Thuis
alle pijlers
Kat weggelopen?
zaterdag 21 februari 2009 om 03:08
M'n kat Bagwana is weer buiten
Eén van de andere katten was vanmiddag buitengelaten door mij, en die heeft net zo lang aan het kattenluik gekrabd totdat 'ie open was. En nu kan ik Bagwana nergens vinden. Ze was een paar weken geleden ook al kwijt, toen kwam ze na een week terug. Ze is al 17 en ik heb het idee dat ze echt een oud besje aan het worden is, ze is een beetje clumsy af en toe en zit de hele dag te zitten. Haar vacht is dof en ze is afgevallen.
Nu lees ik op internet over nierproblemen, de symptomen kloppen (minus braken, dat doet ze niet) maar ik ben nadat ze vorige keer weggelopen was, naar de dierenarts geweest. Die zou dat toch wel even checken dan? Afijn, m'n lieve zwarte kat is nu dus wéér buiten, ik dus weer in de stress, hoop dat ik net zo lucky ben als vorige keer en ze dus gewoon weer terugkomt. (En ondertussen vraag ik me af of een kat idd wegloopt als het zijn/haar tijd is, zeg maar... maar daar wil ik niet aan denken.)
Eén van de andere katten was vanmiddag buitengelaten door mij, en die heeft net zo lang aan het kattenluik gekrabd totdat 'ie open was. En nu kan ik Bagwana nergens vinden. Ze was een paar weken geleden ook al kwijt, toen kwam ze na een week terug. Ze is al 17 en ik heb het idee dat ze echt een oud besje aan het worden is, ze is een beetje clumsy af en toe en zit de hele dag te zitten. Haar vacht is dof en ze is afgevallen.
Nu lees ik op internet over nierproblemen, de symptomen kloppen (minus braken, dat doet ze niet) maar ik ben nadat ze vorige keer weggelopen was, naar de dierenarts geweest. Die zou dat toch wel even checken dan? Afijn, m'n lieve zwarte kat is nu dus wéér buiten, ik dus weer in de stress, hoop dat ik net zo lucky ben als vorige keer en ze dus gewoon weer terugkomt. (En ondertussen vraag ik me af of een kat idd wegloopt als het zijn/haar tijd is, zeg maar... maar daar wil ik niet aan denken.)
zondag 22 februari 2009 om 08:56
zondag 22 februari 2009 om 10:33
Mastermind, als je voor je geruststelling naar een andere dierenarts wilt dan zou ik dat zeker doen. Het is zo belangrijk dat je een goed gevoel hebt bij je dierenarts en dan kun je ook kijken wat die voor behandeling voorstelt.
Maar eerlijk gezegd als ik het zo hoor dan denk ik wel dat de diagnose klopt en dat het dus helaas geen goed nieuws zal zijn.
Biopsie doen ze onder narcose en ik zou dat zelf niet doen bij zo'n oude kat, in deze situatie. Ook geen operatie of iets dergelijks meer.
Verwen je kat en maak het haar zo prettig mogelijk en geniet nog van haar. Maar dat doe je allemaal al. Je kent je kat goed genoeg om te zien wanneer ze pijn heeft en als het te erg wordt dan hoort het ook bij liefde voor je kat om te bepalen wanneer het genoeg is. Hopelijk duurt dat moment nog een hele tijd.
Ieder kattenbaasje kent dat verdriet als je je kat moeten laten gaan. Ik heb het zelf enkele keren meegemaakt. Ik vond het trouwens niet eng of verschrikkelijk, het moment van inslapen. Het is beide keren heel rustig verlopen, met mij erbij en ik heb ze echt kunnen knuffelen en afscheid nemen. Sterkte.
Maar eerlijk gezegd als ik het zo hoor dan denk ik wel dat de diagnose klopt en dat het dus helaas geen goed nieuws zal zijn.
Biopsie doen ze onder narcose en ik zou dat zelf niet doen bij zo'n oude kat, in deze situatie. Ook geen operatie of iets dergelijks meer.
Verwen je kat en maak het haar zo prettig mogelijk en geniet nog van haar. Maar dat doe je allemaal al. Je kent je kat goed genoeg om te zien wanneer ze pijn heeft en als het te erg wordt dan hoort het ook bij liefde voor je kat om te bepalen wanneer het genoeg is. Hopelijk duurt dat moment nog een hele tijd.
Ieder kattenbaasje kent dat verdriet als je je kat moeten laten gaan. Ik heb het zelf enkele keren meegemaakt. Ik vond het trouwens niet eng of verschrikkelijk, het moment van inslapen. Het is beide keren heel rustig verlopen, met mij erbij en ik heb ze echt kunnen knuffelen en afscheid nemen. Sterkte.
zondag 22 februari 2009 om 11:25
Ik ga morgen proberen om een afspraak bij een andere dierenarts te arangeren. Gisterenavond heb ik Bagwana bij me op schoot genomen en ben ik gaan slapen. Ze voelde zich duidelijk niet lekker, was té slap. Ik heb ook een paar foto's van haar gemaakt, wat heel rot voelde, want ik wist waarom ik het deed... Ik heb weinig foto's van haar, dit komt omdat ze volledig zwart is en mijn camera het nooit voor elkaar krijgt om te autofocussen op haar... Heb ook (voor de spiegel) een foto van ons twee willen maken maar ze hing als een bontje om m'n armen, zat weinig leven in.
Toen ik wakker werd, lag ze niet meer op mij maar op de aanrecht. Daar zit ze steeds, dus ik heb er maar een
(gedragen) trui neergelegd. Dat zit wat lekkerder. Ik moet zeggen dat ze daarnet een stuk levendiger deed. Me begroeten met kopjes en ze had honger. Ik heb ook krachtvoer van de dierenarts mee gekregen, ik weet niet hoe het heet maar het zijn grote platte blikken en wat er in zit lijkt op leverpastei. Ze vindt het erg lekker.
Damn, ik hoop dat ze opknapt.
Toen ik wakker werd, lag ze niet meer op mij maar op de aanrecht. Daar zit ze steeds, dus ik heb er maar een
(gedragen) trui neergelegd. Dat zit wat lekkerder. Ik moet zeggen dat ze daarnet een stuk levendiger deed. Me begroeten met kopjes en ze had honger. Ik heb ook krachtvoer van de dierenarts mee gekregen, ik weet niet hoe het heet maar het zijn grote platte blikken en wat er in zit lijkt op leverpastei. Ze vindt het erg lekker.
Damn, ik hoop dat ze opknapt.
zondag 22 februari 2009 om 11:37
Ik denk dat het AD is wat je als voer hebt meegekregen.
Dat is makkelijk te verwerken omdat het zachter is en het geeft energie. Ik denk dat je nu het beste doet wat je kunt doen voor Bagwana. Zorgen dat ze lekker zacht ligt en veel aandacht geven.
Ik wil niet pessimistisch doen maar het klinkt niet zo heel goed...
Dat is makkelijk te verwerken omdat het zachter is en het geeft energie. Ik denk dat je nu het beste doet wat je kunt doen voor Bagwana. Zorgen dat ze lekker zacht ligt en veel aandacht geven.
Ik wil niet pessimistisch doen maar het klinkt niet zo heel goed...
zondag 22 februari 2009 om 12:29
Ja het heet inderdaad AD. Ze vindt het erg lekker. Ze zit nog steeds op de aanrecht, in een bolletje zeg maar (je weet wel, met pootjes onder zich, zo compact mogelijk) en volgens mij zit ze half en half te tukken. Want ze reageerde niet toen ik haar aansprak maar toen ik haar aanhaalde stond ze direct op, loopt naar m'n hand en gaat spinnen en kopjes geven. Eigenlijk ben ik best wel bang want het is in een paar weken zo gekomen. Ik bedoel voordat ze de eerste keer wegliep (in december) was er niets aan de hand. Ik heb haar gister in de wachtkamer reiki gegeven, daar werd ze wel rustig van maar enge bulten haal ik er helaas niet mee weg. Ik ben erg into spiritualiteit maar ik weet heus wel dat reiki e.d. geen ernstige ziektes geneest.
zondag 22 februari 2009 om 12:51
Als een kat ziek is dan kiezen ze vaak rustige plekjes uit. Daar ligt ze misschien lekkerder nu. Laat het haar zelf bepalen en zet evt eten en drinken op het aanrecht. Zolang ze nog geniet van aandacht gewoon naar haar toe gaan en aaien.
Toen ik mijn kater naar de dierenarts bracht voor onderzoek en ik hem in de reismand aaide draaide hij met veel moeite zijn kop naar mijn hand toe, echt lief. Hij had helaas acute leukemie.
Als je denkt dat ze pijn heeft kun je morgen bij de dierenarts daar iets tegen vragen, bv metacam. Dit is vloeibaar en kun je door het eten doen of in het bekje.
Ik denk dat je morgen moet bekijken wat je doet en in moet schatten of je haar nog mee neemt naar een andere dierenarts. Ik zou in ieder geval contact opnemen met de dierenarts om te overleggen. ( je eigen of een andere als je dat beter vindt.)
Toen ik mijn kater naar de dierenarts bracht voor onderzoek en ik hem in de reismand aaide draaide hij met veel moeite zijn kop naar mijn hand toe, echt lief. Hij had helaas acute leukemie.
Als je denkt dat ze pijn heeft kun je morgen bij de dierenarts daar iets tegen vragen, bv metacam. Dit is vloeibaar en kun je door het eten doen of in het bekje.
Ik denk dat je morgen moet bekijken wat je doet en in moet schatten of je haar nog mee neemt naar een andere dierenarts. Ik zou in ieder geval contact opnemen met de dierenarts om te overleggen. ( je eigen of een andere als je dat beter vindt.)
zondag 22 februari 2009 om 17:13
Bagwana en ik hebben samen op de bank liggen slapen. Ik heb foto's van haar gemaakt met m'n mobiele telefoon, die pakt dat op de een of andere manier beter dan m'n camera. Niet de beste kwaliteit maar hell, tis geen fotoshoot, het zijn dierbare momenten die worden vastgelegd.
Afijn ik lag haar te aaien en zij zat te suffen maar wel te spinnen. Volgens mij vindt ze het best okee om bij mij te liggen. Aandacht en liefde is toch altijd goed?
Hoewel toen ik wakker werd zat ze weer op de aanrecht. Op mijn trui. Ik heb daar drinken neergezet, als eten krijgt ze die AD en dat is niet veilig voor de andere katten.
De AD vindt ze heeeerlijk, ze heeft bijna een heel blik op in één keer! Ze overeet zich ermee merk ik, omdat ze het zo lekker vindt wil ze het opeten ook al zit ze vol (ze zijn hier gewend dat anders een ander het inpikt) Dus ik heb het weggehaald en in de koelkast gezet, ze krijgt de rest vanavond. Als een dier nog zo smakelijk eet, dan zit er toch nog levenslust in? Of zie ik dat verkeerd?
Ze heeft volgens mij ook een "ongelukje" gehad op 't aanrecht, tenminste er stond geen naam bij maar ik ga er vanuit dat zij het is. Ze gaat wel nog naar de bak, maar blijkbaar nu een keertje te laat. Dus ik zal een kartonnen doosje op het aanrecht zetten met wat grit er in, dan hoeft ze zich daar niet druk om te maken. Ik weet niet of ze in een mandje wil zitten, ik kan natuurlijk proberen om iets op dat aanrecht te fabriceren dat ze daar lekker ligt/zit. De opstapplaats wordt gewaardeerd in ieder geval.
Ik heb gelezen over Sweet Chestnutbloesems, dus Bachbloesem van de tamme kastanje. Schijnt kalmerend te zijn bij ernstige/terminale ziekte, en er voor te zorgen dat het dier zich niet helemaal hopeloos en gekweld en zielig gaat voelen. Damn dat het reformwinkeltje pas op dinsdag open is, ik heb geprobeerd Feliciaatje te bellen want die heeft ook Bachbloesems, maar ze is niet thuis.
Morgen moet ik naar m'n werk. Ik heb er geen zin in. Anderszijds is afleiding misschien ook wel goed voor me. Maar ik vind het moeilijk om Bagwana (oftewel Baggie, zoals ze meestal genoemd wordt) alleen te laten. Hoewel een kat volgens mij idd graag op zichzelf is als 'ie zich niet lekker voelt.
Afijn ik lag haar te aaien en zij zat te suffen maar wel te spinnen. Volgens mij vindt ze het best okee om bij mij te liggen. Aandacht en liefde is toch altijd goed?
Hoewel toen ik wakker werd zat ze weer op de aanrecht. Op mijn trui. Ik heb daar drinken neergezet, als eten krijgt ze die AD en dat is niet veilig voor de andere katten.
De AD vindt ze heeeerlijk, ze heeft bijna een heel blik op in één keer! Ze overeet zich ermee merk ik, omdat ze het zo lekker vindt wil ze het opeten ook al zit ze vol (ze zijn hier gewend dat anders een ander het inpikt) Dus ik heb het weggehaald en in de koelkast gezet, ze krijgt de rest vanavond. Als een dier nog zo smakelijk eet, dan zit er toch nog levenslust in? Of zie ik dat verkeerd?
Ze heeft volgens mij ook een "ongelukje" gehad op 't aanrecht, tenminste er stond geen naam bij maar ik ga er vanuit dat zij het is. Ze gaat wel nog naar de bak, maar blijkbaar nu een keertje te laat. Dus ik zal een kartonnen doosje op het aanrecht zetten met wat grit er in, dan hoeft ze zich daar niet druk om te maken. Ik weet niet of ze in een mandje wil zitten, ik kan natuurlijk proberen om iets op dat aanrecht te fabriceren dat ze daar lekker ligt/zit. De opstapplaats wordt gewaardeerd in ieder geval.
Ik heb gelezen over Sweet Chestnutbloesems, dus Bachbloesem van de tamme kastanje. Schijnt kalmerend te zijn bij ernstige/terminale ziekte, en er voor te zorgen dat het dier zich niet helemaal hopeloos en gekweld en zielig gaat voelen. Damn dat het reformwinkeltje pas op dinsdag open is, ik heb geprobeerd Feliciaatje te bellen want die heeft ook Bachbloesems, maar ze is niet thuis.
Morgen moet ik naar m'n werk. Ik heb er geen zin in. Anderszijds is afleiding misschien ook wel goed voor me. Maar ik vind het moeilijk om Bagwana (oftewel Baggie, zoals ze meestal genoemd wordt) alleen te laten. Hoewel een kat volgens mij idd graag op zichzelf is als 'ie zich niet lekker voelt.
zondag 22 februari 2009 om 18:59
Aaaaaach, dit ontroert me... Ik heb in totaal vijf katten, en een van de dames heeft altijd ruzie met Bagwana. En nu is ze naast haar op het aanrecht gaan zitten. Dat deed ze vanmiddag al, en ik dacht dat ze Bagwana lastig viel dus heb haar (die andere kat dus) er af gejaagd, maar nu zit ze er wéér en Bagwana vindt het zo te zien best gezellig. Da's lief
zondag 22 februari 2009 om 20:23
Als eerste: deepspace, waar was dit nou goed voor. Als je een topic niks vindt lees het dan niet en doe je dat wel geef dan niet zo'n denegerende reactie!
MM, wat een gedoe met je lieve Bagwana. Het enige wat je kan doen is haar nog een goede tijd geven en morgen eventueel naar een andere dierenarts.
Ze lijkt veel op onze Tabby. Die hebben we helaas maar kort gehad. We hebben haar gekregen toen ze 2 was (had toen al 2 huizen achter de rug) al snel werd ze heel stil en agressief. At niet meer en was echt vreselijk dun. Wij naar de dierenarts blijkt ze aangeboren leukonamie te hebben. Dierenarts was erg verbaasd dat ze toch nog 3 was geboren. Zo zielig. Was ook een zwarte poes.
Een paar weken geleden is mijn oudste kat overleden. Was ineens zo slap en rustig. At niet veel meer, kon niet meer naar de kattenbak. Bleef uren op dezelfde plek zitten. Op zondag merkte ik wat veranderingen in zijn gedrag. Op dinsdag besloot ik hem de volgende dag in te laten slapen. Dinsdagavond bij ons genomen op de slaapkamer en op een groot kussen gelegd. Hebben hem zoveel slagroom gegeven als hij zelf wilde (was hij helemaal gek op). Om half 5 werd ik onrustig wakker. Ik ging even bij hem kijken. Het ging heel slecht met hem. Heb bij hem gezeten en gejankt als een klein kind (was de laatste kat van mijn moeder die 5 jaar geleden is overleden) Heb mijn vriend wakker gemaakt en gezegd dat het echt niet goed ging met Dokko. Vriend is erbij gaan zitten en vrijwel gelijk sliep onze Dokkie in. Ik was blij voor hem, maar zit er nu weer om te janken.
Je geeft zoveel om zo'n dier en zou graag de pijn over willen nemen, maar dat kan je gewoon niet.
Ik was blij dat ik hem niet naar de dierenarts hoefde te brengen. Hij had zo'n hekel aan die reismand. Ik wilde hem dat eigenlijk niet aan doen.
Sorry is geen hoopgevende post MM, ik hoop dat je het niet vervelend vindt, maar het kwam ineens bij me op. Ik hoop dat het met Bagwana beter afloopt.
MM, wat een gedoe met je lieve Bagwana. Het enige wat je kan doen is haar nog een goede tijd geven en morgen eventueel naar een andere dierenarts.
Ze lijkt veel op onze Tabby. Die hebben we helaas maar kort gehad. We hebben haar gekregen toen ze 2 was (had toen al 2 huizen achter de rug) al snel werd ze heel stil en agressief. At niet meer en was echt vreselijk dun. Wij naar de dierenarts blijkt ze aangeboren leukonamie te hebben. Dierenarts was erg verbaasd dat ze toch nog 3 was geboren. Zo zielig. Was ook een zwarte poes.
Een paar weken geleden is mijn oudste kat overleden. Was ineens zo slap en rustig. At niet veel meer, kon niet meer naar de kattenbak. Bleef uren op dezelfde plek zitten. Op zondag merkte ik wat veranderingen in zijn gedrag. Op dinsdag besloot ik hem de volgende dag in te laten slapen. Dinsdagavond bij ons genomen op de slaapkamer en op een groot kussen gelegd. Hebben hem zoveel slagroom gegeven als hij zelf wilde (was hij helemaal gek op). Om half 5 werd ik onrustig wakker. Ik ging even bij hem kijken. Het ging heel slecht met hem. Heb bij hem gezeten en gejankt als een klein kind (was de laatste kat van mijn moeder die 5 jaar geleden is overleden) Heb mijn vriend wakker gemaakt en gezegd dat het echt niet goed ging met Dokko. Vriend is erbij gaan zitten en vrijwel gelijk sliep onze Dokkie in. Ik was blij voor hem, maar zit er nu weer om te janken.
Je geeft zoveel om zo'n dier en zou graag de pijn over willen nemen, maar dat kan je gewoon niet.
Ik was blij dat ik hem niet naar de dierenarts hoefde te brengen. Hij had zo'n hekel aan die reismand. Ik wilde hem dat eigenlijk niet aan doen.
Sorry is geen hoopgevende post MM, ik hoop dat je het niet vervelend vindt, maar het kwam ineens bij me op. Ik hoop dat het met Bagwana beter afloopt.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zondag 22 februari 2009 om 22:04
MM, ik lees je topic nu pas.. wat een vervelend nieuws bij de DA...
Mooie foto van Bagwana. Je doet wat je kan, je verzorgt haar super en ik hoop van harte dat de prednison haar nog een hele gelukkige tijd kan geven. Veel sterkte in ieder geval en trek je vooral niets aan van mensen die niet begrijpen dat zoiets heel verdrietig is!
Mooie foto van Bagwana. Je doet wat je kan, je verzorgt haar super en ik hoop van harte dat de prednison haar nog een hele gelukkige tijd kan geven. Veel sterkte in ieder geval en trek je vooral niets aan van mensen die niet begrijpen dat zoiets heel verdrietig is!
zondag 22 februari 2009 om 23:35
Kun je geen professionele dierenfotograag een paar mooie foto's laten maken? (van jullie samen of van haar) Zeker naar een andere DA gaan als je geen goed gevoel hebt over deze...ik ga ook altijd 20km verderop naar de DA terwijl er eentje om de hoek zit...die is net wat geduldiger en neemt veel meer de tijd voor de katten en hond..
Heel veel sterkte en hopelijk gaat ze nog een tijdje mee en dat ze geen pijn heeft!
Heel veel sterkte en hopelijk gaat ze nog een tijdje mee en dat ze geen pijn heeft!
