Thuis
alle pijlers
Nog verbouwen of toch maar niet...?
vrijdag 11 juni 2021 om 07:36
Heb getwijfeld in welke categorie dit topic te plaatsen, toch maar hier.
Situatie: ik ben 39 weken zwanger (eerste kind). Vriend en ik hebben vorige week de sleutel gekregen van ons nieuwe huis. Dit is vrij snel gegaan: de verkopers wilden graag een vlotte oplevering.
We hebben eerder afgesproken dat we pas eind augustus gaan verhuizen: we wonen nu in een huurhuis dat we per dan hebben opgezegd. Dit geeft mij de tijd om in vertrouwde omgeving de bevalling en kraamtijd te doen (nieuwe huis is op +/- 30 minuten rijden). Bovendien wilden we graag nog eea verbouwen aan het nieuwe huis. Het is sterk verouderd daar en er moet nog veel aan worden gedaan. Dit was tot nu toe de afspraak.
Gisteren echter een gesprek gehad met vriend. Ik ben tot nu toe degene die steeds bezig is om te proberen vakmensen te vinden, offertes op te vragen,...Dit is niet makkelijk: bijna iedereen zit vol. Toch heb ik een goede aannemer die veel voor mijn ouders heeft gewerkt, die zou kunnen.
Ik vroeg mijn vriend gisteren om hulp. Ik ben fysiek en emotioneel moe en kan niet alles alleen regelen. Hij rijdt geen auto, dus ik ben ook al onze chauffeur. Ik doe het huishouden in ons 'oude' huis, kook en doe boodschappen. Ik heb hem gevraagd om meer te helpen, bijvoorbeeld bij het afspraken maken met vakmensen. Hij gaf echter aan dat hij me niet kan helpen. Het is hem teveel. Heb gesuggereerd dat hij wat vrij kan nemen van zijn werk (hij heeft nog veel vakantiedagen), maar dat wil hij niet. Hij wil liever de verbouwing laten zitten en toch gewoon zo in het huis trekken.
Wat zouden jullie doen? We hebben nu nog 3 maanden waarin eea gedaan zou kunnen worden voor we erin gaan. Maar op deze manier zie ik het niet gebeuren; ik kan niet vanuit mijn kraambed nog alles organiseren...Moet ik proberen toch mijn vriend over te halen hierin meer verantwoordelijkheid op te nemen? Of kan ik het maar beter laten zitten? Ik weet het even niet zo goed.
Situatie: ik ben 39 weken zwanger (eerste kind). Vriend en ik hebben vorige week de sleutel gekregen van ons nieuwe huis. Dit is vrij snel gegaan: de verkopers wilden graag een vlotte oplevering.
We hebben eerder afgesproken dat we pas eind augustus gaan verhuizen: we wonen nu in een huurhuis dat we per dan hebben opgezegd. Dit geeft mij de tijd om in vertrouwde omgeving de bevalling en kraamtijd te doen (nieuwe huis is op +/- 30 minuten rijden). Bovendien wilden we graag nog eea verbouwen aan het nieuwe huis. Het is sterk verouderd daar en er moet nog veel aan worden gedaan. Dit was tot nu toe de afspraak.
Gisteren echter een gesprek gehad met vriend. Ik ben tot nu toe degene die steeds bezig is om te proberen vakmensen te vinden, offertes op te vragen,...Dit is niet makkelijk: bijna iedereen zit vol. Toch heb ik een goede aannemer die veel voor mijn ouders heeft gewerkt, die zou kunnen.
Ik vroeg mijn vriend gisteren om hulp. Ik ben fysiek en emotioneel moe en kan niet alles alleen regelen. Hij rijdt geen auto, dus ik ben ook al onze chauffeur. Ik doe het huishouden in ons 'oude' huis, kook en doe boodschappen. Ik heb hem gevraagd om meer te helpen, bijvoorbeeld bij het afspraken maken met vakmensen. Hij gaf echter aan dat hij me niet kan helpen. Het is hem teveel. Heb gesuggereerd dat hij wat vrij kan nemen van zijn werk (hij heeft nog veel vakantiedagen), maar dat wil hij niet. Hij wil liever de verbouwing laten zitten en toch gewoon zo in het huis trekken.
Wat zouden jullie doen? We hebben nu nog 3 maanden waarin eea gedaan zou kunnen worden voor we erin gaan. Maar op deze manier zie ik het niet gebeuren; ik kan niet vanuit mijn kraambed nog alles organiseren...Moet ik proberen toch mijn vriend over te halen hierin meer verantwoordelijkheid op te nemen? Of kan ik het maar beter laten zitten? Ik weet het even niet zo goed.
vrijdag 11 juni 2021 om 10:34
Ingrijpend verbouwen terwijl je al in het huis woont is, zeker met kinderen, erg stressvol. Dus nu erin trekken en de verbouwing laten zitten zou ik zeker proberen te vermijden. Ik zou het echt nu doen, zeker als je een geschikte aannemer hebt gevonden.
Ik begrijp vooral jullie beslissing om alles tegelijk te doen (baby, nieuw huis en dan ook nog eens een klushuis) niet, zeker als je weet dat je partner stressgevoelig is. Maar dar heb je nu niks meer aan natuurlijk.
Ik zou de verbouwing doorzetten, eventueel over een wat langere tijd uitsmeren. Maar het lijkt er wel op dat jij die kar moet trekken. En hulp vragen, van je schoonouders ofzo. Dan mag je partner het huishouden doen, de boodschappen en het koken. Ofzo. En dan maar hopen dat het goed gaat. Sterkte.
Ik begrijp vooral jullie beslissing om alles tegelijk te doen (baby, nieuw huis en dan ook nog eens een klushuis) niet, zeker als je weet dat je partner stressgevoelig is. Maar dar heb je nu niks meer aan natuurlijk.
Ik zou de verbouwing doorzetten, eventueel over een wat langere tijd uitsmeren. Maar het lijkt er wel op dat jij die kar moet trekken. En hulp vragen, van je schoonouders ofzo. Dan mag je partner het huishouden doen, de boodschappen en het koken. Ofzo. En dan maar hopen dat het goed gaat. Sterkte.
vrijdag 11 juni 2021 om 11:00
Och To, wat een vreselijke timing, dit huis. Ik zou niet weten wat je moet doen, binnen nu en twee weken staat je leven namelijk zo op zn kop dat dit huis je worst zal wezen en je man het nog tien keer drukker zal krijgen. Bovendien zeg je dar je een aannemer hebt, maar vraag ik me ernstig af of alle andere vakmensen óók beschikbaar zijn.
Is het huis nu bewoonbaar? Dan zou ik de verbouwing loslaten en je focussen op je zwangerschap en een goed gesprek met je man over jullie relatie voor slaaptekort het op de spits drijft. Sterkte.
Is het huis nu bewoonbaar? Dan zou ik de verbouwing loslaten en je focussen op je zwangerschap en een goed gesprek met je man over jullie relatie voor slaaptekort het op de spits drijft. Sterkte.
vrijdag 11 juni 2021 om 11:28
Had hij gedaan, zou allemaal geen probleem zijn, hij mocht gewoon bellen. Maar op het moment supreme was het toch ineens een stuk lastiger.Cypresshill schreef: ↑11-06-2021 10:22Had hij van tevoren een bedrijf gebeld om alvast te polsen? Want dat had ik wel gedaan en 2 x prima gegaan hoor, waarvan 1 x midden in de nacht. En het is m dus wel gelukt, binnen 3 telefoontjes.
vrijdag 11 juni 2021 om 13:34
Jeetje. Wat al gevraagd is: zijn de vakmensen ook beschikbaar de komende periode? Zo ja, dan nu als een razende die verbouwing erdoor drukken. Hij dealt er maar mee, is hij nou helemaal van de pot gerukt met z'n passieve geëikel 
.
Zijn die mensen niet beschikbaar dan accepteren dat het gewoon niet gaat, punt. Je verhuist naar je nieuwe huis en stelt je erop in dat je mogelijk nog wel een paar jaar daar woont in de staat waarin het nu verkeert. Jullie hebben nou eenmaal gekozen voor deze weg, dan maar accepteren.
Maar echt, wat een peutergedrag van je vriend, met z'n 'nee ik wil dit niet' en 'nee ik wil dat niet'. Ik ben twee en ik zeg nee. Brr. Laat hem maar lekker begeleiding zoeken als hij niet volwassen kan doen en geen verantwoordelijkheid wil dragen.
. Zijn die mensen niet beschikbaar dan accepteren dat het gewoon niet gaat, punt. Je verhuist naar je nieuwe huis en stelt je erop in dat je mogelijk nog wel een paar jaar daar woont in de staat waarin het nu verkeert. Jullie hebben nou eenmaal gekozen voor deze weg, dan maar accepteren.
Maar echt, wat een peutergedrag van je vriend, met z'n 'nee ik wil dit niet' en 'nee ik wil dat niet'. Ik ben twee en ik zeg nee. Brr. Laat hem maar lekker begeleiding zoeken als hij niet volwassen kan doen en geen verantwoordelijkheid wil dragen.
vrijdag 11 juni 2021 om 14:30
Haar man hoeft niet perse een eikel te zijn toch? Nu krijgen we weer dat alle mannen tegen stress moeten kunnen en koersvast het gezin naar zijn eindpunt moet leiden. Niet iedere man is zo en mijn man is ook niet iemand die zijn verantwoordelijkheid niet pakt maar tegen de tijd dat hij klaar is met een planning...... 
Die planning is vaak top maar niet haalbaar in de praktijk. Hij verdient met zijn instelling veel geld maar met een verbouwing is hij de grootste handicap die je maar kan bedenken.
Je bent mijn zijn tweetjes TO en als hij het niet doet dan regel jij dus alles, ik doe het ongevraagd en overleg niets want dan duurt het nog langer en achteraf is hij dolblij. Je goeie gesprek hoeft alleen maar te zijn dat jij alles overneemt en de boel regelt of dat je het huis meteen weer te koop zet als hij tegenwerkt. Dat jij je verantwoordelijkheid neemt is te gek maar laat hem ook iets verzinnen waaraan jij kan merken dat hij ook ergens zijn verantwoordelijkheid in neemt.
Die planning is vaak top maar niet haalbaar in de praktijk. Hij verdient met zijn instelling veel geld maar met een verbouwing is hij de grootste handicap die je maar kan bedenken.Je bent mijn zijn tweetjes TO en als hij het niet doet dan regel jij dus alles, ik doe het ongevraagd en overleg niets want dan duurt het nog langer en achteraf is hij dolblij. Je goeie gesprek hoeft alleen maar te zijn dat jij alles overneemt en de boel regelt of dat je het huis meteen weer te koop zet als hij tegenwerkt. Dat jij je verantwoordelijkheid neemt is te gek maar laat hem ook iets verzinnen waaraan jij kan merken dat hij ook ergens zijn verantwoordelijkheid in neemt.
vrijdag 11 juni 2021 om 14:40
Ik haal even deze zin eruit. Dat is mijn ervaring dus helemaal niet. Ja de eerste weken na de bevalling misschien. Maar al vrij snel landen de meeste mensen weer op aarde en realiseren ze zich dat er nog meer belangrijke dingen in het leven zijn zoals de verbouwing, verhuizing of wat dan ook. Dus dat huis gaat TO helemaal geen worst wezen, sterker nog ik vermoed dat dat huis juist veel belangrijker wordt als basisplaats voor het gezin.montblanc schreef: ↑11-06-2021 11:00Och To, wat een vreselijke timing, dit huis. Ik zou niet weten wat je moet doen, binnen nu en twee weken staat je leven namelijk zo op zn kop dat dit huis je worst zal wezen en je man het nog tien keer drukker zal krijgen. Bovendien zeg je dar je een aannemer hebt, maar vraag ik me ernstig af of alle andere vakmensen óók beschikbaar zijn.
Is het huis nu bewoonbaar? Dan zou ik de verbouwing loslaten en je focussen op je zwangerschap en een goed gesprek met je man over jullie relatie voor slaaptekort het op de spits drijft. Sterkte.
vrijdag 11 juni 2021 om 16:32
Subnautica schreef: ↑11-06-2021 16:29Ik zou het huis opnieuw te koop zetten en in het huurhuis blijven.
Dat vind ik serieus een hele goede suggestie.
vrijdag 11 juni 2021 om 16:48
Nee hoor, man hoeft zeker niet per se een eikel te zijn. Maar het zou wel fijn zijn als hij zichzelf even bijeen raapt nu. Het is even niet het moment om te mekkeren over moe. Er komt een baby aan en een nieuw huis. Waar hij zelf mee ingestemd heeft, neem ik aan.Geronimo2 schreef: ↑11-06-2021 14:30Haar man hoeft niet perse een eikel te zijn toch? Nu krijgen we weer dat alle mannen tegen stress moeten kunnen en koersvast het gezin naar zijn eindpunt moet leiden. Niet iedere man is zo en mijn man is ook niet iemand die zijn verantwoordelijkheid niet pakt maar tegen de tijd dat hij klaar is met een planning......
Je bent mijn zijn tweetjes TO en als hij het niet doet dan regel jij dus alles, ik doe het ongevraagd en overleg niets want dan duurt het nog langer en achteraf is hij dolblij. Je goeie gesprek hoeft alleen maar te zijn dat jij alles overneemt en de boel regelt of dat je het huis meteen weer te koop zet als hij tegenwerkt. Dat jij je verantwoordelijkheid neemt is te gek maar laat hem ook iets verzinnen waaraan jij kan merken dat hij ook ergens zijn verantwoordelijkheid in neemt.
Ik zou trouwens geen schoonouders inzetten. Het is niet even een dagje werk, een verbouwing coordineren. Dat doe je die mensen toch niet aan, wekenlang bellen, mailen en overleggen over de verbouwing van hun zoon. En voor de grote dingen komen ze toch weer bij jullie uit. Dan moeten ze het verhaal van de leverancier/aannemer/werklui eerst aan jullie vertellen en dan met jullie visie weer terug. Geheid ruis op de lijn, grote kans op missers en ook nog eens veel meer werk dan dat je het zelf doet.
vrijdag 11 juni 2021 om 17:17
Hij gedraagt zich wel als een eikel.Marelyse schreef: ↑11-06-2021 16:48Nee hoor, man hoeft zeker niet per se een eikel te zijn. Maar het zou wel fijn zijn als hij zichzelf even bijeen raapt nu. Het is even niet het moment om te mekkeren over moe. Er komt een baby aan en een nieuw huis. Waar hij zelf mee ingestemd heeft, neem ik aan.
Ik zou trouwens geen schoonouders inzetten. Het is niet even een dagje werk, een verbouwing coordineren. Dat doe je die mensen toch niet aan, wekenlang bellen, mailen en overleggen over de verbouwing van hun zoon. En voor de grote dingen komen ze toch weer bij jullie uit. Dan moeten ze het verhaal van de leverancier/aannemer/werklui eerst aan jullie vertellen en dan met jullie visie weer terug. Geheid ruis op de lijn, grote kans op missers en ook nog eens veel meer werk dan dat je het zelf doet.
vrijdag 11 juni 2021 om 17:27
Na de bevalling heeft ze twee maanden im dat huis te fixen voor ze hun huurhuis uit moeten. Dan is een verbouwing toch geen doen joh, zelfs al gaat je bevalling van een leien dakje en heb je een voorbeeldbaby.dannas schreef: ↑11-06-2021 14:40Ik haal even deze zin eruit. Dat is mijn ervaring dus helemaal niet. Ja de eerste weken na de bevalling misschien. Maar al vrij snel landen de meeste mensen weer op aarde en realiseren ze zich dat er nog meer belangrijke dingen in het leven zijn zoals de verbouwing, verhuizing of wat dan ook. Dus dat huis gaat TO helemaal geen worst wezen, sterker nog ik vermoed dat dat huis juist veel belangrijker wordt als basisplaats voor het gezin.
Hoe hadden jullie dit van tevoren eigenlijk gepland To?
vrijdag 11 juni 2021 om 17:31
hekate1987 schreef: ↑11-06-2021 08:19Ik lees hier ook eea aan reacties over zijn gedrag hierin en dat hij zich er makkelijk vanaf zou maken,...
Tja, ik vind dat een lastige. Mensen verschillen soms ook in wat ze aankunnen. Bij hem zie ik ook de laatste maanden dat veel veranderingen (komst baby, huis,...) al mentale spanning en stress geven. Ik heb hem gestimuleerd daarin extra hulp te zoeken, maar hij vindt dat niet nodig.
Dit zou voor mij reden zijn om heel, heel ernstig aan mijn relatie te twijfelen.
Jullie gezinsleven is nog niet eens begonnen. Er staat jullie sowieso nog een hoop mentale spanning te wachten de komende 20 jaar. Als hij daar nu al niet mee om kan gaan en het vanzelfsprekend vindt om dan maar alles bij jou te leggen, nou, maak je borst maar nat.
vrijdag 11 juni 2021 om 17:33
Westerpaviljoen schreef: ↑11-06-2021 08:38Hier ook. Jij weet ook wat hier allemaal is gebeurd. En ik heb mijn vrouw maar vier keer geslagen. Netjes toch?
Dan heb je gewoon nog een paar tikken over op je knipkaart!
vrijdag 11 juni 2021 om 17:35
Maduixa schreef: ↑11-06-2021 17:31Dit zou voor mij reden zijn om heel, heel ernstig aan mijn relatie te twijfelen.
Jullie gezinsleven is nog niet eens begonnen. Er staat jullie sowieso nog een hoop mentale spanning te wachten de komende 20 jaar. Als hij daar nu al niet mee om kan gaan en het vanzelfsprekend vindt om dan maar alles bij jou te leggen, nou, maak je borst maar nat.
Daarom vind ik het ook niet zo’n gekke suggestie om het huis te verkopen en voorlopig te blijven huren. Niet alleen biedt dat ruimte om nu in alle rust aan de baby te wennen, als de relatie misloopt omdat de baby toch teveel bleek, zit je niet aan hem vast.
vrijdag 11 juni 2021 om 17:37
Wat ik nog even mis in het verhaal; over wat voor een verbouwing hebben we het eigenlijk?
Als er in het hele huis nog CV aangelegd moet worden, alle ramen nog enkel glas zijn en de helft van de kozijnen verrot, vind ik het toch een ander verhaal dan wanneer je graag voor je er woont een nieuwe badkamer en keuken wilt.
Dat laatste zou ik uitstellen, dat eerste is niet te doen als je in het huis woont, dus dan moet je wel.
Als er in het hele huis nog CV aangelegd moet worden, alle ramen nog enkel glas zijn en de helft van de kozijnen verrot, vind ik het toch een ander verhaal dan wanneer je graag voor je er woont een nieuwe badkamer en keuken wilt.
Dat laatste zou ik uitstellen, dat eerste is niet te doen als je in het huis woont, dus dan moet je wel.
vrijdag 11 juni 2021 om 18:01
Nee, dat is ook geen doen. Vandaar ook mijn tip om dichtbij het nieuwe huis wat te huren voor een langere periode zodat je dicht bij de verbouwing zit, maar wel normaal woont. Zo hebben wij het destijds ook gedaan.montblanc schreef: ↑11-06-2021 17:27Na de bevalling heeft ze twee maanden im dat huis te fixen voor ze hun huurhuis uit moeten. Dan is een verbouwing toch geen doen joh, zelfs al gaat je bevalling van een leien dakje en heb je een voorbeeldbaby.
Hoe hadden jullie dit van tevoren eigenlijk gepland To?
Maar goed, eigenlijk vind ik gewoon dat manlief het moet regelen. Wij hebben destijds in 6 weken tijd een nieuwe keuken, nieuwe badkamer, nieuw plafond in woonkamer en gang, hele benedenverdieping stucen en alles schilderen gedaan. Wij hebben echt alles laten doen, ik heb geen kwast in mijn handen gehad. Maar wel er bovenop gezeten om te zorgen dat het ging zoals ik wilde. Dus elke dag met verse baby erheen en commentaar geven/beslissingen nemen. Maar dat deden man en ik wel omstebeurt. En doordat we zelf echt niks deden, alleen maar beslissingen hoefden te nemen, ging dat prima en zonder stress.
Maar wij zijn beiden aanpakkers en snelle beslissers. Als er eentje een wijfelaar is die alles tig keer afweegt, dan is het wel andere koek denk ik.
vrijdag 11 juni 2021 om 18:08
Dag allemaal, tijd voor een update.
Vandaag een constructief gesprek gehad en daarbij ook een aantal concrete afspraken gemaakt. Ik heb duidelijk aangegeven wat mijn grenzen, zorgen en wensen waren en verschillende scenario's voorgesteld (toch nu eea aanpakken, langer huren, verbouwing geheel uitstellen). Hij gaf aan toch zelf ook nog steeds komende tijd eea te willen doen, maar we hebben duidelijkere afspraken over de aanpak gemaakt:
- Hij heeft de 'lead' rond de verbouwing, ik richt mij voor nu in de eerste plaats op mijn eigen gezondheid en die van het kind. Hij heeft ook vandaag zelf de contacten gevoerd met diverse vaklui, dus direct ook actie op genomen. Hij gaat vaker fietsen naar daar, zodat het niet afhankelijk is van mijn rijden (hij heeft een rijbewijs, maar zelf rijden is voor nu geen optie, ivm herkenbaarheid laat ik het waarom even in het midden).
- We hebben de plannen voor de verbouwing bijgesteld naar wat nu echt nodig is, de 'wensen' kunnen later wel komen. Dus: minder ambitieus plan.
- Schoonouders helpen en ondersteunen met het nieuwe huis, bijvoorbeeld door afspraken op te vangen als hij niet kan, of door materialen in te kopen, enz. Zij vinden dat prima en hebben ook de tijd (ook met hen besproken).
- We kunnen een maand extra in dit huurhuis blijven. Dat geeft al wat extra ruimte. We bekijken nog de mogelijkheid voor een tijdelijke huurhuis meer daar in de buurt.
- Mijn ouders hebben aangeboden mij te helpen in dit huis, met bijvoorbeeld eens koken, schoonmaken, enz. Zij wonen hier nl dichtbij.
Voelt voor mij in ieder geval weer meer in balans en rustiger nu, soms is opnieuw de taakverdeling bespreken en grenzen aangeven ook wat nodig is.
Vandaag een constructief gesprek gehad en daarbij ook een aantal concrete afspraken gemaakt. Ik heb duidelijk aangegeven wat mijn grenzen, zorgen en wensen waren en verschillende scenario's voorgesteld (toch nu eea aanpakken, langer huren, verbouwing geheel uitstellen). Hij gaf aan toch zelf ook nog steeds komende tijd eea te willen doen, maar we hebben duidelijkere afspraken over de aanpak gemaakt:
- Hij heeft de 'lead' rond de verbouwing, ik richt mij voor nu in de eerste plaats op mijn eigen gezondheid en die van het kind. Hij heeft ook vandaag zelf de contacten gevoerd met diverse vaklui, dus direct ook actie op genomen. Hij gaat vaker fietsen naar daar, zodat het niet afhankelijk is van mijn rijden (hij heeft een rijbewijs, maar zelf rijden is voor nu geen optie, ivm herkenbaarheid laat ik het waarom even in het midden).
- We hebben de plannen voor de verbouwing bijgesteld naar wat nu echt nodig is, de 'wensen' kunnen later wel komen. Dus: minder ambitieus plan.
- Schoonouders helpen en ondersteunen met het nieuwe huis, bijvoorbeeld door afspraken op te vangen als hij niet kan, of door materialen in te kopen, enz. Zij vinden dat prima en hebben ook de tijd (ook met hen besproken).
- We kunnen een maand extra in dit huurhuis blijven. Dat geeft al wat extra ruimte. We bekijken nog de mogelijkheid voor een tijdelijke huurhuis meer daar in de buurt.
- Mijn ouders hebben aangeboden mij te helpen in dit huis, met bijvoorbeeld eens koken, schoonmaken, enz. Zij wonen hier nl dichtbij.
Voelt voor mij in ieder geval weer meer in balans en rustiger nu, soms is opnieuw de taakverdeling bespreken en grenzen aangeven ook wat nodig is.
vrijdag 11 juni 2021 om 18:16
Klinkt goed Hekate1987. Fijn dat er een goed gesprek te voeren was.
Mijn tip zou zijn om wekelijks even bij elkaar te checken of alles nog loopt zoals afgesproken of dat er wat wijzigingen in de gemaakte afspraken moet komen omdat dat beter werkt. Daarmee voorkom je ergenis.
Gaat je man het qua stressniveau wel trekken nu?
Mijn tip zou zijn om wekelijks even bij elkaar te checken of alles nog loopt zoals afgesproken of dat er wat wijzigingen in de gemaakte afspraken moet komen omdat dat beter werkt. Daarmee voorkom je ergenis.
Gaat je man het qua stressniveau wel trekken nu?
vrijdag 11 juni 2021 om 18:16
Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad.hekate1987 schreef: ↑11-06-2021 18:09O, en hij neemt na de bevalling ook echt een periode vrij! Zowel veel vakantiedagen als ouderschapsverlof worden ingezet, maar dat was al eerder het plan en de afspraak.
Maar als ik even mag zeiken: ik krijg de indruk dat als hij zich bezig houdt met het huis dat jij het kind alleen voor je kiezen krijgt. Dat lijkt mij vrij pittig?
vrijdag 11 juni 2021 om 18:19
Een goed gesprek is sowieso fijn en goed. Zeker als het gaat om grenzen en verdeling van taken.
Toch ben ik ook niet gelijk alleen maar superpositief. Hoezo ziet hij het nu wel zitten? Hij kon er geen werk bij krijgen, maar dat is nu wel wat er gebeurd. Hoe gaat hij dat trekken? Blijf jij het huishouden in je eentje erbij doen, ook nadat je bevallen bent?
Heeft hij bedacht hoe hij stress en spanning op een gezonde manier gaat handelen?
Toch ben ik ook niet gelijk alleen maar superpositief. Hoezo ziet hij het nu wel zitten? Hij kon er geen werk bij krijgen, maar dat is nu wel wat er gebeurd. Hoe gaat hij dat trekken? Blijf jij het huishouden in je eentje erbij doen, ook nadat je bevallen bent?
Heeft hij bedacht hoe hij stress en spanning op een gezonde manier gaat handelen?
