Thuis
alle pijlers
Overweeg een SHAR PEI hondje aan te schaffen....?
donderdag 3 september 2009 om 01:35
Hoi, wij overwegen een hond aan te schaffen. Een dogachtige geniet onze voorkeur. Nu zaten wij te denken aan een Shar Pei.
Maar wil me wel eerst even verdiepen in het ras.
We hebben een beetje op het internet gekeken (rasvereniging enz) om wat meer over dit ras te te weten te komen. Boeken in het Nederlands zijn er nou niet echt te vinden. Slechts 2 klein exemplaren. Wel al aangeschaft.
Ook hebben we wat mensen op straat aangesproken met zo'n hond. Natuurlijk allemaal laaiend enthousiast over hun hond en het ras.
Maar wat voor een persoonlijk past er nou bij het ras? En wat zijn de raskenmerken. Het karakter? Voor en nadelen van het ras
Wie oh wie, heeft info en ervaring met dit ras??? Vertel er is wat over.
Maar wil me wel eerst even verdiepen in het ras.
We hebben een beetje op het internet gekeken (rasvereniging enz) om wat meer over dit ras te te weten te komen. Boeken in het Nederlands zijn er nou niet echt te vinden. Slechts 2 klein exemplaren. Wel al aangeschaft.
Ook hebben we wat mensen op straat aangesproken met zo'n hond. Natuurlijk allemaal laaiend enthousiast over hun hond en het ras.
Maar wat voor een persoonlijk past er nou bij het ras? En wat zijn de raskenmerken. Het karakter? Voor en nadelen van het ras
Wie oh wie, heeft info en ervaring met dit ras??? Vertel er is wat over.
donderdag 3 september 2009 om 02:16
Wij hebben een shar pei en willen never nooit een ander ras meer! Man had voor wij samen waren al een shar pei gehad, en was er helemaal lyrisch over. Ik had in eerste instantie m'n bedenkingen, maar nu ben ik ook helemaal om!
Shar pei's zijn vriendelijk, terughoudend naar vreemden, fijn met kinderen, waaks en beschermend t.o.v. het eigen gezin. Wel heel eigenwijs, een uit de kluiten gewassen teckel met rimpels en een krulstaart zeg maar Gaan graag lange einden wandelen maar als het door omstandigheden een keertje een kort rondje wordt is dat niet zo'n probleem.
Een shar pei is fijn met kinderen, maar door het formaat en de lange nagels niet handig bij kleine kinderen. Maar een shar pei zal voor de kinderen uit zijn gezin door het vuur gaan.
Cursus zou ik zeker doen met een shar pei. Niet alleen vanwege het eigenwijze karakter, maar ook om je shar pei goed te socialiseren. Door zijn rimpels en de stand van de oren en staart worden shar pei's nogal eens onterecht als vijandig gezien door andere honden en op cursus leren zowel jij als je hond daar vroeg mee om te gaan.
Qua gezondheid moet je al je kaarten zetten op een goede fokker. Rond 1975 waren er wereldwijd nog maar heel weinig shar pei's over, en door een intensief fokprogramma is het ras gered. Maar helaas zijn er daardoor ook gezondheidsproblemen gekomen. De belangrijkste zijn: entropion, FSF, darmproblemen en huidproblemen.
Entropion: door de rimpels groeien de wimpers naar binnen, en beschadigen het netvlies. Om dit te voorkomen wordt bij pups die hier last van hebben, het bovenste ooglid "opgetrokken" d.m.v. hechtigen ofwel tacks. De ogen zijn dan getacked. Als tacken niet helpt, of de entropion komt te laat aan het licht, dan kan een operatie uitkomst bieden.
FSF: Familiar Sharpei Fever. Een aandoening waarbij de hond koortsaanvallen krijgt die o.a. de nieren kunnen beschadigen. Ook kan bij zo'n koortsaanval SHS optreden: Swollen Hock Syndrome. Hierbij zwellen voornamelijk de hakken heel erg op. Soms zo erg dat de huid barst.
Er zijn medicijnen om FSF te onderdrukken, maar die zijn heel zwaar en verkorten het leven van de shar pei vaak met enkele jaren. In de VS is een therapie/medicijn ontwikkeld die in Nederland langzaamaan ook voet aan de grond krijgt: colchicine. Zou minder zwaar zijn voor de hond, minder bijwerkingen en betere resultaten.
De darmproblemen kunnen zich uiten in huidproblemen maar ook problemen met de ontlasting en braken. Veel shar pei's doen het echter heel goed op hoogwaardige brok van bijv. lam en rijst of kip en rijst.
De huidproblemen kunnen voortkomen uit voedselallergie, maar ook sluimerende FSF kan hieraan ten grondslag liggen. Een gezonde shar pei heeft een huid en vacht waar je bar weinig aan hoeft te doen. Ze hebben een korte, stekelige vacht zonder ondervacht. De rimpels moet je bij een gezonde volwassen hond wel regelmatig even nakijken, maar je zult er weinig aan hoeven doen. Een shar pei is heel schoon op zichzelf .
Voor de huidproblemen is ook medicatie, maar ook die is heel zwaar en belastend voor de hond. Maar jeuk is ook gekmakend natuurlijk.
Wil je nog steeds een shar pei?
Bovenstaande problemen zijn een heel groot probleem voor het ras. Maar er zijn gelukkig heel veel kerngezonde shar pei's. Een goede fokker weet met deze aandoeningen om te gaan en zal niet verder fokken met een lijn waar deze aandoeningen in voorkomen. De enige "acceptabele" fout is entropion, maar een goede fokker heeft een beleid dat gericht is op het beperken van de entropion, en vaak wordt er een garantie verleend in de vorm van (bijdrage in) de kosten van een operatie.
Je hebt een paar boekjes over shar pei's? Zit daar ook een boekje van Inge Bijvoets bij? Zij heeft het boekje over shar pei's geschreven in een gele serie dierenboeken. Ze fokt gezonde shar pei's en keurt op tentoonstellingen.
Een shar pei is een wereldhond, maar ga niet over één nacht ijs. Een zieke hond is niet alleen ziek maar ook sjagrijnig. Een hond met jeuk heeft niet alleen jeuk maar is niet te genieten. En dan is een shar pei groot en zijn kaken sterk. De meeste shar pei's die vals zijn of gedragsproblemen hebben, hebben vaak ook de voor shar pei's typische gezondheidsproblemen. Gelukkig zijn er steeds minder zieke shar pei's en zijn de gezonde hondjes in de meerderheid. Maar er zijn nog altijd broodfokkers actief, en de shar pei is daar erg gewild. Want zo'n hoopje rimpels verkoopt zichzelf immers wel, daar blijven ze niet mee zitten. Die broodfokkers kijken echter totaal niet naar de gezondheidsproblemen en ik heb al heel veel dramatisch zieke hondjes van broodfokkers gezien.
Shar pei's zijn vriendelijk, terughoudend naar vreemden, fijn met kinderen, waaks en beschermend t.o.v. het eigen gezin. Wel heel eigenwijs, een uit de kluiten gewassen teckel met rimpels en een krulstaart zeg maar Gaan graag lange einden wandelen maar als het door omstandigheden een keertje een kort rondje wordt is dat niet zo'n probleem.
Een shar pei is fijn met kinderen, maar door het formaat en de lange nagels niet handig bij kleine kinderen. Maar een shar pei zal voor de kinderen uit zijn gezin door het vuur gaan.
Cursus zou ik zeker doen met een shar pei. Niet alleen vanwege het eigenwijze karakter, maar ook om je shar pei goed te socialiseren. Door zijn rimpels en de stand van de oren en staart worden shar pei's nogal eens onterecht als vijandig gezien door andere honden en op cursus leren zowel jij als je hond daar vroeg mee om te gaan.
Qua gezondheid moet je al je kaarten zetten op een goede fokker. Rond 1975 waren er wereldwijd nog maar heel weinig shar pei's over, en door een intensief fokprogramma is het ras gered. Maar helaas zijn er daardoor ook gezondheidsproblemen gekomen. De belangrijkste zijn: entropion, FSF, darmproblemen en huidproblemen.
Entropion: door de rimpels groeien de wimpers naar binnen, en beschadigen het netvlies. Om dit te voorkomen wordt bij pups die hier last van hebben, het bovenste ooglid "opgetrokken" d.m.v. hechtigen ofwel tacks. De ogen zijn dan getacked. Als tacken niet helpt, of de entropion komt te laat aan het licht, dan kan een operatie uitkomst bieden.
FSF: Familiar Sharpei Fever. Een aandoening waarbij de hond koortsaanvallen krijgt die o.a. de nieren kunnen beschadigen. Ook kan bij zo'n koortsaanval SHS optreden: Swollen Hock Syndrome. Hierbij zwellen voornamelijk de hakken heel erg op. Soms zo erg dat de huid barst.
Er zijn medicijnen om FSF te onderdrukken, maar die zijn heel zwaar en verkorten het leven van de shar pei vaak met enkele jaren. In de VS is een therapie/medicijn ontwikkeld die in Nederland langzaamaan ook voet aan de grond krijgt: colchicine. Zou minder zwaar zijn voor de hond, minder bijwerkingen en betere resultaten.
De darmproblemen kunnen zich uiten in huidproblemen maar ook problemen met de ontlasting en braken. Veel shar pei's doen het echter heel goed op hoogwaardige brok van bijv. lam en rijst of kip en rijst.
De huidproblemen kunnen voortkomen uit voedselallergie, maar ook sluimerende FSF kan hieraan ten grondslag liggen. Een gezonde shar pei heeft een huid en vacht waar je bar weinig aan hoeft te doen. Ze hebben een korte, stekelige vacht zonder ondervacht. De rimpels moet je bij een gezonde volwassen hond wel regelmatig even nakijken, maar je zult er weinig aan hoeven doen. Een shar pei is heel schoon op zichzelf .
Voor de huidproblemen is ook medicatie, maar ook die is heel zwaar en belastend voor de hond. Maar jeuk is ook gekmakend natuurlijk.
Wil je nog steeds een shar pei?
Bovenstaande problemen zijn een heel groot probleem voor het ras. Maar er zijn gelukkig heel veel kerngezonde shar pei's. Een goede fokker weet met deze aandoeningen om te gaan en zal niet verder fokken met een lijn waar deze aandoeningen in voorkomen. De enige "acceptabele" fout is entropion, maar een goede fokker heeft een beleid dat gericht is op het beperken van de entropion, en vaak wordt er een garantie verleend in de vorm van (bijdrage in) de kosten van een operatie.
Je hebt een paar boekjes over shar pei's? Zit daar ook een boekje van Inge Bijvoets bij? Zij heeft het boekje over shar pei's geschreven in een gele serie dierenboeken. Ze fokt gezonde shar pei's en keurt op tentoonstellingen.
Een shar pei is een wereldhond, maar ga niet over één nacht ijs. Een zieke hond is niet alleen ziek maar ook sjagrijnig. Een hond met jeuk heeft niet alleen jeuk maar is niet te genieten. En dan is een shar pei groot en zijn kaken sterk. De meeste shar pei's die vals zijn of gedragsproblemen hebben, hebben vaak ook de voor shar pei's typische gezondheidsproblemen. Gelukkig zijn er steeds minder zieke shar pei's en zijn de gezonde hondjes in de meerderheid. Maar er zijn nog altijd broodfokkers actief, en de shar pei is daar erg gewild. Want zo'n hoopje rimpels verkoopt zichzelf immers wel, daar blijven ze niet mee zitten. Die broodfokkers kijken echter totaal niet naar de gezondheidsproblemen en ik heb al heel veel dramatisch zieke hondjes van broodfokkers gezien.
Iets anders
donderdag 3 september 2009 om 08:07
Oh een Shar Pei!!! Ja, die zijn leuk! Ik wilde er ook héél graag een hebben, heb een keer een hondenprogramma op discovery gezien over dit hondje. Ik was op slag verliefd, natuurlijk op de mooie kop. Maar ook op het karakter.
Het is een heel andere hond geworden, een kruising Collie en Duitse Herder/Berner Senner. Ze is groot en prachtig, lief en heel beschermend naar ons toe. En Waaks. Met een hoofdletter.
Het is een heel andere hond geworden, een kruising Collie en Duitse Herder/Berner Senner. Ze is groot en prachtig, lief en heel beschermend naar ons toe. En Waaks. Met een hoofdletter.
donderdag 3 september 2009 om 09:27
Wij hebben ook een sharpei,inmiddels 5 jaar oud
Een geweldig beest,kan niet anders zeggen,wel heeft die van ons zo zijn eigenaardigheden,maar die zijn alleen maar leuk.
Zo weigert meneer naar buiten te gaan als het te koud te nat,te warm is.
Wij zeggen wel eens,als hij de kans kreeg deed hij het liefst alles op een kattebak hahahaha.
Die van ons,heeft nog *klopt snel af* geen huidproblemen gehad,staan ze idd wel om bekend,wel heeft hij een chronisch oorprobleem,maar we maken regelmatig zijn oren schoon,en dan gaat het best.
Die van ons houd dus niet van lange wandelingen.
Is ook erg kindvriendelijk,wij roepen wel eens alles onder de 1 meter 20,doet hij heel zacht mee,maar volwassen mensen,moeten niet zomaar op hem af te komen,om te aaien,hij bepaald zijn eigen tempo,en dat is bij de een een stuk sneller dan bij de ander.
Ze zijn enorm trouw aan hun baasjes.
Tja wij zijn stapelgek op hem........en zouden dit ras meteen weer kiezen,hij past echt bij ons.
Ja,vanaf deze kant dus alleen maar een positief geluid,over deze knuffelbeer.
Een geweldig beest,kan niet anders zeggen,wel heeft die van ons zo zijn eigenaardigheden,maar die zijn alleen maar leuk.
Zo weigert meneer naar buiten te gaan als het te koud te nat,te warm is.
Wij zeggen wel eens,als hij de kans kreeg deed hij het liefst alles op een kattebak hahahaha.
Die van ons,heeft nog *klopt snel af* geen huidproblemen gehad,staan ze idd wel om bekend,wel heeft hij een chronisch oorprobleem,maar we maken regelmatig zijn oren schoon,en dan gaat het best.
Die van ons houd dus niet van lange wandelingen.
Is ook erg kindvriendelijk,wij roepen wel eens alles onder de 1 meter 20,doet hij heel zacht mee,maar volwassen mensen,moeten niet zomaar op hem af te komen,om te aaien,hij bepaald zijn eigen tempo,en dat is bij de een een stuk sneller dan bij de ander.
Ze zijn enorm trouw aan hun baasjes.
Tja wij zijn stapelgek op hem........en zouden dit ras meteen weer kiezen,hij past echt bij ons.
Ja,vanaf deze kant dus alleen maar een positief geluid,over deze knuffelbeer.
donderdag 3 september 2009 om 09:32
Wat je het beste kan doen is een paar fokkers opbellen, vragen of je eens langs mag komen om te kijken naar hun honden en informatie over het ras. En neem dan juist fokkers die op dat moment geen nestje hebben, want iedere pup is schattig en pup zijn ze maar even - het gaat er nou net om of je inderdaad die klik hebt met volwassen honden.
Wat je ook kan doen is naar een hondenshow gaan en daar met fokkers praten, maar denk er dan wel aan dat ze soms niet veel tijd hebben omdat ze bezig zijn met het voorbrengen van hun honden. Shows zijn wel een goede gelegenheid om veel van dat ras bij elkaar te zien.
Ook kan je een KC/hondenschool bij jou in de buurt opbellen en om advies vragen. Misschien trainen er daar mensen met dat ras die een keer met je willen afspreken.
Wat je ook kan doen is naar een hondenshow gaan en daar met fokkers praten, maar denk er dan wel aan dat ze soms niet veel tijd hebben omdat ze bezig zijn met het voorbrengen van hun honden. Shows zijn wel een goede gelegenheid om veel van dat ras bij elkaar te zien.
Ook kan je een KC/hondenschool bij jou in de buurt opbellen en om advies vragen. Misschien trainen er daar mensen met dat ras die een keer met je willen afspreken.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 3 september 2009 om 09:35
Eigenlijk vind ik ze heel lelijk, maar door hun lelijkheid zien ze er ook weer schattig uit.
Ik vraag me alleen af of ze door de jaren heen zo gefokt zijn dat de huid zo rimpelig is geworden. Het lijkt me dat je hem regelmatig flink moet wassen en afdrogen om geen ontstekingen in die rimpels te krijgen.
Ik vraag me alleen af of ze door de jaren heen zo gefokt zijn dat de huid zo rimpelig is geworden. Het lijkt me dat je hem regelmatig flink moet wassen en afdrogen om geen ontstekingen in die rimpels te krijgen.
donderdag 3 september 2009 om 09:43
quote:lapin schreef op 03 september 2009 @ 09:35:
Eigenlijk vind ik ze heel lelijk, maar door hun lelijkheid zien ze er ook weer schattig uit.
Ik vraag me alleen af of ze door de jaren heen zo gefokt zijn dat de huid zo rimpelig is geworden. Het lijkt me dat je hem regelmatig flink moet wassen en afdrogen om geen ontstekingen in die rimpels te krijgen.
Volgens mij wel toch? Dacht daar een keer iets over op tv gezien heb. Zijn gefokt als vechthonden, veel vel is dan handig. Dan hapt de andere hond eerst in het vel, niet in de hond.
(Of was dat niet deze hond.. weet het niet zeker..)
Eigenlijk vind ik ze heel lelijk, maar door hun lelijkheid zien ze er ook weer schattig uit.
Ik vraag me alleen af of ze door de jaren heen zo gefokt zijn dat de huid zo rimpelig is geworden. Het lijkt me dat je hem regelmatig flink moet wassen en afdrogen om geen ontstekingen in die rimpels te krijgen.
Volgens mij wel toch? Dacht daar een keer iets over op tv gezien heb. Zijn gefokt als vechthonden, veel vel is dan handig. Dan hapt de andere hond eerst in het vel, niet in de hond.
(Of was dat niet deze hond.. weet het niet zeker..)
donderdag 3 september 2009 om 10:12
quote:_zaza_ schreef op 03 september 2009 @ 09:43:
[...]
Volgens mij wel toch? Dacht daar een keer iets over op tv gezien heb. Zijn gefokt als vechthonden, veel vel is dan handig. Dan hapt de andere hond eerst in het vel, niet in de hond.
(Of was dat niet deze hond.. weet het niet zeker..)
Die rimpelhuid is inderdaad zo gefokt. Ruim 2000 jaar geleden
Er is bewijs gevonden (afbeeldingen of documentatie, dat weet ik niet) dat ze ruim 2000 jaar geleden aan de keizerlijke hoven in China te vinden waren. Of ze daar waren als vechthond of als waakhond, daar is veel verschil van mening over. De huidige shar pei zal het echter als vechthond niet goed doen. De gemiddelde shar pei is geen watje, maar een pluisje: die moet nog een watje worden. Huis en haard verdédigen doen ze dan weer wel.
Het ruime vel komt in ieder geval goed van pas als shar pei's aangevallen worden: als ze bij de keel gegrepen worden kan de shar pei zich toch nog verdedigen omdat de tegenstander eigenlijk alleen maar dat ruime vel vast heeft.
De shar pei is familie van de chow chow, vandaar o.a. de blauwe tong. Een enkele keer komt uit een kortharige vader en een kortharige moeder een langharige pup. Volgens de rasstandaard hoogst ongewenst, maar bij die langharige shar pei's zie je heel duidelijk de verwantschap aan de chow.
[...]
Volgens mij wel toch? Dacht daar een keer iets over op tv gezien heb. Zijn gefokt als vechthonden, veel vel is dan handig. Dan hapt de andere hond eerst in het vel, niet in de hond.
(Of was dat niet deze hond.. weet het niet zeker..)
Die rimpelhuid is inderdaad zo gefokt. Ruim 2000 jaar geleden
Er is bewijs gevonden (afbeeldingen of documentatie, dat weet ik niet) dat ze ruim 2000 jaar geleden aan de keizerlijke hoven in China te vinden waren. Of ze daar waren als vechthond of als waakhond, daar is veel verschil van mening over. De huidige shar pei zal het echter als vechthond niet goed doen. De gemiddelde shar pei is geen watje, maar een pluisje: die moet nog een watje worden. Huis en haard verdédigen doen ze dan weer wel.
Het ruime vel komt in ieder geval goed van pas als shar pei's aangevallen worden: als ze bij de keel gegrepen worden kan de shar pei zich toch nog verdedigen omdat de tegenstander eigenlijk alleen maar dat ruime vel vast heeft.
De shar pei is familie van de chow chow, vandaar o.a. de blauwe tong. Een enkele keer komt uit een kortharige vader en een kortharige moeder een langharige pup. Volgens de rasstandaard hoogst ongewenst, maar bij die langharige shar pei's zie je heel duidelijk de verwantschap aan de chow.
Iets anders
donderdag 3 september 2009 om 10:18
donderdag 3 september 2009 om 14:25
Voor de meeste (ook 'gewone') honden geldt: hoe meer rimpels, hoe meer huidproblemen. Houd er dus rekening meer dat je dit goed in de gaten moet houden en goed moet verzorgen.
Opvoeding is ook heel belangrijk bij een Shar Pei ik heb er al veel gezien die echt niet te vertrouwen zijn, maar dit heeft natuurlijk ook te maken met de eigenaar en de manier van opvoeden. En dit probleem heb je natuurlijk bij veel dog achtigen. Ook omdat mensen vaak al anders reageren op je hond ivm een poedel bv.
Opvoeding is ook heel belangrijk bij een Shar Pei ik heb er al veel gezien die echt niet te vertrouwen zijn, maar dit heeft natuurlijk ook te maken met de eigenaar en de manier van opvoeden. En dit probleem heb je natuurlijk bij veel dog achtigen. Ook omdat mensen vaak al anders reageren op je hond ivm een poedel bv.
donderdag 3 september 2009 om 15:14
Ik heb ook een Shar Pei en vind het een geweldig ras.
Daarnaast hebben nog 3 mensen in de familie een Shar Pei.
Onze heeft heel veel rimpels maar tot nu toe nog nooit problemen gehad met de huis.
De ogen en oren zijn wel wat gevoeliger.
Ik maak zeker 2 tot 3 keer per dag haar ogen even schoon en gebruiken 1 keer in de week een oorcleaner.
De rimpels zelf heb ik nog nooit wat aan hoeven te doen.
Het is een ontzettend eigenwijs ras maar zelf vind ik dat geen probleem.
Ze is erg lief voor mensen en voor kindjes ook voor ons zoontje van 7 maanden.
Alleen laat ik hun nooit alleen maar dat zou ik met geen enkele hond doen.
Ook onze hond wil niet naar buiten als het regend of het gras op als het nat is.
Volgens mij hebben de meeste honden watervrees.
Ook is ze erg lui aangelegd en na even te hebben gespeeld gaat ze daarna weer rustig liggen te slapen.
Ze is erg enthousiast naar andere mensen en sommige schrikken daarvan omdat het een shar pei is en denken dat ze erg vals zijn.
Ik zou zeker wel op curcus gaan want dat hebben ze echt wel nodig.
Wij hebben haar als pup overal mee naar toegenomen en het voordeel daarvan is dat ze nu heel sociaal is.
Maar ik vind wel achter het grappige uiterlijk zit wel een hond met heel veel karakter.
Daarnaast hebben nog 3 mensen in de familie een Shar Pei.
Onze heeft heel veel rimpels maar tot nu toe nog nooit problemen gehad met de huis.
De ogen en oren zijn wel wat gevoeliger.
Ik maak zeker 2 tot 3 keer per dag haar ogen even schoon en gebruiken 1 keer in de week een oorcleaner.
De rimpels zelf heb ik nog nooit wat aan hoeven te doen.
Het is een ontzettend eigenwijs ras maar zelf vind ik dat geen probleem.
Ze is erg lief voor mensen en voor kindjes ook voor ons zoontje van 7 maanden.
Alleen laat ik hun nooit alleen maar dat zou ik met geen enkele hond doen.
Ook onze hond wil niet naar buiten als het regend of het gras op als het nat is.
Volgens mij hebben de meeste honden watervrees.
Ook is ze erg lui aangelegd en na even te hebben gespeeld gaat ze daarna weer rustig liggen te slapen.
Ze is erg enthousiast naar andere mensen en sommige schrikken daarvan omdat het een shar pei is en denken dat ze erg vals zijn.
Ik zou zeker wel op curcus gaan want dat hebben ze echt wel nodig.
Wij hebben haar als pup overal mee naar toegenomen en het voordeel daarvan is dat ze nu heel sociaal is.
Maar ik vind wel achter het grappige uiterlijk zit wel een hond met heel veel karakter.
donderdag 3 september 2009 om 20:44
In werk in een asiel en heb daar een paar sharpei inmiddels al meegemaakt. Helaas niet allemaal even postief. Wat ik wel erg kenmerkend vind van de sharpei is het erg gehecht zijn aan de baas en daardoor heel terughoudend naar vreemden ( dit kan voor- en nadelen hebben ). En met name hebben we in het asiel te maken met sharpei's die door mensen worden aangeschaft die het ras niet goed kennen en dus na een tijdje in het asiel belanden. Mocht je voor een sharpei gaan ga dan echt naar een goede fokker!!!
