Thuis
alle pijlers
Viva’s hondenveldje
vrijdag 10 januari 2020 om 09:52
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
zondag 12 januari 2020 om 21:07
Noem mij maar een tuttebel, maar er zijn echt heel wat honden waar ik met een boog omheen loop.
Ik ben sowieso sinds een fietstocht op een Grieks eiland wat meer op mijn hoede, terwijl ik honden echt goed kan lezen. Dat kon ik met die Griekse ontsnapte valse kettinghond ook, en dat was niet zo positief
Bij ons in de buurt woont sinds kort een hond die, ik kan het niet anders omschrijven, nog het meeste weg heeft van Tommie uit Sesamstraat. Iemand enig idee wat voor ras dat zou kunnen zijn? Ik vind het een fantastisch beest, wel enorm speels.
Ik vind een Berger Picard overigens ook echt schitterend.
Ik ben sowieso sinds een fietstocht op een Grieks eiland wat meer op mijn hoede, terwijl ik honden echt goed kan lezen. Dat kon ik met die Griekse ontsnapte valse kettinghond ook, en dat was niet zo positief
Bij ons in de buurt woont sinds kort een hond die, ik kan het niet anders omschrijven, nog het meeste weg heeft van Tommie uit Sesamstraat. Iemand enig idee wat voor ras dat zou kunnen zijn? Ik vind het een fantastisch beest, wel enorm speels.
Ik vind een Berger Picard overigens ook echt schitterend.
zondag 12 januari 2020 om 21:14
Niet uit de mand te branden. Ik moet zoon meeslepen om de viervoeter tot actie aan te zetten. En dan doet hond snel zijn ding en gaat dan pontificaal zitten, snuit richting huis. En een beetje side-eyen. Totdat zoon een balletje tevoorschijn tovert. Dat is gewoon sterker dan hemzelf. Balletje.
zondag 12 januari 2020 om 21:16
Schapendoes?Betty_Slocombe schreef: ↑12-01-2020 21:07Bij ons in de buurt woont sinds kort een hond die, ik kan het niet anders omschrijven, nog het meeste weg heeft van Tommie uit Sesamstraat. Iemand enig idee wat voor ras dat zou kunnen zijn? Ik vind het een fantastisch beest, wel enorm speels.
zondag 12 januari 2020 om 21:28
Friese stabijen zijn echt scheiterds. Alles is enghen70 schreef: ↑12-01-2020 21:01Leuk al die hondenverhalen. Wij hebben een nu 19 week oude pup. Een Friese stabij met een klein vleugje Wetterhoun. Best veel werk, ze is niet zo goed gesocialiseerd, maar stapje voor stapje en heul veul liefde en geduld komen we er wel. Binnen gaat het steeds beter, een heerlijke pup, buiten is alles nog eng. Komt wel. Al menig blauwe plek en wondjes door de puppy tanden.
Vandaag trouwens ook storm in de kop door de storm buiten
Mijn ouders hebben 2 volbloed Friese Stabijen. Mijne zijn 75+% Wetterhoun met een vleugje Stabij. Af en toe steekt het Stabij karakter de kop op. Echt draken zijn het dan.
Heeft jouw pup de echte Stabij houding al onder de knie? Plat op de rug liggen met achterpoten flink gespreid. Mijn wetters zijn iets minder lenig maar proberen het elke keer weer, met wisselend resultaat
Wens je heel veel sterkte met de Stabij pubertijd over een tijdje. Dan vergeten ze alles wat je ze geleerd hebt en komen de bananen in de oren en luisteren ze ineens niet meer
anoniem_327839 wijzigde dit bericht op 12-01-2020 21:33
8.54% gewijzigd
zondag 12 januari 2020 om 21:33
Ik wandel altijd langs een prachtige Kangal (woont op een groot erf en heeft daar een hele burcht gegraven). Ik vind het een prachtig beest en hij lijkt vriendelijk, maar ik aai hem niet.
Ik ben sowieso meer van de honden met een zachtaardig karakter, die vriendjes met iedereen zijn, dus veel honden(rassen) vallen al af.
Schiet mij nog eens een geweldig verhaal te binnen van lang geleden. Wij liepen in de winter met onze hond op het strand en het hele strand was vol met honden, die werden uitgelaten en achter balletjes aan renden. Ballen werden ook aan willekeurige baasjes aangeboden, die ze dan weg gooiden. Ik stond dus voor allerlei vreemde honden balletjes weg te gooien. Tussen al die honden liep ook een kolossale mastiffachtige: hij zag er zeer indrukwekkend en eng uit en niemand durfde natuurlijk die tennisbal uit zijn zeer indrukwekkende bek te pakken.
Ik vond hem er ook eng uitzien, maar het was zo zielig: hij liep enthousiast met zijn balletje op elke strandganger af en bleef maar proberen. Uiteindelijk heb ik toch maar een tijd met hem gespeeld en beest helemaal blij. Arme beest kon er natuurlijk ook niets aan doen dat hij eruit zag als Cerberus.
Ik ben sowieso meer van de honden met een zachtaardig karakter, die vriendjes met iedereen zijn, dus veel honden(rassen) vallen al af.
Schiet mij nog eens een geweldig verhaal te binnen van lang geleden. Wij liepen in de winter met onze hond op het strand en het hele strand was vol met honden, die werden uitgelaten en achter balletjes aan renden. Ballen werden ook aan willekeurige baasjes aangeboden, die ze dan weg gooiden. Ik stond dus voor allerlei vreemde honden balletjes weg te gooien. Tussen al die honden liep ook een kolossale mastiffachtige: hij zag er zeer indrukwekkend en eng uit en niemand durfde natuurlijk die tennisbal uit zijn zeer indrukwekkende bek te pakken.
Ik vond hem er ook eng uitzien, maar het was zo zielig: hij liep enthousiast met zijn balletje op elke strandganger af en bleef maar proberen. Uiteindelijk heb ik toch maar een tijd met hem gespeeld en beest helemaal blij. Arme beest kon er natuurlijk ook niets aan doen dat hij eruit zag als Cerberus.
zondag 12 januari 2020 om 21:36
Misschien een Lagotto romagnolo?Betty_Slocombe schreef: ↑12-01-2020 21:07Bij ons in de buurt woont sinds kort een hond die, ik kan het niet anders omschrijven, nog het meeste weg heeft van Tommie uit Sesamstraat. Iemand enig idee wat voor ras dat zou kunnen zijn? Ik vind het een fantastisch beest, wel enorm speels.
zondag 12 januari 2020 om 21:36
Betty_Slocombe schreef: ↑12-01-2020 21:19Hij is groter (schofthooge 50+) en bruin. Misschien is het ook wel een asbak.
Zoiets?
zondag 12 januari 2020 om 21:57
PhiIae schreef: ↑12-01-2020 21:28Friese stabijen zijn echt scheiterds. Alles is eng
Mijn ouders hebben 2 volbloed Friese Stabijen. Mijne zijn 75+% Wetterhoun met een vleugje Stabij. Af en toe steekt het Stabij karakter de kop op. Echt draken zijn het dan.
Heeft jouw pup de echte Stabij houding al onder de knie? Plat op de rug liggen met achterpoten flink gespreid. Mijn wetters zijn iets minder lenig maar proberen het elke keer weer, met wisselend resultaat
Wens je heel veel sterkte met de Stabij pubertijd over een tijdje. Dan vergeten ze alles wat je ze geleerd hebt en komen de bananen in de oren en luisteren ze ineens niet meer
Echte bange scheiterds en dan is ze nog eens slecht gesocialiseerd, dus alles, alles is eng
Ik hou mijn hart vast voor de puberteit, worden we al door menigeen voor gewaarschuwd, maar daarna......
Ach, nu al met dat koppie om van te smelten. Maar soms, soms(regelmatig) roep ik, waren we alvast maar een jaar verder
De Stabij houding kent ze al vanaf de eerste dag dat ze hier is, op de kussens, wijdbeens, lekker ongegeneerd met een heerlijk uitzicht
Heerlijk
zondag 12 januari 2020 om 22:00
Huh, wat staat het hierboven raar in gequote....PhiIae schreef: ↑12-01-2020 21:28Friese stabijen zijn echt scheiterds. Alles is eng
Mijn ouders hebben 2 volbloed Friese Stabijen. Mijne zijn 75+% Wetterhoun met een vleugje Stabij. Af en toe steekt het Stabij karakter de kop op. Echt draken zijn het dan.
Heeft jouw pup de echte Stabij houding al onder de knie? Plat op de rug liggen met achterpoten flink gespreid. Mijn wetters zijn iets minder lenig maar proberen het elke keer weer, met wisselend resultaat
Wens je heel veel sterkte met de Stabij pubertijd over een tijdje. Dan vergeten ze alles wat je ze geleerd hebt en komen de bananen in de oren en luisteren ze ineens niet meer
Bananen heeft ze nu soms al in haar oren
hen70 wijzigde dit bericht op 12-01-2020 22:21
3.79% gewijzigd
zondag 12 januari 2020 om 22:02
Nou, daar lijkt hij echt enorm op! Wel een gekke hond voor in de Oost-Groningse provincie, maar het is echt een fantastisch beest om te zien.
zondag 12 januari 2020 om 22:06
Dit is een labradoodle. Die heb je in allerlei kleurtjes en volgens mij zo’n beetje de populairste hond op dit moment. Wel minder exotisch dan die ItaliaanBetty_Slocombe schreef: ↑12-01-2020 22:04Ja, iets in die richting, of zo'n Italiaanse hond als NummerZoveel zegt. Ik vraag het ze gewoon even de volgende keer
zondag 12 januari 2020 om 22:08
Hij ziet er wel wat ruiger uit dan een Labradoodle, maar het kan maar zo. Wel een beetje een teleurstelling dan, had ik eindelijk een interessant beest gezien, is het een modehond.
zondag 12 januari 2020 om 22:10
Bij jullie is ie vast nog heel hipBetty_Slocombe schreef: ↑12-01-2020 22:08Hij ziet er wel wat ruiger uit dan een Labradoodle, maar het kan maar zo. Wel een beetje een teleurstelling dan, had ik eindelijk een interessant beest gezien, is het een modehond.
Maar ik zou het vragen
zondag 12 januari 2020 om 22:18
Leuk topic inderdaad!
Ik heb op dit moment maar één hond, maar hij telt wel voor tien. Bijna wekelijks roept er wel iemand uit: "Oh wat schattig, een puppy!" Nou nee, meneer is inmiddels 4,5. Het is een Pointer, die zie je niet zo vaak en al helemaal niet zo'n gitzwarte variant als ik heb. Hij heeft inderdaad wel wat weg van een Deense dog-pup.
Voordat ik pointers had (de oudste is inmiddels overleden), had ik altijd labradors en man, man, man wat zijn dat lekkere rustige honden! Ik werkte er veel mee en dat deden ze vol enthousiasme, maar in huis waren ze echt een stuk rustiger dan deze hond. Mijn broer vraagt zich altijd af wat ze toch in die brokken stoppen, en waarom wij dat niet eten, zó veel energie uit zo'n beetje eten.
Hij kan alleen stilstaan (vooral als hij meerkoeten spot) en rennen, gewoon lopen lukt hem niet. Aan de riem in de stad is dat dus echt heel vervelend, daarom ga ik 1 à 2 keer per dag met hem naar een "bos" waar hij los kan rennen. Als ik de riem af doe, lijkt het wel of ik een kogel afschiet. Ik heb hem nog nooit moe gezien, of ik nu een half uur of vier uur met hem loop, zwemmen, rennen naast de fiets, echt niets put hem uit.
Ik heb de laatste maanden, door vrij ernstige longproblemen, minder kans/energie om met hem te lopen, dus nu probeer ik hem in huis bezig te houden met denkspelletjes. Bijvoorbeeld koekjes verstoppen in een omgekeerd kopje in een pan met deksel met een omgekeerde doos erop. Dat soort dingen vindt hij geweldig! En ik eigenlijk ook, ik knutsel soms hele bouwwerken in elkaar.
Wat vakanties betreft: met de labradors gingen we gewoon kamperen in een tent, dat was geen enkel probleem. Met deze hond zijn we 2 jaar geleden met een VW-busje naar Frankrijk geweest, ook dat ging prima. Hij is vorig jaar een paar dagen meegeweest naar een hotel, maar dat vond ik geen succes. Dat is natuurlijk ook niks voor een hond. Een nachtje is geen probleem, maar volgens mij doe je ze er geen plezier mee.
Ik heb op dit moment maar één hond, maar hij telt wel voor tien. Bijna wekelijks roept er wel iemand uit: "Oh wat schattig, een puppy!" Nou nee, meneer is inmiddels 4,5. Het is een Pointer, die zie je niet zo vaak en al helemaal niet zo'n gitzwarte variant als ik heb. Hij heeft inderdaad wel wat weg van een Deense dog-pup.
Voordat ik pointers had (de oudste is inmiddels overleden), had ik altijd labradors en man, man, man wat zijn dat lekkere rustige honden! Ik werkte er veel mee en dat deden ze vol enthousiasme, maar in huis waren ze echt een stuk rustiger dan deze hond. Mijn broer vraagt zich altijd af wat ze toch in die brokken stoppen, en waarom wij dat niet eten, zó veel energie uit zo'n beetje eten
.Hij kan alleen stilstaan (vooral als hij meerkoeten spot) en rennen, gewoon lopen lukt hem niet. Aan de riem in de stad is dat dus echt heel vervelend, daarom ga ik 1 à 2 keer per dag met hem naar een "bos" waar hij los kan rennen. Als ik de riem af doe, lijkt het wel of ik een kogel afschiet. Ik heb hem nog nooit moe gezien, of ik nu een half uur of vier uur met hem loop, zwemmen, rennen naast de fiets, echt niets put hem uit.
Ik heb de laatste maanden, door vrij ernstige longproblemen, minder kans/energie om met hem te lopen, dus nu probeer ik hem in huis bezig te houden met denkspelletjes. Bijvoorbeeld koekjes verstoppen in een omgekeerd kopje in een pan met deksel met een omgekeerde doos erop. Dat soort dingen vindt hij geweldig! En ik eigenlijk ook, ik knutsel soms hele bouwwerken in elkaar.
Wat vakanties betreft: met de labradors gingen we gewoon kamperen in een tent, dat was geen enkel probleem. Met deze hond zijn we 2 jaar geleden met een VW-busje naar Frankrijk geweest, ook dat ging prima. Hij is vorig jaar een paar dagen meegeweest naar een hotel, maar dat vond ik geen succes. Dat is natuurlijk ook niks voor een hond. Een nachtje is geen probleem, maar volgens mij doe je ze er geen plezier mee.
maandag 13 januari 2020 om 06:39
Spaanse waterhond of Portugese waterhond misschien? Die lijken daar ook heel erg op.Betty_Slocombe schreef: ↑12-01-2020 22:02Nou, daar lijkt hij echt enorm op! Wel een gekke hond voor in de Oost-Groningse provincie, maar het is echt een fantastisch beest om te zien.
maandag 13 januari 2020 om 09:14
Leuk, al die verhalen.
Zelf hebben we op dit moment twee honden. Een griekse schone van bijna 12 en een Friese Stabij van 3 1/2.
Allebei herplaatsers.
De griekse dame is via een stichting bij ons gekomen toen ze ongeveer 5 maanden was. Het bleek een hondje te zijn met angstagressie en ik heb dankzij haar echt heel veel geleerd over hondengedrag.
Ze had ook pech, want ze is panisch voor kinderen en ze ziet er echt heel schattig uit waardoor ouders hun kinderen regelmatig op haar afstuurden.
Ik ben in de loop van de tijd heel goed geworden in mezelf tactisch tussen hond en kind in manoeuvreren voordat ze liet voelen dat ze tanden had. Want hoewel ze nooit gebeten heeft (ja, mij, maar dat was mijn eigen schuld) hapte ze beslist.
Inmiddels negeert ze kinderen totaal, maar daar is wel heel veel tijd in gaan zitten.
Onze Stabij heeft pech gehad bij haar eerste baasje en is met bijna een jaar oud teruggekomen naar de fokster en daarna uiteindelijk bij ons.
Ze is heel angstig en heeft door wat haar is overkomen een enorme angst ontwikkeld voor wandelen waar bebouwing is. Het heeft twee maanden geduurd voor ze onze tuin veilig vond, en met haar wandelen bij ons in het dorp kan nog steeds niet echt.
Mijn honden gaan dus eens per dag uitgebreid naar het bos en leven verder in onze eigen (grote) tuin qua buitentijd.
Stabijmeisje is bij ons veranderd in een blije hond (we noemen haar vaak grappend een Stablij). We oefenen nog verder met in het dorp wandelen, maar ik kan ook leven met het idee dat dat nooit echt gaat werken. Ze zijn gelukkig zo en dat vind ik het belangrijkste.
Zelf hebben we op dit moment twee honden. Een griekse schone van bijna 12 en een Friese Stabij van 3 1/2.
Allebei herplaatsers.
De griekse dame is via een stichting bij ons gekomen toen ze ongeveer 5 maanden was. Het bleek een hondje te zijn met angstagressie en ik heb dankzij haar echt heel veel geleerd over hondengedrag.
Ze had ook pech, want ze is panisch voor kinderen en ze ziet er echt heel schattig uit waardoor ouders hun kinderen regelmatig op haar afstuurden.
Ik ben in de loop van de tijd heel goed geworden in mezelf tactisch tussen hond en kind in manoeuvreren voordat ze liet voelen dat ze tanden had. Want hoewel ze nooit gebeten heeft (ja, mij, maar dat was mijn eigen schuld) hapte ze beslist.
Inmiddels negeert ze kinderen totaal, maar daar is wel heel veel tijd in gaan zitten.
Onze Stabij heeft pech gehad bij haar eerste baasje en is met bijna een jaar oud teruggekomen naar de fokster en daarna uiteindelijk bij ons.
Ze is heel angstig en heeft door wat haar is overkomen een enorme angst ontwikkeld voor wandelen waar bebouwing is. Het heeft twee maanden geduurd voor ze onze tuin veilig vond, en met haar wandelen bij ons in het dorp kan nog steeds niet echt.
Mijn honden gaan dus eens per dag uitgebreid naar het bos en leven verder in onze eigen (grote) tuin qua buitentijd.
Stabijmeisje is bij ons veranderd in een blije hond (we noemen haar vaak grappend een Stablij). We oefenen nog verder met in het dorp wandelen, maar ik kan ook leven met het idee dat dat nooit echt gaat werken. Ze zijn gelukkig zo en dat vind ik het belangrijkste.
maandag 13 januari 2020 om 11:41
Puber hond en gehoorzaamheidscursus is ook echt een leuke combinatie 
Hond heeft regelmatig de oren in de uit stand staan
De hele tijd naast het baasje moeten gaan zitten is ook geen drol aan in haar ogen.
Gaten maken in het gras en proberen om met de andere honden te spelen is toch veel leuker
En dan moet je thuis ook nog oefenen.
Lig en blijf vertikt ze, zodra ze haar beloning heeft gaat ze gelijk staan, kun je herhalen tot je een ons weegt maar ze blijft niet liggen (En gek genoeg in huis doet ze het wel, dan is ze los)
Zit en naast en volg wil ze bij huis nog wel doen, maar zodra we gaan wandelen dan zijn naast en volg niet meer nodig en zit gaat bij vlagen goed
Zegt de trainer je moet consequent zijn, prima, maar hoe vaak moet je dan door gaan met vragen als ze het niet doet.
Na 2x gewoon nog een keer met nadruk, maar dan doet ze het dus nog niet
Hond heeft regelmatig de oren in de uit stand staan
De hele tijd naast het baasje moeten gaan zitten is ook geen drol aan in haar ogen.
Gaten maken in het gras en proberen om met de andere honden te spelen is toch veel leuker
En dan moet je thuis ook nog oefenen.
Lig en blijf vertikt ze, zodra ze haar beloning heeft gaat ze gelijk staan, kun je herhalen tot je een ons weegt maar ze blijft niet liggen (En gek genoeg in huis doet ze het wel, dan is ze los)
Zit en naast en volg wil ze bij huis nog wel doen, maar zodra we gaan wandelen dan zijn naast en volg niet meer nodig en zit gaat bij vlagen goed
Zegt de trainer je moet consequent zijn, prima, maar hoe vaak moet je dan door gaan met vragen als ze het niet doet.
Na 2x gewoon nog een keer met nadruk, maar dan doet ze het dus nog niet
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
maandag 13 januari 2020 om 12:10
@mama-inge, om die reden heb ik nooit een gehoorzaamheidstraining gedaan met mijn honden. Ze luisteren toch alleen maar wanneer ze zelf willen, tenzij ik een bepaalde toon gebruik en ze weten dat het menens is. Dan kunnen ze ineens wel luisteren
Wel heb ik met beide honden aan jachttraining gedaan en een puppycursus met de jongste. Zij was niet goed gesocialiseerd en erg teruggetrokken toen ik jaar net ophaalde. Na de puppycursus was ze al een stuk socialer en enthousiaster en in de loop der tijd is het helemaal goed gekomen.
Wel heb ik met beide honden aan jachttraining gedaan en een puppycursus met de jongste. Zij was niet goed gesocialiseerd en erg teruggetrokken toen ik jaar net ophaalde. Na de puppycursus was ze al een stuk socialer en enthousiaster en in de loop der tijd is het helemaal goed gekomen.
maandag 13 januari 2020 om 12:30
Hahaha hondentraining. Was eigenlijk meer een uurtje slapstick. Maar hij heeft er door imitatie van andere honden wel geleerd dat het leuker is als je een balletje afgeeft en wéér laat gooien dan de bal opvreten.
Twee jaar lang na iedere succesvolle ‘zit, lig, blijf’ een beloninkje. Toen die stopten en hij een aai of ‘goed zo’ kreeg, waren er geen successen meer. Weer van die brokjes. Toen kwam meneer eerst snuffelen wat je in de aanbieding had en maakte dan de beslissing of het hem wel waard was (kaas: ja, snoepjes/brokjes: nee). Binnenshuis luistert hij eigenlijk altijd wel.
Gelukkig is hij van nature sociaal naar andere honden (en weet wanneer hij moet doen alsof er dringend gesnuffeld moet worden) en heeft hij nooit tegen mensen opgesprongen of bestormd (meer zo hard kwispelen dat hij omkiepte van enthousiasme). Ook geen angstblaffer.
We hebben na de geboorte van zoon wel zo’n personal trainer ingeschakeld omdat de hond heel erg bezitterig was over zoon naar vreemden (blaffen, grommen, janken als mensen in de wandelwagen keken). Dat was gelukkig snel opgelost (hij vond het nog steeds niet leuk maar ging dan demonstratief met zijn rug naar de mensen toe zitten mokken).
Nog steeds moet ik opletten als zoon erbij is bij het wandelen. Want als zoon een andere hond aait drukt die van ons zich er letterlijk tussen en dat pikt natuurlijk ook niet iedere hond. Tegelijkertijd beide honden aaien is dan weer geen probleem, of balletje/stok gooien voor andere honden. Als man of ik andere honden aanhalen is het geen enkel probleem.
Twee jaar lang na iedere succesvolle ‘zit, lig, blijf’ een beloninkje. Toen die stopten en hij een aai of ‘goed zo’ kreeg, waren er geen successen meer. Weer van die brokjes. Toen kwam meneer eerst snuffelen wat je in de aanbieding had en maakte dan de beslissing of het hem wel waard was (kaas: ja, snoepjes/brokjes: nee). Binnenshuis luistert hij eigenlijk altijd wel.
Gelukkig is hij van nature sociaal naar andere honden (en weet wanneer hij moet doen alsof er dringend gesnuffeld moet worden) en heeft hij nooit tegen mensen opgesprongen of bestormd (meer zo hard kwispelen dat hij omkiepte van enthousiasme). Ook geen angstblaffer.
We hebben na de geboorte van zoon wel zo’n personal trainer ingeschakeld omdat de hond heel erg bezitterig was over zoon naar vreemden (blaffen, grommen, janken als mensen in de wandelwagen keken). Dat was gelukkig snel opgelost (hij vond het nog steeds niet leuk maar ging dan demonstratief met zijn rug naar de mensen toe zitten mokken).
Nog steeds moet ik opletten als zoon erbij is bij het wandelen. Want als zoon een andere hond aait drukt die van ons zich er letterlijk tussen en dat pikt natuurlijk ook niet iedere hond. Tegelijkertijd beide honden aaien is dan weer geen probleem, of balletje/stok gooien voor andere honden. Als man of ik andere honden aanhalen is het geen enkel probleem.
maandag 13 januari 2020 om 12:39
Hier ook, eerst ruiken wat je in je hand hebt, snoepje of brokje, daar doet ze het niet echt meer voor.
Heb nu van die worsten en dan wil ze af en toe nog wel wat doen.
Maar je moet het ook niet vaker als 2x vragen want dan gaat ze in staking
Heb nu van die worsten en dan wil ze af en toe nog wel wat doen.
Maar je moet het ook niet vaker als 2x vragen want dan gaat ze in staking
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
maandag 13 januari 2020 om 13:10
Ik reageer even op jouw friese stabij, ik herken het bijna niet kunnen wandelen namelijk. Onze pup is nog maar 19(bijna 20) week oud, maar is helaas bij de fokker niet goed gesocialiseerd. Ze was vanaf de eerste dag dat ze bij ons is werkelijk bang voor alles. De tuin en bij ons in huis gaat gelukkig inmiddels ook een stuk beter en is het een heerlijke hond. Ze is wel heel snel overprikkeld, dus benchrust op zijn tijd. Buiten gaat het nog heel moeizaam, helaas wonen wij ook redelijk druk en wordt onze straat ook nog overhoop gehaald. Ik ga soms alleen even met haar op de oprit zitten om haar aan de geluiden en mensen te laten wennen. Blaft ze naar de werklui/andere mensen, stapje terug, zit ze gewoon te kijken, dan beloon ik haar. Het wandelen zelf lukt nog maar een 200m, dan is ze te overprikkeld. Vrees soms ook dat het wandelen moeilijk gaat worden, de trainster heeft nog volop vertrouwen. Gelukkig hebben wij een grote achtertuin waar ze los in kan rennen. Ik zeg ook steeds, als zij daar happy mee is, dan is het voor mij ook goed. Als ze maar gelukkig is. Natuurlijk blijven we nu oefenen, trainen, belonen, lukt het niet, dan zij het zo. Ze is natuurlijk nog wel een stuk jonger dan die van jullie, maar heeft wel degelijk achterstand. Moest ff reageren, omdat ik het bijna niet kunnen wandelen dus zo herken.Yasha schreef: ↑13-01-2020 09:14Leuk, al die verhalen.
Onze Stabij heeft pech gehad bij haar eerste baasje en is met bijna een jaar oud teruggekomen naar de fokster en daarna uiteindelijk bij ons.
Ze is heel angstig en heeft door wat haar is overkomen een enorme angst ontwikkeld voor wandelen waar bebouwing is. Het heeft twee maanden geduurd voor ze onze tuin veilig vond, en met haar wandelen bij ons in het dorp kan nog steeds niet echt.
Mijn honden gaan dus eens per dag uitgebreid naar het bos en leven verder in onze eigen (grote) tuin qua buitentijd.
Stabijmeisje is bij ons veranderd in een blije hond (we noemen haar vaak grappend een Stablij). We oefenen nog verder met in het dorp wandelen, maar ik kan ook leven met het idee dat dat nooit echt gaat werken. Ze zijn gelukkig zo en dat vind ik het belangrijkste.
