Thuis
alle pijlers
Pup opeens angstig, hoe mee omgaan
maandag 9 november 2020 om 11:13
Onze pup is bijna 9 maanden. Een lieve puberende schat.
Sinds een maand ofzo lopen we ertegen aan dat hij angstig is.
Als mensen die bij ons langskomen die hij niet kent begint hij te blaffen en kruipt achter ons weg.
Mensen op straat die hem willen aanraken of aaien zijn eng. Hij blaft en zoekt echt bescherming bij ons.
Kinderen die lachen, rennen en fietsen vind hij eng.
Er is niks gebeurt wat het veroorzaakt kan hebben en hij rende daarvoor ook op iedereen af.
Grootste vraag is nu wat we hiermee kunnen doen. Ik ben bang dat als ik hem troost dat ik hem bevestig. Maar wil hem ook niet straffen want hij is bang. Negeren is ook lastig want als we over straat lopen en hij blaft opeens naar kinderen zie ik de ouders schrikken.
Wie heeft tips?
Sinds een maand ofzo lopen we ertegen aan dat hij angstig is.
Als mensen die bij ons langskomen die hij niet kent begint hij te blaffen en kruipt achter ons weg.
Mensen op straat die hem willen aanraken of aaien zijn eng. Hij blaft en zoekt echt bescherming bij ons.
Kinderen die lachen, rennen en fietsen vind hij eng.
Er is niks gebeurt wat het veroorzaakt kan hebben en hij rende daarvoor ook op iedereen af.
Grootste vraag is nu wat we hiermee kunnen doen. Ik ben bang dat als ik hem troost dat ik hem bevestig. Maar wil hem ook niet straffen want hij is bang. Negeren is ook lastig want als we over straat lopen en hij blaft opeens naar kinderen zie ik de ouders schrikken.
Wie heeft tips?
maandag 9 november 2020 om 12:55
Het is niet mijn bedoeling je woorden te verdraaien. Inderdaad had ik de quote van cateautje gelezen waarin zij schreef dat er niks bevestigd wordt, jij schreef vervolgens dat je het er niet mee eens bent (uitleg). Daar ging ik dan weer verder op in. Maar goed, inderdaad miscommunicatie, geen nut om er op door te gaan. Vrede van mijn kant.boontje89 schreef: ↑09-11-2020 12:51Dat mag je vinden doggo. Maar wederom verdraai je mijn woorden. Boven dat stukje stond namelijk een quote waarbij ik specifiek reageerde op wat cateautje zei. Dat ging niet over troosten maar specifiek over knuffelen. In heb daaronder zelfs nog uitgelegd hoe ik dat interpreteerde en dat door de manier waarop veel mensen dit aanpakken ze de hond niet leren omgaan met situaties. Daarmee wil in helemaal niet zeggen dat ze het dier moeten dwingen in situaties waar hij nog niet klaar voor is. Maar hem afschermen werkt ook niet (en dat is wel wat vaak gebeurt bij knuffelen). Wat dag betreft ben in het juist redelijk eens met je reacties. Maar ik denk dat jij wat ik zeg verkeerd begrijpt.
maandag 9 november 2020 om 12:56
Maar maken ze aanstalten om te aaien en gromt hij vervolgens? Steken ze hun hand al uit?lisbeth schreef: ↑09-11-2020 12:55Gisteravond bijvoorbeeld tijdens hst wandelen twee studenten die hem wilde aaien. Ik ben naast hem op een muurtje gaan zitten. Toegesproken dat het goed was. 1 van de studenten heeft hem een koekje gegeven wat hij ook aanneemt. Blijft een retriever ten slotte maar na het koekje blijft die op mijn schoot mopperen zoals wij het noemen en wat blaffen. En dan is het ook oké. Wil hij na het koekje niet aangehaald worden dan respecteren we dat.
Het aparte us dat we dagelijks met hem bij een losloopgebied komen en hij niet bang is voor eigenaren van andere honden. Ook als hij die mensen voor het eerst ziet.
maandag 9 november 2020 om 12:59
Geeft niks, dat heb je ook makkelijm vanaf (digitaal) papier he. Komt van beide kanten hoor! En we willen beide to verder helpen dus ook vanaf mij, niks kwaads bedoeltDoggo schreef: ↑09-11-2020 12:55Het is niet mijn bedoeling je woorden te verdraaien. Inderdaad had ik de quote van cateautje gelezen waarin zij schreef dat er niks bevestigd wordt, jij schreef vervolgens dat je het er niet mee eens bent (uitleg). Daar ging ik dan weer verder op in. Maar goed, inderdaad miscommunicatie, geen nut om er op door te gaan. Vrede van mijn kant.
TO loop je momenteel nog bij een cursus met hem?
maandag 9 november 2020 om 12:59
Ander voorbeeld, iemand komt aan de deur. Deurbel gaat en hond gaat te keer. Dan twijfel ik al wat te doen. Ik neig nu naar eerst hem naar zijn plaats te wijzen.
Als er iemand onbekends binnenkomt dan gaat hij vanaf een afstand blaffen. En blijft dat ook doen. Liefst gaat hij dan ook achter je staan als je tenminste niet te dicht bij de vreemdeling in de buurt bent.
Als er iemand onbekends binnenkomt dan gaat hij vanaf een afstand blaffen. En blijft dat ook doen. Liefst gaat hij dan ook achter je staan als je tenminste niet te dicht bij de vreemdeling in de buurt bent.
maandag 9 november 2020 om 13:05
Dat zou te maken kunnen hebben met het feit dat hij losloopt en dus de vrijheid heeft.lisbeth schreef: ↑09-11-2020 12:55Gisteravond bijvoorbeeld tijdens hst wandelen twee studenten die hem wilde aaien. Ik ben naast hem op een muurtje gaan zitten. Toegesproken dat het goed was. 1 van de studenten heeft hem een koekje gegeven wat hij ook aanneemt. Blijft een retriever ten slotte maar na het koekje blijft die op mijn schoot mopperen zoals wij het noemen en wat blaffen. En dan is het ook oké. Wil hij na het koekje niet aangehaald worden dan respecteren we dat.
Het aparte us dat we dagelijks met hem bij een losloopgebied komen en hij niet bang is voor eigenaren van andere honden. Ook als hij die mensen voor het eerst ziet.
maandag 9 november 2020 om 13:06
Laten ruiken maar niet aaien. Dat willen wij niet. En gisteren voor het eerst geprobeerd of een koekje verschil zou maken omdat deze studenten niet bang waren. Maar ook na een koekje wat hij aanneemt blijft hij verder mopperen
maandag 9 november 2020 om 13:07
Om de situatie helder te krijgen wil ik graag weten wanneer dit gedrag exact is ontstaan. Maken de mensen al aanstalten hem te aaien en begint hij vervolgens te grommen?lisbeth schreef: ↑09-11-2020 12:59Ander voorbeeld, iemand komt aan de deur. Deurbel gaat en hond gaat te keer. Dan twijfel ik al wat te doen. Ik neig nu naar eerst hem naar zijn plaats te wijzen.
Als er iemand onbekends binnenkomt dan gaat hij vanaf een afstand blaffen. En blijft dat ook doen. Liefst gaat hij dan ook achter je staan als je tenminste niet te dicht bij de vreemdeling in de buurt bent.
Vaak ontstaat dit gedrag zo:
Mensen nemen een hond. Vaak willen voorbijgangers of bezoek de hond aaien. Waar niet aan gedacht wordt is dat veel honden het helemaal niet fijn vinden om geaaid te worden. Het is hetzelfde als een wildvreemde jou opeens begint te aaien, dat zou je zelf ook ongemakkelijk vinden. Toch heb je een lieve hond die dit toelaat. Signalen dat hij dit stiekem toch niet zo fijn vind worden over het hoofd gezien. Uiteindelijk bereikt de hond een grens. Hij wil duidelijk maken dat hij niet geaaid wil worden. Alleen honden kunnen dit niet met woorden uitleggen. Ze gaan blaffen, deinzen weg, grommen of zelfs bijten. Dit gedrag is dus ontstaan omdat er in het verleden te vaak over zijn grenzen is gegaan. De denkfout wordt gemaakt dat hij het “vroeger wel altijd leuk vond”, waarschijnlijk heeft hij het in werkelijkheid nooit fijn gevonden. Het zou me niet verbazen als dit aan de hand is met jouw hond.
Honden die grommen zijn niet gemeen, ze willen met je communiceren. Ze willen duidelijk maken wat ze wel en niet fijn vinden.
Je kunt tegen bezoek en voorbijgangers zeggen dat hij niet geaaid wil worden. Dus ook geen aanstalten laten maken.
maandag 9 november 2020 om 13:18
Waar je naartoe wil is dat hij zich ontspannen en veilig voelt. Hem op het moment dat de bel gaat een commando geven kan hem extra druk laten ervaren. Beter is om het dus voor te zijn en te zorgen dat de deurbel gekoppeld wordt aan iets leuks. Positieve associaties.
Daarnaast is het bij dit voorbeeld lastig omdat je niet precies weet of het voorkomt uit angst/territoriaal gedrag/beide. Aangezien hij het buiten ook doet zou ik eerst buiten (daar is ruimte en voelen ze zich niet in een hoek gedreven en hoeven ze geen eigen terrein te verdedigen) werken aan omgang met vreemden. Dat hoeft niet meteen direct contact te zijn hoor. Gewoon mensen negeren is natuurlijk ook prima. Wij gaan buiten toch ook niet iedereen een hand geven. Wat je wilt bereiken is dat er uiteindelijk een soort van gewenning/habituatie optreedt. Zodat een langfietsend kind of een vreemde rolschaatser of whatever normaal is en niet meer iets om van onder de indruk te zijn. Daarnaast is grommen niet iets wat ontmoedigd moet worden want het is hele normale communicatie voor “heee dat wil ik even niet”. De kunst is het verschuiven van de grens, zodat de hond met meer verschillende dingen comfortabel is. Niet het afleren van de communicatie die bij grensoverschrijdend gedrag hoort (zoals de hond dat ervaart dan he, dat is niet hetzelfde al de grens die we in de samenleving willen hanteren voor een gedomesticeerd dier).
Daarnaast is het bij dit voorbeeld lastig omdat je niet precies weet of het voorkomt uit angst/territoriaal gedrag/beide. Aangezien hij het buiten ook doet zou ik eerst buiten (daar is ruimte en voelen ze zich niet in een hoek gedreven en hoeven ze geen eigen terrein te verdedigen) werken aan omgang met vreemden. Dat hoeft niet meteen direct contact te zijn hoor. Gewoon mensen negeren is natuurlijk ook prima. Wij gaan buiten toch ook niet iedereen een hand geven. Wat je wilt bereiken is dat er uiteindelijk een soort van gewenning/habituatie optreedt. Zodat een langfietsend kind of een vreemde rolschaatser of whatever normaal is en niet meer iets om van onder de indruk te zijn. Daarnaast is grommen niet iets wat ontmoedigd moet worden want het is hele normale communicatie voor “heee dat wil ik even niet”. De kunst is het verschuiven van de grens, zodat de hond met meer verschillende dingen comfortabel is. Niet het afleren van de communicatie die bij grensoverschrijdend gedrag hoort (zoals de hond dat ervaart dan he, dat is niet hetzelfde al de grens die we in de samenleving willen hanteren voor een gedomesticeerd dier).
maandag 9 november 2020 om 21:20
Pup is met broertjes en zusjes binnen opgegroeid.
Hij is ook de eerste maanden echt heel open geweest. Vrienden die op bezoek kwamen werden enthousiast en springend en likkend begroet. Bij de buren rende hij zo naar binnen
Nu blaft hij naar de buurman
Vanavond kwam iemand langs. Pup ging enorm tekeer. Man liet hem met rust en pup bleef achter me blaffen. Op een bepaald ogenblik wij naar boven en pup onder maar toen hoorde ik hem nog mopperen. Toen zoon onder de deur open deed kwam pup naar boven. Ging vanaf een afstand weer blaffen. Liep op bezoek af, snuffelde, deinsde achteruit en ging verder met blaffen. Grommen doet hij niet echt
Op een bepaald ogenblik ging ik zitten en pup ging tussen mijn benen liggen en kalmeerde tien hij zag dat bezoek hem echt met rust liet.
Ik weet natuurlijk niet altijd wanneer iemand aan de deur komt en hij slaat altijd enorm aan. Ik kan hem dan meenemen naar de deur om hem te laten zien dat er niks is of naar zijn plaats wijzen.
Het blaffen is gewoon vervelend omdat het hard klinkt en mensen ervan schrikken
Hij is ook de eerste maanden echt heel open geweest. Vrienden die op bezoek kwamen werden enthousiast en springend en likkend begroet. Bij de buren rende hij zo naar binnen
Nu blaft hij naar de buurman
Vanavond kwam iemand langs. Pup ging enorm tekeer. Man liet hem met rust en pup bleef achter me blaffen. Op een bepaald ogenblik wij naar boven en pup onder maar toen hoorde ik hem nog mopperen. Toen zoon onder de deur open deed kwam pup naar boven. Ging vanaf een afstand weer blaffen. Liep op bezoek af, snuffelde, deinsde achteruit en ging verder met blaffen. Grommen doet hij niet echt
Op een bepaald ogenblik ging ik zitten en pup ging tussen mijn benen liggen en kalmeerde tien hij zag dat bezoek hem echt met rust liet.
Ik weet natuurlijk niet altijd wanneer iemand aan de deur komt en hij slaat altijd enorm aan. Ik kan hem dan meenemen naar de deur om hem te laten zien dat er niks is of naar zijn plaats wijzen.
Het blaffen is gewoon vervelend omdat het hard klinkt en mensen ervan schrikken
maandag 9 november 2020 om 21:25
Het zou kunnen dat je gelijk hebt maar dan heb ik het echt volledig gemist.Doggo schreef: ↑09-11-2020 13:07Om de situatie helder te krijgen wil ik graag weten wanneer dit gedrag exact is ontstaan. Maken de mensen al aanstalten hem te aaien en begint hij vervolgens te grommen?
Vaak ontstaat dit gedrag zo:
Mensen nemen een hond. Vaak willen voorbijgangers of bezoek de hond aaien. Waar niet aan gedacht wordt is dat veel honden het helemaal niet fijn vinden om geaaid te worden. Het is hetzelfde als een wildvreemde jou opeens begint te aaien, dat zou je zelf ook ongemakkelijk vinden. Toch heb je een lieve hond die dit toelaat. Signalen dat hij dit stiekem toch niet zo fijn vind worden over het hoofd gezien. Uiteindelijk bereikt de hond een grens. Hij wil duidelijk maken dat hij niet geaaid wil worden. Alleen honden kunnen dit niet met woorden uitleggen. Ze gaan blaffen, deinzen weg, grommen of zelfs bijten. Dit gedrag is dus ontstaan omdat er in het verleden te vaak over zijn grenzen is gegaan. De denkfout wordt gemaakt dat hij het “vroeger wel altijd leuk vond”, waarschijnlijk heeft hij het in werkelijkheid nooit fijn gevonden. Het zou me niet verbazen als dit aan de hand is met jouw hond.
Honden die grommen zijn niet gemeen, ze willen met je communiceren. Ze willen duidelijk maken wat ze wel en niet fijn vinden.
Je kunt tegen bezoek en voorbijgangers zeggen dat hij niet geaaid wil worden. Dus ook geen aanstalten laten maken.
Pup was echt supermakkelijk. Wilde het liefst bij alle bezoek op schoot kruipen. Liet zich door vreemde kinderen aaien en lukte hun handen dan ook.
Ik ken wat angstige honden, honden met een traumatisch verleden. En ik weet dat ik juist contact met hun kan krijgen door oogcontact vermijden, niet aanhalen dn ze naar mij laten komen en dan belonen met een koekje. Ik zou dat nu ook kunnen toepassen maar dan nog blaft die meteen bij vreemde
maandag 9 november 2020 om 21:41
dinsdag 10 november 2020 om 09:18
Ik accepteer geen geblaf bij de deur...sorry, dus diegene die blaft krijgt van mij een flinke correctie. Ik heb 5 honden dus geen geblaf in huis.
Ook het rennen naar visite zodra ze binnen komen, want visite is feest, wil ik ook niet. Ik ga dan voor de deur staan en wijs met 2 handen dat ze moeten gaan zitten en wachten. En dan wacht ik net zo lang totdat de meute zit. Werkt perfect.
In een roedel wordt een individu ook flink gecorrigeerd bij onacceptabel gedrag. Alleen jonge pups mogen heel veel.
Kijk anders eens naar filmpjes over roedelgedrag. Dat verhelderd mss het een en ander.
Ook het rennen naar visite zodra ze binnen komen, want visite is feest, wil ik ook niet. Ik ga dan voor de deur staan en wijs met 2 handen dat ze moeten gaan zitten en wachten. En dan wacht ik net zo lang totdat de meute zit. Werkt perfect.
In een roedel wordt een individu ook flink gecorrigeerd bij onacceptabel gedrag. Alleen jonge pups mogen heel veel.
Kijk anders eens naar filmpjes over roedelgedrag. Dat verhelderd mss het een en ander.
dinsdag 10 november 2020 om 19:19
Kijk TO, hierin staat het gedrag ook goed beschreven;
https://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdi ... ouden.html
Puberteit wordt ook genoemd. Gedrag heeft ook niks te maken met een slechte socialisatie.
Ik dacht bij de mijne ook wel eens jemig wat dit moet worden.
https://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdi ... ouden.html
Puberteit wordt ook genoemd. Gedrag heeft ook niks te maken met een slechte socialisatie.
Ik dacht bij de mijne ook wel eens jemig wat dit moet worden.
woensdag 11 november 2020 om 17:28
Nooit een hond corrigeren als je niet weet waar het gedrag vandaan komt. Daardoor kan de boel juist escaleren.
Blaffen, wegduiken, grommen etc. Dit is allemaal communicatie. Het is gevaarlijk om communicatie te bestraffen aangezien honden dan vaak een andere (vervelendere) manier vinden om hun boodschap over te brengen. Sowieso is angst bestraffen oneerlijk richting de hond.
De oorzaak moet aangepakt worden, niet het gedrag. Dus waarom voelt de hond zich onveilig en hoe kan er voor gezorgd worden dat de hond zich weer veilig gaat voelen.
Sowieso zijn correcties in de meeste situaties af te raden. Honden leggen wel eens een andere associatie met een correctie dan wat jij in gedachte had. Stel er komt iemand aan de deur, en de hond gaat blaffen en grommen. Jij geeft een correctie. Je denkt dat de hond snapt dat hij de correctie krijgt vanwege het blaffen en grommen. De kans zit er in dat de hond een hele andere associatie legt. Hij denkt bijvoorbeeld dat hij een correctie krijgt omdat er iemand voor de deur staat. De volgende keer zal hij nog feller reageren als er iemand voor de deur staat.
Dit gebeurd vaker dan je zou denken. Daarom ben ik vrijwel in de meeste gevallen voor een positieve aanpak. Kijken naar de oorzaak, en niet het gedrag. Leren wat de hond wel mag doen ipv wat hij niet mag doen. Zo stap je niet in de valkuil dat gedrag juist escaleert door de correctie.
Wanneer kan je veilig een correctie geven? De hond doet iets verkeerd omdat die gewoon aan het klieren is. Het verkeerde gedrag mag niet veroorzaakt zijn door angst en het mag geen communicatie zijn. Om een voorbeeld te noemen: eten van tafel pikken. Dit is een concrete situatie waarbij de hond vrijwel niet de correctie verkeerd kan interpreteren. De correctie is makkelijk te timen (het moment dat de hond opspringt naar de tafel). Het eten van de tafel pikken is niet veroorzaakt door angst.
Verder is het belangrijk om spaarzaam te zijn met correcties, anders verliezen ze hun waarde. Als mijn hond iets verkeerd doet zeg ik “nee” op een strenge toon. En dan luistert ze. Ik hoef haar namelijk hooguit een keer in de paar maanden te corrigeren. (Ik heb veel kennis in het positief trainen van honden dus correcties zijn gewoon vrijwel nooit nodig). Mensen die de hele dag door corrigeren krijgen een hond die er nauwelijks meer op reageert. Correcties moeten steeds harder en strenger worden om de hond te bereiken. Op de lange termijn is dit dus ook een van de redenen waarom het niet slim is om te corrigeren.
Blaffen, wegduiken, grommen etc. Dit is allemaal communicatie. Het is gevaarlijk om communicatie te bestraffen aangezien honden dan vaak een andere (vervelendere) manier vinden om hun boodschap over te brengen. Sowieso is angst bestraffen oneerlijk richting de hond.
De oorzaak moet aangepakt worden, niet het gedrag. Dus waarom voelt de hond zich onveilig en hoe kan er voor gezorgd worden dat de hond zich weer veilig gaat voelen.
Sowieso zijn correcties in de meeste situaties af te raden. Honden leggen wel eens een andere associatie met een correctie dan wat jij in gedachte had. Stel er komt iemand aan de deur, en de hond gaat blaffen en grommen. Jij geeft een correctie. Je denkt dat de hond snapt dat hij de correctie krijgt vanwege het blaffen en grommen. De kans zit er in dat de hond een hele andere associatie legt. Hij denkt bijvoorbeeld dat hij een correctie krijgt omdat er iemand voor de deur staat. De volgende keer zal hij nog feller reageren als er iemand voor de deur staat.
Dit gebeurd vaker dan je zou denken. Daarom ben ik vrijwel in de meeste gevallen voor een positieve aanpak. Kijken naar de oorzaak, en niet het gedrag. Leren wat de hond wel mag doen ipv wat hij niet mag doen. Zo stap je niet in de valkuil dat gedrag juist escaleert door de correctie.
Wanneer kan je veilig een correctie geven? De hond doet iets verkeerd omdat die gewoon aan het klieren is. Het verkeerde gedrag mag niet veroorzaakt zijn door angst en het mag geen communicatie zijn. Om een voorbeeld te noemen: eten van tafel pikken. Dit is een concrete situatie waarbij de hond vrijwel niet de correctie verkeerd kan interpreteren. De correctie is makkelijk te timen (het moment dat de hond opspringt naar de tafel). Het eten van de tafel pikken is niet veroorzaakt door angst.
Verder is het belangrijk om spaarzaam te zijn met correcties, anders verliezen ze hun waarde. Als mijn hond iets verkeerd doet zeg ik “nee” op een strenge toon. En dan luistert ze. Ik hoef haar namelijk hooguit een keer in de paar maanden te corrigeren. (Ik heb veel kennis in het positief trainen van honden dus correcties zijn gewoon vrijwel nooit nodig). Mensen die de hele dag door corrigeren krijgen een hond die er nauwelijks meer op reageert. Correcties moeten steeds harder en strenger worden om de hond te bereiken. Op de lange termijn is dit dus ook een van de redenen waarom het niet slim is om te corrigeren.
woensdag 11 november 2020 om 23:47
donderdag 12 november 2020 om 00:32
Een hond die onevenredig angstig gedrag vertoont in een situatie die helemaal niet akelig is wordt in roedelverband door een andere hond gecorrigeerd. Dat is mijn ervaring.
Wat TO het beste zou kunnen doen is een andere, zeer stabiele dominante hond mee te nemen op de wandeling. Een hond dat andere mensen negeert....die geeft een goed voorbeeld aan de pup.
Ook geen situaties uit de weg gaan....jij bepaalt waar je loopt en met je omgaat, niet je hond.
Ik zou fijn blijven wandelen en mensen vragen je hond te negeren en niet aaien oid. Zelf je hond ook negeren...dus geen complimentjes geven als hij niet gromt, als er mensen langs lopen. Gewoon niets zeggen. Wees zeker van jezelf zodat je hond ziet dat jij de leiding hebt en hij zich veilig voelt en zich niet geroepen voelt de leiding op zich te nemen.
Hondengedrag is heel interessant, vind ik dan. En ik vind het mooi te zien hoe honden [ wolven ook trouwens ] met elkaar communiceren.
Wat TO het beste zou kunnen doen is een andere, zeer stabiele dominante hond mee te nemen op de wandeling. Een hond dat andere mensen negeert....die geeft een goed voorbeeld aan de pup.
Ook geen situaties uit de weg gaan....jij bepaalt waar je loopt en met je omgaat, niet je hond.
Ik zou fijn blijven wandelen en mensen vragen je hond te negeren en niet aaien oid. Zelf je hond ook negeren...dus geen complimentjes geven als hij niet gromt, als er mensen langs lopen. Gewoon niets zeggen. Wees zeker van jezelf zodat je hond ziet dat jij de leiding hebt en hij zich veilig voelt en zich niet geroepen voelt de leiding op zich te nemen.
Hondengedrag is heel interessant, vind ik dan. En ik vind het mooi te zien hoe honden [ wolven ook trouwens ] met elkaar communiceren.
donderdag 12 november 2020 om 00:39
Ik heb nu bv een nest liggen van 4 weken. In de woonkamer. Toen ik voor het eerst ging stofzuigen toen de pups konden horen [ ong met de 2 weken ] zorgde ik ervoor dat moeders bij haar pups lag. Ze schrokken heel even, maar toen ze zagen dat moeders gewoon rustig door sliep realiseerden ze zich dat er niets was om bang voor te zijn. En nu zuig ik om ze heen en het doet ze niets.
Goed voorbeeld doet goed volgen...
Goed voorbeeld doet goed volgen...
