Sport
alle pijlers
Revalidatie voorste/achterste kruisband
woensdag 7 augustus 2019 om 19:47
Hi allemaal,
Het is nu 3,5 week geleden dat ik met skateboarden mijn achterste kruisband heb afgescheurd. Hierdoor lig ik nu in bed en lijkt het mij leuk om wat ervaringen van andere mensen te lezen. Ook wilde ik mijn eigen ervaring delen, omdat ik zelf online weinig ervaringen kon vinden over afgescheurde achterste kruisbanden. Als jij ooit last hebt gehad van een afgescheurde voorste of achterste kruisband, hoe is dit dan gebeurd en hoe ervaarde je de revalidatie?
Ik zal is beginnen met mijn verhaal:
Op een skatetrip in het buitenland met vrienden ben ik de eerste dag van mijn skateboard gevallen. Ik overstrekte mijn knie en het voelde niet helemaal lekker. Eindstand met de ambulance naar het ziekenhuis waar mijn knie verder onderzocht werd. De arts vertelde mij dat er een MRI gemaakt moest worden, maar dit kon pas de volgende dag ingepland worden. Hoera, een nachtje in het ziekenhuis! In mijn hoofd had ik het idee dat ik alleen mijn voorste kruisband had verdraaid en dat ik met een brace weer naar huis kon. Helaas had de MRI een andere uitslag voor mij...
- Gebroken scheen
- Gekneusde voorste kruisband
- Gescheurde buitenste knieband
- Gescheurde meniscus
- Afgescheurde achterste kruisband
Samengevat: mijn pretpakket
Na vier dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen kon ik met een taxi weer naar Nederland gebracht worden. In Nederland aangekomen zat ik de volgende ochtend al braaf bij de poli van het ziekenhuis. Bad news, ik werd de week erop geopereerd. Tevens had ik dit nieuws wel verwacht. Toen het tijd was voor de ACL reconstructie begonnen de zenuwen wel een beetje op te spelen. De operatie was gelukkig succesvol! De pijn na de operatie was helaas wel in grote mate aanwezig, maar na een nachtje slapen en een goede dozes pijnstillers de volgende dag goed te onderdrukken. Nu gelukkig alweer 1,5 week lekker thuis en nu 2 keer per week fysio voor de komende 12 maanden.
Ik kijk erna uit jullie eventuele ervaringen te lezen!
Het is nu 3,5 week geleden dat ik met skateboarden mijn achterste kruisband heb afgescheurd. Hierdoor lig ik nu in bed en lijkt het mij leuk om wat ervaringen van andere mensen te lezen. Ook wilde ik mijn eigen ervaring delen, omdat ik zelf online weinig ervaringen kon vinden over afgescheurde achterste kruisbanden. Als jij ooit last hebt gehad van een afgescheurde voorste of achterste kruisband, hoe is dit dan gebeurd en hoe ervaarde je de revalidatie?
Ik zal is beginnen met mijn verhaal:
Op een skatetrip in het buitenland met vrienden ben ik de eerste dag van mijn skateboard gevallen. Ik overstrekte mijn knie en het voelde niet helemaal lekker. Eindstand met de ambulance naar het ziekenhuis waar mijn knie verder onderzocht werd. De arts vertelde mij dat er een MRI gemaakt moest worden, maar dit kon pas de volgende dag ingepland worden. Hoera, een nachtje in het ziekenhuis! In mijn hoofd had ik het idee dat ik alleen mijn voorste kruisband had verdraaid en dat ik met een brace weer naar huis kon. Helaas had de MRI een andere uitslag voor mij...
- Gebroken scheen
- Gekneusde voorste kruisband
- Gescheurde buitenste knieband
- Gescheurde meniscus
- Afgescheurde achterste kruisband
Samengevat: mijn pretpakket
Na vier dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen kon ik met een taxi weer naar Nederland gebracht worden. In Nederland aangekomen zat ik de volgende ochtend al braaf bij de poli van het ziekenhuis. Bad news, ik werd de week erop geopereerd. Tevens had ik dit nieuws wel verwacht. Toen het tijd was voor de ACL reconstructie begonnen de zenuwen wel een beetje op te spelen. De operatie was gelukkig succesvol! De pijn na de operatie was helaas wel in grote mate aanwezig, maar na een nachtje slapen en een goede dozes pijnstillers de volgende dag goed te onderdrukken. Nu gelukkig alweer 1,5 week lekker thuis en nu 2 keer per week fysio voor de komende 12 maanden.
Ik kijk erna uit jullie eventuele ervaringen te lezen!
donderdag 8 augustus 2019 om 11:40
Je hebt inderdaad een mooie cocktail aan klachten overgehouden aan die val. Ten eerste dus maar sterkte! 
Ik scheurde de voorste kruisband af in een sportwedstrijd. Bij een onschuldige beweging voelde ik mn knie opzij schieten en voelde gelijk dat het goed mis was.
Zelf enorm tevreden over het traject van de VKB operatie, bijknippen van beide menisci en de bijbehorende revalidatie. Pijnstillers in het begin wel gebruikt, maar voelde me al heel snel na de operatie alweer goed (algehele narcose trouwens) en kon binnen de eerste 3 weken ofzo de pijnstillers afbouwen. Zelf vond ik de fase waar je nu in zit, het oneindige bankhangen, de meest vreselijke. Zo afhankelijk van anderen...
Mijn tip is vooral goed naar je lichaam te luisteren. Heb je het gevoel dat je het been licht kunt belasten mocht dat in mijn geval ook. Compenseer het wel ook met genoeg rust. Ik ben ergens in de eerste 6 weken vrij optimistisch een dag op stap geweest (lees: toch niet zo goed naar mijn lichaam geluisterd en van nature bewijsdrang haha) en dat betekende 3 weken stagnatie in de revalidatie...
Voor de revalidatie bewust naar een goede en gerenommeerde sportfysio gezocht. Het kost je sowieso veel tijd en energie de komende 12 maanden, dan ook maar gelijk zorgen dat er écht serieus mee wordt omgegaan. Daarbij trof ik in de praktijk veel gelijkgestemden ipv de senioren die hun klets uurtje houden op een hometrainer. Ik moest er wat voor omrijden maar heb hier nooit spijt van gehad. Wel vond ik het zowel mentaal (weer durven springen, vertrouwen terugkrijgen) als fysiek een pittig jaar. Ik heb nooit verzaakt en deed echt mijn best tijdens de sessies. De spierpijn was zeker in de periode 10-20 weken na operatie bij de krachtopbouw niet mals. Maar kreeg op het einde nog van de fysio terug dat ik altijd netjes de oefeningen en herhalingen deed, ook als ik dacht dat hij niet keek haha. Onthoud dat.. je doet het echt voor jezelf.
Terugkijkend is mijn knie wel heel goed hersteld en ben ik heel tevreden. Overigens gestopt met de sport waarbij het gebeurde omdat het wel bekend staat als blessuregevoelig. Ook al deed ik dit al jaren en had ik nog nooit iets serieus geblesseerd, die angst zit er toch nog wel een beetje in, dus dan maar niet doen.
Ik scheurde de voorste kruisband af in een sportwedstrijd. Bij een onschuldige beweging voelde ik mn knie opzij schieten en voelde gelijk dat het goed mis was.
Zelf enorm tevreden over het traject van de VKB operatie, bijknippen van beide menisci en de bijbehorende revalidatie. Pijnstillers in het begin wel gebruikt, maar voelde me al heel snel na de operatie alweer goed (algehele narcose trouwens) en kon binnen de eerste 3 weken ofzo de pijnstillers afbouwen. Zelf vond ik de fase waar je nu in zit, het oneindige bankhangen, de meest vreselijke. Zo afhankelijk van anderen...
Mijn tip is vooral goed naar je lichaam te luisteren. Heb je het gevoel dat je het been licht kunt belasten mocht dat in mijn geval ook. Compenseer het wel ook met genoeg rust. Ik ben ergens in de eerste 6 weken vrij optimistisch een dag op stap geweest (lees: toch niet zo goed naar mijn lichaam geluisterd en van nature bewijsdrang haha) en dat betekende 3 weken stagnatie in de revalidatie...
Voor de revalidatie bewust naar een goede en gerenommeerde sportfysio gezocht. Het kost je sowieso veel tijd en energie de komende 12 maanden, dan ook maar gelijk zorgen dat er écht serieus mee wordt omgegaan. Daarbij trof ik in de praktijk veel gelijkgestemden ipv de senioren die hun klets uurtje houden op een hometrainer. Ik moest er wat voor omrijden maar heb hier nooit spijt van gehad. Wel vond ik het zowel mentaal (weer durven springen, vertrouwen terugkrijgen) als fysiek een pittig jaar. Ik heb nooit verzaakt en deed echt mijn best tijdens de sessies. De spierpijn was zeker in de periode 10-20 weken na operatie bij de krachtopbouw niet mals. Maar kreeg op het einde nog van de fysio terug dat ik altijd netjes de oefeningen en herhalingen deed, ook als ik dacht dat hij niet keek haha. Onthoud dat.. je doet het echt voor jezelf.
Terugkijkend is mijn knie wel heel goed hersteld en ben ik heel tevreden. Overigens gestopt met de sport waarbij het gebeurde omdat het wel bekend staat als blessuregevoelig. Ook al deed ik dit al jaren en had ik nog nooit iets serieus geblesseerd, die angst zit er toch nog wel een beetje in, dus dan maar niet doen.
