Wel zin, maar niet als we samen zijn

Ik ben 3,5 samen met mijn superlieve vriend - we wonen nog niet samen - maar sinds een aantal maanden hebben we nog maar amper seks. Twee keer in de maand is eh... veel!



Het gekke is dat ik wel regelmatig zin heb (in hem) op de gekste willekeurige momenten (op de fiets, tijdens m'n werk, 's avonds in bed, tijdens een dagdroom), maar op het moment dat we samen zijn kan ik dat gevoel niet meer oproepen. We kunnen elkaar niet meer echt opgeilen, lijkt het wel... Het gaat niet meer vanzelf, we weten niet goed meer hoe we moeten beginnen. Zó gek, want eerder was dat nooit een probleem! Ook zelf heb ik niet echt behoefte aan bevrediging (solo dus), tenminste niet op momenten dat het kan.



Ik heb mijn leven de laatste maanden eens nageplozen op zoek naar externe oorzaken, maar kan geen belangrijke veranderingen ontdekken. Nog steeds dezelfde studie, dezelfde baan, dezelfde pil, dezelfde woning, dezelfde vrienden, dezelfde hobby's... Daar kan het naar mijn idee niet aan liggen.



Ook hou ik nog steeds erg veel van mijn vriend, hij is de liefste van de wereld, we passen goed bij elkaar (hoewel we wel regelmatig kibblelen, maar nooit echt ruzie maken gelukkig). Kortom, prima gelukkig!



Maar... ik mis het wel. Het voelt als een soort blokkade, en het lijkt ook elke keer moelijker om er nog doorheen te breken. Een plotselinge angst voor intimiteit?



Wat is hier aan de hand?

quote:droppertje schreef op 10 november 2008 @ 20:05:

Haal wat speeltjes in huis, drink samen een borrel en doe het onder de douche/op het aanrecht/op de tafel of whatever, zolang het maar niet saai in bed is zoals je al 3.5 jaar doet. Doe gewoon eens alles anders, dan zal je er waarschijnlijk wel plezier in hebben (en hij ook!)



succes!!



Hmmm, beetje kort door de bocht - we doen het eigenlijk helemaal niet zo vaak in bed, maar juist op ander plekken en hebben ook een aardig arsenaal aan speeltjes. En ja, ook drank komt (of eh... kwam...) er regelmatig aan te pas.



Misschien juist maar eens in bed proberen dan?



Maar de kern van je boodschap is duidelijk. Er expliciet meer aandacht aan besteden en het vooral eens anders aanpakken. En niet teveel nadenken, nu ik er zo over nadenk.