Thuis
alle pijlers
Hond ingeslapen
dinsdag 26 januari 2021 om 12:20
Gisteren hebben we ons hondje toch nog onverwacht in moeten laten slapen. Hij was op en het is de enige juiste beslissing geweest maar wat doet het ontzettend veel pijn. Geen hondje meer wat na het afgaan van de wekker nog even lekker bij me kruipt, geen hondje wat om precies half tien ‘s ochtends aangeeft dat het koffietijd en dus tijd voor een koekje is, geen hondje wat streken uithaalt of de charmeur uithangt. Iedere keer als ik denk dat de tranen op zijn kom ik weer iets van hem tegen en dan ga ik weer. Ik wist dat de dag ooit zou komen en dat dat ooit dichterbij was dan ik wilde maar dat ooit zo snel zou komen had ik niet verwacht.
dinsdag 26 januari 2021 om 14:35
Ah godver, heftig is dat he. Ik heb een van mijn honden een half jaar geleden moeten laten inslapen en ondanks dat het het juiste moment was en ondanks dat ze heel oud is geworden mis ik haar nog echt iedere dag.
Ik kwam net buiten toevallig een andere hond van hetzelfde ras tegen en dan mis ik haar nog even dubbel.
Dus ik weet niet goed hoe lang dat stomme verdriet blijft, maar ergens is het ook logisch toch. In mijn geval: 15 jaar lang hebben we alle dagen gedeeld, dus ja natuurlijk mis ik haar.
Ik heb het verteld op werk, en ook dat ik er best verdrietig over was. Er was echt niemand die dat vreemd of onprofessioneel vond.
Ik kwam net buiten toevallig een andere hond van hetzelfde ras tegen en dan mis ik haar nog even dubbel.
Dus ik weet niet goed hoe lang dat stomme verdriet blijft, maar ergens is het ook logisch toch. In mijn geval: 15 jaar lang hebben we alle dagen gedeeld, dus ja natuurlijk mis ik haar.
Ik heb het verteld op werk, en ook dat ik er best verdrietig over was. Er was echt niemand die dat vreemd of onprofessioneel vond.
dinsdag 26 januari 2021 om 15:17
Wij hebben ook onze hond in moeten laten slapen. 16 jaar is ze geworden en het moest want ze kon niet meer. Dat is inmiddels 8 jaar geleden en nog als ik een hond zie lopen die op haar lijkt mis ik haar ontzettend. Heel veel sterkte 
Ik heb toen ook een brief aan haar geschreven omdat ik me zo schuldig voelde en haar miste en een fotoalbum gemaakt van haar met alle foto's, dat hielp mij erg destijds.
Ik heb toen ook een brief aan haar geschreven omdat ik me zo schuldig voelde en haar miste en een fotoalbum gemaakt van haar met alle foto's, dat hielp mij erg destijds.
dinsdag 26 januari 2021 om 18:11
LhasaApso2008 schreef: ↑26-01-2021 12:42Voor degenen die dit ook hebben meegemaakt, hoe deden jullie dat met jullie werk? Gisteren en vandaag ben ik vrij en dat voelt al raar, ben wat bang om wat collega’s er van zullen denken. Morgen werk ik thuis maar donderdag moet ik naar kantoor.
Ik bleef gewoon thuis, ook als ze gewoon ziek waren en verzorging nodig hadden. Ik ben nooit ziek, ben er altijd, maar als het niet gaat, gaat het niet. Er is de laatste ook meer aandacht voor rouw bij het verlies van een huisdier. Als je met je hoofd er helemaal niet bij bent draag je op je werk weinig bij en is het wel een grote opgave.
Heel veel sterkte!
dinsdag 26 januari 2021 om 18:13
ClumsyNinja schreef: ↑26-01-2021 14:35
Ik heb het verteld op werk, en ook dat ik er best verdrietig over was. Er was echt niemand die dat vreemd of onprofessioneel vond.
Zo heb ik dat ook ervaren, best veel mensen die het begrijpen op een enkeling na misschien. Zeker mensen die zelf een huisdier hebben begrijpen het wel.
woensdag 27 januari 2021 om 09:11
Ik quote nu iemand uit mijn topic over het inslapen van mijn Gijs, maar dit (naast alle andere lieve berichtjes) raakte mij:
Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn liefste naam en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Nee, ....huil nu niet.
& Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.
Veel sterkte de komende tijd, ik weet hoe je je voelt!
Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn liefste naam en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Nee, ....huil nu niet.
& Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.
Veel sterkte de komende tijd, ik weet hoe je je voelt!
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
woensdag 27 januari 2021 om 10:40
Wat een prachtige tekst, de tranen stroomden over m’n wangen toen ik het las.
Ben vanochtend weer begonnen met werken maar wat is het moeilijk. Normaal lag hij ‘s ochtends naast me in zijn mand, lekker uitslapen en nu is er een lege plek. Elke keer als ik naar de plek kijk springen de tranen in m’n ogen.
Ben vanochtend weer begonnen met werken maar wat is het moeilijk. Normaal lag hij ‘s ochtends naast me in zijn mand, lekker uitslapen en nu is er een lege plek. Elke keer als ik naar de plek kijk springen de tranen in m’n ogen.
woensdag 27 januari 2021 om 11:23
.LhasaApso2008 schreef: ↑26-01-2021 12:42Voor degenen die dit ook hebben meegemaakt, hoe deden jullie dat met jullie werk?
Mijn hondje viel dood neer tijdens het uitlaten.
Ik moest smiddags nog werken en heb mezelf toen ziekgemeld.
De volgende dag was ik vrij en heb ik haar begraven op een plaats waar zij heel gelukkig was geweest op de Veluwe.
Vervolgens gewoon weer gewerkt.
Niet geschoten is altijd mis
woensdag 27 januari 2021 om 11:37
Ik vond het ook een prachtige tekst.
Je hebt als baasje de verantwoordelijkheid ook op het einde het juiste te doen.
Maar god, wat is dat moeilijk hè?
En het gemis gaat slijten, maar deze tijd doorkomen, pffff.
Je bent niet alleen in je verdriet, er zijn heel wat lieve viva-dames die aan je denken en je virtueel een knuffel en troost geven.
Wees lief voor jezelf en je mag moet rouwen om je lieve schat, daarmee eer je ook wat hij in zijn leven voor je geweest is.
Je hebt als baasje de verantwoordelijkheid ook op het einde het juiste te doen.
Maar god, wat is dat moeilijk hè?
En het gemis gaat slijten, maar deze tijd doorkomen, pffff.
Je bent niet alleen in je verdriet, er zijn heel wat lieve viva-dames die aan je denken en je virtueel een knuffel en troost geven.
Wees lief voor jezelf en je mag moet rouwen om je lieve schat, daarmee eer je ook wat hij in zijn leven voor je geweest is.
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
woensdag 27 januari 2021 om 14:44
@ lhasa: wat ontzettend verdrietig. Onze hond is nu 13 maanden dood maar ik mis haar ook nog enorm. In het begin kon ik helemaal niet naar foto's kijken zonder te huilen. Nu geniet ik wat meer van de foto's en de herinneringen die ik heb want ik deed meer met haar dan met mijn man. Hele avonturen in Schotland, samen in de tent, samen enge dingen doen etc. Echt een 'maatje' dus. Gelukkig heb ik nu nog een hond anders zou het echt enorm stil zijn. Veel sterkte!!
@ bitje: oh wat erg. Ik heb altijd gedacht dat het bij mijn hond zo zou gaan maar uiteindelijk vond ik haar dood op haar bedje. Eigenlijk totaal onverwacht want ze had juist nog zo leuk gespeeld met onze andere hond. Heel onwerkelijk en raar allemaal.
@ bitje: oh wat erg. Ik heb altijd gedacht dat het bij mijn hond zo zou gaan maar uiteindelijk vond ik haar dood op haar bedje. Eigenlijk totaal onverwacht want ze had juist nog zo leuk gespeeld met onze andere hond. Heel onwerkelijk en raar allemaal.
woensdag 27 januari 2021 om 17:55
donderdag 28 januari 2021 om 12:51
LhasaApso2008 schreef: ↑28-01-2021 12:24Gisteravond stond ik opeens in de hal met z’n riem in m’n hand, wilde ‘m uit gaan laten. Zo bizar, het ging gewoon automatisch. Ik moest daarna ontzettend huilen, er kwam geen eind aan, was helemaal over m’n toeren.
