Seks
alle pijlers
#zeghet
donderdag 5 november 2015 om 10:03
Ik had hier al wel een topic verwacht over #zeghet, de twitter hashtag die vrouwen (en enkele mannen) gebruiken om te vertellen over sexueel geweld maar kan er geen vinden. Misschien leeft dit toch minder dan ik had gedacht, maar er is wel aandacht aan besteed op televisie.
Nu zal ik zelf maar eerlijk zeggen dat ik nooit iets heb meegemaakt. Toch zet het mij aan het denken. Het lijkt erop dat sexueel geweld best vaak voorkomt maar onder het tapijt wordt geveegd. Dat is een probleem en er is dan dus een verschil tussen wat veel mensen denken (komt weinig voor) en wat de realiteit is (komt best nog vaak voor). Maar er zitten ook elementen in die ik niet helemaal gepast vind (o.a. vrouwen die gaan vertellen wie de dader is). Ook de doelstelling vind ik soms onduidelijk. Is het therapeutisch om deze verhalen (soms 10 jaar na dato) nog te vertellen? Wat is het nut van 'awareness' als je er toch van uit mag gaan dat iedereen wel weet dat sexueel geweld een no-go is?
Maar goed, misschien is dit #zeghet toch niet zo'n groot ding als eerder deze week dacht nav. aandacht in de media.
Nu zal ik zelf maar eerlijk zeggen dat ik nooit iets heb meegemaakt. Toch zet het mij aan het denken. Het lijkt erop dat sexueel geweld best vaak voorkomt maar onder het tapijt wordt geveegd. Dat is een probleem en er is dan dus een verschil tussen wat veel mensen denken (komt weinig voor) en wat de realiteit is (komt best nog vaak voor). Maar er zitten ook elementen in die ik niet helemaal gepast vind (o.a. vrouwen die gaan vertellen wie de dader is). Ook de doelstelling vind ik soms onduidelijk. Is het therapeutisch om deze verhalen (soms 10 jaar na dato) nog te vertellen? Wat is het nut van 'awareness' als je er toch van uit mag gaan dat iedereen wel weet dat sexueel geweld een no-go is?
Maar goed, misschien is dit #zeghet toch niet zo'n groot ding als eerder deze week dacht nav. aandacht in de media.
Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren
donderdag 5 november 2015 om 10:11
donderdag 5 november 2015 om 10:15
Ik vind het redelijk confronterend. Ik kies liever zelf momenten om het te vertellen, en ook aan wie.
Het is goed dat er een opening komt, voor sommigen zal dit een goed moment zijn om erover te gaan praten. Wat dat betreft juich ik elk initiatief toe. Maar of het altijd een taboe is... dat betwijfel ik. Ik heb goede redenen om het voor me te houden. Er zijn veel momenten waarop ik verhalen van anderen prima kan lezen, maar er zijn ook momenten waarop ik moeite heb met mijn eigen verhaal. En om dan in de media met allerlei verhalen geconfronteerd te worden, dat is dan best pittig. Dus doe ik er niet aan mee. En dat geldt vast voor nog veel meer mensen.
Het is goed dat er een opening komt, voor sommigen zal dit een goed moment zijn om erover te gaan praten. Wat dat betreft juich ik elk initiatief toe. Maar of het altijd een taboe is... dat betwijfel ik. Ik heb goede redenen om het voor me te houden. Er zijn veel momenten waarop ik verhalen van anderen prima kan lezen, maar er zijn ook momenten waarop ik moeite heb met mijn eigen verhaal. En om dan in de media met allerlei verhalen geconfronteerd te worden, dat is dan best pittig. Dus doe ik er niet aan mee. En dat geldt vast voor nog veel meer mensen.
donderdag 5 november 2015 om 10:19
Het probleem zit er in dat er geen wederhoor is. Er zijn altijd mensen die valse beschuldigingen uiten uit wraak of jaloezie, daarmee dus niet alleen bewust die persoon schaden, maar ook al de mensen die daadwerkelijk zijn getroffen en nu niet worden geloofd omdat er types zijn die valse beschuldigingen uiten en dus de daders helpen door hun valse beschuldigingen.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 5 november 2015 om 10:19
donderdag 5 november 2015 om 10:21
Waarom mag je niet zeggen wie de dader is? Waarom vind je dat niet gepast? Zo'n viezerik hoeft echt niet beschermd te worden. De reden dat mensen er vaak pas 10 jaar of zelfs langer pas over gaan praten is dat ze het weggestopt hebben. Gewoon je kop in het zand steken en gewoon door leven en doen alsof het nooit gebeurd is. Op een gegeven moment kom je jezelf dan toch tegen en raak je in de knoop. Dan MOET je er wel over gaan praten en alsnog dingen gaan verwerken. Ik was 11 jaar toen het misbruik begon en niemand heeft ooit iets aan mij gemerkt. Zelfs mijn ouders niet. TO, jij weet duidelijk niet waar je het over hebt!!!!!!!!
donderdag 5 november 2015 om 10:24
Ik zag gister dat mijn dader een facebookprofiel heeft. Hij heeft mij sexueel misbruikt van mijn 7e tot mijn 14e en is daarvoor veroordeeld. En wat ziet mijn oog, meerdere minderjarigen in zijn vriendenlijst die geen familie van hem zijn. Kan het weten want hij is familie. Ach, het is al meer dan 25 jaar geleden. En in bed gebruikte hij nooit geweld, alleen daar buiten. En hij heeft zijn straf al gehad, 6 maanden voorwaardelijk en 2 jaar proeftijd. O en zedendeliquentenstrafblad. Toch mocht mijn neefje gewoon bij hem inwonen. Het recidivecijfer van pedofielen ligt rond de 75%. Maar, je hebt gelijk hoor, het is heel lang geleden gebeurd. Doet ie vast niet meer. Ik heb cPTSS.
Alleen, wat zou jij ervan vinden als jouw kind op zijn vriendenlijst stond? Ik heb gedaan wat ik kon, ik heb aangifte gedaan. Alleen denkt zijn familie dat dat allemaal een storm in een glas water was. Die houden dus hun mond en gaan nog steeds gezellig met hem om. En laten hun kinderen met hem alleen.
Ik weet het niet. Had ik beter niks kunnen zeggen?
Alleen, wat zou jij ervan vinden als jouw kind op zijn vriendenlijst stond? Ik heb gedaan wat ik kon, ik heb aangifte gedaan. Alleen denkt zijn familie dat dat allemaal een storm in een glas water was. Die houden dus hun mond en gaan nog steeds gezellig met hem om. En laten hun kinderen met hem alleen.
Ik weet het niet. Had ik beter niks kunnen zeggen?
donderdag 5 november 2015 om 10:26
Ik heb het wel gezien, maar mijn maag draaide ervan om door sommige reacties, ruim dertig jaar na dato nog.
Voor sommigen kan het inderdaad therapeutisch zijn om het 'hardop' te zeggen, tien jaar na dato is niks namelijk. Sommige slachtoffers zwijgen decennia hierover.
Ik vind het wel opmerkelijk dat je een dader bij naam en toenaam noemen ongepast vindt, maar al die reacties die seksueel misbruik downplayen, victim blaming, geklaag dat men als man geeneens meer een arm om een vrouw kan slaan omdat je dan meteen aangegeven zou worden, etc. niet heel erg ongepast vindt.
Seksueel geweld is nog steeds een taboe. En ik weet eigenlijk wel zeker dat dit zo blijft.
Voor sommigen kan het inderdaad therapeutisch zijn om het 'hardop' te zeggen, tien jaar na dato is niks namelijk. Sommige slachtoffers zwijgen decennia hierover.
Ik vind het wel opmerkelijk dat je een dader bij naam en toenaam noemen ongepast vindt, maar al die reacties die seksueel misbruik downplayen, victim blaming, geklaag dat men als man geeneens meer een arm om een vrouw kan slaan omdat je dan meteen aangegeven zou worden, etc. niet heel erg ongepast vindt.
Seksueel geweld is nog steeds een taboe. En ik weet eigenlijk wel zeker dat dit zo blijft.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 5 november 2015 om 10:30
Als iedereen het er mee eens zou zijn dat seksueel geweld een "no-go" is, zou het dan nog voorkomen?
Dat jij het ongepast vindt dat iemand 10 jaar na dato zijn / haar ervaring deelt, verbaast mij zeer. Binnen welk tijdsbestek mag er volgens jou wel over gesproken worden? Binnen welk tijdsbestek moet iemand in staat zijn om er over te kunnen vertellen?
Alleen al dit standpunt lijkt mij één van de vele redenen waarom kennis delen en voorlichting geven over seksueel geweld juist wel noodzakelijk is.
Dat jij het ongepast vindt dat iemand 10 jaar na dato zijn / haar ervaring deelt, verbaast mij zeer. Binnen welk tijdsbestek mag er volgens jou wel over gesproken worden? Binnen welk tijdsbestek moet iemand in staat zijn om er over te kunnen vertellen?
Alleen al dit standpunt lijkt mij één van de vele redenen waarom kennis delen en voorlichting geven over seksueel geweld juist wel noodzakelijk is.
donderdag 5 november 2015 om 10:33
O ja en hij heeft bekend trouwens. Mijn vriend en ik hebben zelf maar enkele buren op de hoogte gebracht van zijn verleden. Die waren ons erg dankbaar, aangezien een paar hun kleine kinderen bij hem lieten spelen. Zijn familie vindt alleen: hij heeft sorry gezegd, wel drie hele dagen in voorarrest gezeten en mocht wel een half jaar lang niet op vakantie, nou moet het over zijn met de boeboe hoor. Ik overweeg nu dus ook om het facebook te vertellen. Wat vinden jullie?
donderdag 5 november 2015 om 10:34
Ik merk dat ik de OP niet goed heb gelezen, ik vind het raar dat je het ongepast vindt om de dader te noemen. Mijn dader is al decennia dood, ik heb er 35 jaar over gezwegen. Het was ontzettend therapeutisch om erover te vertellen, ben er letterlijk een ander mens (mezelf) door geworden door eindelijk mijn mond open te doen. Het is nogal kortzichtig om dat soort elementen als ongepast en/of nutteloos te bestempelen. Je weet duidelijk niet waar je het over hebt.
donderdag 5 november 2015 om 10:39
Ik zeg eerlijk dat ik het niet prettig vind om al die verhalen te lezen omdat het zoveel nare herinneringen oproept. Maar blijkbaar is die awareness wel hard nodig. Anders zou het niet meer voorkomen en het komt helaas maar al te vaak voor.
Ieder mens is anders. Niet iedereen wil praten en niet iedereen wil met iedereen praten. Ik zou zelf mijn verhaal nooit op facebook gooien maar ik zal niemand veroordelen die het wel doet. Zelf vond ik het ontzettend bevrijdend om mijn verhaal bij een therapeut kwijt te kunnen, anderen zoeken een andere uitlaatklep. Dit soort ervaringen draag je je leven lang met je mee, ook na tien jaar nog, en als mensen door dit soort acties hun verhaal durven vertellen juich ik dat alleen maar toe.
Ieder mens is anders. Niet iedereen wil praten en niet iedereen wil met iedereen praten. Ik zou zelf mijn verhaal nooit op facebook gooien maar ik zal niemand veroordelen die het wel doet. Zelf vond ik het ontzettend bevrijdend om mijn verhaal bij een therapeut kwijt te kunnen, anderen zoeken een andere uitlaatklep. Dit soort ervaringen draag je je leven lang met je mee, ook na tien jaar nog, en als mensen door dit soort acties hun verhaal durven vertellen juich ik dat alleen maar toe.
donderdag 5 november 2015 om 10:47
Ik volg het ook niet omdat het zoveel narigheid naar boven brengt en ik al mijn energie weer nodig heb om op die putdeksel te blijven zitten. En ook omdat ik heel veel moeite heb met de gevolgen die het heeft op mijn leven wat nooit meer ingedaan gemaakt kan worden, wat echt voorgoed kapot is.
Ik heb ook al weer spijt dat ik in dit topic heb gereageerd. Ik ken dit forum lang genoeg om te weten wat hiervan komt.
Ik heb ook al weer spijt dat ik in dit topic heb gereageerd. Ik ken dit forum lang genoeg om te weten wat hiervan komt.
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 5 november 2015 om 10:53
Chiefseattle, als je het aankunt/aandurft: doen! Risico is dat ie je blockt en je bericht verwijdert, maar van laster kan ie je niet beschuldigen, want hij is veroordeeld. Als je het feitelijk houdt, kun je daar denk ik een hoop kinderen mee helpen.
Maar wat erg dat je met die wetenschap moet leven dat zijn familie het bagatelliseert en hun kinderen wel bij hem laten...
Maar wat erg dat je met die wetenschap moet leven dat zijn familie het bagatelliseert en hun kinderen wel bij hem laten...
Occam's razor
donderdag 5 november 2015 om 10:56
http://twitdoc.com/view.a ... =key-9EdIygyMTqle6rIVhJEF
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 5 november 2015 om 10:57
Ik heb het ff uitgerekend en ik ben er 28 jaar later pas echt over gaan praten en toen pas begonnen met verwerken. Dat was toen onze zoon 11 jaar was en toen zag ik pas dat jongens en meisjes van 11 nog echte kinderen waren. Toen knapte er echt iets in mij en heb het een hele tijd echt moeilijk gehad. Gelukkig begreep mijn man mij helemaal want toevallig had hij net een artikel in de Panorama gelezen over seksueel misbruik en dat mensen dat weg stoppen en dat die gevoelens in alle hevigheid terug kunnen komen als hun kinderen de leeftijd krijgen dat ze zelf misbruikt zijn.
donderdag 5 november 2015 om 10:59
quote:hildebrandtje schreef op 05 november 2015 @ 10:11:
En waarom is het ongepast om te vertellen wie jouw sexueel misbruikt heeft en daarbij namen te noemen? Vrouwen zijn vaak bang of schamen zich. Juist goed als ze het zeggen. En de dader heeft natuurlijk geen recht op privacy. Dat is van de zotten.Omdat het (voor zover ik de voorbeelden heb gevolgd) gaat om mensen waartegen geen onderzoek loopt, die nergens zijn voor veroordeeld en waartegen zelfs geen aangifte is gedaan door de vrpuwen die nu wel (rechtstreeks of via wat gemakkelijke hints) de naam in de openbaarheid brengen. Dat is een vorm van 'naming en shaming' waarbij degene die wordt beschuldigd in feite ook meteen publiekelijk wordt veroordeeld en dat is niet hoe dit soort dingen horen te werken.
En waarom is het ongepast om te vertellen wie jouw sexueel misbruikt heeft en daarbij namen te noemen? Vrouwen zijn vaak bang of schamen zich. Juist goed als ze het zeggen. En de dader heeft natuurlijk geen recht op privacy. Dat is van de zotten.Omdat het (voor zover ik de voorbeelden heb gevolgd) gaat om mensen waartegen geen onderzoek loopt, die nergens zijn voor veroordeeld en waartegen zelfs geen aangifte is gedaan door de vrpuwen die nu wel (rechtstreeks of via wat gemakkelijke hints) de naam in de openbaarheid brengen. Dat is een vorm van 'naming en shaming' waarbij degene die wordt beschuldigd in feite ook meteen publiekelijk wordt veroordeeld en dat is niet hoe dit soort dingen horen te werken.
Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren
