Dat grote huis of lage maandlasten

23-05-2021 21:43 118 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ok....eerlijk is eerlijk. Eigenlijk ben ik gewoon een beetje jaloers op veel mensen in mijn omgeving. Niet op een vervelende manier hoor. Ik gun het ze van harte! Veel vrienden en kennissen van ons zijn net verhuisd of gaan binnenkort verhuizen. Veel overwaarde op hun woning en wilde graag een stap maken. Mijn eigen huis is helemaal af en van alle gemakken voorzien. Maar het kan natuurlijk altijd groter, moderner. Ook wij hebben denk ik 2 ton overwaarde. Hierdoor laat ik mezelf een beetje gek maken. Want eigenlijk heb ik helemaal geen zin in hogere maandlasten. We kunnen nu doen wat we willen en ook lekker sparen. Maar toch blijf ik maar malen om ook voor dat grotere huis te gaan en daar baal ik van. Herkent iemand zich hier in?
havermout1 schreef:
24-05-2021 00:20
Huis verkopen, hypotheek afbetalen en de rest investeren. Als de markt weer instort iets nieuws kopen.
Ik zou nu niet in de beurs mijn geld steken, die valt elk moment en de inflatie zal stijgen door de wereldwijde start na de pandemie.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
24-05-2021 00:22
Ik zou nu niet in de beurs mijn geld steken, die valt elk moment en de inflatie zal stijgen door de wereldwijde start na de pandemie.
Er zijn verschillende vormen van investeren, en de beurs zal zich weer recht trekken.
Let’s go Brandon!
Alle reacties Link kopieren
Voor mij zou het er ook aan liggen hoe oud je bent en hoeveel risico je loopt.
Als je op je 40e een nieuwbouwwoning helemaal naar wens en levensloopbestendig laat bouwen met 3 ton eigen geld en overwaarde zou ik het wel aandurven. Koop je op je 50e gebaseerd op maximale hypotheek een huis wat over 5 jaar veel te groot is met teveel tuin en onderhoud is dat minder logisch.

Het ligt ook aan je andere wensen. Wanneer zou je willen stoppen met werken? Is dat gewoon pensioenleeftijd of liever eerder? En als je met pensioen bent, wil je dan reizen of ben je een huismus en geniet je van tuinieren?

Ik zou overigens niet groter willen wonen, maar wel op een andere plek, dichter bij vrienden en familie en met meer ruimte om het huis.
Wij hebben gekozen voor: zitten blijven in een huis dat over tien jaar hypotheekvrij is.

Man zat heel erg te promoten om te verhuizen naar groter/vrijstaand. Vanwege zoon. Hij kwam met allerlei berekeningen waaruit bleek dat de maandlasten zelfs 25,- lager zouden liggen. Totdat ik hem vroeg naar kosten van onderhoud van dat vrijstaande huis met lap grond rondom. En hoe hij dacht dat te gaan bekostigen en te onderhouden gezien mijn lichamelijke toestand (lees: alles moet je uitbesteden). Het zou voor mij niet te doen zijn. En ik vond het ook veel te eng, nu is alles goed geregeld en de huidige situatie is verzekerd tot op de laatste cent. Dat zou wegvallen met een ander huis en ik heb geen garanties dat mijn situatie stabiel blijft.

Een huis van 150 vierkante meter is echt groot genoeg voor drie mensen vind ik. Oké, de achtertuin is een postzegel voor Limburgse begrippen maar goed. Nu hebben we een kavel gekocht waarop nog een oude fruitboomgaard staat. Daar kan hij naar hartelust dingen in elkaar timmeren of groente kweken. Van al die wilde plannen heeft hij er nog geen één uitgevoerd behalve een tuinfeest met bbq.

Zoon kan er t.z.t. feestjes houden zonder mensen al te veel tot last te zijn als hij in de puberteit komt. En eventueel er zelf later een huis op bouwen. Voorlopig kweek ik er groente en staat er een stalling voor het bootje.
Kaaaaaaaatje schreef:
23-05-2021 22:30
Herkenbaar. Ik woon oprecht fijn. Maar ergens zou ik ook echt wel net een beetje meer ruimte in en buiten huis willen. En een net iets mooiere afwerking van alles.

Er zijn best veel mensen in mijn omgeving die echt een stuk duurder wonen. Soms omdat ze in een minder dure stad wonen, soms omdat ze in een kleiner huis wonen, soms omdat ze toevallig op een goed moment allebei een appartement kochten en verkochten. Soms omdat ze echt een stuk meer geld verdienen.

Maar soms sta ik echt wel te kijken. Wij hebben allebei een universitaire master. Mijn vent is een bèta en werkt in de sales. Ik werk nu in een functie gerelateerd aan de IT. Dan zou je toch denken dat we groter zouden kunnen wonen dan een relatief klein rijtjeshuis met een tuintje. Maar dit is wat het is. Mijn schoonzusje gaat in deze stad al geen huis meer kunnen kopen met hun hbo zorg en ambtenaren salaris. Dus dan ben ik toch wel blij dat ik dit in elk geval heb.

Enige manier waarop wij nog echt er op vooruit gaan qua ruimte als onze ouders overlijden en de erfenissen onze kant op komt. Maar dan pas ik toch liever.
Dat herken ik wel.

Wij zijn van die starters geweest in de eerste stijging (pre 2008). Anderhalf jaar later stonden alle huizen in onze nieuwbouwstraat zwaar ‘onder water’ dankzij de crisis. Er zijn mensen die destijds uiteen gingen die nu nog de restschuld aan het afbetalen zijn dankzij de volledige aflossingsvrije hypotheek. Ons huis is in 2015 met een bescheiden winstje verkocht. Zus kocht pas in 2012 toen huizen soms jaren al te koop stonden, bood zwaar onder de vraagprijs en heeft datzelfde huis in 2020 met bijna een ton winst verkocht (en er geen cent ingestoken na koop). En een huis laten bouwen.

Van de andere kant: wij hebben het huidige huis ook alleen maar kunnen kopen destijds omdat we de andere gegadigden konden overbieden omdat we zelf al iets verkocht hadden. Het is echt maar voor een hele kleine groep van toepassing dat ze hebben gekocht in crisistijden en verkocht met mega winsten maar op tijd met zelf iets nieuws kopen voor de huidige explosie.

Met een woning in de middenmoot kun je langer blijven zitten waar je zit. Denk ik. Hoop ik :-D
TO: Wat zou je willen veranderen qua interieur? Zou je daar iets in kunnen veranderen dat het meer naar je zin voelt?

Ik denk dat een groter huis leuk lijkt en ook kan zijn maar... ik zie voordelen in jouw situatie! Een fijn huis met lage lasten. Men streeft vaak grotere dingen na maar vergeet niet dat er dáárna weer iets anders is wat wel anders of beter kan. Het stopt met tevredenheid en beseffen wat je hebt.
lemoos2 schreef:
24-05-2021 01:07
Dat herken ik wel.

Wij zijn van die starters geweest in de eerste stijging (pre 2008). Anderhalf jaar later stonden alle huizen in onze nieuwbouwstraat zwaar ‘onder water’ dankzij de crisis. Er zijn mensen die destijds uiteen gingen die nu nog de restschuld aan het afbetalen zijn dankzij de volledige aflossingsvrije hypotheek. Ons huis is in 2015 met een bescheiden winstje verkocht. Zus kocht pas in 2012 toen huizen soms jaren al te koop stonden, bood zwaar onder de vraagprijs en heeft datzelfde huis in 2020 met bijna een ton winst verkocht (en er geen cent ingestoken na koop). En een huis laten bouwen.

Van de andere kant: wij hebben het huidige huis ook alleen maar kunnen kopen destijds omdat we de andere gegadigden konden overbieden omdat we zelf al iets verkocht hadden. Het is echt maar voor een hele kleine groep van toepassing dat ze hebben gekocht in crisistijden en verkocht met mega winsten maar op tijd met zelf iets nieuws kopen voor de huidige explosie.

Met een woning in de middenmoot kun je langer blijven zitten waar je zit. Denk ik. Hoop ik :-D
Ik hoop dat het hier ook zo gaat, dit huis hebben we destijds in 2010 voor een prikkie gekocht, deze week gaat het in de verkoop dus ik hoop op een dikke vette overwaarde.
Geronimo2 schreef:
24-05-2021 00:21
Maar is verstandig ook leuk? Wij zijn ook een paar jaar geleden vertrokken naar groot en vrijstaand met grote tuin en het bevalt veel beter dan gedacht. Een groot huis lijkt ongezellig met zijn tweetjes maar je gebruikt a snel alle ruimte. ieder een kleedkamer, een sauna, 2 kantoorruimtes en alles lekker groot. Wij zijn geen starters meer, geen kinderen en leven er liever een beetje op los, niet verstandig misschien maar ik geniet enorm.
Ik mijn geval wel. Dat leuke is natuurlijk de clue, ongelukkig in een goedkoop klein huisje is niets. Als dat aan het huis ligt, dan zou ik inderdaad proberen te verhuizen als dat kan kan.
Maar in mijn geval ging het om een stiekem borrelende afgunst omdat mijn kennissenkring massaal wél voor groter ging. Tis een menselijk iets om je vooral te vergelijken met mensen die het ogenschijnlijk beter hebben (" dat wil ik ook") in plaats van met mensen die het minder hebben ("wat ben ik een geluksvogel dat ik het zo goed heb"). En dat verandert niet door een groter huis (of een hoger inkomen of een grotere auto of succesvollere kinderen of...). Want zodra ik daar zou zitten zou na een paar jaar dat ontevreden gevoel vast weer de kop op steken.

Let wel, dit gaat over mijn situatie, omdat ik me enigszins herken in wat TO schrijft.
In mijn geval ben ik een stuk gelukkiger geworden door dat gevoel te (h)erkennen en niet langer te vergelijken met mensen die meer, groter, beter hebben. Als jij gelukkig wordt van wel dat grotere huis, dan ben ik oprecht blij voor je dat dat mogelijk is.
Wij hebben besloten de sprong wel te wagen en hebben een stuk land gekocht van bijna ruim 10.000 vierkante meter en gaan daar zelf bouwen.

We wonen nu net een kleine anderhalf jaar in onze huidige (compleet verbouwd en zo mooie) 2 onder 1 kap woning, ik heb er soms wel moeite mee maar we zijn samen in dit huwelijk ;-)

Onze overwegingen:

- we zijn nu nog jong dus kunnen de komende jaren nog flink aflossen en hopelijk wat ruimer zitten als onze dochters in de puberteit komen.
- flinke overwaarde uit huidige huis waardoor we relatief gezien nog steeds laag in de maandlasten zitten ten opzichte van de waarde van het stuk land.
- man is bouwvakker/tegelzetter en heeft hier de ruimte een grote loods te bouwen.
- de kans om ons eigen huis te bouwen, een droom van beide.
- stuk land is ons geliefde dorp (er komt niet zoveel vrij, dus nu of nooit gevoel)

Mijn twijfels:

- wat moeten we met zoveeeel land?
- onderhoud (bijhouden, schoeien (omringt door water), alles is groter dus duurder)
- we wonen iets meer veraf, ik ben altijd opgegroeid in een woonwijk en vond dat als kind heel fijn...

Maar goed, het is van ons, we verhuizen over 2 weken dus no way back!
Alle reacties Link kopieren
Verhuizen omdat je stiekem een beetje jaloers bent op anderen is niet echt een goede reden.
(Iets met groen gras 😄)

Groter en meer is ook niet altijd beter. Hoe meer ruimte, hoe meer spullen waar je net zo weinig mee doet als met al die andere spullen 😄

En dan.. stel je gaat verhuizen net als al die anderen.. ben je dan blij?

Ik ben zojuist verhuist, als alleenstaande, de reden is niet vanwege anderen of dat ik meer en groter moet, maar omdat ik het niet meer trok in de straat/wijk waar ik zat. Ik ben opzoek gegaan naar rust. En die heb ik gevonden.
Alle reacties Link kopieren
roosje1976 schreef:
23-05-2021 22:19
Alleen het gevoel van meer ruimte en zou nu andere keuzes voor m’n interieur maken.
Heeft het misschien te maken met je inrichting?
Ik heb klein gewoond met mijn man (55m2) en wonen nu ruim genoeg (170m2). De hoeveelheid oppervlakte maakt mij niet zoveel uit, maar ik ben wel dol op inrichten en interieur en dat kun je in elke woning toepassen. We worden niet gelukkig van nieuwbouwhuizen. Wij zijn dan wel ook heel handig en schromen niet een raamkozijn etc te vervangen. Daardoor is elk huis echt 'ons' huis geworden en was superleuk om te doen.
Ligt het misschien daaraan? Dat je meer je stempel op je huis wil drukken?
Een nieuw interieur is -met goede voorbereiding- in feite zo gedaan en een stuk minder ingrijpend/kostbaar dan een verhuizing :)
-
Alle reacties Link kopieren
Wanneer je nu tevreden bent met je huis zou ik het zo laten.

Straks ga je groter wonen, maar moet je meer op je budget gaan letten.
Weet je wel hoe fijn het is om gewoon die droomreis te kunnen boeken, een nieuwe bank of bed te kopen. Lekker uit eten gaan, die best wel dure schoenen kopen enzovoort.
Wanneer je over je uitgaven moet gaan nadenken ben echt een stuk minder blij met dat grote huis.
Alle reacties Link kopieren
Hmmm sja... de kosten zitten niet alleen in de maandlasten maar een groter huis betekent vaak ook meer onderhoud(skosten), hogere belastingen, meer g/w/l. Ik snap echt wel dat je comfortabel wilt wonen, zeker als je een gezin hebt. Ik woon alleen, ik kan prima op 40m2 zitten maar als ik kijk naar een vriendin van mij die vorig jaar verhuisd is... kinderen zijn inmiddels uit huis, zit je daar in je jaren 30 woning met 5 slaapkamers en torenhoge hypotheek. Niks op de spaarrekening.... ik zou daar echt stress van hebben. Zij niet gelukkig. Zij is veel meer YOLO dan ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het in mijn omgeving ook gebeuren. Het vertrekken naar groter, nieuwer. De meesten gaan naar de nieuwbouw aan de andere kant van het dorp.

We hebben zelf ons nieuwbouwhuis 18 jaar geleden gekocht en hebben getwijfeld. Verkopen of verbouwen.

Om er qua woning op vooruit te gaan (grotere kamers en grotere tuin) moesten we een hypotheek nemen die meer dan het dubbele is dan wat we nu hebben. Dat zou financieel wel kunnen maar ik vind de maandlasten al hoog genoeg zo.

We zouden dan ook in die nieuwbouwbuurt uitkomen want we willen dochter niet van school laten wisselen.

We vinden onszelf niet in die wijk passen. Het yuppengehalte is er hoog.

Wij zijn ons huis nu aan het opknappen en willen over een jaar of 15 verhuizen. Dan is de hypotheek al lang afbetaald, zijn de kinderen het huis uit en kunnen we juist op zoek naar een kleiner huis.

Ik herken je kriebel wel hoor. Maar bij een groter huis moet je ook meer schoonmaken. Er is meer onderhoud. Een grotere tuin vraagt om meer werk enz.

Bovendien denk ik dat mensen hun huizen veel te duur kopen op het moment. Als corona straks voorbij is en de steun van de overheid wegvalt denk ik dat nog veel bedrijven failliet zullen gaan en er veel mensen hun baan zullen verliezen.
Ik denk dat we een onzekere tijd tegemoet gaan.

Daarom zou ik kiezen voor lagere maandlasten ipv een nieuw, duur huis.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het TO. Hier ook alle vrienden die veel groter wonen en het financieel veel ruimer hebben.

Nu is het hier wel zo, dat wat wij zien als volgende stap voor ons inmiddels onbetaalbaar geworden is. Wij hebben optie op een nieuwbouw huis gehad half jaar geleden, maar we gingen dan financieel echt op randje zitten. Terwijl we juist onze hypotheek hebben veranderd en daardoor zoveel lucht hebben gekregen.

Wel zuur dat onze buren dat huis nu gekocht hebben (zijn weten niet dat wij optie eerst hebben gehad). Voelt toch als erg jammer. Wij wonen nu in een tussenwoning met 4 kinderen met minituin en dito schuurtje. Meer buitenruimte zou heel fijn zijn.

Maar.. wij blijven hier toch nog een paar jaar zitten en gaan nu het een en ander aanpakken. Onze woonlocatie is namelijk wel heel fijn voor ons.

Maar ik merk dat ik toch dat ik het aanbod huizen erg in de gaten houd. :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
havermout1 schreef:
24-05-2021 00:25
Er zijn verschillende vormen van investeren, en de beurs zal zich weer recht trekken.
De huizenmarkt ook. Verkopen en gaan zitten wachten tot het instort vind ik een heel onverstandig advies, sorry. Je bent ondertussen veel geld kwijt aan huur en dan moet de markt ook nog eens zien in te storten. Als het al instort - waar nu nog totaal geen aanleiding tot is - corrigeert het zichzelf altijd. Je moet dan alleen geduld hebben. Maar over de tijd worden stenen altijd meer waard.
phloxx wijzigde dit bericht op 24-05-2021 08:04
21.43% gewijzigd
-
Alle reacties Link kopieren
Ladida1981 schreef:
24-05-2021 00:27
Voor mij zou het er ook aan liggen hoe oud je bent en hoeveel risico je loopt.
Als je op je 40e een nieuwbouwwoning helemaal naar wens en levensloopbestendig laat bouwen met 3 ton eigen geld en overwaarde zou ik het wel aandurven. Koop je op je 50e gebaseerd op maximale hypotheek een huis wat over 5 jaar veel te groot is met teveel tuin en onderhoud is dat minder logisch.

Het ligt ook aan je andere wensen. Wanneer zou je willen stoppen met werken? Is dat gewoon pensioenleeftijd of liever eerder? En als je met pensioen bent, wil je dan reizen of ben je een huismus en geniet je van tuinieren?

Ik zou overigens niet groter willen wonen, maar wel op een andere plek, dichter bij vrienden en familie en met meer ruimte om het huis.
Dit zijn idd de belangrijke vragen om je keuze mee af te wegen.
Wat mij betreft is er niet direct een ja doen of nee niet doen, het hangt helemaal af van je persoonlijke situatie en levensstijl.
-
Alle reacties Link kopieren
Gaat je gezinssituatie komende jaren veranderen? Heb je kinderen? Gaan ze het huis uit, zo ja per wanneer etc?

Groter huis betekent ook meer onderhoud, meer tuin, meer schoonmaak etc.

Verder is een huis een huis. Je kan maar op 1 bank tegelijk zitten en in 1 bed slapen. Heel fijn wanneer er een extra douche is, nog meer kamers, grotere woonkamer, etc. Maar een huis is vooral iets functioneels. Op een bepaald moment doe je je voordeur op en denkt "ik ben thuis", ongeacht hoe groot het huis is.

Een vriend van ons heeft zijn huis goed verkocht en een veel kleiner huis teruggekocht, met een veel lagere hypotheek. Kinderen zijn bijna het huis uit. Zijn maandlasten zijn beduidend lager geworden, ook de tijd die hij in zijn huis moet steken voor onderhoud/schoonmaak/tuin etc. Hij denkt er nu over om 1 dag minder te gaan werken. Voor hem is meer tijd een groter goed dan meer ruimte en meer spullen. En ik geef hem groot gelijk. Hij is net 50, mag nog lang genoeg werken, maar leven en tijd voor familie/vrienden/hobbies is ook belangrijk. Zijn vrij besteedbaar inkomen zal niet veel veranderen wanneer hij 1 dag minder gaat werken.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het heel erg! Helaas is de wederhelft er niet voor te porren. En meestal is hij de verstandigste van ons 2 :P

We wonen eigenlijk heel fijn en ruim dus in dat opzicht geef ik hem zeker gelijk. Hoekhuis van 160 m2 met ruime tuin waar alleen van de directe buren inkijk is en steenworp afstand van het bos. Gekocht in 2012 op het dieptepunt van de crisis mét NHG. Inmiddels al veel (extra) afgelost dus ik denk dat we minstens € 250.000 zo in een nieuw huis kunnen stoppen. Inkomens zijn ook gestegen dus we kunnen meer hypotheek aan. Maarja dan begint het aflossen wel weer voor 30 jaar opnieuw terwijl we nu over 13 jaar deels klaar zijn met aflossen en over 21 jaar helemaal. Vriend kijkt daar nu al naar uit en zou ook graag eerder stoppen met werken of teruggaan in uren.

Daarnaast hebben we nu een bankspaarhypotheek en ik weet niet of je die zomaar kan meenemen maar als dat al kan heb je heb sowieso aanvullend weer een lineaire of annuïteitenhypotheek nodig wat toch minder gunstig is. De woningen die ik als super gave volgende stap zou zien kosten nu tussen de 6 en 7 ton :bonk: wat eigenlijk natuurlijk gewoon bizar is.

Het is vooral het gevoel van inderdaad zo’n mooie gave showroom woonkeuken kunnen hebben of een tweede badkamer wat ongetwijfeld heel fijn is met 3 kinderen. En ik denk dat bij mij ook het gevoel speelt dat ik vooral bang ben om iets te missen door nu niet te profiteren van de overwaarde/enorm overhitte overmaakt als verkoper. Maarja... je gaat dan ook iets veel te duur terug kopen wat eigenlijk nergens op slaat. En feitelijk profiteren we nu eigenlijk ook al van de huizenmarkt door op tijd gekocht te hebben, op een fijne plek te kunnen wonen en dat allemaal voor hele prima maandlasten.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
Alle reacties Link kopieren
Ach TO ik denk dat een beetje jaloezie niemand vreemd is. En volgens mij is dat ook menselijk; je gunt de ander alles, maar je gunt het jezelf ook. Ik herken het als alleenstaande huurder met geen uitzicht op een koopwoning/appartement in ieder geval wel wanneer ik weer een koophuis of nieuwe keuken van een vriendin sta te bewonderen (en me bedenk dat mijn huur alleen maar elk jaar best wat toeneemt). Maar volgens mij is het ook de kunst om op zulke momenten het goede te zien in je eigen situatie (in mijn geval probeer ik dat dan maar te zien in het feit dat ik, hoewel ik soms mijn bruine jaren '70 badkamer echt spuugzat ben, qua onderhoud van mijn huurappartement me 0 zorgen hoef te maken).
Wij hebben het twintig jaar geleden wel gedaan. Was eigenlijk ook geen dilemma. Van huis met drie slaapkamers, plat dak en achtertuintje van 3x6 met ieneminie schuurtje naar een royaal huis met voor- én achtertuin, garage en zolder.

Onze wens ging over opbergruimte voor kerst-en kampeerspullen, grotere schuur waar tenminste vier fietsen in zouden passen én wij wilden graag een groter bed. (160/180x210 in plaats van 140x200). Daarnaast was een studeerkamer ook een wens.

Alles kunnen realiseren en onze nieuwe huis was qua oppervlakte vergelijkbaar maar we hadden een verdieping extra en meer grond. Later de garage 'verplaatst' en de oude bij ons huis getrokken. Garage met verdieping.

Nu willen we hier voorlopig niet weg, ook niet als de kinderen uit huis gaan. (Alle drie 18+) We overwegen om een slaapkamer op te offeren voor een mooie luxe en royale badkamer en de oude badkamer te verbouwen tot losse extra douche en extra toilet ieder met eigen deur. Man en ik delen nu een studeerkamer maar dan willen we ieder een eigen, de kamer die dan overblijft wordt logeerkamer. We willen hier oud worden en hebben nu heel fijne lage lasten. Op dit moment zou kleiner wonen, waar wij dat willen, duurder wonen betekenen helaas.
Alle reacties Link kopieren
Kaaaaaaaatje schreef:
23-05-2021 22:30

Maar soms sta ik echt wel te kijken. Wij hebben allebei een universitaire master. Mijn vent is een bèta en werkt in de sales. Ik werk nu in een functie gerelateerd aan de IT. Dan zou je toch denken dat we groter zouden kunnen wonen dan een relatief klein rijtjeshuis met een tuintje. Maar dit is wat het is. Mijn schoonzusje gaat in deze stad al geen huis meer kunnen kopen met hun hbo zorg en ambtenaren salaris. Dus dan ben ik toch wel blij dat ik dit in elk geval heb.
Dit ia ook metee de keerzijde van de medaille want met een koopwoning, overwaarde, lage rente kan men, voor wel iets meer maar zeker geen 100-den euro's groter of luxer gaan wonen. Ik zie het ook om ons heen en ook wij schrokken laatst van het bedrag wat we zouden kunnen verwonen (in theorie).

Dat maakt wel dat mijn buurmeisje van 24 geen kant op kan met haar starters salaris. Wij kochten ons huidige huis coor 170.000 en zou nu voor meer dan 3 ton over de toonbank gaan. En wat heeft zij en vele andere daaraan. Helemaal niks. Ik denk ook dat dit nog een gigantisch ding gaat worden. Of e.a. klapt gruwelijk in elkaar of de generaties onder ons (ben zelf midden 30) en generatie daarna zal enkel nog middels een flinke zak geld van papa en mama kunnen kopen. Daarnaast zal dr huurnood alleen maar toenemen. Nou ja.... ik ben benieuwd wat dat gaat brengen. Vind dat best een ding
Alle reacties Link kopieren
@Gordijn Niet alleen je buurmeisje, maar dus ook genoeg mensen van je eigen generatie kunnen het niet.

Afstuderen in de crisis was voor mij rampzalig. Uiteindelijk heb ik nu een jaar of 5 een leuke baan, maar veel te laat om nog aan fatsoenlijke woning te kunnen komen. Daarbij verdien ik geen wereldsalaris. Ik zeg altijd dat als ik ooit van deze etage wil ik de loterij moet winnen of een relatie moet krijgen. Dat laatste wil ik wel, maar dat nodig hebben voor een fatsoenlijke woning is bizar.

Ik ben soms best jaloers op dertigers als jij, maar dan denk ik aan dertigers die alleen maar een kamer huren en die de rest moeten delen. Ik deel alleen mijn gang gelukkig. Al is dat mijn voorland als het me niet lukt tussen nu en 5 jaar iets anders te vinden (want dit gaat ooit de verkoop in). Dat of terug naar mijn ouders, als midden dertiger. Dus het is te hopen dat ik tegen die tijd eindelijk in aanmerking kom voor sociale huur.

Eigenlijk wordt ik best jaloers van de dilemma's in dit topic :P
lollypopje wijzigde dit bericht op 24-05-2021 08:52
3.40% gewijzigd
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Alle reacties Link kopieren
gordijn87 schreef:
24-05-2021 08:41
[..]
Ik denk ook dat dit nog een gigantisch ding gaat worden. Of e.a. klapt gruwelijk in elkaar of de generaties onder ons (ben zelf midden 30) en generatie daarna zal enkel nog middels een flinke zak geld van papa en mama kunnen kopen. Daarnaast zal dr huurnood alleen maar toenemen. Nou ja.... ik ben benieuwd wat dat gaat brengen. Vind dat best een ding
Was tijd terug een interessant stuk over in volgens mij de Volkskrant. Kwam erop neer dat er momenteel geen enkele reden is om te denken dat de prijzen gaan klappen, zelfs niet door de pandemie, vanwege de kunstmatig laaggehouden rentestanden en de hoge nood. Ik weet er het fijne niet meer van maar de pensioenfondsen hebben ook onroerend goed waardoor als het klapt de pensioenenpotjes drastisch afnemen. Daarom is de overheid en banken niet gemotiveerd iets te gaan aan de huidige huizenmarkt, en dit had meerdere redenen wereldwijd zo. Daarom is de kans dat er iets verandert heel klein en wordt kopen steeds onbetaalbaarder. De enige motivatie die de overheid zou hebben is om iets te doen aan de huurprijzen.
Het is echt een drama voor starters, wij hebben veel geluk gehad dat wij direct iets hebben gekocht toen we het konden (2017) en daar afgelopen jaar veel winst op hebben gemaakt. Mijn vriendinnen die niks konden kopen (want single) of durfden kopen (want huizen vonden ze toen al (te) duur) gaan er nu gewoon niet meer tussenkomen. Daar sta je dan met je goede opleiding en bijbehorende studieschuld want stufi afgeschaft. Echt erg.
-
gordijn87 schreef:
24-05-2021 08:41
Dit ia ook metee de keerzijde van de medaille want met een koopwoning, overwaarde, lage rente kan men, voor wel iets meer maar zeker geen 100-den euro's groter of luxer gaan wonen. Ik zie het ook om ons heen en ook wij schrokken laatst van het bedrag wat we zouden kunnen verwonen (in theorie).

Dat maakt wel dat mijn buurmeisje van 24 geen kant op kan met haar starters salaris. Wij kochten ons huidige huis coor 170.000 en zou nu voor meer dan 3 ton over de toonbank gaan. En wat heeft zij en vele andere daaraan. Helemaal niks. Ik denk ook dat dit nog een gigantisch ding gaat worden. Of e.a. klapt gruwelijk in elkaar of de generaties onder ons (ben zelf midden 30) en generatie daarna zal enkel nog middels een flinke zak geld van papa en mama kunnen kopen. Daarnaast zal dr huurnood alleen maar toenemen. Nou ja.... ik ben benieuwd wat dat gaat brengen. Vind dat best een ding

Onze kinderen zijn 23, 21 en 18. Middelste woont bij zijn vriendin in de studio die pa voor haar gekocht heeft. Andere twee wonen nog bij ons en ik denk dat het nog wel even gaat duren voor ze uitvliegen. Oudste is single en dat is op de koopwoningmarkt heel lastig. Jongste is er nog niet zo mee bezig, studeert net en vindt het nog prima zo.

Ik had altijd de hoop dat ze op hun vijfentwintigste zeker de deur uit zouden zijn, maar dat gaan we denk ik niet halen. Ik hoop wel dat we vanaf ons pensioen samen zullen zijn. En dat er niet eentje is teruggekeerd. Dat zie ik nu om mij heen. Jongeren die klaar zijn met studeren en hun studentenwoningen uit moeten (campuscontract) en geen kant op kunnen dus op hun 25+ weer bij pa en ma intrekken. Stukgelopen relatie en geen kant op kunnen en dus aankloppen bij pa en ma.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven