verstandelijk gehandicapt broertje heeft vragen over sex

Hoi allemaal,



ik zit hard na te denken waar dit topic hoort; bij sex, bij kinderen of bij relaties? Nu op de gok maar hier neergezet...



Mijn lieve 18-jarige broertje komt regelmatig bij mij op bezoek. Hij heeft een verstandelijke handicap, en is geestelijk ongeveer 8, maar de hormonen gieren wel door z'n lijf. Hij heeft hepatitis B (ingewikkeld verhaal, maar dat is in ieder geval errug besmettelijk), en dat is al behoorlijk moeilijk te bevatten voor hem.



Mijn ouders zijn schatten, en praten veel met hem over sex, relaties enzo. Maar toch komt hij de laatste tijd met z'n vragen meer naar mij toe, dat vindt hij makkelijker, ik sta qua leeftijd ook dichterbij. Mijn ouders vinden dat trouwens geen enkel probleem, die vinden het prima dat hij mij vragen stelt.



Hij masturbeert ook, en is daar door z'n handicap te open over, heeft weinig besef van privacy. Ik heb een hoop regels voor als hij bij mij is: niet naakt naar de badkamer lopen, niet 'per ongeluk' aan zichzelf zitten ergens anders dan in z'n bed. Thuis mag hij meer, mijn ouders lopen ook naakt naar de badkamer, maar ik vind dat hij toch een beetje gevoel voor privacy moet ontwikkelen. Hij past zich prima aan aan mijn regels. Maar hij heeft het heel moeilijk, hij wil heel graag een vriendinnetje, hij wil heel graag sex.



Hij worstelt met vragen als:

-hoe vind je een leuk vriendinnetje? en waar?

-moet zijn vriendinnetje ook verstandelijk gehandicapt zijn ("anders wil ze me niet")?

-hoe moet je zoenen?

-als je sex wilt, hoe moet je dat aanpakken?



Ik leg hem voortdurend uit dat hij door z'n hep. B ongelofelijk moet uitkijken, zoenen is al riskant, en probeer verder met hem serieus te praten over wat hij wil weten.



Ik kwam er vanochtend toevallig achter dat hij op mijn computer naar porno surft -ik heb geen filters erop zitten, mijn ouders wel. En op zich snap ik best dat hij ook wel eens wat wil 'zien', maar ik weet niet zo goed wat hierin wijsheid is. Juist vanwege z'n handicap. Ik zit te denken om samen met hem naar sites als hoehetmoet.nl te kijken, maar ben er nog niet uit.



Het is een uitgebreid verhaal. Maar m'n concrete vraag is: hoe geef je op een verstandige manier sexuele voorlichting aan een verstandelijk gehandicapte jongen met een soa? En hoe leer ik hem omgaan met zijn frustraties?



(enne: als iemand een datingbureau voor verstandelijk gehandicapten weet, ik houd me aanbevolen)

Nespresso, inderdaad... Hij wordt wel geaccepteerd, maar dat zijn geen vriendschappen...



Maar dit is echt een moeilijk punt. M'n ouders gaan eens kijken wat de MEE aanbiedt aan cursussen, en ik zoek nu naar disco's enzo in de buurt. Als hij weer eens bij mij is, kan ik hem bij mij in de buurt denk ik wel met activiteiten laten meedoen.



Ik moet wel nu heel erg oppassen niet teveel te willen, veel met m'n ouders te praten, niet voor hun van alles willen beslissen.



...Dus, eigenlijk vooral veel in gesprek. Maar wel met meer ideeën en meer informatie dan een weekje geleden!

Brummetje schreef op 30 april 2008 @ 17:03:

[...]





Nog geen seks gehad (anders vroeg hij dit niet aan je) en toch al een soa (SEKSUEEL overdraagbare aandoening)? Vind het knap...!

Met het gevaar van veel te veel herkenbaarheid: ik schrijf over m'n adoptiebroertje. Uit een ontwikkelingsland. We kunnen het niet achterhalen, maar nemen aan dat mijn broertje deze soa van zijn geboortemoeder heeft opgelopen, bij de geboorte. Veel kinderen groeien trouwens over deze specifieke soa heen, maar dat is bij hem helaas niet gebeurd.