Seks
alle pijlers
Vriendin wil geen seks - trauma
zaterdag 21 mei 2011 om 13:13
Hallo allemaal,
Mijn naam is Robert en ik ben een man van 33 jaar.
Ik heb een vriendin waar ik ontzettend veel van houd en waar ik
al 4 jaar mee samen ben. Zij heeft echter in haar jeugd een aantal
nare dingen meegemaakt op seksueel gebied.
Daardoor is seks tussen ons altijd moeilijk geweest en lukt het vaak niet. Zij vindt het eng en zo ontstaan er lange perioden dat we geen seks hebben.
Dat is lastig, want ik verlang naar haar en heb mijn seksuele behoeften. We hebben laatst een discussie hierover gehad waarbij ze zei dat ze zich schuldig voelde omdat we vaak geen seks hebben. Ze stelde voor dat ik voor mijn behoeften een prostituee kan bezoeken of een andere vrouw. Zelf voel ik mij daar niet heel prettig bij. Ik verlang naar haar. Maar misschien zou het frustratie bij mij weg nemen (want dat heeft soms wel een slechte invloed op onze relatie) en zou het haar minder het gevoel geven dat ze onder druk staat.
Graag deel ik dit met jullie. Wat moet ik doen? Heeft iemand van jullie soorgelijke ervaringen gehad? Ik ben bang dat als ik voor mijn seksuele behoeften ergens anders heen ga, waarvan ik niet weet of ik dat wil, dat ik haar vertrouwen juist verlies. Terwijl we wel een fijne relatie hebben.
Hartelijke groet,
Robert
Mijn naam is Robert en ik ben een man van 33 jaar.
Ik heb een vriendin waar ik ontzettend veel van houd en waar ik
al 4 jaar mee samen ben. Zij heeft echter in haar jeugd een aantal
nare dingen meegemaakt op seksueel gebied.
Daardoor is seks tussen ons altijd moeilijk geweest en lukt het vaak niet. Zij vindt het eng en zo ontstaan er lange perioden dat we geen seks hebben.
Dat is lastig, want ik verlang naar haar en heb mijn seksuele behoeften. We hebben laatst een discussie hierover gehad waarbij ze zei dat ze zich schuldig voelde omdat we vaak geen seks hebben. Ze stelde voor dat ik voor mijn behoeften een prostituee kan bezoeken of een andere vrouw. Zelf voel ik mij daar niet heel prettig bij. Ik verlang naar haar. Maar misschien zou het frustratie bij mij weg nemen (want dat heeft soms wel een slechte invloed op onze relatie) en zou het haar minder het gevoel geven dat ze onder druk staat.
Graag deel ik dit met jullie. Wat moet ik doen? Heeft iemand van jullie soorgelijke ervaringen gehad? Ik ben bang dat als ik voor mijn seksuele behoeften ergens anders heen ga, waarvan ik niet weet of ik dat wil, dat ik haar vertrouwen juist verlies. Terwijl we wel een fijne relatie hebben.
Hartelijke groet,
Robert
dinsdag 18 oktober 2011 om 15:31
Ga er maar vanuit dat ze hier nog jaren mee blijft worstelen, zoiets kun je zelfs met therapie niet zomaar oplossen. En dan nog is er geen garantie dat het over een paar jaar door haar verwerkt is, en je een bevredigend sexleven zal hebben. Ik zou het niet zolang vol kunnen houden, maar die keus moet je zelf maken denk ik. Het lijkt mij niks, een vriendin die geen sex wil. Dan mag de reden erachter nog zo verdrietig zijn.
dinsdag 18 oktober 2011 om 15:56
@Thijs72
Klopt, heel lastig. Maar wat als je op andere gebieden je vriendin wel erg leuk vindt? En, als je eenmaal van iemand houdt, dan is het heel lastig om een relatie te beeindigen om deze reden. Stel dat je dat doet? Dan geef je een relatie op vanwege het ontbreken van seks, op een of andere manier klinkt dat heel onnozel. Maar je hebt gelijk, er komt een punt dat een resolute beslissing genomen moet worden.
Klopt, heel lastig. Maar wat als je op andere gebieden je vriendin wel erg leuk vindt? En, als je eenmaal van iemand houdt, dan is het heel lastig om een relatie te beeindigen om deze reden. Stel dat je dat doet? Dan geef je een relatie op vanwege het ontbreken van seks, op een of andere manier klinkt dat heel onnozel. Maar je hebt gelijk, er komt een punt dat een resolute beslissing genomen moet worden.
dinsdag 18 oktober 2011 om 16:27
Ik vind het niet onnozel klinken hoor. Biologisch gezien is seks in van de meest belangrijke drijfveren van mensen cq mannen in het leven. Maar ik kan me voorstellen dat als je al zo lang met haar bent en van haar houdt, dat het dan misschien geen reden zou moeten zijn om te stoppen. ik snap alleen niet goed waarom je er ooit aan begonnen bent.
kijk als je zeventig bent kan ik me voorstellen dat je niet al teveel meer kan verwachten op dit vlak. En in een relatie kun je ook een dip hebben op sex gebied, of issues rondom een bevalling. Maar helemaal geen goede seks meer????
kijk als je zeventig bent kan ik me voorstellen dat je niet al teveel meer kan verwachten op dit vlak. En in een relatie kun je ook een dip hebben op sex gebied, of issues rondom een bevalling. Maar helemaal geen goede seks meer????
dinsdag 18 oktober 2011 om 16:34
Haha, ja dat klinkt niet goed he?
Ik weet het.
Waarom ik er ooit aan begonnen ben?
In het begin ging het allemaal prima, we hadden hele goede seks. Plus: je wordt gewoon verliefd en als je verliefd bent zet je niet iemand aan de kant omdat die op persoonlijk vlak een aantal problemen heeft. Iedereen heeft wel problemen.
Pas na een paar jaren stak het probleem echt de kop op. Bij dit soort problemen/trauma's is het vaak zo, aldus de seksuoloog, dat het niet gelijk optreedt maar pas na een bepaalde tijd omdat dan de emotionele binding groter wordt en vertrouwen belangrijker wordt. Het gaat in fases, met ups and downs, en helaas zitten we nu in een langere fase waarin het slecht gaat.
Ik weet het.
Waarom ik er ooit aan begonnen ben?
In het begin ging het allemaal prima, we hadden hele goede seks. Plus: je wordt gewoon verliefd en als je verliefd bent zet je niet iemand aan de kant omdat die op persoonlijk vlak een aantal problemen heeft. Iedereen heeft wel problemen.
Pas na een paar jaren stak het probleem echt de kop op. Bij dit soort problemen/trauma's is het vaak zo, aldus de seksuoloog, dat het niet gelijk optreedt maar pas na een bepaalde tijd omdat dan de emotionele binding groter wordt en vertrouwen belangrijker wordt. Het gaat in fases, met ups and downs, en helaas zitten we nu in een langere fase waarin het slecht gaat.
dinsdag 25 oktober 2011 om 15:56
Andere therapeut zoeken, serieus...Elk mens heeft zijn eigen persoonlijkheid, dus het is zeker niet gezegd dat de eerste therapeut direct diegene is die "werkt" voor jullie. Niet opgeven als de eerste niet de geschikte is. Eén van de forummers gaf een website waar je met lotgenoten kon praten. Ik zou dat eens consulteren en eens navragen of die lotgenoten misschien tips hebben over goede therapeuten.
Naar een andere vrouw gaan, is misschien een "tijdelijke" oplossing om aan jouw fysieke behoeften te voldoen, maar ik zou er echt heel erg voorzichtig mee zijn. Het zou bij haar (en bij jou trouwens ook) wel eens erger kunnen knagen dan dat ze zich nu kan voorstellen. Ik zou het niet zomaar doen, maar er echt heel erg deftig met haar over spreken zodat je zéker bent dat ze zich hierbij ok voelt en ook in welke omstandigheden. Bv mijn beste vriendin is fysiek gehandicapt, ze heeft zware reuma. Heel zware reuma. Tot hiertoe lukt het vrijen met haar man in beperkte mate. Zij hebben afgesproken onder elkaar, dat als de dag komt dat zij niet meer kan, hij naar een andere vrouw mag gaan voor zijn fysieke behoeften. Zij heeft echter er wel bijgezegd dat ze toch wel een voorkeur heeft voor betaalde sex (escorte, prostituee,...) dan bv sexdates via het internet. Zélf zou zij zich gewoon geruster voelen met het idee dat het die vrouw haar beroep is mannen te plezieren en er dus ook geen enkel risico is dat er verdere gevoelens bij komen kijken.
Ik heb jarenlang met een trauma rondgelopen. De eerste keer een "blote man" zien (ik was toen 17) heeft bergen nachtmerries veroorzaakt en heeft alles weer naar boven laten komen wat ik als kind had meegemaakt. Eerste therapeut: babbelen babbelen babbelen, maar ik nog steeds evenveel bang van mannen. Het ging om een panische angst van mannelijk naakt, heel mijn lichaam verstijfde van angst als mijn vriendje zijn broek uitdeed, ik had zelfs niet meer de kracht om "nee" te zeggen. Zodoende zijn er in mijn jonge twintigerjaren - ten gevolge van het trauma in mijn kindertijd- nog dingen gebeurd die ik niet wilde, maar waar ik niet de kracht vond nee te zeggen doordat therapie nooit voldoende was geweest om het geheel te verwerken.
Tweede therapeut: nog meer babbelen babbelen babbelen...vervolgens jarenlang in een depressie gevallen en van psycholoog naar psychiater overgeschakeld mét medicatie...en nog maar babbelen...op aanraden van een collega naar therapeut nummer vier gegaan: gedaan met babbelen; Een kwakzalver die me beloofde in vier sessies (en een bom geld) van al mijn trauma's te verlossen: nog half onder hypnose naar huis gereden met de wagen en nog een ongeval op de koop toe! (gelukkig niets ernstigs, enkel blikschade en geen verdere betrokkenen dan ikzelf). Op aanraden van nog een collega uiteindelijk bij therapeut nummer vijf aangekomen, na 9 jaar schipperen tussen allerhande therapeuten! Op een half jaar tijd was ik compleet een ander mens! Sterk als nooit ervoren, ik wist wie ik was, wat ik wou en nu kan ik nee zeggen wanneer ik niet wil, mààr, ik heb ook leren zeggen wat ik wél wil (wat toch even belangrijk is). Deze therapeute is een gedragstherapeute, ze heeft me aan mezelf leren werken en gezien je je "beterschap" niet van een ander laat afhangen alsof het tovenaars zijn, maar je zélf aan je beterschap werkt, is gedragstherapie vanaf nu één van de weinige therapieën waarin ik echt geloof.
Succes! Als je elkaar graag ziet, zoek dan een oplossing sàmen! Ze zal je eeuwig dankbaar zijn en haar vertrouwen zal nog dieper in je geworteld geraken!
Naar een andere vrouw gaan, is misschien een "tijdelijke" oplossing om aan jouw fysieke behoeften te voldoen, maar ik zou er echt heel erg voorzichtig mee zijn. Het zou bij haar (en bij jou trouwens ook) wel eens erger kunnen knagen dan dat ze zich nu kan voorstellen. Ik zou het niet zomaar doen, maar er echt heel erg deftig met haar over spreken zodat je zéker bent dat ze zich hierbij ok voelt en ook in welke omstandigheden. Bv mijn beste vriendin is fysiek gehandicapt, ze heeft zware reuma. Heel zware reuma. Tot hiertoe lukt het vrijen met haar man in beperkte mate. Zij hebben afgesproken onder elkaar, dat als de dag komt dat zij niet meer kan, hij naar een andere vrouw mag gaan voor zijn fysieke behoeften. Zij heeft echter er wel bijgezegd dat ze toch wel een voorkeur heeft voor betaalde sex (escorte, prostituee,...) dan bv sexdates via het internet. Zélf zou zij zich gewoon geruster voelen met het idee dat het die vrouw haar beroep is mannen te plezieren en er dus ook geen enkel risico is dat er verdere gevoelens bij komen kijken.
Ik heb jarenlang met een trauma rondgelopen. De eerste keer een "blote man" zien (ik was toen 17) heeft bergen nachtmerries veroorzaakt en heeft alles weer naar boven laten komen wat ik als kind had meegemaakt. Eerste therapeut: babbelen babbelen babbelen, maar ik nog steeds evenveel bang van mannen. Het ging om een panische angst van mannelijk naakt, heel mijn lichaam verstijfde van angst als mijn vriendje zijn broek uitdeed, ik had zelfs niet meer de kracht om "nee" te zeggen. Zodoende zijn er in mijn jonge twintigerjaren - ten gevolge van het trauma in mijn kindertijd- nog dingen gebeurd die ik niet wilde, maar waar ik niet de kracht vond nee te zeggen doordat therapie nooit voldoende was geweest om het geheel te verwerken.
Tweede therapeut: nog meer babbelen babbelen babbelen...vervolgens jarenlang in een depressie gevallen en van psycholoog naar psychiater overgeschakeld mét medicatie...en nog maar babbelen...op aanraden van een collega naar therapeut nummer vier gegaan: gedaan met babbelen; Een kwakzalver die me beloofde in vier sessies (en een bom geld) van al mijn trauma's te verlossen: nog half onder hypnose naar huis gereden met de wagen en nog een ongeval op de koop toe! (gelukkig niets ernstigs, enkel blikschade en geen verdere betrokkenen dan ikzelf). Op aanraden van nog een collega uiteindelijk bij therapeut nummer vijf aangekomen, na 9 jaar schipperen tussen allerhande therapeuten! Op een half jaar tijd was ik compleet een ander mens! Sterk als nooit ervoren, ik wist wie ik was, wat ik wou en nu kan ik nee zeggen wanneer ik niet wil, mààr, ik heb ook leren zeggen wat ik wél wil (wat toch even belangrijk is). Deze therapeute is een gedragstherapeute, ze heeft me aan mezelf leren werken en gezien je je "beterschap" niet van een ander laat afhangen alsof het tovenaars zijn, maar je zélf aan je beterschap werkt, is gedragstherapie vanaf nu één van de weinige therapieën waarin ik echt geloof.
Succes! Als je elkaar graag ziet, zoek dan een oplossing sàmen! Ze zal je eeuwig dankbaar zijn en haar vertrouwen zal nog dieper in je geworteld geraken!
dinsdag 25 oktober 2011 om 16:12
Ik bedoelde "andere therapeut zoeken" tov die waar je het in het begin van je topic over had.
Al frons ik ook een beetje mijn wenkbrauwen bij het horen van je verhaal van de seksuoloog waar jullie samen naartoe gaan.
Ok, geen seks omdat zij het niet wil. En heeft mr/mevr de seksuoloog ook enig begrip voor jouw standpunt daarin? Krijg je alternatieven aangeboden (buiten het dan buitenshuis te gaan zoeken), krijgt ze "oefeningen" mee om haar lichaam weer als het hare te accepteren?
Als je zegt dat je het gevoel hebt dat het nog meer bergaf gaat nu, hou ik toch een beetje mijn hart vast.
Iemand sprak van EMDR, voor mij heeft dat in de verste verte niet geholpen (dat was dus vlak voor dat auto-ongevalletje), maar daarom kan het wel voor iemand anders werken, natuurlijk.
Al frons ik ook een beetje mijn wenkbrauwen bij het horen van je verhaal van de seksuoloog waar jullie samen naartoe gaan.
Ok, geen seks omdat zij het niet wil. En heeft mr/mevr de seksuoloog ook enig begrip voor jouw standpunt daarin? Krijg je alternatieven aangeboden (buiten het dan buitenshuis te gaan zoeken), krijgt ze "oefeningen" mee om haar lichaam weer als het hare te accepteren?
Als je zegt dat je het gevoel hebt dat het nog meer bergaf gaat nu, hou ik toch een beetje mijn hart vast.
Iemand sprak van EMDR, voor mij heeft dat in de verste verte niet geholpen (dat was dus vlak voor dat auto-ongevalletje), maar daarom kan het wel voor iemand anders werken, natuurlijk.
donderdag 27 oktober 2011 om 18:59
Hoi Robert,
Wat ben jij een geduldig en geweldige kerel. Petje af.
Maar ik heb het wel met je te doen. Want dit gun je niemand, dit wachten op ..."ooit".....(?)
Eerlijk gezegd, als mijn man een soortgelijk trauma had gehad en dus niet/nauwlijks seks met mij wilde weet ik niet of ik zoveel geduld had gehad.
(En ik hoef écht niet 3x/week seks, 3x per maand is meer dan genoeg )
Ik geloof ook dat iemand al is het nog zo'n erg trauma wel geholpen kán worden. Maar dan moet je zelf wel heel erg willen.
Anders werkt het niet.
Als ze alleen voor jouw gemoedsrust naar de therapeut gaat, maar als het voor haarzelf eigenlijk niet echt nodig is, werkt het niet.
Heel veel sterkte.
Wat ben jij een geduldig en geweldige kerel. Petje af.
Maar ik heb het wel met je te doen. Want dit gun je niemand, dit wachten op ..."ooit".....(?)
Eerlijk gezegd, als mijn man een soortgelijk trauma had gehad en dus niet/nauwlijks seks met mij wilde weet ik niet of ik zoveel geduld had gehad.
(En ik hoef écht niet 3x/week seks, 3x per maand is meer dan genoeg )
Ik geloof ook dat iemand al is het nog zo'n erg trauma wel geholpen kán worden. Maar dan moet je zelf wel heel erg willen.
Anders werkt het niet.
Als ze alleen voor jouw gemoedsrust naar de therapeut gaat, maar als het voor haarzelf eigenlijk niet echt nodig is, werkt het niet.
Heel veel sterkte.
vrijdag 28 oktober 2011 om 13:32
Ik lees dat je dus al 4 jaar aan het aanmodderen bent. Ga samen in therapie en als dat niet werkt zoek een andere vrouw, maar pas je selectiecriteria wel aan, want daar is het hier duidelijk misgegaan. Het klinkt vrij hard wat ik zeg, maar op termijn gaat dit toch fout, als jullie sexueel geen weg kunnen vinden om samen te genieten. Dan kun je beter op je 33e stoppen dan over 5 jaar.
vrijdag 28 oktober 2011 om 21:24
Bedankt voor jullie steun en reacties, maar ik ben ook niet de perfecte mens. Toch werk ik inderdaad hard voor haar, en ben ik zeker van het feit dat velen veel eerder de handdoek in de ring hebben geworpen. Ondanks dat ik mij vaak afgewezen voel, en ondanks dat zij mij ook heeft gekwetst door bepaalde handelingen, vind ik dat mijn vrouw het verdiend dat een partner hard voor haar werkt en geduld toont. Ik zie wel dat ze mij niet moedwillig afwijst, maar er echt moeite mee heeft. Het is een bijzondere vrouw, en dus is het het waard om nog door te zetten.
vrijdag 28 oktober 2011 om 21:28
@imke
Fijn dat jij nu veel beter in je vel zit. Fijn dat je eindelijk een goede therapeut hebt gevonden,. Er zit veel wijsheid in wat je schrijft en ik waardeer je uitgebreide reactie. Je hebt gelijk dat ik voorzichtig moet zijn om naar een andere vrouw te gaan, maar mijn god, soms loop ik tegen een muur op van spanning, vermoeidheid en frustratie, en dan wordt de neiging sterk om dit toch voor te stellen bij mijn vriendin. Ik neem je adviezen ter harte, dank je.
Fijn dat jij nu veel beter in je vel zit. Fijn dat je eindelijk een goede therapeut hebt gevonden,. Er zit veel wijsheid in wat je schrijft en ik waardeer je uitgebreide reactie. Je hebt gelijk dat ik voorzichtig moet zijn om naar een andere vrouw te gaan, maar mijn god, soms loop ik tegen een muur op van spanning, vermoeidheid en frustratie, en dan wordt de neiging sterk om dit toch voor te stellen bij mijn vriendin. Ik neem je adviezen ter harte, dank je.
maandag 21 november 2011 om 14:18
hoi robert vind het het maar een moeilijk onderwerp om waar jij mee te dealen hebt voorral om dit op te lossen vind juo wel een vent met veel respect voor juo vriendin ik lees dat je nu hulp hebt van een terapeut ik hoop echt dat je er samen uit komt maar alsdat niet wil zal je toch stappen moeten ondernemen voor je elf maar mijn vraag iswaaromblijf je zo lang bij elkaar zijn er soms vor juo ook nog andere zaken die mee spelen dat jij nog bij haar blijft ?
maandag 21 november 2011 om 19:54
hoi robert ik heb hier even mijn gedachten overlaten gaan en even gebrainstormt dit is niet zo maar wat ik heb ook het hele forum nu gelezen kwa reactie,s tips die hier aan jou gegeven worden zijn zijn meestal goed maar juist veel ook weer niet
ik had je al en aantal vragen gesteld
en daardoor kom ik op het volgende volgens mij zit je zelf erg met je zelf in de knoop sex is een belangrijk onderdeel van je relatie
maar kun je het ook bespreekbaar maken wat je je mist op seks gebied met jou vriendin of lukt dat niet ?
zou nee probeer dat zeg haar wat je wil doen stap voor stap
tevens kun je haar ook laten weten dat je seks wilt en haar dan de leiding laten nemen zodat zei precies in haar hoofd kan uitvoeren tijdens de liefde te bedrijven wat er gaat gebeuren dat is voor haar een veilig gevoel maar ook spannend voor jou en opwindend omdat jij dan niet weet wat er gaat gebeuren
probeer doormiddel van een rollen spel het ijs te breken ofzo
of elkaar gewoon meer een rustige plek op te zoeken waar ze zich op d,r gemak voelt
ze moet zeker in therapie want jullie moeten daar aan werken
wat ik begreep doet ze dat ook en hoe verlopen de gesprekken daar heb je daar wat aan krijgen jullie opdrachten mee die je moet uitvoeren
ik hoop dat ik je wat goede tips heb gegeven en ik kom hier nog wel weer opterug maar wees verstandig en zoek het niet buiten de deur straks zijn jullie mekaar kwijt en kwijt is denk ik voor altyd groetjes l en zet hem op toy toy rood hartje en als je er wat mme bent op geschoten laat je me het weten!
ik had je al en aantal vragen gesteld
en daardoor kom ik op het volgende volgens mij zit je zelf erg met je zelf in de knoop sex is een belangrijk onderdeel van je relatie
maar kun je het ook bespreekbaar maken wat je je mist op seks gebied met jou vriendin of lukt dat niet ?
zou nee probeer dat zeg haar wat je wil doen stap voor stap
tevens kun je haar ook laten weten dat je seks wilt en haar dan de leiding laten nemen zodat zei precies in haar hoofd kan uitvoeren tijdens de liefde te bedrijven wat er gaat gebeuren dat is voor haar een veilig gevoel maar ook spannend voor jou en opwindend omdat jij dan niet weet wat er gaat gebeuren
probeer doormiddel van een rollen spel het ijs te breken ofzo
of elkaar gewoon meer een rustige plek op te zoeken waar ze zich op d,r gemak voelt
ze moet zeker in therapie want jullie moeten daar aan werken
wat ik begreep doet ze dat ook en hoe verlopen de gesprekken daar heb je daar wat aan krijgen jullie opdrachten mee die je moet uitvoeren
ik hoop dat ik je wat goede tips heb gegeven en ik kom hier nog wel weer opterug maar wees verstandig en zoek het niet buiten de deur straks zijn jullie mekaar kwijt en kwijt is denk ik voor altyd groetjes l en zet hem op toy toy rood hartje en als je er wat mme bent op geschoten laat je me het weten!
dinsdag 22 november 2011 om 09:46
donderdag 1 december 2011 om 15:47
Update.
Dank voor alle lieve reacties van de mensen in dit topic.
Sorry dat ik op de laatste reacties niet meer gereageerd
heb. Het was allemaal vrij heftig.
De relatie tussen mij en mijn vriendin is inmiddels voorbij.
Helaas ook op een wat nare manier, zij heeft mij min of meer laten vallen, althans zo ervaar ik het. Ik heb proberen te communiceren met haar over hoe wij de intimiteit konden verbeteren maar het was voor haar veel te beklemmend. Zij was gewoon niet in staat om te geven wat ik nodig had, ze wilde de binding niet geven. Al weet ik dat ze hier veel onder lijdt, ik ben er wel boos over. Ik heb mij hard voor haar ingezet om haar het vertrouwen te geven wat ze nodig heeft, en zodra we het dan over mijn behoeften hebben vertrekt ze met de noorderzon. Ze heeft slechts een briefje achtergelaten wanneer ze schreef dat ze van mij hield maar dat ze dit niet meer kan. Ik heb sinds 29 oktober niet meer van haar vernomen. Al ken ik haar nu al heel veel jaren, en ik weet dat ze het niet kwaad bedoelt, het maakt het er niet makkelijker op.
Ze heeft ook wel echt haar best gedaan voor mij. Ik denk dat ik wel altijd rekening heb gehouden met dit scenario. Intimiteit bracht haar (bijna altijd, en vooral de laatste tijd) in paniek.
Op het moment ervaar
ik het zoals Suzy65 het beschreef, zij schreef in dit topic eens:
"Toch vanuit die onzekerheid is het ergens ook een emotionele chantage, want ergens moet jij alsmaar bewijzen dat je ook zonder fijne seksuele omgang wel 100% voor haar gaat en blijft gaan. Waarmee zij een soort onvoorwaardelijke liefde wil ontvangen, (nl acceptatie zoals zij is, zoals zij zich voelt, zoals zij in periodes afstand neemt). Jij moet standvastig en liefhebbend zijn en blijven en zij mag (want met reden/ rechtvaardiging) daar (in periodes) niet toe in staat zijn."
Nogmaals bedankt voor al jullie hulp.
Robert
Kleine correctie: via een vriendin heeft ze nog laten weten dat ze hier veel moeite mee heeft en dat ze het jammer vindt, maar dat ze niet weet wat ze moet doen.
Dank voor alle lieve reacties van de mensen in dit topic.
Sorry dat ik op de laatste reacties niet meer gereageerd
heb. Het was allemaal vrij heftig.
De relatie tussen mij en mijn vriendin is inmiddels voorbij.
Helaas ook op een wat nare manier, zij heeft mij min of meer laten vallen, althans zo ervaar ik het. Ik heb proberen te communiceren met haar over hoe wij de intimiteit konden verbeteren maar het was voor haar veel te beklemmend. Zij was gewoon niet in staat om te geven wat ik nodig had, ze wilde de binding niet geven. Al weet ik dat ze hier veel onder lijdt, ik ben er wel boos over. Ik heb mij hard voor haar ingezet om haar het vertrouwen te geven wat ze nodig heeft, en zodra we het dan over mijn behoeften hebben vertrekt ze met de noorderzon. Ze heeft slechts een briefje achtergelaten wanneer ze schreef dat ze van mij hield maar dat ze dit niet meer kan. Ik heb sinds 29 oktober niet meer van haar vernomen. Al ken ik haar nu al heel veel jaren, en ik weet dat ze het niet kwaad bedoelt, het maakt het er niet makkelijker op.
Ze heeft ook wel echt haar best gedaan voor mij. Ik denk dat ik wel altijd rekening heb gehouden met dit scenario. Intimiteit bracht haar (bijna altijd, en vooral de laatste tijd) in paniek.
Op het moment ervaar
ik het zoals Suzy65 het beschreef, zij schreef in dit topic eens:
"Toch vanuit die onzekerheid is het ergens ook een emotionele chantage, want ergens moet jij alsmaar bewijzen dat je ook zonder fijne seksuele omgang wel 100% voor haar gaat en blijft gaan. Waarmee zij een soort onvoorwaardelijke liefde wil ontvangen, (nl acceptatie zoals zij is, zoals zij zich voelt, zoals zij in periodes afstand neemt). Jij moet standvastig en liefhebbend zijn en blijven en zij mag (want met reden/ rechtvaardiging) daar (in periodes) niet toe in staat zijn."
Nogmaals bedankt voor al jullie hulp.
Robert
Kleine correctie: via een vriendin heeft ze nog laten weten dat ze hier veel moeite mee heeft en dat ze het jammer vindt, maar dat ze niet weet wat ze moet doen.
donderdag 1 december 2011 om 19:17
Robert, wees blij dat je er vanaf bent. Hoe spijtig haar verleden ook, ze stelt zich erg egoïstisch op zoals je zelf al omschreef. Mensen met zulke ernstige problemen zouden bij zichzelf te rade moeten gaan, of zij wel een relatie zouden moeten willen.
Hoewel velen het niet met me eens zijn: intimiteit, aandacht én sex zijn van fundamenteel belang voor je relatie. Wanneer dat ontbreekt is je relatie ten dode opgeschreven.
Sterkte. Laat haar "vriendjes" zijn met iemand anders, en zoek voor jezelf een "gezonde" vrouw. Iemand met wie je wel wilde nachten kunt beleven. Je bent maar 1 keer jong......
Hoewel velen het niet met me eens zijn: intimiteit, aandacht én sex zijn van fundamenteel belang voor je relatie. Wanneer dat ontbreekt is je relatie ten dode opgeschreven.
Sterkte. Laat haar "vriendjes" zijn met iemand anders, en zoek voor jezelf een "gezonde" vrouw. Iemand met wie je wel wilde nachten kunt beleven. Je bent maar 1 keer jong......
donderdag 1 december 2011 om 20:06
Robert, niet leuk dat het over is, maar je zult over een tijdje beseffen dat dit de beste keus is geweest.
Ik kan er zelf een boek over schrijven.
Werd op mijn 18e verliefd op een preuts, net meisje. Ik vond haar erg leuk en verder dan zoenen en een beetje aan de borsten komen zat er niet in. Op 22 jarige leeftijd gaan samenwonen en in therapie geweest voor de sexuele problemen. Wij wisten ook niet hoe het hoorde we waren elkaars 1e partner met wie we wat verder gingen. Op 27 jarige leeftijd getrouwd en ik hoopte door te trouwen met haar dat de sex makkelijker zou worden. Niet dus. Weer in therapie gegaan bij een sexuologe van de universiteit. Nadien ging het wat beter en we wilde ook kinderen. Dat koste niet zoveel moeite. De eerste was in één maand raak en de andere gingen net zo snel.
Uit haar jeugd bleek dat er op een kamp ooit eens iets was gebeurd, hoe en wat was niet helemaal duidelijk. Ze is daarna weer in therapie geweest bij wat andere therapeuten om blokkades op te heffen. Bleek niet te helpen. Toen we beiden midden veertig waren zijn we terug verhuisd naar onze geboorteplaats. Binnen zeer korte tijd kwam ze daar haar jeugdvriendje tegen. Een jaar later spraken ze regelmatig af en hebben wij een periode gekend waarin ze zeer vaak sex wilde. Daar ik vond dat ze wat te kloss werd met haar jeugdvriendje kapte ze dit af en was onze sex ook weer nihil. Toen viel bij mij het muntje en zijn we een jaar later gescheiden. Zoals het later aan mij uitgelegd werd door een therapeut heeft ze sex als chantagemiddel ingezet tegen wat zei wilde aandacht van mij op een andere manier. Achteraf hield ze dus helemaal niet van me en wilde ze eigenlijk wat anders. Nu jaren later heb ik een vriendin waarin we wel een goede sexrelatie hebben. Nu begrijp ik hoe het allemaal in elkaar zat en heb er spijt van dat het zo lang geduurd heeft. Maar ja je bent getrouwd en hebt een aantal kinderen dus zo makkelijk loop je dan ook niet weg.
Ik had gewild dat ik vor ik haar heb leren kennen al wat meer levenservaring had maar ja dat was niet zo.
Ik kan er zelf een boek over schrijven.
Werd op mijn 18e verliefd op een preuts, net meisje. Ik vond haar erg leuk en verder dan zoenen en een beetje aan de borsten komen zat er niet in. Op 22 jarige leeftijd gaan samenwonen en in therapie geweest voor de sexuele problemen. Wij wisten ook niet hoe het hoorde we waren elkaars 1e partner met wie we wat verder gingen. Op 27 jarige leeftijd getrouwd en ik hoopte door te trouwen met haar dat de sex makkelijker zou worden. Niet dus. Weer in therapie gegaan bij een sexuologe van de universiteit. Nadien ging het wat beter en we wilde ook kinderen. Dat koste niet zoveel moeite. De eerste was in één maand raak en de andere gingen net zo snel.
Uit haar jeugd bleek dat er op een kamp ooit eens iets was gebeurd, hoe en wat was niet helemaal duidelijk. Ze is daarna weer in therapie geweest bij wat andere therapeuten om blokkades op te heffen. Bleek niet te helpen. Toen we beiden midden veertig waren zijn we terug verhuisd naar onze geboorteplaats. Binnen zeer korte tijd kwam ze daar haar jeugdvriendje tegen. Een jaar later spraken ze regelmatig af en hebben wij een periode gekend waarin ze zeer vaak sex wilde. Daar ik vond dat ze wat te kloss werd met haar jeugdvriendje kapte ze dit af en was onze sex ook weer nihil. Toen viel bij mij het muntje en zijn we een jaar later gescheiden. Zoals het later aan mij uitgelegd werd door een therapeut heeft ze sex als chantagemiddel ingezet tegen wat zei wilde aandacht van mij op een andere manier. Achteraf hield ze dus helemaal niet van me en wilde ze eigenlijk wat anders. Nu jaren later heb ik een vriendin waarin we wel een goede sexrelatie hebben. Nu begrijp ik hoe het allemaal in elkaar zat en heb er spijt van dat het zo lang geduurd heeft. Maar ja je bent getrouwd en hebt een aantal kinderen dus zo makkelijk loop je dan ook niet weg.
Ik had gewild dat ik vor ik haar heb leren kennen al wat meer levenservaring had maar ja dat was niet zo.
donderdag 1 december 2011 om 20:11
Ik waardeer je steun Mopsie41, bedankt daarvoor, al deel ik je verwijten niet helemaal. Iedereen verdient het om een relatie te hebben, en dat geldt ook voor mensen die "moeilijk" zijn. Vaak hebben zij een geschiedenis van enige ellende, dus ook zij verdienen het niet om nog eens dubbel gestraft te worden door geen relatie te "mogen" hebben.
Wat mensen met dergelijke problemen echter wel moeten beseffen is dat als zij geen intmiteit willen, of niet kwetsbaar durven te zijn, dat dit noodgedwongen betekent dat de partner extra kwetsbaar is. In hun eigen angsten kunnen ze op vrij harde wijze over de ander heenlopen. De partner wordt vaak gezien als vijand met nare behoeften, terwijl de partner juist een bondgenoot wilt zijn die liefde brengt. Dat is tragisch. Zoals iemand anders op dit forum zijn, je zou niet gestraft mogen worden omdat je bij iemand wilt zijn.
Wat mensen met dergelijke problemen echter wel moeten beseffen is dat als zij geen intmiteit willen, of niet kwetsbaar durven te zijn, dat dit noodgedwongen betekent dat de partner extra kwetsbaar is. In hun eigen angsten kunnen ze op vrij harde wijze over de ander heenlopen. De partner wordt vaak gezien als vijand met nare behoeften, terwijl de partner juist een bondgenoot wilt zijn die liefde brengt. Dat is tragisch. Zoals iemand anders op dit forum zijn, je zou niet gestraft mogen worden omdat je bij iemand wilt zijn.
donderdag 1 december 2011 om 20:31
@Pieter_D
Bedankt voor jouw reactie.
Ik zie dat jij ook erg je best hebt gedaan.
Wat kunnen mensen toch complex in elkaar steken.
Ik begrijp ook niet hoe iemand zijn of haar partner kunt "chanteren".
Jammer dat je er achter kwam dat je het te lang door hebt laten gaan, maar ik begrijp het heel goed gezien je situatie.
Bedankt voor jouw reactie.
Ik zie dat jij ook erg je best hebt gedaan.
Wat kunnen mensen toch complex in elkaar steken.
Ik begrijp ook niet hoe iemand zijn of haar partner kunt "chanteren".
Jammer dat je er achter kwam dat je het te lang door hebt laten gaan, maar ik begrijp het heel goed gezien je situatie.
donderdag 1 december 2011 om 20:43
Robert,
Ik verwijt niemand iets, ik ben alleen van mening dat deze mensen geen geschikt relatie materiaal zijn, omdat hun onvermogen tot (lichamelijk) liefhebben een te grote stempel drukt op de partner en de relatie.
Maar ieder mag er zijn eigen mening op nahouden toch?
Als je hier alleen al op het forum kijkt, hoeveel mensen gebrek aan intimiteit als een groot probleem ervaren, blijkt het toch wel een enorm issue te zijn. En jouw relatie heeft het helaas ook niet overleefd.....Sex is niet belangrijk, maar wacht maar tot je ongewild "droog" wordt gezet.
Overigens had ik uit jouw verhaal begrepen, dat jouw ex alles op intiem gebied als"druk" ervaart. Zo kun je toch niet leven?
En dan weer wel een tijdje sex, en dan weer niet (omdat alles bovenkomt). Een simpele massage wordt al een heet hangijzer.....Weg spontaniteit ook.
Ik hoop voor jou dat je een leuke vrouw tegenkomt.
Ik verwijt niemand iets, ik ben alleen van mening dat deze mensen geen geschikt relatie materiaal zijn, omdat hun onvermogen tot (lichamelijk) liefhebben een te grote stempel drukt op de partner en de relatie.
Maar ieder mag er zijn eigen mening op nahouden toch?
Als je hier alleen al op het forum kijkt, hoeveel mensen gebrek aan intimiteit als een groot probleem ervaren, blijkt het toch wel een enorm issue te zijn. En jouw relatie heeft het helaas ook niet overleefd.....Sex is niet belangrijk, maar wacht maar tot je ongewild "droog" wordt gezet.
Overigens had ik uit jouw verhaal begrepen, dat jouw ex alles op intiem gebied als"druk" ervaart. Zo kun je toch niet leven?
En dan weer wel een tijdje sex, en dan weer niet (omdat alles bovenkomt). Een simpele massage wordt al een heet hangijzer.....Weg spontaniteit ook.
Ik hoop voor jou dat je een leuke vrouw tegenkomt.
vrijdag 2 december 2011 om 19:37
Robert,
Ik wens je een liefdevolle mooie toekomst met een relatie waarin het op alle vlakken goed draait! Het is zàlig een relatie te hebben waarin je je 100% goed voelt en elkaar vertrouwt.
Ook k stond ooit in de schoenen van je ex, ik wou liefst een sexloze relatie, voelde me niet op mijn gemak, was bang, vond dat allemaal veel te dominant,...en ben daardoor toch wel een aantal relaties aangegaan waarvoor ik gewoon psychologisch niet klaar voor was. Eérst schoon schip maken met je eigen problemen vooraleer je er een man in meesleurt, is wat ik eruit geleerd heb. Dus: na mijn vorige relatie ben ik in therapie gegaan bij een gedragstherapeute en als een ander mens eruit gekomen!
En natuurlijk "vloek" ik nu af en toe ook wel eens op mijn vriend;-) niemand is perfect, hé (ook ik niet!), maar goh, wat is dit een andere relatie dan dat ik gewoon ben!!! En wat kan ik mezelf zijn bij hem! En mezelf helemaal geven!
Voor je ex hoop ik dat ze zich ooit in een relatie volledig zal kunnen geven. En dat ze toch wel eens eerst voor zichzelf alles op een rijtje zet voor ze nog eens het onmogelijke van een man verwacht en hem vervolgens voor schuppezot laat zitten met een berg spijtbetuigingen (waar jij niets aan hebt...)
Ik wens je een liefdevolle mooie toekomst met een relatie waarin het op alle vlakken goed draait! Het is zàlig een relatie te hebben waarin je je 100% goed voelt en elkaar vertrouwt.
Ook k stond ooit in de schoenen van je ex, ik wou liefst een sexloze relatie, voelde me niet op mijn gemak, was bang, vond dat allemaal veel te dominant,...en ben daardoor toch wel een aantal relaties aangegaan waarvoor ik gewoon psychologisch niet klaar voor was. Eérst schoon schip maken met je eigen problemen vooraleer je er een man in meesleurt, is wat ik eruit geleerd heb. Dus: na mijn vorige relatie ben ik in therapie gegaan bij een gedragstherapeute en als een ander mens eruit gekomen!
En natuurlijk "vloek" ik nu af en toe ook wel eens op mijn vriend;-) niemand is perfect, hé (ook ik niet!), maar goh, wat is dit een andere relatie dan dat ik gewoon ben!!! En wat kan ik mezelf zijn bij hem! En mezelf helemaal geven!
Voor je ex hoop ik dat ze zich ooit in een relatie volledig zal kunnen geven. En dat ze toch wel eens eerst voor zichzelf alles op een rijtje zet voor ze nog eens het onmogelijke van een man verwacht en hem vervolgens voor schuppezot laat zitten met een berg spijtbetuigingen (waar jij niets aan hebt...)
zaterdag 3 december 2011 om 03:29
Dag Imke,
Fijn om te horen dat je jij je nu veel beter met jezelf voelt.
En fijn dat je mij een goede relatie toe wenst, en dart jij deze inmiddels gevonden hebt.
Ik hoop echt dat mijn ex een ontwikkeling mag doormaken waarin ze meer rust mag krijgen in het aangaan van intimiteit.
Ik wist eigenlijk wel, al besef ik het nu steeds meer, hoe belangrijk intimiteit is. Maar vooral ook hoe belangrijk het is dat je de andere niet steeds afwijst. Dat is psychologisch verwoestend....
Fijn om te horen dat je jij je nu veel beter met jezelf voelt.
En fijn dat je mij een goede relatie toe wenst, en dart jij deze inmiddels gevonden hebt.
Ik hoop echt dat mijn ex een ontwikkeling mag doormaken waarin ze meer rust mag krijgen in het aangaan van intimiteit.
Ik wist eigenlijk wel, al besef ik het nu steeds meer, hoe belangrijk intimiteit is. Maar vooral ook hoe belangrijk het is dat je de andere niet steeds afwijst. Dat is psychologisch verwoestend....
