Thuis
alle pijlers
Uit huis...
maandag 31 december 2007 om 21:15
Ik heb ook het nodige van directe familie in huis staan en eigenlijk baal ik daar wel van. Het was natuurlijk enorm handig, maar uiteindelijk wordt het daarmee wel een samengeraapt zooitje en niet helemaal één sfeer.
Maar goed, dat was het met mijn eigen spulletjes sowieso ook al niet, hopelijk ga ik het met een volgend huis beter doen
Maar goed, dat was het met mijn eigen spulletjes sowieso ook al niet, hopelijk ga ik het met een volgend huis beter doen
maandag 31 december 2007 om 21:18
maandag 31 december 2007 om 21:21
quote:eVe1980 schreef op 31 december 2007 @ 16:38:
*oeps* ik ben al 27 en woon nog steeds thuis...
Mensen in mijn omgeving zeggen vaak dat ik moet doen waar ik me goed bij voel en me niets moet aantrekken van wat anderen erover denken. Ik ben me ervan bewust dat ik vrij oud ben om nog thuis te wonen en ik ben inderdaad niet zelfstandig. Ik heb het echt nog naar mijn zin thuis en moet er niet aan denken om in m'n eentje ergens anders te wonen. Als het dan nog samenwonen was, oké, maar alleen... Bovendien zou ik hier in de omgeving willen wonen en ik kan in mijn eentje niets fatsoenlijks kopen. Dan zou het dus huren worden en daarvoor sta ik dan weer te kort ingeschreven (eigen schuld, dikke bult)..Volgens mij is huren niet meer op inschrijving, maar gewoon op "wie het eerst meld, wie het eerst maalt"
*oeps* ik ben al 27 en woon nog steeds thuis...
Mensen in mijn omgeving zeggen vaak dat ik moet doen waar ik me goed bij voel en me niets moet aantrekken van wat anderen erover denken. Ik ben me ervan bewust dat ik vrij oud ben om nog thuis te wonen en ik ben inderdaad niet zelfstandig. Ik heb het echt nog naar mijn zin thuis en moet er niet aan denken om in m'n eentje ergens anders te wonen. Als het dan nog samenwonen was, oké, maar alleen... Bovendien zou ik hier in de omgeving willen wonen en ik kan in mijn eentje niets fatsoenlijks kopen. Dan zou het dus huren worden en daarvoor sta ik dan weer te kort ingeschreven (eigen schuld, dikke bult)..Volgens mij is huren niet meer op inschrijving, maar gewoon op "wie het eerst meld, wie het eerst maalt"
dinsdag 1 januari 2008 om 00:54
@Kletsbets, ik ben 38. De spullen die ik toen verzamelde waren ook Blokker en Xenosspullen. Een cassette had en heb ik niet. Grappig, ik had juist het idee dat het nu belangrijker is dan vroeger dat alles gelijk mooi is en bij elkaar past. Door die woonprogramma's op tv denk ik. Die hadden we vroegah niet . Maar dat valt blijkbaar wel mee dus.
Ik vind hier dingen van.
dinsdag 1 januari 2008 om 09:10
Ok volgens deze berichten ben ik niet normaal of kan op je 25e gaan nog net?
Ik (nu 25) studeer nog en dat is dichtbij huis dus ben niet op kamers gegaan. Ben van plan in augustus op mezelf te gaan wonen, als ik ben afgestudeerd.
Ik ken echt heel veel mensen van mijn leeftijd die nog thuis wonen. Denk dat als je dichtbij huis studeert, je minder snel op kamers gaat.
Ik (nu 25) studeer nog en dat is dichtbij huis dus ben niet op kamers gegaan. Ben van plan in augustus op mezelf te gaan wonen, als ik ben afgestudeerd.
Ik ken echt heel veel mensen van mijn leeftijd die nog thuis wonen. Denk dat als je dichtbij huis studeert, je minder snel op kamers gaat.
dinsdag 1 januari 2008 om 12:47
Ik studeerde op afstand van mijn ouders wat op zich nog reisbaar was (klein uurtje enkele reis van deur tot deur?), maar ik koos daar niet voor. Maar goed, het was ook best nog wel een reistijd op zich al heb ik dat het eerste jaar dus wel gewoon gedaan. Er waren echter genoeg mensen die deze afstand de hele studie door bleven reizen.
Tegelijkertijd had ik studiegenoten die echt nog heel dicht bij de uni woonden, zeg op een kwartier afstand en dan kan ik me voorstellen dat je bij je ouders blijft. Alleen... je mist daardoor toch wel een stukje zelfstandigheid als je niet oplet. Tenzij je bij je ouders heel veel zelf doet en al redelijk zelfstandig bent en je moeder niet met alles na komt dragen, zeg maar.
Tegelijkertijd had ik studiegenoten die echt nog heel dicht bij de uni woonden, zeg op een kwartier afstand en dan kan ik me voorstellen dat je bij je ouders blijft. Alleen... je mist daardoor toch wel een stukje zelfstandigheid als je niet oplet. Tenzij je bij je ouders heel veel zelf doet en al redelijk zelfstandig bent en je moeder niet met alles na komt dragen, zeg maar.
dinsdag 1 januari 2008 om 19:17
quote:bluefish schreef op 31 december 2007 @ 21:21:
[...]
Volgens mij is huren niet meer op inschrijving, maar gewoon op "wie het eerst meld, wie het eerst maalt"
Nee hoor, in de omgeving rijnmond in ieder geval niet.
Ik ben pas 23 geworden en ik wilde op mijn 17e al op mezelf wonen. Ik kon me pas inschrijven bij de woningstichting op mijn 18e, en ik sta nu dus ruim 4 jaar ingeschreven, en ik kom nog steeds niet in aanmerking voor een woning. Ik reageer wel iedere twee weken als er nieuwe woningen worden aangeboden, maar hoger dan 50 ben ik niet gekomen op de ranglijst.
Ik heb ook geprobeerd om particulier te gaan huren, maar die drempel is best wel hoog. Zo verwacht vesteda dat je inkomen 4,5 keer hoger is dan de huurprijs van de woning. Voor mij is dat niet haalbaar, ik volg nog een studie en ik kan max 15 uur in de week werken.
Ik had al graag op mezelf gewoond, lijkt me heerlijk die zelfstandigheid. Maar ik heb het thuis niet slecht, gezellig met mijn ouders, broertje en zusje. Ik studeer redelijk vlakbij mijn huis. Maar zodra ik de kans krijg ben ik weg
[...]
Volgens mij is huren niet meer op inschrijving, maar gewoon op "wie het eerst meld, wie het eerst maalt"
Nee hoor, in de omgeving rijnmond in ieder geval niet.
Ik ben pas 23 geworden en ik wilde op mijn 17e al op mezelf wonen. Ik kon me pas inschrijven bij de woningstichting op mijn 18e, en ik sta nu dus ruim 4 jaar ingeschreven, en ik kom nog steeds niet in aanmerking voor een woning. Ik reageer wel iedere twee weken als er nieuwe woningen worden aangeboden, maar hoger dan 50 ben ik niet gekomen op de ranglijst.
Ik heb ook geprobeerd om particulier te gaan huren, maar die drempel is best wel hoog. Zo verwacht vesteda dat je inkomen 4,5 keer hoger is dan de huurprijs van de woning. Voor mij is dat niet haalbaar, ik volg nog een studie en ik kan max 15 uur in de week werken.
Ik had al graag op mezelf gewoond, lijkt me heerlijk die zelfstandigheid. Maar ik heb het thuis niet slecht, gezellig met mijn ouders, broertje en zusje. Ik studeer redelijk vlakbij mijn huis. Maar zodra ik de kans krijg ben ik weg
dinsdag 1 januari 2008 om 20:05
quote:dutchke schreef op 01 januari 2008 @ 09:10:
Ok volgens deze berichten ben ik niet normaal of kan op je 25e gaan nog net?
Ik (nu 25) studeer nog en dat is dichtbij huis dus ben niet op kamers gegaan. Ben van plan in augustus op mezelf te gaan wonen, als ik ben afgestudeerd.
Ik ken echt heel veel mensen van mijn leeftijd die nog thuis wonen. Denk dat als je dichtbij huis studeert, je minder snel op kamers gaat.Ik ben blij dat je reageert, je bent dan wel jonger dan ik ben, maar toch een beetje een geruststelling voor mij
.
Ok volgens deze berichten ben ik niet normaal of kan op je 25e gaan nog net?
Ik (nu 25) studeer nog en dat is dichtbij huis dus ben niet op kamers gegaan. Ben van plan in augustus op mezelf te gaan wonen, als ik ben afgestudeerd.
Ik ken echt heel veel mensen van mijn leeftijd die nog thuis wonen. Denk dat als je dichtbij huis studeert, je minder snel op kamers gaat.Ik ben blij dat je reageert, je bent dan wel jonger dan ik ben, maar toch een beetje een geruststelling voor mij
.
dinsdag 1 januari 2008 om 20:41
Ik denk zowiezo dat jongeren tegenwoordig langer thuis blijven wonen, om verschillende redenen.
Ik ben 23 en ben dit jaar het huis uit gegaan, wel meteen gaan samenwonen in een koopwoning. Ben ook dit jaar pas afgestudeerd en gaan werken dus eerder kon ik ook nog niet echt een fatsoenlijk iets betalen.
Op kamers gaan heeft me nooit getrokken, dat leek me echt verschrikkelijk in zo'n klein hok, ik ben wel iemand die ruimte nodig heeft. Daarnaast was de afstand prima te doen met de trein voor mij. Ik snap overigens prima waarom anderen er wel voor kiezen en waarom het goed is voor je zelfstandigheid en ontwikkeling.
Bij mij was het zo dat mijn ouders op een vervelende manier uit elkaar gegaan zijn aan het einde van mijn middelbare school periode. Ik wilde graag bij mijn moeder blijven wonen en haar niet alleen laten, samen hebben we toen een nieuw bestaan in een nieuw huisje opgebouwd. Dat voelde voor ons allebei goed. Ze wist overigens wel al langer van mijn plannen om dit jaar het huis uit te gaan dus ze kon er wel langzaam aan wennen, we waren er ook allebei wel aan toe, dus het was voor mij nu de juiste tijd.
Ik had overigens best al eerder op mezelf willen wonen maar ook hier moet je ontzettend lang ingeschreven staan bij de woningbouw. Particulier was geen optie omdat ik dat gewoon niet kon betalen als student zijnde.
Ik heb ook niet echt gespaard voor de uitzet of zo. Wel ongeveer een jaar van te voren met af en toe wat dingetjes kopen en soms wat krijgen voor de verjaardag of kerst. Verder gewoon alles nieuw gekocht toen we er gingen wonen. Ook de meubels en alles helemaal nieuw gekocht en precies wat we graag wilden. Daar hebben we wel gewoon hard voor moeten werken en sparen.
Ik heb dus mijn eigen redenen waarom ik niet eerder het huis uit ben gegaan of kon gaan. Fijne bijkomstigheid is wel dat ik veel geld heb kunnen sparen (kostgeld was niet zoveel als wat ik kwijt zou zijn op kamers) en dus meteen goed kon beginnen nu. En geen studieschuld.
En die zelfstandigheid heb ik wel opgebouwd toen ik nog thuis woonde, ik hielp mijn moeder gewoon met het huishouden en ze was vaak ook voor langere tijd weg waardoor ik wel leerde hoe ik zelf een huishouden moest runnen. Ik merk nu ik op mezelf woon ook niet dat ik moeilijkheden heb op dat gebied of zo.
Ik ben 23 en ben dit jaar het huis uit gegaan, wel meteen gaan samenwonen in een koopwoning. Ben ook dit jaar pas afgestudeerd en gaan werken dus eerder kon ik ook nog niet echt een fatsoenlijk iets betalen.
Op kamers gaan heeft me nooit getrokken, dat leek me echt verschrikkelijk in zo'n klein hok, ik ben wel iemand die ruimte nodig heeft. Daarnaast was de afstand prima te doen met de trein voor mij. Ik snap overigens prima waarom anderen er wel voor kiezen en waarom het goed is voor je zelfstandigheid en ontwikkeling.
Bij mij was het zo dat mijn ouders op een vervelende manier uit elkaar gegaan zijn aan het einde van mijn middelbare school periode. Ik wilde graag bij mijn moeder blijven wonen en haar niet alleen laten, samen hebben we toen een nieuw bestaan in een nieuw huisje opgebouwd. Dat voelde voor ons allebei goed. Ze wist overigens wel al langer van mijn plannen om dit jaar het huis uit te gaan dus ze kon er wel langzaam aan wennen, we waren er ook allebei wel aan toe, dus het was voor mij nu de juiste tijd.
Ik had overigens best al eerder op mezelf willen wonen maar ook hier moet je ontzettend lang ingeschreven staan bij de woningbouw. Particulier was geen optie omdat ik dat gewoon niet kon betalen als student zijnde.
Ik heb ook niet echt gespaard voor de uitzet of zo. Wel ongeveer een jaar van te voren met af en toe wat dingetjes kopen en soms wat krijgen voor de verjaardag of kerst. Verder gewoon alles nieuw gekocht toen we er gingen wonen. Ook de meubels en alles helemaal nieuw gekocht en precies wat we graag wilden. Daar hebben we wel gewoon hard voor moeten werken en sparen.
Ik heb dus mijn eigen redenen waarom ik niet eerder het huis uit ben gegaan of kon gaan. Fijne bijkomstigheid is wel dat ik veel geld heb kunnen sparen (kostgeld was niet zoveel als wat ik kwijt zou zijn op kamers) en dus meteen goed kon beginnen nu. En geen studieschuld.
En die zelfstandigheid heb ik wel opgebouwd toen ik nog thuis woonde, ik hielp mijn moeder gewoon met het huishouden en ze was vaak ook voor langere tijd weg waardoor ik wel leerde hoe ik zelf een huishouden moest runnen. Ik merk nu ik op mezelf woon ook niet dat ik moeilijkheden heb op dat gebied of zo.
dinsdag 1 januari 2008 om 21:19
Ik was 20 toen ik op kamers ging, heb het 1e jaar van mn studie thuis gewoond. Had pure mazzel dat ik n betaalbare kamer kon krijgen en behoorlijk veel kon werken naast mn studie. En mn ouders hebben altijd gezegd dat de kosten van op mezelf wonen voor mij waren omdat ik een half uur van mn studiestad woonde. Vond ik ook niet meer dan logisch.
Mn broertje is 22 en blijft tot eind studie thuis, nog 1,5 jaar. Hij maakt heel bewust die keuze omdat hij als ie nu op kamers gaat, hij alles wat hij verdient aan het wonen moet besteden (kamer in randstad is duuuur) en geen geld overhoudt voor andere leuke dingen. Lenen wil hij niet. Ik vind het helemaal niet vreemd. Voor mij ligt de grens dus op t punt dat je gaat werken.
Mn broertje is 22 en blijft tot eind studie thuis, nog 1,5 jaar. Hij maakt heel bewust die keuze omdat hij als ie nu op kamers gaat, hij alles wat hij verdient aan het wonen moet besteden (kamer in randstad is duuuur) en geen geld overhoudt voor andere leuke dingen. Lenen wil hij niet. Ik vind het helemaal niet vreemd. Voor mij ligt de grens dus op t punt dat je gaat werken.
dinsdag 1 januari 2008 om 21:38
Ik begrijp ook dat mensen op kamers gaan als ze uren moeten reizen per dag, maar ik woon op een kwartiertje van school dus dat zou echt belachelijk zijn. Mijn vader zijn werk is zelfs nog verder dan mijn school.
Daarnaast zou ik me ook niet prettig hebben gevoeld in een klein hok, zoals hierboven gezegd.
Door thuis te wonen heb ik natuurlijk meer kunnen sparen en dat heeft als voordeel dat ik als ik alleen ga wonen, gewoon lekker naar de ikea kan gaan en alle meubels kopen die ik wil.
Ik vind het zelf wel belangrijk om eerst helemaal alleen te gaan wonen voor ik ga samenwonen. Ik heb toch wel het idee dat het beter is om ook een tijdje echt helemaal op eigen benen te staan.
Daarnaast zou ik me ook niet prettig hebben gevoeld in een klein hok, zoals hierboven gezegd.
Door thuis te wonen heb ik natuurlijk meer kunnen sparen en dat heeft als voordeel dat ik als ik alleen ga wonen, gewoon lekker naar de ikea kan gaan en alle meubels kopen die ik wil.
Ik vind het zelf wel belangrijk om eerst helemaal alleen te gaan wonen voor ik ga samenwonen. Ik heb toch wel het idee dat het beter is om ook een tijdje echt helemaal op eigen benen te staan.
dinsdag 1 januari 2008 om 23:26
Ik denk niet dat er een speciale leeftijd aan is verbonden dat je het huis uit moet gaan...
Je moet er zelf helemaal klaar voor zijn denk ik,en het gevoel hebben van tja nou is het de tijd ofzo.....
Ikzelf ging er op mijn 20e uit(is lang geleden ) en puur omdat ik een vaste relatie had(nog steeds met dezelfde lieverd) en ik had ook een vaste baan en ik weet dat is best heel erg jong maar aan de andere kant als je er klaar voor bent waarom niet?.....
Je moet er zelf helemaal klaar voor zijn denk ik,en het gevoel hebben van tja nou is het de tijd ofzo.....
Ikzelf ging er op mijn 20e uit(is lang geleden ) en puur omdat ik een vaste relatie had(nog steeds met dezelfde lieverd) en ik had ook een vaste baan en ik weet dat is best heel erg jong maar aan de andere kant als je er klaar voor bent waarom niet?.....
dinsdag 1 januari 2008 om 23:33
quote:kletsbets schreef op 31 december 2007 @ 16:23:
Mij lijkt dat een natuurlijk moment is dat zodra je klaar bent met de middelbare school en gaat studeren of werken. Wel zijn er omstandigheden te bedenken dat je dan nog thuis blijft wonen (zieke ouders oid)
een vroege leerling die van het VMBO afkomt is nog nét geen 16...........
Iedereen gaat maar uit van studeren............
Ok , ben je dus 16 , ga je een een MBÓ-opleiding doen van - laten we even van het negatiefste uitgaan - twee jaar , daarna krijg je een kutbaantje met een minimaal minimumjeugdloon , dan nog een paar 100 jaren sparen en dan kun je wel drie hoog achter in het ghetto betalen
Mij lijkt dat een natuurlijk moment is dat zodra je klaar bent met de middelbare school en gaat studeren of werken. Wel zijn er omstandigheden te bedenken dat je dan nog thuis blijft wonen (zieke ouders oid)
een vroege leerling die van het VMBO afkomt is nog nét geen 16...........
Iedereen gaat maar uit van studeren............
Ok , ben je dus 16 , ga je een een MBÓ-opleiding doen van - laten we even van het negatiefste uitgaan - twee jaar , daarna krijg je een kutbaantje met een minimaal minimumjeugdloon , dan nog een paar 100 jaren sparen en dan kun je wel drie hoog achter in het ghetto betalen
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 2 januari 2008 om 15:50
Het hangt van de situatie af. Ik was 22 toen ik echt uit huis ging, maar in de 5 jaar daarvoor heb ik 2 x 1 jaar in het buitenland gewoond. Dit stond al lange tijd in de planning en daarom vond ik het niet de moeite waard om tussendoor nog ergens een kamertje te huren. Bovendien verhuisden mijn ouders naar de stad van mijn universiteit op het moment dat ik zou beginnen met studeren.
Een vriendin van mij is 32 en woont nog thuis. Tussendoor wel op kamers gewoond, maar toen een ouder overleed is ze terug naar huis gegaan en deze ouder vindt het nu verschrikkelijk dat ze iets voor zichzelf zoekt na 6 jaar.
Dus het hangt helemaal van de situatie af. Je kunt ook thuis wonen en toch bijna alles zelf doen.
Een vriendin van mij is 32 en woont nog thuis. Tussendoor wel op kamers gewoond, maar toen een ouder overleed is ze terug naar huis gegaan en deze ouder vindt het nu verschrikkelijk dat ze iets voor zichzelf zoekt na 6 jaar.
Dus het hangt helemaal van de situatie af. Je kunt ook thuis wonen en toch bijna alles zelf doen.
woensdag 2 januari 2008 om 15:56
Ik heb altijd geleerd: zolang je naar school gaat/studeert mag je thuis blijve wonen. Ondanks dat ik op mijn 16e al uit huis ging, klopt dat idee voor mijn gevoel nog wel. Een aantal vrienden van mij wonen nog thuis terwijl ze wel vijf dagen per week werken. Dat vind ik onzinnig...
En voor de types die doorstuderen tot hun dertigste, rond je 23e moet je er toch wel uit zijn. Naar mijn mening, het liefst tussen de 18 en 23. Al zullen er altijd "verzachtende" omstandigheden zijn, zoals het voorbeeld hierboven van een overleden ouder.
En iemand vroeg of er nog voor uitzet gespaard werd. Dat ligt aan de opvoeding. Wij deden het thuis wel, vanaf ons 14e. Maar ik hoor in mijn omgeving vaak dat het belachelijk is en soms zelfs dat ze er nog nooit van gehoord hebben.
En voor de types die doorstuderen tot hun dertigste, rond je 23e moet je er toch wel uit zijn. Naar mijn mening, het liefst tussen de 18 en 23. Al zullen er altijd "verzachtende" omstandigheden zijn, zoals het voorbeeld hierboven van een overleden ouder.
En iemand vroeg of er nog voor uitzet gespaard werd. Dat ligt aan de opvoeding. Wij deden het thuis wel, vanaf ons 14e. Maar ik hoor in mijn omgeving vaak dat het belachelijk is en soms zelfs dat ze er nog nooit van gehoord hebben.
woensdag 2 januari 2008 om 18:32
Ik was ook 24.... Ik zag een studentenhuis niet zitten, werd echt heel ongelukkig bij het idee. Ik moet wel zeggen dat ik niet veel thuis was (ik heb mijn moeder een keer 14 dagen niet gezien, terwijl we in hetzelfde huis woonden en allebei niet op vakantie waren), en mijn ouders relatief veel in het buitenland zaten. Maar goed, alles heeft zijn voor en nadelen. Ik heb wel gewoon kostgeld betaald, en mijn eigen verzekeringen etc, maar dan hou je toch nog wel wat over. Van dat geld heb ik gespaard, en uiteindelijk heb ik mijn eigen apprtementje gekocht.
En zelfstandigheid, tja. Ik ken mensen die op kamers woonden waar hun ouders alsnog alles deden (in een geval zelfs de hoogleraar bellen omdat het zo zielig was dat zoonlief was gezakt voor zijn tentamen, aarrrgggg!), en mensen die heel zelfstandig waren maar nog thuis woonden. Ik had bijvoorbeeld door omstandigheden heel vaak de verantwoordelijkheid voor mijn veel jongere broertje (opstaan, boodschappen, eten maken, dingen regelen op school etc). Ik vond juist dat ik veel minder verantwoordelijkheden had toen ik op mezelf ging wonen. Dat hangt ook voor een groot deel van jezelf af.
Het enige wat ik wel zou adviseren, zeker als je al wekrt terwijl je nog thuis woont: sparen! Als je er nu aan went dat je bijna al je geld uit kunt geven, wordt het steeds moeilijker om nog aan een huis te komen. Als je nu al went aan een redelijk budget, en tegelijk spaart, heb je straks veel meer mogelijkheden.
Oh, en normaal, dat is toch niemand, haha
En zelfstandigheid, tja. Ik ken mensen die op kamers woonden waar hun ouders alsnog alles deden (in een geval zelfs de hoogleraar bellen omdat het zo zielig was dat zoonlief was gezakt voor zijn tentamen, aarrrgggg!), en mensen die heel zelfstandig waren maar nog thuis woonden. Ik had bijvoorbeeld door omstandigheden heel vaak de verantwoordelijkheid voor mijn veel jongere broertje (opstaan, boodschappen, eten maken, dingen regelen op school etc). Ik vond juist dat ik veel minder verantwoordelijkheden had toen ik op mezelf ging wonen. Dat hangt ook voor een groot deel van jezelf af.
Het enige wat ik wel zou adviseren, zeker als je al wekrt terwijl je nog thuis woont: sparen! Als je er nu aan went dat je bijna al je geld uit kunt geven, wordt het steeds moeilijker om nog aan een huis te komen. Als je nu al went aan een redelijk budget, en tegelijk spaart, heb je straks veel meer mogelijkheden.
Oh, en normaal, dat is toch niemand, haha
donderdag 3 januari 2008 om 11:48
quote:kletsbets schreef op 31 december 2007 @ 20:02:
[...]
Wel heb ik het idee dat het vroeger allemaal meteen 'van goede kwaliteit' moest zijn, .Nou... tijdje geleden was hier een topic over en velen vonden het normaal om meteen in een spic en span huis terecht te komen; alles nieuw etc. Kan me er niks bij voorstellen. Wil me er ook eigenlijk niks bij voorstellen, hahaha.
[...]
Wel heb ik het idee dat het vroeger allemaal meteen 'van goede kwaliteit' moest zijn, .Nou... tijdje geleden was hier een topic over en velen vonden het normaal om meteen in een spic en span huis terecht te komen; alles nieuw etc. Kan me er niks bij voorstellen. Wil me er ook eigenlijk niks bij voorstellen, hahaha.
donderdag 3 januari 2008 om 12:20
Ik was 17 toen ik uit huis ging, en met allemaal ouwe rommel . Zelfs geen nieuwe spullen van de Xenos, maar de gebarsten ouwe borden van een buurman. (boehoehoe, klinkt wel heel zielig zo, maar ik was er heel gelukkig mee!).
En ik vond zelf toen 21 wel zo'n beetje de grens, wie na die tijd nog thuis woonde vond ik een beetje raar. In jongens die nog thuis woonden was ik sowieso niet geïnteresseerd.
En ik vond zelf toen 21 wel zo'n beetje de grens, wie na die tijd nog thuis woonde vond ik een beetje raar. In jongens die nog thuis woonden was ik sowieso niet geïnteresseerd.
donderdag 3 januari 2008 om 17:36
Ik ben op m'n 18e het huis uit gegaan. Dat was voor mijn ouders heel normaal, als je gaat studeren ga je het huis uit. Echter, sommige medestudenten verklaren mij voor gek dat ik 300 euro per maand betaal terwijl ik ook gratis bij mijn ouders kan wonen. Het is namelijk in dezelfde stad. Ik wordt echter redelijk gek als ik langer dan een week bij m'n ouders zit, en het bevalt me prima zo. En ik kan lekker makkelijk eens langs gaan om de was te doen. En om de broodtrommel leeg te eten
Enne, de uitzet is ook hier bij elkaar gescharreld door familie, vrienden en de kringloopwinkel!
Enne, de uitzet is ook hier bij elkaar gescharreld door familie, vrienden en de kringloopwinkel!
donderdag 3 januari 2008 om 17:47
Ik ben op mijn 19e uit huis gegaan. Heb volgens mij wel meteen 6 borden, 6 diepe borden etc bij de Hema gehaald. Een paar messen en vorken van mijn ouders 'geleend'.
Ik wilde zelf graag op tijd uit huis, terwijl mijn ouders heel makkelijk zijn. Ik vond het ook altijd wel embarrassing als mensen nog lang thuis blijven wonen. Wat houdt je tegen dan? Sommigen zeggen ze dat ze geen geld hebben etc, maar je wilt toch niet meteen een drie kamer woning?
Ik wilde zelf graag op tijd uit huis, terwijl mijn ouders heel makkelijk zijn. Ik vond het ook altijd wel embarrassing als mensen nog lang thuis blijven wonen. Wat houdt je tegen dan? Sommigen zeggen ze dat ze geen geld hebben etc, maar je wilt toch niet meteen een drie kamer woning?
donderdag 3 januari 2008 om 17:55
Ik was 20 toen ik ging samenwonen.
Daarvoor werd ik totaal niet gepusht ofzo, leek me gewoon leuk om het allemaal zelf te gaan regelen.
Toen ik jaartje studeerde gewoon bij mijn ouders gewoond, want die wonen in de Randstad. Vond het toen zonde om zo'n klein rot studenflatje voor veels te veel geld te huren.
Daarvoor werd ik totaal niet gepusht ofzo, leek me gewoon leuk om het allemaal zelf te gaan regelen.
Toen ik jaartje studeerde gewoon bij mijn ouders gewoond, want die wonen in de Randstad. Vond het toen zonde om zo'n klein rot studenflatje voor veels te veel geld te huren.
vrijdag 4 januari 2008 om 21:01
Hallo,
Ik ben 25 en woon ook nog thuis, bij mijn gescheiden moeder. Ik heb nog helemaal lang geen zin om het huis uit te gaan en mijn moeder vind het totaal niet erg dat ik nog thuis woon .. Ik betaal kostgeld en help mee in het huishouden hier en daar. Geen probleem dus. Aan mijn omgeving merk ik wel eens dat ze het wel raar winden dat je op je 25ste nog thuis woont. Maar waar bemoeien ze zich mee het is toch mijn leven mensen moeten niet altijd zo oordelen over alles.
Ik ben 25 en woon ook nog thuis, bij mijn gescheiden moeder. Ik heb nog helemaal lang geen zin om het huis uit te gaan en mijn moeder vind het totaal niet erg dat ik nog thuis woon .. Ik betaal kostgeld en help mee in het huishouden hier en daar. Geen probleem dus. Aan mijn omgeving merk ik wel eens dat ze het wel raar winden dat je op je 25ste nog thuis woont. Maar waar bemoeien ze zich mee het is toch mijn leven mensen moeten niet altijd zo oordelen over alles.
