Seks
alle pijlers
Wat vinden vrouwen nou het lekkerst in bed?
zaterdag 22 augustus 2009 om 18:14
Ik deed altijd gewoon mijn routine...eerst zoenen en langdurig beffen tot zij een paar keer klaar kwam. Dan wilde ik graag gepijpt worden en daarna gingen we neuken. Voor mij was altijd de tweede keer het beste omdat ik al een keer klaar was en mijn penis harder was en ik geen behoefte meer had aan klaarkomen.
Wie vind beffen lekkerder en wie neuken of is er iets anders waarvan je vindt dat het geweldig is?
Wie vind beffen lekkerder en wie neuken of is er iets anders waarvan je vindt dat het geweldig is?
zondag 23 augustus 2009 om 01:39
quote:zeniiba schreef op 23 augustus 2009 @ 01:10:
maarreh... is dit dan de aap en de mouw? Eigenlijk ben je niet op zoek naar inspiratie voor in bed, maar voor in je verhalen?
Beide, denk ik. Zijn seks is net zo fantasieloos als zijn verhalen, anders noemde hij het heus geen af te werken routine.
Hey Erik, een aap en een mouw, is dat geen leuke inspiratie voor je?
maarreh... is dit dan de aap en de mouw? Eigenlijk ben je niet op zoek naar inspiratie voor in bed, maar voor in je verhalen?
Beide, denk ik. Zijn seks is net zo fantasieloos als zijn verhalen, anders noemde hij het heus geen af te werken routine.
Hey Erik, een aap en een mouw, is dat geen leuke inspiratie voor je?
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
zondag 23 augustus 2009 om 01:39
quote:Erik1969 schreef op 23 augustus 2009 @ 01:22:
Ik vond deze zin toch wel goed opgebouwd, wel wat lang, maar toch:
Benen die een schijnbaar verborgen leven leidden en vlak tot elkaar kwamen, dan plots streelden, een verkoelende aanraking met elkaar voelden, dit vasthielden en van elkaar afgleden om terug te keren naar hun startpositie, om een opwaartse opwinding te bereiken, een tinteling die onafhankelijk beiden lichamen deed ontwaken in genot en van plaats verwisselde toen Eva haar rechterhand op de linkerhand van haar vriend legde.Verdorie, ik denk 'nog even op viva kijken voordat m'n scharrel langskomt', maar ik droog al weer op....
Ik vond deze zin toch wel goed opgebouwd, wel wat lang, maar toch:
Benen die een schijnbaar verborgen leven leidden en vlak tot elkaar kwamen, dan plots streelden, een verkoelende aanraking met elkaar voelden, dit vasthielden en van elkaar afgleden om terug te keren naar hun startpositie, om een opwaartse opwinding te bereiken, een tinteling die onafhankelijk beiden lichamen deed ontwaken in genot en van plaats verwisselde toen Eva haar rechterhand op de linkerhand van haar vriend legde.Verdorie, ik denk 'nog even op viva kijken voordat m'n scharrel langskomt', maar ik droog al weer op....
zondag 23 augustus 2009 om 01:42
zondag 23 augustus 2009 om 01:50
ok, hier de 1e versie, wel een klad versie, vandaar de grote lege ruimte aan het eind.
Hoofdstuk 1
De laatste slok die ze nam uit de fles Bergerac was er een om nooit te vergeten. Ze dronk het in een glas dat bijna niet kapot kan gaan. Het soort waar je er zes van koopt voor ongeveer 3 euro. De presentator van de talkshow zei iets walgelijks over prostituees. “Ach, hij is zeker ook een hoerenloper, altijd maar afgeven op die vrouwen en elke week er langsgaan.”, dacht ze. Eva lag op de bank met haar hoofd op een rood kussen en keek naar de talkshow met bekende Nederlanders, want alleen daardoor was het programma natuurlijk populair, maar iedereen keek er naar. Even dacht ze aan Linda, die zich voor haar beroep Marian noemde. “Hoe zou het met haar gaan”, want in weken had ze haar niet meer gezien.
Er werd gestommeld aan de deur. “Godsamme, wat nu weer”, riep ze uit, terwijl ze de kat van de bank schopte. Ze stond op, liep naar het keukenraam en zag een man voor de deur staan. Hij was lang en had een leren jack aan. Ze kende hem niet, en twijfelde of ze de deur open wilde doen. Was het een buurman? Ze woonde er maar net, en kende weinig mensen in het gebouw. Alleen de buurvrouw had haar gewaarschuwd voor sommige zaken. Maar toen was ze al in het appartement getrokken. En dacht ze: “Het zal hem toch niet zijn?” Zo goed had de buurvrouw hem ook niet omschreven. Hoe kon zij nou weten wat voor een kerel hij was. De buurvrouw had haar alleen gewaarschuwd voor een vaag persoon.
Geïrriteerd liep ze naar de voordeur, met de halfvolle fles in haar hand. Ze kon hem de fles uit het zicht houden als ze de voordeur open deed. Ze zou hem verborgen houden achter de deur. Als hij iets van haar moest, zou ze hem het hoofd inslaan met de fles.
Haar tweelingzus had haar gebeld vandaag, het was een koude dag in januari en een oostelijke wind waaide over de stad. Irma belde over de zorgwekkende toestand waarin haar moeder verkeerde. Door de voordeur kon ze een vage verschijning zien, lang en fysiek erg sterk, dacht ze. Nog voordat ze de deur open wilde doen, kwam een vrouw met lang blond haar naast hem staan. Zoveel kon ze zien door de voordeur. Ze voelde zich iets veiliger. “Okee, politie…”
Eva haalde de deur van het slot en deed de deur open. De blonde vrouw maakt een haastige indruk, en vertelde dat ze mee moest gaan. Eva wilde weten wat er aan de hand was, en keek de lange man aan. De agente stelde zich voor: “Ik ben Iris, je moet echt meekomen, er is wat gebeurd.”
Eva keek even naar de foto van haar overleden man die ze in de hal had opgehangen en opende de voordeur van haar appartement. Elke keer als ze thuis kwam, zag ze hem en wist ze dat ze thuis was. Hij was kort geleden overleden, en elke nacht droomde ze over hem. Ze miste hem ontzettend. En nu was er dit!
Het gevoel dat er iets was met Irma deed haar rillen. Lag haar zus op de intensive care? Was ze aangereden? En verdomme, waarom was Thom er niet. Ze liep met de agenten mee en volgde hun totdat ze in de auto kon stappen. “Wat is er aan de hand”, riep Eva. Iris vertelde haar dat ze zich niet ongerust moest maken: “Ze vertelde dat we jou moesten bellen, ze gaf ons jouw nummer”. Ja, dacht Eva, ik heb mijn mobiel uitgeschakeld, dat was stom, met moeder in het ziekenhuis. De man in de auto zweeg en keek recht voor zich uit, terwijl de lichten van de lantarenpalen zich over de weg uitstreken. Eva keep opzij door het raam van de Volvo in de duisternis. De laatste maanden waren geen makkelijke periode voor haar
Eva wilde Thom bellen, maar ze had in haar haast haar mobiel vergeten. Waarom moet dit nu zo gebeuren, vroeg ze zich af. Ze wilde nu alleen dat Thom ook hier in de auto was. Ze moest bij hem zijn, dit was teveel…ze barstte in tranen uit. Iris keek even achterom, naar de achterbank, ze waren al bij het ziekenhuis en zei: “We zijn er!”
Hoofdstuk 1
De laatste slok die ze nam uit de fles Bergerac was er een om nooit te vergeten. Ze dronk het in een glas dat bijna niet kapot kan gaan. Het soort waar je er zes van koopt voor ongeveer 3 euro. De presentator van de talkshow zei iets walgelijks over prostituees. “Ach, hij is zeker ook een hoerenloper, altijd maar afgeven op die vrouwen en elke week er langsgaan.”, dacht ze. Eva lag op de bank met haar hoofd op een rood kussen en keek naar de talkshow met bekende Nederlanders, want alleen daardoor was het programma natuurlijk populair, maar iedereen keek er naar. Even dacht ze aan Linda, die zich voor haar beroep Marian noemde. “Hoe zou het met haar gaan”, want in weken had ze haar niet meer gezien.
Er werd gestommeld aan de deur. “Godsamme, wat nu weer”, riep ze uit, terwijl ze de kat van de bank schopte. Ze stond op, liep naar het keukenraam en zag een man voor de deur staan. Hij was lang en had een leren jack aan. Ze kende hem niet, en twijfelde of ze de deur open wilde doen. Was het een buurman? Ze woonde er maar net, en kende weinig mensen in het gebouw. Alleen de buurvrouw had haar gewaarschuwd voor sommige zaken. Maar toen was ze al in het appartement getrokken. En dacht ze: “Het zal hem toch niet zijn?” Zo goed had de buurvrouw hem ook niet omschreven. Hoe kon zij nou weten wat voor een kerel hij was. De buurvrouw had haar alleen gewaarschuwd voor een vaag persoon.
Geïrriteerd liep ze naar de voordeur, met de halfvolle fles in haar hand. Ze kon hem de fles uit het zicht houden als ze de voordeur open deed. Ze zou hem verborgen houden achter de deur. Als hij iets van haar moest, zou ze hem het hoofd inslaan met de fles.
Haar tweelingzus had haar gebeld vandaag, het was een koude dag in januari en een oostelijke wind waaide over de stad. Irma belde over de zorgwekkende toestand waarin haar moeder verkeerde. Door de voordeur kon ze een vage verschijning zien, lang en fysiek erg sterk, dacht ze. Nog voordat ze de deur open wilde doen, kwam een vrouw met lang blond haar naast hem staan. Zoveel kon ze zien door de voordeur. Ze voelde zich iets veiliger. “Okee, politie…”
Eva haalde de deur van het slot en deed de deur open. De blonde vrouw maakt een haastige indruk, en vertelde dat ze mee moest gaan. Eva wilde weten wat er aan de hand was, en keek de lange man aan. De agente stelde zich voor: “Ik ben Iris, je moet echt meekomen, er is wat gebeurd.”
Eva keek even naar de foto van haar overleden man die ze in de hal had opgehangen en opende de voordeur van haar appartement. Elke keer als ze thuis kwam, zag ze hem en wist ze dat ze thuis was. Hij was kort geleden overleden, en elke nacht droomde ze over hem. Ze miste hem ontzettend. En nu was er dit!
Het gevoel dat er iets was met Irma deed haar rillen. Lag haar zus op de intensive care? Was ze aangereden? En verdomme, waarom was Thom er niet. Ze liep met de agenten mee en volgde hun totdat ze in de auto kon stappen. “Wat is er aan de hand”, riep Eva. Iris vertelde haar dat ze zich niet ongerust moest maken: “Ze vertelde dat we jou moesten bellen, ze gaf ons jouw nummer”. Ja, dacht Eva, ik heb mijn mobiel uitgeschakeld, dat was stom, met moeder in het ziekenhuis. De man in de auto zweeg en keek recht voor zich uit, terwijl de lichten van de lantarenpalen zich over de weg uitstreken. Eva keep opzij door het raam van de Volvo in de duisternis. De laatste maanden waren geen makkelijke periode voor haar
Eva wilde Thom bellen, maar ze had in haar haast haar mobiel vergeten. Waarom moet dit nu zo gebeuren, vroeg ze zich af. Ze wilde nu alleen dat Thom ook hier in de auto was. Ze moest bij hem zijn, dit was teveel…ze barstte in tranen uit. Iris keek even achterom, naar de achterbank, ze waren al bij het ziekenhuis en zei: “We zijn er!”
zondag 23 augustus 2009 om 01:55
zondag 23 augustus 2009 om 01:57
zondag 23 augustus 2009 om 02:00
quote:na_l_iefje schreef op 23 augustus 2009 @ 01:57:
tja, je zult me nu wel weer een zure 30+ zeiktrut vinden maar, afgezien even van de taalfouten, boeit het niet heel erg en bovendien is het raar dat Eva eerst door het keukenraam gaat kijken en later e.e.a. door de voordeur kan zien.
Bovendien...een kat van de bank schoppen?!Ja, vrouwen zijn soms ook geirriteerd en overspannen en hysterisch!
tja, je zult me nu wel weer een zure 30+ zeiktrut vinden maar, afgezien even van de taalfouten, boeit het niet heel erg en bovendien is het raar dat Eva eerst door het keukenraam gaat kijken en later e.e.a. door de voordeur kan zien.
Bovendien...een kat van de bank schoppen?!Ja, vrouwen zijn soms ook geirriteerd en overspannen en hysterisch!