Seks
alle pijlers
Wanneer is het teveel?
dinsdag 5 december 2017 om 09:31
Ik zou dit graag serieus bespreken. Misschien komt mijn post wat vreemd over, maar het oefent weliswaar veel invloed uit in mijn leven.
Ik sta elke ochtend steevast op met een ochtenderectie. Ik ga dan "duwen" tegen mijn vriendin, maar voor haar is dat dan te vroeg. Ik moet, ja moet, mijzelf dan behelpen of ik loop de hele ochtend aan seks te denken. Na het middageten is ze wakker en dan wordt "hij" ook terug wakker. Voor de nacht valt heb ik misschien 10 orgasmes gehad waarvan ik mezelf het meeste geholpen heb. Anders is het onleefbaar voor haar.
Ze heeft al meermaals aangegeven dat elkaar graag zien veel meer is dan seks. Het is soms oncontroleerbaar en domineert echt mijn hele denkwereld. Ik moet regelmatig mezelf even afzonderen om ontladen terug te komen of ik kan simpelweg niet functioneren.
Soms heb ik visite of ben ik op visite en krijg ik erecties wat uiteraard genant is.
Wij hebben al therapie overwogen. Ik heb ook een lange tijd aan "zelfmedicatie" gedaan waar mijn seksuele verlangens enigszins geremd werden. Maar ik ben nu al enige maanden "nuchter" en dat is nu overgesprongen naar een "seksverslaving" (?).
Zelf vind ik het vrij gezond, maar er is altijd wel "iets" dat mijn leven domineert. Is het niet alcohol is het wel seks, Het probleem verschuift zich gewoon en de ene verslaving zoekt afleiding in de andere.
Of zoiets.
Ik sta elke ochtend steevast op met een ochtenderectie. Ik ga dan "duwen" tegen mijn vriendin, maar voor haar is dat dan te vroeg. Ik moet, ja moet, mijzelf dan behelpen of ik loop de hele ochtend aan seks te denken. Na het middageten is ze wakker en dan wordt "hij" ook terug wakker. Voor de nacht valt heb ik misschien 10 orgasmes gehad waarvan ik mezelf het meeste geholpen heb. Anders is het onleefbaar voor haar.
Ze heeft al meermaals aangegeven dat elkaar graag zien veel meer is dan seks. Het is soms oncontroleerbaar en domineert echt mijn hele denkwereld. Ik moet regelmatig mezelf even afzonderen om ontladen terug te komen of ik kan simpelweg niet functioneren.
Soms heb ik visite of ben ik op visite en krijg ik erecties wat uiteraard genant is.
Wij hebben al therapie overwogen. Ik heb ook een lange tijd aan "zelfmedicatie" gedaan waar mijn seksuele verlangens enigszins geremd werden. Maar ik ben nu al enige maanden "nuchter" en dat is nu overgesprongen naar een "seksverslaving" (?).
Zelf vind ik het vrij gezond, maar er is altijd wel "iets" dat mijn leven domineert. Is het niet alcohol is het wel seks, Het probleem verschuift zich gewoon en de ene verslaving zoekt afleiding in de andere.
Of zoiets.
dinsdag 5 december 2017 om 17:18
Heb jij mijn familie wel eens meegemaakt als ze gedronken hebben?Framberry schreef: ↑05-12-2017 16:58Dat is een behoorlijk kinderachtige manier als je het mij vraagt. Niet op de inhoud, maar op het verloop van het proces.
Jou wordt gevraagd iets te laten en daar staat meteen tegenover dat een ander ook iets moet laten omdat het anders niet eerlijk is.
En wat als dit niet gehonoreerd wordt?
Het maakt omgaan met mensen inderdaad knap lastig als jij niet onbaatzuchtig kan zijn
Waarom zou ik iets moeten laten dat niemand stoort maar mogen zij wel iets nuttigen van een ergere graad? Louter omdat iemand principeel tegen wiet is? Ik ben principieel tegen alcohol (regelmatig dronken klop gehad van vader), waarom is mijn oudste broer zijn mening dan belangrijker dan de mijne?
Ik vind het van hun belachelijk, en niet van mezelf. Ik verwacht niets van een ander, gewoon een gezellig kerstfeest waar iedereen lekker zijn eigen ding kan doen. Als ik even blokje rond ga om iets te blowen, wie is een ander om zich daar aan te storen of het mij te verbieden? Dat is toch dictatoriaal?
dinsdag 5 december 2017 om 17:26
Knap dat je op je eigen manier hiermee aan de slag bent gegaan.SirLixAlot schreef: ↑05-12-2017 17:11Dank je. Ik denk dat ik het meeste uit mijn verleden verwerkt heb door er een boek over te schrijven. Ik heb daar oorzaak van gevolg gescheiden en dat hielp heel goed. Een label had mij nochtans op jongere leeftijd kunnen helpen. Ik ben de 30 moeten passeren alvorens ik mijn label kreeg. Ik heb al een vorm van therapie achter de rug, maar dat was meer op mijn gebruik dan verleden gericht. Vanaf het woord autisme en adhd viel daagde het mij dus waarom ik zo'n moeite met alles had. Dat plus ik heb geen basis van thuis uit meegekregen. Moeder nam valium, vader sterke drank met een kwade dronk. Ik neem het mijn moeder niet kwalijk, het moet niet gemakkelijk geweest zijn voor haar.
Misschien dat dit enigszins invloed heeft op mijn huidige verlangen naar eenheid?
Ik ben me veel gaan verdiepen in onveilige hechting. Dat heeft me veel inzichten gegeven. Jij bent ook onveilig gehecht. Dat betekend niet dat je je ouders de schuld hoeft te geven. Het betekend wel dat je daardoor in relaties moeite hebt met verbinden. De eenheid die je zoekt is daarvan een gevolg. Die heb ik ook jaren gezocht. Ik heb uiteindelijk geleerd de eenheid in mezelf te vinden. Te durven houden van mezelf. Voor mij een hele weg, ben er nog lang niet. Maar daardoor ben ik ervan overtuigd dat de basis om eenheid te ervaren in jezelf ligt.
Zelfliefde is voor mij de sleutel naar verbinding met jezelf, de maatschappij en je omstanders. Je ontwikkeld emphatie, zorgzaamheid, betrokkenheid, liefdevolle grenzen, loyaliteit, etc.
Laatst zei iemand tegen mij; je kan pas loyaal zijn naar een ander als je loyaal durft te zijn naar jezelf.
dinsdag 5 december 2017 om 17:32
Even terug op je hoofdpunt; seks en je vriendin.
Durf open en eerlijk een gesprek aan te gaan. Dit kan je doen door haar voluit te laten praten en haar niet te veroordelen. Door haar emoties te laten zijn, niet in de verdediging te schieten, niet aangevallen te voelen en haar waarheid aan te horen.
Dan kan je daarna jouw verhaal doen. Waarom je de situaties zo ziet. Jouw normen en waarden en wat seks voor jouw betekend.
Eenheid krijg je ook door je kwetsbaar te durven opstellen en de ander daarvoor de kans te geven. Je mag beiden dan zijn wie je bent, inclusief je gevoelens, je gedachtens en verlangens.
Durf open en eerlijk een gesprek aan te gaan. Dit kan je doen door haar voluit te laten praten en haar niet te veroordelen. Door haar emoties te laten zijn, niet in de verdediging te schieten, niet aangevallen te voelen en haar waarheid aan te horen.
Dan kan je daarna jouw verhaal doen. Waarom je de situaties zo ziet. Jouw normen en waarden en wat seks voor jouw betekend.
Eenheid krijg je ook door je kwetsbaar te durven opstellen en de ander daarvoor de kans te geven. Je mag beiden dan zijn wie je bent, inclusief je gevoelens, je gedachtens en verlangens.
dinsdag 5 december 2017 om 17:40
Nee dat heb ik niet.SirLixAlot schreef: ↑05-12-2017 17:18
Heb jij mijn familie wel eens meegemaakt als ze gedronken hebben?
Waarom zou ik iets moeten laten dat niemand stoort maar mogen zij wel iets nuttigen van een ergere graad? Louter omdat iemand principeel tegen wiet is? Ik ben principieel tegen alcohol, waarom is mijn oudste broer zijn mening dan belangrijker dan de mijne?
Ik vind het van hun belachelijk, en niet van mezelf. Ik verwacht niets van een ander, gewoon een gezellig kerstfeest waar iedereen lekker zijn eigen ding kan doen. Als ik even blokje rond ga om iets te blowen, wie is een ander om zich daar aan te storen of het mij te verbieden? Dat is toch dictatoriaal?
De mening van je broer lijkt me belangrijker gevonden te worden omdat het minder mensen iets verbiedt, namelijk alleen jou. Dit is misschien hypocriet, maar heel sec lijkt me dat de reden.
Jij kan hier mee omgaan zoals je wil. Je kan wel gaan, je kan niet gaan. Doe wat je wil, maar ga er niet vanuit dat de ander wel zal veranderen. En kies voor de situatie waar jij je het beste bij voelt
dinsdag 5 december 2017 om 17:43
Dank. Ook vandaag ben ik aan de slag met mezelf gegaan. Het is nu ongeveer 10h geleden sedert mijn laatste orgasme. Dat is al behoorlijk wat. Toegegeven, ik heb heel de dag aan de computer gezeten, maar het is een begin.Ikkuz schreef: ↑05-12-2017 17:26Knap dat je op je eigen manier hiermee aan de slag bent gegaan.
Ik ben me veel gaan verdiepen in onveilige hechting. Dat heeft me veel inzichten gegeven. Jij bent ook onveilig gehecht. Dat betekend niet dat je je ouders de schuld hoeft te geven. Het betekend wel dat je daardoor in relaties moeite hebt met verbinden. De eenheid die je zoekt is daarvan een gevolg. Die heb ik ook jaren gezocht. Ik heb uiteindelijk geleerd de eenheid in mezelf te vinden. Te durven houden van mezelf. Voor mij een hele weg, ben er nog lang niet. Maar daardoor ben ik ervan overtuigd dat de basis om eenheid te ervaren in jezelf ligt.
Zelfliefde is voor mij de sleutel naar verbinding met jezelf, de maatschappij en je omstanders. Je ontwikkeld emphatie, zorgzaamheid, betrokkenheid, liefdevolle grenzen, loyaliteit, etc.
Laatst zei iemand tegen mij; je kan pas loyaal zijn naar een ander als je loyaal durft te zijn naar jezelf.
Ik wil mijn ouders niet nawijzen. Maar heb dit wel lang gedaan. Achteraf kon ik dankbaarheid opbrengen. Het heeft mij enigszins gesterkt tegen ander onheil in het leven. Veel was klein bier vergeleken met mijn verleden en daar kon ik dus enigszins dankbaarheid voor opbrengen. Ik heb mijn ouders ook een samenvatting van mijn boek gestuurd. Moeder verontschuldigde zich, vader later ook. Ze aanvaarden eindelijk dat ik anders ben en ik hoef in niemands voetsporen te volgen. Maar de schade was natuurlijk al wel gepleegd, ik was toen al voorbij jongvolwassenheid.
Ik haal wel voldoening uit mezelf, wanneer ik blow. Anders is dat een moeilijke opgave. Tjah, het is wat het is.
Loyaliteit naar mezelf toe gebeurt wel steeds meer. Ik ken mezelf nu ook beter en weet wat mijn pijnpunten zijn. Ik vermijd deze nog liever dan daarmee aan de slag te gaan. Het is simpel op te lossen, gewoon terug in oude routine komen. Maar of dit dan een oplossing voor de lange termijn is weet ik ook niet zo goed meer. Mijn onkel stierf aan longkanker door dezelfde levensstijl. Wij trokken heel hard op elkaar en heb de dood eigenlijk nooit verwerkt. Het daagt mij eigenlijk dat ik het gros niet verwerk maar opkrop en verdoof. Of seksuele afleiding zoeken om maar niet geconfronteerd te worden met deze resem aan gevoelens.
dinsdag 5 december 2017 om 17:46
Wie zijn zij mij iets te verbieden? Is het niet hypocriet? Als ik zoals hen onder invloed zou doen, men had recht van spreken. Maar zij gedragen zich "fout" onder gebruik, niet ik. Ik zit daar gewoon met rode ogen en een glimlach op mijn wezen. Veelal monden feestjes bij ons uit in ruzie door de alcohol.Framberry schreef: ↑05-12-2017 17:40Nee dat heb ik niet.
De mening van je broer lijkt me belangrijker gevonden te worden omdat het minder mensen iets verbiedt, namelijk alleen jou. Dit is misschien hypocriet, maar heel sec lijkt me dat de reden.
Jij kan hier mee omgaan zoals je wil. Je kan wel gaan, je kan niet gaan. Doe wat je wil, maar ga er niet vanuit dat de ander wel zal veranderen. En kies voor de situatie waar jij je het beste bij voelt
Als een ander niet gaat veranderen, mij goed. Maar waarom wil die ander mij dan wel veranderen? Dat is toch inconsequent?
dinsdag 5 december 2017 om 18:00
Bijt lekker zelf door die zure appel en beheers je.SirLixAlot schreef: ↑05-12-2017 16:38Ja gij draagt de broek thuis. Dat is nu wel duidelijk
Ik respecteer haar op andere manieren. Dit is gewoon een tijdelijke fase waar we even doorheen moeten. Ze zal nog een dikke maand door de zure appel heen moeten bijten.
Waar is de tijd van vroeger? Waar mannen heerschappij over vrouwen hadden en de vrouw zich onderdanig en gewillig moest opstellen? Misschien dat ik haar moet bekeren tot de islam? (dit is provocatie omdat ik u graag op uw paard zet)
Je bent letterlijk je relatie aan het verneuken.
dinsdag 5 december 2017 om 18:02
Maakt niet uit wie wie wil veranderen, het is verspilde moeite want jullie zijn het niet met elkaar eens.SirLixAlot schreef: ↑05-12-2017 17:46Wie zijn zij mij iets te verbieden? Is het niet hypocriet? Als ik zoals hen onder invloed zou doen, men had recht van spreken. Maar zij gedragen zich "fout" onder gebruik, niet ik. Ik zit daar gewoon met rode ogen en een glimlach op mijn wezen. Veelal monden feestjes bij ons uit in ruzie door de alcohol.
Als een ander niet gaat veranderen, mij goed. Maar waarom wil die ander mij dan wel veranderen? Dat is toch inconsequent?
Het is hypocriet, helemaal met je eens. Mensen zijn nu eenmaal egoïstische wezens van nature.
Wat mij helpt om niet alles pessimistisch in te zien is door te bedenken dat iedereen handelt met de beste intenties. Ik vind het de moeite waard om die intenties te weten te komen om meer begrip op te brengen.
Je krijgt het verzoek om iets niet te doen. Als je daar niet aan wil voldoen, dan hoeft het in deze toch ook niet. Dan ga je niet of wordt het geen fijn samenzijn omdat jij blowt en de rest drinkt.
dinsdag 5 december 2017 om 18:05
Ja het is natuurlijk moeilijk te genieten van iets wanneer men mij restricties op legt wegens "principes". Ik zet de mijne ook opzij om bij hen te zijn. Maar als er alsnog gedronken wordt verdwijn ik gewoon. Ik kan daar echt nuchter niet mee omgaan, ik moet mijn prikkels daarvoor helemaal lam leggen. Ik vermijd alle dronken mensen, niet enkel familie. Van hen wou ik dat nog verdragen, maar als zij mijn deel niet aanvaarden en zelfs verbieden is het geen feest meer he.Framberry schreef: ↑05-12-2017 18:02Maakt niet uit wie wie wil veranderen, het is verspilde moeite want jullie zijn het niet met elkaar eens.
Het is hypocriet, helemaal met je eens. Mensen zijn nu eenmaal egoïstische wezens van nature.
Wat mij helpt om niet alles pessimistisch in te zien is door te bedenken dat iedereen handelt met de beste intenties. Ik vind het de moeite waard om die intenties te weten te komen om meer begrip op te brengen.
Je krijgt het verzoek om iets niet te doen. Als je daar niet aan wil voldoen, dan hoeft het in deze toch ook niet. Dan ga je niet of wordt het geen fijn samenzijn omdat jij blowt en de rest drinkt.
dinsdag 5 december 2017 om 19:00
Als je wilt mag je me pben, ik ben wat te open op dit forum, dus kan zo herkend worden en vindt juist deze manier van anoniem zijn fijn. Maar mijn reacties worden te herkenbaar, ben niet zo goed hierin;)SirLixAlot schreef: ↑05-12-2017 17:43Dank. Ook vandaag ben ik aan de slag met mezelf gegaan. Het is nu ongeveer 10h geleden sedert mijn laatste orgasme. Dat is al behoorlijk wat. Toegegeven, ik heb heel de dag aan de computer gezeten, maar het is een begin.
Ik wil mijn ouders niet nawijzen. Maar heb dit wel lang gedaan. Achteraf kon ik dankbaarheid opbrengen. Het heeft mij enigszins gesterkt tegen ander onheil in het leven. Veel was klein bier vergeleken met mijn verleden en daar kon ik dus enigszins dankbaarheid voor opbrengen. Ik heb mijn ouders ook een samenvatting van mijn boek gestuurd. Moeder verontschuldigde zich, vader later ook. Ze aanvaarden eindelijk dat ik anders ben en ik hoef in niemands voetsporen te volgen. Maar de schade was natuurlijk al wel gepleegd, ik was toen al voorbij jongvolwassenheid.
Ik haal wel voldoening uit mezelf, wanneer ik blow. Anders is dat een moeilijke opgave. Tjah, het is wat het is.
Loyaliteit naar mezelf toe gebeurt wel steeds meer. Ik ken mezelf nu ook beter en weet wat mijn pijnpunten zijn. Ik vermijd deze nog liever dan daarmee aan de slag te gaan. Het is simpel op te lossen, gewoon terug in oude routine komen. Maar of dit dan een oplossing voor de lange termijn is weet ik ook niet zo goed meer. Mijn onkel stierf aan longkanker door dezelfde levensstijl. Wij trokken heel hard op elkaar en heb de dood eigenlijk nooit verwerkt. Het daagt mij eigenlijk dat ik het gros niet verwerk maar opkrop en verdoof. Of seksuele afleiding zoeken om maar niet geconfronteerd te worden met deze resem aan gevoelens.
Qua prikkels met je ouders/alcohol is herkenbaar. Ik kan met vriend aan mijn zijde ook niet veel drinken. Alleen met mijn eigen verjaardag eis ik dat ik veel mag drinken. Dan wil ik even helemaal los:D. Dat snapt hij ook en zorgt voor noodoplossingen als de triggers te groot zijn.
Maar met kerst, oud en nieuw en andere feestdagen is het al moeilijk genoeg. Dan houd ik er zeker rekening mee.
dinsdag 5 december 2017 om 19:37
Dank voor je aanbod. Ik denk niet dat mensen snel iemand zullen herkennen hoor. Of misschien ben ik daarin wat naïef.Ikkuz schreef: ↑05-12-2017 19:00Als je wilt mag je me pben, ik ben wat te open op dit forum, dus kan zo herkend worden en vindt juist deze manier van anoniem zijn fijn. Maar mijn reacties worden te herkenbaar, ben niet zo goed hierin;)
Qua prikkels met je ouders/alcohol is herkenbaar. Ik kan met vriend aan mijn zijde ook niet veel drinken. Alleen met mijn eigen verjaardag eis ik dat ik veel mag drinken. Dan wil ik even helemaal los:D. Dat snapt hij ook en zorgt voor noodoplossingen als de triggers te groot zijn.
Maar met kerst, oud en nieuw en andere feestdagen is het al moeilijk genoeg. Dan houd ik er zeker rekening mee.
Wel als mensen tegen alcohol kunnen heb ik daar absoluut geen problemen mee. Echter, ik ken zo niemand. Werkelijk niemand. Alles wordt onvoorspelbaar en dat schept geen veilig gevoel.
Kerst en nieuwjaar zijn sowieso periodes waar meer gebruikt wordt. Maar de ene gebruiker die de andere wat gaat nawijzen vind ik niet kunnen. "Wat wij doen mag wel, wat jij doet mag niet." Er is geen grotere moordenaar van drugs dan alcohol. En meestal zijn het onschuldigen die daarbij sterven. De cijfers liegen er niet om. Alcohol is een heel schadelijke drugs en dat dit sociaal aanvaard is heb ik nooit begrepen.
