Thuis
alle pijlers
Als ik dat niet meer mag zeggen
donderdag 5 november 2009 om 20:30
Ik sta 's ochtends altijd als eerste op, met 2 kleine kids ( 1 en 3) verzorg ze, maak eten zet koffie etc. Al sinds ons 1e kindje gaat t eigenlijk zo. ( ook in t weekend) Ik sta soms tijden rond 5 uur al op of half 6. Ik ben t soms zo zat, en heb al een aantal malen mijn vriend te kennen gegeven dat hij meteen mee op moet staan niet eerst gaat douchen scheren, maar mij helpt. Met de kids, met de dieren etc. T lijkt me zo heerlijk om een keer beneden te komen, kids verzorgd, koffiepot die pruttelt.
Nu hadden wij daar vanavond ruzie over. Ik vind dat hij zijn best eens moet doen, moet laten zien met daden, dat hij zijn best doet. Maar dat moet ik niet zo zeggen grrrr.
Ik ben behoorlijk pissig, mijn vriend is de deur nu uit, zwak he. En tja..ik weet wel wie er morgen weer klaar staat om 6 uur snik.. Herkend iemand dit. Is het niet schandalig dat dit ruzie moet worden omdat ik het niet op een strelende manier gezegd heb... GRRR Ik zei al...je bent al bijna 4 jaar vader...mag t ... ik kook, sorry
Nu hadden wij daar vanavond ruzie over. Ik vind dat hij zijn best eens moet doen, moet laten zien met daden, dat hij zijn best doet. Maar dat moet ik niet zo zeggen grrrr.
Ik ben behoorlijk pissig, mijn vriend is de deur nu uit, zwak he. En tja..ik weet wel wie er morgen weer klaar staat om 6 uur snik.. Herkend iemand dit. Is het niet schandalig dat dit ruzie moet worden omdat ik het niet op een strelende manier gezegd heb... GRRR Ik zei al...je bent al bijna 4 jaar vader...mag t ... ik kook, sorry
maandag 9 november 2009 om 20:49
Sorry Beebee, kwam er ietwat cynischer uit dan ik bedoelde. Maar ik verbaas me echt met mijn open mond tot op mijn navel dat dit soort praktijken getolereerd worden door vrouwen. Of mannen, die zijn er vast ook. Je hebt toch nog wel een beetje zelfrespect over mag ik hopen?
Ik zou meer uren gaan werken en een eigen casa zoeken. Waarschijnlijk kom je er financieel alleen maar beter voor te staan en kan je kind ook nog eens naar het kdv.
Ik zou meer uren gaan werken en een eigen casa zoeken. Waarschijnlijk kom je er financieel alleen maar beter voor te staan en kan je kind ook nog eens naar het kdv.
maandag 9 november 2009 om 20:52
En ik vraag me wederom af of je duidelijk met je man gepraat hebt hierover.
Als mij dat zou gebeuren zou er de betreffende moederdag een ontzettende scene ontstaan, het huis zou echt te klein zijn geweest.
(Zou kind even bij de buren gebracht hebben, dat wel )
Hoe is dat gegaan dan, die dag? Heb je je vent niet het bed uit geschopt om kind te helpen en dat ontbijt te gaan maken?
Als mij dat zou gebeuren zou er de betreffende moederdag een ontzettende scene ontstaan, het huis zou echt te klein zijn geweest.
(Zou kind even bij de buren gebracht hebben, dat wel )
Hoe is dat gegaan dan, die dag? Heb je je vent niet het bed uit geschopt om kind te helpen en dat ontbijt te gaan maken?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 9 november 2009 om 21:08
het gaat al heel lang, wat zeg ik, eigenlijk altijd al zo bij ons. Hij heeft van huis uit al geen opvoeding gehad. Hoefde nooit mee te helpen, zn moeder deed echt alles voor hem, zelfs sollicitatie brieven schrijven.. Daar is het dus al begonnen. Vervolgens heb ik hem niet streng genoeg aangepakt.. maar ik ben toch niet zijn moeder? ik hoef hem toch geen dingen bij te brengen? het is een volwassen kerel, die zelf een stel hersens heeft. Waarom zou ik erdan voor moeten zorgen dat hij eens gaat bedenken dat de vaatwasser leeg moet voordat deze weer vol gepakt kan worden..
Dat wil niet zeggen dat ik niet meerdere pogingen heb gedaan. Ik heb hier al veel te veel tijd in gestoken. Hij WEET dondersgoed wat ik van hem verwacht. Elke keer als ik het bespreekbaar maak dan is hij het volledig met me eens en beloofd plechtig zijn best te doen om mij meer te helpen. Maar 10 minuten later is dat alweer verleden tijd.
Toen we nog met zn 2 waren werkte ik ook fulltime en deed toen ook alles alleen. maar op de een of andere maniet vond ik dat minder storend dan nu, nu er eenkind in het spel is.
Dat wil niet zeggen dat ik niet meerdere pogingen heb gedaan. Ik heb hier al veel te veel tijd in gestoken. Hij WEET dondersgoed wat ik van hem verwacht. Elke keer als ik het bespreekbaar maak dan is hij het volledig met me eens en beloofd plechtig zijn best te doen om mij meer te helpen. Maar 10 minuten later is dat alweer verleden tijd.
Toen we nog met zn 2 waren werkte ik ook fulltime en deed toen ook alles alleen. maar op de een of andere maniet vond ik dat minder storend dan nu, nu er eenkind in het spel is.
dinsdag 10 november 2009 om 01:17
Sommige mannen, niet allemaal, doen nou eenmaal gewoon waar ze zelf zin in hebben. En denk maar niet dat die zich er dan 1 seconde schuldig over voelen. Dat is een beetje het probleem van moeders en de echtgenotes van dit type man, die vrouwen voelen zich wel schuldig als de kinderen aan hun lot overgelaten worden door hun vader en staan dan toch maar weer op om het zelf te doen.
Een situatie zoals die van jou is precies datgene dat mij er van weerhoudt om met mijn vriend te gaan samenwonen (zie onder "relaties" mijn topic met titel "Zorgtaken kinderen vriend bij samenwonen". Een mens, man of vrouw maakt niet uit, verandert echt niet zo makkelijk. Zeker niet als ze er al heel lang mee weg komen.
Ik heb helaas geen oplossing voor je, jullie wonen tenslotte al samen en hebben samen kinderen. Nou ja, misschien een radicale oplossing. Fulltime gaan werken, zorgen dat je financieel zo onafhankelijk mogelijk wordt, inschrijven bij woningbouwverenigingen en op termijn apart gaan wonen. Dan heb je weliswaar ook alleen de zorg voor de kinderen maar heb je niet meer al je ergenissen en strijd om het gedrag van je vriend.
Succes.
Een situatie zoals die van jou is precies datgene dat mij er van weerhoudt om met mijn vriend te gaan samenwonen (zie onder "relaties" mijn topic met titel "Zorgtaken kinderen vriend bij samenwonen". Een mens, man of vrouw maakt niet uit, verandert echt niet zo makkelijk. Zeker niet als ze er al heel lang mee weg komen.
Ik heb helaas geen oplossing voor je, jullie wonen tenslotte al samen en hebben samen kinderen. Nou ja, misschien een radicale oplossing. Fulltime gaan werken, zorgen dat je financieel zo onafhankelijk mogelijk wordt, inschrijven bij woningbouwverenigingen en op termijn apart gaan wonen. Dan heb je weliswaar ook alleen de zorg voor de kinderen maar heb je niet meer al je ergenissen en strijd om het gedrag van je vriend.
Succes.
dinsdag 10 november 2009 om 08:24
Ik vraag mij in dit soort gevallen altijd af: wie van beide partners wilde kinderen? Was dat een gedeelde beslissing en zijn er afspraken gemaakt over hoe het qua verzorging/huishouden zou gaan als de koters er eenmaal waren? Was de roze babywolk er de reden voor dat de realiteit (dagelijks vroeg opstaan en allerlei verzorgingstaken) niet door kwam?
Of waren het weer gevalletjes "vrouw wil perse kinderen, ook al schort er van alles aan de relatie en is man wellicht niet het goede vader-materiaal". Ik begrijp namelijk niet dat, zoals in het geval van Beebee, je denkt dat iemand die te verwend is om de kleinste klusjes in huis te doen, straks geweldig zal zijn als vader. Met zo iemand wil je toch überhaupt geen kinderen, want dan WEET je dat je er zelf voor op draait.
Iemand die nog niet de verantwoordelijkheid voor het uitruimen van de vaatwasser wil nemen wordt echt geen vader van het jaar...
Of waren het weer gevalletjes "vrouw wil perse kinderen, ook al schort er van alles aan de relatie en is man wellicht niet het goede vader-materiaal". Ik begrijp namelijk niet dat, zoals in het geval van Beebee, je denkt dat iemand die te verwend is om de kleinste klusjes in huis te doen, straks geweldig zal zijn als vader. Met zo iemand wil je toch überhaupt geen kinderen, want dan WEET je dat je er zelf voor op draait.
Iemand die nog niet de verantwoordelijkheid voor het uitruimen van de vaatwasser wil nemen wordt echt geen vader van het jaar...
dinsdag 10 november 2009 om 08:33
Ik denk persoonlijk ook dat dat gevalletje kleppen op is en als ik maar heel hard doe dat het er niet is, dan is het er ook niet.
Maar goed, daarmee is je probleem niet opgelost. Beebee zou er -denk ik- beter aan doen om haar conclusies te trekken en haar oogkleppen af te zetten. En daarnaast zichzelf wat beter toe te wensen uiteraard.
Maar goed, daarmee is je probleem niet opgelost. Beebee zou er -denk ik- beter aan doen om haar conclusies te trekken en haar oogkleppen af te zetten. En daarnaast zichzelf wat beter toe te wensen uiteraard.
dinsdag 10 november 2009 om 10:15
mm..
punt 1.. leer je kinderen dat dit soort tijden echt belachelijk zijn. Ik heb er 3 en ik heb ze al snel geleerd met een nachtlampje dat ze er pas uit mogen als het lampje uit is (staat op een tijdklok en in het weekend gaat ie later uit)..Het is niet normaal dat je al om 5 of 6 uur opstaat voor de kinderen, dat kan je ze prima afleren.
Verder vind ik, let wel ,ik, het normaal dat jij het grootste deel doet van de huishouding en kinderen omdat jij nou eenvoudig weg niet alle dagen werkt, maar dat neemt niet weg dat je man ook wel eens een bijdrage kan doen in het weekend.
In mijn geval werk ik niet en doe ik het meeste thuis en met de kinderen (dus dokters, clubjes, sport en weet ik al niet wat nog meer) en hij doet de kliko's, kattenbak, oud papier, de zware dingen sjouwen en de tuin.
Dit vind ik prima en als ik extra hulp nodig heb omdat ik een dag niet goed in mijn vel zit, dan deel ik dat mede en vraag hem heel gericht iets te doen (bijv. stofzuigen).. dat gaat hier prima. was wel even wennen soms , maar ik doe het wel. Heb je geen gezeur..
Wat ik heb gemerkt is dat als je achteraf gaat mokken "hij doet nooit wat thuis" dat het vaak je eigen schuld is. De meeste mannen "zien" niet uitzichzelf dat er iets gedaan moet worden, dus is het het snelst om gewoon te vragen/mede te delen dat iets gedaan moet worden. Simpel en helder communiceren dus !
Verder kan je man een wezenlijke bijdrage leveren met bijv. het in bad doen van de kinderen of naar bed brengen, dan heb jij even een uurtje voor jezelf.
punt 1.. leer je kinderen dat dit soort tijden echt belachelijk zijn. Ik heb er 3 en ik heb ze al snel geleerd met een nachtlampje dat ze er pas uit mogen als het lampje uit is (staat op een tijdklok en in het weekend gaat ie later uit)..Het is niet normaal dat je al om 5 of 6 uur opstaat voor de kinderen, dat kan je ze prima afleren.
Verder vind ik, let wel ,ik, het normaal dat jij het grootste deel doet van de huishouding en kinderen omdat jij nou eenvoudig weg niet alle dagen werkt, maar dat neemt niet weg dat je man ook wel eens een bijdrage kan doen in het weekend.
In mijn geval werk ik niet en doe ik het meeste thuis en met de kinderen (dus dokters, clubjes, sport en weet ik al niet wat nog meer) en hij doet de kliko's, kattenbak, oud papier, de zware dingen sjouwen en de tuin.
Dit vind ik prima en als ik extra hulp nodig heb omdat ik een dag niet goed in mijn vel zit, dan deel ik dat mede en vraag hem heel gericht iets te doen (bijv. stofzuigen).. dat gaat hier prima. was wel even wennen soms , maar ik doe het wel. Heb je geen gezeur..
Wat ik heb gemerkt is dat als je achteraf gaat mokken "hij doet nooit wat thuis" dat het vaak je eigen schuld is. De meeste mannen "zien" niet uitzichzelf dat er iets gedaan moet worden, dus is het het snelst om gewoon te vragen/mede te delen dat iets gedaan moet worden. Simpel en helder communiceren dus !
Verder kan je man een wezenlijke bijdrage leveren met bijv. het in bad doen van de kinderen of naar bed brengen, dan heb jij even een uurtje voor jezelf.
dinsdag 10 november 2009 om 10:31
Wat me opvalt in alle reacties dat het volgens mij aankomt op communicatie. Je relatie valt of staat hiermee..
Ik ben 15 jaar getrouwd daarvan heb ik 12 jaar kinderen. En natuurlijk is het niet vanzelf gegaan dat we het samen doen, dat moet je ook samen bedenken.
Ik heb geleerd duidelijk te zijn, als ik wil dat hij iets doet, dan vraag ik dat heel gericht. Als ik ging lopen miepen of mokken werkte het niet hoor..
In de babytijd liet ik hem ook de baby wassen etc. En dat het dan niet op mijn manier ging.. tja.. jammer de bammer.. ik was allang blij dat hij het wilde doen als je zelf moe bent. Ook de nachten waren best pittig en dan ging hij er niet uit (ik gaf bv) maar hij pakte dan wel de baby uit het bedje bijvoorbeeld..
Die kleine dingen maakte het wel makkelijker. nu zijn ze grote ren doet ie andere dingen met ze. Maar nogmaals.. dat is niet vanzelf gegaan, daar hebben we het vaak samen over gehad en ook heus wel eens over geruzied.. Maar praten en nog eens praten blijft de boodschap.
Je moet het ook wel kunnen loslaten , dat scheelt ook veel ergenis.
Ik ben 15 jaar getrouwd daarvan heb ik 12 jaar kinderen. En natuurlijk is het niet vanzelf gegaan dat we het samen doen, dat moet je ook samen bedenken.
Ik heb geleerd duidelijk te zijn, als ik wil dat hij iets doet, dan vraag ik dat heel gericht. Als ik ging lopen miepen of mokken werkte het niet hoor..
In de babytijd liet ik hem ook de baby wassen etc. En dat het dan niet op mijn manier ging.. tja.. jammer de bammer.. ik was allang blij dat hij het wilde doen als je zelf moe bent. Ook de nachten waren best pittig en dan ging hij er niet uit (ik gaf bv) maar hij pakte dan wel de baby uit het bedje bijvoorbeeld..
Die kleine dingen maakte het wel makkelijker. nu zijn ze grote ren doet ie andere dingen met ze. Maar nogmaals.. dat is niet vanzelf gegaan, daar hebben we het vaak samen over gehad en ook heus wel eens over geruzied.. Maar praten en nog eens praten blijft de boodschap.
Je moet het ook wel kunnen loslaten , dat scheelt ook veel ergenis.
dinsdag 10 november 2009 om 10:48
Mannen zien het net zo goed als vrouwen hoor... Ik heb op mijn werk meerdere mannen die domweg toegeven expres dingen te verkloten thuis zodat ze het niet nog een keer hoeven te doen. Aardappels schillen bijvoorbeeld, of kinderen aan kleden.
Mannen zijn nét mensen, hebben ook gewoon ogen en een stel hersenen, dus die zien de troep ook. Het is alleen maar net waar je de verantwoordelijkheid legt, als jij als stel vindt dat het huis stiekem toch de verantwoordelijkheid is van de vrouw dan zul je als vrouw ook alles moeten doen óf je man opdrachten moeten geven. De meeste vrouwen kunnen dingen ook absoluut niet uit handen geven omdat ze vinden dat het hun verantwoordelijkheid is.
Ik snap domweg niet dat je daar al zo lang ruzie over kunt maken. Voordat wij kinderen kregen was echt wel duidelijk dat we béiden minder zouden gaan werken, béiden de kinderen zouden opvoeden en béiden het huishouden zouden doen. Geen probleem dus. Mijn man doet ook echt gewoon hetzelfde als ik, gaat er vaker uit 's nachts (hij is eerder wakker), doet gewoon de afwas, de kinderen in bad, stofzuigen of de plee schoonmaken als dat nodig is, zonder dat ik het hem vraag. Ik heb al twee kinderen, ik wil niet nog iemand hoeven opvoeden.
En daarbij: een kerel die voordat hij kinderen kreeg een luie botte hork was die zijn eigen gang ging zal écht niet opeens veranderen in een attente, geweldige en lieve kerel na de geboorte van de kinderen.
Mannen zijn nét mensen, hebben ook gewoon ogen en een stel hersenen, dus die zien de troep ook. Het is alleen maar net waar je de verantwoordelijkheid legt, als jij als stel vindt dat het huis stiekem toch de verantwoordelijkheid is van de vrouw dan zul je als vrouw ook alles moeten doen óf je man opdrachten moeten geven. De meeste vrouwen kunnen dingen ook absoluut niet uit handen geven omdat ze vinden dat het hun verantwoordelijkheid is.
Ik snap domweg niet dat je daar al zo lang ruzie over kunt maken. Voordat wij kinderen kregen was echt wel duidelijk dat we béiden minder zouden gaan werken, béiden de kinderen zouden opvoeden en béiden het huishouden zouden doen. Geen probleem dus. Mijn man doet ook echt gewoon hetzelfde als ik, gaat er vaker uit 's nachts (hij is eerder wakker), doet gewoon de afwas, de kinderen in bad, stofzuigen of de plee schoonmaken als dat nodig is, zonder dat ik het hem vraag. Ik heb al twee kinderen, ik wil niet nog iemand hoeven opvoeden.
En daarbij: een kerel die voordat hij kinderen kreeg een luie botte hork was die zijn eigen gang ging zal écht niet opeens veranderen in een attente, geweldige en lieve kerel na de geboorte van de kinderen.
dinsdag 10 november 2009 om 11:55
Even voor de duidelijkheid..
Ik heb niet er niet voor gekozen om zwanger te worden. Ik was gewoon aan de microgynon30. Toen kwam er een nieuwe regel dat apothekers de goedkoopste medicijnen moesten voorschrijven. Ik kreeg een goedkopere versie van de microgynon30 die precies hetzelfde was, ik kon gewoon verder gaan waar ik was gebleven met de mg30.
Hij was gewoon veilig. Dat bleek achteraf niet zo te zijn want ik was anderhalf maand later zwanger. Dus ik heb er niet voor gekozen om zwanger te worden. WIJ hebben er wel samen voor gekozen om dit kindje te kijgen. Ik zou onder deze omstandigheden geen abortus kunnen doen en aan adoptie wil ik al helemaal niet denken.
Ik weet wel 100% zeker dat ik geen 2de kindje wil van mijn vriend.
Ik heb niet er niet voor gekozen om zwanger te worden. Ik was gewoon aan de microgynon30. Toen kwam er een nieuwe regel dat apothekers de goedkoopste medicijnen moesten voorschrijven. Ik kreeg een goedkopere versie van de microgynon30 die precies hetzelfde was, ik kon gewoon verder gaan waar ik was gebleven met de mg30.
Hij was gewoon veilig. Dat bleek achteraf niet zo te zijn want ik was anderhalf maand later zwanger. Dus ik heb er niet voor gekozen om zwanger te worden. WIJ hebben er wel samen voor gekozen om dit kindje te kijgen. Ik zou onder deze omstandigheden geen abortus kunnen doen en aan adoptie wil ik al helemaal niet denken.
Ik weet wel 100% zeker dat ik geen 2de kindje wil van mijn vriend.
dinsdag 10 november 2009 om 12:14
ik heb deze discussie niet, en ben er erg blij om.ik ben alleenstaande moeder met een voltijds job, een zoontje en een huishouden .loeizwaar, maar aangezien ik alles zelf moet doen, heb ik ook geen frustraties over partner die niet recht evenredig evenveel doet als ik.
wel doe ik eens beroep op mijn moeder als ik even wil uitrustyen, maar dat is maar een keer in de drie maanden ofzo.
wel doe ik eens beroep op mijn moeder als ik even wil uitrustyen, maar dat is maar een keer in de drie maanden ofzo.
dinsdag 10 november 2009 om 12:16
quote:angelline schreef op 10 november 2009 @ 12:14:
ik heb deze discussie niet, en ben er erg blij om.ik ben alleenstaande moeder met een voltijds job, een zoontje en een huishouden .loeizwaar, maar aangezien ik alles zelf moet doen, heb ik ook geen frustraties over partner die niet recht evenredig evenveel doet als ik.
wel doe ik eens beroep op mijn moeder als ik even wil uitrustyen, maar dat is maar een keer in de drie maanden ofzo.Respect voor jou
ik heb deze discussie niet, en ben er erg blij om.ik ben alleenstaande moeder met een voltijds job, een zoontje en een huishouden .loeizwaar, maar aangezien ik alles zelf moet doen, heb ik ook geen frustraties over partner die niet recht evenredig evenveel doet als ik.
wel doe ik eens beroep op mijn moeder als ik even wil uitrustyen, maar dat is maar een keer in de drie maanden ofzo.Respect voor jou
dinsdag 10 november 2009 om 12:36
Ik ken dit ook allemaal niet. Ben getrouwd met de perfecte man kennelijk haha.
Hij is vrachtwagenchauffeur dus veel van huis en vind het juist leuk als hij in het weekend vroeg op kan staan om met ons zoontje (2 jr) te spelen.
Hij geeft altijd als reden dat ik door de weeks de opvoeding en het huishouden alleen doe en ik in het weekend echt weekend heb.
Heel soms is hij moe of heeft hij geen zin maar dan sta ik gewoon op.
Voel me bijna schuldig als ik sommige verhalen hier lees....maar wij praten overal over.
Hij is vrachtwagenchauffeur dus veel van huis en vind het juist leuk als hij in het weekend vroeg op kan staan om met ons zoontje (2 jr) te spelen.
Hij geeft altijd als reden dat ik door de weeks de opvoeding en het huishouden alleen doe en ik in het weekend echt weekend heb.
Heel soms is hij moe of heeft hij geen zin maar dan sta ik gewoon op.
Voel me bijna schuldig als ik sommige verhalen hier lees....maar wij praten overal over.
dinsdag 10 november 2009 om 14:39
quote:Astarte schreef op 10 november 2009 @ 10:48:
Mannen zien het net zo goed als vrouwen hoor... .
.. tuurlijk zijn die er .. maar de mannen waarover het hier gaat lijken het niet te zien. En wat is er mis met het wijzen van je vent op iets waarvan je vind dat het gedaan zou moeten worden ?
Eens een hork altijd een hork ? Nah.. nee .. dat kan je aanpakken.. maar dat moet je vanaf het begin doen en niet na tig jaar miepen..
Mannen zien het net zo goed als vrouwen hoor... .
.. tuurlijk zijn die er .. maar de mannen waarover het hier gaat lijken het niet te zien. En wat is er mis met het wijzen van je vent op iets waarvan je vind dat het gedaan zou moeten worden ?Eens een hork altijd een hork ? Nah.. nee .. dat kan je aanpakken.. maar dat moet je vanaf het begin doen en niet na tig jaar miepen..
dinsdag 10 november 2009 om 14:44
Nou, toen ik een tijd lang (als in twee jaar) thuis was en geen betaalde baan (burn out) had, heeft mijn man naast zijn werk ook gewoon vrij veel meegeholpen in de huishouding en de opvoeding. Ik hoefde het niet eens te vragen.
Het is toch vanzelfsprekend dat je elkaar steunt? Daar ben je toch partners voor? Als hij niet lekker zit doe ik meer en andersom. En soms tossen we erom haha.
Mijn man ziet echt wel wat er moet gebeuren. Da's een kwestie van het wíllen zien.
Het is toch vanzelfsprekend dat je elkaar steunt? Daar ben je toch partners voor? Als hij niet lekker zit doe ik meer en andersom. En soms tossen we erom haha.
Mijn man ziet echt wel wat er moet gebeuren. Da's een kwestie van het wíllen zien.
dinsdag 10 november 2009 om 14:44
quote:Beebee_M schreef op 10 november 2009 @ 11:55:
Even voor de duidelijkheid..
Ik heb niet er niet voor gekozen om zwanger te worden. Ik was gewoon aan de microgynon30. Toen kwam er een nieuwe regel dat apothekers de goedkoopste medicijnen moesten voorschrijven. Ik kreeg een goedkopere versie van de microgynon30 die precies hetzelfde was, ik kon gewoon verder gaan waar ik was gebleven met de mg30.
Hij was gewoon veilig. Dat bleek achteraf niet zo te zijn want ik was anderhalf maand later zwanger. Dus ik heb er niet voor gekozen om zwanger te worden. WIJ hebben er wel samen voor gekozen om dit kindje te kijgen. Ik zou onder deze omstandigheden geen abortus kunnen doen en aan adoptie wil ik al helemaal niet denken.
Ik weet wel 100% zeker dat ik geen 2de kindje wil van mijn vriend.
Het lijkt me sterk dat het heeft gelegen aan het feit dat de pil van een ander merk zou zijn.. Het gaat namelijk puur om het merk en niet om de samenstelling (werkzame stof). De werkzame stof in jouw merkloze mycrogynon is dezelfde als de dure van weet ik veel wat voor een merk.. Anders zouden honderden mensen hiermee problemen hebben. De pil is niet 100% veilig , geen enkel vb middel is dat (alhoewel.. geheel onthouding..)..
Waarom blijf je eigenlijk bij deze vent ? Voor je kind dat je niet van hem wilde ? Fijne basis voor een relatie zou ik zo zeggen.. Ik denk dat je beter af bent zonder hem . Een kind mag nooit een bindende factor zijn. In mijn omgeving dit vaak zat gezien en believe me.. je zal er niet gelukkiger van worden en ook je kind niet.. Sterkte !
Even voor de duidelijkheid..
Ik heb niet er niet voor gekozen om zwanger te worden. Ik was gewoon aan de microgynon30. Toen kwam er een nieuwe regel dat apothekers de goedkoopste medicijnen moesten voorschrijven. Ik kreeg een goedkopere versie van de microgynon30 die precies hetzelfde was, ik kon gewoon verder gaan waar ik was gebleven met de mg30.
Hij was gewoon veilig. Dat bleek achteraf niet zo te zijn want ik was anderhalf maand later zwanger. Dus ik heb er niet voor gekozen om zwanger te worden. WIJ hebben er wel samen voor gekozen om dit kindje te kijgen. Ik zou onder deze omstandigheden geen abortus kunnen doen en aan adoptie wil ik al helemaal niet denken.
Ik weet wel 100% zeker dat ik geen 2de kindje wil van mijn vriend.
Het lijkt me sterk dat het heeft gelegen aan het feit dat de pil van een ander merk zou zijn.. Het gaat namelijk puur om het merk en niet om de samenstelling (werkzame stof). De werkzame stof in jouw merkloze mycrogynon is dezelfde als de dure van weet ik veel wat voor een merk.. Anders zouden honderden mensen hiermee problemen hebben. De pil is niet 100% veilig , geen enkel vb middel is dat (alhoewel.. geheel onthouding..)..
Waarom blijf je eigenlijk bij deze vent ? Voor je kind dat je niet van hem wilde ? Fijne basis voor een relatie zou ik zo zeggen.. Ik denk dat je beter af bent zonder hem . Een kind mag nooit een bindende factor zijn. In mijn omgeving dit vaak zat gezien en believe me.. je zal er niet gelukkiger van worden en ook je kind niet.. Sterkte !
dinsdag 10 november 2009 om 15:06
quote:poldervrouw schreef op 10 november 2009 @ 14:39:
[...]
.. tuurlijk zijn die er .. maar de mannen waarover het hier gaat lijken het niet te zien. En wat is er mis met het wijzen van je vent op iets waarvan je vind dat het gedaan zou moeten worden ?
Eens een hork altijd een hork ? Nah.. nee .. dat kan je aanpakken.. maar dat moet je vanaf het begin doen en niet na tig jaar miepen..Als ik zo met mijn partner moet omgaat pas ik daarvoor hoor. Als ik graag op puppycursus wil neem ik wel een hond.
[...]
.. tuurlijk zijn die er .. maar de mannen waarover het hier gaat lijken het niet te zien. En wat is er mis met het wijzen van je vent op iets waarvan je vind dat het gedaan zou moeten worden ?Eens een hork altijd een hork ? Nah.. nee .. dat kan je aanpakken.. maar dat moet je vanaf het begin doen en niet na tig jaar miepen..Als ik zo met mijn partner moet omgaat pas ik daarvoor hoor. Als ik graag op puppycursus wil neem ik wel een hond.
dinsdag 10 november 2009 om 15:16
quote:Astarte schreef op 10 november 2009 @ 15:06:
[...]
Als ik zo met mijn partner moet omgaat pas ik daarvoor hoor. Als ik graag op puppycursus wil neem ik wel een hond.? Het is toch normaal dat je je partner aan kan spreken op gedrag wat je niet bevalt, mits redelijk ? Als hij zich als een hork gedraagt, wat naar voren komt in dit verhaal, dan mag je hem daarop wijzen en SAMEN proberen dit gedrag aan te pakken..
[...]
Als ik zo met mijn partner moet omgaat pas ik daarvoor hoor. Als ik graag op puppycursus wil neem ik wel een hond.? Het is toch normaal dat je je partner aan kan spreken op gedrag wat je niet bevalt, mits redelijk ? Als hij zich als een hork gedraagt, wat naar voren komt in dit verhaal, dan mag je hem daarop wijzen en SAMEN proberen dit gedrag aan te pakken..
