Vriend is slecht en saai in bed..

Nee, daar is het te laat of nog te vroeg voor....

quote:hoestdrank schreef op 12 december 2016 @ 14:35:

Jij verdient iemand die beter kan beffen. die is mooi als undersign.

quote:Paekzwart schreef op 08 december 2016 @ 21:13:

Ik weet niet wat het precies is. Ze voelen het lichaam niet aan, maar kunnen andere dingen toch ook aanvoelen? Ze kunnen met techniek werken en lampjes in elkaar draaien zonder dat de lamp kapot geknepen wordt. Ze vinden zelf toch ook bepaalde handelingen fijner op bepaalde manieren... Soms lijkt het alsof ze gewoon niets van een vrouw aan willen nemen. Willen in hun eigen "kunnen" blijven geloven. Lijken het je soms toch eigenlijk niet te gunnen.... in welk kader? een madonna-hoer complex? vrouwenhaat toch ergens onbewust? Er te weinig bloed naar het hoofd.



Prima posts weer Paek, meen ik. Ik lees ze altijd graag.



Nu ben ik zelf niet zo maar ik weet dat dit soort mannen bestaan. Het is meer een soort onwil, gewoon per definitie niks willen aannemen van een vrouw op dat gebied en blijven geloven in het eigen gelijk, hoe (overduidelijk) fout dat soms ook is. Maar toegeven aan de aanwijzingen is een soort stilzwijgend toegeven dat je zelf fout zat tegenover vrouwen en sommige mannen kunnen dat gewoon niet handlen.



Ik zat in de begintijd in de navigatieapparatuur en fabrikanten zorgden altijd voor dat in elke taal er minstens 1 man en 1 vrouwenstem was omdat er mannen zijn/waren die het gewoon echt verdomden om aanwijzingen van eenv vrouwenstem op te volgen. Dit is geen grap!

Zou ermee kappen..bleh

Van slecht in bed naar vrouwenhaat. Ik vind het knap en droevig tegelijk.

Hey Sean, wat een goed voorbeeld van de navigatieapparatuur! Ik denk echt dat dit vaak toch een rol speelt.



ik merk het verder ook op andere vlakken, ik werk zelf in een mannenwereld en ga ook op andere vlakken veel met vooral mannen om waarbij je ziet dat er altijd een paar tussen zitten die juist elke keer bij juist de vrouwelijke uitleg (waarbij ze bij een man met dezelfde woorden ja en amen knikken) precies dan bijvoorbaat in de contramine gaan. Het is erg bizar om een man gelijk nee tegen iets te horen zeggen als je weet dat hij er ja over denkt.



Op het gebied van seks en aanwijzingen (op verschillende manieren), wilde ik er eerst toch niet aan, je ontmoet een verder op het oog leuke jongen die zelf aangeeft toch wel geëmancipeerd te denken en op sommige vlakken echt zijn best ook lijkt te doen en dan is het raar erachter te komen dat juist de persoon die toch om jou leek te geven, tegenover jou, jou geen "enkele zogenaamde macht" in zijn ogen, lijkt te willen gunnen zelfs niet in het kader van gelijkwaardigheid of simpelweg jou iets gunnen en voor jou doen omdat jij het graag wil.



Dat je niet evenveel recht volgens hem ergens in zijn achterhoofd hebt op gelijk hebben, een eigen mening en mogen argumenteren of juist op de kleine onopvallende zaken die in het begin nog vallen in het kader van je probeert eerst toch wat op elkaar af te stemmen en dat lukt niet meteen, uiteindelijk echt niet toe willen blijken te geven op dat vlak en je het uiteindelijk wel op jezelf zal moeten betrekken als vrouw zijnde dat hij het niet wil omdát jij het wel wil.



Dat hij het jou simpelweg niet kán gunnen, zelfs niet als hij zichzelf er uiteindelijk toch ook mee heeft.



Ik hoop elke keer toch weer ergens anders uit te komen maar ik blijf er met mijn gevoel en verstand bij uitkomen dat de ander het je echt niet lijkt te gunnen. Hoe erg hij ook zegt of aangeeft de relatie met jou te willen, van je te houden of andere dingen wel voor je doet. Als het ergens écht om gaat, dan wordt het te vaak toch ineens erg lastig specifiek alleen al daarom. De machtsverhouding die ergens toch in hen zit.



Voor mij geen excuses meer dat hij het niet kán in mijn eigen relaties, het is en blijft vooral toch psychisch een bepaalde houding tegenover mij vind ik. Nu zullen er vast mannen zijn die gewoon erg slecht zijn in aanvoelen en er niet bij stil staan door cultuur, opvoeding, genen etc. maar als je kijkt naar wat ze vaak op andere vlakken of in andere verhoudingen wél kunnen blijft het voor mij toch discutabel aanvoelen en probeer ik er nog wel enigszins een bepaalde mate van begrip te vinden in de cultuur waar we in Nederland vandaan komen, maar regelmatig levert het mij problemen toch alsnog op.

quote:Amand schreef op 12 december 2016 @ 19:49:

Van slecht in bed naar vrouwenhaat. Ik vind het knap en droevig tegelijk.Van niet kijken naar wat een vrouw wil in bed, tot blijven knijpen in haar borsten terwijl ze aangeeft dat ze dat toch écht niet fijn vindt tot uiteindelijk verbaasd zijn dat ze geen zin meer heeft. Zeker knap en droevig tegelijk.

Jullie vinden elkaar niet aantrekkelijk genoeg.

Dat lijkt mij wel de bedoeling, anders kun je met iedereen een relatie beginnen.

Jouw vriend is te braaf voor jou, jij bent te kinky voor hem.

Zoek iemand van je eigen 'level'.

quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 december 2016 @ 19:48:

[...]



In een PRILLE, gezonde relatie, misschien, King. Het is net zoals de tips " wacht hem naakt op als hij uit zijn werk komt " : bepaalde dingen verliezen hun kracht ( zal de zwaartekracht wel zijn ) vanwege een beetje gewoon geworden, of te oncomfartabel om helemaal wild van te worden, etc.Ja maakt me bang. Hoe gaat zo iets 'later' dan?

quote:DidiRidi schreef op 12 december 2016 @ 22:49:

[...]



Ja maakt me bang. Hoe gaat zo iets 'later' dan?Dan bespring je elkaar niet continue omdat je een glimp van de ander zijn blote reet opvangt.

Ahh oke, mdat door het (be)springen kans op heupbreuk te groot is.

quote:DidiRidi schreef op 12 december 2016 @ 23:17:

Ahh oke, mdat door het (be)springen kans op heupbreuk te groot is.Ook dat.

Een man die niet verder komt dan gefrunnik en niks bijleert is de grootste afknapper in een relatie. Ennuh.......ik ben na enkele decennia nog steeds zeer welkom in de douche en als ik die blote kont zie moet ik er toch altijd aanzitten.

Dus iemand die een vrouw altijd serieus neemt is automatisch ook een goede minnaar? Of gaat die vergelijking nou net weer niet op?

Lastig hoor, je kan je vriend niet veranderen. je leert hem alleen beter kennen.

Google eens schrijver; "Jan Geurtz" op youtube over verslaafd aan liefde... Misschien dat zijn uitleg Jou ander inzicht kan geven en daarmee een oplossing kan bedenken.

LV 95



Hoe gaat het tegenwoordig tussen jou en je vriend ? Al vorderingen?

Ik heb de eerste 3 pagina's gelezen en je bent gewoon precies mij alleen ben ik een paar jaar ouder. Dit is het verschil waarom sommige mannen players worden en sommige van larpen... Je veranderd iemand niet. Sommige mannen zijn ook van het kinky en andere vragen je elke minuut wat je wilt. Ik merk dat al met zoenen. Als ik dan bij wijze van niet geil word dan word ik dat ook niet in bed. Is altijd zo geweest en zal altijd zo zijn. ik ben zelf ook van het meer kinky gedeelte, ik houd bijv. wel van in mijn tepels geknepen te worden, op mijn kont geslagen te worden, eens in de zoveel tijd anaal, ik pijp klaar, gooi me de kamer door en ik word gek. Sommige jongens zien hun porno droom waar worden bij wijze van. Andere zeggen: zo zijn normaal andere meiden niet. Vragen je eens lief of je op je rug wilt gaan liggen enz. Maagd of niet. Het is niet dat hij het niet zal leren. Maar jouw stijl ligt hem niet.... Jullie waren 21 toch? Dit klinkt dan wellicht weer sletterig maar ik zou ongeveer 2 maanden daten en niet te snel dan met elkaar naar bed gaan. Kijk hoe een jongen is. Maar ik heb jongens afgewezen als het echt niks in bed was. Kunnen misschien nu mensen gaan zeggen ja maar je moet aan elkaar wennen en elkaar leren kennen. Maar daar geef ik ze geen gelijk in. Als je houd van goede seks dan weet een man vrij snel hoe of wat. Tuurlijk leer je na loop van tijd beter de knopjes vinden. Maar in de eerste 3 keer kan je echt wel merken of jullie houden van hetzelfde soort seks of niet... En dit het blijkbaar niet....

quote:Paekzwart schreef op 08 december 2016 @ 21:13:

Sommige mannen zijn gewoon echt heel erg slecht in bed en leren ook niet bij. Je kan op je kop gaan staan, de handleiding voor vrouwen onder zijn neus kieperen, elke keer dat hij in je borsten knijpt proberen zijn hand daar met grote kracht weer weg te krijgen, hem sturen, zachtjes fluisteren, aanwijzingen eerst met sturen, dan hardop praten en dan met hele gesprekken proberen enig gevoel bij te brengen, je kan hem proberen zelf goed te zoenen, uiteindelijk naast de minieme lichaamsbewegingen, gigantisch gaan kreunen als het maar een heel klein beetje de goede richting op gaat, je omdraaien bij verkeerde handelingen en gaan slapen, porno's kijken, zacht softe massage films als cursus volgen, een heel uur per keer proberen te besteden aan hoe knijp ik een tepel niet fijn... maar ze kunnen of willen het echt niet leren.



Ik weet niet wat het precies is. Ze voelen het lichaam niet aan, maar kunnen andere dingen toch ook aanvoelen? Ze kunnen met techniek werken en lampjes in elkaar draaien zonder dat de lamp kapot geknepen wordt. Ze vinden zelf toch ook bepaalde handelingen fijner op bepaalde manieren... Soms lijkt het alsof ze gewoon niets van een vrouw aan willen nemen. Willen in hun eigen "kunnen" blijven geloven. Lijken het je soms toch eigenlijk niet te gunnen.... in welk kader? een madonna-hoer complex? vrouwenhaat toch ergens onbewust? Er te weinig bloed naar het hoofd stroomt?



Het maakt allemaal niet uit, hoe je ook probeert om ook maar íets er uit te krijgen wat leuk en fijn aanvoelt, naast die nog wat probeerselmatige knijpbalbewegingen in je borsten alsof het antistressballen zijn... er is niets leuks aan te vinden.



Het begin gaat nog omdat het nieuw is, de jongen of man leergierig lijkt, je nog allerlei vlinder gevoelens hebt en het wat spannend is, je hem echt verder erg leuk vindt en hij guitige ogen heeft of zo...



Maar als je daar alleen nog de opblaaspop bent die verder op geen enkele manier goed aangeraakt wordt, waarbij die man als jij nog lang niet opgewarmd bent, nauwelijks nog voorspel hebt gehad, hem er al in wil steken en het voor hem allemaal oh zo fijn voelt en hij daarna als een roosje slaapt terwijl jij geeneens nog zin hebt in ook maar het idee aan seks... dan wordt het erg lastig.



Van de tere aanpak, tot rauw voor zijn raap, van leuk met humor speels iemand iets proberen te leren tot intstructiefilmpjes, soms heeft iemand bepaald skills niet of ergens heel erg rare overtuigingen over vrouwelijke voorkeuren m.b.t. seks dat er geen beginnen aan is.



Dit bericht bleef bij me hangen...



Ik lees je posts al jaren heel graag, Paekzwart, en ook deze kwam bij mij erg binnen.



Ik heb dit dus ook meegemaakt, die onwil en het je niet lijken te gunnen. Met iemand met wie ik jaren een relatie heb gehad. Heb ook alles geprobeerd: subtiel hand leiden tijdens de seks, een gesprek erover op een ander moment, boos worden... Dat was met iemand die verder heel intelligent was, het hart op de goede plaats had, en veel van mij hield. Hij was er kapot van toen ik de relatie verbrak en wilde er alles aan doen om het weer goed te maken.

Is intussen een paar jaar geleden, maar tot op de dag van vandaag begrijp ik het niet goed.



Hij was mijn eerste echte bedpartner (ik was rond de 20) en hij had zelf wel al wat ervaring. In het begin was het leuk, nieuw en opwindend allemaal, dus dat er nauwelijks tot geen voorspel was, vond ik niet zo'n issue. Na een tijd vond ik dat echter wel een probleem. Maar hij wilde gewoon niet. Als ik zei dat het pijn deed zonder voorspel, zei hij: "Ja, dat is juist lekker." Ik gaf hem orale seks, gewoon omdat ik dat leuk vond om te geven, om mee te experimenteren, maar ik heb dat nooit teruggekregen. Hij vond het ook fijn om me hard te bijten tijdens de seks, wat ik haatte. (en ook zei! maar dan lachte hij dat weg, of hij zei sorry en deed het dan opnieuw) Hij wilde ook anale seks, wat ik niet wilde, en kon daar dan dagen lang over doorgaan. Hard in borsten knijpen: check. Bvb onverwacht als ik mijn tanden stond te poetsen. Deed dan echt pijn, ik vond het vreselijk. En ja, ook commentaren over zijn geile ex-vriendin, die volgens hem klaarkwam van anale seks. Ik werd steeds onzekerder, dacht dat het aan mij lag, wat hij ook voedde met opmerkingen. Noemde mij op een gegeven moment bvb frigide. En eerlijk: ik begon idd te geloven dat ik het een beetje was. Ook al omdat ik gewoon geen behoefte meer voelde aan seks (als hij in de buurt was). Achteraf gezien voelde dat te onveilig en achteraf denk ik ook: mijn lichaam wist wel wat er aan de hand was (ik geloof dat je lichaam je altijd de waarheid vertelt, ook al draai je jezelf verder een rad voor ogen).



Op den duur hadden we opeens meer dan een jaar geen seks gehad. Echt noppes. Wanneer daar gesprekken over kwamen en ik zei dat voorspel wel belangrijk voor mij was, werd dat belachelijk gemaakt. "Jij met je vanille seks". Dat soort opmerkingen. Hij wilde gewoon niet. Vriendinnen aan wie ik het vertelde wisten niet wat ze hoorden, monden vielen open. Andere vriendinnen hadden ook geen ideale partner qua seks, waardoor ik dan weer dacht: zie je wel, het is bijna nergens perfect. Achteraf denk ik natuurlijk: ik had gewoon moeten opstappen. Maar kennelijk vond ik de relatie wel nog de moeite (afijn, heel verhaal op zich). Wij zijn zelfs uiteindelijk naar een seksuoloog gestapt met: "we hebben een goede relatie, alleen de seks werkt niet." Na enkele oefeningen (thuis, haha) was het redelijk duidelijk: hij had issues met intimiteit. Vanuit zijn kindertijd, waarbij hij eigenlijk voortdurend door alle mensen in zijn leven weggestuurd was geweest. Later heb ik ook veel gelezen over hechtingsstijlen en ik herken hem heel erg in de vermijdende stijl (textbook case). Zo kan ik het plaatsen. Verder heb ik er geen enkele verklaring voor.



Dus bij deze, dat kan een verklaring zijn voor die mannen die je niks lijken te gunnen, die onwillig zijn qua voorspel ed: angst voor intimiteit, vanuit bepaalde diepliggende issues bij henzelf.



Hij had dat ook, wat jij beschrijft; een lichaam niet kunnen aanvoelen. Geen gevoel voor sensualiteit. Hield bvb ook niet van massages. Mocht niemand, ook ik niet, bij hem doen.



Toen wij uit elkaar gingen, ging er dan ook een wereld voor me open. Ik trof allemaal mannen die niet liever wilden dan een lang voorspel, je op allerlei manieren verwennen, die er een erezaak van maakten dat jij ook een orgasme had enz. Die zeiden van langzaam te houden. Voor mij was dat dan bijzonder, terwijl het natuurlijk gewoon normaal is. Die mannen gaven ook aan de seks met mij fantastisch te vinden. Het is toen dat ik ten volle besefte: ik bén niet frigide, het lag echt niet aan mij...



Intussen heeft die ex al een paar jaar een nieuwe vriendin. Ik vraag me soms af hoe dat nou bij hen gaat... Zou hij het nu heel anders doen?

Ik weet via gemeenschappelijke vrienden dat hij bij haar nog meer in zijn eentje op vakantie gaat dan hij bij mij deed (bij mij twee keer per jaar, bij haar zo'n vijf keer, hoor ik). Ik weet ook dat hij 's avonds uren aan zijn computer zit (deed ie bij mij ook, hij liet vooral zijn rug bewonderen zeg maar) ipv gezellig samen iets doen. Allemaal 'symptomen' van zijn vermijdende stijl, concludeerde ik, toen ik dat hoorde. Waardoor ik dacht: die is volgens mij ook niet veranderd. Maar: ik hoorde dat ie binnenkort vader wordt. Dus dan denk ik weer: mmm, dan doen ze het iig wel nog... Afijn ja, misschien vindt zij het wel prima zoals hij het doet (kwestie van verschillende smaken?), of weet ze niet beter of zo. Of hij is echt veranderd (al vraag ik me dus af of dat echt kan). Of dat kind is kunstmatig verwekt. Geen idee. Zou daar weleens een vlieg op de muur willen zijn. Misschien omdat ik me ergens nog altijd afvraag, deep down, of het aan mij lag... (terwijl ik rationeel weet dat dat niet zo is).

quote:tove82 schreef op 27 december 2016 @ 11:29:

[...]

Afijn ja, misschien vindt zij het wel prima zoals hij het doet (kwestie van verschillende smaken?), of weet ze niet beter of zo. Of hij is echt veranderd (al vraag ik me dus af of dat echt kan). Of dat kind is kunstmatig verwekt. Geen idee. Zou daar weleens een vlieg op de muur willen zijn. Misschien omdat ik me ergens nog altijd afvraag, deep down, of het aan mij lag... (terwijl ik rationeel weet dat dat niet zo is).



Of ze zit in de zelfde situatie als jij (vind het helemaal niet fijn?) maar wil niet alleen blijven, hoopt dat hij wel veranderd...etc.

Kan natuurlijk ook

Ja, dat zou zeker kunnen!

Ik vind het nu een beetje gek/dom van mezelf dat ik zo dacht, achteraf, maar als je er middenin zit, is dat vaak heel anders he.

Het halve relatieforum staat vol met vrouwen die die hoop koesteren en/of alleen zijn moeilijk vinden.

Seks is gewoon een heel belangrijk deel van een relatie. Als dat niet werkt, jullie hebben geen kinderen of andere drukkende banden zou ik zeggen: ga eens heel goed met hem praten, zeg dat je iets mist en als dat niet verandert het einde oefening kan gaan zijn. Doet hij daarna nog steeds zn best niet tja, je moet altijd eerst uitkijken naar nummer 1 zegt het liedje.

Hoi Tove! "Leuk" dat je het herkend en ook prachtvoorbeelden er van geeft. Bedankt voor je toelichting vanuit jouw kant want het heeft mij echt hoofdbrekens bezorgd hoe dat nou kwam. Waar ik alleen maar voordelen kon verzinnen om in ieder geval ergens er voor te zorgen dat ik de seks ook leuk kon bleven vinden, draaien ze zichzelf er ook een loer mee.



Maar blijkbaar zijn de voordelen voor dit soort mannen toch groter dan de nadelen. Bij een hechtingsstoornis zal er dan toch een stukje diepere liefde ontbreken (of niet toegelaten worden) waarbij ze niet genoeg zorgzaam voor die ander willen zijn, afstandelijke seks dus dan blijkbaar maar ook een ik bepaal en de ander volgt maar seks. Wellicht omdat ze zelf vervelende ervaringen hebben en dit nu bij een ander ook doen als revanche voor het verleden, project op het nu, het zo omkeren en zich nu in de "machtige" positie wanen, er niet vanuit kunnen en ook niet willen gaan dat het ook anders kan, vaak ook omdat dan hun eigen verleden op een andere manier bekeken moet gaan worden waardoor hun hele wereldbeeld aan gort gaat. Het probleem is alleen dat je wat de reden ook is, wel moet kijken wat het met jouzelf doet.



Wat ik wel ken zijn bijvoorbeeld de mannen die zelf erg slecht behandeld werden vroeger (of vrouwen) en dat uiteindelijk gaan herhalen, waar zij degenen worden die een ander slecht behandeld. Dat is ook een soort mechanisme wat veel voorkomt. Dus slachtoffers die slachtoffers blijven of slachtoffers die daders worden.



Het is ook zo ontzettend jammer want ergens lijken ze ook wel van de ander te houden, om te geven, maar ze kúnnen het je gewoonweg niet gunnen, dat is toch waar ik dan bij uitkom. Ze willen of kunnen niet inspelen op de ander. Terwijl het toch inderdaad gewoon slimme mensen zijn, die gewoon verstand hebben meegekregen, zich in het dagelijks leven en op werk toch ook zullen moeten aanpassen en bepaalde zaken moeten kunnen doen. Dus je zou dan denken dat je hen via het verstand, via voorbeelden in de maatschappij toch nog wat bij kan sturen, zeker zoals je zelf zegt, als ze een relatie anders verliezen die ze blijkbaar ook niet willen verliezen.



Maar uiteindelijk verliezen ze liever de relatie dan dat ze hun seksuele voorkeuren opgeven die slecht voor de ander zijn zelfs blijkbaar, voorkeuren die ervoor zorgen dat hun vrouwelijke partner geen zin meer heeft, het niet leuk vindt, met toch echt wel vrij logische en normale wensen, zoals geen pijn, dus vochtig genoeg eerst zijn, niet in borsten knijpen wat pijn doet, zich kunnen en durven te ontspannen omdat ze weten dat de ander rekening met hún grenzen zal houden. Maar keer op keer gaan ze over de grenzen van de ander heen, willen hun eigen zin doordrammen en doen dat dus dan ook.



En dat kan nog, dat iemand zelf eigen andere voorkeuren heeft dan hun partner, maar veelal kun je echt wel vormen verzinnen die voor alletwee fijn zijn en fijn blijven. En als het al zo is, is het helemaal idioot om je partner dan maar frigide te gaan noemen, je zin te willen blijven doordrijven, de ander pijn te blijven doen en uiteindelijk seks juist blijkbaar te willen hebben met iemand die het op díe manier echt niet leuk vindt en daar dan juist op te kicken blijkbaar.



Ik heb ook weleens een man gesproken die liever zijn ex had die nooit wilde dan dat hij er graag elke dag wel "op mocht". Want het was oh zo speciaal als ze voor hem die ene keer per jaar haar gigantisch grote ongenoegen voor hém aan de kant zette en hij dan bij haar er overheen mocht. Dat was schijnbaar het summum en veel beter dan een vrouw die er van genoot en waar hij het vaak mee zou kunnen en mogen doen.



Ik heb al vele rare gesprekken gevoerd met bizarre uitspraken als gevolg van iets wat zo uiteindelijk wel zaken verklaarde maar eigenlijk toch wel triest in mijn ogen blijft. Dat er zovele mannen en vrouwen zijn die blijkbaar in dit soort verhoudingen tot elkaar blijven steken en ze uiteindelijk ook zichzelf er mee hebben. Met zulke rare ideeën over wat een vrouw dan maar moet pikken en zich op aan moet passen.



Heel vaak lees ik topics hier waarbij de vrouw uiteindelijk "hoofdpijn" heeft, de man zichzelf zo ontzettend tekort gedaan voelt en als je dan leest hoe weinig die man ook maar het leuk wil houden voor die vrouw, vaak kom je daar toch op uit. En vaak wordt dan alsnog die vrouw de schuld gegeven, door de man, door anderen, terwijl die vrouwen vaak wél alsnog vaak toch geprobeerd hebben zaken aan te geven, maar er niet "doorheen" kwamen. Of ook wel eens omgekeerd uiteraard.

Dan krijg je inderdaad dat je vaak de optie dan maar alleen door het leven (weer) zult moeten nemen. En nee, dat is zeker ook niet altijd alles. Maar ik kán het niet, dat aanpassen. En dat zullen vrouwen van dit soort mannen toch altijd best behoorlijk groot moeten doen op dit soort vlakken.



Hun volgende relaties? En hun vorige? Zoals ik het lees bij jou is hij nu ook veel vaker weg dan bij jou. Het kán hoor dat zij het niet erg vindt, al lang blij is dat ze er eentje heeft die nog enigszins bij haar past... maar dat zou jij zeker ook niet al willen of kon het niet en de kans is erg groot dat zij het ook niet zo prettig vindt. Daar waar jij nog probeerde er in bed met hem uit te komen, zouden die vakanties best voor hem een "oplossing" voor zijn thuisseks kunnen zijn. En ook dat wil je hopelijk inderdaad toch ook niet. Of kan het niet "pikken".



Of die relaties beter zijn? Ik betwijfel het ten zeerste, nou zijn er mannen die ineens het licht zien, maar ik ken er zat die in de volgende alsnog zichzelf niet echt bepaald aanpassen op seksgebied en dus nog minder seks thuis krijgen dan ze in eerdere relaties gehad hadden, maar wellicht zien die vrouwen het vreemdgaan meer door het oog, zitten ze vaster met de kinderen of geld, met andere woorden ze pikken meer of ze zijn zelf de kenau die hem er onder houdt.



Al met al geloof ik nooit dat die relaties nou zoveel beter zijn als ze op belangrijke vlakken zo ontzettend star waren, maar het kan zijn dat ze een andere vrouw "meer lijken te gunnen", vaak zie ik dan wel relaties waarin zij verder "gehoorzamer" is, of meer van hem afhankelijk, dus andere vormen waarbij hij meer tevreden is in zijn "machtspositie". Bewust of onbewust. Want ik denk nog steeds dat ze het niet allemaal heel bewust doen. Maar als ik ze tegenkom bij mij, dan neem ik het hen wel kwalijk, dat ze niet het beste met míj voorhebben en toch in die relatie willen komen of blijven zitten. Want die relatie lijken ze wel te willen.



Maar je wil als vrouw geen frigide trut genoemd worden omdat je hem jou niet laat pijnigen. En dan ook nog eens te horen krijgen dat je hem geen seks gunt, daar waar je juist een prima normale vrouw met prima libido bent alleen dan wel ook fijn en leuk behandeld wenst te worden. Misschien is het in andere relaties van hen wel weer beter, of wordt het door anderen minder erg gevonden, passen de karakters beter bij elkaar waardoor je wellicht die andere dynamiek krijgt, maar ik ben op zich best trots op wie ik ben, tevreden en ja er kunnen vast nog wel zaken nog weer beter kunnen, maar dit soort relaties zou voor mijzelf geen verbetering zijn als ik er wel in zou "passen". Hoe "leuk" een ander misschien hun eigen relatie dan ook vindt met een ex of date waarbij het met mij niets werd.

Even toelichting op bovenstaande reacties; ik heb het er ook gewoon met hem over gehad op de bank van goh wat kunnen we hier aan doen enz. Vaak zegt hij dat hij het niet weet en klapt een beetje dicht.. ik heb inderdaad het idee dat ik nogal veeleisend ben maar op deze manier heb ik er geen plezier in; hoe erg ik er ook van probeer te genieten.. het lukt niet! De seks zelf is momenteel wel 'oke'. Daar kan ik me bij neerleggen. Maar het voorspel....

Ik nodig hem soms.bijvoorbeeld uit.onder de.douche. dan gaat hij zichzelf wassen en gaat hij weer weg. Uhhh.. halloooo? Ook is dagelijks een echte zoen niet meer aan de orde en blijft het vaak wat bij wat knuffelen. Als hij wel zij heeft is het dus wat in mijn borsten knijpen. Dat vind ik zelf het tegenovergestelde van opwindend..



Ik denk dat hij heel onzeker is en het dus ook echt niet weet en dat het dichtklappen het erger maakt. Ik denk dat je hem nog meer stap voor stap moet begeleiden in het moment. Nodig hem uit onder de douche en stel voor om elkaar te wassen en ga van daar uit verder naar strelen en zoenen etc. Als hij in je borsten knijpt haal zijn hand dan weg en zeg hem wat je op dat moment wilt wat hij doet. Gewoon heel duidelijk en expleciet zeggen..mannen hebben duidelijkheid nodig.

En probeer open te blijven staan voor hem als je echt voor hem wilt vechten en hij de moeite waard is voor de rest voor je. Anders voelt hij je onvrede en verwijdering..en dat maakt hem nog onzekerder.

Jullie passen niet bij elkaar. Doe hem een lol en laat hem los. Door zo veeleisend te zijn en hem dus in feite steeds meer af te wijzen daarom klapt hij dicht en wordt hij vermijdend wanneer jij weer seksuele toespelingen maakt. Daarom vermijdt hij ook steeds vaker intimiteit met jou, omndat dan waarschijnlijk de angst boven komt oh jee dadelijk wil ze weer dit of dat en dan weer gedoe, nee doe maar niet. Hij denkt dan namelijk oh jee niet weer want ik kan het toch nooit goed doen. Hoe meer je het bespreekt hoe erger het wordt en hoe onzekerder hij wordt. Dat kan ook voor hem erg beschadigend werken, ook voor de toekomst en jij raakt dan alleen maar gefrustreerd. Je maakt zijn zelfvertrouwen stuk. Zoek iemand die beter bij je past op dit vlak. Is beter voor jullie allebei. Sterkte!