
irritante overbuurvrouw
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:28
Hallo,
Ik wil graag jullie mening horen over het volgende.
Mijn (inmiddels overleden) man en ik wonen 12 jaren op ons huidige adres. Nooit problemen gehad in de buurt.
2 jaren geleden kregen we nieuwe overburen. Man en vrouw (ergens in de 30). Van de vorige eigenaren hoorden wij al dat ze hun kinderen (ze hadden 2 zoontjes) volledig afkraakten. Wie begint nu aan kinderen, zij waren volledig anti kind en uitten dat tijdens de bezichtiging van het huis. Inmiddels hebben ze zelf een zoontje..
De buren van hun zijn inmiddels ook verhuisd. Zij hadden al verhuisplannen maar de buurvrouw zei "ik ben blij dat we weggaan want "dat mens" kijkt dwars door je heen en doet haar mond niet open als je haar groet.
Ze hebben alle ramen voor 3 kwart met plakplastic afgeplakt. Mijn man heeft 3 x een ernstige ziekte gehad. Toen de dames van het laboratorium hem moesten prikken zei eentje (het contact was nogal persoonlijk in het ziekenhuis omdat we de deur daar plat liepen jarenlang) "oh je woont in dezelfde straat als een vriendin van mij" Ze noemde het huisnummer en mijn man zei: "goh dat is tegenover ons, die mensen zijn denk ik nogal op zichzelf he? ze hebben de ramen bijna helemaal afgeplakt". Waarop de prikdame zei: nou, hij valt wel mee hoor, maar we vragen ons inderdaad af of het met haar wel goed gaat in "zo'n straat".
M'n overbuurvrouw is de hele dag (als ze thuis is) aan het gluren door de luxaflex. Zwaait als ik kijk (omdat ik voel dat ik bekeken word) en draait dan snel in het hele huis (3 etages) alle rolgordijnen naar beneden en de luxaflexen dicht.
Ook liepen mijn man en ik een keer een boekhandel binnen en voelden we 2 orkanen langs onze rug schieten...zij waren het en vlogen de zaak uit omdat wij binnen kwamen....
Ik kan nog veel voorbeelden noemen, maar laat het hier even bij.
Mijn man is in januari overleden. Het gedrag van mijn buurvrouw wordt nu alleen maar erger. Het werd op een gegeven moment zo erg dat mijn vriendin er naar toe ging. Er werd eerst door het voorraam en bij het raam van de voordeur tig keer gegluurd en mijn vriendin bleef aanbellen. Er gingen 5 sloten van de deur af en na 10 minuten werd er door hem open gedaan.
Mijn vriendin zei dat ze eens even polshoogte kwam nemen vanwege het vreemde gedrag. Hij zei direct dat zijn vrouw daar helemaal niets mee bedoelde. Mijn vriendin zei; de man van mijn vriendin is net overleden. Ja, dat wisten ze wel. Ze hadden een lijkauto gezien...waarop mijn vriendin zei "hebben jullie weleens van respect gehoord dan?". Het gesprek heeft verder tot niets geleid. Eigenlijk heb ik er ook wel een beetje spijt van omdat je toch hebt laten merken dat het je iets doet/dwars zit.
Het "grappige" is dat ik mijn laptop in de keuken heb staan. Als ik daarachter zit dan gaat het rolgordijn in de kamer naar beneden ga ik 5 minuten wat anders doen dan is het weer omhoog op het moment dat ik opnieuw plaats neem achter de laptop gaat het binnen enkele minuten weer naar beneden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit 25 x per uur gebeurd.
Ook heeft ze een aantal dagen mij al na staan doen. Ze stond net met haar hoofd boven het plakplastic en als ik een slok koffie nam deed ze me na, nam ik een trek van m'n sigaret stond ze me ook na te doen...
Onze ramen zijn dubbelglas, wat betekent dat je slecht naar binnen kunt kijken. Ik zie niet scherp, maar zij ziet blijkbaar alles..
Doordat ik nu zo slecht (vanwege overlijden man) in mijn vel zit heb ik er momenten bij dat ik haar wel een pak rammel wil geven...
Wat is wijsheid in dit geval; volledig negeren, aanbellen en een gesprek met haar aangaan (als ze open doet tenminste wat ik betwijfel), verder heb ik -op het moment dat het me erg hoog zat- al allerlei onsympathieke bewegingen gemaakt (vooral nadat ze me dus met alles na ging doen) brief door de deur gooien?
En heeft iemand het idee wat er met haar aan de hand kan zijn? Ze schijnt een goede baan te hebben in het ziekenhuis....HBO niveau.....groot ziekenhuis....veel mensen.....ik snap 't niet....
Alvast bedankt voor het meedenken
Liefs,
Danique.
Ik wil graag jullie mening horen over het volgende.
Mijn (inmiddels overleden) man en ik wonen 12 jaren op ons huidige adres. Nooit problemen gehad in de buurt.
2 jaren geleden kregen we nieuwe overburen. Man en vrouw (ergens in de 30). Van de vorige eigenaren hoorden wij al dat ze hun kinderen (ze hadden 2 zoontjes) volledig afkraakten. Wie begint nu aan kinderen, zij waren volledig anti kind en uitten dat tijdens de bezichtiging van het huis. Inmiddels hebben ze zelf een zoontje..
De buren van hun zijn inmiddels ook verhuisd. Zij hadden al verhuisplannen maar de buurvrouw zei "ik ben blij dat we weggaan want "dat mens" kijkt dwars door je heen en doet haar mond niet open als je haar groet.
Ze hebben alle ramen voor 3 kwart met plakplastic afgeplakt. Mijn man heeft 3 x een ernstige ziekte gehad. Toen de dames van het laboratorium hem moesten prikken zei eentje (het contact was nogal persoonlijk in het ziekenhuis omdat we de deur daar plat liepen jarenlang) "oh je woont in dezelfde straat als een vriendin van mij" Ze noemde het huisnummer en mijn man zei: "goh dat is tegenover ons, die mensen zijn denk ik nogal op zichzelf he? ze hebben de ramen bijna helemaal afgeplakt". Waarop de prikdame zei: nou, hij valt wel mee hoor, maar we vragen ons inderdaad af of het met haar wel goed gaat in "zo'n straat".
M'n overbuurvrouw is de hele dag (als ze thuis is) aan het gluren door de luxaflex. Zwaait als ik kijk (omdat ik voel dat ik bekeken word) en draait dan snel in het hele huis (3 etages) alle rolgordijnen naar beneden en de luxaflexen dicht.
Ook liepen mijn man en ik een keer een boekhandel binnen en voelden we 2 orkanen langs onze rug schieten...zij waren het en vlogen de zaak uit omdat wij binnen kwamen....
Ik kan nog veel voorbeelden noemen, maar laat het hier even bij.
Mijn man is in januari overleden. Het gedrag van mijn buurvrouw wordt nu alleen maar erger. Het werd op een gegeven moment zo erg dat mijn vriendin er naar toe ging. Er werd eerst door het voorraam en bij het raam van de voordeur tig keer gegluurd en mijn vriendin bleef aanbellen. Er gingen 5 sloten van de deur af en na 10 minuten werd er door hem open gedaan.
Mijn vriendin zei dat ze eens even polshoogte kwam nemen vanwege het vreemde gedrag. Hij zei direct dat zijn vrouw daar helemaal niets mee bedoelde. Mijn vriendin zei; de man van mijn vriendin is net overleden. Ja, dat wisten ze wel. Ze hadden een lijkauto gezien...waarop mijn vriendin zei "hebben jullie weleens van respect gehoord dan?". Het gesprek heeft verder tot niets geleid. Eigenlijk heb ik er ook wel een beetje spijt van omdat je toch hebt laten merken dat het je iets doet/dwars zit.
Het "grappige" is dat ik mijn laptop in de keuken heb staan. Als ik daarachter zit dan gaat het rolgordijn in de kamer naar beneden ga ik 5 minuten wat anders doen dan is het weer omhoog op het moment dat ik opnieuw plaats neem achter de laptop gaat het binnen enkele minuten weer naar beneden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit 25 x per uur gebeurd.
Ook heeft ze een aantal dagen mij al na staan doen. Ze stond net met haar hoofd boven het plakplastic en als ik een slok koffie nam deed ze me na, nam ik een trek van m'n sigaret stond ze me ook na te doen...
Onze ramen zijn dubbelglas, wat betekent dat je slecht naar binnen kunt kijken. Ik zie niet scherp, maar zij ziet blijkbaar alles..
Doordat ik nu zo slecht (vanwege overlijden man) in mijn vel zit heb ik er momenten bij dat ik haar wel een pak rammel wil geven...
Wat is wijsheid in dit geval; volledig negeren, aanbellen en een gesprek met haar aangaan (als ze open doet tenminste wat ik betwijfel), verder heb ik -op het moment dat het me erg hoog zat- al allerlei onsympathieke bewegingen gemaakt (vooral nadat ze me dus met alles na ging doen) brief door de deur gooien?
En heeft iemand het idee wat er met haar aan de hand kan zijn? Ze schijnt een goede baan te hebben in het ziekenhuis....HBO niveau.....groot ziekenhuis....veel mensen.....ik snap 't niet....
Alvast bedankt voor het meedenken
Liefs,
Danique.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:34
Schaf een videocamera, verrekijker of telescoop aan en gluur lekker terug. Kijken of ze dat zelf leuk vindt..
Maar even serieus, kennelijk zijn ze niet voor rede vatbaar. Enige oplossing die ik nog kan bedenken is een hoge schutting plaatsen, zelf je ramen dichthouden of verhuizen. Ook niet ideaal natuurlijk.
Maar even serieus, kennelijk zijn ze niet voor rede vatbaar. Enige oplossing die ik nog kan bedenken is een hoge schutting plaatsen, zelf je ramen dichthouden of verhuizen. Ook niet ideaal natuurlijk.
Winter is the season in which people try to keep the house as warm as it was in the summer, when they complained about the heat.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:39
Buiten dat ik je verhaal warrig en onduidelijk geschreven vond (maar dat kan natuurlijk aan mij liggen) snap ik het probleem ook niet zo. Buiten dat ze gluurt valt ze je verder niet lastig toch? Geen geluidsoverlast, vandalisme, scheldkanonnades etc etc?
Ik zou d'r lekker laten kijken. Je zou inderdaad desnoods kunnen overwegen zelf iets voor je ramen te hangen zodat ze niet meer naar binnen kan kijken maar ik zou nog in staat zijn dat ook te vertikken. Als zij denkt dat ze gelukkiger wordt door naar jou te gluren dan laat je haar toch lekker.
Ik zou d'r lekker laten kijken. Je zou inderdaad desnoods kunnen overwegen zelf iets voor je ramen te hangen zodat ze niet meer naar binnen kan kijken maar ik zou nog in staat zijn dat ook te vertikken. Als zij denkt dat ze gelukkiger wordt door naar jou te gluren dan laat je haar toch lekker.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:45
Hoi carrera,
Bedankt voor je snelle reactie. Een schutting aan de voorkant is hier geen optie, daar krijg ik geen toestemming voor (het is een mini voortuintje en niemand heeft een schutting). Ik heb juist al mijn gordijnen open gezet. Ik wil me niet laten kennen...als zij haar hele vrije dag spendeert aan het bezig zijn met het openen en sluiten van gordijnen dan heeft ze er blijkbaar meer last van dan ik. Het is me een beetje de eer te na om met alles dicht te gaan zitten vanwege haar. En misschien doe ik haar daar ook nog een plezier mee...ik kan haar gedachtengang echt niet volgen, misschien voelt zij zich - ondanks het plakplastic- bekeken?
Verhuizen is vanuit emotioneel oogpunt voor mij geen optie. Ik heb een goed contact met andere buren -dat contact was al goed maar helemaal sinds het overlijden van mijn man zijn ze heel lief- bovendien heb ik net de as van mijn man in de tuin verstrooid. Ik wil hier blijven.
Misschien koop ik een verrekijker.....
Bedankt voor je snelle reactie. Een schutting aan de voorkant is hier geen optie, daar krijg ik geen toestemming voor (het is een mini voortuintje en niemand heeft een schutting). Ik heb juist al mijn gordijnen open gezet. Ik wil me niet laten kennen...als zij haar hele vrije dag spendeert aan het bezig zijn met het openen en sluiten van gordijnen dan heeft ze er blijkbaar meer last van dan ik. Het is me een beetje de eer te na om met alles dicht te gaan zitten vanwege haar. En misschien doe ik haar daar ook nog een plezier mee...ik kan haar gedachtengang echt niet volgen, misschien voelt zij zich - ondanks het plakplastic- bekeken?
Verhuizen is vanuit emotioneel oogpunt voor mij geen optie. Ik heb een goed contact met andere buren -dat contact was al goed maar helemaal sinds het overlijden van mijn man zijn ze heel lief- bovendien heb ik net de as van mijn man in de tuin verstrooid. Ik wil hier blijven.
Misschien koop ik een verrekijker.....
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:46
Ik lees nou niet echt dat ze je lastig vallen. Ze trekt zich dus juist helemaal terug en wil geen contact. Wat verwacht je dan van haar. Dat ze aardig doet en een vriendin wordt?
Alleen dat na-doen is wel vervelend maar daar heb ik een tip op: zelf ook de luxaflex of rolgordijnen naar beneden doen.
Verder volkomen negeren want als ik het zo lees dan val jij haar eerder lastig (vriendin van je die ging aanbellen en hartig woordje ging spreken en de onsympathieke gebaren die jij hebt gemaakt).
Zeker geen olie op het vuur gaan gooien door brieven of gesprekken aan te gaan.
Alleen dat na-doen is wel vervelend maar daar heb ik een tip op: zelf ook de luxaflex of rolgordijnen naar beneden doen.
Verder volkomen negeren want als ik het zo lees dan val jij haar eerder lastig (vriendin van je die ging aanbellen en hartig woordje ging spreken en de onsympathieke gebaren die jij hebt gemaakt).
Zeker geen olie op het vuur gaan gooien door brieven of gesprekken aan te gaan.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:47
Misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar niet kijken gewoon. Misschien zegt zij wel tegen haar man dat jij haar de hele dag zit te begluren en dat ze daarom het plakplastic op het raam heeft. Ja je hebt er gekken bij zitten. Anders eens kijken voor vitrage dat jij wel naar buiten kan kijken en moeilijk van buiten naar binnen.
Maar ik blijf erbij, zolang jij niet kijkt weet je ook niet of ze gluurt en ik hoop voor je dat het dan snel over is.
En mocht je er wat van willen zeggen, doe het dan zelf, een vriendin sturen is zo kinderachtig en raar. Ik begrijp heel goed dat je nu helemaal niet goed in je vel zit en het is al met al uiteraard niet leuk. Maar laat je niet gek maken. Koop evt. overgordijnen zodat je s'avonds die dicht kan doen en heerlijk tot rust kan komen.
Sterkte .
Maar ik blijf erbij, zolang jij niet kijkt weet je ook niet of ze gluurt en ik hoop voor je dat het dan snel over is.
En mocht je er wat van willen zeggen, doe het dan zelf, een vriendin sturen is zo kinderachtig en raar. Ik begrijp heel goed dat je nu helemaal niet goed in je vel zit en het is al met al uiteraard niet leuk. Maar laat je niet gek maken. Koop evt. overgordijnen zodat je s'avonds die dicht kan doen en heerlijk tot rust kan komen.
Sterkte .
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:48
Wat vind je onduidelijk aan mijn verhaal?
Ik heb af en toe ook buien dat ik zo denk van kijk maar lekker...maar ik zit zelf niet altijd even goed in mijn vel en dan kan het soms behoorlijk irri zijn.
quote:MyosotisDiscolor schreef op 08 augustus 2009 @ 18:39:
Buiten dat ik je verhaal warrig en onduidelijk geschreven vond (maar dat kan natuurlijk aan mij liggen) snap ik het probleem ook niet zo. Buiten dat ze gluurt valt ze je verder niet lastig toch? Geen geluidsoverlast, vandalisme, scheldkanonnades etc etc?
Ik zou d'r lekker laten kijken. Je zou inderdaad desnoods kunnen overwegen zelf iets voor je ramen te hangen zodat ze niet meer naar binnen kan kijken maar ik zou nog in staat zijn dat ook te vertikken. Als zij denkt dat ze gelukkiger wordt door naar jou te gluren dan laat je haar toch lekker.
Ik heb af en toe ook buien dat ik zo denk van kijk maar lekker...maar ik zit zelf niet altijd even goed in mijn vel en dan kan het soms behoorlijk irri zijn.
quote:MyosotisDiscolor schreef op 08 augustus 2009 @ 18:39:
Buiten dat ik je verhaal warrig en onduidelijk geschreven vond (maar dat kan natuurlijk aan mij liggen) snap ik het probleem ook niet zo. Buiten dat ze gluurt valt ze je verder niet lastig toch? Geen geluidsoverlast, vandalisme, scheldkanonnades etc etc?
Ik zou d'r lekker laten kijken. Je zou inderdaad desnoods kunnen overwegen zelf iets voor je ramen te hangen zodat ze niet meer naar binnen kan kijken maar ik zou nog in staat zijn dat ook te vertikken. Als zij denkt dat ze gelukkiger wordt door naar jou te gluren dan laat je haar toch lekker.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:53
Hoi, nee dat verwacht ik niet. Maar als ik m'n bezoek uitzwaai en duidelijk naar rechts kijk (ipv tegenover me) staat zij te zwaaien alsof ik haar begluur terwijl ik me toch echt richt tot m'n visite.
M'n vriendin is langs gegaan nadat er die hele dag veel gebeurd was, dus niet om niets. Ik val haar helemaal niet lastig, maar moet wel bekennen dat ik nu ook vaker kijk om te zien of ik begluurd wordt....en daar wil ik me helemaal niet mee bezig houden.
quote:hiltje schreef op 08 augustus 2009 @ 18:46:
Ik lees nou niet echt dat ze je lastig vallen. Ze trekt zich dus juist helemaal terug en wil geen contact. Wat verwacht je dan van haar. Dat ze aardig doet en een vriendin wordt?
Alleen dat na-doen is wel vervelend maar daar heb ik een tip op: zelf ook de luxaflex of rolgordijnen naar beneden doen.
Verder volkomen negeren want als ik het zo lees dan val jij haar eerder lastig (vriendin van je die ging aanbellen en hartig woordje ging spreken en de onsympathieke gebaren die jij hebt gemaakt).
Zeker geen olie op het vuur gaan gooien door brieven of gesprekken aan te gaan.
M'n vriendin is langs gegaan nadat er die hele dag veel gebeurd was, dus niet om niets. Ik val haar helemaal niet lastig, maar moet wel bekennen dat ik nu ook vaker kijk om te zien of ik begluurd wordt....en daar wil ik me helemaal niet mee bezig houden.
quote:hiltje schreef op 08 augustus 2009 @ 18:46:
Ik lees nou niet echt dat ze je lastig vallen. Ze trekt zich dus juist helemaal terug en wil geen contact. Wat verwacht je dan van haar. Dat ze aardig doet en een vriendin wordt?
Alleen dat na-doen is wel vervelend maar daar heb ik een tip op: zelf ook de luxaflex of rolgordijnen naar beneden doen.
Verder volkomen negeren want als ik het zo lees dan val jij haar eerder lastig (vriendin van je die ging aanbellen en hartig woordje ging spreken en de onsympathieke gebaren die jij hebt gemaakt).
Zeker geen olie op het vuur gaan gooien door brieven of gesprekken aan te gaan.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:58
Dank krokusje,
Denk dat je gelijk hebt.
Het was ook nooit mijn bedoeling om hier een drama van te maken..maar het is gewoon irritant (vandaar de titel), en ik vraag me gewoon serieus af wat wijsheid is in deze (gesprek, brief, negeren, teruggluren o.i.d.)
quote:krokusje schreef op 08 augustus 2009 @ 18:47:
veel sterkte met het verlies van je man.
Ik vind het verhaal wat je schrijft ook niet heel erg dramatisch overkomen. Kan het zo zijn dat je het je, door het verdriet wat je doormaakt, zwaarder aantrekt dan nodig is?
Denk dat je gelijk hebt.
Het was ook nooit mijn bedoeling om hier een drama van te maken..maar het is gewoon irritant (vandaar de titel), en ik vraag me gewoon serieus af wat wijsheid is in deze (gesprek, brief, negeren, teruggluren o.i.d.)
quote:krokusje schreef op 08 augustus 2009 @ 18:47:
veel sterkte met het verlies van je man.
Ik vind het verhaal wat je schrijft ook niet heel erg dramatisch overkomen. Kan het zo zijn dat je het je, door het verdriet wat je doormaakt, zwaarder aantrekt dan nodig is?
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:59
quote:danique1 schreef op 08 augustus 2009 @ 18:45:
Hoi carrera,
Bedankt voor je snelle reactie. Een schutting aan de voorkant is hier geen optie, daar krijg ik geen toestemming voor (het is een mini voortuintje en niemand heeft een schutting). Ik heb juist al mijn gordijnen open gezet. Ik wil me niet laten kennen...als zij haar hele vrije dag spendeert aan het bezig zijn met het openen en sluiten van gordijnen dan heeft ze er blijkbaar meer last van dan ik. Het is me een beetje de eer te na om met alles dicht te gaan zitten vanwege haar. En misschien doe ik haar daar ook nog een plezier mee...ik kan haar gedachtengang echt niet volgen, misschien voelt zij zich - ondanks het plakplastic- bekeken?
Verhuizen is vanuit emotioneel oogpunt voor mij geen optie. Ik heb een goed contact met andere buren -dat contact was al goed maar helemaal sinds het overlijden van mijn man zijn ze heel lief- bovendien heb ik net de as van mijn man in de tuin verstrooid. Ik wil hier blijven.
Misschien koop ik een verrekijker..... Van wie moet je toestemming krijgen dan? Heb je een huurhuis?
Hoi carrera,
Bedankt voor je snelle reactie. Een schutting aan de voorkant is hier geen optie, daar krijg ik geen toestemming voor (het is een mini voortuintje en niemand heeft een schutting). Ik heb juist al mijn gordijnen open gezet. Ik wil me niet laten kennen...als zij haar hele vrije dag spendeert aan het bezig zijn met het openen en sluiten van gordijnen dan heeft ze er blijkbaar meer last van dan ik. Het is me een beetje de eer te na om met alles dicht te gaan zitten vanwege haar. En misschien doe ik haar daar ook nog een plezier mee...ik kan haar gedachtengang echt niet volgen, misschien voelt zij zich - ondanks het plakplastic- bekeken?
Verhuizen is vanuit emotioneel oogpunt voor mij geen optie. Ik heb een goed contact met andere buren -dat contact was al goed maar helemaal sinds het overlijden van mijn man zijn ze heel lief- bovendien heb ik net de as van mijn man in de tuin verstrooid. Ik wil hier blijven.
Misschien koop ik een verrekijker..... Van wie moet je toestemming krijgen dan? Heb je een huurhuis?
Winter is the season in which people try to keep the house as warm as it was in the summer, when they complained about the heat.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:00
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:03
Nee, ik heb een koophuis in een nieuwbouwwijk. Tot voor kort moesten mensen van de gemeente zelfs hun voordeur wit houden, daar wordt nu pas soepel mee omgegaan. Een schutting is echt geen optie, want het tuintje is misschien anderhalve meter diep. Bovendien gluurt ze ook vanaf de 2e en 3e etage...dus dat gaat niet helpen. Ik woon in een doorgaande straat in een nieuwbouwwijk en schuttingen aan de voorkant bepalen gewoon in negatieve zin het aanzien van de wijk (volgens gemeente). Mijn struik groeit inmiddels wel hard....maar flink wat pokon er op quote:Carrera schreef op 08 augustus 2009 @ 18:59:
[...]
Van wie moet je toestemming krijgen dan? Heb je een huurhuis?
[...]
Van wie moet je toestemming krijgen dan? Heb je een huurhuis?
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:05
Sorry TO, maar ik zie het grote probleem niet echt. Mijn advies: Doe de gordijnen dicht en fixeer je niet zo op de buurvrouw.
Ja, mischien denkt ze wel dat jij spion van de CIA bent gestuurd om haar in de gaten te houden, maar ze valt je niet lastig en je weet alleen dat ze kijkt omdat jij ook de hele tijd kijkt.
quote:danique1 schreef op 08 augustus 2009 @ 18:28:
Hallo,
Ik wil graag jullie mening horen over het volgende.
Mijn (inmiddels overleden) man en ik wonen 12 jaren op ons huidige adres. Nooit problemen gehad in de buurt.
2 jaren geleden kregen we nieuwe overburen. Man en vrouw (ergens in de 30). Van de vorige eigenaren hoorden wij al dat ze hun kinderen (ze hadden 2 zoontjes) volledig afkraakten. Wie begint nu aan kinderen, zij waren volledig anti kind en uitten dat tijdens de bezichtiging van het huis. Inmiddels hebben ze zelf een zoontje..
De buren van hun zijn inmiddels ook verhuisd. Zij hadden al verhuisplannen maar de buurvrouw zei "ik ben blij dat we weggaan want "dat mens" kijkt dwars door je heen en doet haar mond niet open als je haar groet.
Ze hebben alle ramen voor 3 kwart met plakplastic afgeplakt. Mijn man heeft 3 x een ernstige ziekte gehad. Toen de dames van het laboratorium hem moesten prikken zei eentje (het contact was nogal persoonlijk in het ziekenhuis omdat we de deur daar plat liepen jarenlang) "oh je woont in dezelfde straat als een vriendin van mij" Ze noemde het huisnummer en mijn man zei: "goh dat is tegenover ons, die mensen zijn denk ik nogal op zichzelf he? ze hebben de ramen bijna helemaal afgeplakt". Waarop de prikdame zei: nou, hij valt wel mee hoor, maar we vragen ons inderdaad af of het met haar wel goed gaat in "zo'n straat".
M'n overbuurvrouw is de hele dag (als ze thuis is) aan het gluren door de luxaflex. Zwaait als ik kijk (omdat ik voel dat ik bekeken word) en draait dan snel in het hele huis (3 etages) alle rolgordijnen naar beneden en de luxaflexen dicht.
Ook liepen mijn man en ik een keer een boekhandel binnen en voelden we 2 orkanen langs onze rug schieten...zij waren het en vlogen de zaak uit omdat wij binnen kwamen....
Ik kan nog veel voorbeelden noemen, maar laat het hier even bij.
Mijn man is in januari overleden. Het gedrag van mijn buurvrouw wordt nu alleen maar erger. Het werd op een gegeven moment zo erg dat mijn vriendin er naar toe ging. Er werd eerst door het voorraam en bij het raam van de voordeur tig keer gegluurd en mijn vriendin bleef aanbellen. Er gingen 5 sloten van de deur af en na 10 minuten werd er door hem open gedaan.
Mijn vriendin zei dat ze eens even polshoogte kwam nemen vanwege het vreemde gedrag. Hij zei direct dat zijn vrouw daar helemaal niets mee bedoelde. Mijn vriendin zei; de man van mijn vriendin is net overleden. Ja, dat wisten ze wel. Ze hadden een lijkauto gezien...waarop mijn vriendin zei "hebben jullie weleens van respect gehoord dan?". Het gesprek heeft verder tot niets geleid. Eigenlijk heb ik er ook wel een beetje spijt van omdat je toch hebt laten merken dat het je iets doet/dwars zit.
Het "grappige" is dat ik mijn laptop in de keuken heb staan. Als ik daarachter zit dan gaat het rolgordijn in de kamer naar beneden ga ik 5 minuten wat anders doen dan is het weer omhoog op het moment dat ik opnieuw plaats neem achter de laptop gaat het binnen enkele minuten weer naar beneden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit 25 x per uur gebeurd.
Ook heeft ze een aantal dagen mij al na staan doen. Ze stond net met haar hoofd boven het plakplastic en als ik een slok koffie nam deed ze me na, nam ik een trek van m'n sigaret stond ze me ook na te doen...
Onze ramen zijn dubbelglas, wat betekent dat je slecht naar binnen kunt kijken. Ik zie niet scherp, maar zij ziet blijkbaar alles..
Doordat ik nu zo slecht (vanwege overlijden man) in mijn vel zit heb ik er momenten bij dat ik haar wel een pak rammel wil geven...
Wat is wijsheid in dit geval; volledig negeren, aanbellen en een gesprek met haar aangaan (als ze open doet tenminste wat ik betwijfel), verder heb ik -op het moment dat het me erg hoog zat- al allerlei onsympathieke bewegingen gemaakt (vooral nadat ze me dus met alles na ging doen) brief door de deur gooien?
En heeft iemand het idee wat er met haar aan de hand kan zijn? Ze schijnt een goede baan te hebben in het ziekenhuis....HBO niveau.....groot ziekenhuis....veel mensen.....ik snap 't niet....
Alvast bedankt voor het meedenken
Liefs,
Danique.
Ja, mischien denkt ze wel dat jij spion van de CIA bent gestuurd om haar in de gaten te houden, maar ze valt je niet lastig en je weet alleen dat ze kijkt omdat jij ook de hele tijd kijkt.
quote:danique1 schreef op 08 augustus 2009 @ 18:28:
Hallo,
Ik wil graag jullie mening horen over het volgende.
Mijn (inmiddels overleden) man en ik wonen 12 jaren op ons huidige adres. Nooit problemen gehad in de buurt.
2 jaren geleden kregen we nieuwe overburen. Man en vrouw (ergens in de 30). Van de vorige eigenaren hoorden wij al dat ze hun kinderen (ze hadden 2 zoontjes) volledig afkraakten. Wie begint nu aan kinderen, zij waren volledig anti kind en uitten dat tijdens de bezichtiging van het huis. Inmiddels hebben ze zelf een zoontje..
De buren van hun zijn inmiddels ook verhuisd. Zij hadden al verhuisplannen maar de buurvrouw zei "ik ben blij dat we weggaan want "dat mens" kijkt dwars door je heen en doet haar mond niet open als je haar groet.
Ze hebben alle ramen voor 3 kwart met plakplastic afgeplakt. Mijn man heeft 3 x een ernstige ziekte gehad. Toen de dames van het laboratorium hem moesten prikken zei eentje (het contact was nogal persoonlijk in het ziekenhuis omdat we de deur daar plat liepen jarenlang) "oh je woont in dezelfde straat als een vriendin van mij" Ze noemde het huisnummer en mijn man zei: "goh dat is tegenover ons, die mensen zijn denk ik nogal op zichzelf he? ze hebben de ramen bijna helemaal afgeplakt". Waarop de prikdame zei: nou, hij valt wel mee hoor, maar we vragen ons inderdaad af of het met haar wel goed gaat in "zo'n straat".
M'n overbuurvrouw is de hele dag (als ze thuis is) aan het gluren door de luxaflex. Zwaait als ik kijk (omdat ik voel dat ik bekeken word) en draait dan snel in het hele huis (3 etages) alle rolgordijnen naar beneden en de luxaflexen dicht.
Ook liepen mijn man en ik een keer een boekhandel binnen en voelden we 2 orkanen langs onze rug schieten...zij waren het en vlogen de zaak uit omdat wij binnen kwamen....
Ik kan nog veel voorbeelden noemen, maar laat het hier even bij.
Mijn man is in januari overleden. Het gedrag van mijn buurvrouw wordt nu alleen maar erger. Het werd op een gegeven moment zo erg dat mijn vriendin er naar toe ging. Er werd eerst door het voorraam en bij het raam van de voordeur tig keer gegluurd en mijn vriendin bleef aanbellen. Er gingen 5 sloten van de deur af en na 10 minuten werd er door hem open gedaan.
Mijn vriendin zei dat ze eens even polshoogte kwam nemen vanwege het vreemde gedrag. Hij zei direct dat zijn vrouw daar helemaal niets mee bedoelde. Mijn vriendin zei; de man van mijn vriendin is net overleden. Ja, dat wisten ze wel. Ze hadden een lijkauto gezien...waarop mijn vriendin zei "hebben jullie weleens van respect gehoord dan?". Het gesprek heeft verder tot niets geleid. Eigenlijk heb ik er ook wel een beetje spijt van omdat je toch hebt laten merken dat het je iets doet/dwars zit.
Het "grappige" is dat ik mijn laptop in de keuken heb staan. Als ik daarachter zit dan gaat het rolgordijn in de kamer naar beneden ga ik 5 minuten wat anders doen dan is het weer omhoog op het moment dat ik opnieuw plaats neem achter de laptop gaat het binnen enkele minuten weer naar beneden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit 25 x per uur gebeurd.
Ook heeft ze een aantal dagen mij al na staan doen. Ze stond net met haar hoofd boven het plakplastic en als ik een slok koffie nam deed ze me na, nam ik een trek van m'n sigaret stond ze me ook na te doen...
Onze ramen zijn dubbelglas, wat betekent dat je slecht naar binnen kunt kijken. Ik zie niet scherp, maar zij ziet blijkbaar alles..
Doordat ik nu zo slecht (vanwege overlijden man) in mijn vel zit heb ik er momenten bij dat ik haar wel een pak rammel wil geven...
Wat is wijsheid in dit geval; volledig negeren, aanbellen en een gesprek met haar aangaan (als ze open doet tenminste wat ik betwijfel), verder heb ik -op het moment dat het me erg hoog zat- al allerlei onsympathieke bewegingen gemaakt (vooral nadat ze me dus met alles na ging doen) brief door de deur gooien?
En heeft iemand het idee wat er met haar aan de hand kan zijn? Ze schijnt een goede baan te hebben in het ziekenhuis....HBO niveau.....groot ziekenhuis....veel mensen.....ik snap 't niet....
Alvast bedankt voor het meedenken
Liefs,
Danique.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:05
Sorry TO, maar ik zie het grote probleem niet echt. Mijn advies: Doe de gordijnen dicht en fixeer je niet zo op de buurvrouw.
Ja, mischien denkt ze wel dat jij spion van de CIA bent gestuurd om haar in de gaten te houden, maar ze valt je niet lastig en je weet alleen dat ze kijkt omdat jij ook de hele tijd kijkt.
Ja, mischien denkt ze wel dat jij spion van de CIA bent gestuurd om haar in de gaten te houden, maar ze valt je niet lastig en je weet alleen dat ze kijkt omdat jij ook de hele tijd kijkt.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:06
Bedankt, je hebt gelijk! (ook ten aanzien van mijn vriendin)quote:mylenevalerie schreef op 08 augustus 2009 @ 18:47:
Misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar niet kijken gewoon. Misschien zegt zij wel tegen haar man dat jij haar de hele dag zit te begluren en dat ze daarom het plakplastic op het raam heeft. Ja je hebt er gekken bij zitten. Anders eens kijken voor vitrage dat jij wel naar buiten kan kijken en moeilijk van buiten naar binnen.
Maar ik blijf erbij, zolang jij niet kijkt weet je ook niet of ze gluurt en ik hoop voor je dat het dan snel over is.
En mocht je er wat van willen zeggen, doe het dan zelf, een vriendin sturen is zo kinderachtig en raar. Ik begrijp heel goed dat je nu helemaal niet goed in je vel zit en het is al met al uiteraard niet leuk. Maar laat je niet gek maken. Koop evt. overgordijnen zodat je s'avonds die dicht kan doen en heerlijk tot rust kan komen.
Sterkte .
Misschien makkelijker gezegd dan gedaan maar niet kijken gewoon. Misschien zegt zij wel tegen haar man dat jij haar de hele dag zit te begluren en dat ze daarom het plakplastic op het raam heeft. Ja je hebt er gekken bij zitten. Anders eens kijken voor vitrage dat jij wel naar buiten kan kijken en moeilijk van buiten naar binnen.
Maar ik blijf erbij, zolang jij niet kijkt weet je ook niet of ze gluurt en ik hoop voor je dat het dan snel over is.
En mocht je er wat van willen zeggen, doe het dan zelf, een vriendin sturen is zo kinderachtig en raar. Ik begrijp heel goed dat je nu helemaal niet goed in je vel zit en het is al met al uiteraard niet leuk. Maar laat je niet gek maken. Koop evt. overgordijnen zodat je s'avonds die dicht kan doen en heerlijk tot rust kan komen.
Sterkte .
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:10