Thuis
alle pijlers
Een erg complexe kat...
vrijdag 7 mei 2010 om 16:11
Hallo allemaal,
Sinds drie jaar heb ik een hele lieve maar oh zo gekke poes.
Ik heb haar al vanaf kitten en.
Het is me een apart beestje. Ze mauwt de hele dag, ze moppert, ze spint keihard, ze snurkt, ze is onhandig, ze gooit vazen om, pennen en papier van tafel, ze moet en zal op de computer liggen als je er mee bezig bent, je mag haar niet optillen, maar ze wil wel de hele dag aandacht...
zucht. Ze heeft echt een gebruiksaanwijzing.
Ik vind haar heel lief en weet ongeveer hoe ik met haar om moet gaan, maar zijn een paar dingen die echt vervelend zijn.
Ze houdt ons elke nacht wakker...
Ze weet dat ze niet naar buiten mag 's nachts maar toch probeert ze het elke keer weer. Ze gaat dan over je heenlopen en schreeuwt keihard. Maar zodra ik beweeg om op te staan, gaat ze snel onder het bed zitten, want ze weet dat ze me niet wakker mag maken en ik haar dan in de huiskamer zet. Maar als je dan weer een paar minuten in bed begint ze weer.
Ik zet haar nu tegenwoordig in de huiskamer als we naar bed gaan, maar ook dan gilt ze de hele boel bij elkaar. Vanmorgen heeft ze van 5 tot 7 lopen gillen.
Verder kan ik geen vaas met bloemen hebben staan omdat ze die dus omgooit als ik er even niet ben. Mijn bank is helemaal afgekrabd en ziet er dus niet uit.
Het vervelende is, dat ze alles wel WEET. Maar ze is gewoon echt heel stout en doet precies waar ze zin in heeft.
Ik maak me soms zorgen hoe dat nou verder moet. Want soms is het gewoon echt niet leuk meer.
Ze is een enorme stresskip en kan niet tegen veranderingen. Als ik op vakantie ga is eigenlijk de enige mogelijkheid dat iemand in mijn huis komt om op haar te passen. Ik heb haar ook wel eens naar vrienden gebracht, maar die werden gek van haar. Heb haar ook wel eens naar een kattenhotel gebracht en dan wordt ze ziek.
Nu woont mijn broertje nog bij mijn ouders dus gaat hij altijd in mijn huis als ik even weg ben, maar dat gaat binnenkort ook veranderen want hij gaat samenwonen. Ik kan toch moeilijk nooit meer op vakantie gaan omdat ik een kat heb...
Verder woon ik nu in een benedenhuis en kan ze lekker naar buiten, maar ik wil binnenkort op zoek naar een groter huis en beneden huizen zijn in de stad erg schaars. Katten vinden het natuurlijk nooit leuk als ze ineens binnen moeten gaan leven, maar ik denk dat zij en ik geen leven meer hebben.
Ik vind dat als je een huisdier neemt, je dat voor zijn leven. Maar ik vraag me soms af of het niet beter is voor haar om op een boerderij te leven ofzo. Ze is namelijk het liefste de hele dag buiten en heeft ontzettend veel energie.
Zijn er misschien meer mensen die een lastig huisdier hebben?
Of misschien heeft iemand tips?
Sinds drie jaar heb ik een hele lieve maar oh zo gekke poes.
Ik heb haar al vanaf kitten en.
Het is me een apart beestje. Ze mauwt de hele dag, ze moppert, ze spint keihard, ze snurkt, ze is onhandig, ze gooit vazen om, pennen en papier van tafel, ze moet en zal op de computer liggen als je er mee bezig bent, je mag haar niet optillen, maar ze wil wel de hele dag aandacht...
zucht. Ze heeft echt een gebruiksaanwijzing.
Ik vind haar heel lief en weet ongeveer hoe ik met haar om moet gaan, maar zijn een paar dingen die echt vervelend zijn.
Ze houdt ons elke nacht wakker...
Ze weet dat ze niet naar buiten mag 's nachts maar toch probeert ze het elke keer weer. Ze gaat dan over je heenlopen en schreeuwt keihard. Maar zodra ik beweeg om op te staan, gaat ze snel onder het bed zitten, want ze weet dat ze me niet wakker mag maken en ik haar dan in de huiskamer zet. Maar als je dan weer een paar minuten in bed begint ze weer.
Ik zet haar nu tegenwoordig in de huiskamer als we naar bed gaan, maar ook dan gilt ze de hele boel bij elkaar. Vanmorgen heeft ze van 5 tot 7 lopen gillen.
Verder kan ik geen vaas met bloemen hebben staan omdat ze die dus omgooit als ik er even niet ben. Mijn bank is helemaal afgekrabd en ziet er dus niet uit.
Het vervelende is, dat ze alles wel WEET. Maar ze is gewoon echt heel stout en doet precies waar ze zin in heeft.
Ik maak me soms zorgen hoe dat nou verder moet. Want soms is het gewoon echt niet leuk meer.
Ze is een enorme stresskip en kan niet tegen veranderingen. Als ik op vakantie ga is eigenlijk de enige mogelijkheid dat iemand in mijn huis komt om op haar te passen. Ik heb haar ook wel eens naar vrienden gebracht, maar die werden gek van haar. Heb haar ook wel eens naar een kattenhotel gebracht en dan wordt ze ziek.
Nu woont mijn broertje nog bij mijn ouders dus gaat hij altijd in mijn huis als ik even weg ben, maar dat gaat binnenkort ook veranderen want hij gaat samenwonen. Ik kan toch moeilijk nooit meer op vakantie gaan omdat ik een kat heb...
Verder woon ik nu in een benedenhuis en kan ze lekker naar buiten, maar ik wil binnenkort op zoek naar een groter huis en beneden huizen zijn in de stad erg schaars. Katten vinden het natuurlijk nooit leuk als ze ineens binnen moeten gaan leven, maar ik denk dat zij en ik geen leven meer hebben.
Ik vind dat als je een huisdier neemt, je dat voor zijn leven. Maar ik vraag me soms af of het niet beter is voor haar om op een boerderij te leven ofzo. Ze is namelijk het liefste de hele dag buiten en heeft ontzettend veel energie.
Zijn er misschien meer mensen die een lastig huisdier hebben?
Of misschien heeft iemand tips?
dinsdag 11 mei 2010 om 10:49
quote:iones schreef op 11 mei 2010 @ 10:46:
Ik weet een goede oplossing:
Kat weg doen en hond nemen!
En honden slopen nooit? Zijn nooit irritant?
Hele slechte tip als je het mij vraagt. Zo'n hond moet 4 keer per dag uit, blegh. En dat al dat haar en de stank, bah. Nee, doe mij dan maar mij irritante katten.
Ik weet een goede oplossing:
Kat weg doen en hond nemen!
En honden slopen nooit? Zijn nooit irritant?
Hele slechte tip als je het mij vraagt. Zo'n hond moet 4 keer per dag uit, blegh. En dat al dat haar en de stank, bah. Nee, doe mij dan maar mij irritante katten.
dinsdag 11 mei 2010 om 13:22
Nou als ik het zo lees is onze poes net geen engeltje! Ze komt 's avonds rond 22.00 uur naar binnen (soms met wat hulp van ons, soms uit zichzelf), eet nog wat brokjes en gaat dan meestal direct richting haar mandje waar ze meestal tot 's morgens in blijft liggen slapen. Soms komt ze rond 6 uur naar boven en gaat naast mijn kussen zitten. Dan moet ik op mijn rug gaan liggen, de deken optillen en loopt ze over mij heen naar beneden en gaat onder mijn opgetrokken benen liggen. Hier komt geen geluidje aan te pas! Ze weet dat ik rond 7 uur moet opstaan dus tegen die tijd loopt ze over mij heen naar boven en komt even op mijn borst liggen om lekker te kroelen. Dan staan we op en loopt ze voor me uit naar beneden waar ze bij haar bakje gaat zitten voor voer. Ze maakt geen geluid maar kijkt van haar bakje naar mij en weer terug. Als ik dan vraag 'wil je brokjes' gaat ze wel enthousiast miauwen.
Dan ga ik me aankleden en gaat poes met vriend boterhammen maken. Ze zit dan op een handdoek op tafel en wacht tot vriend de kipfilet pakt en haar een stukje geeft ervan. Vriend houdt het haar voor en zij pakt het met haar pootje.
Dan wordt het tijd om naar buiten te gaan. Hier komt wel behoorlijk wat geluid aan te pas. Ze gaat luid miauwend voor de wasmand zitten die voor het luik staat. Als ze het te lang vindt duren gaat het gemiauw erg verontwaardigd klinken. Ze moet eerst haar bandje om dus als ik dat pak en ze hoort het belletje dat eraan zit gaat ze met haar neus tegen de deur aan zitten en maakt geluiden die volgens mij ' schiet nou op met dat bandje, ik wil naar buihuiten' betekenen.
Dan gaat ze naar buiten en ga ik naar het werk. En als ik terug kom en ze hoort de auto komt ze eraan spurten om me luid miauwend te begroeten. Dan gaan we samen naar binnen, springt ze op het aanrecht (dat mag bij ons) en krijgt ze een blikje kip of vis. Met volle buik gaat ze daarna weer naar buiten en zien we haar soms een paar uurtjes niet meer. Soms gaat ze mee de dieren voeren en blijft ze de hele tijd bij me. Soms vangt ze een muis en zie ik haar nog net door het luikje naar binnen gaan ermee en kunnen wij weer hele toeren uithalen om het beest te pakken te krijgen in huis.
Maar we hebben echt geen kind, eh kat, aan haar!! Ze is zo zachtaardig en absoluut niet lastig. Ze heeft ons nog nooit wakker gemaakt/gehouden of dingen omgestoten of kapot gemaakt. Zelfs wormpilletjes geven gaat zonder veel poespas
Dan ga ik me aankleden en gaat poes met vriend boterhammen maken. Ze zit dan op een handdoek op tafel en wacht tot vriend de kipfilet pakt en haar een stukje geeft ervan. Vriend houdt het haar voor en zij pakt het met haar pootje.
Dan wordt het tijd om naar buiten te gaan. Hier komt wel behoorlijk wat geluid aan te pas. Ze gaat luid miauwend voor de wasmand zitten die voor het luik staat. Als ze het te lang vindt duren gaat het gemiauw erg verontwaardigd klinken. Ze moet eerst haar bandje om dus als ik dat pak en ze hoort het belletje dat eraan zit gaat ze met haar neus tegen de deur aan zitten en maakt geluiden die volgens mij ' schiet nou op met dat bandje, ik wil naar buihuiten' betekenen.
Dan gaat ze naar buiten en ga ik naar het werk. En als ik terug kom en ze hoort de auto komt ze eraan spurten om me luid miauwend te begroeten. Dan gaan we samen naar binnen, springt ze op het aanrecht (dat mag bij ons) en krijgt ze een blikje kip of vis. Met volle buik gaat ze daarna weer naar buiten en zien we haar soms een paar uurtjes niet meer. Soms gaat ze mee de dieren voeren en blijft ze de hele tijd bij me. Soms vangt ze een muis en zie ik haar nog net door het luikje naar binnen gaan ermee en kunnen wij weer hele toeren uithalen om het beest te pakken te krijgen in huis.
Maar we hebben echt geen kind, eh kat, aan haar!! Ze is zo zachtaardig en absoluut niet lastig. Ze heeft ons nog nooit wakker gemaakt/gehouden of dingen omgestoten of kapot gemaakt. Zelfs wormpilletjes geven gaat zonder veel poespas
dinsdag 11 mei 2010 om 13:44
quote:19juni schreef op 08 mei 2010 @ 12:56:
@ annabelle, heb je ook geen raam wat je op een kier kan laten staan waardoor hij naar binnen en buiten kan?
Ik denk ook dat het gewoon kattengedrag is, en de ene kat is nu eenmaal irritanter (maar wel net zo lief hoor) als de andere.
Ik heb er twee, één is van slag omdat ik zwanger ben, en doet daarom soms ook heel vervelend, de ander is gewoon een beetje gek en motorisch gestoord. Gooit alles om, idd bloemenvazen (ik heb eens een hardplastic vaas gehad, en daar een plastic bord onder gelijmd, en dat is zeker wel een jaar lang goed gegaan!), de planten vreten ze op (en kotsen ze daarna weer uit, liefst naast je bed).
Een staat altijd heel zielig onder aan de trap te mauwen, alsof ie vergeten is hoe hij naar boven moet, en ook die speelmuisjes, die ineens s nachts opgeduikeld moeten worden herken ik.
Maar soms word ik 's nachts wakker en dan liggen ze met z'n tweeen op m'n kussen te slapen en te snurken, en dat is wel echt heel lief (er is geen plek meer voor mij dan, maar schattig is het wel). En ze zijn wel vaker heel schattig en lief, en vaak kan ik ook wel om ze lachen! Laatst hoorde ik 's nachts een enorme herrie beneden, ik ging kijken, en de kleinste kat liep met z'n kop door het hengels van een AH tas door de kamer te sjezen. En kreeg zelf natuurlijk z'n kop er niet meer uit. Ok, is wel zielig, maar het zag er ook wel heel grappig uit!
Ik herken wel wat je zegt over dat het voor je vriend vervelend is. Is het daarom dat je het zelf extra vervelend vindt?
Mijn vriend was eerst ook niet zo'n kattenmens en zegt nog steeds wel eens dat ze irritant zijn (als ze onderaan de trap staan te krijsen bijv). Maar hij is er ondertussen wel steeds meer aan gewend hoor.
Helaas kan ik geen raam op een kier laten staan. Het is een schuifpui dus dan staan meteen de deur open.. Ook een beetje eng 's nachts in Amsterdam. Zou het leven wel een stuk makkelijker maken...
Ik vind het op zich helemaal niet erg om één keer op te staan 's nachts hoor. Soms als het heel koud is buiten dan wil ze maar één keer naar buiten 's nachts dus dat is prima.
Maar nu met wat zachter weer ziet het er ongeveer zo uit;
's avonds gaat ze naar buiten (als ik wakker ben mag ze zo vaak naar binnen en naar buiten als ze zelf wil)
- Ze komt dan mauwen en te krabben aan de schuifpui als ik net in slaap begin te vallen..
- Dan laat ik haar naar binnen
- Dan eet madam 2 brokjes en wil 5 minuten later weer weer naar buiten.
- Als ik dan opsta kruipt ze onder het bed
- Dan moet ik 2 minuten bij de deur wachten met de deur open voordat madam naar buiten gaat. (Als ik weer ik bed ga liggen begint ze weer met mauwen zodra ik lig)
- Dan komt ze rond een uur of twee weer thuis
- Dan komt ze een paar uurtje bij me slapen
- dan wil ze om 5 uur weer naar buiten
- en dan komt ze meestal een half uur voordat mijn wekker gaat weer naar binnen.
Naar buiten laten is dus geen optie.
Dan is optie 2 dus haar in de woonkamer te zetten.
Mijn huis is maar 30 m2 dus is ze alsnog erg dichtbij. Ze gilt echt keihard en krabt aan de deur en kan dat rustig een paar uur volhouden.
Als ik haar dan 's avonds in de huiskamer zet begint ze eerst een uur te mauwen en te zeuren. Dat herhaalt ze midden in de nacht nog eens een uurtje en om 5 uur 's morgen begint ze weer totdat ik opsta....
Er zitten 3 deuren tussen maar alsnog hoor ik het erg goed.
Ik word er echt een beetje moedeloos van. Ik heb al verschillende dingen geprobeerd. Haar overdag zo veel mogelijk naar buiten te laten en veel met haar te spelen zodat ze 's avonds wel moe moet zijn.
Haar toch bij me te laten slapen en te negeren dat ze naar buiten wil.
Haar niet naar binnen laten als ze midden in de nacht naar buiten is gegaan.
Maar niks helpt.
Ik hoop echt dat ik over een paar jaar een groot huis heb met twee verdiepingen en een kattenluik zodat ik 's nachts geen last meer van haar heb. Maar goed... dat duurt nog wel even..
Verder ben ik dol op haar hoor. Begrijp me niet verkeerd. Maar helemaal normaal is ze niet. Ze is wel gezond en haar vacht ziet er prachtig uit. Ze is op haar manier ook lief. Ze is ook niet vals ofzo. ZE is zo gek als een deur en daar kan ik meestal heel hard om lachen.
Ik heb mijn hele leven katten om me heen gehad dus ben wel wat gewend. Ik vind dat sterke karakter juist het leuke van de kat. Alleen dit is gewoon echt best wel lastig soms. Iedereen die hier op visite is vindt haar zelfs raar. haha
Bedankt voor alle reacties iig!
@ annabelle, heb je ook geen raam wat je op een kier kan laten staan waardoor hij naar binnen en buiten kan?
Ik denk ook dat het gewoon kattengedrag is, en de ene kat is nu eenmaal irritanter (maar wel net zo lief hoor) als de andere.
Ik heb er twee, één is van slag omdat ik zwanger ben, en doet daarom soms ook heel vervelend, de ander is gewoon een beetje gek en motorisch gestoord. Gooit alles om, idd bloemenvazen (ik heb eens een hardplastic vaas gehad, en daar een plastic bord onder gelijmd, en dat is zeker wel een jaar lang goed gegaan!), de planten vreten ze op (en kotsen ze daarna weer uit, liefst naast je bed).
Een staat altijd heel zielig onder aan de trap te mauwen, alsof ie vergeten is hoe hij naar boven moet, en ook die speelmuisjes, die ineens s nachts opgeduikeld moeten worden herken ik.
Maar soms word ik 's nachts wakker en dan liggen ze met z'n tweeen op m'n kussen te slapen en te snurken, en dat is wel echt heel lief (er is geen plek meer voor mij dan, maar schattig is het wel). En ze zijn wel vaker heel schattig en lief, en vaak kan ik ook wel om ze lachen! Laatst hoorde ik 's nachts een enorme herrie beneden, ik ging kijken, en de kleinste kat liep met z'n kop door het hengels van een AH tas door de kamer te sjezen. En kreeg zelf natuurlijk z'n kop er niet meer uit. Ok, is wel zielig, maar het zag er ook wel heel grappig uit!
Ik herken wel wat je zegt over dat het voor je vriend vervelend is. Is het daarom dat je het zelf extra vervelend vindt?
Mijn vriend was eerst ook niet zo'n kattenmens en zegt nog steeds wel eens dat ze irritant zijn (als ze onderaan de trap staan te krijsen bijv). Maar hij is er ondertussen wel steeds meer aan gewend hoor.
Helaas kan ik geen raam op een kier laten staan. Het is een schuifpui dus dan staan meteen de deur open.. Ook een beetje eng 's nachts in Amsterdam. Zou het leven wel een stuk makkelijker maken...
Ik vind het op zich helemaal niet erg om één keer op te staan 's nachts hoor. Soms als het heel koud is buiten dan wil ze maar één keer naar buiten 's nachts dus dat is prima.
Maar nu met wat zachter weer ziet het er ongeveer zo uit;
's avonds gaat ze naar buiten (als ik wakker ben mag ze zo vaak naar binnen en naar buiten als ze zelf wil)
- Ze komt dan mauwen en te krabben aan de schuifpui als ik net in slaap begin te vallen..
- Dan laat ik haar naar binnen
- Dan eet madam 2 brokjes en wil 5 minuten later weer weer naar buiten.
- Als ik dan opsta kruipt ze onder het bed
- Dan moet ik 2 minuten bij de deur wachten met de deur open voordat madam naar buiten gaat. (Als ik weer ik bed ga liggen begint ze weer met mauwen zodra ik lig)
- Dan komt ze rond een uur of twee weer thuis
- Dan komt ze een paar uurtje bij me slapen
- dan wil ze om 5 uur weer naar buiten
- en dan komt ze meestal een half uur voordat mijn wekker gaat weer naar binnen.
Naar buiten laten is dus geen optie.
Dan is optie 2 dus haar in de woonkamer te zetten.
Mijn huis is maar 30 m2 dus is ze alsnog erg dichtbij. Ze gilt echt keihard en krabt aan de deur en kan dat rustig een paar uur volhouden.
Als ik haar dan 's avonds in de huiskamer zet begint ze eerst een uur te mauwen en te zeuren. Dat herhaalt ze midden in de nacht nog eens een uurtje en om 5 uur 's morgen begint ze weer totdat ik opsta....
Er zitten 3 deuren tussen maar alsnog hoor ik het erg goed.
Ik word er echt een beetje moedeloos van. Ik heb al verschillende dingen geprobeerd. Haar overdag zo veel mogelijk naar buiten te laten en veel met haar te spelen zodat ze 's avonds wel moe moet zijn.
Haar toch bij me te laten slapen en te negeren dat ze naar buiten wil.
Haar niet naar binnen laten als ze midden in de nacht naar buiten is gegaan.
Maar niks helpt.
Ik hoop echt dat ik over een paar jaar een groot huis heb met twee verdiepingen en een kattenluik zodat ik 's nachts geen last meer van haar heb. Maar goed... dat duurt nog wel even..
Verder ben ik dol op haar hoor. Begrijp me niet verkeerd. Maar helemaal normaal is ze niet. Ze is wel gezond en haar vacht ziet er prachtig uit. Ze is op haar manier ook lief. Ze is ook niet vals ofzo. ZE is zo gek als een deur en daar kan ik meestal heel hard om lachen.
Ik heb mijn hele leven katten om me heen gehad dus ben wel wat gewend. Ik vind dat sterke karakter juist het leuke van de kat. Alleen dit is gewoon echt best wel lastig soms. Iedereen die hier op visite is vindt haar zelfs raar. haha
Bedankt voor alle reacties iig!
dinsdag 11 mei 2010 om 13:59
Wil ze naar binnen om te eten? Misschien kun je wat brokjes bij de buitendeur zetten?? Wel kans dat alle buurtkatten daar van komen meegenieten natuurlijk...
En als je haar dan 's nachts niet meer binnenlaat? Dan gaat ze natuurlijk buiten bij de deur staan krijsen??
Heb je ook geen optie om ergens anders een kattenluikje te maken? In een andere deur of zo, de voordeur?? Heb je een handige vriend die een stuk muur weg kan breken
En anders misschien 's nachts wat speeltjes in de woonkamer leggen, zodat ze daar mee aan de gang kan? Ik heb van die muisjes met kattekruid of zoiets erin, daar spelen ze meestal wel even mee.
Ik ken het gevoel dat je er moedeloos van wordt, dat heb ik ook met mijn kater. Zeker als ik hem voor de 100e keer wegleg/werp, en hij gewoon voor de 101e keer terugkomt.
Zo ook bij visite hier hoor, hij gaat bij iedereen op schoot liggen, m'n pa, de belastingman, de makelaar. En dan moet je die kat van die mensen z'n schoot halen, da's toch altijd zo lullig. En gewoon weer terugkomen he. Dan zetten we hem meestal ook wel in de gang of zo.
En als je haar dan 's nachts niet meer binnenlaat? Dan gaat ze natuurlijk buiten bij de deur staan krijsen??
Heb je ook geen optie om ergens anders een kattenluikje te maken? In een andere deur of zo, de voordeur?? Heb je een handige vriend die een stuk muur weg kan breken
En anders misschien 's nachts wat speeltjes in de woonkamer leggen, zodat ze daar mee aan de gang kan? Ik heb van die muisjes met kattekruid of zoiets erin, daar spelen ze meestal wel even mee.
Ik ken het gevoel dat je er moedeloos van wordt, dat heb ik ook met mijn kater. Zeker als ik hem voor de 100e keer wegleg/werp, en hij gewoon voor de 101e keer terugkomt.
Zo ook bij visite hier hoor, hij gaat bij iedereen op schoot liggen, m'n pa, de belastingman, de makelaar. En dan moet je die kat van die mensen z'n schoot halen, da's toch altijd zo lullig. En gewoon weer terugkomen he. Dan zetten we hem meestal ook wel in de gang of zo.
dinsdag 11 mei 2010 om 18:43
quote:Guinevieve schreef op 11 mei 2010 @ 10:49:
[...]
En honden slopen nooit? Zijn nooit irritant?
Hele slechte tip als je het mij vraagt. Zo'n hond moet 4 keer per dag uit, blegh. En dat al dat haar en de stank, bah. Nee, doe mij dan maar mij irritante katten.
Honden zijn irritant als ze niet opgevoed zijn. Maar dat is niets bijzonders. Mensen en kinderen die niet opgevoed zijn, zijn immers toch ook irritant?
En als je hond stinkt, dan zorg je er niet goed voor. Een verzorgde hond stinkt gewoon niet. En hoewel ik altijd honden heb gehad, ruik ik het meteen als een hond een beetje stinkt.
En uitlaten doe ik weer liever dan de kattenbak schoonmaken. Verder vind ik dat honden zich in het algemeen beter kunnen aanpassen dan katten. Dat ligt hem denk ik in het feit dat de hond net als de mens een groepsdier is, en katten zijn solitair. Soms lukt het katten om zich aan te passen, c.q. van een solitair dier, een groepsdier te worden wanneer de mens hem plaatst in een situatie met andere dieren en/of katten. Maar ze kunnen het gewoon niet allemaal.
[...]
En honden slopen nooit? Zijn nooit irritant?
Hele slechte tip als je het mij vraagt. Zo'n hond moet 4 keer per dag uit, blegh. En dat al dat haar en de stank, bah. Nee, doe mij dan maar mij irritante katten.
Honden zijn irritant als ze niet opgevoed zijn. Maar dat is niets bijzonders. Mensen en kinderen die niet opgevoed zijn, zijn immers toch ook irritant?
En als je hond stinkt, dan zorg je er niet goed voor. Een verzorgde hond stinkt gewoon niet. En hoewel ik altijd honden heb gehad, ruik ik het meteen als een hond een beetje stinkt.
En uitlaten doe ik weer liever dan de kattenbak schoonmaken. Verder vind ik dat honden zich in het algemeen beter kunnen aanpassen dan katten. Dat ligt hem denk ik in het feit dat de hond net als de mens een groepsdier is, en katten zijn solitair. Soms lukt het katten om zich aan te passen, c.q. van een solitair dier, een groepsdier te worden wanneer de mens hem plaatst in een situatie met andere dieren en/of katten. Maar ze kunnen het gewoon niet allemaal.
dinsdag 11 mei 2010 om 22:21
quote:19juni schreef op 11 mei 2010 @ 13:59:
Wil ze naar binnen om te eten? Misschien kun je wat brokjes bij de buitendeur zetten?? Wel kans dat alle buurtkatten daar van komen meegenieten natuurlijk...
En als je haar dan 's nachts niet meer binnenlaat? Dan gaat ze natuurlijk buiten bij de deur staan krijsen??
Heb je ook geen optie om ergens anders een kattenluikje te maken? In een andere deur of zo, de voordeur?? Heb je een handige vriend die een stuk muur weg kan breken
En anders misschien 's nachts wat speeltjes in de woonkamer leggen, zodat ze daar mee aan de gang kan? Ik heb van die muisjes met kattekruid of zoiets erin, daar spelen ze meestal wel even mee.
Ik ken het gevoel dat je er moedeloos van wordt, dat heb ik ook met mijn kater. Zeker als ik hem voor de 100e keer wegleg/werp, en hij gewoon voor de 101e keer terugkomt.
Zo ook bij visite hier hoor, hij gaat bij iedereen op schoot liggen, m'n pa, de belastingman, de makelaar. En dan moet je die kat van die mensen z'n schoot halen, da's toch altijd zo lullig. En gewoon weer terugkomen he. Dan zetten we hem meestal ook wel in de gang of zo.
Hi 19 juni,
Brokjes buiten zetten. Dat heb ik nog niet geprobeerd! Heb wel al water voor haar buiten staan. (Buiten drinkt ze netjes uit haar bakje, binnen alleen uit de kraan of toilet.. zucht)
Dat is misschien wel een idee!
En kattenkruid in de speeltjes doen. Ook een goed idee!
Kattenluikje kan niet helaas. Is maar een super smal stukje muur naast de schuifpui.
Bedankt voor je tips!
Wil ze naar binnen om te eten? Misschien kun je wat brokjes bij de buitendeur zetten?? Wel kans dat alle buurtkatten daar van komen meegenieten natuurlijk...
En als je haar dan 's nachts niet meer binnenlaat? Dan gaat ze natuurlijk buiten bij de deur staan krijsen??
Heb je ook geen optie om ergens anders een kattenluikje te maken? In een andere deur of zo, de voordeur?? Heb je een handige vriend die een stuk muur weg kan breken
En anders misschien 's nachts wat speeltjes in de woonkamer leggen, zodat ze daar mee aan de gang kan? Ik heb van die muisjes met kattekruid of zoiets erin, daar spelen ze meestal wel even mee.
Ik ken het gevoel dat je er moedeloos van wordt, dat heb ik ook met mijn kater. Zeker als ik hem voor de 100e keer wegleg/werp, en hij gewoon voor de 101e keer terugkomt.
Zo ook bij visite hier hoor, hij gaat bij iedereen op schoot liggen, m'n pa, de belastingman, de makelaar. En dan moet je die kat van die mensen z'n schoot halen, da's toch altijd zo lullig. En gewoon weer terugkomen he. Dan zetten we hem meestal ook wel in de gang of zo.
Hi 19 juni,
Brokjes buiten zetten. Dat heb ik nog niet geprobeerd! Heb wel al water voor haar buiten staan. (Buiten drinkt ze netjes uit haar bakje, binnen alleen uit de kraan of toilet.. zucht)
Dat is misschien wel een idee!
En kattenkruid in de speeltjes doen. Ook een goed idee!
Kattenluikje kan niet helaas. Is maar een super smal stukje muur naast de schuifpui.
Bedankt voor je tips!
