Thuis
alle pijlers
Interesse in huis van overleden man
dinsdag 17 november 2009 om 11:16
Wij, mij man en ik hebben al heel lang interesse in een huis in een bepaalde wijk. Nu wil het geval dat er een huidige bewoner afgelopen zaterdag is overleden. Het laatste huis in deze wijk dat verkocht is, is in 2001 verkocht. Dus je begrijpt wel dat wij er een beetje boven op zitten. Maar dat voelt wel heel dubbel. En hoe pak je het aan, dat je netjes te kennen geeft dat wij het eventueel willen kopen. Wij willen na de begrafenis een net briefje door de deur doen. Eigenlijk vinden wij dat je 6 weken moet wachten, maar wij zijn bang dat dan al iemand ons voor geweest is. Dus toch maar een paar dagen na de begrafenis. Maar wat kunnen we het beste op het briefje zetten?
dinsdag 17 november 2009 om 15:39
Ik heb niet alles gelezen, dus mogelijk zeg ik iets dubbel. Een collega van mij heeft precies hetzelfde gehad als jij. Een klein dorp, waar vaak huizen stil verkocht werden. Ook daar overleed iemand in haar "favoriete straat" en zij heeft na de begrafenis een briefje in de bus gedaan. Met succes, want nu woont ze in het betreffende huis. Er werd letterlijk gezegd:jullie reageerden als eerste, dus jullie hebben het eerste recht.
Ik heb zelf meegemaakt dat er iemand bij de buren van mijn vader naar zijn huis informeerde, terwijl hij nog leefde. Op dat moment vond ik dat erg vervelend, maar tegelijkertijd wist ik wel dat er interesse was in het huis, wat we inderdaad enkele weken later in de verkoop hebben moeten zetten.
Misschien kun je bij de buren van de overledene informeren of zij iets weten of wel eens met de kinderen van deze man spreken?
Ik heb zelf meegemaakt dat er iemand bij de buren van mijn vader naar zijn huis informeerde, terwijl hij nog leefde. Op dat moment vond ik dat erg vervelend, maar tegelijkertijd wist ik wel dat er interesse was in het huis, wat we inderdaad enkele weken later in de verkoop hebben moeten zetten.
Misschien kun je bij de buren van de overledene informeren of zij iets weten of wel eens met de kinderen van deze man spreken?
dinsdag 17 november 2009 om 15:42
dinsdag 17 november 2009 om 15:46
Ik vind het best kunnen en ook niet onbeschoft, mits je
a) een net briefje formuleert, bv zoals Q
b) wacht tot minstens een paar dagen na de begrafenis.
En zoals ik al eerder schreef, ik zou de buren eens polsen.
Je hebt dus 50/50 kans, er zijn mensen die vinden dat het totaal niet kan en mensen die vinden dat het heel goed kan. Er is geen algemene norm voor, dus doe wat je hart je ingeeft en doe het zo fatsoenlijk mogelijk, en vraag nog een derde om het briefje te checken.
a) een net briefje formuleert, bv zoals Q
b) wacht tot minstens een paar dagen na de begrafenis.
En zoals ik al eerder schreef, ik zou de buren eens polsen.
Je hebt dus 50/50 kans, er zijn mensen die vinden dat het totaal niet kan en mensen die vinden dat het heel goed kan. Er is geen algemene norm voor, dus doe wat je hart je ingeeft en doe het zo fatsoenlijk mogelijk, en vraag nog een derde om het briefje te checken.
dinsdag 17 november 2009 om 16:08
quote:qwertu schreef op 17 november 2009 @ 16:04:
Dat kwetsen is al gebeurd door overlijden. Dat je bereid bent een deel van de zakelijke afhandeling soepel te laten verlopen, daar zit in mijn ogen niets kwetsends in hoor. Het is niet alsof ze hem dood hebben zitten kíjken omdat ze dat huis zo graag wilden.Eh....bereid zijn om het soepeler te laten verlopen? Dit is puur en keihard eigenbelang hoor. Bovendien schrijft TO zelf dat ze al op dat huis aasden toen die man zelfs nog leefde.
Dat kwetsen is al gebeurd door overlijden. Dat je bereid bent een deel van de zakelijke afhandeling soepel te laten verlopen, daar zit in mijn ogen niets kwetsends in hoor. Het is niet alsof ze hem dood hebben zitten kíjken omdat ze dat huis zo graag wilden.Eh....bereid zijn om het soepeler te laten verlopen? Dit is puur en keihard eigenbelang hoor. Bovendien schrijft TO zelf dat ze al op dat huis aasden toen die man zelfs nog leefde.
dinsdag 17 november 2009 om 16:21
Bedankt voor de condoleances, lief!
Jouw lieve liefste pap is er niet meer en de wereld draait door. Dat is toch wrang?
Dat is het ook, maar het is wel een feit. Wat mij betreft ook wel een geruststellend feit, als ik eerlijk ben.
Ik zou in alle rust op mijn tempo afscheid willen nemen van alles van hem. Dus ook zijn huis
Ja, ik natuurlijk ook. Maar een beleefd briefje in de bus staat dat m.i. helemaal niet in de weg. Iets om even te bewaren voor later, en dan kan het handig zijn. Een briefje is natuurlijk niet synoniem met 'het huis is ook al verdwenen'. En voor mij ook niet symbolisch.
Mijn reactie is vooral dat zoiets er echt niet toe doet op dat moment. Of je er nu in een later stadiumwel of niet iets mee wilt doen, op dat moment is zo'n briefje een kennisgeving en dat komt later wel. Het laatste om je druk (laat staan kwaad) om te maken als je rouwt.
Ik verbaas me over reacties van mensen die aangeven razend te worden bij zoiets- dan beleefden zij de rouw gewoon heel anders dan ik denk ik. Ik vond alles vrij relatief behalve de dood.
Daarnaast is rouwen een emotionele roes, maar bij de dood horen nu eenmaal zakelijk aspecten. Je zit ook na een paar uur met de doodgraver over kosten van kisten en advertenties te praten...
Jouw lieve liefste pap is er niet meer en de wereld draait door. Dat is toch wrang?
Dat is het ook, maar het is wel een feit. Wat mij betreft ook wel een geruststellend feit, als ik eerlijk ben.
Ik zou in alle rust op mijn tempo afscheid willen nemen van alles van hem. Dus ook zijn huis
Ja, ik natuurlijk ook. Maar een beleefd briefje in de bus staat dat m.i. helemaal niet in de weg. Iets om even te bewaren voor later, en dan kan het handig zijn. Een briefje is natuurlijk niet synoniem met 'het huis is ook al verdwenen'. En voor mij ook niet symbolisch.
Mijn reactie is vooral dat zoiets er echt niet toe doet op dat moment. Of je er nu in een later stadiumwel of niet iets mee wilt doen, op dat moment is zo'n briefje een kennisgeving en dat komt later wel. Het laatste om je druk (laat staan kwaad) om te maken als je rouwt.
Ik verbaas me over reacties van mensen die aangeven razend te worden bij zoiets- dan beleefden zij de rouw gewoon heel anders dan ik denk ik. Ik vond alles vrij relatief behalve de dood.
Daarnaast is rouwen een emotionele roes, maar bij de dood horen nu eenmaal zakelijk aspecten. Je zit ook na een paar uur met de doodgraver over kosten van kisten en advertenties te praten...
dinsdag 17 november 2009 om 16:28
dinsdag 17 november 2009 om 16:29
Er zijn hier een paar mensen die heel fel reageren, maar als je het netjes verwoord zoals bv Q eerder deed dan denk ik echt dat de meeste mensen hier geen aanstoot aan nemen. En al helemaal niet dusdanig dat je het sociaal gezien 'verprutst' (sterker nog, mijn ervaring is dat er juist in dorpen heel open wordt gesproken wie er nu weer overleden is of naar het bejaardenhuis en wie daar nu wel zal willen wonen). Zeker als de kinderen niet meer in het dorp wonen lijkt mij de kans op het 'sociaal gezien verprutsen' niet erg groot.
Het huis van mijn schoonouders heeft veel emotionele waarde voor mijn hele schoonfamilie, toch denk ik dat niemand er aanstoot aan zou nemen als iemand interesse in het huis zou tonen. Het IS ook een mooi huis. Waarschijnlijk willen ze het niet verkopen dan, maar interesse tonen in een huis betekent toch niet dat je mensen hun verdriet ontkent?
Het huis van mijn schoonouders heeft veel emotionele waarde voor mijn hele schoonfamilie, toch denk ik dat niemand er aanstoot aan zou nemen als iemand interesse in het huis zou tonen. Het IS ook een mooi huis. Waarschijnlijk willen ze het niet verkopen dan, maar interesse tonen in een huis betekent toch niet dat je mensen hun verdriet ontkent?
dinsdag 17 november 2009 om 16:37
En ik ben wél een dorpsgemeenschap gewend, en ik kan je garanderen dat als je het sociaal gezien verprutst, je er niet eens meer zal wíllen wonen, want dat zal men je lang blijven nadragen.
Ik ook. En ik kan je garanderen dat dat niet zo is.
Alhoewel, dat kan ik eigenlijk niet. Omdat het afhangt van de specifieke situatie en vooral van de manier waaróp je zoiets aanpakt.
Lindy, ik heb er misschien overheen gelezen, sorry in dat geval, maar heb jij in een rouwproces gezeten? En maakte je je in die dagen serieus druk om dit soort zakelijke trivialiteiten?
Ik ook. En ik kan je garanderen dat dat niet zo is.
Alhoewel, dat kan ik eigenlijk niet. Omdat het afhangt van de specifieke situatie en vooral van de manier waaróp je zoiets aanpakt.
Lindy, ik heb er misschien overheen gelezen, sorry in dat geval, maar heb jij in een rouwproces gezeten? En maakte je je in die dagen serieus druk om dit soort zakelijke trivialiteiten?
dinsdag 17 november 2009 om 17:06
Maar hee, dit is mijn mening, he.
Ja. Ik ervaar het totaal anders.
Ik zal als nabestaande zeker mijn prioriteiten hebben en stellen, maar vind er niets mis mee als mensen intussen via een briefje een verzoek doen.
Dat doet niets af aan mijn verdriet, en ik hoef er ook niet iets mee op dat moment, en wellicht wel als het mij uitkomt.
Ik vind zoiets, juíst in het licht van de allesoverheersende dood, echt niet iets om je kwaad over te maken. Iets wat ik gewoon rustig bij de praktische zaken, die er nu eenmaal zijn, zou scharen.
Maar goed, we hoeven het niet eens te zijn!
Ja. Ik ervaar het totaal anders.
Ik zal als nabestaande zeker mijn prioriteiten hebben en stellen, maar vind er niets mis mee als mensen intussen via een briefje een verzoek doen.
Dat doet niets af aan mijn verdriet, en ik hoef er ook niet iets mee op dat moment, en wellicht wel als het mij uitkomt.
Ik vind zoiets, juíst in het licht van de allesoverheersende dood, echt niet iets om je kwaad over te maken. Iets wat ik gewoon rustig bij de praktische zaken, die er nu eenmaal zijn, zou scharen.
Maar goed, we hoeven het niet eens te zijn!
dinsdag 17 november 2009 om 17:06
Misschien is er idd. wel een groot verschil tussen dorpen en wonen in de stad. Ik woon zelf in een dorp en het is echt een heel normaal gespreksonderwerp boven de aardappels bij de appie, wat er met het huis van die en die zal gebeuren nu die overleden is.
Dat heeft niets met aasgieren en meer van dat moois te maken. Bij ons in het dorp worden gewilde huizen heel vaak onderhands verkocht, zonder tussenkomst van makelaars (die doen niks en verdienen wel, wordt er dan gezegd).
Dus een beleefde brief of via de tamtam verspreiden dat je daar heel graag wil wonen lijkt mij zo gek nog niet...
Dat heeft niets met aasgieren en meer van dat moois te maken. Bij ons in het dorp worden gewilde huizen heel vaak onderhands verkocht, zonder tussenkomst van makelaars (die doen niks en verdienen wel, wordt er dan gezegd).
Dus een beleefde brief of via de tamtam verspreiden dat je daar heel graag wil wonen lijkt mij zo gek nog niet...
