Thuis
alle pijlers
irritante overbuurvrouw
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:28
Hallo,
Ik wil graag jullie mening horen over het volgende.
Mijn (inmiddels overleden) man en ik wonen 12 jaren op ons huidige adres. Nooit problemen gehad in de buurt.
2 jaren geleden kregen we nieuwe overburen. Man en vrouw (ergens in de 30). Van de vorige eigenaren hoorden wij al dat ze hun kinderen (ze hadden 2 zoontjes) volledig afkraakten. Wie begint nu aan kinderen, zij waren volledig anti kind en uitten dat tijdens de bezichtiging van het huis. Inmiddels hebben ze zelf een zoontje..
De buren van hun zijn inmiddels ook verhuisd. Zij hadden al verhuisplannen maar de buurvrouw zei "ik ben blij dat we weggaan want "dat mens" kijkt dwars door je heen en doet haar mond niet open als je haar groet.
Ze hebben alle ramen voor 3 kwart met plakplastic afgeplakt. Mijn man heeft 3 x een ernstige ziekte gehad. Toen de dames van het laboratorium hem moesten prikken zei eentje (het contact was nogal persoonlijk in het ziekenhuis omdat we de deur daar plat liepen jarenlang) "oh je woont in dezelfde straat als een vriendin van mij" Ze noemde het huisnummer en mijn man zei: "goh dat is tegenover ons, die mensen zijn denk ik nogal op zichzelf he? ze hebben de ramen bijna helemaal afgeplakt". Waarop de prikdame zei: nou, hij valt wel mee hoor, maar we vragen ons inderdaad af of het met haar wel goed gaat in "zo'n straat".
M'n overbuurvrouw is de hele dag (als ze thuis is) aan het gluren door de luxaflex. Zwaait als ik kijk (omdat ik voel dat ik bekeken word) en draait dan snel in het hele huis (3 etages) alle rolgordijnen naar beneden en de luxaflexen dicht.
Ook liepen mijn man en ik een keer een boekhandel binnen en voelden we 2 orkanen langs onze rug schieten...zij waren het en vlogen de zaak uit omdat wij binnen kwamen....
Ik kan nog veel voorbeelden noemen, maar laat het hier even bij.
Mijn man is in januari overleden. Het gedrag van mijn buurvrouw wordt nu alleen maar erger. Het werd op een gegeven moment zo erg dat mijn vriendin er naar toe ging. Er werd eerst door het voorraam en bij het raam van de voordeur tig keer gegluurd en mijn vriendin bleef aanbellen. Er gingen 5 sloten van de deur af en na 10 minuten werd er door hem open gedaan.
Mijn vriendin zei dat ze eens even polshoogte kwam nemen vanwege het vreemde gedrag. Hij zei direct dat zijn vrouw daar helemaal niets mee bedoelde. Mijn vriendin zei; de man van mijn vriendin is net overleden. Ja, dat wisten ze wel. Ze hadden een lijkauto gezien...waarop mijn vriendin zei "hebben jullie weleens van respect gehoord dan?". Het gesprek heeft verder tot niets geleid. Eigenlijk heb ik er ook wel een beetje spijt van omdat je toch hebt laten merken dat het je iets doet/dwars zit.
Het "grappige" is dat ik mijn laptop in de keuken heb staan. Als ik daarachter zit dan gaat het rolgordijn in de kamer naar beneden ga ik 5 minuten wat anders doen dan is het weer omhoog op het moment dat ik opnieuw plaats neem achter de laptop gaat het binnen enkele minuten weer naar beneden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit 25 x per uur gebeurd.
Ook heeft ze een aantal dagen mij al na staan doen. Ze stond net met haar hoofd boven het plakplastic en als ik een slok koffie nam deed ze me na, nam ik een trek van m'n sigaret stond ze me ook na te doen...
Onze ramen zijn dubbelglas, wat betekent dat je slecht naar binnen kunt kijken. Ik zie niet scherp, maar zij ziet blijkbaar alles..
Doordat ik nu zo slecht (vanwege overlijden man) in mijn vel zit heb ik er momenten bij dat ik haar wel een pak rammel wil geven...
Wat is wijsheid in dit geval; volledig negeren, aanbellen en een gesprek met haar aangaan (als ze open doet tenminste wat ik betwijfel), verder heb ik -op het moment dat het me erg hoog zat- al allerlei onsympathieke bewegingen gemaakt (vooral nadat ze me dus met alles na ging doen) brief door de deur gooien?
En heeft iemand het idee wat er met haar aan de hand kan zijn? Ze schijnt een goede baan te hebben in het ziekenhuis....HBO niveau.....groot ziekenhuis....veel mensen.....ik snap 't niet....
Alvast bedankt voor het meedenken
Liefs,
Danique.
Ik wil graag jullie mening horen over het volgende.
Mijn (inmiddels overleden) man en ik wonen 12 jaren op ons huidige adres. Nooit problemen gehad in de buurt.
2 jaren geleden kregen we nieuwe overburen. Man en vrouw (ergens in de 30). Van de vorige eigenaren hoorden wij al dat ze hun kinderen (ze hadden 2 zoontjes) volledig afkraakten. Wie begint nu aan kinderen, zij waren volledig anti kind en uitten dat tijdens de bezichtiging van het huis. Inmiddels hebben ze zelf een zoontje..
De buren van hun zijn inmiddels ook verhuisd. Zij hadden al verhuisplannen maar de buurvrouw zei "ik ben blij dat we weggaan want "dat mens" kijkt dwars door je heen en doet haar mond niet open als je haar groet.
Ze hebben alle ramen voor 3 kwart met plakplastic afgeplakt. Mijn man heeft 3 x een ernstige ziekte gehad. Toen de dames van het laboratorium hem moesten prikken zei eentje (het contact was nogal persoonlijk in het ziekenhuis omdat we de deur daar plat liepen jarenlang) "oh je woont in dezelfde straat als een vriendin van mij" Ze noemde het huisnummer en mijn man zei: "goh dat is tegenover ons, die mensen zijn denk ik nogal op zichzelf he? ze hebben de ramen bijna helemaal afgeplakt". Waarop de prikdame zei: nou, hij valt wel mee hoor, maar we vragen ons inderdaad af of het met haar wel goed gaat in "zo'n straat".
M'n overbuurvrouw is de hele dag (als ze thuis is) aan het gluren door de luxaflex. Zwaait als ik kijk (omdat ik voel dat ik bekeken word) en draait dan snel in het hele huis (3 etages) alle rolgordijnen naar beneden en de luxaflexen dicht.
Ook liepen mijn man en ik een keer een boekhandel binnen en voelden we 2 orkanen langs onze rug schieten...zij waren het en vlogen de zaak uit omdat wij binnen kwamen....
Ik kan nog veel voorbeelden noemen, maar laat het hier even bij.
Mijn man is in januari overleden. Het gedrag van mijn buurvrouw wordt nu alleen maar erger. Het werd op een gegeven moment zo erg dat mijn vriendin er naar toe ging. Er werd eerst door het voorraam en bij het raam van de voordeur tig keer gegluurd en mijn vriendin bleef aanbellen. Er gingen 5 sloten van de deur af en na 10 minuten werd er door hem open gedaan.
Mijn vriendin zei dat ze eens even polshoogte kwam nemen vanwege het vreemde gedrag. Hij zei direct dat zijn vrouw daar helemaal niets mee bedoelde. Mijn vriendin zei; de man van mijn vriendin is net overleden. Ja, dat wisten ze wel. Ze hadden een lijkauto gezien...waarop mijn vriendin zei "hebben jullie weleens van respect gehoord dan?". Het gesprek heeft verder tot niets geleid. Eigenlijk heb ik er ook wel een beetje spijt van omdat je toch hebt laten merken dat het je iets doet/dwars zit.
Het "grappige" is dat ik mijn laptop in de keuken heb staan. Als ik daarachter zit dan gaat het rolgordijn in de kamer naar beneden ga ik 5 minuten wat anders doen dan is het weer omhoog op het moment dat ik opnieuw plaats neem achter de laptop gaat het binnen enkele minuten weer naar beneden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit 25 x per uur gebeurd.
Ook heeft ze een aantal dagen mij al na staan doen. Ze stond net met haar hoofd boven het plakplastic en als ik een slok koffie nam deed ze me na, nam ik een trek van m'n sigaret stond ze me ook na te doen...
Onze ramen zijn dubbelglas, wat betekent dat je slecht naar binnen kunt kijken. Ik zie niet scherp, maar zij ziet blijkbaar alles..
Doordat ik nu zo slecht (vanwege overlijden man) in mijn vel zit heb ik er momenten bij dat ik haar wel een pak rammel wil geven...
Wat is wijsheid in dit geval; volledig negeren, aanbellen en een gesprek met haar aangaan (als ze open doet tenminste wat ik betwijfel), verder heb ik -op het moment dat het me erg hoog zat- al allerlei onsympathieke bewegingen gemaakt (vooral nadat ze me dus met alles na ging doen) brief door de deur gooien?
En heeft iemand het idee wat er met haar aan de hand kan zijn? Ze schijnt een goede baan te hebben in het ziekenhuis....HBO niveau.....groot ziekenhuis....veel mensen.....ik snap 't niet....
Alvast bedankt voor het meedenken
Liefs,
Danique.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:14
Groot probleem,. drama.....dat heb ik er toch niet van gemaakt? Dat is in elk geval nooit mijn bedoeling geweest.
Ik heb dit topic geopend om te vragen wat wijsheid is. Ik vind het irritant, ik gluur niet er valt ook niets te zien behalve prachtig plakplastic....ik heb er dagen bij dat ik denk "kijk maar lekker" maar ook dagen dat ik het gewoon echt niet snap en het "uit wil praten ofzo" maar me dan af vraag of ik daar goed aan doe.
Ik vertik 't (dat is mijn koppige kant) om mij op welke manier dan ook aan te passen. Voor mij geen plakplastic, hele dag met de gordijnen dichtzitten (bovendien heb ik 2 fantastische katten die graag in de vensterbanken zitten en genieten) en heb ik ook nog de houding van ik woon hier al jááren dus....
Maar ik snap 't gewoon niet...en ik wil mensen graag begrijpen...misschien moet ik daar maar wat aan doen....sommige mensen zijn niet te begrijpen...
Ik heb dit topic geopend om te vragen wat wijsheid is. Ik vind het irritant, ik gluur niet er valt ook niets te zien behalve prachtig plakplastic....ik heb er dagen bij dat ik denk "kijk maar lekker" maar ook dagen dat ik het gewoon echt niet snap en het "uit wil praten ofzo" maar me dan af vraag of ik daar goed aan doe.
Ik vertik 't (dat is mijn koppige kant) om mij op welke manier dan ook aan te passen. Voor mij geen plakplastic, hele dag met de gordijnen dichtzitten (bovendien heb ik 2 fantastische katten die graag in de vensterbanken zitten en genieten) en heb ik ook nog de houding van ik woon hier al jááren dus....
Maar ik snap 't gewoon niet...en ik wil mensen graag begrijpen...misschien moet ik daar maar wat aan doen....sommige mensen zijn niet te begrijpen...
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:25
Idd, na 2 jaren ga je er wel opletten. Zeker na alle gebaren door het plastic heen. Dan wordt het iets persoonlijker. Ik ben zelf nogal kippig, heb ook niet altijd mijn lenzen in, kan daardoor ook niet zien of iemand mij nou echt aankijkt, maar toen was er geen twijfel mogelijk, en dan wordt het echt irritant.
Ik zal m'n best doen om het volledig te negeren. Of ik volg het advies op van blijfgewoonbianca en vraag of ze misschien zin heeft om het object van haar obsessie van dichtbij te bestuderen.
quote:Bronny schreef op 08 augustus 2009 @ 19:10:
Kennelijk hebben jullie allebei niets beters te doen dan elkaar begluren : je bent precies op de hoogte van het aantal keren dat ze het rolgordijn opent en sluit.
Hou er gewoon mee op. Dan houdt zij ook ooit wel een keer op..of niet maar wat kan jou dat schelen?
Ik zal m'n best doen om het volledig te negeren. Of ik volg het advies op van blijfgewoonbianca en vraag of ze misschien zin heeft om het object van haar obsessie van dichtbij te bestuderen.
quote:Bronny schreef op 08 augustus 2009 @ 19:10:
Kennelijk hebben jullie allebei niets beters te doen dan elkaar begluren : je bent precies op de hoogte van het aantal keren dat ze het rolgordijn opent en sluit.
Hou er gewoon mee op. Dan houdt zij ook ooit wel een keer op..of niet maar wat kan jou dat schelen?
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:25
Er is dubbele beglazing waardoor weinig te zien is, plakplastic, luxaflex.. hoe veel valt er nou al met al te zien?
Doe gewoon je ding en kijk niet constant of je buurvrouw gluurt of je immiteert. Als je dingen doet die anderen niet mogen/horen te zien, dan doe je jouw gordijnen dicht.
Doe gewoon je ding en kijk niet constant of je buurvrouw gluurt of je immiteert. Als je dingen doet die anderen niet mogen/horen te zien, dan doe je jouw gordijnen dicht.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:34
Blijkbaar voor haar gewoon alles; anders kan ze me niet nadoen...quote:himalaya schreef op 08 augustus 2009 @ 19:25:
Er is dubbele beglazing waardoor weinig te zien is, plakplastic, luxaflex.. hoe veel valt er nou al met al te zien? Doe gewoon je ding en kijk niet constant of je buurvrouw gluurt of je immiteert. Als je dingen doet die anderen niet mogen/horen te zien, dan doe je jouw gordijnen dicht.
Er is dubbele beglazing waardoor weinig te zien is, plakplastic, luxaflex.. hoe veel valt er nou al met al te zien? Doe gewoon je ding en kijk niet constant of je buurvrouw gluurt of je immiteert. Als je dingen doet die anderen niet mogen/horen te zien, dan doe je jouw gordijnen dicht.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:36
Gewoon een keer aanbellen en vragen of er een reden is dat ze zo gluurt heel de dag, en vriendelijk vragen of ze ermee op wil houden. Of gewoon zwaaien als ze weer eens loopt te gluren. Toen ik nog thuis woonde hadden we ook een buurvrouw die altijd stond te gluren (vanuit het keukenraam of slaapkamerraam). Mijn broertje en ik gingen altijd uitbundig zwaaien en dan dook ze snel weg, of ze deed het licht uit zodat ze dacht dat we haar niet meer zagen.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:47
Mijn zusje aapte mij vroeger ook wel eens na. Commentaar van mijn moeder:
Als jij niet naar haar kijkt kun je ook niet zien dat zij naar jou kijkt.
Jij hebt een paar mogelijkheden. Gordijnen aanschaffen, plakplastic op je ramen plakken, andere kant opkijken, koffie drinken in een andere ruimte of accepteren dat je buurvrouw wellicht een beetje getikt is.
En dubbel glas hebben wij ook, maar daar kun je net zo makkelijk doorheen kijken als enkel glas hoor. Dus als jij niet wilt dat er mensen naar binnen kijken zul je daar toch zelf voor moeten zorgen. Realiseer je ook dat je straks in de winter behoorlijk te kijk zit als je de lampen aanhebt.
Als jij niet naar haar kijkt kun je ook niet zien dat zij naar jou kijkt.
Jij hebt een paar mogelijkheden. Gordijnen aanschaffen, plakplastic op je ramen plakken, andere kant opkijken, koffie drinken in een andere ruimte of accepteren dat je buurvrouw wellicht een beetje getikt is.
En dubbel glas hebben wij ook, maar daar kun je net zo makkelijk doorheen kijken als enkel glas hoor. Dus als jij niet wilt dat er mensen naar binnen kijken zul je daar toch zelf voor moeten zorgen. Realiseer je ook dat je straks in de winter behoorlijk te kijk zit als je de lampen aanhebt.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:49
Ik heb zo'n buurman gehad. Als ik op de bank zat dan voelde ik me gewoon niet prettig meer en moest voor mijn gevoel constant letten op wat ik aan het doen was. Voor mij was het een reden om overgordijnen te kopen...
Kan me ook wel weer voorstellen dat je je niet wilt laten kennen, maar dan moet je je ook echt niet laten kennen en het los laten. Je er niks van aan trekken en je eigen gang gaan.
Trouwens, als ze aan het werk is in het ziekenhuis dan kan ze jou toch niet bekijken? Zal ze toch wel niet zoveel thuis zijn? En als ze verder niks beters te doen heeft is dat haar probleem. Het zal op den duur toch wel gaan vervelen op de buren te bekijken?!
Wat ik in elk geval niet zou doen als ik jou was, is die brief in de bus doen. Denk dat je daar niks aan hebt.
Succes in elk geval! Ik weet hoe vervelend het kan zijn!
Kan me ook wel weer voorstellen dat je je niet wilt laten kennen, maar dan moet je je ook echt niet laten kennen en het los laten. Je er niks van aan trekken en je eigen gang gaan.
Trouwens, als ze aan het werk is in het ziekenhuis dan kan ze jou toch niet bekijken? Zal ze toch wel niet zoveel thuis zijn? En als ze verder niks beters te doen heeft is dat haar probleem. Het zal op den duur toch wel gaan vervelen op de buren te bekijken?!
Wat ik in elk geval niet zou doen als ik jou was, is die brief in de bus doen. Denk dat je daar niks aan hebt.
Succes in elk geval! Ik weet hoe vervelend het kan zijn!
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:52
Zijn trouwens van die overgordijnen waardoor ik zelf nog wel naar buiten kan kijken en men ook wel naar binnen kan kijken, maar nauwelijks wat kan onderscheiden. Het daglicht kan dus wel gewoon naar binnen 
(Of is dat sowieso de omschrijving van overgordijnen?? Weet eigenlijk helemaal niet wat het verschil tussen overgordijnen, vitrage en gordijnen is...)
(Of is dat sowieso de omschrijving van overgordijnen?? Weet eigenlijk helemaal niet wat het verschil tussen overgordijnen, vitrage en gordijnen is...)
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:58
Wat een maffe overbuurvrouw zeg! Vooral ook dat ze je na gaat doen zodra je haar 'betrapt'
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je niet op je gemak voelt!
Wat is wijsheid... Moeilijk moeilijk
Je geeft zelf al aan dat je wellicht wat prikkelbaarder bent sinds je man is overleden (gecondoleerd). Het gedrag van de overbuurvrouw kan daardoor heftiger overkomen.
Ik zou eerlijk gezegd denken; Dat mens is gek en laat haar maar.
Ik snap trouwens haar gedrag ook niet. Gluren, gedrag nadoen en ook wegvluchten.
Als het je echt irriteert, zou een gesprek een-op-een met die mevrouw misschien helpen. Jij kunt je uiten en vertellen waarom je haar even wil spreken. Zij kan vervolgens vertellen (als ze daartoe in staat is) waarom ze zo doet
Sterke in ieder geval!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je niet op je gemak voelt!
Wat is wijsheid... Moeilijk moeilijk
Je geeft zelf al aan dat je wellicht wat prikkelbaarder bent sinds je man is overleden (gecondoleerd). Het gedrag van de overbuurvrouw kan daardoor heftiger overkomen.
Ik zou eerlijk gezegd denken; Dat mens is gek en laat haar maar.
Ik snap trouwens haar gedrag ook niet. Gluren, gedrag nadoen en ook wegvluchten.
Als het je echt irriteert, zou een gesprek een-op-een met die mevrouw misschien helpen. Jij kunt je uiten en vertellen waarom je haar even wil spreken. Zij kan vervolgens vertellen (als ze daartoe in staat is) waarom ze zo doet
Sterke in ieder geval!
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:59
Danique, gecondoleerd met het verlies van je man.
Wat nou als die vrouw een psychische stoornis heeft waardoor ze zich zo gedraagt? Dat het voor haar heel moeilijk is 'normaal' te doen? Zou dat voor jou wat uitmaken? Uitpraten kan dan niet, maar misschien kun je het laten rusten door er op zo'n manier over na te denken?
En waarom richt je je huis niet net een tikkie anders in zodat je haar bijv. niet ziet en zij jou niet als je achter je laptop kruipt? Niet te koppig zijn en denken: ik verander niks voor haar, ik pas me niet aan. Als jij er last van heb dan kun jij jezelf/de inrichting van je huis veranderen. Haar veranderen is een illusie. En mijn voorspelling is: als jij wat verandert in jouw gedrag verandert zij met je mee.
Sterkte!
Wat nou als die vrouw een psychische stoornis heeft waardoor ze zich zo gedraagt? Dat het voor haar heel moeilijk is 'normaal' te doen? Zou dat voor jou wat uitmaken? Uitpraten kan dan niet, maar misschien kun je het laten rusten door er op zo'n manier over na te denken?
En waarom richt je je huis niet net een tikkie anders in zodat je haar bijv. niet ziet en zij jou niet als je achter je laptop kruipt? Niet te koppig zijn en denken: ik verander niks voor haar, ik pas me niet aan. Als jij er last van heb dan kun jij jezelf/de inrichting van je huis veranderen. Haar veranderen is een illusie. En mijn voorspelling is: als jij wat verandert in jouw gedrag verandert zij met je mee.
Sterkte!
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:02
Simoon, dat zijn waarschijnlijk 'in-betweens' .
Ik heb ook zo'n geschifte overbuurvrouw gehad.
Nou , ik kan jullie zeggen: Dan ben je gesjochten hoor.
En als dat jaren duurt, en je weet dart ze altijd kijkt, dan is dat op z'n zachtst gezegd erg vervelend.
Ik was blij dat we gingen verhuizen. Niet om haar, maar het was mooi meegenomen dat ik ook van haar verlost was.
Later hoorde ik trouwens dat ze altijd al heibel met de buren had gehad, op ieder adres waar ze gewoond had.
Tja, je hebt van die mensen, die zitten erg naar in hun vel en reageren dat dan op andere mensen af. De buren in dit geval.
Oh ja, en ze ligt ook al overhoop met de mensen die nu in ons oude huis wonen.
Tip voor TO: Als praten ook bij jou geen optie is: negeer haar. Dat was wat ik ook toch altijd maar deed.
Ik heb ook zo'n geschifte overbuurvrouw gehad.
Nou , ik kan jullie zeggen: Dan ben je gesjochten hoor.
En als dat jaren duurt, en je weet dart ze altijd kijkt, dan is dat op z'n zachtst gezegd erg vervelend.
Ik was blij dat we gingen verhuizen. Niet om haar, maar het was mooi meegenomen dat ik ook van haar verlost was.
Later hoorde ik trouwens dat ze altijd al heibel met de buren had gehad, op ieder adres waar ze gewoond had.
Tja, je hebt van die mensen, die zitten erg naar in hun vel en reageren dat dan op andere mensen af. De buren in dit geval.
Oh ja, en ze ligt ook al overhoop met de mensen die nu in ons oude huis wonen.
Tip voor TO: Als praten ook bij jou geen optie is: negeer haar. Dat was wat ik ook toch altijd maar deed.
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:07
Gelukkig heb ik geen overbuurvrouw...ik heb aan 1 kant buren, méér dan genoeg!
Ik zou liever een buurvrouw hebben die gluurt, dan zo één als ik heb....
- gillende baby
- 2 keffende jonge honden
- schreeuwende buurvrouw
- harde muziek of TV
- jonge hond (12 weken, herderpuppy) zit in kennel tegen mijn schutting aan, de hele dag en nacht....uitlaten? Hooguit 2 minuten lopen ze er mee...vanmorgen om 9.30 ging hij pas uit (ik was al vanaf 6.30 uur wakker)
- klikkende hakken op plavuis...overdag en 's nachts
- mevrouw maakt 's avonds laat schoon en verschuift dan het hele meubilair (weer op plavuis)
Zij is niet voor rede vatbaar...hij heeft niets in te brengen....
Ik zou liever een buurvrouw hebben die gluurt, dan zo één als ik heb....
- gillende baby
- 2 keffende jonge honden
- schreeuwende buurvrouw
- harde muziek of TV
- jonge hond (12 weken, herderpuppy) zit in kennel tegen mijn schutting aan, de hele dag en nacht....uitlaten? Hooguit 2 minuten lopen ze er mee...vanmorgen om 9.30 ging hij pas uit (ik was al vanaf 6.30 uur wakker)
- klikkende hakken op plavuis...overdag en 's nachts
- mevrouw maakt 's avonds laat schoon en verschuift dan het hele meubilair (weer op plavuis)
Zij is niet voor rede vatbaar...hij heeft niets in te brengen....
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:10
Bedankt lieve luitjes, voor alle reacties.
Ik denk dat ik toch maar het advies opvolg en niet uit koppigheid blijf handelen. Tijdens het eten in de keuken deed ik al de gordijnen dicht en ik denk dat ik mijn laptop ook maar opschuif. Dan maar wat verder bij het stopcontact vandaan...en wat meer snoer...
Ik had gehoopt dat iemand haar gedrag zou herkennen. Snap het zelf ook niet meer ik wil het (nog steeds) graag willen begrijpen. Ook met mijn man had ik het er destijds wel eens over hoe iemand met dit gedrag kan functioneren op het werk.
Ik heb haar verder nog nooit gesproken ofzo, dat maakt het vreemd voor mij. Zij woont -net als ik- ook in een hoekwoning en haar man moet (waarschijnlijk van haar) als de auto voor het huis geparkeerd staat de auto 3 meter achteruit de zijstraat in parkeren zodat zij via de tuindeur de auto in kan en niet via de voordeur. Ik snap dat echt niet.
Ook het feit dat ze dus blijkbaar weet in welke situatie ik verkeer en haar gedrag ondanks dat zelfs erger wordt zorgt er voor dat ik soms pissig word of het gewoon niet begrijp en denk laat maar. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ze notabene in een ziekenhuis werkt.
Jullie reacties varieëren van aktie ondernemen tot negeren...
Ik heb besloten om maar aan mezelf te denken en me zonder zichtbare aanpassingen toch enigszins aan te passen.
Bedankt allemaal.
Liefs,
Danique.
Ik denk dat ik toch maar het advies opvolg en niet uit koppigheid blijf handelen. Tijdens het eten in de keuken deed ik al de gordijnen dicht en ik denk dat ik mijn laptop ook maar opschuif. Dan maar wat verder bij het stopcontact vandaan...en wat meer snoer...
Ik had gehoopt dat iemand haar gedrag zou herkennen. Snap het zelf ook niet meer ik wil het (nog steeds) graag willen begrijpen. Ook met mijn man had ik het er destijds wel eens over hoe iemand met dit gedrag kan functioneren op het werk.
Ik heb haar verder nog nooit gesproken ofzo, dat maakt het vreemd voor mij. Zij woont -net als ik- ook in een hoekwoning en haar man moet (waarschijnlijk van haar) als de auto voor het huis geparkeerd staat de auto 3 meter achteruit de zijstraat in parkeren zodat zij via de tuindeur de auto in kan en niet via de voordeur. Ik snap dat echt niet.
Ook het feit dat ze dus blijkbaar weet in welke situatie ik verkeer en haar gedrag ondanks dat zelfs erger wordt zorgt er voor dat ik soms pissig word of het gewoon niet begrijp en denk laat maar. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ze notabene in een ziekenhuis werkt.
Jullie reacties varieëren van aktie ondernemen tot negeren...
Ik heb besloten om maar aan mezelf te denken en me zonder zichtbare aanpassingen toch enigszins aan te passen.
Bedankt allemaal.
Liefs,
Danique.
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:12
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:17
Namma; met alle respect:
De problemen (die behoorlijk heftig zijn) zijn niet persoonlijk op jou gericht denk ik..
(Bij mij is het toch echt (onverklaarbaar) op mij gericht.)
Hoe vervelend het dan ook voor je is.
Naast mij is ook net een baby geboren en daarnaast wonen mensen met een blaffende labrador, en hij is motorrijder en rijd op een slecht startend geval. Daarnaast woont een vrouw met 2 hysterische tekkels (hoe schrijf je het eigenlijk die lange hondjes op lage pootjes ha ha).
De geluiden komen mij ook niet altijd van pas, maar horen er voor mijn gevoel gewoon bij..
Mijn overbuurvrouw is echter een heel ander verhaal. Het lijkt alsof ze denk dat ik het op haar voorzien heb ofzo....maar dit neemt niet weg dat ik jouw probleem begrijp hoor! Als je je rust niet krijgt (vooral 's nachts) breekt het je volledig op en mensen die niet voor rede vatbaar zijn tja...wat moet je daarmee?
Ik wens je sterkte.
Liefs,
Danique.
quote:Nammma schreef op 08 augustus 2009 @ 20:07:
Gelukkig heb ik geen overbuurvrouw...ik heb aan 1 kant buren, méér dan genoeg!
Ik zou liever een buurvrouw hebben die gluurt, dan zo één als ik heb....
- gillende baby
- 2 keffende jonge honden
- schreeuwende buurvrouw
- harde muziek of TV
- jonge hond (12 weken, herderpuppy) zit in kennel tegen mijn schutting aan, de hele dag en nacht....uitlaten? Hooguit 2 minuten lopen ze er mee...vanmorgen om 9.30 ging hij pas uit (ik was al vanaf 6.30 uur wakker)
- klikkende hakken op plavuis...overdag en 's nachts
- mevrouw maakt 's avonds laat schoon en verschuift dan het hele meubilair (weer op plavuis)
Zij is niet voor rede vatbaar...hij heeft niets in te brengen....
De problemen (die behoorlijk heftig zijn) zijn niet persoonlijk op jou gericht denk ik..
(Bij mij is het toch echt (onverklaarbaar) op mij gericht.)
Hoe vervelend het dan ook voor je is.
Naast mij is ook net een baby geboren en daarnaast wonen mensen met een blaffende labrador, en hij is motorrijder en rijd op een slecht startend geval. Daarnaast woont een vrouw met 2 hysterische tekkels (hoe schrijf je het eigenlijk die lange hondjes op lage pootjes ha ha).
De geluiden komen mij ook niet altijd van pas, maar horen er voor mijn gevoel gewoon bij..
Mijn overbuurvrouw is echter een heel ander verhaal. Het lijkt alsof ze denk dat ik het op haar voorzien heb ofzo....maar dit neemt niet weg dat ik jouw probleem begrijp hoor! Als je je rust niet krijgt (vooral 's nachts) breekt het je volledig op en mensen die niet voor rede vatbaar zijn tja...wat moet je daarmee?
Ik wens je sterkte.
Liefs,
Danique.
quote:Nammma schreef op 08 augustus 2009 @ 20:07:
Gelukkig heb ik geen overbuurvrouw...ik heb aan 1 kant buren, méér dan genoeg!
Ik zou liever een buurvrouw hebben die gluurt, dan zo één als ik heb....
- gillende baby
- 2 keffende jonge honden
- schreeuwende buurvrouw
- harde muziek of TV
- jonge hond (12 weken, herderpuppy) zit in kennel tegen mijn schutting aan, de hele dag en nacht....uitlaten? Hooguit 2 minuten lopen ze er mee...vanmorgen om 9.30 ging hij pas uit (ik was al vanaf 6.30 uur wakker)
- klikkende hakken op plavuis...overdag en 's nachts
- mevrouw maakt 's avonds laat schoon en verschuift dan het hele meubilair (weer op plavuis)
Zij is niet voor rede vatbaar...hij heeft niets in te brengen....
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:32
Nee, heel bijzonder maar die keer dat ze bleef kijken - en ik terug keek omdat ik dacht- kijkt ze nu naar mij? stopte ze er mee zodra zijn auto voor kwam rijden.
Mijn buren hebben een magnolia? vlinderstruik? weet ik veel in de tuin in elk geval 3 meter hoog en 3 meter breed, en zien niets....
Ook vandaag was het weer de hele dag feest - totdat hij kwam- ......
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 augustus 2009 @ 20:12:
Gluurt ze ook nog als haar man thuis is?
De kans is heel groot dat ze jou van hetzelfde beticht.
Als zij steeds voor haar raam staat,dan moet ze toch ook bij jouw buren naar binnen kijken? Hebben die haar nooit zien staan?
Mijn buren hebben een magnolia? vlinderstruik? weet ik veel in de tuin in elk geval 3 meter hoog en 3 meter breed, en zien niets....
Ook vandaag was het weer de hele dag feest - totdat hij kwam- ......
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 augustus 2009 @ 20:12:
Gluurt ze ook nog als haar man thuis is?
De kans is heel groot dat ze jou van hetzelfde beticht.
Als zij steeds voor haar raam staat,dan moet ze toch ook bij jouw buren naar binnen kijken? Hebben die haar nooit zien staan?
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:59
Het lijkt me inderdaad erg irritant als je de hele dag in de gaten wordt gehouden, misschien is het een optie om een kaartje in de bus te doen met een uitnodiging voor een kop koffie?
Doet ze toch niet, en als je er in schrijft dat ze altijd zo aardig naar je zwaait, geeft ze het misschien wel op, wat het ook is wat ze van je wil/moet..
als ik het zo hoor, ook aan de reactie van haar man naar je vriendin lijkt ze me een beetje in de war....
Doet ze toch niet, en als je er in schrijft dat ze altijd zo aardig naar je zwaait, geeft ze het misschien wel op, wat het ook is wat ze van je wil/moet..
als ik het zo hoor, ook aan de reactie van haar man naar je vriendin lijkt ze me een beetje in de war....
zaterdag 8 augustus 2009 om 21:26
Ik kan me indenken dat het heel vervelend en vooral ook onrustig is als je de hele dag in de gaten gehouden wordt.
Je blijft je er ergens toch bewust van.
je zegt 'ik wil me niet laten kennen', maar ik vraag me af wat je daar nu eigenlijk mee bereikt?
Want je ergert je klaarblijkelijk wel flink.
Mijn ervaring met ongewenst gedrag is dat het niet 'zomaar' verandert. En dus, dat als je er geen last meer van wilt hebben, je zelf iets zal moeten veranderen.
Tijd om te investeren in leuke planten voor de vensterbank, vitrage, shutters, plakplastic, of iets anders wat je mooi vind en de inkijk tegengaat. Er zijn zoveel oplossingen, dat er vast wel iets tussenzit dat in jou stijl past, en waar je je thuis bij voelt.
Eenmalige investering, nooit meer irritatie.
Als je er zelf niets aan wilt veranderen lijkt het mij een typisch geval van 'dan ook niet zeuren'.
Je blijft je er ergens toch bewust van.
je zegt 'ik wil me niet laten kennen', maar ik vraag me af wat je daar nu eigenlijk mee bereikt?
Want je ergert je klaarblijkelijk wel flink.
Mijn ervaring met ongewenst gedrag is dat het niet 'zomaar' verandert. En dus, dat als je er geen last meer van wilt hebben, je zelf iets zal moeten veranderen.
Tijd om te investeren in leuke planten voor de vensterbank, vitrage, shutters, plakplastic, of iets anders wat je mooi vind en de inkijk tegengaat. Er zijn zoveel oplossingen, dat er vast wel iets tussenzit dat in jou stijl past, en waar je je thuis bij voelt.
Eenmalige investering, nooit meer irritatie.
Als je er zelf niets aan wilt veranderen lijkt het mij een typisch geval van 'dan ook niet zeuren'.
