Verhuizen, heftig of niet?

kaylih woensdag 22 januari 2025 om 19:07

Dag allemaal,

Wij wonen nu al 11 jaar in het noorden van het land. Oorspronkelijk komen mijn man en ik beide uit het midden van het land. Ongeveer 1.5 uur rijden van waar we nu wonen. Destijds zijn we hierheen verhuisd voor het werk van mijn man. Inmiddels hebben we hier kinderen gekregen en zijn we een nieuw leven begonnen. Alleen is het op sociaal vlak nooit zo goed ontwikkeld zoals in onze oude woonplaats. Onze familieleden/vrienden wonen ook nog allemaal daar. Nu heeft mijn man enorm heimwee naar onze oude woonplaats, hij mist het contact met zijn vrienden ( samen een drankje doen, samen sporten of thuis wat bijkletsen met een biertje). Ook vindt hij het jammer dat we hier aan ons zelf toegewezen zijn zonder hulp van oma’s etc, en we hierdoor samen ook niet zo snel weg gaan.

Ik zelf heb er geen moeite mee om eventueel terug te verhuizen, maar vindt het heel moeilijk om mijn kinderen uit hun vertrouwde wereld te halen. Ze gaan hier naar school, hebben hun vriendschappen, sporten, muzieklessen etc.

Zijn er meer mensen verhuisd met jonge kinderen (leeftijd tussen 7&14 jaar), en is dat allemaal goed gekomen uiteindelijk? Of zal het toch altijd een impact geven.

* onze kinderen zijn overigens helemaal gewend ook in onze oude woonplaats omdat we daar geregeld nog komen in de weekenden/vakanties. Dus het is geen nieuwe wereld voor ze.

Irregular_Choice woensdag 22 januari 2025 om 23:02

astryn schreef: ↑
22-01-2025 22:31
Het is goed om het mee te nemen in je afweging, maar ik vind sommigen hier wel heel dramatisch reageren. Als je kinderen redelijk makkelijk contact leggen en je bereidt ze goed voor, dan is er toch geen probleem. Ik ben zelf als kind ook een paar keer verhuisd en ik heb daar geen negatieve herinneringen aan.

Blijkbaar was het voor de man van To wel zo vreselijk om nu 4 kinderen uit hun vertrouwde omgeving mee te nemen naar een plek waar ze helemaal opnieuw moeten beginnen qua vriendschappen.

Elsy woensdag 22 januari 2025 om 23:16

Blablabla97 schreef: ↑
22-01-2025 21:03
Maar hier heb je het over jonge kinderen. Een veertienjarige is daarin niet te vergelijken met een 3,5 jarige.

Ja snap ik, alleen de 14 jarige wil graag en het ging om de 7 jarige. Daar kan je een 5.5 jarige wel mee vergelijken.

Elsy woensdag 22 januari 2025 om 23:26

Irregular_Choice schreef: ↑
22-01-2025 22:51
Kinderen hebben niks te kiezen. Die moeten zich wel aanpassen, want er is geen andere optie. Bij volwassenen leer je net zo goed mensen kennen op je werk en via de kinderen. Dus die drempel om vrienden te maken zou er niet moeten zijn. Ik maak nog regelmatig nieuwe vrienden via mijn werk en of via kind en ik ben ook al ruim volwassen. Maar omdat het bij man niet lukt, moeten 4 kinderen zich aan gaan passen? Ik vind dat echt wel heftig. En het dan bagatelliseren met “kinderen passen zich wel makkelijk aan”, vind ik ook niet echt meelevend naar de kinderen toe. Voor man was die verhuizing blijkbaar heel lastig, want in 11 jaar geen vrienden kunnen maken. En dan verwacht je dat van de kinderen nu wel ineens?

Je reageert nu heel fel tegen mij, maar ik geef alleen mijn ervaring aan qua ver verhuizen (verschillende landen). Ik weet niet of ik het zelf zou doen in hun geval, maar ken hun kinderen ook niet. Kinderen passen zich in mijn ervaring wel snel aan. Ook de 5.5 jarige, maar je moet er wel moeite voor doen en goed opletten.

Wij zijn verhuisd voor een baan en hadden er goede redenen voor. Ik ken iemand waarvan de vader per se naar Canada wilde emigreren. 3 jaar voorbereiding voor gedaan. Woonden ze er net een jaar, had hij het toch niet naar z’n zin en heeft hij iedereen weer terug naar Nederland gesleept. Daar snapte ik dan niets van.

MrsSmit12 donderdag 23 januari 2025 om 00:02

Ik ben in mijn jeugd een keer of acht verhuisd. Elke keer een ander land dus andere taal, vrienden maken, nieuw huis etc. Ik heb er geen trauma aan overgehouden en hoewel het afscheid soms lastig was, was het op elke nieuwe plek weer leuk. Ik zou verhuizen als ik je informatie lees. Het is geen onbekend terrein voor de kinderen.

RonJja donderdag 23 januari 2025 om 01:02

Ik ben voor mijn dertiende 4 x verhuisd, door het hele land en naar het buitenland wegens baan ouder. Het gebeurde gewoon en we accepteerden het. Het wennen ging heel snel. Ik ben geen extravert persoon maar toch was er snel aansluiting. Dus ik zou het doen als de wens bij jullie beiden groot is.

S-Groot donderdag 23 januari 2025 om 03:33

Blablabla97 schreef: ↑
22-01-2025 20:57
Ik ben op mijn 13de van de stad naar een dorp op ongeveer 30 kilometer afstand verhuisd. Ik kon op dezelfde middelbare school blijven en alsnog heb ik het als absoluut vreselijk ervaren. Weg uit mijn vertrouwde omgeving en vooral ver van al mijn vrienden af. Iedere vakantie was het weer een drama; vrienden woonden ver weg en ik kon ook niet zo maar van het dorp naar de stad want ik had tijdens de vakantie uiteraard geen busabonnement.

Laat ik het zo zeggen; ik heb mijn vraagtekens bij je man zijn vrienden en vertrouwde omgeving gunnen, maar vervolgens hetzelfde van je kinderen afpakken. Je man was volwassen toen hij de keuze heeft gemaakt om te verhuizen en had er zelf invloed op. Hoe akelig ook, er nu blijven wonen totdat de kinderen het huis uit zijn/zelf kunnen beslissen waar ze wonen lijkt me een logisch gevolg van die keuze. Gun je kinderen hun vertrouwde plek.

Mee eens. Ik vind het ook wel een beetje 'makkelijk' om voor deze oplossing te gaan. Waar komt nou ineens dit idee vandaan? Die vrienden missen speelt al 11 jaar, dus waarom zou dat nu ineens de oorzaak zijn voor het slecht in zijn vel zitten? Lijkt me beter om dat eens te gaan onderzoeken.

Daarnaast: jullie houden dit natuurlijk zelf in stand. Hoe denk je in vredesnaam contacten (laat staan vriendschappen) op te bouwen in je 'nieuwe' omgeving als je elke vakantie en bijna elk weekend naar je oude stad vertrekt? Ik vind het best een bizarre situatie.

Waarom trouwens niet eerder terugverhuisd als het in de oude plaats allemaal zoveel beter is? Was die baan zo vreselijk belangrijk? En al die 11 jaar lang geen mogelijkheid om voor een nieuwe baan meer richting de oude omgeving te gaan? Of zijn nu zijn prioriteiten veranderd omdat ie niet lekker in zijn vel zit en is die baan ineens toch minder belangrijk? En wat het met de kinderen mogelijk doet heeft al helemaal geen prioriteit voor hem?
Laat man maar eens gaan onderzoeken wat het echte probleem is en onderzoeken wat hij daaraan kan doen zonder vier kinderen uit hun vertrouwde omgeving te halen.

Ik zou er rekening mee houden dat de verhuizing voor het ene kind (heel) goed uitpakt en voor het andere kind (heel) slecht uitpakt. En dan bedenken wat dat met je gezin zou doen.

S-Groot donderdag 23 januari 2025 om 03:45

Nu heeft mijn man enorm heimwee naar onze oude woonplaats, hij mist het contact met zijn vrienden ( samen een drankje doen, samen sporten of thuis wat bijkletsen met een biertje). Ook vindt hij het jammer dat we hier aan ons zelf toegewezen zijn zonder hulp van oma’s etc, en we hierdoor samen ook niet zo snel weg gaan.

Maar dat gaat dus om doordeweeks begrijp ik, want bijna elk weekend zitten jullie daar al. Sinds corona zijn er trouwens alternatieven beschikbaar om 'samen' bij te kletsen met een biertje, dus als hij dat zo graag wil kan hij dat gewoon afspreken doordeweeks. Het is niet hetzelfde, maar wel iets wat hij kan doen voor zichzelf zonder meteen te verhuizen.
Plus wat ik al zei: niet gek gaan staan kijken dat je hier geen vrienden hebt als je er nooit bent.

En over samen niet zo snel weggaan omdat jullie geen oma's in de buurt hebben: ook hier zijn nogal wat alternatieven voor. Een verhuizing kost een flinke duit, daar kun je nogal wat uren oppas voor inhuren. Dus dat lijkt me ook weer een excuus. Dus ook hier: laat hem (/jullie) eens nagaan waarom jullie zelden samen iets ondernemen. Wat is daar de echte reden van?

Honolulu donderdag 23 januari 2025 om 04:14

Denk dat het per kind zal verschillen.
Kind is hier al twee keer verhuisd (en daardoor ook twee keer van school gewisseld), en een derde keer staat op stapel het komende jaar.
Kind vond de eerste keer jammer (maar was nog jong), maar staat nu te popelen.

I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi

VirginieEfira donderdag 23 januari 2025 om 04:27

Ik ben verhuisd toen mijn oudste kind 12 was. Wij hadden het zo gepland dat we in de zomervakantie tussen groep 8 en de middelbare school zijn verhuisd, zodat er toch al een grote verandering aan zat te komen. Voor kind was het wel fijn dat hij elk weekend kon logeren bij opa en oma die nog in oude woonplaats woonden (intussen alleen nog opa).

Natuurlijk vond hij het jammer, maar wat hier hielp is echt een goede voorbereiding. Dus ruim voor de verhuizing al leuke dingen gaan doen in de nieuwe streek, er een paar nachtjes logeren, verkennen wat er allemaal zit. En natuurlijk zoveel mogelijk verwennen na de verhuizing. De grootste kamer, een nieuw bed, een grote tv op de kamer. Klinkt als omkoping maar dat alles heeft hier wel echt geholpen.

Adieu les cons!

Titono donderdag 23 januari 2025 om 05:52

Wij zijn verhuisd van het midden naar het noorden voordat we kinderen kregen. Onze dochter is hier geboren. Wij willen juist nooit meer terug. Zijn de afgelopen periode heel veel in Utrecht eo geweest in verband met ernstig zieke schoonvader en elke keer op de terugweg als we voorbij Zwolle waren zeiden we: hèhè gelukkig mogen we weer naar huis.

Wat ik niet goed snap is dat je met 4 kinderen geen sociale contacten hebt. Met bijvoorbeeld moeders van school. Onze dochter wordt volgende maand 3 en gaat sinds kort naar de peuterspeelzaal. We hebben al een paar keer een speeldate gehad en omdat het nog jonge kinderen zijn blijf je er als moeder bij. Ik vind het altijd heel gezellig maar ik moet ook eerlijk bekennen dat meer contact dan dit soort dingen van mij niet hoeft.
Overigens wonen wij ook in een streek die bekend staat als: nukkig, gesloten, kom je niet tussen enz. Mijn ervaring is dat als je zelf open bent en niet teveel verwachtingn hebt, het vanzelf goed komt.
In onze straat hebben we 2 oma's voor onze dochter geadopteerd haha en we hebben ook een oppasmeisje. Als er iets is, is er altijd wel iemand die op onze dochter kan passen. Vind en vond het ook heel belangrijk om daarin te investeren omdat het huwelijk van mijn man en mezelf de basis is van ons gezin. Plus dat ik hem nog steeds de allerleukste en liefste vind en graag tijd met hem doorbreng.

Maar dingen gaan niet vanzelf, je moet er actief moeite voor doen. Ik vraag me ook af of je het leven daar niet te veel romantiseert. In 11 jaar verandert er een hoop. Ook qua mentaliteit. En als jullie daar al zo vaak zijn, kan je man dan geen biertje doen met vrienden? Of is er geen middenweg te bedenken waarin hij af en toe zelf een weekend die kant op gaat of dat hij met zijn vrienden 2x per jaar een weekend weg gaat?

Succes met je beslissing.

kaylih donderdag 23 januari 2025 om 07:02

Ik lees veel reacties dat mensen de keuze van mijn man een beetje egoïstisch vinden, en dat snap ik wel als het zo kortaf beschreven staat. Uiteraard hebben wij wel hier contacten, ouders van school, collega’s van werk etc etc. Maar dat is niet zo diepgaand als je oude schoolvrienden waarmee het contact ook nog heel goed is. Ik zelf vermaak me prima en hoef niet altijd meer contact te hebben dan dat praatje op school of bij de bakker.

Buiten dat; wij hebben hier zeker fijne jaren gehad, maar mijn man heeft een nieuwe werkleider sinds 1.5 jaar wat totaal niet soepel loopt (pestgedrag en weinig gunnen). Daar boven op is zijn broer twee maanden terug op een heftige manier plotseling overleden, wat hem ook meer doet terug verlangen naar zijn eigen familie om zich heen.

Wij zijn niet ELK weekend en vakantie in onze oude woonplaats, natuurlijk ondernemen we hier ook het een en ander. Maar de meeste grote activiteiten zijn toch wel aan die kant aangezien je hier vrij weinig hebt. En als je dan toch 1.5 uur heen hebt gereden dan blijf je meestal wel een weekendje slapen.

Het zal hoe dan ook een lastige beslissing zijn, waar we zeker goed over na zullen denken en hopelijk iedereen tevreden kunnen houden.

andnowwedance donderdag 23 januari 2025 om 07:17

kaylih schreef: ↑
22-01-2025 20:45
Ja als alles volgens het boekje gaat , Passen kinderen zich makkelijker aan dan volwassenen. Maar inderdaad , elk kind is anders en je hebt geen garantie dat dit daadwerkelijk gebeurt. Vandaar mijn dilemma.

Dat zegt Irregular helemaal niet.
Kinderen kunnen niks anders dan zich aanpassen want er is geen alternatief. Ze kunnen zich moeilijk op hun 7e op kamers gaan.

Je zegt dat jullie regelmatig een weekend daar doorbrengen. Zit de onvrede van man echt erin dat hij nog vaker met vrienden afspreken? Ik vind het nogal wat om om zulke redenen het leven van 4 kinderen drastisch om te gooien.

Sierlijk donderdag 23 januari 2025 om 08:45

kaylih schreef: ↑
22-01-2025 20:48
Jeetje, dat is ook heftig zeg! Lijkt me voor jou als ouder ook moeilijk. Heb je niet gedacht om terug te verhuizen op dat moment?

Wij hebben 1 kind die juist hier heeel teruggetrokken is, en zodra we in onze oude woonplaats zijn is dat helemaal anders. Dit komt door neefjes en nichtjes. Maar natuurlijk geen idee hoe het op een nieuwe school zal zijn.

Het kan zomaar zijn dat je man zich straks een stuk beter gaat voelen, en voor hetzelfde gebeurt het niet. Voelt hij zich ook daar slecht.

Beseft je man dat wat hij graag wil, veel invloed heeft op jullie kinderen? En hun levens overhoop worden gehaald? En vooral het teruggetrokken kind, het is afwachten of het goed voor hem uitpakt.

Als jullie kinderen het nu goed doen, zou ik zeggen: nog een paar jaar doorbijten en als ze volwassen zijn, dan gaan verhuizen. Tenzij jullie kinderen het allemaal toejuichen. Dan gewoon gaan.

Olea donderdag 23 januari 2025 om 09:07

kaylih schreef: ↑
23-01-2025 07:02
Ik lees veel reacties dat mensen de keuze van mijn man een beetje egoïstisch vinden, en dat snap ik wel als het zo kortaf beschreven staat.

Zou ik me niet teveel van aantrekken. Vanwege praktische of sociale redenen willen verhuizen is net zo "egoïstisch" als iemand die dat vanwege een nieuwe baan doet. Die nieuwe baan is namelijk ook genomen omdat men hoopt of verwacht er zelf op vooruit te gaan, financieel dan wel qua geluksgevoel. En daarover wordt dan weer bijna nooit moeilijk gedaan en dan is een verhuizing altijd een goede of geldige reden.

Presto donderdag 23 januari 2025 om 09:10

Goede vragen van S-groot.

Ik ben op mijn 12e verhuist, halverwege groep 8. Vreselijk vond ik dat: ik heb ook nooit echt kunnen aarden in het dorp waar ik terecht kwam, mijn vrienden woonden allemaal op minimaal 10 km afstand, dus ik fietste mij te pletter. Zodra ik ging studeren was ik er weg en ik heb nog steeds niets met het dorp. Zelfs als ik nu, 40 jaar later, aan de verhuizing terug denk heb ik een rotgevoel, ik wilde als kind alleen maar terug naar mijn oude plek en kun wel janken als we in onze woonplaats waren.

Ik zou vooral uitzoeken waarom je man precies nu wil verhuizen en de afgelopen 11 jaar niet. En wat jullie denken te gaan vinden in je nieuwe woonplaats? Familie is fijn, maar is het reëel te verwachten om doordeweeks met vrienden af te spreken of zijn de verwachtingen van man hier onrealistisch?

Een verhuizing is hoe dan ook heftig voor iedereen. Niet onmogelijk, maar wees je bewust van de impact voor iedereen.

Elsy donderdag 23 januari 2025 om 10:17

Olea schreef: ↑
23-01-2025 09:07
Zou ik me niet teveel van aantrekken. Vanwege praktische of sociale redenen willen verhuizen is net zo "egoïstisch" als iemand die dat vanwege een nieuwe baan doet. Die nieuwe baan is namelijk ook genomen omdat men hoopt of verwacht er zelf op vooruit te gaan, financieel dan wel qua geluksgevoel. En daarover wordt dan weer bijna nooit moeilijk gedaan en dan is een verhuizing altijd een goede of geldige reden.

Dan ga je ervan uit dat iemand een nieuwe baan neemt uit keuze omdat het gewoon leuk is. Er kunnen meerdere redenen zijn, die ook betrekking hebben op het gezin. Betere werktijden, salarisverhoging als het financieel moeilijk ging, of het was een tijdelijke baan. In sommige vakgebieden zijn vaste banen heel moeilijk te krijgen bijvoorbeeld.

Ik was iemand die zei dat we zijn verhuisd voor een baan. Dat klopt, want man heeft eerst meer dan een jaar geprobeerd een lokale baan te vinden zodat we konden blijven, maar dat lukte niet (visum dus veel lastiger). Daarna kwam er een leuke baan in Europa dus hebben we toch de stap gemaakt om terug te komen. Visum liep af dus er was tijdsdruk. Als er nu ergens anders een leuke baan zou zijn dan zouden we niet snel kiezen om te verhuizen, maar dat is ook doordat we het allemaal naar ons zin hebben.

Zaramorad donderdag 23 januari 2025 om 10:23

andnowwedance schreef: ↑
23-01-2025 07:17

Je zegt dat jullie regelmatig een weekend daar doorbrengen. Zit de onvrede van man echt erin dat hij nog vaker met vrienden afspreken? Ik vind het nogal wat om om zulke redenen het leven van 4 kinderen drastisch om te gooien.

Ik lees het meer als 'Heimwee naar leukere tijden'. Hij was toen nog jong, minder verantwoordelijkheden, geen problemen met werk waarschijnlijk, geen kinderen en meer vrijheid. Ik denk dat wat hij mist er niet meer is. Je kan nooit terug naar toen.

If you need a hug, give it to someone else.

thistle donderdag 23 januari 2025 om 10:28

Hebben jullie al gekeken naar wat voor huis jullie zouden willen en kunnen verhuizen? Mogelijk liggen de prijzen heel erg anders en moeten de kinderen (en jullie!) naar kleinere kamers, minder ruimte om het huis, dichter op buren enz. Het lijkt me voor een kind wel relevant om te weten dat zijn slaapkamer van 10 naar 4 m2 gaat.

andnowwedance donderdag 23 januari 2025 om 10:34

Zaramorad schreef: ↑
23-01-2025 10:23
Ik lees het meer als 'Heimwee naar leukere tijden'. Hij was toen nog jong, minder verantwoordelijkheden, geen problemen met werk waarschijnlijk, geen kinderen en meer vrijheid. Ik denk dat wat hij mist er niet meer is. Je kan nooit terug naar toen.

Inderdaad. Als je jonger bent heb je gewoon meer tijd om met vrienden te spenderen meestal. Ik vind het al best veel als je regelmatig een weekend die kant op gaat, zeker met 4 kinderen.
Ik vraag me af of die vrienden waarmee hij wat vaker een biertje wil drinken daar wel tijd voor hebben.

En ik vraag me ook af of die oma's wel kunnen en willen inspringen en hoe dat dan nu geregeld is.

kaylih donderdag 23 januari 2025 om 10:35

Olea schreef: ↑
23-01-2025 09:07
Zou ik me niet teveel van aantrekken. Vanwege praktische of sociale redenen willen verhuizen is net zo "egoïstisch" als iemand die dat vanwege een nieuwe baan doet. Die nieuwe baan is namelijk ook genomen omdat men hoopt of verwacht er zelf op vooruit te gaan, financieel dan wel qua geluksgevoel. En daarover wordt dan weer bijna nooit moeilijk gedaan en dan is een verhuizing altijd een goede of geldige reden.

Daar heb je ook wel een punt natuurlijk.

kaylih donderdag 23 januari 2025 om 10:37

Zaramorad schreef: ↑
23-01-2025 10:23
Ik lees het meer als 'Heimwee naar leukere tijden'. Hij was toen nog jong, minder verantwoordelijkheden, geen problemen met werk waarschijnlijk, geen kinderen en meer vrijheid. Ik denk dat wat hij mist er niet meer is. Je kan nooit terug naar toen.

Uiteraard is het niet zomaar op de gok daarheen gaan, met een hoge verwachting. Vrienden en familie vragen zelf heel vaak of we terug komen omdat ze ons missen of dingen met ons willen doen. Eerlijk is eerlijk, 1.5 uur rijden is niet zomaar om de hoek. En omdat wij meer mensen daar hebben wonen dan andersom , zijn er weinig die telkens onze kant op komen.

kaylih donderdag 23 januari 2025 om 10:39

andnowwedance schreef: ↑
23-01-2025 10:34

En ik vraag me ook af of die oma's wel kunnen en willen inspringen en hoe dat dan nu geregeld is.

Liever vandaag dan morgen. Die staan juist te popelen om na schooltijd de kinderen te kunnen bezoeken, of mee te gaan naar school optredens. Een keer naar de sporten komen kijken, of in de avond aanschuiven bij het eten. Het is niet dat wij daarheen willen om de oma’s als oppas continue in te zetten.

kaylih donderdag 23 januari 2025 om 10:42

thistle schreef: ↑
23-01-2025 10:28
Hebben jullie al gekeken naar wat voor huis jullie zouden willen en kunnen verhuizen? Mogelijk liggen de prijzen heel erg anders en moeten de kinderen (en jullie!) naar kleinere kamers, minder ruimte om het huis, dichter op buren enz. Het lijkt me voor een kind wel relevant om te weten dat zijn slaapkamer van 10 naar 4 m2 gaat.

Wij hebben nu een koopwoning, goedkoop aangekocht destijds. Dus nu kunnen we dat verkopen met goede winst. Dat is al wel een voordeel. Verder staan wij ook nog al die jaren ingeschreven bij de huur vereniging. Dus een huur huis is ook een optie. Betreft het huis en de ruimtes; uiteraard houden we rekening met de kinderen en de standaarden die ze nu gewend zijn. Verhuizen zal ook niet met haast moeten gebeuren, dus ruim de tijd om dat soort dingen goed te regelen.

kaylih donderdag 23 januari 2025 om 10:47

Het valt me wel op dat veel mensen in dit topic vallen over de sociale contacten die mijn man mist en dat hij genoegen moet nemen met die paar weekenden die hij daar is.

Hoe zit dat met jullie partners dan? Gaan die nooit doordeweeks een keer sporten met een vriend/collega, of een voetbal wedstrijd samen kijken of wellicht gamen? Een keer lunchen op een vrije dag etc.

Het is natuurlijk niet dat zulke dingen een grote noodzaak zijn voor mijn man, gezin staat op 1 en dat zit zeker goed. Maar ik kan best snappen dat je zulke contacten wel eens mist. Een stabiel sociaal leven hebben doet veel met een mens.

Elsy donderdag 23 januari 2025 om 10:52

kaylih schreef: ↑
23-01-2025 10:47
Het valt me wel op dat veel mensen in dit topic vallen over de sociale contacten die mijn man mist en dat hij genoegen moet nemen met die paar weekenden die hij daar is.

Hoe zit dat met jullie partners dan? Gaan die nooit doordeweeks een keer sporten met een vriend/collega, of een voetbal wedstrijd samen kijken of wellicht gamen? Een keer lunchen op een vrije dag etc.

Het is natuurlijk niet dat zulke dingen een grote noodzaak zijn voor mijn man, gezin staat op 1 en dat zit zeker goed. Maar ik kan best snappen dat je zulke contacten wel eens mist. Een stabiel sociaal leven hebben doet veel met een mens.

Mijn man doet dat eigenlijk allemaal niet. Hij sport op werk in de pauze en luncht met collega’s. In het weekend spreken we met gezamenlijke vrienden en hun kinderen af. Dat zijn vaak wel collega’s.

Zelf heb ik gelukkig snel nieuwe mensen ontmoet.

Heeft je man nu helemaal geen vrienden in jullie woonplaats? Want dan is het misschien beter om eerst daarin te investeren. Bij een sportclub of een andere club gaan. En misschien kan hij meer op school doen? Ik heb veel mensen via de school ontmoet.

elsy wijzigde dit bericht op 23-01-2025 10:55

14.56% gewijzigd

Actieve topics