Thuis
alle pijlers
Emigreren wanneer?
dinsdag 3 augustus 2021 om 21:34
Ik vroeg me af als je zou willen emigreren wanneer zou het dan gunstig zijn? Voor mensen die geëmigreerd zijn, wanneer en hoe maakte jullie de keus?
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik weg wil uit Nederland, een plek met meer rust, natuur, geen plat landschap en een beter klimaat. Maar ja ga je die droom pas najagen als je met pensioen kunt? Er bestaat natuurlijk een kans dat je dat niet haalt, je weet niet hoe je dan bent. Ik heb het gevoel dat ik ontzettend spijt zou krijgen als ik iets zou gaan mankeren waardoor het niet meer kan en als ik het dan nooit heb geprobeerd. Echter als je met pensioen bent, heb je veel tijd gehad om te sparen en hoef je je geen zorgen te maken of je werk kunt vinden.
Of ga je eerder en proberen elders een carrière op te bouwen? Het kan mislukken maar dan ben ik misschien nog jong genoeg om hier weer aan een baan te komen. Dan heb ik het in ieder geval geprobeerd. Ik heb een baan in de zorg richting, maar dan een waarbij ik vooral veel praat, ik zou natuurlijk direct met de taal beginnen zodra ik wat zekerder zou zijn van het land waar ik naartoe zou willen, maar of dat goed genoeg gaat zijn in korte tijd om het beroep daar uit te oefenen? Wel hoor je veel dat er tekort is aan medisch personeel.
Let op er is nog geen concreet plan het is slechts een gedachten, het gevoel om in een ander land te willen wonen is er wel al heel lang en nu probeer ik er wat serieuzer over na te denken.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik weg wil uit Nederland, een plek met meer rust, natuur, geen plat landschap en een beter klimaat. Maar ja ga je die droom pas najagen als je met pensioen kunt? Er bestaat natuurlijk een kans dat je dat niet haalt, je weet niet hoe je dan bent. Ik heb het gevoel dat ik ontzettend spijt zou krijgen als ik iets zou gaan mankeren waardoor het niet meer kan en als ik het dan nooit heb geprobeerd. Echter als je met pensioen bent, heb je veel tijd gehad om te sparen en hoef je je geen zorgen te maken of je werk kunt vinden.
Of ga je eerder en proberen elders een carrière op te bouwen? Het kan mislukken maar dan ben ik misschien nog jong genoeg om hier weer aan een baan te komen. Dan heb ik het in ieder geval geprobeerd. Ik heb een baan in de zorg richting, maar dan een waarbij ik vooral veel praat, ik zou natuurlijk direct met de taal beginnen zodra ik wat zekerder zou zijn van het land waar ik naartoe zou willen, maar of dat goed genoeg gaat zijn in korte tijd om het beroep daar uit te oefenen? Wel hoor je veel dat er tekort is aan medisch personeel.
Let op er is nog geen concreet plan het is slechts een gedachten, het gevoel om in een ander land te willen wonen is er wel al heel lang en nu probeer ik er wat serieuzer over na te denken.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
woensdag 4 augustus 2021 om 09:19
Ik ben begin 30 dus heel jong ben ik niet als we nu echt zouden willen dan is het idee om over een jaar of 5-8 te gaan. Maar dan is het natuurlijk nu wel al verstandig om te gaan oriënteren.Lalala- schreef: ↑04-08-2021 09:14Ik heb zelf geen ervaring met emigreren, maar gevoelsmatig zou ik zeggen: zo jong mogelijk doen!
Zodat je je volwassen leven ook echt daar op bouwt, eventuele kinderen daar geboren worden, je een stevig sociaal netwerk opbouwt, meedraaien in de sociale voorzieningen van het land waar je heen gaat, tijd genoeg om de taal goed te leren.
Zeker als je geen familie dus om je heen hebt, is opbouwen van een netwerk extra belangrijk.
We willen geen kinderen dat maakt het ook wel makkelijker/flexibeler.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
woensdag 4 augustus 2021 om 09:23
Valt voor mij nog wel in de ‘jong’-categorie hoor
Zeker als het gaat om een sociaal netwerk en financieel vangnet opbouwen heb je echt nog ruim voldoende tijd. Ik zou zelf dus niet als pensionado nog gaan.
woensdag 4 augustus 2021 om 09:29
Ik ben aan het einde van mijn studie uit Nederland vertrokken. Eerst tijdelijk, toen nog wat langer tijdelijk, toch nog maar wat langer en inmiddels kan ik er niet meer omheen dat het permanent geworden is.
Ik zou je vooral aanraden om niet meteen al je schepen te verbranden, maar probeer het eens. Zoek daar waar je heen wilt een baan en/of woning, verhuur je Nederlandse woning en probeer het eens. 2-3 jaar is meestal een goede periode, je kunt het land, werk en de mensen goed leren kennen maar je kunt ook nog makkelijk terug naar Nederland als het niet zou bevallen.
Wanneer? Zo jong mogelijk. Nu. Wat houd je tegen? Als het niets wordt, zit je over 3 jaar gewoon weer in je eigen huis in Nederland en ben je een ervaring rijker.
Wachten tot je met pensioen bent zou ik echt niet doen. Je weet niet hoe je gezondheid is, je bent mentaal minder flexibel.
Ik zou je vooral aanraden om niet meteen al je schepen te verbranden, maar probeer het eens. Zoek daar waar je heen wilt een baan en/of woning, verhuur je Nederlandse woning en probeer het eens. 2-3 jaar is meestal een goede periode, je kunt het land, werk en de mensen goed leren kennen maar je kunt ook nog makkelijk terug naar Nederland als het niet zou bevallen.
Wanneer? Zo jong mogelijk. Nu. Wat houd je tegen? Als het niets wordt, zit je over 3 jaar gewoon weer in je eigen huis in Nederland en ben je een ervaring rijker.
Wachten tot je met pensioen bent zou ik echt niet doen. Je weet niet hoe je gezondheid is, je bent mentaal minder flexibel.
woensdag 4 augustus 2021 om 09:41
Mij lijkt het fantastisch om naar Zweden te emigreren. Echt een heerlijk land lijkt me dat. Ik vind het daar zó mooi en de sfeer heel relaxt.
We hebben het een tijdje heel serieus overwogen naar Zweden te gaan, maar uiteindelijk zijn we toch verhuisd binnen Nederland. Dat bevalt ook ontzettend goed. We wilden gaan vanwege carrièremogelijkheden voor mij.
Bij ons was de grootste thuishoudende factor de kinderen. Wij hebben een zoon van 4 en een zoon 9 maanden. Die zouden dan zo ver weg van grootouders, ooms en tantes komen te wonen, waar ze zo’n leuke band mee hebben. En dat kan ook wel vanaf afstand hoor, daar niet van. Maar het is wel iets lastiger. Daarnaast zouden wij ons heel snel die taal (ivm werk) eigen moeten maken en tijdens de zwangerschaps/babyfase én met een drukke peuter was me dat wat teveel en bovendien zou het voor mij (arts) misschien wel makkelijker zijn om werk te vinden, maar mijn man zou het misschien lastiger hebben.
Ik sluit niet uit dat het ooit nog zal gebeuren. Maar voor nu zijn we heel tevreden dat we uit de randstad vertrokken zijn. We wonen nu al stukken rustiger, mooier en groener dan voorheen. En we moeten maar gewoon met regelmaat naar Zweden op vakantie.
Maar we kunnen nu wel gewoon op woensdagmiddag of zaterdagochtend besluiten bij oma langs te gaan, mensen komen ook nog onze kant op, de oudste zit op een ontzettend leuke montessorischool en we wonen in een ontzettend leuke omgeving. Carrièretechnisch gezien was Zweden voor mij dus wel iets makkelijker geweest (niet zoveel concurrentie bij de specialismen in rustiger gebieden), maar soit. Dat was uiteindelijk niet genoeg reden om al die andere dingen achter ons te laten.
Maar goed, voor mij is het anders. Ik besloot niet alleen voor mezelf, maar ook voor 3 anderen.
We hebben het een tijdje heel serieus overwogen naar Zweden te gaan, maar uiteindelijk zijn we toch verhuisd binnen Nederland. Dat bevalt ook ontzettend goed. We wilden gaan vanwege carrièremogelijkheden voor mij.
Bij ons was de grootste thuishoudende factor de kinderen. Wij hebben een zoon van 4 en een zoon 9 maanden. Die zouden dan zo ver weg van grootouders, ooms en tantes komen te wonen, waar ze zo’n leuke band mee hebben. En dat kan ook wel vanaf afstand hoor, daar niet van. Maar het is wel iets lastiger. Daarnaast zouden wij ons heel snel die taal (ivm werk) eigen moeten maken en tijdens de zwangerschaps/babyfase én met een drukke peuter was me dat wat teveel en bovendien zou het voor mij (arts) misschien wel makkelijker zijn om werk te vinden, maar mijn man zou het misschien lastiger hebben.
Ik sluit niet uit dat het ooit nog zal gebeuren. Maar voor nu zijn we heel tevreden dat we uit de randstad vertrokken zijn. We wonen nu al stukken rustiger, mooier en groener dan voorheen. En we moeten maar gewoon met regelmaat naar Zweden op vakantie.
Maar we kunnen nu wel gewoon op woensdagmiddag of zaterdagochtend besluiten bij oma langs te gaan, mensen komen ook nog onze kant op, de oudste zit op een ontzettend leuke montessorischool en we wonen in een ontzettend leuke omgeving. Carrièretechnisch gezien was Zweden voor mij dus wel iets makkelijker geweest (niet zoveel concurrentie bij de specialismen in rustiger gebieden), maar soit. Dat was uiteindelijk niet genoeg reden om al die andere dingen achter ons te laten.
Maar goed, voor mij is het anders. Ik besloot niet alleen voor mezelf, maar ook voor 3 anderen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 4 augustus 2021 om 09:48
Ik ben meteen na mijn opleiding vertrokken. Ben nu al weer sinds 1991 definitief weg uit NL. Ik zou nooit in NL blijven voor familie.....Ik moet zelf wat uit mijn leven maken.....
Heb een gezin. En word wel oud in het land waar ik woon. Ik zou met kinderen in de schokleeftijd nooit emigreren.... Die haal je uit hun leven .
Heb een gezin. En word wel oud in het land waar ik woon. Ik zou met kinderen in de schokleeftijd nooit emigreren.... Die haal je uit hun leven .
woensdag 4 augustus 2021 om 10:14
Emigreren is net zoiets als kinderen krijgen: niet te veel over nadenken en zo jong mogelijk aan beginnen anders komt het er nooit van 
Natuurlijk lees je je in en bereid je je voor, maar het is een drastische levenskeuze die je vooraf niet echt kunt inschatten, en het duurt jaren voor je écht gesetteld bent.
De beste tip die ik kan geven is: probeer zo veel mogelijk aansluiting te zoeken bij de lokale gemeenschap en leer de taal. Samen met z’n tweetjes romantisch druiven kweken op een afgelegen Griekse berghelling (ik zeg maar wat) kan een tijdje leuk zijn, maar ik heb ouder wordende emigranten echt vreselijk zien vereenzamen. Je bent als buitenlander wel even interessant en buren/kennissen/collega's maken vast graag een praatje,maar het duurt echt een hele tijd voor je een beetje een sociale kring hebt opgebouwd, en sommige mensen lukt het nooit.
Houd er rekening mee dat ’het platteland’ in veel landen enorm uitgestrekt is. Wil je een normale baan dan is dat meestal in een stad, en mensen verkijken zich op reistijden. En 40 minuten moeten rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt is ook niet altijd ideaal.
Ook vermijden: voortdurend mopperen op gewoontes/gebruiken in je je nieuwe land en vergelijken met Nederland. Emigreren betekent dat je moet durven vertrouwen op de school, de huisarts, de notaris, de busdienst enz in je nieuwe land. En nee, die zullen niet perfect zijn. Je zult ook daar te maken krijgen met problemen, alleen andere problemen dan in Nederland,,
Succes, emigreren kan een geweldige ervaring zijn, maar het is ook best hard werken!
Natuurlijk lees je je in en bereid je je voor, maar het is een drastische levenskeuze die je vooraf niet echt kunt inschatten, en het duurt jaren voor je écht gesetteld bent.
De beste tip die ik kan geven is: probeer zo veel mogelijk aansluiting te zoeken bij de lokale gemeenschap en leer de taal. Samen met z’n tweetjes romantisch druiven kweken op een afgelegen Griekse berghelling (ik zeg maar wat) kan een tijdje leuk zijn, maar ik heb ouder wordende emigranten echt vreselijk zien vereenzamen. Je bent als buitenlander wel even interessant en buren/kennissen/collega's maken vast graag een praatje,maar het duurt echt een hele tijd voor je een beetje een sociale kring hebt opgebouwd, en sommige mensen lukt het nooit.
Houd er rekening mee dat ’het platteland’ in veel landen enorm uitgestrekt is
. Wil je een normale baan dan is dat meestal in een stad, en mensen verkijken zich op reistijden. En 40 minuten moeten rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt is ook niet altijd ideaal.Ook vermijden: voortdurend mopperen op gewoontes/gebruiken in je je nieuwe land en vergelijken met Nederland. Emigreren betekent dat je moet durven vertrouwen op de school, de huisarts, de notaris, de busdienst enz in je nieuwe land. En nee, die zullen niet perfect zijn. Je zult ook daar te maken krijgen met problemen, alleen andere problemen dan in Nederland,,
Succes, emigreren kan een geweldige ervaring zijn, maar het is ook best hard werken!
woensdag 4 augustus 2021 om 13:35
Het lastigste vind ik inderdaad het werk, er is eigenlijk geen andere reden om hier nog te blijven. Er wordt inderdaad overal veel medisch personeel gezocht maar als doktersassistent praat je vooral ook veel echter doe ik natuurlijk ook medische handelingen. Er worden vooral veel verpleegkundigen gezocht maar dat is dan weer niet wat ik wil qua richting /opleiding. Maar als we eruit zijn welk land zou ik wel direct starten met de taal en gelukkig ben ik relatief goed in talen dus misschien lukt het om er goed genoeg in te worden om het werk te blijven doen. Maar misschien als we nog even hier blijven kan mijn man meer zijn werk als zzper opbouwen en wellicht zijn werk mee nemen naar een ander land. Daarom dat we denken aan over 5-8 jaar en niet direct 
Leuk om ook de berichten te lezen van anderen en inderdaad je weet niet of je je pensioen haalt maar 5-8 jaar geef ik wat meer kans.
Leuk om ook de berichten te lezen van anderen en inderdaad je weet niet of je je pensioen haalt maar 5-8 jaar geef ik wat meer kans.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
woensdag 4 augustus 2021 om 15:34
Soms is het ook gewoon de stap wagen, alles uitstippelen klinkt verstandig en dan na 5 of 8 jaar is er ineens een locale crisis of natuurramp in dat land.
Heb zelf 20 jaar in verschillende landen (Azië, Afrika) gewerkt en gewoond. Netwerk is daarbij belangrijk, veel vacatures worden via via ingevuld.
Internationale organisaties / bedrijven bieden een opleiding aan als voorbereiding van werk in het buitenland. Laat bijv, weten bij Artsen zonder Grenzen, War Child dat je interessse hebt en vraag wat je moet doen om bij te scholen. Voor je man kijk eens op www.yobbers.nl/vaste-banen-buitenland.
Zekerheid heb je nooit, kansen wel. En wat al gezegd is, mik eerst op een uitzending van 2,3 jaar. Succes!
Heb zelf 20 jaar in verschillende landen (Azië, Afrika) gewerkt en gewoond. Netwerk is daarbij belangrijk, veel vacatures worden via via ingevuld.
Internationale organisaties / bedrijven bieden een opleiding aan als voorbereiding van werk in het buitenland. Laat bijv, weten bij Artsen zonder Grenzen, War Child dat je interessse hebt en vraag wat je moet doen om bij te scholen. Voor je man kijk eens op www.yobbers.nl/vaste-banen-buitenland.
Zekerheid heb je nooit, kansen wel. En wat al gezegd is, mik eerst op een uitzending van 2,3 jaar. Succes!
Alles sal reg kom
donderdag 5 augustus 2021 om 06:55
naamloosjes schreef: ↑05-08-2021 05:40Ik heb dit een aantal jaren geleden gedaan en het viel eigenlijk best wel tegen. Nu weer terug en zou t misschien ooit nog doen, maar niet snel.
Mag ik vragen wat er tegen viel?
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
donderdag 5 augustus 2021 om 08:23
Be careful what you wish for … Gekkigheid - ik ben bijna 10 jaar geleden geëmigreerd naar de UK en woon in een mooie buitenwijk van London. Inmiddels heb ik wel plannen om weer terug te komen naar Nederland. Voor onze dochter is een toekomst in Nederland beter (ze wordt 4 in oktober) en mijn Britse man stopt tzt met werken. Ik werk hier als ZZP-er (ben dubbel gekwalificeerd jurist en verdien daar goed mee), maar verlang naar (t)huis, naar de Nederlandse mentaliteit, familie en vrienden, goede scholen en redelijke gezondheidszorg. Engeland is echt een land van uitersten wat dat betreft. En hoewel wij het goed hebben zie ik ook de andere kant hier en de sociale ongelijkheid. Wij staan als wij hier blijven voor lastige schoolkeuzes: state of privaat (£15k per jaar) bijvoorbeeld.
Ik heb geen spijt hier gezeten te hebben overigens, maar als ik tzt terug kan komen, graag.
Wij hebben, zoals aangegeven, ook concrete plannen en ons huis staat in de verkoop…
… Gekkigheid - ik ben bijna 10 jaar geleden geëmigreerd naar de UK en woon in een mooie buitenwijk van London. Inmiddels heb ik wel plannen om weer terug te komen naar Nederland. Voor onze dochter is een toekomst in Nederland beter (ze wordt 4 in oktober) en mijn Britse man stopt tzt met werken. Ik werk hier als ZZP-er (ben dubbel gekwalificeerd jurist en verdien daar goed mee), maar verlang naar (t)huis, naar de Nederlandse mentaliteit, familie en vrienden, goede scholen en redelijke gezondheidszorg. Engeland is echt een land van uitersten wat dat betreft. En hoewel wij het goed hebben zie ik ook de andere kant hier en de sociale ongelijkheid. Wij staan als wij hier blijven voor lastige schoolkeuzes: state of privaat (£15k per jaar) bijvoorbeeld. Ik heb geen spijt hier gezeten te hebben overigens, maar als ik tzt terug kan komen, graag.
Wij hebben, zoals aangegeven, ook concrete plannen en ons huis staat in de verkoop…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 5 augustus 2021 om 08:42
Maduixa schreef: ↑04-08-2021 07:42Als je enige motivatie 'weg uit Nederland' is, krijg ik er ook een beetje een 'ik vertrek'-gevoel bij, met alle mogelijke factoren voor mislukking er bij inbegrepen.
Ik zou me dus eerst veel uitgebreider gaan oriënteren op wat je zoekt, waar je dat zou kunnen krijgen en wat je daar voor nodig hebt. Eerst eens een 'proefjaar' draaien in een land lijkt me daarbij ook geen slecht idee, dan leer je van jezelf hoe flexibel je bent in een andere cultuur/taal en hoe hard je wortels in Nederland (misschien onverwacht) aan je trekken. Of niet.
Ik ben het hier wel heel erg mee eens, als weg willen je grootste drijfveer is, komen er waarschijnlijk veel beren op je weg die te groot blijken of andere praktische bezwaren waarbij je motivatie snel verbleekt. Iets van een connectie voelen met een gebied of een meer tastbaar doel of plan hebben biedt waarschijnlijk meer kans op succes.
Ik lees dat jullie 4 weken ergens in een land wilden gaan kijken, besef dat je dan echt wel in vakantiemodus blijft en het dan alsnog moeilijk is om de dagelijkse realiteit in te schatten.
Verder wil ik je droom niet afschieten hoor, wij hebben hem ook. Niet perse voor altijd maar zoals iemand hierboven aangaf leent ons werk zich goed voor een paar jaar plaatsing in het buitenland. Wij hebben overig net een vakantiehuisje in Zweden aangeschaft, zodat we daar ook langere perioden door kunnen gaan brengen (wij werkten altijd al veel vanuit huis). Bij zo'n huisje komen ook veel praktische regelzaken kijken dus voor ons is het een mooie manier om te zien of dat land biedt wat we hopen/denken als we ooit het avontuur aan zouden willen gaan. Ik snap dat dit niet voor iedereen een optie is en zeker niet in andere landen met andere huizenprijzen.
Ik zou vooral beginnen met je droom meer tastbaar maken, wat zoek je behalve rust en ruimte. Dan wordt het plaatje vast concreter en kun je ook ergens keuzes op gaan baseren.
donderdag 5 augustus 2021 om 09:01
Heb trouwens ook veel Nederlanders leren kennen die niet konden wennen, en weer terug gegaan zijn. Of omdat ze hun ouders misten. Maar ook omdat je jezelf ook in het buitenland tegen komt....
We hebben ook nog even aan canada gedacht. Maar daar zijn we niet naar toe verhuist vanwege de weinige vakantie dagen die je daar krijgt in loonverband.
We hebben ook nog even aan canada gedacht. Maar daar zijn we niet naar toe verhuist vanwege de weinige vakantie dagen die je daar krijgt in loonverband.
donderdag 5 augustus 2021 om 09:30
Helemaal mee eens. En ik denk ook dat het scheelt of je wel of geen kinderen hebt (de mogelijkheden voor de kind(eren) en daarnaast of het land waar je naar toe gaat voldoende werkgelegenheid biedt. Ik heb mij destijds moeten “omscholen” en een verkorte juridische opleiding gedaan waardoor ik hier aan de bak kon.Patatje15 schreef: ↑05-08-2021 08:42Ik ben het hier wel heel erg mee eens, als weg willen je grootste drijfveer is, komen er waarschijnlijk veel beren op je weg die te groot blijken of andere praktische bezwaren waarbij je motivatie snel verbleekt. Iets van een connectie voelen met een gebied of een meer tastbaar doel of plan hebben biedt waarschijnlijk meer kans op succes.
Ik lees dat jullie 4 weken ergens in een land wilden gaan kijken, besef dat je dan echt wel in vakantiemodus blijft en het dan alsnog moeilijk is om de dagelijkse realiteit in te schatten.
Verder wil ik je droom niet afschieten hoor, wij hebben hem ook. Niet perse voor altijd maar zoals iemand hierboven aangaf leent ons werk zich goed voor een paar jaar plaatsing in het buitenland. Wij hebben overig net een vakantiehuisje in Zweden aangeschaft, zodat we daar ook langere perioden door kunnen gaan brengen (wij werkten altijd al veel vanuit huis). Bij zo'n huisje komen ook veel praktische regelzaken kijken dus voor ons is het een mooie manier om te zien of dat land biedt wat we hopen/denken als we ooit het avontuur aan zouden willen gaan. Ik snap dat dit niet voor iedereen een optie is en zeker niet in andere landen met andere huizenprijzen.
Ik zou vooral beginnen met je droom meer tastbaar maken, wat zoek je behalve rust en ruimte. Dan wordt het plaatje vast concreter en kun je ook ergens keuzes op gaan baseren.
Nu ik eenmaal hier zit ben ik bepaalde dingen van Nederland veel meer gaan waarderen. En aan de andere kant ga ik Nederland ook niet idealiseren.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
