Thuis
alle pijlers
Kat - nog maar een kattenvraag - wanneer laten inslapen?
maandag 13 juli 2009 om 23:18
Hallo allemaal,
Het lijkt wel de week van de kat hier op het forum dus ik plemp mijn vraag er ook nog maar even bij.
Ik heb een poes van ruim 16 jaar. Het is altijd een zorgenkatje geweest (was allergisch voor allerlei soorten voer, heeft x-poten, beetje bangig) maar een heerlijk gezelligheidsbeestje.
Vanaf dat ik op mezelf ging wonen is zij er ook (drie maanden in eerste huisje kwam zij er als kitten bij). Waar ik ga, gaat poes ook (in huis dan welteverstaan he? ).
Nu is ze dus oud. En zielig. Ze heeft kanker en nierproblemen maar geen pijn. Het speciale voer voor katten met dierproblemen weigert ze te eten dus ze krijgt normaal voer. Geen harde brokken meer trouwens omdat ze die sinds een paar maanden direct uitspuugt. Nu begint ze ook haar andere voer (pate en brokken in gelei) ook uit te spugen. Ze drinkt eigenlijk niet meer (behalve wat ik door haar voer heen doen en ze is nog maar vel over been. Er zit echt geen vetje meer aan.
Steeds heb ik nog gedacht "ach..zolang ze geen pijn heeft en ze lijkt het nog naar haar zin te hebben laat ik haar lekker gaan, we zien wel hoe lang het nog goed gaat". Maar nu begin ik het wel echt zielig te vinden. Ze houdt niks binnen (ben vannacht de hele nacht bezig geweest om spuug op te ruimen) en ligt ook niet meer lekker in de woonkamer bij me. Ze trekt zich terug in de logeerkamer op haar plekje waar ze ook vaak ligt als ik er niet ben. Normaal lag ze daar echt nooit als ik thuis ben. Nu komt ze er alleen vandaan als ik naar haar toeloop. Dan laat ze zich even aaien, knuffelen (en spinnen..dat wel) en gaat dan snel weer liggen.
Het eten geef ik al in kleine beetjes tegelijk, zodat ze niet kan schrokken. Dat werkte ook even wel en ze hield het beter binnen. Dat lijkt nu ook over.
Verder heeft ze nog steeds geen pijn (denk ik) en is ook nog gewoon zindelijk (gaat nog keurig op de kattenbak).
Lang verhaal maar hier komt dan toch eindelijk de vraag:
Wanneer wordt het zó zielig voor poes dat ik haar beter kan laten inslapen? Wacht ik tot ze echt omvalt? Wacht ik tot ze haar urine niet meer kan houden? Ik weet werkelijk niet of ik haar nu een plezier doe om haar te laten leven en dat ik egoistisch ben (wil haar tenslotte niet kwijt) of dat ik heel terecht denk, het kan nog wel even.
Ervaringen van anderen? Graag!
Het lijkt wel de week van de kat hier op het forum dus ik plemp mijn vraag er ook nog maar even bij.
Ik heb een poes van ruim 16 jaar. Het is altijd een zorgenkatje geweest (was allergisch voor allerlei soorten voer, heeft x-poten, beetje bangig) maar een heerlijk gezelligheidsbeestje.
Vanaf dat ik op mezelf ging wonen is zij er ook (drie maanden in eerste huisje kwam zij er als kitten bij). Waar ik ga, gaat poes ook (in huis dan welteverstaan he? ).
Nu is ze dus oud. En zielig. Ze heeft kanker en nierproblemen maar geen pijn. Het speciale voer voor katten met dierproblemen weigert ze te eten dus ze krijgt normaal voer. Geen harde brokken meer trouwens omdat ze die sinds een paar maanden direct uitspuugt. Nu begint ze ook haar andere voer (pate en brokken in gelei) ook uit te spugen. Ze drinkt eigenlijk niet meer (behalve wat ik door haar voer heen doen en ze is nog maar vel over been. Er zit echt geen vetje meer aan.
Steeds heb ik nog gedacht "ach..zolang ze geen pijn heeft en ze lijkt het nog naar haar zin te hebben laat ik haar lekker gaan, we zien wel hoe lang het nog goed gaat". Maar nu begin ik het wel echt zielig te vinden. Ze houdt niks binnen (ben vannacht de hele nacht bezig geweest om spuug op te ruimen) en ligt ook niet meer lekker in de woonkamer bij me. Ze trekt zich terug in de logeerkamer op haar plekje waar ze ook vaak ligt als ik er niet ben. Normaal lag ze daar echt nooit als ik thuis ben. Nu komt ze er alleen vandaan als ik naar haar toeloop. Dan laat ze zich even aaien, knuffelen (en spinnen..dat wel) en gaat dan snel weer liggen.
Het eten geef ik al in kleine beetjes tegelijk, zodat ze niet kan schrokken. Dat werkte ook even wel en ze hield het beter binnen. Dat lijkt nu ook over.
Verder heeft ze nog steeds geen pijn (denk ik) en is ook nog gewoon zindelijk (gaat nog keurig op de kattenbak).
Lang verhaal maar hier komt dan toch eindelijk de vraag:
Wanneer wordt het zó zielig voor poes dat ik haar beter kan laten inslapen? Wacht ik tot ze echt omvalt? Wacht ik tot ze haar urine niet meer kan houden? Ik weet werkelijk niet of ik haar nu een plezier doe om haar te laten leven en dat ik egoistisch ben (wil haar tenslotte niet kwijt) of dat ik heel terecht denk, het kan nog wel even.
Ervaringen van anderen? Graag!
anoniem_84859 wijzigde dit bericht op 13-07-2009 23:30
Reden: slordigheidje
Reden: slordigheidje
% gewijzigd
zondag 26 juli 2009 om 22:44
quote:Sarah Scott schreef op 17 juli 2009 @ 14:32:
[...]
Enneuh; weet je, mijn dierenarts zei iets moois toen we daar met oude poes waren. "Het mooiste kado wat je je diertje kan geven is een pijnloos heengaan als ze moegestreden en oud zijn".
Sarah zei dit ergens vorige week. En zo is het ook. Maar ik vindt het zó moeilijk
Ik weet echt dat het op is, en dat het zo niet meer leuk is voor poes, maar om morgen daadwerkelijk te bellen om dat dan ook echt te gaan regelen. Poeh.... ik moet, maar wil niet
*en dan hebben we het nog maar over een beest zeg, ik moet er niet aan denken dat ik ooit zo'n beslissing moet nemen over ouders of andere dierbaren..mijn hemel! *
[...]
Enneuh; weet je, mijn dierenarts zei iets moois toen we daar met oude poes waren. "Het mooiste kado wat je je diertje kan geven is een pijnloos heengaan als ze moegestreden en oud zijn".
Sarah zei dit ergens vorige week. En zo is het ook. Maar ik vindt het zó moeilijk
Ik weet echt dat het op is, en dat het zo niet meer leuk is voor poes, maar om morgen daadwerkelijk te bellen om dat dan ook echt te gaan regelen. Poeh.... ik moet, maar wil niet
*en dan hebben we het nog maar over een beest zeg, ik moet er niet aan denken dat ik ooit zo'n beslissing moet nemen over ouders of andere dierbaren..mijn hemel! *
maandag 27 juli 2009 om 02:08
quote:Lunax schreef op 26 juli 2009 @ 19:20:
Dank je Talkinghead. Heb er nu een beetje buikpijn van geloof ik Trust me, de buikpijn gaat over en wat blijft zijn alle mooie herinneringen aan poes, inclusief de beslissing dat het zo goed is! En natuurlijk af en toe een traan (denkt aan lieve kater die al ruim een jaar weg is).
Dank je Talkinghead. Heb er nu een beetje buikpijn van geloof ik Trust me, de buikpijn gaat over en wat blijft zijn alle mooie herinneringen aan poes, inclusief de beslissing dat het zo goed is! En natuurlijk af en toe een traan (denkt aan lieve kater die al ruim een jaar weg is).
maandag 27 juli 2009 om 13:29
maandag 27 juli 2009 om 18:55
maandag 27 juli 2009 om 19:39
Dat was het dan.
Poes is heel rustig en snel in slaap gevallen op mijn schoot en binnen een minuut stond haar hartje ook stil. Ze was echt op. Ik vond het héél moeilijk en ben ook echt verdrietig nu (bah wat is het stil en kaal in huis zo) maar ik weet ook dat het goed was.
Ik heb mezelf vandaag gegeven om er lekker om te mogen janken dus dat doe ik dan ook maar. Morgen maar weer verder zien. Zal wel gek zijn om geen blije poes te zien als ik uit bed kom, als ik thuiskom etc etc.
Ook dat gaat weer wennen.
De kattenbak is al weg, de etensbakjes zijn weg en ik voel me wel heel rigoreus. Blijkbaar was het nodig. So be it.
Allemaal heel erg bedankt voor jullie adviezen en steun. Ik heb er echt wat aan gehad!
Poes is heel rustig en snel in slaap gevallen op mijn schoot en binnen een minuut stond haar hartje ook stil. Ze was echt op. Ik vond het héél moeilijk en ben ook echt verdrietig nu (bah wat is het stil en kaal in huis zo) maar ik weet ook dat het goed was.
Ik heb mezelf vandaag gegeven om er lekker om te mogen janken dus dat doe ik dan ook maar. Morgen maar weer verder zien. Zal wel gek zijn om geen blije poes te zien als ik uit bed kom, als ik thuiskom etc etc.
Ook dat gaat weer wennen.
De kattenbak is al weg, de etensbakjes zijn weg en ik voel me wel heel rigoreus. Blijkbaar was het nodig. So be it.
Allemaal heel erg bedankt voor jullie adviezen en steun. Ik heb er echt wat aan gehad!
maandag 27 juli 2009 om 19:46
Respect voor je beslissing Lunax. Je hebt het kunnen volbrengen. Je poes had zich geen beter baasje en een betere dood kunnen wensen.
Ik herken het gevoel van een leeg huis, terwijl ik nog 1 kat over had destijds. Wat mij heeft geholpen, was een nieuw katje. Geen vervanging, maar wel een nieuw vriendje dat de leegte dragelijk maakte en deze langzaam weer opvulde. Maar daar moet je aan toe zijn, dat moet je willen.
Huil maar uit. Je hebt een verlies geleden. De poes die je het grootste deel van je volwassen leven hebt gehad, is er niet meer. De poes waarmee je hoogtepunten en dieptepunten hebt gedeeld, is vanaf vandaag een hele dierbare herinnering in je hart.
Ik wens je heel veel sterkte. En wie weet, misschien komt er opnieuw zo'n lief en uniek vriendje op je levenspad.
Ik herken het gevoel van een leeg huis, terwijl ik nog 1 kat over had destijds. Wat mij heeft geholpen, was een nieuw katje. Geen vervanging, maar wel een nieuw vriendje dat de leegte dragelijk maakte en deze langzaam weer opvulde. Maar daar moet je aan toe zijn, dat moet je willen.
Huil maar uit. Je hebt een verlies geleden. De poes die je het grootste deel van je volwassen leven hebt gehad, is er niet meer. De poes waarmee je hoogtepunten en dieptepunten hebt gedeeld, is vanaf vandaag een hele dierbare herinnering in je hart.
Ik wens je heel veel sterkte. En wie weet, misschien komt er opnieuw zo'n lief en uniek vriendje op je levenspad.
maandag 27 juli 2009 om 19:52
Dank je wel Pinksterbloempje. Ik weet het wel dat ik vanmiddag lief ben geweest voor haar. Met mijn verstand. Maar met mijn gevoel zou ik willen dat ik het haar uit had kunnen leggen. Maarja. Zo werkt het nou eenmaal niet he?
Ik heb het vanmiddag met mijn moeder (die was erbij vanmiddag) ook over een nieuwe kat gehad. Maar ik ben daar niet klaar voor. Niet omdat ik denk dat ze Poes zou vervangen of iets maar meer dat ik mezelf dan weer voor 15/20 jaar vastleg op de zorg voor een beest. Ik ben namelijk wel van het principe dat ik voor een beest kies en er dan ook voor moet zijn. Ik ging dus nooit een weekendje weg met alleen maar voer neerzetten bijvoorbeeld, zelfs 1 nachtje weg deed ik liever niet etc. Ik weet niet of ik dat weer wil. Daar ga ik over nadenken.
Nu eerst maar even afscheid nemen van deze
Ik heb het vanmiddag met mijn moeder (die was erbij vanmiddag) ook over een nieuwe kat gehad. Maar ik ben daar niet klaar voor. Niet omdat ik denk dat ze Poes zou vervangen of iets maar meer dat ik mezelf dan weer voor 15/20 jaar vastleg op de zorg voor een beest. Ik ben namelijk wel van het principe dat ik voor een beest kies en er dan ook voor moet zijn. Ik ging dus nooit een weekendje weg met alleen maar voer neerzetten bijvoorbeeld, zelfs 1 nachtje weg deed ik liever niet etc. Ik weet niet of ik dat weer wil. Daar ga ik over nadenken.
Nu eerst maar even afscheid nemen van deze
maandag 27 juli 2009 om 20:02
Lunax, ik lees nu pas dat dit jouw topic is. Wat een moeilijke en dappere beslissing heb je moeten nemen.
Heel veel sterkte de komende tijd en neem de tijd om erover na te denken wat je nu verder gaat doen.
Eerst idd. het overlijden van deze kanjer een plaats geven!
En om in onze stijl te blijven nog een welgemeend plaatje voor je:
Heel veel sterkte de komende tijd en neem de tijd om erover na te denken wat je nu verder gaat doen.
Eerst idd. het overlijden van deze kanjer een plaats geven!
En om in onze stijl te blijven nog een welgemeend plaatje voor je:
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
maandag 27 juli 2009 om 21:23
Lunax, verstandig dat je eerst de tijd neemt om afscheid te nemen van je lieve kat en dat je goed wilt nadenken of je je opnieuw zo lang wilt vastleggen. Het is niet niks en te weinig mensen beseffen dat een kat gemakkelijk 15 tot 20 jaar oud kan worden. En een dier is geen dumpartikel. Als je er voor kiest, dan moet je er inderdaad ook goed voor zorgen.
Sterkte nogmaals!
Sterkte nogmaals!
donderdag 30 juli 2009 om 10:41
donderdag 30 juli 2009 om 14:13
@Vloerkleedje: Dank je.
@Yamuna: Jij ook dank je wel. Wat een eer voor poes dat er zelfs vanaf de camping nog aan haar gedacht wordt
Het is goed. Maar man man man wat ontzettend stil. Je merkt pas hoezeer zo'n beestje in je routine zit als ze er niet meer is.
Heel wat anders...volgens mij zag ik je eind vorige week rijden op je scoot. Ik reed naar de Vomar en jij kwam van die kant af. Scoot en roze draagdoek, moet jij haast wel geweest zijn toch? Fijne vakantie in ieder geval
@Yamuna: Jij ook dank je wel. Wat een eer voor poes dat er zelfs vanaf de camping nog aan haar gedacht wordt
Het is goed. Maar man man man wat ontzettend stil. Je merkt pas hoezeer zo'n beestje in je routine zit als ze er niet meer is.
Heel wat anders...volgens mij zag ik je eind vorige week rijden op je scoot. Ik reed naar de Vomar en jij kwam van die kant af. Scoot en roze draagdoek, moet jij haast wel geweest zijn toch? Fijne vakantie in ieder geval
