Thuis
alle pijlers
Wanneer weer een nieuw hond nemen?
maandag 15 juni 2009 om 15:29
Onlangs is onze stoere hond van 2 jaar ingeslapen vanwege ernstige HD. Het kwam voor ons echt uit de lucht vallen. Heel oneerlijk en niets meer aan te doen. Nu mis ik dat beest verschrikkelijk. Niet alleen ik maar het hele gezin natuurlijk. (gezin: drie kinderen van 4 tot 12 jaar) en ik vraag mij af wanneer het goed (psychisch) is om weer een nieuwe hond (pup) in huis te nemen. Ik zou nu wel willen, mijn vrouw weet het nog niet en hoe de kids zouden reageren weet ik ook niet. Aan de ene kant voel ik me schuldig om al over een nieuwe hond na te denken, aan de andere kant, ik mis de gezelschap van een een hond enorm.
Iemand een idee hoe hier mee om te gaan. Wanneer is de juiste tijd om een nieuwe hond te nemen etc.?
Iemand een idee hoe hier mee om te gaan. Wanneer is de juiste tijd om een nieuwe hond te nemen etc.?
maandag 15 juni 2009 om 15:49
Ik heb geen kinderen maar ik kan me voorstellen dat ook je kinderen de hond enorm missen, maar het is msch goed om er toch een maand of langer overheen te laten gaan voordat jullie een nieuwe zoeken. Zo geef je jezelf en je kinderen de tijd om te rouwen en om er aan te wennen dat het dier er niet meer is. Het is verdrietig en rot maar dat gevoel mag er best even zijn. Praat er over met de kinderen. Is het een idee om met hen samen een mooie foto van de hond uit te kiezen en die op een centrale plek op te hangen? Zo laat je de kinderen zien dat de herinneringen blijven bestaan.
Ik heb twee weken geleden mijn kat laten inslapen. Ze was 14 jaar oud en ernstig ziek. Het ging snel bergafwaarts.
Ik woon alleen, ik mis haar enorm en ben de eerste week erg verdrietig geweest. Maar ik heb besloten om pas na mijn vakantie een nieuwe kat te nemen omdat ik dat praktischer vind.
Ik heb twee weken geleden mijn kat laten inslapen. Ze was 14 jaar oud en ernstig ziek. Het ging snel bergafwaarts.
Ik woon alleen, ik mis haar enorm en ben de eerste week erg verdrietig geweest. Maar ik heb besloten om pas na mijn vakantie een nieuwe kat te nemen omdat ik dat praktischer vind.
maandag 15 juni 2009 om 15:50
Tja, dat ligt echt helemaal aan jezelf! Je hond blijft altijd je hond, en met een andere vervang je hem niet en vergeet je hem niet, toch?
Maar zo denk ik erover.
Ik zou niet zonder honden kunnen, ik zou het lopen missen en het trainen. Bij mij hoort een hond. Maar dat wil niet zeggen dat niet iedere hond zijn eigen speciale plekje heeft en had.
Maar tussen het moment dat je beslist dat je een hond wilt en het moment dat je daadwerkelijk weer een puppy in huis hebt kan nogal wat tijd zitten toch? Dus ga eerst eens bedenken welk ras je wilt. Neem contact op met de rasvereniging, benader een paar fokkers of je eens mag komen kijken naar hun honden. Voor sommige rassen zijn er wachtlijsten, bij andere rassen niet maar misschien kom je een fokker tegen waarmee het goed klikt die bijvoorbeeld over een half jaar een nestje wil fokken, dan kan je beslissen daarop te wachten.
Dan heb je alvast voorpret dat je een hondje in huis krijgt en gaat er toch nog wat tijd overheen.
Ik krijg binnenkort een pup, ben daar nu al een hele tijd mee bezig. Eerst kennis gemaakt met de moederhond, en nu iedere week (minstens!) naar de pups kijken. Dat is het wachten waard!
Maar zo denk ik erover.
Ik zou niet zonder honden kunnen, ik zou het lopen missen en het trainen. Bij mij hoort een hond. Maar dat wil niet zeggen dat niet iedere hond zijn eigen speciale plekje heeft en had.
Maar tussen het moment dat je beslist dat je een hond wilt en het moment dat je daadwerkelijk weer een puppy in huis hebt kan nogal wat tijd zitten toch? Dus ga eerst eens bedenken welk ras je wilt. Neem contact op met de rasvereniging, benader een paar fokkers of je eens mag komen kijken naar hun honden. Voor sommige rassen zijn er wachtlijsten, bij andere rassen niet maar misschien kom je een fokker tegen waarmee het goed klikt die bijvoorbeeld over een half jaar een nestje wil fokken, dan kan je beslissen daarop te wachten.
Dan heb je alvast voorpret dat je een hondje in huis krijgt en gaat er toch nog wat tijd overheen.
Ik krijg binnenkort een pup, ben daar nu al een hele tijd mee bezig. Eerst kennis gemaakt met de moederhond, en nu iedere week (minstens!) naar de pups kijken. Dat is het wachten waard!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 15 juni 2009 om 15:56
Er staat geen tijd voor. Doe wat je zelf denk dat voor jullie gezin goed is. Een andere hond nemen wil niet zeggen dat de andere vergeten is of dat je daar geen verdriet meer om hebt.
En met je kinderen kan je ook, naast het hebben van een nieuwe hond, de herinneringen hoog houden van je andere hond.
Ik snap dat de een eerst helemaal over het verdriet heen wilt zijn, maar soms is het ook heel fijn om weer iets positiefs om je heen te hebben. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten.
Vorig jaar is een van mijn katten gestorven en mijn 2 andere katten en ik waren er erg van slag van. Ik heb kort erna toch een andere kitten genomen. Achteraf de beste keuze die ik heb kunnen maken. De ene kat was zijn maatje kwijt en de andere zijn speelkameraadje. Kortom, we waren allemaal blij met de nieuweling. En de overleden kat is me nog steeds dierbaar. De nieuwe doet niets af aan het verdriet van het verlies.
Succes met je beslissing.
En met je kinderen kan je ook, naast het hebben van een nieuwe hond, de herinneringen hoog houden van je andere hond.
Ik snap dat de een eerst helemaal over het verdriet heen wilt zijn, maar soms is het ook heel fijn om weer iets positiefs om je heen te hebben. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten.
Vorig jaar is een van mijn katten gestorven en mijn 2 andere katten en ik waren er erg van slag van. Ik heb kort erna toch een andere kitten genomen. Achteraf de beste keuze die ik heb kunnen maken. De ene kat was zijn maatje kwijt en de andere zijn speelkameraadje. Kortom, we waren allemaal blij met de nieuweling. En de overleden kat is me nog steeds dierbaar. De nieuwe doet niets af aan het verdriet van het verlies.
Succes met je beslissing.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 15 juni 2009 om 16:00
Bedankt allemaal, het is gewoon een beetje dubbel allemaal. Ik ga het op een speelse manier aan de kids voorleggen hoe zij er over denken. Nu eerst mijn vrouw nog meekrijgen. Want ik mis idd het wandelen, het plezier, het gooien van de ballen, en zelfs het kopen van een bot bij de slager, zoiets stoms. Maar goed, er zit nog wel wat onverwerkte emotie in me.
maandag 15 juni 2009 om 16:02
Als ik jou was zou ik de volgorde omdraaien: dus eerst met je vrouw praten en dan pas met de kinderen.
Zij zal ook moeten instemmen, ik zou het nogal unfair vinden om eerst de kinderen te overtuigen en dan met z'n allen tegen mama. Je zal hoogstwaarschijnlijk samen voor de hond zorgen en zij zal ook rekening met de hond moeten houden, dat moet ze wel willen.
Zij zal ook moeten instemmen, ik zou het nogal unfair vinden om eerst de kinderen te overtuigen en dan met z'n allen tegen mama. Je zal hoogstwaarschijnlijk samen voor de hond zorgen en zij zal ook rekening met de hond moeten houden, dat moet ze wel willen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 15 juni 2009 om 16:03
Overigens, bij veel asiels kan je ook een hond 'adopteren'. Dan kan je hem zo vaak als je wilt ophalen om ermee te wandelen. Leuk voor als je zelf even geen hond hebt/kan hebben maar toch wilt wandelen en erg fijn voor de honden die nog eens ergens komen.
Misschien is dat in de tussentijd iets voor jou?
Misschien is dat in de tussentijd iets voor jou?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 15 juni 2009 om 18:52
Bij mijn kat (perzische kat die dood was gereden, dus heeeel plotseling, nog geen 2 jaa oud) heb ik vrij snel weer gekeken naar een nieuwe kat...maar het voelde niet goed...kennelijk was het voor mij te snel....na ik geloof 3 maanden ofzo heb ik via het asiel een kat gezien en het klikte gewoon tussen (het duurde nog 2-3 maanden voor ik de kat mee kon krijgen wegens ziekte) Ik geloof dat het met honden hetzelfde is...een nieuwe hond kan ook juist het verdriet minder maken...ik heb expres een geliksoortige kat weer genomen, weer een grijze pers..maar dat is ook een keuze, misschien wil je juist wel een heeel ander soort hond....ik zou het zeker ter sprake brengen en hopelijk komt er snel een lieve hond in je leven die je nodig heeft...
donderdag 18 juni 2009 om 21:34
Straks is er schoolvakantie en dan hebben jullie allemaal tijd om weer een hond te leren kennen. DAt is de beste periode van het hele jaar om er weer aan te beginnen.
Het verlies van een hond is zwaar en er staat een bepaalde periode voor, voor het rouwproces. Het nemen van een andere hond, zal dat niet verkorten, ook niet verlengen. Maar het geeft wél afleiding en het vult de leegte op. Ik zou er gewoon weer voor gaan.
Het verlies van een hond is zwaar en er staat een bepaalde periode voor, voor het rouwproces. Het nemen van een andere hond, zal dat niet verkorten, ook niet verlengen. Maar het geeft wél afleiding en het vult de leegte op. Ik zou er gewoon weer voor gaan.
vrijdag 19 juni 2009 om 10:31
Toen ons hondje overleed, waren we er kapot van, we hielden erg veel van het beestje. We hebben dan ook enorm veel verdriet gehad. Was tiener destijds en kon letterlijk mijn verhaal kwijt aan mijn hondje, die begreep mij altijd.
Toen ze overleed, miste ik zo het aanwezig zijn van een beste maatje en al snel kwam de gedachte weer een hondje aan te schaffen. Niet om ons overleden hondje te vervangen, maar juist om het verdriet een beetje te helpen verwerken. En het werkte! Natuurlijk was mijn verdriet niet direct weg, maar er was wel zo'n lekker knullig huppelend puppietje dat aandacht nodig had. Zo zorgde het voor afleiding en ik denk echt dat ik het verlies van ons eerste hondje daardoor beter heb aangekund en verwerkt. Maar dat betekent nooit en te nimmer dat ons eerste hondje vergeten is, zij zal altijd een speciaal plekje in mijn hart houden! Nooit heeft een hond mij beter begrepen dan dat zij deed. Zij voelde gewoon aan als ik eventjes niet zo lekker in mijn vel zat.
En zoals al eerder gezegd; doe wat je gevoel je ingeeft, er staat geen tijd voor. Wij hadden na een kleine maand alweer een jong hondje rondlopen destijds.
Sterkte!
Toen ze overleed, miste ik zo het aanwezig zijn van een beste maatje en al snel kwam de gedachte weer een hondje aan te schaffen. Niet om ons overleden hondje te vervangen, maar juist om het verdriet een beetje te helpen verwerken. En het werkte! Natuurlijk was mijn verdriet niet direct weg, maar er was wel zo'n lekker knullig huppelend puppietje dat aandacht nodig had. Zo zorgde het voor afleiding en ik denk echt dat ik het verlies van ons eerste hondje daardoor beter heb aangekund en verwerkt. Maar dat betekent nooit en te nimmer dat ons eerste hondje vergeten is, zij zal altijd een speciaal plekje in mijn hart houden! Nooit heeft een hond mij beter begrepen dan dat zij deed. Zij voelde gewoon aan als ik eventjes niet zo lekker in mijn vel zat.
En zoals al eerder gezegd; doe wat je gevoel je ingeeft, er staat geen tijd voor. Wij hadden na een kleine maand alweer een jong hondje rondlopen destijds.
Sterkte!
