Thuis
alle pijlers
Viva’s hondenveldje
vrijdag 10 januari 2020 om 09:52
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
vrijdag 7 februari 2020 om 07:48
Klopt hoor! Wij zijn niet meer anders gewend dus voor ons voelt het standaardmienbillekesjeuken schreef: ↑07-02-2020 07:15Die cursussen zijn ook helemaal niet 'one size fits all'.
Mijn eigen hond, malamute dus en oertype en als buitenlandse herplaatser uit een killshelter van en flinke rugzak voorzien, zou je met de reguliere cursussen compleet verklooien. Alleen al omdat dit zelfstandige type hond totaal niet is gemaakt om te pleasen. Ik merk dat ook bv groomers en uitlaatservices absoluut geen idee hebben hoe met zo'n oertype om te gaan.
Een Border zoals die van jullie heeft ook totaal andere behoeftes dan de gemiddelde gezelschapshond.
. Ik ken geen ‘gezelschapshonden’ dus weet ook niet perse wat er anders werkt. Onze border is wat mij betreft ook een gezelschapshond. Hij heeft mij al menig keer kunnen troosten.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 7 februari 2020 om 08:39
Ik heb het hele topic niet doorgelezen, maar dit klinkt als onze jongste hond. (Kruising amerikaanse bulldog)Th∅rdis schreef: ↑06-02-2020 18:26Dan gaat die van mij van 0-100 in 2 seconden en dan vreet ie me op ben ik bang
Er zit geen kwaad in maar hij is wel heel snel áán en het is een kunst om dat in goede banen te leiden. Ook met trekspelletjes. Ik moet hem vooral niet over de zeik laten gaan en we zijn alletwee fanatiek dus dan is het opeens geen leuk spelletje meer maar willen we winnen
Daarmee hebben we de laatste week ongeveer ook wat issues...
Maar die is ook het ene moment totaal relaxed, en zodra iemand dan heel vrolijk tegen hem doet: BAM! Stuitermodus.
vrijdag 7 februari 2020 om 09:01
Ik had al een nieuw topic geopend, maar ik dacht: ik gooi hem hier ook in de groep, aangezien hier toch meer hondenmensen zitten...
Mijn man is gisteravond laat gebeten door een hond. Hij was buiten op het terrein met onze twee honden (laatste rondje voor de nacht). Buiten onze eigen omheinig dus. Ze kwamen wat andere honden tegen, waaronder de vader van onze bulldog. Dat is nooit een probleem geweest, ze lopen gewoon allemaal los en kunnen eigenlijk goed met elkaar overweg. Of ze negeren elkaar. Tot gisteravond. De vader van onze hond is -volgens man, ik was er niet bij- eerst doorgelopen na een korte begroeting, en kwam toen ineens met een vaart terug, waarna hij onze bull greep. Die gewoon aan een boompje stond te snuffelen.
Omdat het toen van kwaad tot erger ging, heeft man de aanvallende hond uiteindelijk eraf gekregen, onze hond ter plekke 'af' laten gaan en de andere hond achter een hek weten op te sluiten. Daarbij werd hij in zijn onderarm gebeten, op 2 plekken.
Hij kwam vloekend en bloedend thuis, en ook de hond had aardig wat gaten. We hebben direct gebeld naar de spoedeisende hulp, want het was duidelijk dat er gehecht moest worden.
Oppas geregeld voor de slapende kinderen, en die ook de spoedlijn van de dierenarts laten bellen, plus de eigenaar van de andere hond, en wij op pad naar het ziekenhuis.
Daar werd de boel schoongemaakt en gehecht en mochten we weer naar huis.
En eenmaal thuis bedacht mijn man ineens: had ik geen tetanusinjectie moeten krijgen? Dat is toch standaard bij een beet?
Teruggebeld naar de spoed, situatie uitgelegd, maar volgens de verpleegkundige die we aan de lijn hadden, was dat niet nodig. De biel was mooi schoon en ze hadden het extra schoongemaakt, dus een tetanusprik was niet nodig.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe vreemder ik het vind.
Man zit nu bij de dierenarts met onze hond, maar wil daarna voor de zekerheid toch eens navraag doen bij de huisarts.
Iemand hier een idee hoe dat zit? Hij had toch gewoon een tetanusprik moeten krijgen? Of ben ik nou gek?
Mijn man is gisteravond laat gebeten door een hond. Hij was buiten op het terrein met onze twee honden (laatste rondje voor de nacht). Buiten onze eigen omheinig dus. Ze kwamen wat andere honden tegen, waaronder de vader van onze bulldog. Dat is nooit een probleem geweest, ze lopen gewoon allemaal los en kunnen eigenlijk goed met elkaar overweg. Of ze negeren elkaar. Tot gisteravond. De vader van onze hond is -volgens man, ik was er niet bij- eerst doorgelopen na een korte begroeting, en kwam toen ineens met een vaart terug, waarna hij onze bull greep. Die gewoon aan een boompje stond te snuffelen.
Omdat het toen van kwaad tot erger ging, heeft man de aanvallende hond uiteindelijk eraf gekregen, onze hond ter plekke 'af' laten gaan en de andere hond achter een hek weten op te sluiten. Daarbij werd hij in zijn onderarm gebeten, op 2 plekken.
Hij kwam vloekend en bloedend thuis, en ook de hond had aardig wat gaten. We hebben direct gebeld naar de spoedeisende hulp, want het was duidelijk dat er gehecht moest worden.
Oppas geregeld voor de slapende kinderen, en die ook de spoedlijn van de dierenarts laten bellen, plus de eigenaar van de andere hond, en wij op pad naar het ziekenhuis.
Daar werd de boel schoongemaakt en gehecht en mochten we weer naar huis.
En eenmaal thuis bedacht mijn man ineens: had ik geen tetanusinjectie moeten krijgen? Dat is toch standaard bij een beet?
Teruggebeld naar de spoed, situatie uitgelegd, maar volgens de verpleegkundige die we aan de lijn hadden, was dat niet nodig. De biel was mooi schoon en ze hadden het extra schoongemaakt, dus een tetanusprik was niet nodig.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe vreemder ik het vind.
Man zit nu bij de dierenarts met onze hond, maar wil daarna voor de zekerheid toch eens navraag doen bij de huisarts.
Iemand hier een idee hoe dat zit? Hij had toch gewoon een tetanusprik moeten krijgen? Of ben ik nou gek?
vrijdag 7 februari 2020 om 09:18
Wat een nare situatie Kyndra! Wat zullen jullie geschrokken zijn. Ik wens zowel jouw man als de hond veel beterschap.
Voor wat betreft de tetanusprik; tetanus ontstaat door vuil in de wond. Als een wond flink bloedt, dan spoelt de wond zich schoon en blijft er als het goed is geen vuil achter. Ik vermoed dat dit het geval was en de verpleegkundige daarom meent dat de prik overbodig was. Maar als je er niet gerust op bent, dan kun je altijd vandaag de huisarts nog even vragen.
Voor wat betreft de tetanusprik; tetanus ontstaat door vuil in de wond. Als een wond flink bloedt, dan spoelt de wond zich schoon en blijft er als het goed is geen vuil achter. Ik vermoed dat dit het geval was en de verpleegkundige daarom meent dat de prik overbodig was. Maar als je er niet gerust op bent, dan kun je altijd vandaag de huisarts nog even vragen.
vrijdag 7 februari 2020 om 09:45
Hond is inmiddels terug, hoefde niet gehecht, maar alles is schoongemaakt en hij heeft preventief een kuurtje en wondzalf. Hij had alleen 'gaten' en geen scheurwonden gelukkig. Maar wel het advies gekregen om de gaatjes in de gaten te houden, zodat er geen infectie bijkomt.
Hij vindt zichzelf nu superzielig, de ziel.
Man is naar de huisarts, want heeft op zn 11e een prik gehad, maar dat is al 35 jaar geleden... Huisarts vond dat dit ook een bizarre gang van zaken is geweest, dus man mocht tussendoor op t spreekuur komen.
Nu kunnen we straks kijken wat er met de andere hond gaat gebeuren... Die is van familie namelijk. Wonen hier op hetzelfde terrein en er zijn 3 honden die standaard loslopen op het terrein (beveiliging zeg maar). De aanvallende hond was 1 van de 3.
Persoonlijk lijkt het mij niet prettig dat die hond blijft loslopen nu. Helemaal omdat ik niet continu op mijn hoede wil zijn als ik met 1 van onze honden ons eigen terrein verlaat voor een wandeling ofzo... Maar neef schuift het af op 'hormonen' omdat onze reu volop pubert. Maar onze sukkel deed niks...
Ik voel een familieruzietje aankomen...
Hij vindt zichzelf nu superzielig, de ziel.
Man is naar de huisarts, want heeft op zn 11e een prik gehad, maar dat is al 35 jaar geleden... Huisarts vond dat dit ook een bizarre gang van zaken is geweest, dus man mocht tussendoor op t spreekuur komen.
Nu kunnen we straks kijken wat er met de andere hond gaat gebeuren... Die is van familie namelijk. Wonen hier op hetzelfde terrein en er zijn 3 honden die standaard loslopen op het terrein (beveiliging zeg maar). De aanvallende hond was 1 van de 3.
Persoonlijk lijkt het mij niet prettig dat die hond blijft loslopen nu. Helemaal omdat ik niet continu op mijn hoede wil zijn als ik met 1 van onze honden ons eigen terrein verlaat voor een wandeling ofzo... Maar neef schuift het af op 'hormonen' omdat onze reu volop pubert. Maar onze sukkel deed niks...
Ik voel een familieruzietje aankomen...
vrijdag 7 februari 2020 om 11:58
Nee, ik vind het niet echt leuk meer zo. Even de rangorde bepalen (wat neef denkt dat het was) is imo niet tot bloedens toe gaten maken. En deze keer heeft man ze uitelkaar gehaald. Maar dat zie ik mezelf echt nog niet doen. Bivenduen was dit nu die ene hond. Er lopen er dus nog 2. Stel dat die ineens een soort roedel-idee gaan volgen en de volgende keer met zn drieen erop duiken?
Of zou dat te vergezocht zijn?
Ik vertrouw die ene hond dus niet meer nu...
Of zou dat te vergezocht zijn?
Ik vertrouw die ene hond dus niet meer nu...
vrijdag 7 februari 2020 om 12:03
vrijdag 7 februari 2020 om 12:21
De loslopers zijn 2 teven en een intacte reu. Ik heb zelf nu een beetje het idee dat de reu het terrein als ZIJN terrein ziet en dat hij daarom nu onze puberende druif als concurrentie ziet.
Aangezien zijn baas niks van me wil aannemen (want hij kent zijn hond het beste
), heeft mijn man nu maar voorgesteld dat we met een soort avondklok gaan werken.
Bijvoorbeeld dat om 23.00 de waakhonden los gaan, tot 7.00 ofzo. Dan kan iedereen zorgen dat de eigen honden in die tijd niet buiten de eigen omheining komen. Overdag zijn de wakers dan bij mijn neef, binnen zijn eigen omheining.
We zullen zien hoe dat wordt opgepakt...
Aangezien zijn baas niks van me wil aannemen (want hij kent zijn hond het beste
), heeft mijn man nu maar voorgesteld dat we met een soort avondklok gaan werken.Bijvoorbeeld dat om 23.00 de waakhonden los gaan, tot 7.00 ofzo. Dan kan iedereen zorgen dat de eigen honden in die tijd niet buiten de eigen omheining komen. Overdag zijn de wakers dan bij mijn neef, binnen zijn eigen omheining.
We zullen zien hoe dat wordt opgepakt...
vrijdag 7 februari 2020 om 14:12
Vreselijk eng verhaal.
Waren deze honden allemaal van het Bulldog/stafford- achtige ras?
Ik ben echt een hondenliefhebber maar enorm voorzichtig met grote honden die van oorsprong zijn gefokt als waak/verdediging/vechthond.
Die horen naar mijn idee gewoon niet los te lopen of direct aangelijnd te worden wanneer er een ander mens/dier komt dat door hen als 'bedreigend' gezien kan worden.
Waren deze honden allemaal van het Bulldog/stafford- achtige ras?
Ik ben echt een hondenliefhebber maar enorm voorzichtig met grote honden die van oorsprong zijn gefokt als waak/verdediging/vechthond.
Die horen naar mijn idee gewoon niet los te lopen of direct aangelijnd te worden wanneer er een ander mens/dier komt dat door hen als 'bedreigend' gezien kan worden.
vrijdag 7 februari 2020 om 14:33
De Am Staff staat erom bekend dat deze op volwassen leeftijd agressie naar met name het soortgenoten van het eigen geslacht kan ontwikkelen. Het kan dus goed zijn dat de hond prima met de pup kon, maar de aanwezigheid van een reu niet meer op prijs stelt nu deze pup een echte reu aan het worden is.
En dat kan zich nu dus ook bij jouw eigen hond gaan ontwikkelen, gezien zijn genen en dan nu deze negatieve ervaring daar nog eens bovenop. Wees daar dus ook bij jouw eigen hond heel alert op in de toekomst.
nummer*zoveel wijzigde dit bericht op 07-02-2020 14:35
15.37% gewijzigd
vrijdag 7 februari 2020 om 14:33
@Kyndra: als het alleen ‘gaten’ betrof in de eigen hond dan zou je ergens nog iets kunnen voorstellen bij ‘pikorde bepalen’. De soorten die jij opnoemt hebben ook een flinterdunne vacht en huid. Onze heleboel terriër heeft eens drie hechtingen nodig gehad na het spelen met een van de herders van mijn moeder. Dat was echt samen spelen met een speeltje, waarbij die kleine van ons op een onverwacht moment omdraaide van rug naar buik en daarbij zelf zijn flank openhaalde aan een snijtand. Dat was nog niet eens een ‘speels’ nephappen, die herder stond gewoon met zijn bek open, tong uit de mond te kwispelen en te wachten op de volgende piep van die rubberen soepkip waar onze obese bes overheen lag te rollen.
Maar dat die hond tot twee keer toe jouw man, een voor hem bekend persoon en ‘passend op terrein’, bijt en ook echt doorbijt... ik zou er ook niet gerust op zijn. Die avondklok lijkt mij dan ook een goed idee.
Maar dat die hond tot twee keer toe jouw man, een voor hem bekend persoon en ‘passend op terrein’, bijt en ook echt doorbijt... ik zou er ook niet gerust op zijn. Die avondklok lijkt mij dan ook een goed idee.
vrijdag 7 februari 2020 om 14:40
lemoos2 schreef: ↑07-02-2020 14:33@Kyndra: als het alleen ‘gaten’ betrof in de eigen hond dan zou je ergens nog iets kunnen voorstellen bij ‘pikorde bepalen’. De soorten die jij opnoemt hebben ook een flinterdunne vacht en huid. Onze heleboel terriër heeft eens drie hechtingen nodig gehad na het spelen met een van de herders van mijn moeder. Dat was echt samen spelen met een speeltje, waarbij die kleine van ons op een onverwacht moment omdraaide van rug naar buik en daarbij zelf zijn flank openhaalde aan een snijtand. Dat was nog niet eens een ‘speels’ nephappen, die herder stond gewoon met zijn bek open, tong uit de mond te kwispelen en te wachten op de volgende piep van die rubberen soepkip waar onze obese bes overheen lag te rollen.
Maar dat die hond tot twee keer toe jouw man, een voor hem bekend persoon en ‘passend op terrein’, bijt en ook echt doorbijt... ik zou er ook niet gerust op zijn. Die avondklok lijkt mij dan ook een goed idee.
Eens met jouw post. Maar met de kanttekening dat de man van Kyndra er tussenin sprong terwijl het gaande was. Dat levert in zo’n situatie gegarandeerd een beet op, en dat hoeft van de bijtende hond niet gericht op de man van TO te zijn geweest. (Overigens had ik er ook tussen gesprongen hoor, daar niet van).
Maar of het nu een ferme correctie of een echte aanval was, maakt op zich niet uit voor de oplossing. Deze twee honden kunnen gewoon niet meer bij elkaar. Ik denk dat de avondklok ook een prima plan is.
vrijdag 7 februari 2020 om 14:52
Heb er niet zoveel ervaring mee maar de weinige ervaring die ik heb met hondengevechten opbreken: nooit ertussen springen, de hond die de meeste schade kan aanrichten bij de lurven grijpen en niet loslaten. Mijn vader heeft twee Rottweilers uit het asiel gehaald die bijna niet te plaatsen waren (niet gesocialiseerd, hadden de eerste zes jaar van hun leven alleen een autosloperij en een verrotte caravan gezien, naast een of andere knakker met afhangende broek en zichtbare buttcrack die 1 keer per dag wat voer in bakken door het hekwerk schoof). Zelfs die twee hebben nooit gehapt naar mensen die voor hen duidelijk bij het terrein hoorden. Maar goed, die interesseerden zich totaal niet voor de overige dieren op het terrein, alleen als de huishonden in hun nachtverblijf durfden te komen en aan hun etensbakken kwamen. Dan was het ‘woef!’. Die namen die halftamme herders niet serieus, de JR zagen ze aan voor een bovenmaats konijn (die mocht overigens wel aan hun etensbak komen, net als de kippen).Nummer*Zoveel schreef: ↑07-02-2020 14:40Eens met jouw post. Maar met de kanttekening dat de man van Kyndra er tussenin sprong terwijl het gaande was. Dat levert in zo’n situatie gegarandeerd een beet op, en dat hoeft van de bijtende hond niet gericht op de man van TO te zijn geweest. (Overigens had ik er ook tussen gesprongen hoor, daar niet van).
Maar of het nu een ferme correctie of een echte aanval was, maakt op zich niet uit voor de oplossing. Deze twee honden kunnen gewoon niet meer bij elkaar. Ik denk dat de avondklok ook een prima plan is.
vrijdag 7 februari 2020 om 14:54
Wat een ellende @Kyndra.
Ik vind het ook een vreemd verhaal van de tetanus injectie, ik weet niet beter dat er na een honden/katten beet altijd een tetanus spuit moet volgen als deze langer dan 10 jaar geleden is.
Wat betreft de honden heeft @nummerzoveel wel een punt, staffordachtige zijn op enkele uitzonderingen na hond intolerant.
De meeste hebben dat omslagpunt na het eerste jaar en dat heeft niets te maken met de opvoeding (al zal dit wel een punt van discussie blijven) het is een raskenmerk.
Dat de hond je man heeft gebeten is ongelukkig maar naar mijn mening ook niet gericht op je man, in het heetst van de strijd gebeuren die dingen.
Het kan ook omgerichte agressie geweest zijn, de hond zit dan zo hoog in zijn opwinding/frustratie en reageert dat af op datgene wat de situatie verstoord in dit geval de arm van jouw man.
De avondklok is geen slecht idee, als familie het daar niet mee eens is misschien een muilkorf opperen als ze gezamenlijk op het erf komen?
Daarmee moet je wel waakzaam blijven dat jouw reu niet ineens de patser uit gaat hangen.
Sterkte met de situatie en beterschap voor man en hond.
Ik vind het ook een vreemd verhaal van de tetanus injectie, ik weet niet beter dat er na een honden/katten beet altijd een tetanus spuit moet volgen als deze langer dan 10 jaar geleden is.
Wat betreft de honden heeft @nummerzoveel wel een punt, staffordachtige zijn op enkele uitzonderingen na hond intolerant.
De meeste hebben dat omslagpunt na het eerste jaar en dat heeft niets te maken met de opvoeding (al zal dit wel een punt van discussie blijven) het is een raskenmerk.
Dat de hond je man heeft gebeten is ongelukkig maar naar mijn mening ook niet gericht op je man, in het heetst van de strijd gebeuren die dingen.
Het kan ook omgerichte agressie geweest zijn, de hond zit dan zo hoog in zijn opwinding/frustratie en reageert dat af op datgene wat de situatie verstoord in dit geval de arm van jouw man.
De avondklok is geen slecht idee, als familie het daar niet mee eens is misschien een muilkorf opperen als ze gezamenlijk op het erf komen?
Daarmee moet je wel waakzaam blijven dat jouw reu niet ineens de patser uit gaat hangen.
Sterkte met de situatie en beterschap voor man en hond.
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
vrijdag 7 februari 2020 om 15:00
Dit klopt absoluut in theorie maar in de praktijk duik ik er ook gewoon tussen.
Dat heeft mij ook al wel wat tandafdrukken opgeleverd.
Ik ben erg van het afleiden/ombuigen enz...maar als er een gevecht gaande is schroom ik niet om een hond bij kop en kont er van af te trekken/schoppen/slaan al mijn positieve gedachtes gaan spontaan overboord
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
vrijdag 7 februari 2020 om 15:05
vrijdag 7 februari 2020 om 15:13
Waar zitten de lurven precies?
Maar je hebt natuurlijk gelijk. Als ik in zo’n situatie beland, dan denk ik niet meer na over mijn eigen veiligheid. Ik heb helaas wel eens een oppashond van een andere hond moeten trekken, en die scheurde die hond echt hen een weer. En ik greep hem bij zijn kop en nekvel.
Het ging goed, maar het baasje van de aangevallen hond riep zelfs “pas op jezelf!”.Als er nog geen contact is, werkt er tussenin staan trouwens wel heel goed. Verschillende keren gehad dat er een hond dreigend op ons afkwam, en dan spring ik er letterlijk tussen en stuur zo’n hond heel resoluut (op luide donderende toon terwijl ik mezelf groot maak) weer weg. De ervaring leert dat ze dan zo verbaasd zijn dat ze inderdaad maar weer afdruipen.
vrijdag 7 februari 2020 om 15:14
Als je ze slaat of schopt bijten/scheuren ze de ander nog harder. Ik spring er heel sneaky bovenop, grijp de halsband achter hun oren (of gebruik mijn eigen riem of broekriem) met twee handen vast, draai mijn vuisten naar binnen en til ze op zo hoog als ik kan. Desnoods totdat ze flauwvallen maar los laten ze allemaal.Tover-Feetje schreef: ↑07-02-2020 15:00Dit klopt absoluut in theorie maar in de praktijk duik ik er ook gewoon tussen.
Dat heeft mij ook al wel wat tandafdrukken opgeleverd.
Ik ben erg van het afleiden/ombuigen enz...maar als er een gevecht gaande is schroom ik niet om een hond bij kop en kont er van af te trekken/schoppen/slaan al mijn positieve gedachtes gaan spontaan overboord
Heb alleen een keer een uur met zo’n vreemde hond gestaan. Die ging niet out maar ik kon ‘m ook niet loslaten want dan had hij mij een arm of twee van het lijf gescheurd. De ‘baas’ was ‘m gepeerd, de baas van de aangevallen hond zat naast zijn hond en had mijn hond ook bij zijn harnasje vast. En die man maar roepen naar voorbijgangers “Hallo, hallo, kunt u voor ons de politie bellen?”. Die keken naar mij met dat enorme kalf en maakten dat ze weg kwamen
. Uiteindelijk stopte er een bestelbusje en de bestuurder heeft toen geholpen die hond vast te maken aan een boom met een sleepkabel (bij gebrek aan ‘echte’ riem). Dat was een Rhodesian Ridgebackachtige. De enige hond waar ik nooit of te nimmer op zou duiken (tenzij hij mijn kind, hond of man probeert te pakken): de Kangal uit de buurt. Ik was nooit een goede amazone en dat zou rodeorijden worden. Gelukkig is die Kangal ook helemaal niet geïnteresseerd in gedoe en drama.
vrijdag 7 februari 2020 om 15:15
Geen zorgen. Als we griep hebben, dan ruiken we anders, dus dat pikt de hond op. Daar hoeft niets engers aan de hand te zijn. Beterschap!miekemv schreef: ↑07-02-2020 15:05Ik ben momenteel thuis met griepklachten en mijn hond blijft maar aan mij snuffelen. Gaat boven mij hangen en snuffelt aan mijn adem. Krijg een beetje de kriebels omdat je met regelmaat leest dat snuffelende honden ernstige ziekten opsporen. Hopelijk ruikt ze de griep
