Viva’s hondenveldje

10-01-2020 09:52 3874 berichten
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.

Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!

Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?

Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA

En verder wees welkom!
Wel fijn dat die hond dan ook even de pootjes kan strekken dankzij jullie
Alle reacties Link kopieren
Hoop dat het goed gaat komen met het reetje! We zijn net terug van een nachtje slapen met 2 labi`s in onze VW oldtimer. Waas echt weer een succes!
Oude Lab ziet steeds slechter, en moet aan de lijn als we een klein hondjes tegen komen, omdat ze dat niet meer als hond ziet. Dus als ik met de paarden weg ga , mag puber los( gaat echt heel goed) en madame aan de lange lijn. Op het erf is het slechte zien geen probleem.

Mooie hond Mama Inge!

Mijn lieve buuf heeft een 10 weken oude Flatcoatet retriever... Om op te vreten!
Vandaag zo ontzettend trots op mijn malligator geweest!
Hij vindt fietsers en eigenlijk alles met wielen best spannend, en 4/10 keer blaft hij dan flink. Dat was eerder 9/10 keer dus daar zit een duidelijke verbetering in.

Er kwam een jongen van een jaar of 6 voorbij fietsen en hij zegt heel trots: Ik ben niet bang voor honden. Ik antwoord: "oh dat is fijn! Hij (wijzend op malligator) is wel een klein beetje bang voor jou, hij weet nog niet zo goed dat fietsers niet eng zijn. Dus eigenlijk is het erg fijn dat jij zo rustig naast ons fietst en dat hij nu ziet dat kinderen op een fiets ook heel aardig kunnen zijn". En wat doet mijn malligator??? Koppie omhoog, hoog op de pootjes, heel trots en blij naast hem 'meerennen'. Daarna trapte kind extra hard naar zijn ouders die vooruit liepen ondertussen roepend: "Ik wil ook zo'n hond". :hyper:

Vanmiddag tijdens een wandeling kwamen we een veerooster tegen. Malligator besloot daar overheen te lopen, dus zakt met zijn pootjes tussen die spijlen. Ik was niet snel genoeg, dus hij was al onderweg. Ondanks het onhandige kruipwerk besloot hij toch door te kruipen naar de overkant. Malligator zit in de 'angstfase' maar daar merkte ik niets van. Het leek me nogal ongemakkelijk lopen en ik ben over het rooster gelopen om hem op te pikken. Heb hem terug gedragen, zet hem op de grond... én daar ging hij weer. :rofl:
Achteraf vond ik het wel heel erg stoer van hem. Maar wat zag het er idioot uit, met die misstapjes en op zijn buikje op die spijlen met de pootjes bungelend in de ruimte onder het veerooster.
Dekeukenprinses schreef:
27-03-2021 15:40


Waar ik me zo aan irriteer. Zo van die nietsvermoedende wandelaars (zonder hond) die midden in het losloopgebied op een bankje hun bammetjes gaan opeten en denken hun broodbakje open neer te kunnen zetten. :zzz:

Oprechte vraag hoor, maar : Wat is daar irritant aan? Je hond mag toch alleen los als die onder appel staat? Dus dan blijft die bij je. Hij / Zij zal dan echt niet de boterhammetjes gaan jatten dan.

Ik zie ons als gast in losloopgebied, het is heel fijn dat deze gebieden er zijn, maar je hebt met iedereen rekening te houden. Ik stoor me eigenlijk juist aan mensen die hun hond los laten lopen en dan vinden dat je je eigen hond niet mag aanlijnen of dat je daar niet mag lopen als je niet zo van honden houdt of er bang voor bent. Dat is de omgekeerde wereld. Ik heb er hele discussies over met mensen mét honden, omdat ze aangelijnde honden laten snuffelen en loslopende honden niet terugroepen als deze naar een aangelijnde hond loopt. En ik vind die discussies zo vreselijk zonde van mijn tijd die ik daar doorbreng.
Alle reacties Link kopieren
Lemoos, Fijn dat het beter gaat met reetje!

Mama inge, Wat een leuke honden zeg!

Iones, wat lief dat jullie je om husky bekommeren :heart:

Keukenprinses, het zou toch wat zijn als mensen niet in een losloopgebied hun broodje kunnen gaan eten!

Veranderling, ik vind die veeroosters wel gevaarlijk! Gelukkig is het goed gegaan!

Hier even een lastige tijd achter de rug, oma is overleden. Ons huis werd de plek waar de familie samen kwam. Onze border is zo'n gevoelige hond! Dat wisten we al maar bleek nu toch weer des te meer. Toen het telefoontje vorige week zondagochtend kwam en ik mijn eerste traan liet, zat border direct bij mij op schoot. Nou ben ik een huilebalk dus van mij is hij wel wat gewend, maar met mijn moeders emotie (oma was haar moeder) wist hij zich niet echt raad. Hij volgde haar de hele tijd, en moest ook echt janken als zij huilde. Heel aandoenlijk. Ook de rest vande familie kon rekenen op veel knuffels van border :heart:. Op de dag van de begrafenis waren wij, en border dus ook erg onrustig. Toen broertje kwam om samen naar de begrafenis te gaan werd hij helemaal dol. En maar janken en knuffels zoeken. Nu is de rust wedergekeerd en het lijkt of border er ook echt van moet bijkomen...hij heeft heel veel geslapen de afgelopen dagen.

Op de dag na oma's overlijden gingen de vaatwasser én de wasmachine stuk. Die monteurs komen in busjes, en border reed voordat hij bij ons kwam altijd mee in het busje van zijn baas die ook monteur was. Blij dat hij werd van die busjes op ons erf! Helemaal als een dolle de monteurs begroeten en gelijk op de bijrijdersstoel springen. Ik weet niet precies hoe hondenemoties werken, maar dan lijkt het net of hij zijn oude baas wel mist. Ik weet dat hij hier een heel fijn en warm gelukkig leven heeft, maar dat vind ik dan wel weer sneu. Al zal het wel gewoon zijn dat hij er een goede herinnering aan koppelt, en dat ik er een menselijke emotie van maak, haha.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd met je oma bladora.
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Dankje Autofan! Het is verdrietig maar ook goed. Oma was 94 en heeft een goed leven gehad. Op het laatst verzette ze zich tegen de dood, maar ze wilde ook bij mijn 16 jaar geleden overleden opa en haar ouders zijn. Daar is ze nu.

Een paar dagen voor haar overlijden liepen we nog met oma in de rolstoel samen met border. Omaatje had de lijn heel trots vast. 'Kijk eens hoe goed hij naar me luistert!' Zei ze met een grote grijns :). Eenmaal terug in het tehuis legde border zijn kop in haar schoot en ze aaide hem zachtjes. Toen viel ze in slaap.

Een mooie herinnering.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Sterkte Bladora, dat is inderdaad een mooie herinnering.

Ik weet niet wat van hondenemoties blijft hangen, een gevoel wellicht. Godzijdank geen glashelder geheugen want dan was er voor jongedame geen hoop geweest. Of honden zijn gewoon veel meer vergevingsgezind.
Oude bes had duidelijk een mening over mensen. Als hij je niet moest dan was hij ook niet om te kopen met worst (oké, hij at die worst maar liet zich alsnog niet door je aaien of aanhalen). Op werkmensen en bestelbusjes was hij ook dol want dat betekende vaak meneren met koelboxen met interessante inhoud.
Gecondoleerd Bladora.
Geheugen van honden, goede vraag ja.
Ken twee pups die paar straten van elkaar wonen. Gezinnen hadden geen idee dat het broer en zus zijn. Kwamen elkaar per toeval tegen en er per toeval achter en de honden gaven geen blijk van familieband terwijl ze zich enkele weken niet hadden gezien.
Ik had eigenlijk gedacht dat die band blijft?
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd bladora
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd Bladora
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd Bladora :redrose:
Fijn dat je als een soort afsluiting een mooi laatst ogenblik hebt gehad, een mooie herinnering waar je altijd met een glimlach aan terug kunt denken.

Ik heb me laten vertellen dat honden wel een geheugen hebben maar dat dat wel anders werkt dan het geheugen van de mens.
Zo zou het korte termijn geheugen erg beperkt zijn, vandaar dat het ook geen zin heeft je hond te straffen voor iets wat je niet op heterdaad betrapt.
Ik hoor vaak dat mensen zeggen "hij weet wel wat hij verkeerd heeft gedaan, dat zie je aan heel zijn houding" maar eigenlijk is dat een reactie op jouw lichaamstaal die de hond in een eerder "straf" moment heeft gekoppeld aan iets negatiefs.
Het lange termijn geheugen is meer een associatief geheugen.
Ze koppelen stemmen, voorwerpen, situaties, gebaren enz..enz.. aan gebeurtenissen zowel positief als negatief.
Bladora's border heeft een positieve herinnering aan busjes vandaar dat hij de busjes zo enthousiast begroet.
Voor zover ik weet is er onder honden geen sprake van een familieband.
Het kan natuurlijk wel zo zijn dat honden een bepaalde koppeling hebben gemaakt bij een nestgenoot waardoor er een vorm van herkenning kan zijn.

Ik zie regelmatig filmpjes waar mensen herenigt worden met hun verloren hond.
Bijna altijd zal de hond de mensen herkennen, zelfs na jaren.
Pas geleden zag ik een filmpje van een hond die door omstandigheden herplaatst was.
De oude baasjes hadden hier erg veel moeite mee en wilde na een paar maanden de hond nog eens zien.
Het ging om een angstige hond en in eerste instantie deinsde deze ook terug voor de oude baasjes.
Na wat rondjes om deze mensen heen en aftasten zag je dat de hond ineens de geur opving en binnen een seconde vloog hij in hun armen :heart:
Ik ben wat dat betreft een watje, dan lopen de tranen over mijn wangen :cry:
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn puppy had vanmiddag een vogeltje gepakt en dood gehapt. :@@:
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
Vervelend Apollos belt! Maakte het diertje piepgeluiden of was het puur de beweging waar de puppy op afkwam?

Jongedame had vorige zomer een volwassen duif te pakken. Dier keek een beetje arrogant naar de kater, maakte een snoekduik de tuin in en zag het kleine geval over het hoofd dat lag te zonnen op de tuinbank. En ze springt echt hoog voor zo’n klein scharminkel (vanaf de grond zo op het aanrecht). Dus hoppa, duif in snoekduik in de nek gesprongen en tegen de grond gewerkt. Dat was ook einde duif.
In de tuin jaagt ze er niet meer op. Merels, mussen en mezen zijn veilig. In het veld jaagt ze graag kraaien op maar eenden laat ze dan weer netjes met rust.
Pup hier had een half vergane rat en twee dagen later een muizenlijk gescoord. :sick:

Kaken dicht klemmen, precies weten dat hij iets doet wat ik niet wil, en toch zijn zin doordrammen.

Vanochtend eerste plas met poot omhoog. Wist niet wat ik zag. Was vermoedelijk een oepsje, denk niet dat het bewust gebeurde.

Het is heel leuk met hem, maar ben toch ook vaak onzeker of we er uit halen wat er in zit vwb opvoeding. Is ook wel mijn aard dat ik pieker en onzeker ben over dat soort dingen. Hij groeit en is nu al zo groot en zwaar als de vorige hond was toen hij volwassen was. En dat vinden we hartstikke mooi en geweldig. Ik realiseer me wel dat als hij volwassen is en niet zou luisteren dat hij met ons aan de haal gaat inplaats van andersom. Hoewel daarin het formaat hond nietszeggend is, want een klein keffertje kan net zo tegendraads en ongehoorzaam zijn dan een groot formaat. Ik doel dus echt op gedrag.

Pfffff, ik merk dat mijn faalangst weer de kop op steekt.
Zit weer in een periode waarin ik over alles twijfel en pieker.

Als ik jullie lees lijkt het allemaal zo van zelf te gaan. Ik hier merk dat ik echt bezig ben met opvoeden. Voortdurend herhalen van zetten. 10 keer van de bank afhalen, 10 keer de pantoffel uit zijn bek halen, 10 keer de hond van de eetkamertafel afhalen waar hij inmiddels gezellig opspringt.... de eerste keer moest ik lachen, de tweede keer keek ik al minder blij....consequent zijn en blijven. Ik hoor het mezelf herhaaldelijk zeggen.

Net nog trekt hij de koffiekop van tafel af via papier waar deze opstond, vervolgens is hij het er niet mee eens dat baasje de woonkamer verlaat en krabt aan de deur. Draait zich om, sprint naar de bank en gaat daarop liggen. Ik haal hem van de bank af, hij loopt door richting aanrecht en trekt daar mijn sportkleding van af om ermee weg te rennen zodat ik het niet kan afpakken. En dat allemaal dus binnen een mum van tijd. Ik knipper met mijn ogen en het volgende is weer aan de hand. Ik ruim het een op en het ander trekt zijn aandacht.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 31-03-2021 09:43
45.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Niet wanhopen Ttroeteltje :redrose: , bij mij gaat het ook zeker niet vanzelf.
Nakomertje is nu 1 jaar en 7 maanden bij mij (ja ik tel de dagen ;) ) en er zijn echt nog wel wat dingen waar ik nog steeds iedere dag hard aan werk.

Nakomertje heeft bij bepaalde situaties/geluiden obsessief gedrag, lees: complete hysterie.
De schuifpui die open gaat...hysterie, het piepje dat de wasmachine klaar is...hysterie, zoon die vanuit zijn kamer de woonkamer inloopt...hysterie, spaanse senior die kucht..hysterie, als ik ga koken...hysterie :facepalm:
Tel daarbij op dat ik geen wasmand kan laten staan want ze vist er vakkundig alle sokken uit om er binnen 0,3 seconden een gat in te bijten.
Ik al 3 miljoen keer heb gezegd dat ze niet in haar stiefzus mag happen om te ontstressen :-$
En zo kan ik nog wel even doorgaan....voel je je al iets beter :rofl:

Maar als ik met bedenk dat haar gedrag al 90% verbeterd blijf ik hoop houden dat het ooit 95% wordt.
Ik ben realistisch genoeg om te weten dat de 100% er waarschijnlijk niet meer in zit.

Er zit niets anders op dan volhouden.
Er zijn echt momenten dat ik nakomertje vervloek, dan nemen we allebei een time-out en vervolgens gaan we er weer voor.
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
Je woorden zijn geruststellend.
En ik weet diep van binnen dat het erbij hoort. Maar toch, als het je aard is om snel aan jezelf te twijfelen zaait dat best wel eens onrustige momenten.
Alle reacties Link kopieren
Mijn honden zijn (gelukkig) niet van de vogeltjes ;)
Hier zijn muizen favoriet vang materiaal.
Vooral Spaanse is hier erg bedreven in.
Ze vangt een muis pakt hem in haar bek en brengt hem vol trots naar mij om hem vervolgens voor mijn voeten los te laten :-o
Spaanse is dan zo zacht in haar bek dat ze de muis niet dood bijt dus nadat ze haar buit heeft losgelaten kan de muis er alsnog vandoor gaan :bye:
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
Volgens rasbeschrijving is ventje hier ook bedreven in de jacht. Signaleren, aanwijzen en vangen, en vervolgens zijn baas laten bepalen wat ermee die te gebeuren.
Ik ga er maar even van uit dat er daardoor geen onnodige slachtoffers zullen gaan vallen wanneer hij besluit zijn jachtinstinct te gebruiken. Maar weten doet niemand het natuurlijk. Ongelukjes zijn snel gebeurd en oefenen vergt ook tijd om te ontdekken hoe ver je kunt en mag gaan.

Grenzen opzoeken is in ieder geval reeds zijn specialiteit.

Dode cadeautjes lijken me niet zo prettig. Het idee dat een diertje in zijn bek tot zijn einde komt....brrrrrrr.
Hoewel de dode versies verorberen vast meer kwaad kan voor de hond zelf. Kan toch niet gezond zijn als die een rat of muis oppeuzelt. En wat als die is vergiftigd. Krijgt hij het gif ook binnen.
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd, Bladora :hug:

@Troeteltje, opvoeden duurt een hondenleven lang; sommige dingen doen ze al snel helemaal goed, andere dingen doen ze af en toe goed als ze daar zin in hebben, en dan blijven er ook altijd nog een aantal punten over waarbij ze hun leven lang net doen alsof ze je echt niet snappen :P

Over dat geheugen; ik ben er van overtuigt dat honden wel degelijk een goed geheugen hebben, en zelfs een veel beter geheugen dan wij vaak denken. Dat is volgens mij ook de reden waarom ze zo goed en snel kunnen leren. Kijk maar als je ze iets leuks aanleert; als ze 1x een snoepje krijgen omdat ze iets goed doen, dan kijken ze je de tweede keer al vragend aan waar dat snoepje blijft. Als ze geen korte termijn geheugen zouden hebben, dan zou dat niet kunnen, want het is nog niet “ingeprent door herhaling”. En voor de lange termijn zie je ook dat honden alles onthouden; die ene postbode die ze ooit een keer schop verkocht, die is levenslang zijn leven niet meer zeker bij die hond.

Schuldgevoel ligt lastiger. Bij de meeste honden kun je aan houding, koppie en blij in de ogen al zien dat ze op rottigheid uit zijn, en idem als ze al wat uitgehaald hebben. Of dat “schuldgevoel” is, weet ik niet, maar ze zijn zich in elk geval wel bewust van goed en fout, en passen hun gedrag daarop aan.

De reden dat je niet pas veel later fout gedrag kunt bestraffen, is omdat de hond dan de link met de veel eerder uitgehaalde rottigheid niet meer direct legt, en de hond dus gewoon blij is om jou weer te zien en echt niet snapt waarom jij niet net zo blij bent. Ze gaan niet uren zitten wachten op straf na rottigheid, zoals wij mensen dat wel zouden kunnen doen. Als een hond klaar is met rottigheid uithalen, dan is het klaar, en weer tijd voor wat nieuws en gaan ze gewoon door met hun leven.
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd Bladora. Wat een mooie herinnering met Oma en je hond. Hier is lab ook een grote steun geweest bij de tijd rondom een begrafenis.

Ttroeteltje zo’n jonge hond kan erg pittig zijn. Blijven corrigeren en trainen. Onze hond is 5 en ik heb nog steeds altijd wat lekkers in m’n jaszak.
Ren je achter hem aan als hij ergens wat steelt? Dat maakt het alleen maar leuk. Ruilen voor wat lekkers kan helpen en dan steeds minder vaak belonen met eten, maar meer met je stem. Daarna weer zonder enthousiast te reageren, maar gewoon aannemen en wegleggen.

Nr.Zoveel, eens over dat geheugen. Als we hier met wandelen iets te eten zijn tegen gekomen dan kijkt hij de komende paar dagen steeds weer op die plek of er nog iets ligt.
Lach hard, duik diep, kom terug..
Vandaag nog eens gebeld naar de opvang (dacht: ‘Ga maar niet iedere dag die vrijwilligers lastig vallen :-)). Met het reetje gaat het heel goed. Zo goed dat ze haar na de Pasen weer uitzetten. Dan is het rustiger omdat ze verwachtend at met Pasen iedereen spontaan weer natuurwandelingen gaat maken.

Jongedame ziet eruit als een plofkip momenteel. Zo vaak moeten wassen dat ze een bol fluff is, zeker nadat man op het briljante idee was gekomen om haar even te föhnen. Ze gaat even niet meer van de lijn gaat want ze is razendsnel. En dan ligt ze weer te draaien in God weet wat O_o.
Alle reacties Link kopieren
Wat een fijn nieuws!
Troeteltje, niet twijfelen hoor. Hier gaat het ook echt niet vanzelf en ik vind het best pittig allemaal. Een baby die er op zijn pootjes vandoor gaat, dus heel wat intensiever dan met kinderen. Het is hier steeds twee stappen vooruit en een stapje terug. En dat mag. Als ik het even niet zie zitten, hoe moet hij het dan zien zitten? Dus soms 'dwing' ik mezelf tot relativeren. En dat helpt. Kijk, hij vertoont honderd keer per dag positief en gewenst gedrag, en zo niet dan lok ik het honderd keer wel zelf uit. Het werkt.

Bladora, nog gecondoleerd.

Lemoos wat fijn dat het met reetje goed gaat.
Malligator heeft het chillen in de zon ontdekt dus bij elke wandeling gaat zijn snuit diep het hoge gras in en gaat hij rollen. Ook aangelijnd. Gelukkig nog niet door de stront van een ander heen, en ook nog niet door zijn eigen troep (want die ruimen we op) maar ik zie hem al aankomen. Malligator vind het niet zo fijn als we hem kammen. Dus op dit moment laten we hem elke dag 2 x aan de borstel snuffelen en doen we 2 á 3 halen met de borstel. Lees: elke dag zorgen we ervoor dat hij de borstel niet op eet en 'aaien' we wat heen en weer en dan krijgt hij allemaal lekkere beloningen. Hij laat inmiddels het speeltje wat hij heeft al los om zijn beloningen in ontvangst te kunnen nemen, zodra we de borstel pakken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven