Thuis
alle pijlers
Een dier verliezen..
woensdag 1 april 2009 om 18:21
Bah zeg. Vrijdag de kat van mijn vriend naar de dierenarts gebracht voor sterrilisatie. Nog gevraagd of het mis kon gaan, maar welneeee gaat bijna altijd goed. Eind van de middag haar weer opgehaald, ze was suf maar het was allemaal goed gegaan. Zaterdag en zondag leek ze goed bij te komen, ze was bezig met herstellen. Maar maandag at, dronk ze niet en ze hield zich niet schoon.. een zielig hoopje poes. Even aangezien en s'avonds de dierenarts gebeld. Hoop sussende woorden, maar ik vertrouwde het niet en we mochten langs komen.
De kat had koorts, volgens de arts had ze aan haar hechtingen gelikt en kwam het daardoor. Ik vond het maar vreemd, ze likte helemaal niet aan dr verwoningen maar okee.. ze had een antibiotica spuitje gehad en wat extra vocht. Dinsdag overdag is de kat bij de ouders van mijn vriend gebleven, omdat ik het niet vertrouwde, ze zag er heel slecht uit. Dinsdagnacht ging het mis, mijn vriend werd wakker van een krijs van de kat en dacht dat ze was overleden. Maar ze leefde nog toen hij ging kijken, de hele nacht is hij op gebleven om voor haar te zorgen.
Vanochtend is zijn moeder met de kat naar de dierenarts gegaan zodra die open was (om 8 uur). De dierenarts besloot de kat tijdelijk te houden om haar wat op te knappen maar het was al te laat. Ze is overleden vanmorgen om 10 uur aan een zware longontsteking, wat zal ze veel pijn hebben gehad. Mijn vriend is er helemaal kapot van, verschrikkelijk dat zoiets kan gebeuren en wat voor een impact het heeft.
Ondanks dat men zegt, het was maar een dier..
De kat had koorts, volgens de arts had ze aan haar hechtingen gelikt en kwam het daardoor. Ik vond het maar vreemd, ze likte helemaal niet aan dr verwoningen maar okee.. ze had een antibiotica spuitje gehad en wat extra vocht. Dinsdag overdag is de kat bij de ouders van mijn vriend gebleven, omdat ik het niet vertrouwde, ze zag er heel slecht uit. Dinsdagnacht ging het mis, mijn vriend werd wakker van een krijs van de kat en dacht dat ze was overleden. Maar ze leefde nog toen hij ging kijken, de hele nacht is hij op gebleven om voor haar te zorgen.
Vanochtend is zijn moeder met de kat naar de dierenarts gegaan zodra die open was (om 8 uur). De dierenarts besloot de kat tijdelijk te houden om haar wat op te knappen maar het was al te laat. Ze is overleden vanmorgen om 10 uur aan een zware longontsteking, wat zal ze veel pijn hebben gehad. Mijn vriend is er helemaal kapot van, verschrikkelijk dat zoiets kan gebeuren en wat voor een impact het heeft.
Ondanks dat men zegt, het was maar een dier..
woensdag 1 april 2009 om 22:47
hoe bedoel je dat fleurtje?
wat ik wilde zeggen is dat mensen die het verdriet om een dier bagatelliseren kennelijk niet weten hoe het is om van een beestje te houden...
Misschien dat wanneer je net een geliefd persoon in je leven hebt verloren, je dat anders ziet......been there..
Maar het verlies van een dier kan je ook heel veel pijn doen.
wat ik wilde zeggen is dat mensen die het verdriet om een dier bagatelliseren kennelijk niet weten hoe het is om van een beestje te houden...
Misschien dat wanneer je net een geliefd persoon in je leven hebt verloren, je dat anders ziet......been there..
Maar het verlies van een dier kan je ook heel veel pijn doen.
donderdag 2 april 2009 om 00:04
quote:gioia71 schreef op 01 april 2009 @ 22:47:
hoe bedoel je dat fleurtje?
wat ik wilde zeggen is dat mensen die het verdriet om een dier bagatelliseren kennelijk niet weten hoe het is om van een beestje te houden...
Misschien dat wanneer je net een geliefd persoon in je leven hebt verloren, je dat anders ziet......been there..
Maar het verlies van een dier kan je ook heel veel pijn doen.
Dat bedoelde ik ook. Het doet heel erg veel pijn, absoluut. Maar een paar sterfgevallen om me heen deed een en ander wel relativeren.
Tot op zekere hoogte. Want heb een paar jaar geleden wel besloten zwerfkatjes bv links te laten liggen op vakantie, trek het niet, word er te verdrietig van.
Ook als ik het verhaal van TO lees, heel zielig, dat beestje.
Aan de andere kant: ik heb zonder al teveel verdriet mijn kant naar de poezenboot gebracht toen vriend allergisch bleek te zijn.
Lunisy, sterkte, het voelt ook rot.
hoe bedoel je dat fleurtje?
wat ik wilde zeggen is dat mensen die het verdriet om een dier bagatelliseren kennelijk niet weten hoe het is om van een beestje te houden...
Misschien dat wanneer je net een geliefd persoon in je leven hebt verloren, je dat anders ziet......been there..
Maar het verlies van een dier kan je ook heel veel pijn doen.
Dat bedoelde ik ook. Het doet heel erg veel pijn, absoluut. Maar een paar sterfgevallen om me heen deed een en ander wel relativeren.
Tot op zekere hoogte. Want heb een paar jaar geleden wel besloten zwerfkatjes bv links te laten liggen op vakantie, trek het niet, word er te verdrietig van.
Ook als ik het verhaal van TO lees, heel zielig, dat beestje.
Aan de andere kant: ik heb zonder al teveel verdriet mijn kant naar de poezenboot gebracht toen vriend allergisch bleek te zijn.
Lunisy, sterkte, het voelt ook rot.
donderdag 2 april 2009 om 00:10
Sterkte!!
Ook ik groot dierenliefhebber weet hoe het voelt om een dierenmaatje te verliezen
DE REGENBOOGBRUG
Gisteren toverde ik een trapje
van hier tot aan de regenboogbrug
dan kan elk dier om middernacht
nog even naar het baasje terug.
Kijk dan lieverd
kijk dan toch mee!
Daar komt tussen al die diertjes
ook jouw lieverd naar benee.
Zie je hem komen?
Wat rent hij hard!
Hij weet dat jij wacht
met liefde in je hart.
Hij springt in je armen
jij kust hem, hij likt terug.
En laat jou met die "kus" weten
ik mis je daar bij de regenboogbrug.
Ook ik groot dierenliefhebber weet hoe het voelt om een dierenmaatje te verliezen
DE REGENBOOGBRUG
Gisteren toverde ik een trapje
van hier tot aan de regenboogbrug
dan kan elk dier om middernacht
nog even naar het baasje terug.
Kijk dan lieverd
kijk dan toch mee!
Daar komt tussen al die diertjes
ook jouw lieverd naar benee.
Zie je hem komen?
Wat rent hij hard!
Hij weet dat jij wacht
met liefde in je hart.
Hij springt in je armen
jij kust hem, hij likt terug.
En laat jou met die "kus" weten
ik mis je daar bij de regenboogbrug.
donderdag 2 april 2009 om 08:05
quote:biebelie schreef op 01 april 2009 @ 21:47:
De kat van mn moeder is er op dezelfde manier als die van TO bijna tussenuitgepiept.
Onderkoeld en in chock (schrijf je dat zo?) heeft ze m na een paar uur onder de bank vandaan getrokken en ze was bijna te laat....moest een adrenaline(?) spuit aan te pas komen.
Niet op dezelfde manier dan, want deze kat was niet onderkoeld en in shock. Het ging juist heel erg goed, ze genas goed de zaterdag en de zondag volgens schema. Toen we terug waren heeft ze onder een dekentje op haar mandje tegen de verwarming aangelegen (radiatorhangmat). Die tips krijg je ook mee van de dierenarts bij het ophalen en die hebben we opgevolgt. Maar goed maandag ging het dus al bergafwaarts.
De kat van mn moeder is er op dezelfde manier als die van TO bijna tussenuitgepiept.
Onderkoeld en in chock (schrijf je dat zo?) heeft ze m na een paar uur onder de bank vandaan getrokken en ze was bijna te laat....moest een adrenaline(?) spuit aan te pas komen.
Niet op dezelfde manier dan, want deze kat was niet onderkoeld en in shock. Het ging juist heel erg goed, ze genas goed de zaterdag en de zondag volgens schema. Toen we terug waren heeft ze onder een dekentje op haar mandje tegen de verwarming aangelegen (radiatorhangmat). Die tips krijg je ook mee van de dierenarts bij het ophalen en die hebben we opgevolgt. Maar goed maandag ging het dus al bergafwaarts.
vrijdag 3 april 2009 om 09:16
Heel veel sterkte!!!
Ik heb een maand geleden mijn trouwe vriendje moeten laten in slapen omdat hij ziek was. Ik was er helemaal kapot van en mis hem nog steeds.
Wij hebben onze katten ( we hebben er twee binnen een half jaar moeten laten gaan..) laten cremeren. Het kost wel wat geld maar nu heb ik ze wel weer thuis. Daar waren ze namelijk altijd en gingen ook niet naar buiten.
Klinkt misschien raar maar toen ik hem weer thuis had kreeg ik iets meer rust......
Ik heb een maand geleden mijn trouwe vriendje moeten laten in slapen omdat hij ziek was. Ik was er helemaal kapot van en mis hem nog steeds.
Wij hebben onze katten ( we hebben er twee binnen een half jaar moeten laten gaan..) laten cremeren. Het kost wel wat geld maar nu heb ik ze wel weer thuis. Daar waren ze namelijk altijd en gingen ook niet naar buiten.
Klinkt misschien raar maar toen ik hem weer thuis had kreeg ik iets meer rust......
vrijdag 3 april 2009 om 12:19
Ik weet als geen ander hoe je je moet voelen... Ik heb gisteren mijn maatje gevonden die ik al 14 jaar had. 1 april is hij 14 geworden en nu is hij er niet meer... zijn zusje heb ik nog wel, maar ik kan haast niet naar haar kijken zonder meteen weer in huilen uit te barsten. Bah... wat doet dit f*cking veel pijn!
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
vrijdag 3 april 2009 om 20:12
quote:Netje-67 schreef op 03 april 2009 @ 12:19:
Ik weet als geen ander hoe je je moet voelen... Ik heb gisteren mijn maatje gevonden die ik al 14 jaar had. 1 april is hij 14 geworden en nu is hij er niet meer... zijn zusje heb ik nog wel, maar ik kan haast niet naar haar kijken zonder meteen weer in huilen uit te barsten. Bah... wat doet dit f*cking veel pijn!
Sterkte Netje!
Een goede vriend verliezen is hard...
Ik weet als geen ander hoe je je moet voelen... Ik heb gisteren mijn maatje gevonden die ik al 14 jaar had. 1 april is hij 14 geworden en nu is hij er niet meer... zijn zusje heb ik nog wel, maar ik kan haast niet naar haar kijken zonder meteen weer in huilen uit te barsten. Bah... wat doet dit f*cking veel pijn!
Sterkte Netje!
Een goede vriend verliezen is hard...
vrijdag 3 april 2009 om 20:32
Lunisy, wat verdrietig! Een dier verliezen doet wel degelijk pijn!
Toen mijn hondje overleed, na een operatie, kwam enige tijd later een vriendin bij mij langs. Ze zei er niks over. Toen zei ik; 'hondje' is overleden, erg he?'. Zegt ze; 'Ja, lullig voor je'. En verder niks! Ik herhaalde nog een keer wat ik al had gezegd, zegt ze nog een keer 'lullig voor je' en verder niks.
Nou ja! Dat deed me echt pijn...
Toen mijn hondje overleed, na een operatie, kwam enige tijd later een vriendin bij mij langs. Ze zei er niks over. Toen zei ik; 'hondje' is overleden, erg he?'. Zegt ze; 'Ja, lullig voor je'. En verder niks! Ik herhaalde nog een keer wat ik al had gezegd, zegt ze nog een keer 'lullig voor je' en verder niks.
Nou ja! Dat deed me echt pijn...
