Thuis
alle pijlers
Viva’s hondenveldje
vrijdag 10 januari 2020 om 09:52
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
maandag 13 januari 2020 om 13:11
hen70 schreef: ↑13-01-2020 13:10Ik reageer even op jouw friese stabij, ik herken het bijna niet kunnen wandelen namelijk. Onze pup is nog maar 19(bijna 20) week oud, maar is helaas bij de fokker niet goed gesocialiseerd. Ze was vanaf de eerste dag dat ze bij ons is werkelijk bang voor alles en zo onzeker. De tuin en bij ons in huis gaat gelukkig inmiddels ook een stuk beter en is het een heerlijke hond. Ze is wel heel snel overprikkeld, dus benchrust op zijn tijd. Buiten gaat het nog heel moeizaam, helaas wonen wij ook redelijk druk en wordt onze straat ook nog overhoop gehaald. Ik ga soms alleen even met haar op de oprit zitten om haar aan de geluiden en mensen te laten wennen. Blaft ze naar de werklui/andere mensen, stapje terug, zit ze gewoon te kijken, dan beloon ik haar. Het wandelen zelf lukt nog maar een 200m, dan is ze te overprikkeld. Vrees soms ook dat het wandelen moeilijk gaat worden, de trainster heeft nog volop vertrouwen. Gelukkig hebben wij een grote achtertuin waar ze los in kan rennen. Ik zeg ook steeds, als zij daar happy mee is, dan is het voor mij ook goed. Als ze maar gelukkig is. Natuurlijk blijven we nu oefenen, trainen, belonen, lukt het niet, dan zij het zo. Ze is natuurlijk nog wel een stuk jonger dan die van jullie, maar heeft wel degelijk achterstand. Moest ff reageren, omdat ik het bijna niet kunnen wandelen dus zo herken.
maandag 13 januari 2020 om 13:16
Jaaaa, over honden kletsen 
Leuk, om alle verhalen te lezen!
Wij zijn in het bezit van een 9-jarige Drentsche Patrijshond. Geweldig beest; zó ontzettend lief, de allergrootste kindervriend en hij hoort er zó ontzettend bij, in het gezin.
Is onze eerste hond en ik heb werkelijk twee jaar lang me erg afgevraagd waar we aan begonnen waren. Man, wat heb ik het werk dat een pup, puberhond en jongvolwassen hond met zich meebrengt, onderschat!!
Maar na zijn tweede jaar werd het langzamerhand beter. We lieten 'm al heel vaak en ver uit, maar vanaf die tijd ben ik sowieso eenmaal per dag met m gaan fietsen. Wel opgebouwd natuurlijk. En dáár kon en kan ie echt zijn energie in kwijt.
Verder ook intelligent beest, dus ook geestelijke uitdaging nodig (speeltjes waar ik snacks in verstop ed).
Haha, maar balletje gooien enzo werkt niet; twee keer en dan legt ie m met een zucht voor m'n voeten. "Doe het zelf maar, baas. Ik ben toch niet gek". Zo ook op de normale hondentrainingen; na 3x een rondje te hebben gelopen en zit, sta, af ed te hebben gedaan, houdt ie het voor gezien, grinnik. Nog even jachttraining gedaan, maar werd te tijdrovend.
Nu bewaakt ie huis en tuin als wij werken en naar school zijn; is een taak op zich en doet ie geweldig.
Wat góed dat in Zwitserland een hondenschool / -training verplicht is. Hier in de buurt veel last van kleine, onopgevoedde hondjes. Allemaal keffen ze, blaffen ze, happen ze enzovoort. Erg irritant. Als je je grote hond niet onder appel hebt, hoor je dat meteen. Maar als kleine hondjes niet luisteren wordt er vaak om gegrinnikt. Terwijl ik dat dus bloedirritant vind! Mijn oudere lobbes heeft er al eens een spierverrekking in zijn aan overgehouden; werd ie belaagd door twee JR-pupjes die op zijn rug klommen en hapten
Hij luistert trouwens niet heel geweldig goed naar mij; wél naar mijn man. Ik ben te aardig voor 'm en niet consequent genoeg vrees ik. Daarom ook niet gekozen voor een van de prachtige hondenrassen die echt consequentie nodig hebben omdat het anders "fout" kan gaan.
Leuk, om alle verhalen te lezen!
Wij zijn in het bezit van een 9-jarige Drentsche Patrijshond. Geweldig beest; zó ontzettend lief, de allergrootste kindervriend en hij hoort er zó ontzettend bij, in het gezin.
Is onze eerste hond en ik heb werkelijk twee jaar lang me erg afgevraagd waar we aan begonnen waren. Man, wat heb ik het werk dat een pup, puberhond en jongvolwassen hond met zich meebrengt, onderschat!!
Maar na zijn tweede jaar werd het langzamerhand beter. We lieten 'm al heel vaak en ver uit, maar vanaf die tijd ben ik sowieso eenmaal per dag met m gaan fietsen. Wel opgebouwd natuurlijk. En dáár kon en kan ie echt zijn energie in kwijt.
Verder ook intelligent beest, dus ook geestelijke uitdaging nodig (speeltjes waar ik snacks in verstop ed).
Haha, maar balletje gooien enzo werkt niet; twee keer en dan legt ie m met een zucht voor m'n voeten. "Doe het zelf maar, baas. Ik ben toch niet gek". Zo ook op de normale hondentrainingen; na 3x een rondje te hebben gelopen en zit, sta, af ed te hebben gedaan, houdt ie het voor gezien, grinnik. Nog even jachttraining gedaan, maar werd te tijdrovend.
Nu bewaakt ie huis en tuin als wij werken en naar school zijn; is een taak op zich en doet ie geweldig.
Wat góed dat in Zwitserland een hondenschool / -training verplicht is. Hier in de buurt veel last van kleine, onopgevoedde hondjes. Allemaal keffen ze, blaffen ze, happen ze enzovoort. Erg irritant. Als je je grote hond niet onder appel hebt, hoor je dat meteen. Maar als kleine hondjes niet luisteren wordt er vaak om gegrinnikt. Terwijl ik dat dus bloedirritant vind! Mijn oudere lobbes heeft er al eens een spierverrekking in zijn aan overgehouden; werd ie belaagd door twee JR-pupjes die op zijn rug klommen en hapten
Hij luistert trouwens niet heel geweldig goed naar mij; wél naar mijn man. Ik ben te aardig voor 'm en niet consequent genoeg vrees ik. Daarom ook niet gekozen voor een van de prachtige hondenrassen die echt consequentie nodig hebben omdat het anders "fout" kan gaan.
maandag 13 januari 2020 om 13:17
Ter geruststelling: mijn hond is als 1,5 jarige uit een verwaarloosde situatie weggehaald. Hij was niet gesocialiseerd, kon niet aan de riem lopen en durfde niet de straat op (echt bang voor alles). In het eerste half jaar is zijn toenmalige baas bijna alleen maar in de nacht met hem de straat opgegaan. Op momenten dat er (bijna) niemand was en heeft dat langzaam opgebouwd. Hij is nu 6 en vrijwel helemaal van de angsten af. Het enige waar hij nooit helemaal overheen gekomen is, is ongemak voor andere honden. Hij kan prima met andere honden (als in: hij doet niets) en ik kan ook gerust naar een losloopgebied met hem. Maar andere honden geven hem wel stress. En hij heeft een diep gegronde angst voor sommige herders en vechthonden.hen70 schreef: ↑13-01-2020 13:10Ik reageer even op jouw friese stabij, ik herken het bijna niet kunnen wandelen namelijk. Onze pup is nog maar 19(bijna 20) week oud, maar is helaas bij de fokker niet goed gesocialiseerd. Ze was vanaf de eerste dag dat ze bij ons is werkelijk bang voor alles. De tuin en bij ons in huis gaat gelukkig inmiddels ook een stuk beter en is het een heerlijke hond. Ze is wel heel snel overprikkeld, dus benchrust op zijn tijd. Buiten gaat het nog heel moeizaam, helaas wonen wij ook redelijk druk en wordt onze straat ook nog overhoop gehaald. Ik ga soms alleen even met haar op de oprit zitten om haar aan de geluiden en mensen te laten wennen. Blaft ze naar de werklui/andere mensen, stapje terug, zit ze gewoon te kijken, dan beloon ik haar. Het wandelen zelf lukt nog maar een 200m, dan is ze te overprikkeld. Vrees soms ook dat het wandelen moeilijk gaat worden, de trainster heeft nog volop vertrouwen. Gelukkig hebben wij een grote achtertuin waar ze los in kan rennen. Ik zeg ook steeds, als zij daar happy mee is, dan is het voor mij ook goed. Als ze maar gelukkig is. Natuurlijk blijven we nu oefenen, trainen, belonen, lukt het niet, dan zij het zo. Ze is natuurlijk nog wel een stuk jonger dan die van jullie, maar heeft wel degelijk achterstand. Moest ff reageren, omdat ik het bijna niet kunnen wandelen dus zo herken.
maandag 13 januari 2020 om 13:25
Goh, en dat de Stabij's (Stablij 
) wel wat angstig kunnen zijn verrast me. Zijn toch eigenlijk van vroeger uit, nét als de Drenten, boerderijhondjes die vanalles wat moesten zijn. Dus mollenvangertje, boerderij bewaken, kindervriendje, evt. mee op jacht enz. Angstig zijn zou eigenlijk niet helemaal in hun karakter thuis moeten horen?
Nah ja, als pups een slecht begin hebben/slecht gesocialiseerd zijn, kan er natuurlijk vanalles mis gaan.... Die van ons is doodsbang voor vuurwerk. Erg apart voor een hond die onder schot zou moeten kunnen werken. Maar tja... tijdens Oud en Nieuw kreeg hij eens knalvuurwerk naast zijn oor zo ongeveer. Ik denk dat ie heel veel pijn heeft gehad. Sindsdien ligt onze stoere boy bij de eerste knal al te rillen, de zielepoot.
Water vindt ie ook niet geweldig; als klein pupje is ie eens in een koude sloot gevallen
) wel wat angstig kunnen zijn verrast me. Zijn toch eigenlijk van vroeger uit, nét als de Drenten, boerderijhondjes die vanalles wat moesten zijn. Dus mollenvangertje, boerderij bewaken, kindervriendje, evt. mee op jacht enz. Angstig zijn zou eigenlijk niet helemaal in hun karakter thuis moeten horen?Nah ja, als pups een slecht begin hebben/slecht gesocialiseerd zijn, kan er natuurlijk vanalles mis gaan.... Die van ons is doodsbang voor vuurwerk. Erg apart voor een hond die onder schot zou moeten kunnen werken. Maar tja... tijdens Oud en Nieuw kreeg hij eens knalvuurwerk naast zijn oor zo ongeveer. Ik denk dat ie heel veel pijn heeft gehad. Sindsdien ligt onze stoere boy bij de eerste knal al te rillen, de zielepoot.
Water vindt ie ook niet geweldig; als klein pupje is ie eens in een koude sloot gevallen
maandag 13 januari 2020 om 13:28
Lief van je! Ik heb zeker wel vertrouwen hoor, ze heeft alleen een achterstand. Nu alles op haar tempo, stapje voor stapje laten wennen. Maakt mij niet uit, ik heb de tijd en geduld, natuurlijk zakt de moed soms in de schoenen. Of wanneer ik een ander met een pup door het centrum zie lopen, maar onze tijd komt wel. Doet daarom wel goed dit soort ervaringen te lezen. Onze trainster, tevens hondencoach, is bij ons thuis geweest, zij zegt het ook steeds hoor, het komt goed. Alleen op haar tempo. En dat mag. Als we al zien hoe ze veranderd is in huis, van een erg bange pup, in een heerlijk knuffelkont, dan komt de rest ook wel. Ze is nog zo jong, tijd zat om te leren.Kraaienpootje schreef: ↑13-01-2020 13:17Ter geruststelling: mijn hond is als 1,5 jarige uit een verwaarloosde situatie weggehaald. Hij was niet gesocialiseerd, kon niet aan de riem lopen en durfde niet de straat op (echt bang voor alles). In het eerste half jaar is zijn toenmalige baas bijna alleen maar in de nacht met hem de straat opgegaan. Op momenten dat er (bijna) niemand was en heeft dat langzaam opgebouwd. Hij is nu 6 en vrijwel helemaal van de angsten af. Het enige waar hij nooit helemaal overheen gekomen is, is ongemak voor andere honden. Hij kan prima met andere honden (als in: hij doet niets) en ik kan ook gerust naar een losloopgebied met hem. Maar andere honden geven hem wel stress. En hij heeft een diep gegronde angst voor sommige herders en vechthonden.
maandag 13 januari 2020 om 13:32
Ha ja, die "gekte" had onze hond als pup ook. Altijd in de avond, rond dezelfde tijd. Ik heb werkelijk gedacht dat ie niet spoorde, zo maf ging ie dan doen..... Rennen, springen, blaffen, rollen....
Is vanzelf overgegaan
maandag 13 januari 2020 om 13:33
Ik hoor het nu veel meer dat ze vooral in de puppytijd angstiger zijn van aard. En van mensen die stabij's hebben hoor ik nu ook wisselende ervaringen. Blijkt toch wel wat bij dit ras te horen. Sprak vorige week nog iemand, die hun 2e stabij hebben, eerste was ook bang voor alles. Die ze nu hadden was 'normaal'. Wordt nog moeilijker als ze niet goed gesocialiseerd zijn natuurlijk, maar dat is met iedere hond.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:25Goh, en dat de Stabij's (Stablij
Nah ja, als pups een slecht begin hebben/slecht gesocialiseerd zijn, kan er natuurlijk vanalles mis gaan.... Die van ons is doodsbang voor vuurwerk. Erg apart voor een hond die onder schot zou moeten kunnen werken. Maar tja... tijdens Oud en Nieuw kreeg hij eens knalvuurwerk naast zijn oor zo ongeveer. Ik denk dat ie heel veel pijn heeft gehad. Sindsdien ligt onze stoere boy bij de eerste knal al te rillen, de zielepoot.
Water vindt ie ook niet geweldig; als klein pupje is ie eens in een koude sloot gevallen
maandag 13 januari 2020 om 13:43
@hen, gewoon volhouden en doorgaan, dan komt ze in elk geval zover als ze kan en wil komen. En laat je niet ontmoedigen door een dip over een week/maand of wat, want als ze gaan puberen ontwikkelen ze vaak (tijdelijke) extra angsten.
Mijn boef is inmiddels wel zo’n beetje uit de pubertijd, maar kan soms toch opeens weer bangig zijn. Vaak zonder directe aanleiding, dus we denken dat hij dan iets ruikt wat hij niet vertrouwt. Wat bij hem het beste werkt, is laten zien dat je zelf geen angst hebt. Dan wil hij bijvoorbeeld opeens de tuin niet meer in, maar als ik dan beslist voor hem uit de tuin in loop alsof er niks aan de hand is, dan volgt hij toch.
Mijn boef is inmiddels wel zo’n beetje uit de pubertijd, maar kan soms toch opeens weer bangig zijn. Vaak zonder directe aanleiding, dus we denken dat hij dan iets ruikt wat hij niet vertrouwt. Wat bij hem het beste werkt, is laten zien dat je zelf geen angst hebt. Dan wil hij bijvoorbeeld opeens de tuin niet meer in, maar als ik dan beslist voor hem uit de tuin in loop alsof er niks aan de hand is, dan volgt hij toch.
maandag 13 januari 2020 om 13:43
Wij hebben voor een Zwitserse witte herder gekozen omdat deze honden heel sociaal zijn en goed met kinderen samen kunnen.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
Een vriendin had 1 van dit ras waar we regelmatig op pasten en zo'n schat van een hond, dus toen zijn we ons in dit ras gaan verdiepen
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
maandag 13 januari 2020 om 13:51
Ik koos ooit voor de Bullmastiff vanwege het karakter en vanwege wat wij een hond kunnen bieden. De BM is waaks en beschermend maar toch ook heel vriendelijk en gemoedelijk, moedig, een tikje eigengereid, een clown met gekke streken, rustig in huis en blaft weinig, en heeft relatief weinig beweging en verzorging nodig.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
Inmiddels heb ik een ander ras, omdat die toevallig in een asiel belandde en ik op slag verliefd werd, maar dit ras lijkt zowel in karakter als uiterlijk sterk op de BM (en ook veel gedeelde genen). Het enige verschil is eigenlijk dat dit ras zich iets meer op 1 baas richt. Hij luistert zowel naar mijn man als naar mij (als hij zin heeft
), maar als het erop aan komt, dan ben ik zijn baas.
maandag 13 januari 2020 om 13:53
Ik heb voor Wetterhoun gekozen omdat het lompe en grappige goedzakken zijn. Ik kende de Wetterhoun doordat mijn ouders Friese Stabijen hebben en Wetterhouns worden daar toch ook vaak wel bij benoemd.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
Na mijn eerste Wetterhoun was ik opslag verliefd op het ras en 1,5 jaar later kwam de 2e. Samen zijn het twee boeven die de grappigste dingen verzinnen. Het “eigenwijze” moest ik wel aan wennen. Wetterhoun staat erom bekend dat ze eerst hun opdracht moeten voltooien voor ze wat anders doen, ongeacht hoe lang het duurt. Hier heb ik heel erg aan moeten wennen
maandag 13 januari 2020 om 13:59
Ik wilde n hond die niet te groot is en energiek en echt karakter heeft. Dat laatste heeft de Jack Russell zeker. Hij is niet snel bang, komt ook omdat ik hem vanaf pup ook met grote honden liet spelen.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
Ik had gedacht dat hij slimmer zou zijn, maar eerlijk gezegd was hij de slechtste van de puppyklas. Hij is wel uitgekookt als het om eten gaat. Gelukkig beweegt hij ook veel, hij is dus niet te dik. Ik vind honden die te zwaar zijn zielig.
Verder is hij enorm sociaal, begroet iedereen vrolijk en ik laat hem ook gerust aaien door kinderen.
Met andere honden is hij ook goed, wat dat betreft is hij heel makkelijk.
Cum non tum age
maandag 13 januari 2020 om 14:00
Zowel katten als honden hebben vaak last van wat wij hier thuis “het Chinees kwartiertje” noemen, en meestal ergens tussen avondeten en bedtijd in. Dan hebben ze extra energie van het avondeten ,maar zijn ze tegelijk moe omdat het bedtijd wordt, en dan gaan ze gek doen.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:32Ha ja, die "gekte" had onze hond als pup ook. Altijd in de avond, rond dezelfde tijd. Ik heb werkelijk gedacht dat ie niet spoorde, zo maf ging ie dan doen..... Rennen, springen, blaffen, rollen....
Is vanzelf overgegaan
Eigenlijk vergelijkbaar met mensenkinderen, die gaan ook vaak klieren en druk doen als het tijd wordt om naar bed te gaan.
Jouw hond is dus volkomen normaal.
maandag 13 januari 2020 om 14:07
De mijne heb ik via het asiel, hij werd met 4 dagen oud afgestaan en is nu 6 maanden. Dus ik heb nu niet bewust voor een ras gekozen, al wilde ik wel altijd graag een herder. Ik hou van intelligente honden waar je veel mee kunt ondernemen, die goed te trainen zijn en die baasgericht zijn. Plus dat ik ze altijd al prachtig heb gevonden. Duitse herders vond ik als kind de leukste honden die er waren. Nu heb ik er dus eindelijk 1 (nou ja een halve)purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
Het nadeel vind ik het bemoeialachtige en dat ze absoluut geen gevoel voor humor hebben
Ordnung! En ze zijn wat nerveuzig en onrustig als je het niet goed managed (en als je het wel goed managed ook 
) Als iets anders is dan ‘normaal’ kijkt hij me hoogst verontwaardigd aan, kijkt naar de abnormaliteit, weer naar mij en weer terug. Doet niks, maar is diep verontwaardigd. Man op een dak, kind dat op een muurtje loopt, ik die een raar dansje doe, dat soort dingen. Een égel in de túin! Hoe dúrft ie!
Hij vindt het maar niks, iedereen moet gewoon normaal doen. Helaas voor hem heeft hij mij als baas en hebben wij een rommelig huishouden
en daar dealt ie prima mee. Als ie het zat is duikt ie z’n bench in. En die trainbaarheid heeft een nadeel: slechte dingen leert hij ook snel en hij probeert regelmatig of de regel nog wel geldt en of er nog iets op te rekken valt. Dus even verslappen of denken ‘Ah toe maar dan’ gaat niet. Aan de andere kant heeft hij nieuwe dingen en trucjes in een middag wel onder de knie.
Dus ik ben blij met mijn herder, al is het volgens mij wel een intensief ras vergeleken bij sommige andere rassen (maar daar heb ik geen ervaring mee)
maandag 13 januari 2020 om 14:13
Wij kiezen ‘vuilnisbakkies’ omdat ze uniek zijn. Met wat voor achtergrond ook, ze kwamen allemaal wel op hun pootjes terecht en bleken honden te zijn die wel tegen een stootje kunnen, letterlijk en figuurlijk. Echte huis- tuin- en keukenhonden. Vier keer wandelen, een kleine achtertuin om in te graven en binnenshuis spelletjes met verstoppen of gewoon een uur knagen aan een nylanbone. In de avond lekker bij het gezin liggen.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
De Duitse Herders werden in het verleden gekozen vanwege hun trouw, waaksheid en goed te trainen. Maar toen viel er ook voldoende te bewaken en was er een huisweide waar ze ook in konden draven. Ik vind dat we nu te klein wonen voor een Herder, dier zou zich kapot vervelen hier. De Herders die wij thuis hadden gingen twee keer per dag op een lange wandeling en scharrelden de rest van de dag op het erf, achtertuin of huisweide. Een keer per week naar de hondenclub voor speurwerk. Die zag je overdag alleen als je ze riep. Die wilden alleen binnen zitten als het keihard regende.
maandag 13 januari 2020 om 14:23
Malinois schreef: ↑13-01-2020 14:07De mijne heb ik via het asiel, hij werd met 4 dagen oud afgestaan en is nu 6 maanden. Dus ik heb nu niet bewust voor een ras gekozen, al wilde ik wel altijd graag een herder. Ik hou van intelligente honden waar je veel mee kunt ondernemen, die goed te trainen zijn en die baasgericht zijn. Plus dat ik ze altijd al prachtig heb gevonden. Duitse herders vond ik als kind de leukste honden die er waren. Nu heb ik er dus eindelijk 1 (nou ja een halve)
Het nadeel vind ik het bemoeialachtige en dat ze absoluut geen gevoel voor humor hebben
Als iets anders is dan ‘normaal’ kijkt hij me hoogst verontwaardigd aan, kijkt naar de abnormaliteit, weer naar mij en weer terug. Doet niks, maar is diep verontwaardigd. Man op een dak, kind dat op een muurtje loopt, ik die een raar dansje doe, dat soort dingen. Een égel in de túin! Hoe dúrft ie!
Hij vindt het maar niks, iedereen moet gewoon normaal doen. Helaas voor hem heeft hij mij als baas en hebben wij een rommelig huishouden
En die trainbaarheid heeft een nadeel: slechte dingen leert hij ook snel en hij probeert regelmatig of de regel nog wel geldt en of er nog iets op te rekken valt. Dus even verslappen of denken ‘Ah toe maar dan’ gaat niet. Aan de andere kant heeft hij nieuwe dingen en trucjes in een middag wel onder de knie.
Dus ik ben blij met mijn herder, al is het volgens mij wel een intensief ras vergeleken bij sommige andere rassen (maar daar heb ik geen ervaring mee)
Ook zo’n blik van “Als jij hier niets aan gaat doen doe ik het!”. Of afwijken van rituelen. Gewoon doen wat altijd was ‘Befehl bleibt Befehl!’. Als ik altijd HIER moet zitten voor het aanlijnen dan ga ik dat nu ook doen met mijn diarreekont. Punt. Anders geen lijn.
maandag 13 januari 2020 om 14:31
Ik heb mijn hond omdat de vorige eigenaar (familielid) problemen kreeg met haar gezondheid. Dat ging niet samen met de hond. Ik had de tijd en ruimte om voor de hond te zorgen en alle partijen zagen dat wel zitten. Ik heb dus niet bewust voor dit ras gekozen. Grappige is dat het ras wel goed bij mij past, terwijl ik dat van te voren niet gedacht had.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
maandag 13 januari 2020 om 14:32
Nummer*Zoveel schreef: ↑13-01-2020 13:43@hen, gewoon volhouden en doorgaan, dan komt ze in elk geval zover als ze kan en wil komen. En laat je niet ontmoedigen door een dip over een week/maand of wat, want als ze gaan puberen ontwikkelen ze vaak (tijdelijke) extra angsten.
We houden zeker vol hoor, wil dit mormel voor geen goud meer kwijt. We hebben het gevoel dat ze nu al tegen de puberteit aanhangt. Luistert slechter, soms nog banger dan ze vaak al is. Ik hou mijn hart soms vast, en toch ook vol vertrouwen als ik terug zie wat we al bereikt hebben. Ik weet dat de puberteit nog pittiger gaat zijn(nog meer
), maar we bekijken het maar per dag. Ik denk dat je het toch moet ervaren, gaat ook steeds beter, dan zullen we de puberteit ook wel overleven. We leren iedere dag weer, vind het zelf ook erg interessant om steeds meer te leren over de (kalmerende) signalen van de honden.
maandag 13 januari 2020 om 14:34
Malinois schreef: ↑13-01-2020 14:07
Als iets anders is dan ‘normaal’ kijkt hij me hoogst verontwaardigd aan, kijkt naar de abnormaliteit, weer naar mij en weer terug. Doet niks, maar is diep verontwaardigd. Man op een dak, kind dat op een muurtje loopt, ik die een raar dansje doe, dat soort dingen. Een égel in de túin! Hoe dúrft ie!
Mijn vorige hond had dat ook zo erg. Dan liep je rustig gezellig door het bos te slenteren, en hoorde je opeens een diep en angstaanjagend gegrom naast je uit zijn tenen komen. En dan had hij bijvoorbeeld een geparkeerde auto in het bos gespot. Alarmfase 1, want die hoort daar niet!
maandag 13 januari 2020 om 14:37
Ja, ik vind dat ook zo leuk met honden, dat je altijd weer nieuwe dingen blijft leren. Over honden in het algemeen en hun psyche en gedrag, maar ook over je eigen hond naarmate die zich verder ontwikkelt
maandag 13 januari 2020 om 14:44
Nummer*Zoveel schreef: ↑13-01-2020 14:37Ja, ik vind dat ook zo leuk met honden, dat je altijd weer nieuwe dingen blijft leren. Over honden in het algemeen en hun psyche en gedrag, maar ook over je eigen hond naarmate die zich verder ontwikkelt
Prachtig he, mooi om te zien hoe snel je hond leert, en wat leren we omgekeerd weer van haar
maandag 13 januari 2020 om 14:45
We hebben gekozen voor Border Collie omdat ze altijd heerlijk enthousiast zijn, ze zijn lekker actief (en ik houd van het buitenleven, of het nu wandelen of schapendrijven is - wat we beide doen) maar ook intelligent en je moet ze ook echt hersenwerk thuis geven en voldoende ruimte te ontprikkelen/uitrusten. Ze hebben grote will-to-please waardoor ze cue's heel snel leren. Ze hebben totaal eigen karakter en de onze is heel erg op mij gericht (al is buiten alles nog wel interessant en is het een allemans vriend - wat prima is want uiteindelijk ben ik het leukst). Wat heel fijn is, hij reageert nu al erg op mijn overprikkeling-signalen en kan me eruit halen, terwijl hij nog pup is. Officieel word het geen hulphond maar we hadden wel verwacht dat hij zo zou worden (in toekomst als hij zelf mijn hulp niet meer nodig heeft) juist omdat ik enorme vertrouwensband met hem al heb.purple1973 schreef: ↑13-01-2020 13:36Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom jullie voor een bepaald ras gekozen hebben?
maandag 13 januari 2020 om 14:54
Ja echt... was aan het wandelen in het bos. Rent ie helemaal opgewonden en geïrriteerd naar een boomstronk naast het pad. Wandemaatje verbaasd, ‘wat heeft hij nou?’Nummer*Zoveel schreef: ↑13-01-2020 14:34Mijn vorige hond had dat ook zo erg. Dan liep je rustig gezellig door het bos te slenteren, en hoorde je opeens een diep en angstaanjagend gegrom naast je uit zijn tenen komen. En dan had hij bijvoorbeeld een geparkeerde auto in het bos gespot. Alarmfase 1, want die hoort daar niet!
‘ Tja, we lopen hier elke dag en gister lag die boomstronk er nog niet.’
Maar goed ook na enig aandringen wilde de boomstronk niet terug naar z’n eigen plek. Dus hij gaf het op.
