompe opmerkingen met een vinger steken waar de zon niet schijnt, misschien kikker je ervan op.

Antoon69 schreef: ↑

18-01-2018 00:29

Een pittig wijfie ben jij

Heel soms wel ja, nog vaker niet

Moet zeggen; Meeste mensen hier die ik tegen kom zijn in voor een leuk gesprek, en het is heerlijk als ze direct zijn, maar ik hou niet zo van die gekke aannames die er soms worden gemaakt. Hou nog minder van trollen die bewust één ding uitkiezen die je noemt en dit zo draaien dat ik me "slecht" zou moeten voelen. Ik ben daar nou nét te lomp voor lol.

Slaap lekker

Zoals ik heb kunnen lezen zijn er een aantal mensen die beweren dat ik zonder respect over mijn partner spreek of op hem neerkijk. Ik heb net zoals ik zijn negatieve punten heb benoemen net zo moeiteloos zijn fijne en voor mij waardevolle kanten benoemd. Misschien wordt dit al dan niet bewust genegeerd dus voor jullie nog eens op een rijtje.


- Sinds anderhalf jaar heb ik een ontzettend lieve partner, werkt hard en steunt me.

- Ik vertelde dat de manier waarop hij me steunt en andersom ik nog nooit heb meegemaakt.

- We kunnen uren met elkaar praten en zijn er 100% voor elkaar. Hierbij hebben wel een fijne tijd met onze familie en vrienden.

- Hij zal me nooit moedwillig kwetsen en ik weet ook dat ik het getroffen heb met hem qua karakter.

- Begrijp me niet verkeerd het is een schat van een man en veel dingen doet hij eerder uit laksheid als uit onwil, maar hierdoor knap ik keer op keer af.

- Hij behandeld me met respect en is mijn grootste fan in dit leven; onze familie zijn dol op ons beide, zo ook onze Kids uit onze vorige relatie. Qua steun en de manier waarop hij begrip toont heb ik dit nog nooit meegemaakt; we kunnen uren kletsen en hij voelt me daarin super aan.

- Hij heeft beloofd zijn hygiëne flink op te krikken en ik zie ook dat hij ermee bezig is; hij heeft er spul voor gekocht en houdt rekening met de dingen die ik als tip geef.

- Hij verdient een lieve vrouw die er voor hem is als hij haar nodig heeft. Hij verdient alle geluk en rust van de wereld. Na veel drama met zijn ex over zijn kind heb, hebben we dit eindelijk SAMEN kunnen bereiken.

Daarbij komt dat ik hem waardeer en ontzettend van hem hou! Overigens schrijf ik dit niet om hem de grond in te boren maar om juist ongenuanceerd een beeld te geven van de dingen waar ik tegenaan loop.

Iedereen die me fijne tips gaf, ontzettend bedankt nogmaals. ♡♡

licht-blauw schreef: ↑

19-01-2018 12:44

Hoezo mag jouw vriend geen chips eten? Dat vind ik echt heel dwingend als hij daarmee al iets fout doet. En als hij niet wil sporten moet hij dat toch zelf weten? Het is toch zijn leven. Je projecteert jou leven op hem en hij moet precies alles zo doen zoals jij dat wil. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Je bent allebei je eigen persoon. Je geeft aan dat je het vervelend vindt als hij chips eet omdat jij op je gezondheid moet letten. Dat is wel veel gevraagd dat hij dan ook nooit meer wat mag toch? Stel nou dat hij veganist was of suikerziekte had gehad. Ging jij je dan ook aan hem aanpassen? En trouwens als hij een keer een zak chips eet, maakt hem dat nog geen ongezond persoon. Ik vind ook heel denigrerend dat je je afvraagt of hij jou wel verdient. Daar zou je helemaal niet mee bezig moeten zijn! Je geeft zelf aan; hij doet zijn best voor je en hij is heel lief. Ga je eerder bezighouden met hoe jij hem tevreden kan stellen. Dan fixeer je je ook niet zo op zijn gebreken. Leer waarderen wat je wel hebt! En leef en laat leven. Omdat hij een keer geen zin heeft in sporten en een zak chips eet, is hij niet meteen stom. Dan heb je echt veel te hoge eisen. Laat die los, ga je zelf ook niet gelukkig van worden.

Tevreden zijn met jezelf is prima, maar in jouw posts schijnt wat arrogantie door. Ik geloof zonder meer dat jij een leuke vrouw bent hoor. Maar je vriend klinkt ook gewoon leuk. Je moet jezelf niet boven iemand plaatsen. En als het al niet werkt tussen jullie dan maakt het nog niet dat jij per se beter verdiende, dan pasten jullie gewoon niet bij elkaar. Ik vind het maar raar hoor, denken in termen zoals verdienen als je het over relaties hebt. Het gaat niet over geld maar over mensen.

Ik ben best benieuwd waar er staat dat hij geen chips mag eten of dat ik het erg vind dat hij een keer niet gaat sporten? Ik zei nog; erg lekker voor het weekend chips en lekkere dingen en daarbij vertelde ik dat ik zelf verantwoordelijk ben voor wat ik naar binnen werk.

Om even je vraag te beantwoorden; als mijn partner suikerziekte zou hebben of te hoge cholesterolgehalte zou ik me inderdaad zeker aanpassen aan zijn levensstijl. Het is voor mij niet prettig als ik gezond probeer te blijven terwijl er dagelijks enorm aan me wordt getrokken. Ik vind dat je bepaalde doelen makkelijker kunt bereiken in de juiste omgeving. Overigens ervaart hij veel van de genoemde dingen (gebrek aan discipline/Initiatief) ook als frustratie vanuit zichzelf, niet omdat ik er tegen aan loop maar, omdat hij hier altijd al moeite mee gehad heeft en hier wat aan wilt doen.

Ik vind het dan ook een goed voorbeeld omdat dit ook met GEZONDHEID, in dit geval mijn bloedaandoening te maken heeft.

Dus nogmaals; het is juist goed om te genieten in de weekenden maar als je weet dat je partner gezond MOET blijven vind ik dat je best rekening mag houden met elkaar.

Ik zei het hiervoor en ik zeg het nog eens; ik vind het niet erg als ik arrogant overkom omdat ik duidelijk omschrijf wat mij dwars zit. Ik ben niet van plan om een probleem te noemen en dan te verbloemen waar het me daadwerkelijk om gaat. Ik vind jou juist arrogant overkomen door te spreken alsof jouw mening DE feiten zijn. Het zou een beetje vreemd zijn om je eigen waarde niet te kennen en je compleet aan te passen aan een ander. Als je partner in bepaalde acties laat zien dat jouw normen en waarden hem koud laten wordt er naar mijn mening over je heen gelopen. Er zijn naar mijn idee genoeg vrouwen die dit toelaten en dit mag iedereen voor zichzelf bepalen in hoeverre je bepaalde dingen toelaat of in hoeverre dit belangrijk voor je is. Jouw mening en waarde die jij hecht aan dingen of afspraken hoef ik absoluut niet te delen. Waar men mij arrogant vind overkomen vind ik juist dat vrouwen over zich heen laten lopen.

Daarnaast hou ik me dagelijks bezig met zijn positieve kanten (die ik ook uitgebreid genoemd heb) dit is juist hetgeen wat zorgt dat ik blijf, dus NAAR MIJN MENING een hele aparte opmerking.

Het lijkt hier op de forum alsof men zich totaal niet druk mag maken als dingen je te hoog zitten, moet je iemand de hemel in prijzen maar o wee als je ergens mee zit. Sorry maar ik doe er niet aan mee. Als ik ergens mee zit en advies wil hebben daarover is het nogal raar om te kijken naar de positieve dingen terwijl ik het gevoel heb dat de problemen deze overschaduwen.

Ik zeg niet dat dit de taak is van mensen hier maar stel er komt een vriendin/cliënt naar je toe en ze noemt een belangrijke issue voor haar, dan zou ik persoonlijk ook niet zeggen; "oh maar kijk naar al het goede". Nee, naar mijn mening; je spreekt over haar frustratie, biedt een luisterende oor, stelt vragen en misschien geef je tips en stel je samen doelen. Ipv te bagatelliseren van hetgeen dat zij als probleem ervaart!

Even nog een toevoeging want blijkbaar pikt men er steeds een voorbeeld uit die vervolgens helemaal uitvergroot wordt. Ik ben blij dat er mensen zijn die begrijpen dat het echt niet gaat om één zak chips, om één schroef of überhaupt één situatie, daarom ga ik op bepaalde reacties ook niet in. Dat selectief lezen kan ik niet veel mee.

Het is een opstapeling van alle genoemde situatie keer op keer op keer. Ik ben iemand die na 5, 10 pf zelf 15 keer alles rustig aangeef en relaxed bespreekt, ook geef ik het daarna 10 keer een kans.

Nogmaals, ik heb een aantal oplossingen waar ik voorlopig mee aan de slag ga. Super bedankt.