
Boze buurvrouw
zondag 7 juni 2009 om 16:58
Even mijn verontwaardiging delen hoor! Ik fietste donderdag naar huis (in grote stad), rij keurig aan de rechterkant van het fietspad. Ik hoor dat ik ingehaald ga worden door een andere fietser en ga nog ietsje meer naar de zijkant fietsen. Het blijkt om een moeder (met kind voorop) en een zelfstandig fietsend kind te gaan (over 6 a 7 ofzo). Nét op het moment dat ze mij inhalen, gooit dat kind zijn stuur om, en knalt tegen mij aan. Ik schrik, kindje schrikt, ik stop, hij stopt, moeder stopt. Ik vraag aan het kind of het gaat, kind nog heel, fiets nog heel.. En opeens: moeder wordt boos op mij!!! Dat ik moet oppassen in het verkeer, dat haar kind niets fout deed, dat zijn fiets stuk is (niet waar), dat ik een blinde trut ben en dat ze mijn nummer wou voor de rekening van de fiets. Ik was zwaar verontwaardigd, kinderen schrokken enorm van haar woede uitbarsting en begonnen te huilen. Ik heb natuurlijk gezegd dat het niet mijn schuld was (voor zover dat belangrijk was), dat ik begreep dat ze schrok, dat het volgens mij met ons beide goed gaat en dat ik absoluut niet van plan was om op deze manier verder te communiceren. Na het "gesprek" afgerond te hebben (ik was nog steeds de blinde trut die niet kan fietsen) fiets ik naar huis, zij rijden achter mij en toen kwam ik erachter dat het praktisch mijn buren zijn (wonen 12 huizen verder). Belt ze kort daarna aan, dat zijn fiets wel degelijk stuk is (wat kan ze niet precies vertellen) en dat ik de rekening van de fietsenmaker krijg. Vriend en ik met haar gepraat, maar mevrouw is zó ontzettend koppig. Ze weet dat ik echt niet ga betalen voor de fout van haar zoon, en zei toen ze wegging: ik stuur mijn man zo wel even langs. Man is gekomen, bood meteen zijn excuses (voor zijn vrouw) en zei: ze is een beetje lichtgeraakt de laatste tijd. De fiets is niet kapot, dus betalen is onzin. Maar nu kom ik haar net weer terug op straat, en ja hoor: gezeik begint weer van voor af aan! Ik weet gewoon echt even niet meer wat ik ermee moet.. Volgens mij ben ik communicatief best vaardig, maar op een of andere manier verloopt dit zeer stroef. Ik heb echt geen zin om de rest van de tijd dat ik woon gezeik en scheve gezichten te krijgen.. Nu zit ik in dubio: een keer aanbellen als man en vrouw thuis zijn en het bespreken (tot nu toe geen resultaat), negeren, boos terugdoen?
Iemand een goede hoe-ga-ik-met-mijn-boze-buurvrouw-om tip?
Iemand een goede hoe-ga-ik-met-mijn-boze-buurvrouw-om tip?

zondag 7 juni 2009 om 22:36
quote:Brenda1978 schreef op 07 juni 2009 @ 17:41:
[...]
Als kind moet je eerst leren je fiets in bedwang te houden, en dat kon dat kind dus heel duidelijk niet. En daarna kun je als kind een stapje verder en met je ouders naast je deelnemen aan het verkeer.
En wat moeten we dan aan met alle volwassenen die door een moment van onoplettendheid een ongeluk veroorzaken?
Dat gebeurt dagelijks en dan heb ik het nog niet eens over de mensen die opzettelijk hun beoordelingvermogen in het verkeer verminderen door met drank of drugs op of met te weinig nachtrust de weg opgaan.
Deelnemen aan het verkeer brengt nou eenmaal een risico met zich mee, van welke leeftijd je ook bent.
[...]
Als kind moet je eerst leren je fiets in bedwang te houden, en dat kon dat kind dus heel duidelijk niet. En daarna kun je als kind een stapje verder en met je ouders naast je deelnemen aan het verkeer.
En wat moeten we dan aan met alle volwassenen die door een moment van onoplettendheid een ongeluk veroorzaken?
Dat gebeurt dagelijks en dan heb ik het nog niet eens over de mensen die opzettelijk hun beoordelingvermogen in het verkeer verminderen door met drank of drugs op of met te weinig nachtrust de weg opgaan.
Deelnemen aan het verkeer brengt nou eenmaal een risico met zich mee, van welke leeftijd je ook bent.

zondag 7 juni 2009 om 22:38
quote:Poezewoes schreef op 07 juni 2009 @ 18:15:
Negeren. Blijkbaar is er meer aan de hand en die erkenning en excuses heb je van haar man gehad. Hopelijk praat hij er wat verstand in, jou gaat dat toch niet lukken.
Eens.
Voor mij zou het al klaar zijn geweest na de woorden van haar man. Wat hij aan de deur gezegd heeft, zegt toch eigenlijk al genoeg?
Negeren. Blijkbaar is er meer aan de hand en die erkenning en excuses heb je van haar man gehad. Hopelijk praat hij er wat verstand in, jou gaat dat toch niet lukken.
Eens.
Voor mij zou het al klaar zijn geweest na de woorden van haar man. Wat hij aan de deur gezegd heeft, zegt toch eigenlijk al genoeg?
