Seks
alle pijlers
Zeuren om seks
zaterdag 2 januari 2010 om 15:25
Mijn vriend vindt dat we te weinig seks hebben. We zijn nu anderhalf jaar bij elkaar en hij gaf dit een half jaar geleden voor het eerst aan. Destijds hadden we 2 keer per week seks. Hij zei dat hij 10 keer per week seks zou willen en dat ik meer initiatief zou nemen. Ik vertelde hem dat ik tevreden was zoals het ging. Na dit gesprek heb ik hem beloofd dat ik vaker initiatief zou nemen, maar dat hij mij daar ook de ruimte voor moet geven (in plaats van zelf iedere dag aan te dringen).
Sindsdien hebben we 3 of 4 keer per week seks en ik neem vaak het initiatief. Soms heb ik echt zin, soms maak ik zin (wat ik geen probleem vind overigens). We experimenteren veel in bed. Ik vind het leuk om er mooi uit te zien en trek soms ook kousen aan. We gebruiken meerdere speeltjes, kijken mooie pornofilms en vertellen elkaar onze fantasieën.
Maar... voor mijn vriend is dit nog steeds te weinig. Hij wil meer en blijft aandringen. Als we twee dagen geen seks hebben gehad is hij chagrijnig. Hij voelt zich zwaar afgewezen als ik geen seks met hem wil. Sinds oud en nieuw hebben we hier weer ruzie over. Na het werken en feesten kwamen we thuis en ik merkte dat ik echt geen zin had in seks. Mijn vriend bleef proberen en pushen en zeuren, om uiteindelijk kwaad te worden.
We hebben verder een hele leuke relatie en buiten dit probleem om is hij heel respectvol naar mij toe. Hij neemt cadeautjes mee, verzorgt me als ik ziek ben, kookt vaak lekker voor me, heeft humor en vindt mij de mooiste vrouw op deze aardbol. Ik vind hem ook mooi en lief en sexy.
Hij heeft het idee geopperd dat ik naar een seksuoloog moet om mijn libido omhoog te krikken. Ik vind dat hij zich aanstelt en dat hij teveel druk op me legt. En nu weet ik niet meer wat we moeten doen... Hebben jullie misschien nog tips/adviezen/wijze raad?
Sindsdien hebben we 3 of 4 keer per week seks en ik neem vaak het initiatief. Soms heb ik echt zin, soms maak ik zin (wat ik geen probleem vind overigens). We experimenteren veel in bed. Ik vind het leuk om er mooi uit te zien en trek soms ook kousen aan. We gebruiken meerdere speeltjes, kijken mooie pornofilms en vertellen elkaar onze fantasieën.
Maar... voor mijn vriend is dit nog steeds te weinig. Hij wil meer en blijft aandringen. Als we twee dagen geen seks hebben gehad is hij chagrijnig. Hij voelt zich zwaar afgewezen als ik geen seks met hem wil. Sinds oud en nieuw hebben we hier weer ruzie over. Na het werken en feesten kwamen we thuis en ik merkte dat ik echt geen zin had in seks. Mijn vriend bleef proberen en pushen en zeuren, om uiteindelijk kwaad te worden.
We hebben verder een hele leuke relatie en buiten dit probleem om is hij heel respectvol naar mij toe. Hij neemt cadeautjes mee, verzorgt me als ik ziek ben, kookt vaak lekker voor me, heeft humor en vindt mij de mooiste vrouw op deze aardbol. Ik vind hem ook mooi en lief en sexy.
Hij heeft het idee geopperd dat ik naar een seksuoloog moet om mijn libido omhoog te krikken. Ik vind dat hij zich aanstelt en dat hij teveel druk op me legt. En nu weet ik niet meer wat we moeten doen... Hebben jullie misschien nog tips/adviezen/wijze raad?
zaterdag 2 januari 2010 om 20:24
Iris, het wordt toch geen spelletje zolang je gewoon niet toelaat dat het een spelletje wordt? Ze bindt niet in mbt het oorspronkelijke punt, zij is alleen zo volwassen om wél het gesprek aan te gaan.
Magie: ik zou wel vooraf goed nadenken over waar je het over wilt hebben en hoe je het brengt om -als dat lukt- te voorkomen dat jullie weer in diezelfde ruzie terecht komen óf hij inbindt puur om na het gesprek maar sex te hebben
Magie: ik zou wel vooraf goed nadenken over waar je het over wilt hebben en hoe je het brengt om -als dat lukt- te voorkomen dat jullie weer in diezelfde ruzie terecht komen óf hij inbindt puur om na het gesprek maar sex te hebben
Dat zeg ik....
zaterdag 2 januari 2010 om 20:25
quote:Magie schreef op 02 januari 2010 @ 20:15:
[...]
Ja, dat is ook zo. Maar ik weet nu ook even niet meer wat wijsheid is. Zit hier met tranen in mijn ogen en buikpijn. We negeren elkaar. Ik baal er zo ontzettend van dat ik een half jaar geleden mijn kamer heb opgezegd, verdorie. Anders was ik daar nu naar toe gegaan, om even rustig op adem te komen en na te denken.
En als je nu eens naar hem toegaat en zegt wat je hierboven schrijft? Dat je met tranen in je ogen zit en buikpijn omdat jullie ruzie hebben en dat je dàt in ieder geval niet wil. Geef aan dat je maandag een sexuoloog gaat bellen en dat je in ieder geval wil dat hij mee gaat omdat het jullie gezamelijke sexuele relatie aangaat. Dan hou je buiten schot dat we stiekem met z'n allen denken dat hij meer nood heeft aan die 'peut dan jij. Gaat hij denken dat je hem eindelijk gelijk geeft en daarom naar die peut wil? Lekker even zo laten. Zeggen dat je het graag op wil lossen en daarom maandag die peut gaat bellen en het er tot die tijd even niet over wil hebben maar wel graag de ruzie achter je wil laten en weer gewoon tegen elkaar wil doen.
Eerst die kou uit de lucht, en de kans is groot dat het besef dat er maandag contact zal zijn met een sexuoloog al genoeg rust geeft om de komende dagen zonder strijd door te komen.
[...]
Ja, dat is ook zo. Maar ik weet nu ook even niet meer wat wijsheid is. Zit hier met tranen in mijn ogen en buikpijn. We negeren elkaar. Ik baal er zo ontzettend van dat ik een half jaar geleden mijn kamer heb opgezegd, verdorie. Anders was ik daar nu naar toe gegaan, om even rustig op adem te komen en na te denken.
En als je nu eens naar hem toegaat en zegt wat je hierboven schrijft? Dat je met tranen in je ogen zit en buikpijn omdat jullie ruzie hebben en dat je dàt in ieder geval niet wil. Geef aan dat je maandag een sexuoloog gaat bellen en dat je in ieder geval wil dat hij mee gaat omdat het jullie gezamelijke sexuele relatie aangaat. Dan hou je buiten schot dat we stiekem met z'n allen denken dat hij meer nood heeft aan die 'peut dan jij. Gaat hij denken dat je hem eindelijk gelijk geeft en daarom naar die peut wil? Lekker even zo laten. Zeggen dat je het graag op wil lossen en daarom maandag die peut gaat bellen en het er tot die tijd even niet over wil hebben maar wel graag de ruzie achter je wil laten en weer gewoon tegen elkaar wil doen.
Eerst die kou uit de lucht, en de kans is groot dat het besef dat er maandag contact zal zijn met een sexuoloog al genoeg rust geeft om de komende dagen zonder strijd door te komen.
Iets anders
zaterdag 2 januari 2010 om 20:27
quote:Babsjuh schreef op 02 januari 2010 @ 20:25:
[...]
En als je nu eens naar hem toegaat en zegt wat je hierboven schrijft? Dat je met tranen in je ogen zit en buikpijn omdat jullie ruzie hebben en dat je dàt in ieder geval niet wil. Geef aan dat je maandag een sexuoloog gaat bellen en dat je in ieder geval wil dat hij mee gaat omdat het jullie gezamelijke sexuele relatie aangaat. Dan hou je buiten schot dat we stiekem met z'n allen denken dat hij meer nood heeft aan die 'peut dan jij. Gaat hij denken dat je hem eindelijk gelijk geeft en daarom naar die peut wil? Lekker even zo laten. Zeggen dat je het graag op wil lossen en daarom maandag die peut gaat bellen en het er tot die tijd even niet over wil hebben maar wel graag de ruzie achter je wil laten en weer gewoon tegen elkaar wil doen.
Eerst die kou uit de lucht, en de kans is groot dat het besef dat er maandag contact zal zijn met een sexuoloog al genoeg rust geeft om de komende dagen zonder strijd door te komen.Goede post!
[...]
En als je nu eens naar hem toegaat en zegt wat je hierboven schrijft? Dat je met tranen in je ogen zit en buikpijn omdat jullie ruzie hebben en dat je dàt in ieder geval niet wil. Geef aan dat je maandag een sexuoloog gaat bellen en dat je in ieder geval wil dat hij mee gaat omdat het jullie gezamelijke sexuele relatie aangaat. Dan hou je buiten schot dat we stiekem met z'n allen denken dat hij meer nood heeft aan die 'peut dan jij. Gaat hij denken dat je hem eindelijk gelijk geeft en daarom naar die peut wil? Lekker even zo laten. Zeggen dat je het graag op wil lossen en daarom maandag die peut gaat bellen en het er tot die tijd even niet over wil hebben maar wel graag de ruzie achter je wil laten en weer gewoon tegen elkaar wil doen.
Eerst die kou uit de lucht, en de kans is groot dat het besef dat er maandag contact zal zijn met een sexuoloog al genoeg rust geeft om de komende dagen zonder strijd door te komen.Goede post!
Dat zeg ik....
zaterdag 2 januari 2010 om 20:30
@ Websje, ik ga goed nadenken over hoe ik het ga brengen.
@ Babsjuh, lief bericht!
Ik wil zeker wel aankaarten dat ik baal van zijn aandringen. Want dat is voor mij het hele probleem.
@ Pilous, ik zat er ook al over te denken om even een paar nachten bij anderen te gaan slapen. Zodat we wat meer ruimte hebben. Als het gesprek niet goed verloopt, pak ik misschien wel een tas in. Ik ben er zo klaar mee.
@ Babsjuh, lief bericht!
Ik wil zeker wel aankaarten dat ik baal van zijn aandringen. Want dat is voor mij het hele probleem. @ Pilous, ik zat er ook al over te denken om even een paar nachten bij anderen te gaan slapen. Zodat we wat meer ruimte hebben. Als het gesprek niet goed verloopt, pak ik misschien wel een tas in. Ik ben er zo klaar mee.
zaterdag 2 januari 2010 om 20:31
quote:Magie schreef op 02 januari 2010 @ 18:04:
[...]
Ja, natuurlijk vertel ik hem dat. Eerst probeerde hij een aantal keer toenadering te zoeken. Toen zei ik dat ik wilde slapen, omdat ik moe was van werken tijdens oud en nieuw. En dat we de volgende dag seks zouden hebben, als we beiden uitgeslapen zijn. Vervolgens zegt hij dingen als: "Maar we zouden nu zo fijne seks kunnen hebben." "Ik vind je zo mooi." "Ik zou zo graag verder willen gaan waar we vanmiddag gebleven waren." Enzovoort. Ik zeg nogmaals nee, met uitleg. En dan begint hij te mokken, waarop ik geïrriteerd raakte. "Morgen is er weer een nieuwe dag!" en "Ik baal ervan als je zo aandringt." En toen werd hij boos. "Ja, ik baal er van dat we zo weinig seks hebben."
Nou, zo ging dat dus. Inmiddels twee dagen later en we praten niet tegen elkaar. Normaal gesproken maak ik de eerste stap na zo'n ruzie door sorry te zeggen, maar daar ben ik dus ook wel klaar mee.Vwb een gesprek: je bent niet verdrietig omdat hij vanavond sex wilde hebben ipv morgen, maar volgens mij omdat hij door blijft gaan en niet écht naar je luistert. In een gesprek hierover zou ik dan ook veel dichter bij jezelf blijven, waarom wordt jij hier verdrietig van, hoe voel je je als hij aandringt, hoe voel je je als jij 'niet genoeg' zin hebt voor zijn libido. Dat voorkomt dat je discussies krijgt over de rationele argumenten zoals wel of niet te moe zijn, wel of niet voldoende slaap krijgen. Daar gaat het namelijk in essentie helemaal niet om (volgens mij )
[...]
Ja, natuurlijk vertel ik hem dat. Eerst probeerde hij een aantal keer toenadering te zoeken. Toen zei ik dat ik wilde slapen, omdat ik moe was van werken tijdens oud en nieuw. En dat we de volgende dag seks zouden hebben, als we beiden uitgeslapen zijn. Vervolgens zegt hij dingen als: "Maar we zouden nu zo fijne seks kunnen hebben." "Ik vind je zo mooi." "Ik zou zo graag verder willen gaan waar we vanmiddag gebleven waren." Enzovoort. Ik zeg nogmaals nee, met uitleg. En dan begint hij te mokken, waarop ik geïrriteerd raakte. "Morgen is er weer een nieuwe dag!" en "Ik baal ervan als je zo aandringt." En toen werd hij boos. "Ja, ik baal er van dat we zo weinig seks hebben."
Nou, zo ging dat dus. Inmiddels twee dagen later en we praten niet tegen elkaar. Normaal gesproken maak ik de eerste stap na zo'n ruzie door sorry te zeggen, maar daar ben ik dus ook wel klaar mee.Vwb een gesprek: je bent niet verdrietig omdat hij vanavond sex wilde hebben ipv morgen, maar volgens mij omdat hij door blijft gaan en niet écht naar je luistert. In een gesprek hierover zou ik dan ook veel dichter bij jezelf blijven, waarom wordt jij hier verdrietig van, hoe voel je je als hij aandringt, hoe voel je je als jij 'niet genoeg' zin hebt voor zijn libido. Dat voorkomt dat je discussies krijgt over de rationele argumenten zoals wel of niet te moe zijn, wel of niet voldoende slaap krijgen. Daar gaat het namelijk in essentie helemaal niet om (volgens mij )
Dat zeg ik....
zaterdag 2 januari 2010 om 20:32
Ook eens met Babsjuh.
Wat ik bedoelde is dat als Magie als vanouds weer inbindt hij het gevoel heeft dat hij gelijk heeft en zijn zin door kan blijven drukken.
Daarom lijkt het me beter om geen gesprek meer aan te gaan zonder professional erbij. De lucht klaren (het liefst zonder sex!) is inderdaad wel een goed idee.
Wat ik bedoelde is dat als Magie als vanouds weer inbindt hij het gevoel heeft dat hij gelijk heeft en zijn zin door kan blijven drukken.
Daarom lijkt het me beter om geen gesprek meer aan te gaan zonder professional erbij. De lucht klaren (het liefst zonder sex!) is inderdaad wel een goed idee.
zaterdag 2 januari 2010 om 21:08
quote:Magie schreef op 02 januari 2010 @ 20:23:
@ Rider, ik vermoed het laatste. Ga ik nu door voor de koelkast?
Oke, weer gaan praten dus. Straks, even rustig worden, het zit nu nog te hoog en ik wil niet in huilen uitbarsten. Dat is namelijk vaker gebeurt als we het over dit onderwerp hadden en is niet bevorderlijk voor de communicatie.
Huilen is ook een vorm van communicatie. Je mag gewoon jezelf zijn bij je partner als het goed is!
Je gaat overigens inderdaad door voor de koelkast. Zodra het gaat over "recht" of "schuld" of "gelijk", zodra je met externe normen aan komt zetten, gaat het om een machtsspel, of minstens om miscommunicatie. Het boeit niet wie gelijk heeft, het boeit hoe JIJ er toe kan bijdragen dat jullie relatie zo verbetert dat jullie beiden daar gelukkig mee kunnen zijn. Wat HIJ kan bijdragen is aan hem, je kan hem de weg wijzen, je kan hem helpen, maar jij kan hem niet veranderen en niet in beweging brengen. Je kan wel jezelf in beweging brengen. Alles wat voor jou richtinggevend zou moeten zijn is de vraag wat jij kan doen of laten om effectief te zijn. De rest is gelul of schadelijk.
(En nee, ik vind dus ook NIET dat "eigenlijk hij een peut nodig heeft")
@ Rider, ik vermoed het laatste. Ga ik nu door voor de koelkast?
Oke, weer gaan praten dus. Straks, even rustig worden, het zit nu nog te hoog en ik wil niet in huilen uitbarsten. Dat is namelijk vaker gebeurt als we het over dit onderwerp hadden en is niet bevorderlijk voor de communicatie.
Huilen is ook een vorm van communicatie. Je mag gewoon jezelf zijn bij je partner als het goed is!
Je gaat overigens inderdaad door voor de koelkast. Zodra het gaat over "recht" of "schuld" of "gelijk", zodra je met externe normen aan komt zetten, gaat het om een machtsspel, of minstens om miscommunicatie. Het boeit niet wie gelijk heeft, het boeit hoe JIJ er toe kan bijdragen dat jullie relatie zo verbetert dat jullie beiden daar gelukkig mee kunnen zijn. Wat HIJ kan bijdragen is aan hem, je kan hem de weg wijzen, je kan hem helpen, maar jij kan hem niet veranderen en niet in beweging brengen. Je kan wel jezelf in beweging brengen. Alles wat voor jou richtinggevend zou moeten zijn is de vraag wat jij kan doen of laten om effectief te zijn. De rest is gelul of schadelijk.
(En nee, ik vind dus ook NIET dat "eigenlijk hij een peut nodig heeft")
zaterdag 2 januari 2010 om 21:12
ik zit hier met ongeloof de eerste 14 pagina's te lezen,...hoeveel knoppen moeten er in jouw hoofd om om nog zin te maken voor deze kleuter?
Ik zou een nanny in huis halen. Zo'n aziatische (sorry is niet discriminerend bedoeld maar je begrijpt vast wat ik bedoel).
My god,..hij komt om 0.00 thuis en dan leidt elke liefkozing liefst tot neuken. Ik zou kotsziek van zo'n gast worden en er al tegenop zien als het tegen twaalf uur loopt. Dan kan de rest van de relatie nog zo leuk zijn (houd je daarmee jezelf niet voor de gek?), maar van enig respect van zijn kant is geen sprake. Eigenlijk weet je het allemaal al dat het niet goed zit en dat het niet goed komt. Wat weerhoudt je ervan om te breken of het op de spits te drijven? (ik zou uit recalcitrantie bijv een maand geen seks willen,..kijken hoeveel hij dan nog van mij alleen zou houden.)
Succes!
ps in mijn ogen bewaak jij je grenzen dus helemaal niet goed
Ik zou een nanny in huis halen. Zo'n aziatische (sorry is niet discriminerend bedoeld maar je begrijpt vast wat ik bedoel).
My god,..hij komt om 0.00 thuis en dan leidt elke liefkozing liefst tot neuken. Ik zou kotsziek van zo'n gast worden en er al tegenop zien als het tegen twaalf uur loopt. Dan kan de rest van de relatie nog zo leuk zijn (houd je daarmee jezelf niet voor de gek?), maar van enig respect van zijn kant is geen sprake. Eigenlijk weet je het allemaal al dat het niet goed zit en dat het niet goed komt. Wat weerhoudt je ervan om te breken of het op de spits te drijven? (ik zou uit recalcitrantie bijv een maand geen seks willen,..kijken hoeveel hij dan nog van mij alleen zou houden.)
Succes!
ps in mijn ogen bewaak jij je grenzen dus helemaal niet goed
zaterdag 2 januari 2010 om 21:15
Ik wel hoor Rider. Ze zitten in een padstelling en komen hier echt niet samen uit.
Magie heeft laten zien dat ze tot verandering bereid is, maar haar vriend niet. Alleen daarvoor al heeft hij een peut nodig (naast mijn vermoeden dat hij wel eens sexverslaafd zou kunnen zijn of anderszins manipulatief bezig is).
Magie heeft laten zien dat ze tot verandering bereid is, maar haar vriend niet. Alleen daarvoor al heeft hij een peut nodig (naast mijn vermoeden dat hij wel eens sexverslaafd zou kunnen zijn of anderszins manipulatief bezig is).
zaterdag 2 januari 2010 om 21:22
Het zal wel een erg rare vraag zijn, maar wat betekent nou ONS? Kan er geen touw aan vastknopen.
Ik vind het een verstandige reactie om samen hulp te zoeken bij de seksuoloog. Verwacht niet dat deze persoon partij gaat trekken, maar deze zal objectief naar de situatie kijken en samen met jullie een oplossing zoeken. Ik zal voor je duimen dat je snel hier terecht kan.
Zelf denk ik aan een seksverslaving omdat hij o.a. wel een erg hoge frequentie heeft en alles er voor moet wijken. Herken je hier wat in, als je hier op googlet?
Het is nu niet erg gezellig, schrijf je. Is het een optie om te vragen om de strijdbijl (tijdelijk) te begraven en af te spreken om bij de seksuoloog over dit onderwerp verder te praten, en tot dan het te laten rusten?
Ik vind het een verstandige reactie om samen hulp te zoeken bij de seksuoloog. Verwacht niet dat deze persoon partij gaat trekken, maar deze zal objectief naar de situatie kijken en samen met jullie een oplossing zoeken. Ik zal voor je duimen dat je snel hier terecht kan.
Zelf denk ik aan een seksverslaving omdat hij o.a. wel een erg hoge frequentie heeft en alles er voor moet wijken. Herken je hier wat in, als je hier op googlet?
Het is nu niet erg gezellig, schrijf je. Is het een optie om te vragen om de strijdbijl (tijdelijk) te begraven en af te spreken om bij de seksuoloog over dit onderwerp verder te praten, en tot dan het te laten rusten?
zaterdag 2 januari 2010 om 21:27
quote:rider schreef op 02 januari 2010 @ 21:08:
[...]
(En nee, ik vind dus ook NIET dat "eigenlijk hij een peut nodig heeft")
Misschien heb ik het wat onduidelijk neergezet. Ik bedoelde in ieder geval niet dat hij een 'peut nodig heeft. Maar hij vindt dat kennelijk wel van TO. En eerlijk gezegd, als er iemand van die 2 baat zou kunnen hebben bij een sexuologe (en baat kunnen hebben is wat anders als nodig hebben) dan is hij dat naar mijn mening.
Ik ben het er overigens absoluut mee eens dat communicatie hier het toverwoord is. Afgaand op hoe TO haar relatie voor de rest omschrijft heb ik niet het idee dat ze op geen enkel vlak kunnen communiceren, al die andere dingen die wèl goed gaan zijn niet allemaal uit de lucht komen vallen. Daar is op enig moment over gecommuniceerd en kennelijk goed.
Punt is alleen dat over de hoeveelheid sex en alle bijkomende gevoelens kennelijk niet goed gecommuniceerd wordt. Wil je dat vlot trekken moeten beide partijen door hebben dat er in de communicatie iets niet goed gaat. De vriend van TO lijkt dat niet te zien, en legt het probleem bij TO neer mèt een in zijn ogen werkende oplossing (de sexuoloog). Waarom dan niet zijn oplossing aanpakken om daarmee jouw oplossing mogelijk te maken? Een gesprekspartner waarvan de vriend van TO de verlossende antwoorden verwacht kan precies de katalysator zijn om de communicatie op gang te krijgen. En dat die gesprekspartner dan ook nog van de hoed en de rand weet wat betreft het onderwerp van conflict is dan iets wat je helemaal met twee handen aan moet grijpen denk ik.
[...]
(En nee, ik vind dus ook NIET dat "eigenlijk hij een peut nodig heeft")
Misschien heb ik het wat onduidelijk neergezet. Ik bedoelde in ieder geval niet dat hij een 'peut nodig heeft. Maar hij vindt dat kennelijk wel van TO. En eerlijk gezegd, als er iemand van die 2 baat zou kunnen hebben bij een sexuologe (en baat kunnen hebben is wat anders als nodig hebben) dan is hij dat naar mijn mening.
Ik ben het er overigens absoluut mee eens dat communicatie hier het toverwoord is. Afgaand op hoe TO haar relatie voor de rest omschrijft heb ik niet het idee dat ze op geen enkel vlak kunnen communiceren, al die andere dingen die wèl goed gaan zijn niet allemaal uit de lucht komen vallen. Daar is op enig moment over gecommuniceerd en kennelijk goed.
Punt is alleen dat over de hoeveelheid sex en alle bijkomende gevoelens kennelijk niet goed gecommuniceerd wordt. Wil je dat vlot trekken moeten beide partijen door hebben dat er in de communicatie iets niet goed gaat. De vriend van TO lijkt dat niet te zien, en legt het probleem bij TO neer mèt een in zijn ogen werkende oplossing (de sexuoloog). Waarom dan niet zijn oplossing aanpakken om daarmee jouw oplossing mogelijk te maken? Een gesprekspartner waarvan de vriend van TO de verlossende antwoorden verwacht kan precies de katalysator zijn om de communicatie op gang te krijgen. En dat die gesprekspartner dan ook nog van de hoed en de rand weet wat betreft het onderwerp van conflict is dan iets wat je helemaal met twee handen aan moet grijpen denk ik.
Iets anders
zaterdag 2 januari 2010 om 21:28
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2010 @ 20:22:
Maar wat nu als hij wel een machtspelletje speelt Rider? Ik vermoed zo dat haar vriend zwijgt als zoveelste middel om zijn zin door te drukken, net zo lang tot Magie weer toegeeft....wat hij doet is zijn verantwoordelijkheid. Laat je je door zijn gedrag manipuleren en ga je dus óók een machtsspelletje spelen?
Maar wat nu als hij wel een machtspelletje speelt Rider? Ik vermoed zo dat haar vriend zwijgt als zoveelste middel om zijn zin door te drukken, net zo lang tot Magie weer toegeeft....wat hij doet is zijn verantwoordelijkheid. Laat je je door zijn gedrag manipuleren en ga je dus óók een machtsspelletje spelen?
zaterdag 2 januari 2010 om 21:32
quote:Babsjuh schreef op 02 januari 2010 @ 21:27:
[...]
Misschien heb ik het wat onduidelijk neergezet. Ik bedoelde in ieder geval niet dat hij een 'peut nodig heeft. Maar hij vindt dat kennelijk wel van TO. En eerlijk gezegd, als er iemand van die 2 baat zou kunnen hebben bij een sexuologe (en baat kunnen hebben is wat anders als nodig hebben) dan is hij dat naar mijn mening.Snap ik, en ben ik het dus niet mee eens.
Als stel hebben ze misschien baat bij een peut, maar TO post hier, en ik ga niet op basis van wat TO zegt conclusies trekken over haar partner. Zij heeft een probleem, dan moet zij doen wat ze kan om dat op te lossen. En besluiten dat je gelijk hebt, je partner een peut nodig heeft, etc., etc., lost in ieder geval niets op.
quote:Ik ben het er overigens absoluut mee eens dat communicatie hier het toverwoord is. Afgaand op hoe TO haar relatie voor de rest omschrijft heb ik niet het idee dat ze op geen enkel vlak kunnen communiceren, al die andere dingen die wèl goed gaan zijn niet allemaal uit de lucht komen vallen. Daar is op enig moment over gecommuniceerd en kennelijk goed.
Punt is alleen dat over de hoeveelheid sex en alle bijkomende gevoelens kennelijk niet goed gecommuniceerd wordt. Wil je dat vlot trekken moeten beide partijen door hebben dat er in de communicatie iets niet goed gaat. De vriend van TO lijkt dat niet te zien, en legt het probleem bij TO neer mèt een in zijn ogen werkende oplossing (de sexuoloog). Waarom dan niet zijn oplossing aanpakken om daarmee jouw oplossing mogelijk te maken?dáár was ik het helemaal mee eens. Alleen niet met de nevenconclusie dat hij "eigenlijk een peut nodig heeft".
Op dit moment lijkt zijn probleem alleen maar dat TO niet vaker wil neuken. Dáár heeft hij geen peut voor nodig. Het kan heel goed dat als TO de zaken wat duidelijker maakt, hij ontdekt dat hij een heel ander probleem heeft. En mogelijk vindt hij dan dat hij daar wel hulp bij nodig heeft.
quote:Een gesprekspartner waarvan de vriend van TO de verlossende antwoorden verwacht kan precies de katalysator zijn om de communicatie op gang te krijgen. En dat die gesprekspartner dan ook nog van de hoed en de rand weet wat betreft het onderwerp van conflict is dan iets wat je helemaal met twee handen aan moet grijpen denk ik.Helemaal mee eens hoor.
[...]
Misschien heb ik het wat onduidelijk neergezet. Ik bedoelde in ieder geval niet dat hij een 'peut nodig heeft. Maar hij vindt dat kennelijk wel van TO. En eerlijk gezegd, als er iemand van die 2 baat zou kunnen hebben bij een sexuologe (en baat kunnen hebben is wat anders als nodig hebben) dan is hij dat naar mijn mening.Snap ik, en ben ik het dus niet mee eens.
Als stel hebben ze misschien baat bij een peut, maar TO post hier, en ik ga niet op basis van wat TO zegt conclusies trekken over haar partner. Zij heeft een probleem, dan moet zij doen wat ze kan om dat op te lossen. En besluiten dat je gelijk hebt, je partner een peut nodig heeft, etc., etc., lost in ieder geval niets op.
quote:Ik ben het er overigens absoluut mee eens dat communicatie hier het toverwoord is. Afgaand op hoe TO haar relatie voor de rest omschrijft heb ik niet het idee dat ze op geen enkel vlak kunnen communiceren, al die andere dingen die wèl goed gaan zijn niet allemaal uit de lucht komen vallen. Daar is op enig moment over gecommuniceerd en kennelijk goed.
Punt is alleen dat over de hoeveelheid sex en alle bijkomende gevoelens kennelijk niet goed gecommuniceerd wordt. Wil je dat vlot trekken moeten beide partijen door hebben dat er in de communicatie iets niet goed gaat. De vriend van TO lijkt dat niet te zien, en legt het probleem bij TO neer mèt een in zijn ogen werkende oplossing (de sexuoloog). Waarom dan niet zijn oplossing aanpakken om daarmee jouw oplossing mogelijk te maken?dáár was ik het helemaal mee eens. Alleen niet met de nevenconclusie dat hij "eigenlijk een peut nodig heeft".
Op dit moment lijkt zijn probleem alleen maar dat TO niet vaker wil neuken. Dáár heeft hij geen peut voor nodig. Het kan heel goed dat als TO de zaken wat duidelijker maakt, hij ontdekt dat hij een heel ander probleem heeft. En mogelijk vindt hij dan dat hij daar wel hulp bij nodig heeft.
quote:Een gesprekspartner waarvan de vriend van TO de verlossende antwoorden verwacht kan precies de katalysator zijn om de communicatie op gang te krijgen. En dat die gesprekspartner dan ook nog van de hoed en de rand weet wat betreft het onderwerp van conflict is dan iets wat je helemaal met twee handen aan moet grijpen denk ik.Helemaal mee eens hoor.
zaterdag 2 januari 2010 om 21:38
@ Rider: als je al toegeeflijk bent op dit gebied kan het zijn dat je niet opgewassen bent tegen zijn machtspelletjes en dus wederom toegeeft. Je speelt dan zelf geen machtspelletje, maar bent er wel het slachtoffer van.
Nog even over het mogelijk sexverslaafd zijn: als hier het woord "drank" had gestaan had iedereen al lang geroepen dat hij alcoholist is.
Een hoog libido is niet hezelfde als sexverslaafd, net als van een drankje houden niet hetzelfde is als alcoholist zijn. Pas als echt niet meer zonder kunt en je gaat manipuleren om hoe dan ook je zin te krijgen ben je verslaafd, hier dus sexverslaafd.
Nog even over het mogelijk sexverslaafd zijn: als hier het woord "drank" had gestaan had iedereen al lang geroepen dat hij alcoholist is.
Een hoog libido is niet hezelfde als sexverslaafd, net als van een drankje houden niet hetzelfde is als alcoholist zijn. Pas als echt niet meer zonder kunt en je gaat manipuleren om hoe dan ook je zin te krijgen ben je verslaafd, hier dus sexverslaafd.
zaterdag 2 januari 2010 om 21:40
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2010 @ 21:38:
@ Rider: als je al toegeeflijk bent op dit gebied kan het zijn dat je niet opgewassen bent tegen zijn machtspelletjes en dus wederom toegeeft. Je speelt dan zelf geen machtspelletje, maar bent er wel het slachtoffer van. Maar TO geeft heel helder aan dat ze dat niet is. Ik ben geneigd iemand dan op haar woord te geloven quote:Nog even over het mogelijk sexverslaafd zijn: als hier het woord "drank" had gestaan had iedereen al lang geroepen dat hij alcoholist is.Ook dan had ik me verzet tegen reacties in de vorm van "natuurlijk is het zijn schuld". Schuld is irrelevant.
@ Rider: als je al toegeeflijk bent op dit gebied kan het zijn dat je niet opgewassen bent tegen zijn machtspelletjes en dus wederom toegeeft. Je speelt dan zelf geen machtspelletje, maar bent er wel het slachtoffer van. Maar TO geeft heel helder aan dat ze dat niet is. Ik ben geneigd iemand dan op haar woord te geloven quote:Nog even over het mogelijk sexverslaafd zijn: als hier het woord "drank" had gestaan had iedereen al lang geroepen dat hij alcoholist is.Ook dan had ik me verzet tegen reacties in de vorm van "natuurlijk is het zijn schuld". Schuld is irrelevant.
zaterdag 2 januari 2010 om 21:44
Daar verschillen jij en ik dan van mening in, want ik zie TO duidelijk toegeven: als hij sex wil zegt ze nee, maar ze biedt gelijk de volgende dag aan. Bij mij was nee gewoon nee, zonder verdere tegemoetkoming als ik dat niet wil. Morgen zien we dan wel weer of ik zin heb of niet.
Wat betreft je mening over schuld: waar twee vechten hebben twee schuld, maar ik neig er eerlijk gezegd zelf wel naar zijn schuld groter te vinden, gewoonweg omdat ik hem nu al niet meer mag .
Wat betreft je mening over schuld: waar twee vechten hebben twee schuld, maar ik neig er eerlijk gezegd zelf wel naar zijn schuld groter te vinden, gewoonweg omdat ik hem nu al niet meer mag .
zaterdag 2 januari 2010 om 21:52
quote:iris1969 schreef op 02 januari 2010 @ 21:44:
Daar verschillen jij en ik dan van mening in, want ik zie TO duidelijk toegeven: als hij sex wil zegt ze nee, maar ze biedt gelijk de volgende dag aan. Bij mij was nee gewoon nee, zonder verdere tegemoetkoming als ik dat niet wil. Morgen zien we dan wel weer of ik zin heb of niet.Ze vertelt bij herhaling dat ze helder haar grenzen aangeeft, dat ze concessies doet, voorzover ze wil, maar niet méér. Een beetje vertrouwen he quote:Wat betreft je mening over schuld: waar twee vechten hebben twee schuld, maar ik neig er eerlijk gezegd zelf wel naar zijn schuld groter te vinden, gewoonweg omdat ik hem nu al niet meer mag .Heeft praten over schuld al vaak een relatie verbeterd?
Daar verschillen jij en ik dan van mening in, want ik zie TO duidelijk toegeven: als hij sex wil zegt ze nee, maar ze biedt gelijk de volgende dag aan. Bij mij was nee gewoon nee, zonder verdere tegemoetkoming als ik dat niet wil. Morgen zien we dan wel weer of ik zin heb of niet.Ze vertelt bij herhaling dat ze helder haar grenzen aangeeft, dat ze concessies doet, voorzover ze wil, maar niet méér. Een beetje vertrouwen he quote:Wat betreft je mening over schuld: waar twee vechten hebben twee schuld, maar ik neig er eerlijk gezegd zelf wel naar zijn schuld groter te vinden, gewoonweg omdat ik hem nu al niet meer mag .Heeft praten over schuld al vaak een relatie verbeterd?
zaterdag 2 januari 2010 om 21:58
Maar Rider: wat zie jij dan wel als een oplossing? Hoe hij zich opstelt is zijn verantwoordelijkheid, moet zij zich niet over buigen. Hij hoeft niet naar een peut en TO moet zelf maar kijken hoe ze effectiever moet worden.
Sorry, maar zij trekt in dit conflict aan het kortste eind, geeft alleen maar mee in zijn richting en lijkt daarin zelfs over haar grens te gaan. Als ze alleen naar haar eigen kant moet kijken: wat kan ze doen om dit op te lossen behalve praten en haar kant van het verhaal laten zien? Dat heeft ze volgens de OP al vaker gedaan, maar zolang haar vriend zich opstelt als een kind in de peuterfase kom je daar natuurlijk niet verder mee. Als je echt consequent bent zou zij vervolgens haar conclusies moeten trekken (en weggaan? met die methode bereikt ze blijkbaar niet veel), maar dat lijkt nou juist ook niet je advies te zijn. Sorry, ik snap het gewoon niet
Sorry, maar zij trekt in dit conflict aan het kortste eind, geeft alleen maar mee in zijn richting en lijkt daarin zelfs over haar grens te gaan. Als ze alleen naar haar eigen kant moet kijken: wat kan ze doen om dit op te lossen behalve praten en haar kant van het verhaal laten zien? Dat heeft ze volgens de OP al vaker gedaan, maar zolang haar vriend zich opstelt als een kind in de peuterfase kom je daar natuurlijk niet verder mee. Als je echt consequent bent zou zij vervolgens haar conclusies moeten trekken (en weggaan? met die methode bereikt ze blijkbaar niet veel), maar dat lijkt nou juist ook niet je advies te zijn. Sorry, ik snap het gewoon niet
Dat zeg ik....
zaterdag 2 januari 2010 om 22:03
zaterdag 2 januari 2010 om 22:32
Voordat ik verder ga reageren, even een update.
We hebben eindelijk gepraat. Ik heb het gesprek geopend met: "Ik vind dat we moeten praten over wat er donderdag is gebeurd." Hierna heb ik verteld hoe het aandringen op seks op mij overkomt, namelijk eng en bedreigend. In de eerste instantie reageerde hij hier niet echt op, later zei hij dat hij er van baalde dat hij zo ver is gegaan. Hij heeft hiervoor oprecht zijn excuses aangeboden.
Verder vertelde hij dat hij de hele avond er naar uit had gekeken tot we thuis zouden zijn, om seks te hebben. Ook was hij aangeschoten. Dit wil hij niet als excuses aanvoeren, maar om aan te geven waarom hij de hoop bleef houden dat we alsnog seks zouden gaan hebben. Ik heb hem hierop gezegd dat ik, mocht het nog een keer gebeuren, hem zal verlaten.
Verder heb ik gezegd dat ik bereid ben om een goed compromis met hem te sluiten, als hij kan beloven dat dit nooit meer zo ver zal komen. Hierop antwoordde hij dat hij dat ook niet meer van plan was. De seksuoloog kwam ook aan bod. Daar reageerde hij positief op. Later in het gesprek gaf hij aan dat hij zich vaak een vies opdringerig hondje voelt dat zo ontzettend veel zin heeft in seks (een hondje dat tegen je been oprijdt, zeg maar). En dat hij zichzelf als een slechte minnaar ziet. Hierover wil hij graag praten met een seksuoloog.
Daarnaast wil ik ook graag hulp. Ik weet niet of jullie het gelezen hebben tussen alle berichten door, maar ik ben in het verleden een keer verkracht. Toen ik vijftien was, door mijn toenmalige 'vriendje'. Hij had ook geen respect voor het feit dat ik toen geen seks wilde, ik was namelijk nog maagd. Uiteindelijk heeft hij mij gedwongen. Hierover heb ik jaren gezwegen en ik heb er nog nooit hulp voor gehad. En ik merk dat ik wederom mijn grenzen niet goed genoeg bewaak en dat moet veranderen. Ook dit heb ik aangegeven aan vriend, ik had er nog niet eerder zo open over gepraat.
En uiteraard begon ik toen te huilen... Wat ik niet wilde, want dan schiet mijn vriend gelijk in de troostmodus waardoor we niet meer echt praten. Ook nu weer, hij ging gelijk thee voor me zetten, zakdoeken pakken en me proberen te knuffelen. Ik heb aangegeven dat ik dat nu even niet wil. Ik wil dat hij me serieus neemt en nadenkt over zijn gedrag. En hoe we tot een oplossing kunnen komen.
Ik heb geloof ik wel een goed gevoel hierover. Hij zei ook dat hij hoopte dat we eruit kunnen komen, zonder dat er grenzen overschreden worden. Ik snap dat hij hier over komt als een klootzak, maar helaas is het niet zwart/wit. Mijn vriend is net zo goed een hele attente, zorgzame, geïnteresseerde en lieve man. Dat maakt het allemaal nog moeilijker. Vooralsnog wil ik niet bij hem weg, aangezien dit onze enige probleem is. Maar ik zal het goed in de gaten houden en zoals ik al zei, ik ga weg zodra het nog een keer gebeurt. En dat meen ik...
We hebben eindelijk gepraat. Ik heb het gesprek geopend met: "Ik vind dat we moeten praten over wat er donderdag is gebeurd." Hierna heb ik verteld hoe het aandringen op seks op mij overkomt, namelijk eng en bedreigend. In de eerste instantie reageerde hij hier niet echt op, later zei hij dat hij er van baalde dat hij zo ver is gegaan. Hij heeft hiervoor oprecht zijn excuses aangeboden.
Verder vertelde hij dat hij de hele avond er naar uit had gekeken tot we thuis zouden zijn, om seks te hebben. Ook was hij aangeschoten. Dit wil hij niet als excuses aanvoeren, maar om aan te geven waarom hij de hoop bleef houden dat we alsnog seks zouden gaan hebben. Ik heb hem hierop gezegd dat ik, mocht het nog een keer gebeuren, hem zal verlaten.
Verder heb ik gezegd dat ik bereid ben om een goed compromis met hem te sluiten, als hij kan beloven dat dit nooit meer zo ver zal komen. Hierop antwoordde hij dat hij dat ook niet meer van plan was. De seksuoloog kwam ook aan bod. Daar reageerde hij positief op. Later in het gesprek gaf hij aan dat hij zich vaak een vies opdringerig hondje voelt dat zo ontzettend veel zin heeft in seks (een hondje dat tegen je been oprijdt, zeg maar). En dat hij zichzelf als een slechte minnaar ziet. Hierover wil hij graag praten met een seksuoloog.
Daarnaast wil ik ook graag hulp. Ik weet niet of jullie het gelezen hebben tussen alle berichten door, maar ik ben in het verleden een keer verkracht. Toen ik vijftien was, door mijn toenmalige 'vriendje'. Hij had ook geen respect voor het feit dat ik toen geen seks wilde, ik was namelijk nog maagd. Uiteindelijk heeft hij mij gedwongen. Hierover heb ik jaren gezwegen en ik heb er nog nooit hulp voor gehad. En ik merk dat ik wederom mijn grenzen niet goed genoeg bewaak en dat moet veranderen. Ook dit heb ik aangegeven aan vriend, ik had er nog niet eerder zo open over gepraat.
En uiteraard begon ik toen te huilen... Wat ik niet wilde, want dan schiet mijn vriend gelijk in de troostmodus waardoor we niet meer echt praten. Ook nu weer, hij ging gelijk thee voor me zetten, zakdoeken pakken en me proberen te knuffelen. Ik heb aangegeven dat ik dat nu even niet wil. Ik wil dat hij me serieus neemt en nadenkt over zijn gedrag. En hoe we tot een oplossing kunnen komen.
Ik heb geloof ik wel een goed gevoel hierover. Hij zei ook dat hij hoopte dat we eruit kunnen komen, zonder dat er grenzen overschreden worden. Ik snap dat hij hier over komt als een klootzak, maar helaas is het niet zwart/wit. Mijn vriend is net zo goed een hele attente, zorgzame, geïnteresseerde en lieve man. Dat maakt het allemaal nog moeilijker. Vooralsnog wil ik niet bij hem weg, aangezien dit onze enige probleem is. Maar ik zal het goed in de gaten houden en zoals ik al zei, ik ga weg zodra het nog een keer gebeurt. En dat meen ik...
