Seks
alle pijlers
vriend niet sexueel ingesteld
dinsdag 10 november 2009 om 13:32
Mijn vriend en ik hebben nu 2,5 jaar een relatie en we zijn 30 jaar oud. Ik heb er heel veel moeite mee dat mijn vriend niet sexueel is ingesteld. We hebben minder sex dan ik zou willen (2-3 keer per maand). Hij neemt nooit inititatief en ik kan hem nooit verleiden. Ook wil hij nooit tongzoenen en beffen. Bij dat laatste heb ik me maar neergelegd, hoe jammer ook. Hij vindt het vies (stinken, vies smaken etc). Tongzoenen vindt hij ook niet lekker. Als we het wel eens doen voel ik gewoon dat het voor hem meer een verplichting is. Hij heeft sinds enige tijd pijn bij de sex, wat natuurlijk een reden is voor de lage frequentie. Maar ook toen hij dat niet had, was hij niet sexueel. De vonken springen er niet van af. Ook na de sex heeft hij pijn. Hij zegt dat het ook door mij komt. Dat ik te droog ben. Maar ook met glijmiddel houdt hij het probleem. En met ex-partners heb ik nooit problemen gehad. Eindelijk heb ik hem zo ver gekregen om naar de uroloog te gaan met zijn probleem en we hebben donderdag een afspraak. Het mooie is, dat hij zegt dat hij dat voor mij doet. Dit geeft wel aan dat hij niet zit met zijn penis-probleem en lage frequentie sex. Als ik hem begin te zoenen of te streken wijst hij me af en heeft hij geen zin. Hij zegt dat het niet aan mij ligt en zielsveel van me houdt. We willen volgend jaar aan kinderen beginnen, maar ben bang dat ik met deze frequentie nooit zwanger word, maar dat terzijde.
Mijn hoop is nu gevestigd op de uroloog. Maar ik zal van hem nooit een gepassioneerd mens kunnen maken, wat ik wel heeeel jammer vindt. Hoe gaan jullie om met verschil in zin in sex? Meestal hebben de mannen meer zin volgens mij....
Mijn hoop is nu gevestigd op de uroloog. Maar ik zal van hem nooit een gepassioneerd mens kunnen maken, wat ik wel heeeel jammer vindt. Hoe gaan jullie om met verschil in zin in sex? Meestal hebben de mannen meer zin volgens mij....
donderdag 12 november 2009 om 21:43
Vroeger dacht ik dat tongzoenen alleen gebeurde tussen mensen die een relatie hebben of met elkaar getrouwd waren. Niets is dus minder waar.
En mijn eerste tongzoen was ook niet uit liefde. Meisje wou dat eens met mij uitproberen, en ik was nieuwsgierig. Voilà, een tongzoen.
En mijn eerste tongzoen was ook niet uit liefde. Meisje wou dat eens met mij uitproberen, en ik was nieuwsgierig. Voilà, een tongzoen.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 13 november 2009 om 13:52
We zijn naar de uroloog geweest. Vriend heeft een creme gekregen die de huid beter kan maken. Er was weinig zuurstofverziening naar een stukje van de voorhuid, waardoor het wat stug en verhard was. Besnijden is het laatste wat ze doen. Over 2 weken weer eens terugbellen met de arts. Ik heb de creme opgezocht en wordt inderdaad wel eens voorgeschreven bij jongens met vernauwde voorhuid.
vanavond beginnen we met smeren! Hoop echt dat het beter wordt! Mijn vriend boeit het helaas allemaal minder.
vanavond beginnen we met smeren! Hoop echt dat het beter wordt! Mijn vriend boeit het helaas allemaal minder.
zaterdag 14 november 2009 om 14:08
Ik heb indertijd diverse créme's voorgeschreven gehad (namen weet ik niet meer, sorry) en bij mij was de uiteindelijke oplossing dus wél besnijden. Ik hoop dat het voor je partner beter gaat.
Anderzijds: ik heb geen problemen met mijn besneden penis, hoor! Geen last, geen jeuk, geen verminderde gevoeligheid of what-so-ever!
Anderzijds: ik heb geen problemen met mijn besneden penis, hoor! Geen last, geen jeuk, geen verminderde gevoeligheid of what-so-ever!
dinsdag 17 november 2009 om 02:23
quote:saskia26 schreef op 16 november 2009 @ 23:18:
Vrouwen met ditzelfde probleem. Krijgen jullie ook steeds ruzie als je erover begint?
Ik krijg nooit ruzie eigenlijk. Bij ons gaat het gesprek altijd zo:
Ik geeft aan wat ik vervelend vind en vraag naar de reden van de lage frequentie. Vriend geeft mij gelijk en zegt geen antwoord te kunnen geven, omdat hij het ook niet weet. Vriend belooft beterschap. Einde gesprek.
Maar ik moet zeggen dat ik er ook niet zo vaak over begin en daarmee accepteer ik de situatie eigenlijk.. Ik begin er niet vaak over omdat het gesprek toch steeds hetzelfde verloopt. En misschien kan ik de situatie nog accepteren als ik begrijp waarom mijn vriend vrijwel nooit wilt. Maar hij zegt het zelf niet te weten.
En wat je zei in een vorige post, ik voel me soms inderdaad onaantrekkelijk. Dat komt ook omdat mijn vriend nooit uit zichzelf zegt dat hij me mooi of lekker vindt o.i.d. Hij kan dat soort dingen moeilijk zeggen.
Saskia26, hoe gaat bij jullie zo'n gesprek en waarom loopt het altijd op ruzie uit? Erkent jouw vriend wel jouw probleem?
Vrouwen met ditzelfde probleem. Krijgen jullie ook steeds ruzie als je erover begint?
Ik krijg nooit ruzie eigenlijk. Bij ons gaat het gesprek altijd zo:
Ik geeft aan wat ik vervelend vind en vraag naar de reden van de lage frequentie. Vriend geeft mij gelijk en zegt geen antwoord te kunnen geven, omdat hij het ook niet weet. Vriend belooft beterschap. Einde gesprek.
Maar ik moet zeggen dat ik er ook niet zo vaak over begin en daarmee accepteer ik de situatie eigenlijk.. Ik begin er niet vaak over omdat het gesprek toch steeds hetzelfde verloopt. En misschien kan ik de situatie nog accepteren als ik begrijp waarom mijn vriend vrijwel nooit wilt. Maar hij zegt het zelf niet te weten.
En wat je zei in een vorige post, ik voel me soms inderdaad onaantrekkelijk. Dat komt ook omdat mijn vriend nooit uit zichzelf zegt dat hij me mooi of lekker vindt o.i.d. Hij kan dat soort dingen moeilijk zeggen.
Saskia26, hoe gaat bij jullie zo'n gesprek en waarom loopt het altijd op ruzie uit? Erkent jouw vriend wel jouw probleem?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 17 november 2009 om 07:11
quote:Imaginary_Diva schreef op 17 november 2009 @ 02:23:
Ik krijg nooit ruzie eigenlijk. Bij ons gaat het gesprek altijd zo:
Ik geeft aan wat ik vervelend vind en vraag naar de reden van de lage frequentie. Vriend geeft mij gelijk en zegt geen antwoord te kunnen geven, omdat hij het ook niet weet. Vriend belooft beterschap. Einde gesprek.M.a.w. om af te zijn van wat hij mogelijk gezeur vindt, terwijl ik (en waarschijnlijk jij) dat niet als gezeur ziet. Als je doorvraagt, zal hij misschien geïrriteerd zeggen: "Ik heb toch gezegd dat ik beterschap beloof?"
Ik krijg nooit ruzie eigenlijk. Bij ons gaat het gesprek altijd zo:
Ik geeft aan wat ik vervelend vind en vraag naar de reden van de lage frequentie. Vriend geeft mij gelijk en zegt geen antwoord te kunnen geven, omdat hij het ook niet weet. Vriend belooft beterschap. Einde gesprek.M.a.w. om af te zijn van wat hij mogelijk gezeur vindt, terwijl ik (en waarschijnlijk jij) dat niet als gezeur ziet. Als je doorvraagt, zal hij misschien geïrriteerd zeggen: "Ik heb toch gezegd dat ik beterschap beloof?"
World of Warcraft: Legion
dinsdag 17 november 2009 om 09:25
quote:saskia26 schreef op 13 november 2009 @ 13:52: Mijn vriend boeit het helaas allemaal minder.
Tja, ik ga nu misschien erg kort door de bocht maar als het hem nu ook niet boeit zijn de eerdere argumenten als "het doet pijn" etc. je reinste dooddoeners geweest. Sex begint toch echt tussen de oren en daarna pas .....
Zoals al eerder geopperd zul je jezelf echt moeten gaan afvragen what the f*ck (pardonne moi) je hierna nog verder moet met je vent als ook dit niet werkt (ja, nog steeds erg kort door de bocht maar je doet jezelf uiteindelijk idioot veel tekort lijkt me)
Tja, ik ga nu misschien erg kort door de bocht maar als het hem nu ook niet boeit zijn de eerdere argumenten als "het doet pijn" etc. je reinste dooddoeners geweest. Sex begint toch echt tussen de oren en daarna pas .....
Zoals al eerder geopperd zul je jezelf echt moeten gaan afvragen what the f*ck (pardonne moi) je hierna nog verder moet met je vent als ook dit niet werkt (ja, nog steeds erg kort door de bocht maar je doet jezelf uiteindelijk idioot veel tekort lijkt me)
dinsdag 17 november 2009 om 10:06
Saskia,
Een vervelende situatie en ik herken wel het probleem. Bij ons is het precies omgekeerd. Mannen denken en schrijven nou eenmaal anders als vrouwen, dus ik zal verder niet reageren.
Na de uroloog en evt behandeling kan je hem eens op de man afvragen wat hij doet om jouw sexueel op te winden??
Een vervelende situatie en ik herken wel het probleem. Bij ons is het precies omgekeerd. Mannen denken en schrijven nou eenmaal anders als vrouwen, dus ik zal verder niet reageren.
Na de uroloog en evt behandeling kan je hem eens op de man afvragen wat hij doet om jouw sexueel op te winden??
dinsdag 17 november 2009 om 13:24
Hee Saskia, hier een beetje hetzelfde probleem, al gaat het beter gelukkig.
Ik heb ook zo vaak het onderwerp aangesneden en mijn partner gevraagd waarom? Maar ik merkte dat er dan weinig zinnigs werd gezegd door hem, dus dat was geen oplossing. Toen ik ook nog eens het verwijt kreeg dat ik er zo vaak over begon, ben ik eens goed gaan nadenken. Niemand houdt van kritiek en mannen willen horen dat ze geweldig zijn, dat hij jouw held is.
Ik ben gestopt met het vragen/zeuren en heb allemaal leuke dingen gepland voor mezelf met vriendinnen enzo, Etentjes, saunadagjes enz. Dat deed ik daarvoor ook al, maar ik ging nu veel vaker weg. Dit soort dingen vergroten je zelfvertouwen en geven je een extra blij gevoel. Ik ben dat ook uit gaan stralen naar hem toe en hij kreeg weer een beetje het gevoel dat hij me moest veroveren ofzo. Dat heeft goed gewerkt.
Andere dingen die kunnen helpen zijn: plan een weekendje weg, etentje (uit of thuis) en investeer in elkaar. Ga samen douchen en vraag hem daarna je in te smeren met lotion of olie.
Al deze dingen (en meer) kun je doen maar belangrijk is: praat niet over sex. Geef hem niet het gevoel dat hij je tekort doet, hij zal nl het gevoel krijgen dat hij het toch nooit goed kan doen..
Ik heb ook zo vaak het onderwerp aangesneden en mijn partner gevraagd waarom? Maar ik merkte dat er dan weinig zinnigs werd gezegd door hem, dus dat was geen oplossing. Toen ik ook nog eens het verwijt kreeg dat ik er zo vaak over begon, ben ik eens goed gaan nadenken. Niemand houdt van kritiek en mannen willen horen dat ze geweldig zijn, dat hij jouw held is.
Ik ben gestopt met het vragen/zeuren en heb allemaal leuke dingen gepland voor mezelf met vriendinnen enzo, Etentjes, saunadagjes enz. Dat deed ik daarvoor ook al, maar ik ging nu veel vaker weg. Dit soort dingen vergroten je zelfvertouwen en geven je een extra blij gevoel. Ik ben dat ook uit gaan stralen naar hem toe en hij kreeg weer een beetje het gevoel dat hij me moest veroveren ofzo. Dat heeft goed gewerkt.
Andere dingen die kunnen helpen zijn: plan een weekendje weg, etentje (uit of thuis) en investeer in elkaar. Ga samen douchen en vraag hem daarna je in te smeren met lotion of olie.
Al deze dingen (en meer) kun je doen maar belangrijk is: praat niet over sex. Geef hem niet het gevoel dat hij je tekort doet, hij zal nl het gevoel krijgen dat hij het toch nooit goed kan doen..
dinsdag 17 november 2009 om 16:12
quote:saskia26 schreef op 12 november 2009 @ 20:07:
Hoi Diva
Lastig he? Het belangrijkste is dat het bespreekbaar blijft denk ik. Het kan een preiode zijn en daarna komt het misschien terug? Mara elke keer als ik erovre begin vindt hij dat ik zeur dus wil er ook nite te vaak over beginnen. Maar je kan je er wel onaantrekkelijk door voelen. Uit maken is geen optie, daarvoor hou ik te veel van hem en hebben we te veel samen meegmaakt. Ik merk ook dat hij er weinig mee zit en dat is frustrerend. Hij zou het toch ook rot moeten vinden dat zijn liefje niet tevreden is over dit punt? Hij zou zich toch ook moeten inzetten voor de relatie en jou gelukkig moeten zien op alle punten? Dat jij je de laatste keer niet meer kan herinneren is wel heel erg. Bij mij 3 weken geleden nu denk ik.....Ook veel te lang. ALs ik jou verhaal lees, kan ik me boos maken op je vriend, terwijl ik zelf ook een watje ben en de situatie maar accepteer. Ik zal morge oven posten over de uroloog!
Het klinkt naar mijn idee als een situatie waar niet echt snel een oplossing gevonden gaat worden. Zeker omdat ik uit jouw verhaal opmaak dat hij niet eens erkent dat er een probleem is!
Jij wordt neergezet als de zeur, omdat jij andere behoeftes hebt dan hem.
Dat is naar mijn idee in een eerlijke en open relatie een zeer bezwaarlijk punt. Weigeren de frustratie's van je partner te erkennen en ze dood te zwijgen leidt naar mijn idee onherroepelijk naar een breuk, ondanks de liefde die er is. Liefde en respect moeten hand in hand gaan, en voor zover ik dat kan bepalen is de verhouding bij jou ver zoek...
Cijfer jezelf niet weg uit liefde voor hem, uiteindelijk ga je hem dat kwalijk nemen en breek je alsnog!
Hoi Diva
Lastig he? Het belangrijkste is dat het bespreekbaar blijft denk ik. Het kan een preiode zijn en daarna komt het misschien terug? Mara elke keer als ik erovre begin vindt hij dat ik zeur dus wil er ook nite te vaak over beginnen. Maar je kan je er wel onaantrekkelijk door voelen. Uit maken is geen optie, daarvoor hou ik te veel van hem en hebben we te veel samen meegmaakt. Ik merk ook dat hij er weinig mee zit en dat is frustrerend. Hij zou het toch ook rot moeten vinden dat zijn liefje niet tevreden is over dit punt? Hij zou zich toch ook moeten inzetten voor de relatie en jou gelukkig moeten zien op alle punten? Dat jij je de laatste keer niet meer kan herinneren is wel heel erg. Bij mij 3 weken geleden nu denk ik.....Ook veel te lang. ALs ik jou verhaal lees, kan ik me boos maken op je vriend, terwijl ik zelf ook een watje ben en de situatie maar accepteer. Ik zal morge oven posten over de uroloog!
Het klinkt naar mijn idee als een situatie waar niet echt snel een oplossing gevonden gaat worden. Zeker omdat ik uit jouw verhaal opmaak dat hij niet eens erkent dat er een probleem is!
Jij wordt neergezet als de zeur, omdat jij andere behoeftes hebt dan hem.
Dat is naar mijn idee in een eerlijke en open relatie een zeer bezwaarlijk punt. Weigeren de frustratie's van je partner te erkennen en ze dood te zwijgen leidt naar mijn idee onherroepelijk naar een breuk, ondanks de liefde die er is. Liefde en respect moeten hand in hand gaan, en voor zover ik dat kan bepalen is de verhouding bij jou ver zoek...
Cijfer jezelf niet weg uit liefde voor hem, uiteindelijk ga je hem dat kwalijk nemen en breek je alsnog!
dinsdag 17 november 2009 om 21:09
quote:rkempers1979 schreef op 17 november 2009 @ 16:15:
Nog even een losse gedachte...
Libido gaat hand in hand met je hormoonspiegel (testosteron)
Misschien moet je eens in die richting zoeken?Maar hoe krijg je een kerel, die zelf vindt dat hij geen probleem heeft en het wel prima vindt zoals het nu gaat wat de seks betreft, zover dat ie ten eerste uberhaupt toegeeft dat er misschien iets niet klopt en ten tweede dan ook nog eens zoiets als zijn hormoonspiegel laat testen?
Nog even een losse gedachte...
Libido gaat hand in hand met je hormoonspiegel (testosteron)
Misschien moet je eens in die richting zoeken?Maar hoe krijg je een kerel, die zelf vindt dat hij geen probleem heeft en het wel prima vindt zoals het nu gaat wat de seks betreft, zover dat ie ten eerste uberhaupt toegeeft dat er misschien iets niet klopt en ten tweede dan ook nog eens zoiets als zijn hormoonspiegel laat testen?
dinsdag 17 november 2009 om 21:19
quote:Simooon schreef op 17 november 2009 @ 21:09:
[...]
Maar hoe krijg je een kerel, die zelf vindt dat hij geen probleem heeft en het wel prima vindt zoals het nu gaat wat de seks betreft, zover dat ie ten eerste uberhaupt toegeeft dat er misschien iets niet klopt en ten tweede dan ook nog eens zoiets als zijn hormoonspiegel laat testen?
Inderdaad, het wordt toch een beetje een "de kip en het ei" verhaal. Je ziet het niet als een probleem, doordat je door de oorzaak niet echt geeft om het probleem.
In dit geval zit je met een probleem wat je niet belemmert in je dagelijks leven, dus is er ook weinig motitvatie voor zelfbespiegeling en uberhaupt de wens om te zoeken naar een oorzaak.
De andere kant van de scope is bijvoorbeeld PSAS:
http://nl.wikipedia.org/w ... t_sexual_arousal_syndrome
Dan moet je wel met je plas naar de dokter als het ware, omdat het je leven dermate beïnvloedt dat je geen keus hebt.
Hij zal eerst moeten inzien dat het echt een probleem is, wat aan hém ligt. Dat klinkt grof, maar zo is het nu eenmaal.
Dat hij zijn kop in het zand steekt en zijn partner voor zeur uitmaakt vind ik erg kwalijk en getuigt van weinig respect.
[...]
Maar hoe krijg je een kerel, die zelf vindt dat hij geen probleem heeft en het wel prima vindt zoals het nu gaat wat de seks betreft, zover dat ie ten eerste uberhaupt toegeeft dat er misschien iets niet klopt en ten tweede dan ook nog eens zoiets als zijn hormoonspiegel laat testen?
Inderdaad, het wordt toch een beetje een "de kip en het ei" verhaal. Je ziet het niet als een probleem, doordat je door de oorzaak niet echt geeft om het probleem.
In dit geval zit je met een probleem wat je niet belemmert in je dagelijks leven, dus is er ook weinig motitvatie voor zelfbespiegeling en uberhaupt de wens om te zoeken naar een oorzaak.
De andere kant van de scope is bijvoorbeeld PSAS:
http://nl.wikipedia.org/w ... t_sexual_arousal_syndrome
Dan moet je wel met je plas naar de dokter als het ware, omdat het je leven dermate beïnvloedt dat je geen keus hebt.
Hij zal eerst moeten inzien dat het echt een probleem is, wat aan hém ligt. Dat klinkt grof, maar zo is het nu eenmaal.
Dat hij zijn kop in het zand steekt en zijn partner voor zeur uitmaakt vind ik erg kwalijk en getuigt van weinig respect.
dinsdag 17 november 2009 om 22:00
quote:rkempers1979 schreef op 17 november 2009 @ 21:19:
[...]
Hij zal eerst moeten inzien dat het echt een probleem is, wat aan hém ligt. Dat klinkt grof, maar zo is het nu eenmaal.
Dat hij zijn kop in het zand steekt en zijn partner voor zeur uitmaakt vind ik erg kwalijk en getuigt van weinig respect.
Dat zal iedereen met je eens zijn. Niet dat ik je berichten niet nuttig vind hoor, maar vind het zo frustrerend dat er eigenlijk zo weinig (lees niks) aan te doen is. De man moet het zelf inzien. Dat geldt voor alles, ook dingen die niet met seks te maken hebben. De oplossing zal er ongetwijfeld zijn en er kan ook heus aan het probleem worden gewerkt. Maar pas wanneer beide partners zien dat het zo niet langer kan.. En dat is nou het hele eieren eten. Vind het echt een rotsituatie. De één heeft al zoveel frustratie en deze wordt alleen maar groter, omdat de ander ze helemaal niet ziet. Best verdrietig.
Oh en Saskia, mijn vriend werd ook vaak kwaad als ik het er met hem over had. Hij vond dat ik te veel zeurde. Hij zag het niet als een probleem, hij vond het prima zo en hoe meer ik er over begon hoe meer het hem begon te irriteren, waardoor ik bij het woordje seks alleen al, een boze vriend kreeg. Ik herken het dus heel erg.
Wat bij ons dus enigszins heeft geholpen is het er niet meer over hebben... Ging ontzettend tegen mijn gevoel in, want ik wil alles het liefst zo snel mogelijk uitpraten en er aan werken.
Nu ben ik toch beetje bij beetje te accepteren dat ik vaker zin heb. Ik speel bijvoorbeeld ook veel vaker rmet mezelf dan dat hij dat doet. En sinds ik zelf ook wat vaker moe ben door het dagelijkse leven snap ik wel dat je niet altijd zin hebt om te seksen. Nouja, wel de zin, maar niet de energie. De druk is er bij ons nu wat vanaf, ookal zou ik nog steeds graag vaker willen. Wel verneem ik nu dat mijn vriend mij de laatste tijd niet meer afwijst (ik doe dan ook minder vaak een poging dan een tijd geleden) en hij neemt zowaar zelf weer initiatief.
Valkuil voor mij is nu dat we binnenkort een weekendje weg gaan. Meestal hebben we veel seks als we op vakantie zijn, maar ik zie het gebeuren dat we die paar daagjes dat we weg zijn best vemoeid zullen zijn, waardoor we toch minder seks zullen hebben dan wat ik me nu voorhoud. Zal dus zonder seksverwachtingen dat weekend in moeten gaan, anders heb ik waarschijnlijk alleen mezelf ermee als we daadwerkelijk niet zoveel seks zullen hebben dan ik hoop. En dan doorbreek ik met een beetje pech de positieve lijn die we nu volgen.
Het is weer een heel verhaal geworden zie ik alweer... Geen idee of je er wat aan hebt. Ik hoop het uiteraard van wel... Succes!
[...]
Hij zal eerst moeten inzien dat het echt een probleem is, wat aan hém ligt. Dat klinkt grof, maar zo is het nu eenmaal.
Dat hij zijn kop in het zand steekt en zijn partner voor zeur uitmaakt vind ik erg kwalijk en getuigt van weinig respect.
Dat zal iedereen met je eens zijn. Niet dat ik je berichten niet nuttig vind hoor, maar vind het zo frustrerend dat er eigenlijk zo weinig (lees niks) aan te doen is. De man moet het zelf inzien. Dat geldt voor alles, ook dingen die niet met seks te maken hebben. De oplossing zal er ongetwijfeld zijn en er kan ook heus aan het probleem worden gewerkt. Maar pas wanneer beide partners zien dat het zo niet langer kan.. En dat is nou het hele eieren eten. Vind het echt een rotsituatie. De één heeft al zoveel frustratie en deze wordt alleen maar groter, omdat de ander ze helemaal niet ziet. Best verdrietig.
Oh en Saskia, mijn vriend werd ook vaak kwaad als ik het er met hem over had. Hij vond dat ik te veel zeurde. Hij zag het niet als een probleem, hij vond het prima zo en hoe meer ik er over begon hoe meer het hem begon te irriteren, waardoor ik bij het woordje seks alleen al, een boze vriend kreeg. Ik herken het dus heel erg.
Wat bij ons dus enigszins heeft geholpen is het er niet meer over hebben... Ging ontzettend tegen mijn gevoel in, want ik wil alles het liefst zo snel mogelijk uitpraten en er aan werken.
Nu ben ik toch beetje bij beetje te accepteren dat ik vaker zin heb. Ik speel bijvoorbeeld ook veel vaker rmet mezelf dan dat hij dat doet. En sinds ik zelf ook wat vaker moe ben door het dagelijkse leven snap ik wel dat je niet altijd zin hebt om te seksen. Nouja, wel de zin, maar niet de energie. De druk is er bij ons nu wat vanaf, ookal zou ik nog steeds graag vaker willen. Wel verneem ik nu dat mijn vriend mij de laatste tijd niet meer afwijst (ik doe dan ook minder vaak een poging dan een tijd geleden) en hij neemt zowaar zelf weer initiatief.
Valkuil voor mij is nu dat we binnenkort een weekendje weg gaan. Meestal hebben we veel seks als we op vakantie zijn, maar ik zie het gebeuren dat we die paar daagjes dat we weg zijn best vemoeid zullen zijn, waardoor we toch minder seks zullen hebben dan wat ik me nu voorhoud. Zal dus zonder seksverwachtingen dat weekend in moeten gaan, anders heb ik waarschijnlijk alleen mezelf ermee als we daadwerkelijk niet zoveel seks zullen hebben dan ik hoop. En dan doorbreek ik met een beetje pech de positieve lijn die we nu volgen.
Het is weer een heel verhaal geworden zie ik alweer... Geen idee of je er wat aan hebt. Ik hoop het uiteraard van wel... Succes!
dinsdag 17 november 2009 om 23:35
Saskia en London (ken ik jou niet van lang geleden trouwens?) Dit zijn zeker geen normale reacties van jullie partners. Als je van elkaar houdt, lijkt het me dat er sprake is van enige mate van passie. Dan is (tong)zoenen normaal lijkt me en wordt je opgewonden van elkaar. Seks lijkt dan logisch. Jullie partners kunnen en willen er ook niet over praten en lijken de problemen te verdringen. Dat vernielt je relatie volgens mij.... Seks is een lichamelijke noodzaak maar lijkt me ook een must voor een goede relatie... Sterkte meiden!
No guts no glory
woensdag 18 november 2009 om 01:12
London! Je bent er weer. Ik was eerst Ladot, in het vorige topic. (voor de anderen: er was een tijd een topic dat heette vriend met lage sexdrive, een heel fijn topic was dat.)
Wil wel weten hoe met je gaat.
Hier is het probleem nog niet opgelost. Therapeut bezocht, alles geprobeerd. Ik heb eventjes zelfs een minnaar gehad.
We slapen nu apart. Voor mij. Ik heb dan meer rust. Hoef niet iedere keer gefrustreerd meer naast hem te liggen.
Hoe het verder moet weten we nu nog niet.
Ik denk nu dat mijn vriend meer dan gemiddeld autistische trekjes heeft (en dat verzin ik niet zomaar of omwille van een label) en dat het probleem lang niet alleen de sexdrive betreft. Uiteindelijk. Het was alleen het duidelijkst zichtbaar daar.
Mijn advies voor wie dat hier wil horen:
als de verlangens te ver uit elkaar liggen: zoek iemand anders.
Voor jezelf en voor de ander.
(Ik las laatst ergens: ' ik realiseerde me dat mijn ex ook recht had op iemand die echt blij met hem is' .) Dat bedoel ik.
liefs Tulin (voorheen Ladot)
Wil wel weten hoe met je gaat.
Hier is het probleem nog niet opgelost. Therapeut bezocht, alles geprobeerd. Ik heb eventjes zelfs een minnaar gehad.
We slapen nu apart. Voor mij. Ik heb dan meer rust. Hoef niet iedere keer gefrustreerd meer naast hem te liggen.
Hoe het verder moet weten we nu nog niet.
Ik denk nu dat mijn vriend meer dan gemiddeld autistische trekjes heeft (en dat verzin ik niet zomaar of omwille van een label) en dat het probleem lang niet alleen de sexdrive betreft. Uiteindelijk. Het was alleen het duidelijkst zichtbaar daar.
Mijn advies voor wie dat hier wil horen:
als de verlangens te ver uit elkaar liggen: zoek iemand anders.
Voor jezelf en voor de ander.
(Ik las laatst ergens: ' ik realiseerde me dat mijn ex ook recht had op iemand die echt blij met hem is' .) Dat bedoel ik.
liefs Tulin (voorheen Ladot)
woensdag 18 november 2009 om 01:36
@ Hans66: waarschijnlijk belooft hij inderdaad beterschap om van het gezeur af te zijn. Vaak ben ik dan ook wel een beetje opgelucht als hij dat zegt, omdat hij dan toch een beetje mijn probleem erkent. Maar in feite is het een lege boodschap, omdat ik uiteindelijk niks van die beterschap merk.
@ Simoon: na ons laatste 'gesprek' erover heb ik jouw 'strategie' ook toegepast: er niet meer over beginnen en ook geen initiatief nemen. Het gevolg is echter dat mijn vriend de situatie klaarblijkelijk wel prima vindt zo en ook 0 initiatief heeft genomen sindsdien. En natuurlijk begrijp ik dat hij na een lange werkweek te moe is 's avonds, dat gaf hij ook aan als reden, maar 's ochtends in het weekend wil hij altijd op tijd opstaan omdat hij anders duf wordt en overdag in het weekend wil hij altijd andere dingen doen.
Ik weet ook niet meer hoe ik erover moet beginnen, want ik zit er wel behoorlijk mee de laatste tijd. Ik vrees ook dat onze relatie niet lang meer gaat standhouden als er niks aan verandert. Hoe moet ik er met hem over beginnen zonder dat hij weer meteen in de verdediging schiet en het bij hem overkomt als een verwijt?
@ Simoon: na ons laatste 'gesprek' erover heb ik jouw 'strategie' ook toegepast: er niet meer over beginnen en ook geen initiatief nemen. Het gevolg is echter dat mijn vriend de situatie klaarblijkelijk wel prima vindt zo en ook 0 initiatief heeft genomen sindsdien. En natuurlijk begrijp ik dat hij na een lange werkweek te moe is 's avonds, dat gaf hij ook aan als reden, maar 's ochtends in het weekend wil hij altijd op tijd opstaan omdat hij anders duf wordt en overdag in het weekend wil hij altijd andere dingen doen.
Ik weet ook niet meer hoe ik erover moet beginnen, want ik zit er wel behoorlijk mee de laatste tijd. Ik vrees ook dat onze relatie niet lang meer gaat standhouden als er niks aan verandert. Hoe moet ik er met hem over beginnen zonder dat hij weer meteen in de verdediging schiet en het bij hem overkomt als een verwijt?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 18 november 2009 om 09:10
Herkenbare situatie: zo'n partner die gewoon helemaal geen zin in seks heeft en daar zelf ook geen probleem mee heeft, maar daarmee wel de ander tekort doet.
Ik was zo'n partner, jarenlang! Maar een half jaar geleden zijn door veel praten mijn ogen geopend. Sindsdien heeft zich bij mij een grote ommekeer voltrokken die tot op de dag van vandaag voortduurt. Tot groot plezier van mezelf en mijn partner kan ik er geen genoeg van krijgen! Ik leef weer met heel mijn lijf en al mijn zintuigen en geniet volop. Het kan dus echt!
Ik heb mijn verhaal al een paar keer eerder op dit forum verteld, in de hoop dat anderen er hun voordeel mee doen. Kijk op
soulsinger in "sex knudde uiteindelijk relatie knudde"
Ik was zo'n partner, jarenlang! Maar een half jaar geleden zijn door veel praten mijn ogen geopend. Sindsdien heeft zich bij mij een grote ommekeer voltrokken die tot op de dag van vandaag voortduurt. Tot groot plezier van mezelf en mijn partner kan ik er geen genoeg van krijgen! Ik leef weer met heel mijn lijf en al mijn zintuigen en geniet volop. Het kan dus echt!
Ik heb mijn verhaal al een paar keer eerder op dit forum verteld, in de hoop dat anderen er hun voordeel mee doen. Kijk op
soulsinger in "sex knudde uiteindelijk relatie knudde"
woensdag 25 november 2009 om 11:51
Mijn man had dat probleem dus ook.
Alleen heeft hij het heel lang voor zich gehouden wat er aan de hand was.(bijna geen sex meer)
Dat heeft onze relatie geen goed gedaan.
Wel is hij eindelijk naar de uroloog geweest,en na het smeren, wat maar een beetje hielp,is hij 2 weken geleden besneden.
We hebben nog geen sex gehad,dat kan nog niet, pas na +/- 6 weken.
Ik weet dus nog niet of er verbetering is met de sex,dat laat ik tzt wel weten.
Succes bij de uroloog.
Alleen heeft hij het heel lang voor zich gehouden wat er aan de hand was.(bijna geen sex meer)
Dat heeft onze relatie geen goed gedaan.
Wel is hij eindelijk naar de uroloog geweest,en na het smeren, wat maar een beetje hielp,is hij 2 weken geleden besneden.
We hebben nog geen sex gehad,dat kan nog niet, pas na +/- 6 weken.
Ik weet dus nog niet of er verbetering is met de sex,dat laat ik tzt wel weten.
Succes bij de uroloog.