Boze buurvrouw

Even mijn verontwaardiging delen hoor! Ik fietste donderdag naar huis (in grote stad), rij keurig aan de rechterkant van het fietspad. Ik hoor dat ik ingehaald ga worden door een andere fietser en ga nog ietsje meer naar de zijkant fietsen. Het blijkt om een moeder (met kind voorop) en een zelfstandig fietsend kind te gaan (over 6 a 7 ofzo). Nét op het moment dat ze mij inhalen, gooit dat kind zijn stuur om, en knalt tegen mij aan. Ik schrik, kindje schrikt, ik stop, hij stopt, moeder stopt. Ik vraag aan het kind of het gaat, kind nog heel, fiets nog heel.. En opeens: moeder wordt boos op mij!!! Dat ik moet oppassen in het verkeer, dat haar kind niets fout deed, dat zijn fiets stuk is (niet waar), dat ik een blinde trut ben en dat ze mijn nummer wou voor de rekening van de fiets. Ik was zwaar verontwaardigd, kinderen schrokken enorm van haar woede uitbarsting en begonnen te huilen. Ik heb natuurlijk gezegd dat het niet mijn schuld was (voor zover dat belangrijk was), dat ik begreep dat ze schrok, dat het volgens mij met ons beide goed gaat en dat ik absoluut niet van plan was om op deze manier verder te communiceren. Na het "gesprek" afgerond te hebben (ik was nog steeds de blinde trut die niet kan fietsen) fiets ik naar huis, zij rijden achter mij en toen kwam ik erachter dat het praktisch mijn buren zijn (wonen 12 huizen verder). Belt ze kort daarna aan, dat zijn fiets wel degelijk stuk is (wat kan ze niet precies vertellen) en dat ik de rekening van de fietsenmaker krijg. Vriend en ik met haar gepraat, maar mevrouw is zó ontzettend koppig. Ze weet dat ik echt niet ga betalen voor de fout van haar zoon, en zei toen ze wegging: ik stuur mijn man zo wel even langs. Man is gekomen, bood meteen zijn excuses (voor zijn vrouw) en zei: ze is een beetje lichtgeraakt de laatste tijd. De fiets is niet kapot, dus betalen is onzin. Maar nu kom ik haar net weer terug op straat, en ja hoor: gezeik begint weer van voor af aan! Ik weet gewoon echt even niet meer wat ik ermee moet.. Volgens mij ben ik communicatief best vaardig, maar op een of andere manier verloopt dit zeer stroef. Ik heb echt geen zin om de rest van de tijd dat ik woon gezeik en scheve gezichten te krijgen.. Nu zit ik in dubio: een keer aanbellen als man en vrouw thuis zijn en het bespreken (tot nu toe geen resultaat), negeren, boos terugdoen?

Iemand een goede hoe-ga-ik-met-mijn-boze-buurvrouw-om tip?

Zo, daar ben ik weer, we zijn alweer 4 pagina's verder zie ik, thanx schaap

Wat mij betreft was het klaar nadat haar man hier was geweest.. Maar ja, gister ben ik weer door haar aangesproken dat het niet klaar is, dat ik moet betalen (voor die fiets die niet stuk is)! Vanochtend liep vriend naar de auto, en kwam zij met dr kids (op de fiets) langs hem, en wéér begon ze erover!!! "je vriendin kan niet fietsen, mn kind had gewond kunnen raken, de fiets is stuk, jullie krijgen de rekening, vanmiddag nog!", die op manier zeg maar. Ach, laat dr maar langskomen, ik negeer haar in ieder geval op straat (ben ik niet zo goed in, maar doe mn best )

Vriend belde net: we gaan vanavond als zij en haar man thuis zijn langs. Gewoon om nog even 1x te zeggen hier absoluut niet van gediend te zijn (excuus van man, en zij die nog twee keer erop terugkomt). Zoeken ze maar lekker met zn tweeen uit wat er mis ging..

Leuk man, volgend weekend straatfeest

Heb wel medelijden met die man hoor, hij schaamde zich rot toen hij hier was..

Net een bezoekje gedaan naar de buren.. en wat blijkt: met manlief erbij ontkent vrouw álles: niet geschreeuwd, het is niet mijn schuld, nadat haar man was last geweest heeft ze het niet meer over de fietsenmaker gehad, ze heeft ons niet eens meer aangesproken.. Veeg mij maar op, dat mens is gek!!