Seks
alle pijlers
vreemdgaan
zondag 18 januari 2009 om 23:54
Mijn naam is Henk, ben 40 jaar, werk parttime, getrouwd, 2 kinderen. Mijn vrouw en ik kennen elkaar 15 jaar en zijn in principe zeer gelukkig met elkaar. In principe omdat ik problemen heb met ons sex leven en zij dus niet. We hebben het er diverse keren over gesproken tot zeg maar ruzie toe. Uiteraard heeft dit niet tot een oplossing geleid en had ik de keuze zwartwit gezegd:
koffers pakken of accepteren zoals het is.
Zeg maar onder protest heb ik dus voor accepteren gekozen, ik voelde mij voor het blok gezet omdat ik niet wil scheiden.
UIt een bepaalde onvrede denk je misschien iets te vaak aan sex, kijk je porno e.d. In ieder geval je denkt dan niet aan je vrouw.
Onlangs is dus het onvermijdelijke gebeurd met een collega.
Natuurlijk was er drank in het spel. Vreemd genoeg kan zij de cafebezoeken niet herinneren maar de rest wel. We hebben elkaar weer gezien en gesproken op het werk. Elke dag moet ik aan haar denken. Zij vertelde dat zij dat gevoel ook heeft.
Zij heeft mij niet verteld dat ze er spijt van heeft, en eerlijk gezegd ik heb er ook geen spijt van. Ik ben mij ervan bewust dat dit nooit had mogen gebeuren. Tegenstrijdig gevoel omdat ik mijn vrouw niet wil kwetsen en er toch geen spijt van heb! !!
Nu ben ik dus "bang" dat als de situatie zich voordoet, dat het weer gebeurt. Zij heeft mij de avond van mijn leven bezorgd en dat buiten bij -10 zonder zelf klaar te komen. Ik zie het als een vorm van intimiteit die ik bij mijn vrouw mis.
Mijn vraag is nu hoe hier mee om te gaan, of wie herkent deze situatie??
Ik had nooit gedacht dat dit zo'n impact op mij zou hebben.
( binnenkort ga ik met de collega onder 4 ogen praten )
koffers pakken of accepteren zoals het is.
Zeg maar onder protest heb ik dus voor accepteren gekozen, ik voelde mij voor het blok gezet omdat ik niet wil scheiden.
UIt een bepaalde onvrede denk je misschien iets te vaak aan sex, kijk je porno e.d. In ieder geval je denkt dan niet aan je vrouw.
Onlangs is dus het onvermijdelijke gebeurd met een collega.
Natuurlijk was er drank in het spel. Vreemd genoeg kan zij de cafebezoeken niet herinneren maar de rest wel. We hebben elkaar weer gezien en gesproken op het werk. Elke dag moet ik aan haar denken. Zij vertelde dat zij dat gevoel ook heeft.
Zij heeft mij niet verteld dat ze er spijt van heeft, en eerlijk gezegd ik heb er ook geen spijt van. Ik ben mij ervan bewust dat dit nooit had mogen gebeuren. Tegenstrijdig gevoel omdat ik mijn vrouw niet wil kwetsen en er toch geen spijt van heb! !!
Nu ben ik dus "bang" dat als de situatie zich voordoet, dat het weer gebeurt. Zij heeft mij de avond van mijn leven bezorgd en dat buiten bij -10 zonder zelf klaar te komen. Ik zie het als een vorm van intimiteit die ik bij mijn vrouw mis.
Mijn vraag is nu hoe hier mee om te gaan, of wie herkent deze situatie??
Ik had nooit gedacht dat dit zo'n impact op mij zou hebben.
( binnenkort ga ik met de collega onder 4 ogen praten )
zaterdag 24 januari 2009 om 00:58
quote:__justme__ schreef op 24 januari 2009 @ 00:57:
[...]
Maar je gaat elke week naar de kapper! Zie je dan niet dat ik hard gewerkt heb?Hard gewerkt? Henk je bent een lamzak met je parttime baan en je hobbyclubje. Ik ben ooit met je getrouwd omdat je veelbelovend leek met je carriere. En nu zitten we hier in onze vinexwijk, en moet ik ook nog werken notabene.
[...]
Maar je gaat elke week naar de kapper! Zie je dan niet dat ik hard gewerkt heb?Hard gewerkt? Henk je bent een lamzak met je parttime baan en je hobbyclubje. Ik ben ooit met je getrouwd omdat je veelbelovend leek met je carriere. En nu zitten we hier in onze vinexwijk, en moet ik ook nog werken notabene.
zaterdag 24 januari 2009 om 01:02
quote:__justme__ schreef op 24 januari 2009 @ 00:52:
[...]
Ik nagel helemaal niemand niet. Been there done that. Iedereen maakt fouten. Ben dan wel zo flink om ze in te zien. En daarover te communiceren met degene met wie je een verbintenis bent aangegaan. Jij doet net of jou niets te verwijten valt.
Het besef dat dat wel is komt. En het vreet je op. En stort je huwelijk op de klippen. Ik probeer je erop voor te bereiden.
Mij maakt het uiteindelijk niet uit hoor, Henk.
Ik kruip straks niet naast jouw vrouw.Deze situatie is juist geheel aan mij te wijten, ik had sterk genoeg moeten zijn om het niet te laten gebeuren. Ik weet ook niet wat mij is overkomen. Ik snap ook dat ik het beter zou kunnen vertellen maar of dat nou echt verstandig is. En eerlijkheid duurt het langst maar ja ik ben nu niet eerlijk geweest.
[...]
Ik nagel helemaal niemand niet. Been there done that. Iedereen maakt fouten. Ben dan wel zo flink om ze in te zien. En daarover te communiceren met degene met wie je een verbintenis bent aangegaan. Jij doet net of jou niets te verwijten valt.
Het besef dat dat wel is komt. En het vreet je op. En stort je huwelijk op de klippen. Ik probeer je erop voor te bereiden.
Mij maakt het uiteindelijk niet uit hoor, Henk.
Ik kruip straks niet naast jouw vrouw.Deze situatie is juist geheel aan mij te wijten, ik had sterk genoeg moeten zijn om het niet te laten gebeuren. Ik weet ook niet wat mij is overkomen. Ik snap ook dat ik het beter zou kunnen vertellen maar of dat nou echt verstandig is. En eerlijkheid duurt het langst maar ja ik ben nu niet eerlijk geweest.
zaterdag 24 januari 2009 om 01:05
quote:henk40 schreef op 24 januari 2009 @ 01:02:
[...]
Deze situatie is juist geheel aan mij te wijten, ik had sterk genoeg moeten zijn om het niet te laten gebeuren. Ik weet ook niet wat mij is overkomen.
En hier haar je de eerste zin weer onderuit.
Ik snap ook dat ik het beter zou kunnen vertellen maar of dat nou echt verstandig is. En eerlijkheid duurt het langst maar ja ik ben nu niet eerlijk geweest.
Je moet helemaal niks vertellen je hebt namelijk geen enkel berouw of spijt, en als je dat dan op gaat biechten aan je vrouw dan heeft zij dit gelijk in de gaten en dan is die relatie kansloos en dan kwets je haar nog veel en veel meer. Je moet hopen dat het niet uitkomt (en die kans is gewoon aanwezig aangezien je in het openbaar rommelt met een collega) en verder moet je met jezelf in het reine zien te komen.
Je zal eerst moeten inzien dat het vreemdgaan niet zozeer te maken heeft met lust of beheersing of met je relatie maar dat het een manier is geweest om je vrouw te "straffen" voor haar lage libido
[...]
Deze situatie is juist geheel aan mij te wijten, ik had sterk genoeg moeten zijn om het niet te laten gebeuren. Ik weet ook niet wat mij is overkomen.
En hier haar je de eerste zin weer onderuit.
Ik snap ook dat ik het beter zou kunnen vertellen maar of dat nou echt verstandig is. En eerlijkheid duurt het langst maar ja ik ben nu niet eerlijk geweest.
Je moet helemaal niks vertellen je hebt namelijk geen enkel berouw of spijt, en als je dat dan op gaat biechten aan je vrouw dan heeft zij dit gelijk in de gaten en dan is die relatie kansloos en dan kwets je haar nog veel en veel meer. Je moet hopen dat het niet uitkomt (en die kans is gewoon aanwezig aangezien je in het openbaar rommelt met een collega) en verder moet je met jezelf in het reine zien te komen.
Je zal eerst moeten inzien dat het vreemdgaan niet zozeer te maken heeft met lust of beheersing of met je relatie maar dat het een manier is geweest om je vrouw te "straffen" voor haar lage libido
zaterdag 24 januari 2009 om 01:06
quote:henk40 schreef op 24 januari 2009 @ 01:02:
[...]
Ik weet ook niet wat mij is overkomen.
Drank, gebrek aan seks, de mogelijkheid. Slappe excuses, maar die maken wel de gelegenheid.
quote:Ik snap ook dat ik het beter zou kunnen vertellen maar of dat nou echt verstandig is. En eerlijkheid duurt het langst maar ja ik ben nu niet eerlijk geweest.
Nee, je bent zeker niet eerlijk. Ook niet tegen jezelf. Dat is misschien nog wel het ergst. En ja, het is altijd verstandiger dat zij van jou een biecht hoort dan een roddel op straat.
Dus vanavond een close encounter tussen de klammen lappen?
Wil jij je huwelijk reddden zal je door het stof moeten. Alleen (door schuldgevoel) of gesteund door haar.
[...]
Ik weet ook niet wat mij is overkomen.
Drank, gebrek aan seks, de mogelijkheid. Slappe excuses, maar die maken wel de gelegenheid.
quote:Ik snap ook dat ik het beter zou kunnen vertellen maar of dat nou echt verstandig is. En eerlijkheid duurt het langst maar ja ik ben nu niet eerlijk geweest.
Nee, je bent zeker niet eerlijk. Ook niet tegen jezelf. Dat is misschien nog wel het ergst. En ja, het is altijd verstandiger dat zij van jou een biecht hoort dan een roddel op straat.
Dus vanavond een close encounter tussen de klammen lappen?
Wil jij je huwelijk reddden zal je door het stof moeten. Alleen (door schuldgevoel) of gesteund door haar.
zaterdag 24 januari 2009 om 01:06
zaterdag 24 januari 2009 om 01:07
Henk , uit de grond van mijn hart ; wat ben je een ongeloofelijke labbekak .
Je weet dat het beter is - maar is het ook verstandig ?
Wat is dat nou voor een kromme gedachtengang ?
Eerlijk duurt het langst maar je bent niet eerlijk geweest .
Wederom ; word es wakker , man .
Je weet dat het beter is - maar is het ook verstandig ?
Wat is dat nou voor een kromme gedachtengang ?
Eerlijk duurt het langst maar je bent niet eerlijk geweest .
Wederom ; word es wakker , man .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 januari 2009 om 01:10
Maar Meds - je bent mijn goeroe - heeft gelijk met het straffen van je vrouw .
Je zal best op een moment gedacht hebben " eigen schuld , jij pijpt nooit " .
En Meds heeft wederom gelijk als ze zegt dat je zonder spijt maar gewoon moet bidden dat het niet uit komt , of je moet zelf ineens de balen van je huwelijk , vrouw en bijbehorend sexleven hebben .
Je zal best op een moment gedacht hebben " eigen schuld , jij pijpt nooit " .
En Meds heeft wederom gelijk als ze zegt dat je zonder spijt maar gewoon moet bidden dat het niet uit komt , of je moet zelf ineens de balen van je huwelijk , vrouw en bijbehorend sexleven hebben .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
