Thuis
alle pijlers
Viva’s hondenveldje
vrijdag 10 januari 2020 om 09:52
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
donderdag 6 februari 2020 om 14:25
Ik vind dat ook echt niet ok. Heb je al een lastige hond, creëer je er een angstige hond bij.Th∅rdis schreef: ↑06-02-2020 13:24Oh dat is echt niet ok in mijn ogen. Ik ken ze ook wel, mensen die hun hond op de rug gooien en vast blijven houden in het kader van dominantie enzo, maar het werkt niet.
Je kunt een hond niet nadoen en je krijgt wat mij betreft alleen een bange hond. Ook moederhond doet dit niet bij jongen van die leeftijd overigens.
Wij deden met eerste pup een Martin Gaus cursus. Was een hartstikke onbevangen pup, lekker speels, luisterde fantastisch. Toen kwamen de ‘weerbaarheidstesten’ werd er een blik droge rijst naar hem gegooid, een paraplu voor z’n neus opengeklapt etc. Ook moesten we in een kring om hond heenstaan en dan de kring kleiner maken. Heel dreigend voor het beestje. De cursus was in een manege, en na dat gooien met de rijst kon ik hond in de verste hoek/stal van de manege terugvinden, helemaal van de leg, zo zielig! Maar het was onderdeel van de cursus
ik was het er niet mee eens.Gelukkig won hij zijn zelfvertrouwen terug bij de schapen. Daar kon hij echt z’n karakter tonen. Overwicht en de prachtige ‘eye’ die Borders hebben. Maar tot de dag van zijn heengaan altijd bang gebleven voor plotselinge geluiden en paraplu’s. Ik weet dus niet wat dat bijgedragen heeft aan zijn opvoeding.
Daarom heb ik wel mijn vraagtekens bij zulke corrigerende acties. Een pup laten piepen? Mij niet gezien! Dan is het vertrouwen gewoon weg. Een hond moet respect voor je hebben, zijn plaats in de roedel kennen. Maar hij/zij moet nooit bang voor je zijn.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
donderdag 6 februari 2020 om 14:29
Ja, verschilt echt per hond.Th∅rdis schreef: ↑06-02-2020 13:22Oh dit waren bij mijn pup echt veel te grote stappen. Ik moest hem eerst aan de bench wennen, want los werd het grote paniek. Dat duurde een week of 8. Dus die eerste 8 weken kon hij gewoon niet alleen zijn. Niet als ik ging douchen, niet als ik boodschappen moest doen, niet als ik even naar boven moest. Dus er was altijd iemand bij hem, want anders dikke vette niet te kalmeren paniek. Ook s nachts en dan ging hij nog mee als ik moest plassen.
Vanaf dat de bench dicht mocht, toen was hij een week of 17, kon ik even in een andere kamer zitten, even naar boven. En pas bij een maand of 5 kon ik even 10 minuten naar de supermarkt. Vanaf daar ging het hard, ik kan nu 3-3,5 uur weg. Maar wel in de bench. Is hij los en ik ga naar boven dan is het drama. Dus hij gaat eerst in de bench dan dan pas ga ik de kamer uit. De bench is veilig. Als hij los is gaat hij heel hard blaffen en alles pakken wat hij pakken kan, en op de grond gooien, of hij springt óp de eettafel en gooit alle stoelen om. Paniek dus weer.
Dus al die theorieën van ‘met een week of 8 beginnen met 1 minuut, dan 5 minuten, dan 10 minuten, daar heb ik 3 maanden over gedaan, voordat ik 10 minuten uit zicht kon.
Ik zie dat ik zeg dat pup al 20 minuten alleen kan, maar dat is stiekem niet zo (waarom zeg ik het dan? Geen idee, straks denken jullie dat ik hem verkeerd opvoed ofzo en niet leer alleen te zijn).. Ik kan wel de kliko ophalen aan de straatkant bij ophaaldag en pakketje bij de buren ophalen//, boven dingen doen zonder dat hij de paniek schiet en soms in mijn eentje naar wc (hij vind het gezellig mee te gaan, hoort bij het ras beetje). Voor de rest moet man thuis zijn als ik boodschappen wil doen of de oppas van de hond.
Ik ben wel blij dat bench training wel lukt, daar slaapt hij goed in 's nachts overdag niet echt. Ach ja.
Pup heeft weer giardia dus we zitten hier weer in de lappenmand.
donderdag 6 februari 2020 om 14:31
Oh die van mij heeft echt weleens gepiept omdat ik ofwel van hem schrok en hem van me af duwde en een keer of 2 heeft ie ook wel een ‘tik’ gehad. Maar meer omdat hij me dan écht goed zeer deed en het meer een reflex was dan iets anders. Ik denk niet dat ie daar schade van ondervindt maar het heeft ook geen pedagogische meerwaarde.
Ik ben benieuwd wat wel een goede manier van corrigeren is, want beide trainers geven wel aan dat de mijne een stijfkoppige volhouder is die níet onder de indruk is van een boze nee. En waarbij je het niet gaat redden met positief gedrag belonen en negatief gedrag negeren. Dan is ie zo de baas in huis.
Een donderpreek omdat ik écht boos ben werkt soms wel.
Ik ben benieuwd wat wel een goede manier van corrigeren is, want beide trainers geven wel aan dat de mijne een stijfkoppige volhouder is die níet onder de indruk is van een boze nee. En waarbij je het niet gaat redden met positief gedrag belonen en negatief gedrag negeren. Dan is ie zo de baas in huis.
Een donderpreek omdat ik écht boos ben werkt soms wel.
donderdag 6 februari 2020 om 14:39
Ja het blijft zoeken denk ik 
. Mijn moeder heeft ooit een keer onze vorige pup/hond in z’n oor gebeten toen ie helemaal ontspoord was 
. De handler had gezegd dat hondenmoeders dat ook doen. Het was zeer effectief, dat wel. Zowel hond en moeder waren er beduusd van. Maar om je hond nou elke keer in z’n oor te gaan bijten 
.
. Mijn moeder heeft ooit een keer onze vorige pup/hond in z’n oor gebeten toen ie helemaal ontspoord was 
. De handler had gezegd dat hondenmoeders dat ook doen. Het was zeer effectief, dat wel. Zowel hond en moeder waren er beduusd van. Maar om je hond nou elke keer in z’n oor te gaan bijten 
.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
donderdag 6 februari 2020 om 15:11
Hoelang een pup alleen kan zijn, hangt ook erg van de pup af. De hond die ik vanaf pup had kon eigenlijk direct al alleen blijven. Hij vond het niet leuk, maar hij was niet angstig. Uiteraard bouw je dan evengoed op, maar dat ging echt supersnel.
Ik heb mijn puber met verlatingsangst na een paar dagen een half uur alleen gelaten en sindsdien 2x per week. Ik moet echt naar de fysio en de hond kan dan gewoon niet mee. Vond hij ook niet leuk, maar na een keer of 3 snapte hij dat ik echt terugkwam en ging het steeds beter.
En dat geldt ook voor dingen aan- en afleren en corrigeren. Ze leren elk op hun eigen manier. Maar pijnprikkels zijn in principe gewoon nooit goed want ze ondermijnen de vertrouwensband. Het klopt dat moeders wel fysiek corrigeren, maar die weten precies hoe en wanneer dat moet, en wij niet.
@Thordis, wat bij mijn honden beter werkt dan alleen negeren, is eerst fysieke afstand creëren, de hond laten liggen, en daarna pas (even) negeren. Dus bijv hond in de keuken, zelf in de woonkamer, en de (glazen) tussendeur dicht. Of de hond op zijn kussen en jij op de bank aan de andere kant van de woonkamer. En dan uiteraard geen geklier accepteren zoals opstaan, tegen deuren springen, enz. Elke keer als de hond aanstalte maakt om overeind te komen, alleen heel rustig en beslist “Ik zei af!” zeggen en zonodig terug naar het kussen begeleiden, maar verder beslist geen andere positieve of negatieve aandacht geven en de interactie zo kort en to the point mogelijk houden.
Zodra de hond zich letterlijk bij de situatie neerlegt (dus het lijfje verslapt en de kop gaat op de grond omdat de hond het opgeeft), is het gelukt. Ik laat de hond daarna nog een half minuutje liggen om echt tot rust te komen (zodat ze niet weer terugschieten in de bui) en dan mag hij weer bij me komen.
De eerste paar keer dat je dit oefent, kun je er zo een half uur voor uittrekken. En het is heel belangrijk om dan niet op te geven, want dan gaat de hond met je aan de haal. Maar als de hond eenmaal door krijgt hoe dit werkt, duurt het steeds korter. Mijn hond gaat nu al liggen als ik vraag of hij soms even naar zijn kussen moet.
Ik heb mijn puber met verlatingsangst na een paar dagen een half uur alleen gelaten en sindsdien 2x per week. Ik moet echt naar de fysio en de hond kan dan gewoon niet mee. Vond hij ook niet leuk, maar na een keer of 3 snapte hij dat ik echt terugkwam en ging het steeds beter.
En dat geldt ook voor dingen aan- en afleren en corrigeren. Ze leren elk op hun eigen manier. Maar pijnprikkels zijn in principe gewoon nooit goed want ze ondermijnen de vertrouwensband. Het klopt dat moeders wel fysiek corrigeren, maar die weten precies hoe en wanneer dat moet, en wij niet.
@Thordis, wat bij mijn honden beter werkt dan alleen negeren, is eerst fysieke afstand creëren, de hond laten liggen, en daarna pas (even) negeren. Dus bijv hond in de keuken, zelf in de woonkamer, en de (glazen) tussendeur dicht. Of de hond op zijn kussen en jij op de bank aan de andere kant van de woonkamer. En dan uiteraard geen geklier accepteren zoals opstaan, tegen deuren springen, enz. Elke keer als de hond aanstalte maakt om overeind te komen, alleen heel rustig en beslist “Ik zei af!” zeggen en zonodig terug naar het kussen begeleiden, maar verder beslist geen andere positieve of negatieve aandacht geven en de interactie zo kort en to the point mogelijk houden.
Zodra de hond zich letterlijk bij de situatie neerlegt (dus het lijfje verslapt en de kop gaat op de grond omdat de hond het opgeeft), is het gelukt. Ik laat de hond daarna nog een half minuutje liggen om echt tot rust te komen (zodat ze niet weer terugschieten in de bui) en dan mag hij weer bij me komen.
De eerste paar keer dat je dit oefent, kun je er zo een half uur voor uittrekken. En het is heel belangrijk om dan niet op te geven, want dan gaat de hond met je aan de haal. Maar als de hond eenmaal door krijgt hoe dit werkt, duurt het steeds korter. Mijn hond gaat nu al liggen als ik vraag of hij soms even naar zijn kussen moet.
donderdag 6 februari 2020 om 15:17
Ik wou net zeggen, ik denk dat ik een uur bezig ben dan 
Nu bij écht geklier gaat hij de bench in. Niet boos en als straf, maar gewoon ff afkoelen. Maar dat is an sich natuurlijk niet iets waar hij iets van leert.
Ik ga er eens een uurtje voor uittrekken de volgende keer
Hem in de keuken laten met de (ook glazen)deur dicht en zelf in de woonkamer zijn waar hij me kan zien is geen goed idee. Hij beukt denk ik door de deur heen.
Sowieso is zijn ergste verlatingsangst nu wel over, maar hij is voor de overige gezinsleden bijvoorbeeld bíjna onhandelbaar als ik naar boven verdwijn en hij is los. Hij springt op tafel, springt tegen de kinderen op, hapt, trekt spullen van het aanrecht, dat werk. Dat ging heel lang goed, maar de laatste week ofzo is het weer bal. Vooral in de ochtend als iedereen onderweg is naar werk of school is dat niet te doen. Wil ik even gaan douchen, zet hij de boel op stelten
Nu bij écht geklier gaat hij de bench in. Niet boos en als straf, maar gewoon ff afkoelen. Maar dat is an sich natuurlijk niet iets waar hij iets van leert.
Ik ga er eens een uurtje voor uittrekken de volgende keer
Hem in de keuken laten met de (ook glazen)deur dicht en zelf in de woonkamer zijn waar hij me kan zien is geen goed idee. Hij beukt denk ik door de deur heen.
Sowieso is zijn ergste verlatingsangst nu wel over, maar hij is voor de overige gezinsleden bijvoorbeeld bíjna onhandelbaar als ik naar boven verdwijn en hij is los. Hij springt op tafel, springt tegen de kinderen op, hapt, trekt spullen van het aanrecht, dat werk. Dat ging heel lang goed, maar de laatste week ofzo is het weer bal. Vooral in de ochtend als iedereen onderweg is naar werk of school is dat niet te doen. Wil ik even gaan douchen, zet hij de boel op stelten
donderdag 6 februari 2020 om 15:39
@Thordis
Deze oefening kan ook met de bench, maar dan met het deurtje open. Je wil hem hiermee leren dat “uit zichzelf rustig worden” goed is (ipv rustig worden omdat het niet anders kan).
Voor happen werkt bij mijn huidige hond vervangen het beste. Happen is vaak een teken van onrust, stress of angst, en dat moeten ze dan echt kwijt. Wij hebben hier 24/7 een groot kauwbot beschikbaar, en zodra er tijdens een drukke bui gehapt wordt, is het “Waar is je botje? Botjes zijn om in te bijten!” en laat ik hem zijn bot zoeken (of duw hem zelf onder zijn neus). Inmiddels zoekt hij vaak zelf zijn botje al op voordat hij gaat klieren.
(Overigens mag de mijne in een rustige bui wel happen, want zo leer ik hem wat hard en zacht bijten is. Maar dat kan alleen als er voldoende rust is om te onderzoeken en te willen leren).
Deze oefening kan ook met de bench, maar dan met het deurtje open. Je wil hem hiermee leren dat “uit zichzelf rustig worden” goed is (ipv rustig worden omdat het niet anders kan).
Voor happen werkt bij mijn huidige hond vervangen het beste. Happen is vaak een teken van onrust, stress of angst, en dat moeten ze dan echt kwijt. Wij hebben hier 24/7 een groot kauwbot beschikbaar, en zodra er tijdens een drukke bui gehapt wordt, is het “Waar is je botje? Botjes zijn om in te bijten!” en laat ik hem zijn bot zoeken (of duw hem zelf onder zijn neus). Inmiddels zoekt hij vaak zelf zijn botje al op voordat hij gaat klieren.
(Overigens mag de mijne in een rustige bui wel happen, want zo leer ik hem wat hard en zacht bijten is. Maar dat kan alleen als er voldoende rust is om te onderzoeken en te willen leren).
donderdag 6 februari 2020 om 15:42
Oh, en over dat klieren terwijl jij doucht; hij reageert op de onrust in huis (iedereen druk en onderweg naar buiten) en zijn rots in de branding (jij) gaat er dan ook nog van tussen. Als dat kan, douche dan voorlopig op een rustiger moment (bijv voordat de rest in beweging komt, of als iedereen de deur al uit is).
donderdag 6 februari 2020 om 15:49
Hij mag idd best even op me knagen soms hoor, ik ben daar niet zo heel streng in. Het mag alleen geen pijn doen en idd bij stress en dan dus happen geef ik hem z’n beer. En er liggen hier altijd wel kauwspullen.
Ik probeer er nu ook gewoon bij te blijven hoor, of als het echt niet anders kan moet hij nog even 10 min in de bench voor we gaan wandelen. Ik twijfel dan alleen nogal snel of hij wel goed genoeg opgevoed wordt, want hij zou dat toch allemaal niet moeten doen, springen, de koters gebruiken als kauwmateriaal. Dus ik ben dan soms bang dat ik me teveel aanpas naar zijn nukken Ipv hem te leren normaal te doen.
Ik probeer er nu ook gewoon bij te blijven hoor, of als het echt niet anders kan moet hij nog even 10 min in de bench voor we gaan wandelen. Ik twijfel dan alleen nogal snel of hij wel goed genoeg opgevoed wordt, want hij zou dat toch allemaal niet moeten doen, springen, de koters gebruiken als kauwmateriaal. Dus ik ben dan soms bang dat ik me teveel aanpas naar zijn nukken Ipv hem te leren normaal te doen.
donderdag 6 februari 2020 om 16:13
Th∅rdis schreef: ↑06-02-2020 15:49Ik twijfel dan alleen nogal snel of hij wel goed genoeg opgevoed wordt, want hij zou dat toch allemaal niet moeten doen, springen, de koters gebruiken als kauwmateriaal. Dus ik ben dan soms bang dat ik me teveel aanpas naar zijn nukken Ipv hem te leren normaal te doen.
Het is een puber, en ik schat zo in dat jouw ras nog wel tot een jaar of 1,5 doorpubert. Ik zou me meer zorgen maken als hij niet meer zou happen en springen en geen andere rottigheid meer zou uithalen.
donderdag 6 februari 2020 om 16:33
How dogs learn is echt een goed boek over opvoeding en training stijlen. Het is allemaal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.Th∅rdis schreef: ↑06-02-2020 14:31
Ik ben benieuwd wat wel een goede manier van corrigeren is, want beide trainers geven wel aan dat de mijne een stijfkoppige volhouder is die níet onder de indruk is van een boze nee. En waarbij je het niet gaat redden met positief gedrag belonen en negatief gedrag negeren. Dan is ie zo de baas in huis.
Een donderpreek omdat ik écht boos ben werkt soms wel.
...
donderdag 6 februari 2020 om 18:26
Dan gaat die van mij van 0-100 in 2 seconden en dan vreet ie me op ben ik bang
Er zit geen kwaad in maar hij is wel heel snel áán en het is een kunst om dat in goede banen te leiden. Ook met trekspelletjes. Ik moet hem vooral niet over de zeik laten gaan en we zijn alletwee fanatiek dus dan is het opeens geen leuk spelletje meer maar willen we winnen
donderdag 6 februari 2020 om 18:26
Dank je. Ga ik eens opzoekenQuaintrelle schreef: ↑06-02-2020 16:33How dogs learn is echt een goed boek over opvoeding en training stijlen. Het is allemaal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.
donderdag 6 februari 2020 om 18:30
Klopt, het komende jaar ben ik nog wel zoet, sommige mensen zeggen zelfs tot 2/2,5.Nummer*Zoveel schreef: ↑06-02-2020 16:13Het is een puber, en ik schat zo in dat jouw ras nog wel tot een jaar of 1,5 doorpubert. Ik zou me meer zorgen maken als hij niet meer zou happen en springen en geen andere rottigheid meer zou uithalen.
Er zit ook gewoon een dingetje bij mij hoor. Ik heb niet zo’n beste familiegeschiedenis met honden. Er werden (niet door mijn ouders, wel door anderen dichtbij) veel honden aangeschaft en na een paar maanden weer weggedaan want ‘vals’ of ‘luistert niet’ en dat lag altijd aan de hond. Dus ik heb altijd meegekregen dat je een hond desnoods met geweld je wil oplegt en dan zou hij binnen een half jaar opgevoed moeten zijn. Zo niet dan is er iets mis met de hond. Zindelijk maken is een mep en met de neus door de plas, opvoeden is een tik en uitlaten gebeurde eigenlijk niet. De achtertuin en de bijkeuken.
Zo wordt er dus ook naar mijn ongeleid projectiel gekeken
En ik ben veel te soft en veel te makkelijk en ik moet doorpakken, dat werk. Maar dat werkt niet en past niet bij mij en ik ben er van overtuigd dat dat hét recept voor een valse herder is. Maar die onzekerheid speelt wel altijd mee
donderdag 6 februari 2020 om 18:45
Jouw visie klopt, dus blijf bij je gevoel. En als je het even niet weet, vraag dan om advies, en blijf wederom bij je gevoel als je kiest wat je wel of niet gaat proberen. Het is jouw hond en jij kent hem het beste.
En een goed luisterende puber die begon als overenthousiaste stuiterbal, dat is geen fijne gehoorzame hond maar een gebroken hond. Dat moet je echt niet willen, en het is niet van onze tijd om nog zo met honden om te gaan.
donderdag 6 februari 2020 om 18:54
Niet elke spelletje is voor elke hond (of baasTh∅rdis schreef: ↑06-02-2020 18:26Er zit geen kwaad in maar hij is wel heel snel áán en het is een kunst om dat in goede banen te leiden. Ook met trekspelletjes. Ik moet hem vooral niet over de zeik laten gaan en we zijn alletwee fanatiek dus dan is het opeens geen leuk spelletje meer maar willen we winnen
) even geschikt. Ik had een hond waar ik op een gegeven moment alles mee kon doen, behalve rennen. Als ik ging rennen, dan ging hij helemaal door het lint met springen en happen. Dat vond hij echt TE leuk. Touwtrekken ging hij hem veel beter, maar alleen als we het op de gladde vloer deden. Dan hield hij vast en sleurde ik hem de kamer door. Feest!
En huidige hond is juist wel weer van het rennen. Vooral als ik net doe alsof ik wegloop, dan racet hij full speed achter me aan. We kunnen in de tuin zo een half uur rondjes rennen samen.
donderdag 6 februari 2020 om 19:12
Bedankt voor de tips. Ik ga inderdaad eens kijken naar een ander soort riem. Misschien zo’n harnas tuigje met extra opties. Ik ben niet van de harde aanpak, wel van de consequente. Omdraaien heeft geen nut. Hij is een schat van een dier maar soms denk ik niet al te slim . Lijkt erop dat hij dan gewoon denkt ‘oké korte wandel ronde’.
Ik probeer ook hem af te leiden. Soms helpt het als ik zeg doei (naam hond) ik loop vast verder. Maar vaak zet hij zich zo schrap. Wel merk ik dat hij bv bij de standaard oversteek punten al uit zichzelf gaat zitten, dus positief vooruitgang is er.
Zoals ik hem heb leren kennen is hij erg gevoelig. Boos op hem zijn maakt hem heel teneergeslagen. Hij wil graag goed doen. Ik ga morgen toch maar aan de slag met het snoepje beloningssysteem bij het wandelen.
. Lijkt erop dat hij dan gewoon denkt ‘oké korte wandel ronde’. Ik probeer ook hem af te leiden. Soms helpt het als ik zeg doei (naam hond) ik loop vast verder. Maar vaak zet hij zich zo schrap. Wel merk ik dat hij bv bij de standaard oversteek punten al uit zichzelf gaat zitten, dus positief vooruitgang is er.
Zoals ik hem heb leren kennen is hij erg gevoelig. Boos op hem zijn maakt hem heel teneergeslagen. Hij wil graag goed doen. Ik ga morgen toch maar aan de slag met het snoepje beloningssysteem bij het wandelen.
donderdag 6 februari 2020 om 19:17
Laat je niet van de wijs brengen @Th∅rdis.
Er is niet één handleiding hoe je een hond op moet voeden.
Wat voor de ene hond werkt, werkt bij de andere juist averechts.
Mijn drie honden zijn totaal verschillend van karakter en hebben alledrie een andere aanpak nodig.
Net als jouw hond gaan mijn borders binnen 2 tellen van 0 tot 100.
Border 1 kan ik gewoon een zit geven en rustig toespreken dat het klaar is, border 2 moet ik resoluut naar haar plaats sturen en een stevige blijf geven.
Zou ik de methode van border 2 op border 1 toepassen heb ik een hond die helemaal in de stress schiet en al kruipend door het huis zou gaan.
En hond nummer 3 is helemaal een portret, die is geboren met spaanse pepers in haar oren
De werkwijze van jouw familie past mij ook totaal niet.
Naar mijn mening krijg je of een valse hond of een hond die luistert uit angst.
Ik gebruik dus ook geen pijnprikkel of dwangmethode omdat ik wil samenwerken met mijn hond niet domineren.
Positief trainen is vaak een wat langere weg maar ik heb liever dat mijn honden met plezier met mij trainen dan onder dwang.
Overigens wil dat niet zeggen dat als mijn honden b.v proberen mijn bankstel op te eten dat ik ze vriendelijk vraag of ze daar alsjeblieft mee op willen houden....dan brul ik ook een keer door de kamer.
En als ze in gevecht raken trek ik er een echt wel bij kop en kont weg.
Ze weten hier heel goed wat de grenzen zijn en wanneer ik er klaar mee ben, al zou de stoom uit mijn oren me dan ook kunnen verraden
Nummer 1 en 2 leveren geen problemen, nummer 3 is zoals een echte puber haar grenzen aan het ontdekken en als het even kan aan het verleggen.
Mijn doel is haar aan het eind van het jaar redelijk in het gareel te hebben
Er is niet één handleiding hoe je een hond op moet voeden.
Wat voor de ene hond werkt, werkt bij de andere juist averechts.
Mijn drie honden zijn totaal verschillend van karakter en hebben alledrie een andere aanpak nodig.
Net als jouw hond gaan mijn borders binnen 2 tellen van 0 tot 100.
Border 1 kan ik gewoon een zit geven en rustig toespreken dat het klaar is, border 2 moet ik resoluut naar haar plaats sturen en een stevige blijf geven.
Zou ik de methode van border 2 op border 1 toepassen heb ik een hond die helemaal in de stress schiet en al kruipend door het huis zou gaan.
En hond nummer 3 is helemaal een portret, die is geboren met spaanse pepers in haar oren
De werkwijze van jouw familie past mij ook totaal niet.
Naar mijn mening krijg je of een valse hond of een hond die luistert uit angst.
Ik gebruik dus ook geen pijnprikkel of dwangmethode omdat ik wil samenwerken met mijn hond niet domineren.
Positief trainen is vaak een wat langere weg maar ik heb liever dat mijn honden met plezier met mij trainen dan onder dwang.
Overigens wil dat niet zeggen dat als mijn honden b.v proberen mijn bankstel op te eten dat ik ze vriendelijk vraag of ze daar alsjeblieft mee op willen houden....dan brul ik ook een keer door de kamer.
En als ze in gevecht raken trek ik er een echt wel bij kop en kont weg.
Ze weten hier heel goed wat de grenzen zijn en wanneer ik er klaar mee ben, al zou de stoom uit mijn oren me dan ook kunnen verraden
Nummer 1 en 2 leveren geen problemen, nummer 3 is zoals een echte puber haar grenzen aan het ontdekken en als het even kan aan het verleggen.
Mijn doel is haar aan het eind van het jaar redelijk in het gareel te hebben
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
donderdag 6 februari 2020 om 19:21
Mijn hond heeft trouwens nog een dure irritante tik (al zullen velen hem aanmoedigen). Ik rook. En als hij op een onbewaakt moment mijn pakje sigaretten ziet liggen, kom ik beneden en heeft hij het pakje compleet doormidden gebeten. Dit klusje klaart hij in enkele seconden om vervolgens weer op de bank te gaan liggen en net te doen of zijn neus bloed. Mooie is dat hij dat alleen doet bij het merk dat ik rook. Andere merk pakjes raakt hij niet aan. Jaja ik weet het hij wil dat ik stop
donderdag 6 februari 2020 om 19:25
Hij heeft gewoon een voorkeur voor jouw merkMia1981 schreef: ↑06-02-2020 19:21Mijn hond heeft trouwens nog een dure irritante tik (al zullen velen hem aanmoedigen). Ik rook. En als hij op een onbewaakt moment mijn pakje sigaretten ziet liggen, kom ik beneden en heeft hij het pakje compleet doormidden gebeten. Dit klusje klaart hij in enkele seconden om vervolgens weer op de bank te gaan liggen en net te doen of zijn neus bloed. Mooie is dat hij dat alleen doet bij het merk dat ik rook. Andere merk pakjes raakt hij niet aan. Jaja ik weet het hij wil dat ik stop
Mijn man rookt shag en nakomertje ligt regelmatig op een pakje vloeitjes te sabbelen
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
donderdag 6 februari 2020 om 20:08
Net even een oefening met hond gedaan
Gaf haar een beloning en zei, die is eigenlijk voor de cursus
Liep ze gelijk naar de deur en ging staan piepen, zo van: gaan we dan..
Helaas voor haar vanavond niet
Heb haar maar een snuffelmat gegeven en nu ze klaar is, ligt ze op de bank te snurken
Gaf haar een beloning en zei, die is eigenlijk voor de cursus
Liep ze gelijk naar de deur en ging staan piepen, zo van: gaan we dan..
Helaas voor haar vanavond niet
Heb haar maar een snuffelmat gegeven en nu ze klaar is, ligt ze op de bank te snurken
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
donderdag 6 februari 2020 om 23:15
Even hard zitten nadenken hoe dat ook alweer ging met de puppies (net zoals met kinderen, als je midden in die afschuwelijke huilbabyperiode zit denk je dat er geen einde aan komt maar na twee jaar is die periode een groot zwart gat).
Misschien heeft iemand er iets aan, T voor terriërmix pup, DH voor de Herderpups, B voor Berner Sennen pup.
Trekken aan de lijn, ineens opspringen en weg willen sprinten aan de lijn:
T: optillen, voorpoten van de grond (all else failed), ‘nee’ en pas neer als het gemaai met poten stopte. Herhalen zolang en vaak als nodig. Soms kwamen we niet verder dan twee straten. Het hysterische gesnuffel heb ik opgegeven na drie jaar. Ik lok hem nu als het mij te gortig wordt met ‘koekje?’ Of ‘kijk, baasje thuis!’ Hij is gelukkig niet slim dus dit werkt na 14 jaar nog steeds.
B: “piep”...”piep...is dat een...balletje?”, B was de makkelijkste pup. Doen alsof je een schattige andere hond zag werkte ook heel goed bij langdurig snuffelen. “Wat ben jij een brave jongen, ja jij wil een aai hè?” *woosh, Berner activated and stand-by aan de voet*
DH 1: blijven staan en ‘nee!’. Het eerste jaar heb ik veel stilgestaan. Ging blaffen als het stilstaan te lang duurde, dan ‘volg’, pup liep netjes tot de volgende ruk aan de riem *repeat*. Dit was de meest slimme hond die ik ooit heb gekend. Happen (in mensen) heeft ze niet veel meer gedaan na het wisselen.
DH 2&3 (duo van moeder): DH 2 was makkelijk, wist waar de beloningen zaten in de jas en vooral gericht op eten, speeltje of takje werkte ook goed. DH 3 is selectief doof. Dat was echt een harde noot om te kraken. Bij DH 3 was de methode: bij trekken, happen of compleet doordraaien (rabbit hop met hap bewegingen) op de grond gaan zitten. Echt op de grond gaan zitten en negeren. Totdat hij rustig naast je ging zitten (DH 2 intussen wel laten spelen met zijn speeltje). Stilstaan werkte niet. Zitten was ook lastig (want hij ging in eerste instantie gewoon door dus je moest je best doen om niet als een vlieger aan het andere einde van de riem te eindigen). Mijn moeder heeft serieus zeven maanden lang het duo gereden naar een uitlaatgebied om niet compleet voor gek te zitten in het dorp. Happen was bij DH2 een ‘nee!’ voldoende. DH 3 had de slenderman benadering nodig. Hapje nemen? Dan als een etalagepop stilstaan, armen langs je lijf en demonstratief de andere kant opkijken.
Misschien heeft iemand er iets aan, T voor terriërmix pup, DH voor de Herderpups, B voor Berner Sennen pup.
Trekken aan de lijn, ineens opspringen en weg willen sprinten aan de lijn:
T: optillen, voorpoten van de grond (all else failed), ‘nee’ en pas neer als het gemaai met poten stopte. Herhalen zolang en vaak als nodig. Soms kwamen we niet verder dan twee straten. Het hysterische gesnuffel heb ik opgegeven na drie jaar. Ik lok hem nu als het mij te gortig wordt met ‘koekje?’ Of ‘kijk, baasje thuis!’ Hij is gelukkig niet slim dus dit werkt na 14 jaar nog steeds.
B: “piep”...”piep...is dat een...balletje?”, B was de makkelijkste pup. Doen alsof je een schattige andere hond zag werkte ook heel goed bij langdurig snuffelen. “Wat ben jij een brave jongen, ja jij wil een aai hè?” *woosh, Berner activated and stand-by aan de voet*
DH 1: blijven staan en ‘nee!’. Het eerste jaar heb ik veel stilgestaan. Ging blaffen als het stilstaan te lang duurde, dan ‘volg’, pup liep netjes tot de volgende ruk aan de riem *repeat*. Dit was de meest slimme hond die ik ooit heb gekend. Happen (in mensen) heeft ze niet veel meer gedaan na het wisselen.
DH 2&3 (duo van moeder): DH 2 was makkelijk, wist waar de beloningen zaten in de jas en vooral gericht op eten, speeltje of takje werkte ook goed. DH 3 is selectief doof. Dat was echt een harde noot om te kraken. Bij DH 3 was de methode: bij trekken, happen of compleet doordraaien (rabbit hop met hap bewegingen) op de grond gaan zitten. Echt op de grond gaan zitten en negeren. Totdat hij rustig naast je ging zitten (DH 2 intussen wel laten spelen met zijn speeltje). Stilstaan werkte niet. Zitten was ook lastig (want hij ging in eerste instantie gewoon door dus je moest je best doen om niet als een vlieger aan het andere einde van de riem te eindigen). Mijn moeder heeft serieus zeven maanden lang het duo gereden naar een uitlaatgebied om niet compleet voor gek te zitten in het dorp. Happen was bij DH2 een ‘nee!’ voldoende. DH 3 had de slenderman benadering nodig. Hapje nemen? Dan als een etalagepop stilstaan, armen langs je lijf en demonstratief de andere kant opkijken.
