Thuis
alle pijlers
Een erg complexe kat...
vrijdag 7 mei 2010 om 16:11
Hallo allemaal,
Sinds drie jaar heb ik een hele lieve maar oh zo gekke poes.
Ik heb haar al vanaf kitten en.
Het is me een apart beestje. Ze mauwt de hele dag, ze moppert, ze spint keihard, ze snurkt, ze is onhandig, ze gooit vazen om, pennen en papier van tafel, ze moet en zal op de computer liggen als je er mee bezig bent, je mag haar niet optillen, maar ze wil wel de hele dag aandacht...
zucht. Ze heeft echt een gebruiksaanwijzing.
Ik vind haar heel lief en weet ongeveer hoe ik met haar om moet gaan, maar zijn een paar dingen die echt vervelend zijn.
Ze houdt ons elke nacht wakker...
Ze weet dat ze niet naar buiten mag 's nachts maar toch probeert ze het elke keer weer. Ze gaat dan over je heenlopen en schreeuwt keihard. Maar zodra ik beweeg om op te staan, gaat ze snel onder het bed zitten, want ze weet dat ze me niet wakker mag maken en ik haar dan in de huiskamer zet. Maar als je dan weer een paar minuten in bed begint ze weer.
Ik zet haar nu tegenwoordig in de huiskamer als we naar bed gaan, maar ook dan gilt ze de hele boel bij elkaar. Vanmorgen heeft ze van 5 tot 7 lopen gillen.
Verder kan ik geen vaas met bloemen hebben staan omdat ze die dus omgooit als ik er even niet ben. Mijn bank is helemaal afgekrabd en ziet er dus niet uit.
Het vervelende is, dat ze alles wel WEET. Maar ze is gewoon echt heel stout en doet precies waar ze zin in heeft.
Ik maak me soms zorgen hoe dat nou verder moet. Want soms is het gewoon echt niet leuk meer.
Ze is een enorme stresskip en kan niet tegen veranderingen. Als ik op vakantie ga is eigenlijk de enige mogelijkheid dat iemand in mijn huis komt om op haar te passen. Ik heb haar ook wel eens naar vrienden gebracht, maar die werden gek van haar. Heb haar ook wel eens naar een kattenhotel gebracht en dan wordt ze ziek.
Nu woont mijn broertje nog bij mijn ouders dus gaat hij altijd in mijn huis als ik even weg ben, maar dat gaat binnenkort ook veranderen want hij gaat samenwonen. Ik kan toch moeilijk nooit meer op vakantie gaan omdat ik een kat heb...
Verder woon ik nu in een benedenhuis en kan ze lekker naar buiten, maar ik wil binnenkort op zoek naar een groter huis en beneden huizen zijn in de stad erg schaars. Katten vinden het natuurlijk nooit leuk als ze ineens binnen moeten gaan leven, maar ik denk dat zij en ik geen leven meer hebben.
Ik vind dat als je een huisdier neemt, je dat voor zijn leven. Maar ik vraag me soms af of het niet beter is voor haar om op een boerderij te leven ofzo. Ze is namelijk het liefste de hele dag buiten en heeft ontzettend veel energie.
Zijn er misschien meer mensen die een lastig huisdier hebben?
Of misschien heeft iemand tips?
Sinds drie jaar heb ik een hele lieve maar oh zo gekke poes.
Ik heb haar al vanaf kitten en.
Het is me een apart beestje. Ze mauwt de hele dag, ze moppert, ze spint keihard, ze snurkt, ze is onhandig, ze gooit vazen om, pennen en papier van tafel, ze moet en zal op de computer liggen als je er mee bezig bent, je mag haar niet optillen, maar ze wil wel de hele dag aandacht...
zucht. Ze heeft echt een gebruiksaanwijzing.
Ik vind haar heel lief en weet ongeveer hoe ik met haar om moet gaan, maar zijn een paar dingen die echt vervelend zijn.
Ze houdt ons elke nacht wakker...
Ze weet dat ze niet naar buiten mag 's nachts maar toch probeert ze het elke keer weer. Ze gaat dan over je heenlopen en schreeuwt keihard. Maar zodra ik beweeg om op te staan, gaat ze snel onder het bed zitten, want ze weet dat ze me niet wakker mag maken en ik haar dan in de huiskamer zet. Maar als je dan weer een paar minuten in bed begint ze weer.
Ik zet haar nu tegenwoordig in de huiskamer als we naar bed gaan, maar ook dan gilt ze de hele boel bij elkaar. Vanmorgen heeft ze van 5 tot 7 lopen gillen.
Verder kan ik geen vaas met bloemen hebben staan omdat ze die dus omgooit als ik er even niet ben. Mijn bank is helemaal afgekrabd en ziet er dus niet uit.
Het vervelende is, dat ze alles wel WEET. Maar ze is gewoon echt heel stout en doet precies waar ze zin in heeft.
Ik maak me soms zorgen hoe dat nou verder moet. Want soms is het gewoon echt niet leuk meer.
Ze is een enorme stresskip en kan niet tegen veranderingen. Als ik op vakantie ga is eigenlijk de enige mogelijkheid dat iemand in mijn huis komt om op haar te passen. Ik heb haar ook wel eens naar vrienden gebracht, maar die werden gek van haar. Heb haar ook wel eens naar een kattenhotel gebracht en dan wordt ze ziek.
Nu woont mijn broertje nog bij mijn ouders dus gaat hij altijd in mijn huis als ik even weg ben, maar dat gaat binnenkort ook veranderen want hij gaat samenwonen. Ik kan toch moeilijk nooit meer op vakantie gaan omdat ik een kat heb...
Verder woon ik nu in een benedenhuis en kan ze lekker naar buiten, maar ik wil binnenkort op zoek naar een groter huis en beneden huizen zijn in de stad erg schaars. Katten vinden het natuurlijk nooit leuk als ze ineens binnen moeten gaan leven, maar ik denk dat zij en ik geen leven meer hebben.
Ik vind dat als je een huisdier neemt, je dat voor zijn leven. Maar ik vraag me soms af of het niet beter is voor haar om op een boerderij te leven ofzo. Ze is namelijk het liefste de hele dag buiten en heeft ontzettend veel energie.
Zijn er misschien meer mensen die een lastig huisdier hebben?
Of misschien heeft iemand tips?
vrijdag 7 mei 2010 om 17:56
hahaha wat een herkenbare verhalen allemaal zeg! Ik heb ook 7 katten die allemaal op bed MOETEN slapen. Als ik me dan eens durf om te draaien kijken ze je echt zo aan van: ja uh kun jij niet ergens anders gaan liggen???? En zodra ze in de gaten hebben dat je wakker bent!!!!! Ik hou dan stijf me ogen dicht en ga liggen snurken haha. Maar het mooiste is, is dat als mijn lief hier slaapt er GEEN kat te bekennen is op bed!!!
Mijn 2 buitenkatten komen me eke nacht omstreeks half vier wakker maken. HUP PORTIER, OPSTAAN! WIJ WILLEN ERUIT!!
Net doen of je slaapt heeft echt geen zin, ze gaan net zolang door totdat je opstaat!
En je wilt niet weten hoe vaak mijn Streepy al niet computerproblemen heeft veroorzaakt!! Dan gaat ze met dat kleine kontje op het toetsenbord zitten en laat van alles in de soep lopen! Reactie? Goh vrouwtje, ik wilde alleen maar ff chatten!!
Mijn 2 buitenkatten komen me eke nacht omstreeks half vier wakker maken. HUP PORTIER, OPSTAAN! WIJ WILLEN ERUIT!!
Net doen of je slaapt heeft echt geen zin, ze gaan net zolang door totdat je opstaat!
En je wilt niet weten hoe vaak mijn Streepy al niet computerproblemen heeft veroorzaakt!! Dan gaat ze met dat kleine kontje op het toetsenbord zitten en laat van alles in de soep lopen! Reactie? Goh vrouwtje, ik wilde alleen maar ff chatten!!
vrijdag 7 mei 2010 om 18:48
vrijdag 7 mei 2010 om 18:52
quote:Mittens schreef op 07 mei 2010 @ 18:48:
Ik ben bijna nooit bang in huis...tenzij ik alleen ben en de katten ineens, out of the blue, met z'n 2en precies dezelfde kant opkijken met een strakke blik en ook vertikken om maar een andere kant op te kijken. Dan móet er toch gewoon "iets" zijn???
Oh ja, dat doet die van mij ook wel eens. Heel eng.
En dan te bedenken dat ik eigenlijk helemaal niet in geesten geloof
Ik ben bijna nooit bang in huis...tenzij ik alleen ben en de katten ineens, out of the blue, met z'n 2en precies dezelfde kant opkijken met een strakke blik en ook vertikken om maar een andere kant op te kijken. Dan móet er toch gewoon "iets" zijn???
Oh ja, dat doet die van mij ook wel eens. Heel eng.
En dan te bedenken dat ik eigenlijk helemaal niet in geesten geloof
vrijdag 7 mei 2010 om 18:53
quote:Chardonnay schreef op 07 mei 2010 @ 17:20:
[...]
Hahaha, het stomme is, dat ik hier al 11 jaar woon en er nog nooit last van heb gehad (nou ja, toen ik nog blowde wel, maar daar ben ik dus maar mee gestopt ) maar sinds een week kijk ik wel onder mijn bed en niet in de spiegel En als je nou een spiegel onder je bed zet?
[...]
Hahaha, het stomme is, dat ik hier al 11 jaar woon en er nog nooit last van heb gehad (nou ja, toen ik nog blowde wel, maar daar ben ik dus maar mee gestopt ) maar sinds een week kijk ik wel onder mijn bed en niet in de spiegel En als je nou een spiegel onder je bed zet?
vrijdag 7 mei 2010 om 21:35
Annabelle, wat je beschrijft is geen kat met een extreme gebruiksaanwijzing, het is gewoon een kat. Tja, katten zijn nu eenmaal uniek en hebben soms irritante trekjes. Het is gewoon kattengedrag. Ga er niet teveel tegenin. Waarom laat je de kat niet naar buiten ;s nachts? Somige katten willen 's nachts actief zijn. Daar doe je niets aan. Ik laat ze gewoon naar buiten als ze willen.
Krabben is ook normaal voor een kat. Je kunt proberen alternatieven te geven voor de bank. Een krabpaal ( willen veel katten niet, valeriaan erop kan helpen) maar ook een kokosmat, een stuk vloerbedekking of iets dergelijks.
Dat is allemaal geen stout gedrag dat is normaal dierengedrag.
Sommige katten zijn echt niet happy als ze binnen moeten leven dus als je gaat verhuizen en j ehebt geen tuin en het gaat echt niet kun je overwegen de kat te herplaatsen. Maar niet naar ene boerderij. Het is al meer gezegd maar dat dat is in de meeste gevallen echt geen goede plek voor een kat.
Krabben is ook normaal voor een kat. Je kunt proberen alternatieven te geven voor de bank. Een krabpaal ( willen veel katten niet, valeriaan erop kan helpen) maar ook een kokosmat, een stuk vloerbedekking of iets dergelijks.
Dat is allemaal geen stout gedrag dat is normaal dierengedrag.
Sommige katten zijn echt niet happy als ze binnen moeten leven dus als je gaat verhuizen en j ehebt geen tuin en het gaat echt niet kun je overwegen de kat te herplaatsen. Maar niet naar ene boerderij. Het is al meer gezegd maar dat dat is in de meeste gevallen echt geen goede plek voor een kat.
vrijdag 7 mei 2010 om 21:39
quote:Mittens schreef op 07 mei 2010 @ 18:48:
Ik ben bijna nooit bang in huis...tenzij ik alleen ben en de katten ineens, out of the blue, met z'n 2en precies dezelfde kant opkijken met een strakke blik en ook vertikken om maar een andere kant op te kijken. Dan móet er toch gewoon "iets" zijn???En dan ook nog eens grommen!!!!!
Ik ben bijna nooit bang in huis...tenzij ik alleen ben en de katten ineens, out of the blue, met z'n 2en precies dezelfde kant opkijken met een strakke blik en ook vertikken om maar een andere kant op te kijken. Dan móet er toch gewoon "iets" zijn???En dan ook nog eens grommen!!!!!
zaterdag 8 mei 2010 om 08:15
Wat een verhalen, ik zou bijna denken dat ik mazzel heb met mijn ontzettende knuffelkat die tegelijkertijd ook een enorme schijtbak is. Zet de tuindeur open en hij kruipt in zijn mandje, terwijl hij vanaf de vensterbank een onzettend grote mond heeft tegen de vogels... Naar boven? Alleen als ik hem voorga en dan ook maar blijven 'praten' tegen me en ik moet vooral wel terugpraten, anders is het echt te spannend...
Maar verder is het echt onze koning hoor.
Maar verder is het echt onze koning hoor.
zaterdag 8 mei 2010 om 08:52
Mijn twee katers vertonen ook het gedrag wat ik in de OP zie staan. Ik heb er mee leren leven....
Bloemen die uit vazen worden getrokken, opdat het bloemenwater genuttigd kan worden; hoeveel planten er al niet op de vloer zijn gevallen door kont-schuif en stoeipartijen; als ik opsta om naar de wc te gaan gaaat er vaak eentje net voor me uit lopen om op de pot te springen en een slokje water te drinken; dat leer je je kinderen nog af, om voor te dringen wanneer je ziet dat iemand naar het toilet gaat; als ik haastig door het huis loop, kunnen ze ontzéttend voor je voeten lopen, je kan er niet links of rechts langs en eroverheen lukt ook niet; 's nachts wordt er regelmatig een speelgoedmuis opgesnord, waarmee dan op mijn bed gespeeld moet gaan worden, 's nachts voel ik alleen het gespring en drukke gedoe, 's morgens vind ik dan bijvoorbeeld drie muizen onder mijn dekbed terug. Ik ben zo blij dat dit de binnenkat is...
De buitenkat wil dan ook om een uur of 4, 5 naar buiten, en komt dit met dwingende mauw of met een klef kopje tegen mijn gezicht aangeven.
Vaak moet ik toch al plassen, dus maak ik van de gelegenheid gebruik om meteen door te lopen naar de voordeur, ik laat mijn sleutels er expres voor in het slot zitten. Is het na een paar uur tijd om echt op te staan, zit-ie alweer te wachten om naar binnen te mogen voor zijn ontbijt.
Een van mijn katten moet eigenlijk speciale brokjes eten, van die anti-tandsteendingetjes, en zacht voer is eigenlijk niet zo goed voor hem. Ik ben daar zo'n twee jaar geleden mee begonnen. In het begin vinden ze het heerlijk,de ander eet het dan preventief, maar na een week wordt het enthousiasme al minder, en na nog een paar dagen kijken ze me verveeld aan, als ze niet gaan eten, maar gaan zitten naast hun etensbakje, en dan mij maar strak aankijken. Ik voel me dan schuldig als ik zelf iets lekkers uit de kast pak..
Dus wissel ik af. Het maakt niet uit. Duur of goedkoop, als het maar ánders is. Het een verveelt sneller dan het andere. En ondertussen weet ik precies wat ik kan voorschotelen en hoelang het duurt voordat ze het weer zat zijn.
Het leven met katten is nooit saai!
Wat ik me wel afvraag: ik heb echt een gehavend huis. De banken, de tafels, en sommige hoeken worden bekrabbeld. De Banken nog niet eens aan de leuningen, maar gewoon ook bij het uitrekken na het slapen op de zitting.
Ik heb mijn hele leven al katten om me een gehad, en vroeger bij mijn ouders thuis heb ik twee generaties katten meegemaakt, van jong tot oud en het waren er altijd twee samen, die geen poot uitstaken naar het meubilair. Het gebeurde gewoon niet. Ik heb mijn moeder ook nooit horen waarschuwen of wat dan ook.
Ik ben nu ook aan de tweede generatie toe, maar mijn katten zijn allemaal krabbelaars, stuk voor stuk. In het begin met plantenspuit, strenge stem en zilverfolie in de weer geweest, maar ze vertrokken gewoon naar de volgende plek. En het maakte niet eens uit of ik wel of niet in de buurt was. Ik roep nog wel of dat niet buiten kan, maar de mondhoeken krullen alleen nog maar meer omhoog dan ze al doen. Wat ik me dan dus afvraag: hoe heb ik ze zo uit kunnen zoeken, allemaal met slooptalent?
Stelletje katten. Ik zou ze voor geen goud willen missen.
Bloemen die uit vazen worden getrokken, opdat het bloemenwater genuttigd kan worden; hoeveel planten er al niet op de vloer zijn gevallen door kont-schuif en stoeipartijen; als ik opsta om naar de wc te gaan gaaat er vaak eentje net voor me uit lopen om op de pot te springen en een slokje water te drinken; dat leer je je kinderen nog af, om voor te dringen wanneer je ziet dat iemand naar het toilet gaat; als ik haastig door het huis loop, kunnen ze ontzéttend voor je voeten lopen, je kan er niet links of rechts langs en eroverheen lukt ook niet; 's nachts wordt er regelmatig een speelgoedmuis opgesnord, waarmee dan op mijn bed gespeeld moet gaan worden, 's nachts voel ik alleen het gespring en drukke gedoe, 's morgens vind ik dan bijvoorbeeld drie muizen onder mijn dekbed terug. Ik ben zo blij dat dit de binnenkat is...
De buitenkat wil dan ook om een uur of 4, 5 naar buiten, en komt dit met dwingende mauw of met een klef kopje tegen mijn gezicht aangeven.
Vaak moet ik toch al plassen, dus maak ik van de gelegenheid gebruik om meteen door te lopen naar de voordeur, ik laat mijn sleutels er expres voor in het slot zitten. Is het na een paar uur tijd om echt op te staan, zit-ie alweer te wachten om naar binnen te mogen voor zijn ontbijt.
Een van mijn katten moet eigenlijk speciale brokjes eten, van die anti-tandsteendingetjes, en zacht voer is eigenlijk niet zo goed voor hem. Ik ben daar zo'n twee jaar geleden mee begonnen. In het begin vinden ze het heerlijk,de ander eet het dan preventief, maar na een week wordt het enthousiasme al minder, en na nog een paar dagen kijken ze me verveeld aan, als ze niet gaan eten, maar gaan zitten naast hun etensbakje, en dan mij maar strak aankijken. Ik voel me dan schuldig als ik zelf iets lekkers uit de kast pak..
Dus wissel ik af. Het maakt niet uit. Duur of goedkoop, als het maar ánders is. Het een verveelt sneller dan het andere. En ondertussen weet ik precies wat ik kan voorschotelen en hoelang het duurt voordat ze het weer zat zijn.
Het leven met katten is nooit saai!
Wat ik me wel afvraag: ik heb echt een gehavend huis. De banken, de tafels, en sommige hoeken worden bekrabbeld. De Banken nog niet eens aan de leuningen, maar gewoon ook bij het uitrekken na het slapen op de zitting.
Ik heb mijn hele leven al katten om me een gehad, en vroeger bij mijn ouders thuis heb ik twee generaties katten meegemaakt, van jong tot oud en het waren er altijd twee samen, die geen poot uitstaken naar het meubilair. Het gebeurde gewoon niet. Ik heb mijn moeder ook nooit horen waarschuwen of wat dan ook.
Ik ben nu ook aan de tweede generatie toe, maar mijn katten zijn allemaal krabbelaars, stuk voor stuk. In het begin met plantenspuit, strenge stem en zilverfolie in de weer geweest, maar ze vertrokken gewoon naar de volgende plek. En het maakte niet eens uit of ik wel of niet in de buurt was. Ik roep nog wel of dat niet buiten kan, maar de mondhoeken krullen alleen nog maar meer omhoog dan ze al doen. Wat ik me dan dus afvraag: hoe heb ik ze zo uit kunnen zoeken, allemaal met slooptalent?
Stelletje katten. Ik zou ze voor geen goud willen missen.
zaterdag 8 mei 2010 om 09:03
quote:meds schreef op 07 mei 2010 @ 16:42:
[...]
Kliekjes??? Ik kom van het platteland en ik kan je garanderen dat de meeste katten hier geen vreten krijgen, dat moeten ze zelf vangen. Een dierenarts zien ze ook nooit en ze zijn doorlopend zwangerDan kan je als kat beter verkassen naar Indonesie, daar krijgen ze kliekjes nasi te eten, is tenminste nog iets
[...]
Kliekjes??? Ik kom van het platteland en ik kan je garanderen dat de meeste katten hier geen vreten krijgen, dat moeten ze zelf vangen. Een dierenarts zien ze ook nooit en ze zijn doorlopend zwangerDan kan je als kat beter verkassen naar Indonesie, daar krijgen ze kliekjes nasi te eten, is tenminste nog iets
zaterdag 8 mei 2010 om 09:18
Katten, wat een vreselijke lieve monsters zijn het toch. Soms vraag ik me weleens af wat me bezielt om katten te houden, die vraag word elke dag beantwoord, ze hebben een geweldige personality en weten zich altijd weer onmisbaar te maken.
Mijn huidige katten zijn gelukkig niet zo sloperig, ik denk dat dat vooral is omdat ze vrij veel naar buiten gaan. Verder barsten ze van de gebruiksaanwijzingen. Ik zou er een heel boek over kunnen schrijven. Het begint al met 1 kat die niet goed kan miauwen. Vraag me niet waarom maar het geluid dat ze produceert gaat niet verder dan een zacht mrr, bijna niet te horen. Daar heeft ze een oplossing voor bedacht. Ze tikt me aan. Als ik vergeten ben de brokjes aan te vullen en ze heeft trek dan springt ze naar mijn hand en tikt (zonder nageltjes) mijn hand aan. Geniaal bedacht van haar. Op die manier weet ze elke keer mijn aandacht te trekken. Doet ze ook als ze niet genoeg geaaid word op de bank. Geeft ze een zacht tikje in mijn gezicht, heel schattig. De kater hier denkt dat hij een hond is en loopt overal mee naartoe. Hij is in de hele wijk bekend, ook de plaatselijke detailhandel heeft al kennis met hem gemaakt. Er gaat geen dag voorbij dat ik weleens denk dat ik gek word van die krengen maar elke dag pakken ze me weer volledig in.
Mijn huidige katten zijn gelukkig niet zo sloperig, ik denk dat dat vooral is omdat ze vrij veel naar buiten gaan. Verder barsten ze van de gebruiksaanwijzingen. Ik zou er een heel boek over kunnen schrijven. Het begint al met 1 kat die niet goed kan miauwen. Vraag me niet waarom maar het geluid dat ze produceert gaat niet verder dan een zacht mrr, bijna niet te horen. Daar heeft ze een oplossing voor bedacht. Ze tikt me aan. Als ik vergeten ben de brokjes aan te vullen en ze heeft trek dan springt ze naar mijn hand en tikt (zonder nageltjes) mijn hand aan. Geniaal bedacht van haar. Op die manier weet ze elke keer mijn aandacht te trekken. Doet ze ook als ze niet genoeg geaaid word op de bank. Geeft ze een zacht tikje in mijn gezicht, heel schattig. De kater hier denkt dat hij een hond is en loopt overal mee naartoe. Hij is in de hele wijk bekend, ook de plaatselijke detailhandel heeft al kennis met hem gemaakt. Er gaat geen dag voorbij dat ik weleens denk dat ik gek word van die krengen maar elke dag pakken ze me weer volledig in.
zaterdag 8 mei 2010 om 12:29
quote:Sarah Scott schreef op 07 mei 2010 @ 16:31:
Waarom mag ze eigenlijk niet naar buiten?
Ze mag wel naar buiten, maar ik heb alleen een schuifpui dus kan geen kattenluikje maken.
Ze wil dan bijvoorbeeld rond een uur of drie weer naar binnen en om 4 uur weer naar buiten en om 7 uur weer naar binnen...
Waarom mag ze eigenlijk niet naar buiten?
Ze mag wel naar buiten, maar ik heb alleen een schuifpui dus kan geen kattenluikje maken.
Ze wil dan bijvoorbeeld rond een uur of drie weer naar binnen en om 4 uur weer naar buiten en om 7 uur weer naar binnen...
zaterdag 8 mei 2010 om 12:32
quote:dorinke schreef op 07 mei 2010 @ 16:54:
[...]
Tip no 1: NOOIT BEWEGEN OM OP TE STAAN ALS JE EEN KAT HEBT.
Zonder gekheid, mijn kat zeurt 's ochtends een stuk minder nu ze wel doorheeft dat mijn luiheid (vooral in het weekend) haar zeurgedrag overtreft. Daarvoor heb ik wel een periode doodstil moeten liggen met mijn ogen dicht- s ochtends in bed dan he - , want zodra ik bewoog en mijn ogen open deed zat ze me aan te staren en kwam ze in actie (over me heen lopen, spullen uit de kast gooien etc). Dus: doe alsof je slaapt, je stokdoof bent, je niet begrijpt wat ze willen en je benen het begeven hebben, dan is de lol er voor hen snel af.
HAHAHA
geweldig. Ik zal het proberen!
Mijn kat kan alleen zoo hard miauwen. Niet normaal. Je hoort het zelfs buiten. :s
[...]
Tip no 1: NOOIT BEWEGEN OM OP TE STAAN ALS JE EEN KAT HEBT.
Zonder gekheid, mijn kat zeurt 's ochtends een stuk minder nu ze wel doorheeft dat mijn luiheid (vooral in het weekend) haar zeurgedrag overtreft. Daarvoor heb ik wel een periode doodstil moeten liggen met mijn ogen dicht- s ochtends in bed dan he - , want zodra ik bewoog en mijn ogen open deed zat ze me aan te staren en kwam ze in actie (over me heen lopen, spullen uit de kast gooien etc). Dus: doe alsof je slaapt, je stokdoof bent, je niet begrijpt wat ze willen en je benen het begeven hebben, dan is de lol er voor hen snel af.
HAHAHA
geweldig. Ik zal het proberen!
Mijn kat kan alleen zoo hard miauwen. Niet normaal. Je hoort het zelfs buiten. :s
zaterdag 8 mei 2010 om 12:56
@ annabelle, heb je ook geen raam wat je op een kier kan laten staan waardoor hij naar binnen en buiten kan?
Ik denk ook dat het gewoon kattengedrag is, en de ene kat is nu eenmaal irritanter (maar wel net zo lief hoor) als de andere.
Ik heb er twee, één is van slag omdat ik zwanger ben, en doet daarom soms ook heel vervelend, de ander is gewoon een beetje gek en motorisch gestoord. Gooit alles om, idd bloemenvazen (ik heb eens een hardplastic vaas gehad, en daar een plastic bord onder gelijmd, en dat is zeker wel een jaar lang goed gegaan!), de planten vreten ze op (en kotsen ze daarna weer uit, liefst naast je bed).
Een staat altijd heel zielig onder aan de trap te mauwen, alsof ie vergeten is hoe hij naar boven moet, en ook die speelmuisjes, die ineens s nachts opgeduikeld moeten worden herken ik.
Maar soms word ik 's nachts wakker en dan liggen ze met z'n tweeen op m'n kussen te slapen en te snurken, en dat is wel echt heel lief (er is geen plek meer voor mij dan, maar schattig is het wel). En ze zijn wel vaker heel schattig en lief, en vaak kan ik ook wel om ze lachen! Laatst hoorde ik 's nachts een enorme herrie beneden, ik ging kijken, en de kleinste kat liep met z'n kop door het hengels van een AH tas door de kamer te sjezen. En kreeg zelf natuurlijk z'n kop er niet meer uit. Ok, is wel zielig, maar het zag er ook wel heel grappig uit!
Ik herken wel wat je zegt over dat het voor je vriend vervelend is. Is het daarom dat je het zelf extra vervelend vindt?
Mijn vriend was eerst ook niet zo'n kattenmens en zegt nog steeds wel eens dat ze irritant zijn (als ze onderaan de trap staan te krijsen bijv). Maar hij is er ondertussen wel steeds meer aan gewend hoor.
Ik denk ook dat het gewoon kattengedrag is, en de ene kat is nu eenmaal irritanter (maar wel net zo lief hoor) als de andere.
Ik heb er twee, één is van slag omdat ik zwanger ben, en doet daarom soms ook heel vervelend, de ander is gewoon een beetje gek en motorisch gestoord. Gooit alles om, idd bloemenvazen (ik heb eens een hardplastic vaas gehad, en daar een plastic bord onder gelijmd, en dat is zeker wel een jaar lang goed gegaan!), de planten vreten ze op (en kotsen ze daarna weer uit, liefst naast je bed).
Een staat altijd heel zielig onder aan de trap te mauwen, alsof ie vergeten is hoe hij naar boven moet, en ook die speelmuisjes, die ineens s nachts opgeduikeld moeten worden herken ik.
Maar soms word ik 's nachts wakker en dan liggen ze met z'n tweeen op m'n kussen te slapen en te snurken, en dat is wel echt heel lief (er is geen plek meer voor mij dan, maar schattig is het wel). En ze zijn wel vaker heel schattig en lief, en vaak kan ik ook wel om ze lachen! Laatst hoorde ik 's nachts een enorme herrie beneden, ik ging kijken, en de kleinste kat liep met z'n kop door het hengels van een AH tas door de kamer te sjezen. En kreeg zelf natuurlijk z'n kop er niet meer uit. Ok, is wel zielig, maar het zag er ook wel heel grappig uit!
Ik herken wel wat je zegt over dat het voor je vriend vervelend is. Is het daarom dat je het zelf extra vervelend vindt?
Mijn vriend was eerst ook niet zo'n kattenmens en zegt nog steeds wel eens dat ze irritant zijn (als ze onderaan de trap staan te krijsen bijv). Maar hij is er ondertussen wel steeds meer aan gewend hoor.
zaterdag 8 mei 2010 om 13:01
Mijn jongste kat komt overigens van een boerderij, maar daar zou hij echt niet oud geworden zijn hoor. Hij is niet echt de beste met jagen, en in het algemeen niet zo heel slim.
De vrouw daar vertelde dat haar katten gemiddeld zo'n jaar of 3 worden, en daarna worden ze overreden, lopen ze weg, of worden ze ziek en gaan dood of zo.
Dus of ze het daar beter hebben, dat weet ik ook niet zo zeker hoor!
De vrouw daar vertelde dat haar katten gemiddeld zo'n jaar of 3 worden, en daarna worden ze overreden, lopen ze weg, of worden ze ziek en gaan dood of zo.
Dus of ze het daar beter hebben, dat weet ik ook niet zo zeker hoor!
zondag 9 mei 2010 om 00:01
katten zijn geweldig en vervelen idd nooit. maar soms zouden ze best mooi achter het behang kunnen passen.
jammer dat ze het zelf weer weg krijgen.
maar annebel je hebt niet zo'n complexe kat hoor valt reuze mee.
vind het wel grappig om te lezen hoe sommige echt ingepakt worden door hun kat. naar buiten als ze mauwen. en opstaan als ze vragen om eten. ze kunnen bij mij om alles zeuren maar krijgen pas dingen als ik dat wil. daarom zeuren ze ook niet.
al liggen ze graag op mijn hoofd kussen en lig ik ergens anders met mijn hoofd.
ach ja zo zijn katten eigenaars denk ik. doen alsof ze streng zijn. en de katten maken er mooi gebruik van.
dus wat ik al zei, katten zijn geweldig.
jammer dat ze het zelf weer weg krijgen.
maar annebel je hebt niet zo'n complexe kat hoor valt reuze mee.
vind het wel grappig om te lezen hoe sommige echt ingepakt worden door hun kat. naar buiten als ze mauwen. en opstaan als ze vragen om eten. ze kunnen bij mij om alles zeuren maar krijgen pas dingen als ik dat wil. daarom zeuren ze ook niet.
al liggen ze graag op mijn hoofd kussen en lig ik ergens anders met mijn hoofd.
ach ja zo zijn katten eigenaars denk ik. doen alsof ze streng zijn. en de katten maken er mooi gebruik van.
dus wat ik al zei, katten zijn geweldig.
zondag 9 mei 2010 om 00:31
quote:dorien83 schreef op 09 mei 2010 @ 00:01:
vind het wel grappig om te lezen hoe sommige echt ingepakt worden door hun kat. naar buiten als ze mauwen. en opstaan als ze vragen om eten.
Ach ja, daarom hebben honden een baas en katten personeel toch?
Hier ook twee door en door verwende katten, maar wel redelijk opgevoed. Ze luisteren ook best goed, eentje wil nog wel eens over de schutting sneaken (ze mogen alleen in de tuin), maar komt braaf terug als je hem roept. De ander praat de hele tijd tegen ons en geeft ook netjes antwoord als je wat tegen hem zegt. De ander mauwt alleen om te laten weten dat hij er is, je krijgt dan een kopje in je gezicht en dan gaat ie weer
vind het wel grappig om te lezen hoe sommige echt ingepakt worden door hun kat. naar buiten als ze mauwen. en opstaan als ze vragen om eten.
Ach ja, daarom hebben honden een baas en katten personeel toch?
Hier ook twee door en door verwende katten, maar wel redelijk opgevoed. Ze luisteren ook best goed, eentje wil nog wel eens over de schutting sneaken (ze mogen alleen in de tuin), maar komt braaf terug als je hem roept. De ander praat de hele tijd tegen ons en geeft ook netjes antwoord als je wat tegen hem zegt. De ander mauwt alleen om te laten weten dat hij er is, je krijgt dan een kopje in je gezicht en dan gaat ie weer
maandag 10 mei 2010 om 18:35
Behalve het nachtelijke gemauw, beschrijf je ongeveer 1 van mijn katten...
Is inmiddels ook 3 jaar, prachtig om te zien (zwart met dikke pluimstaart), maar een ettertje pur sang.
Als ik alles zou optellen wat die kat al heeft gemold... Ze smijt ook altijd bloempotten/vazen om, er kan niks op de tafel/kastjes/aanrecht staan/liggen, want dat tikt ze er gewoon even af. Behang zat nog niet op de muur, of zij scheurde het er af. Kerstboom stond net, of zij hing er alweer in (en dood waren de antieke ballen ). We wilden eerst niet dat ze naar buiten zou gaan (vanwege mooie looks en kat-jatters in omgeving), maar toen ze 7 maanden was was het zij eruit of ik eruit. En na 3 uurtjes buiten sjezen, kwam mevrouw lekker op de bank liggen spinnen.
Die gaat nu dus elke dag naar buiten, maar niet als het donker is. Dan zit ze -met grote vriend- in de bijkeuken. Is ze zo gewend en heb er nooit (geluidsover)last van gehad.
Inmiddels (na 3 jaar geklooi met afleren om op tafel te komen e.d.) zijn we erachter dat madame DOOF is, en niet oostindisch zoals we eerst dachten.
Dat verklaart wel wat.
Ze smijt soms glazen op de grond (wurmt zich er langs en duwt met kont glas van t aanrecht) en loopt zonder ook maar om te kijken verder.
Zorgt overigens wel voor grappige situaties, vooral nu we de gebruiksaanwijzing kennen
Is inmiddels ook 3 jaar, prachtig om te zien (zwart met dikke pluimstaart), maar een ettertje pur sang.
Als ik alles zou optellen wat die kat al heeft gemold... Ze smijt ook altijd bloempotten/vazen om, er kan niks op de tafel/kastjes/aanrecht staan/liggen, want dat tikt ze er gewoon even af. Behang zat nog niet op de muur, of zij scheurde het er af. Kerstboom stond net, of zij hing er alweer in (en dood waren de antieke ballen ). We wilden eerst niet dat ze naar buiten zou gaan (vanwege mooie looks en kat-jatters in omgeving), maar toen ze 7 maanden was was het zij eruit of ik eruit. En na 3 uurtjes buiten sjezen, kwam mevrouw lekker op de bank liggen spinnen.
Die gaat nu dus elke dag naar buiten, maar niet als het donker is. Dan zit ze -met grote vriend- in de bijkeuken. Is ze zo gewend en heb er nooit (geluidsover)last van gehad.
Inmiddels (na 3 jaar geklooi met afleren om op tafel te komen e.d.) zijn we erachter dat madame DOOF is, en niet oostindisch zoals we eerst dachten.
Dat verklaart wel wat.
Ze smijt soms glazen op de grond (wurmt zich er langs en duwt met kont glas van t aanrecht) en loopt zonder ook maar om te kijken verder.
Zorgt overigens wel voor grappige situaties, vooral nu we de gebruiksaanwijzing kennen
dinsdag 11 mei 2010 om 09:26
Op het snurken na herken ik echt helemaal niks in die verhalen, mijn 2 katten zijn echt de sufste die er bestaan geloof ik!
Op 1 glazen lamp die op de vensterbank stond na, is er hier nooit wat kapot gemaakt. En toen bleef hij er ook naast staan en mauwen, alsof hij zich heel schuldig voelde ofzo haha.
Ze hebben boven een plant die ze helemaal kapot knagen, de rest van de bloemen en planten in het huis laten ze met rust.
Als ik de deur van de slaapkamer 's nachts open laat staan komt 1 van de twee midden in de nacht even een knuffel halen, de ander ligt altijd op het voeteneind of zijn mandje. Als ik de deur dicht doe gaan ze ergens anders liggen slapen. Als de deur weer open gaat staat er altijd wel weer 1 voor de deur, maar ze mauwen nooit om te laten weten dat ze er weer in willen.
Klinkt misschien als saaie katten, maar ik vind ze de liefste sufferds die er bestaan. Ze zijn altijd in de buurt, en willen altijd wel een knuffel. Je kunt er ook alles mee doen. Volgens mij zou 1 van de 2 het nog goed vinden als je met hem zou gaan overgooien (niet dat ik dat doe hoor..)
Op 1 glazen lamp die op de vensterbank stond na, is er hier nooit wat kapot gemaakt. En toen bleef hij er ook naast staan en mauwen, alsof hij zich heel schuldig voelde ofzo haha.
Ze hebben boven een plant die ze helemaal kapot knagen, de rest van de bloemen en planten in het huis laten ze met rust.
Als ik de deur van de slaapkamer 's nachts open laat staan komt 1 van de twee midden in de nacht even een knuffel halen, de ander ligt altijd op het voeteneind of zijn mandje. Als ik de deur dicht doe gaan ze ergens anders liggen slapen. Als de deur weer open gaat staat er altijd wel weer 1 voor de deur, maar ze mauwen nooit om te laten weten dat ze er weer in willen.
Klinkt misschien als saaie katten, maar ik vind ze de liefste sufferds die er bestaan. Ze zijn altijd in de buurt, en willen altijd wel een knuffel. Je kunt er ook alles mee doen. Volgens mij zou 1 van de 2 het nog goed vinden als je met hem zou gaan overgooien (niet dat ik dat doe hoor..)
