Thuis
alle pijlers
Wordt mijn lieve kat nog beter?
zaterdag 26 december 2009 om 10:25
Ik heb een kat van een jaar of 16. Hoe oud hij precies is weet ik niet aangezien ik hem uit een asiel heb gehaald.
8 jaar geleden. Mijn man (toen nog vriend) had er geen behoefte aan maar na een heel leven met dieren trok ik het niet meer zonder.
Ik ben meerdere asiels afgeweest om mijn ideale kat te vinden.
En bij asiel nummer 5 vond ik hem....hij keek me aan, miauwde heel lelijk en hard naar me en we waren vrienden.
Hij is dik, veel te dik maar ach.
Dieetbrokjes wilde hij niet en hij krijste zo hard om eten dat zelfs de buren wakker lagen snachts. Dus zwichtte ik voor het voer dat hij lekker vond.
Iedere nacht onder de dekens in bed. Man was er niet heel blij mee maar tegen hem was geen kruid opgewassen. Hij deed gewoon wat hij leuk vond.
O wat hield ik van hem. Op vakantie miste ik hem echt en belde ik één keer per week hoe het met hem ging.
Een grote verwijdering volgde toen mijn dochter geboren werd. Alsof in mijn hart maar plaats was voor één. Ik vond de kat irritant en hield hem op afstand. Het deed me echt pijn maar ik 'kon'' niet anders.
Gelukkig kwam het allemaal weer goed.
Dochter en hij zijn grote vrienden vanaf het begin. Zij rent de drie trappen op naar ons huis als ze uit school komt om hem te zien.
Zoals het een vierjarige betaamt doet ze soms dingen met hem die niet kunnen maar hij laat zich met zijn 8,5 kilo alles welgevallen. Zo lief.
Nu lag hij al drie dagen in zijn mandje en at niet meer.
Dus gisteravond toen ik thuiskwam van het kerstgebeuren bij mijn schoonmoeder ben ik met hem naar de dierenspoedkliniek gereden. Huilend zat ik in de auto in de overtuiging dat dit het einde van mijn lieverd was.
Hij bleek hoge koorts te hebben en iig een hele heftige ontsteking in zijn mond.
Hij heeft koortsverlaging, antibiotica en pijnstilling gekregen.
Omdat hij niet eet heb ik voeding mee die ik met een spuit naar binnen moet dwingen. En iedere dag koortsverlaging geven.
De arts wist niet zeker of het door de ontsteking kwam.
Hij loopt niet, hij ligt alleen maar.....
Komt het nog goed?
Hoe lang moet het duren voor ik verbetering zie?
Pffffffffft.....dat weet hier ook niemand natuurlijk.
Ik wilde denk ik even mijn ongerustheid van me af schrijven.
8 jaar geleden. Mijn man (toen nog vriend) had er geen behoefte aan maar na een heel leven met dieren trok ik het niet meer zonder.
Ik ben meerdere asiels afgeweest om mijn ideale kat te vinden.
En bij asiel nummer 5 vond ik hem....hij keek me aan, miauwde heel lelijk en hard naar me en we waren vrienden.
Hij is dik, veel te dik maar ach.
Dieetbrokjes wilde hij niet en hij krijste zo hard om eten dat zelfs de buren wakker lagen snachts. Dus zwichtte ik voor het voer dat hij lekker vond.
Iedere nacht onder de dekens in bed. Man was er niet heel blij mee maar tegen hem was geen kruid opgewassen. Hij deed gewoon wat hij leuk vond.
O wat hield ik van hem. Op vakantie miste ik hem echt en belde ik één keer per week hoe het met hem ging.
Een grote verwijdering volgde toen mijn dochter geboren werd. Alsof in mijn hart maar plaats was voor één. Ik vond de kat irritant en hield hem op afstand. Het deed me echt pijn maar ik 'kon'' niet anders.
Gelukkig kwam het allemaal weer goed.
Dochter en hij zijn grote vrienden vanaf het begin. Zij rent de drie trappen op naar ons huis als ze uit school komt om hem te zien.
Zoals het een vierjarige betaamt doet ze soms dingen met hem die niet kunnen maar hij laat zich met zijn 8,5 kilo alles welgevallen. Zo lief.
Nu lag hij al drie dagen in zijn mandje en at niet meer.
Dus gisteravond toen ik thuiskwam van het kerstgebeuren bij mijn schoonmoeder ben ik met hem naar de dierenspoedkliniek gereden. Huilend zat ik in de auto in de overtuiging dat dit het einde van mijn lieverd was.
Hij bleek hoge koorts te hebben en iig een hele heftige ontsteking in zijn mond.
Hij heeft koortsverlaging, antibiotica en pijnstilling gekregen.
Omdat hij niet eet heb ik voeding mee die ik met een spuit naar binnen moet dwingen. En iedere dag koortsverlaging geven.
De arts wist niet zeker of het door de ontsteking kwam.
Hij loopt niet, hij ligt alleen maar.....
Komt het nog goed?
Hoe lang moet het duren voor ik verbetering zie?
Pffffffffft.....dat weet hier ook niemand natuurlijk.
Ik wilde denk ik even mijn ongerustheid van me af schrijven.
zaterdag 26 december 2009 om 10:35
Ik vind dit soort berichten altijd zo naar om te lezen. Je lieve huisdier is ziek. Geef het tijd. Tijd voor de medicijnen om aan te slaan. Ik hoop echt voor je dat je lieverd weer beter wordt.
Mocht het niet zo zijn weet dan dat je je poes een goed leven hebt gegeven en dat je er alles aan hebt gedaan om hem beter te laten worden.
Gisteren kreeg ik het nare bericht dat mijn nichtje en haar vriend op eerste kerstdag hun hond hebben moeten laten inslapen. De operatie die zij heeft gehad is niet goed aangeslagen en ze hebben haar moeten laten inslapen. Zo verdrietig.
Mocht het niet zo zijn weet dan dat je je poes een goed leven hebt gegeven en dat je er alles aan hebt gedaan om hem beter te laten worden.
Gisteren kreeg ik het nare bericht dat mijn nichtje en haar vriend op eerste kerstdag hun hond hebben moeten laten inslapen. De operatie die zij heeft gehad is niet goed aangeslagen en ze hebben haar moeten laten inslapen. Zo verdrietig.
zaterdag 26 december 2009 om 10:38
@Neele, wij hebben zelf twee katers van bijna 16 jaar en ook een beetje ervaring met zieke katten. Katten zijn sterker dan je denkt ! Jouw kat heeft drie dagen niet gegeten en misschien ook niet gedronken. Geef hem vandaag lekker de tijd om bij te laten komen. Wanneer hij weer eten en vocht binnen krijgt kan hij snel opkalefateren. Groetjes, Lentezon68
zaterdag 26 december 2009 om 10:47
Wat een narigheid Neele. Een vriendin van mij heeft een paar katten gehad die problemen/ontstekingen hadden aan het gebit. Eerst bij een gewone da gelopen maar om een lang verhaal kort te maken, ze is bij een dierenkliniek terecht gekomen. Had ze dat maar eerder geweten. Bij haar dieren hebben de specialisten het kunnen verhelpen. Waarmee ik niet wil suggereren dat het ook zo bij jouw kat kan. Maar ik vergelijk het wel bij mensen naar de huisarts gaan of naar een specialist in het ziekenhuis.
Door haar ervaringen ben ik ervan overtuigd als mijn kat echt iets ernstigs heeft dat ik naar een kliniek zou gaan. Bedenk wel dat het iets duurder is.
Ik zou het even aankijken of de antibioticum aanslaat. En toch na de kerst meteen weer je da bellen wat voor tijd die gaf dat het zou moeten werken. Die kan dat beter inschatten dan wij.
Heel veel sterkte en ik hoop dat we snel kunnen lezen dat hij weer opknapt .
Door haar ervaringen ben ik ervan overtuigd als mijn kat echt iets ernstigs heeft dat ik naar een kliniek zou gaan. Bedenk wel dat het iets duurder is.
Ik zou het even aankijken of de antibioticum aanslaat. En toch na de kerst meteen weer je da bellen wat voor tijd die gaf dat het zou moeten werken. Die kan dat beter inschatten dan wij.
Heel veel sterkte en ik hoop dat we snel kunnen lezen dat hij weer opknapt .
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 26 december 2009 om 11:04
Mijn monster heeft altijd heel veel last van tandsteen gehad en dus ontstoken tandvlees.
Ieder jaar liet ik dat bij de dierenarts verwijderen. Een delicaat werkje waar meneer niet van gediend was en daarom moest hij onder narcose.
Twee jaar geleden begon de arts te twijfelen of hij de narcose nog wel zou overleven en heb ik besloten de hassle niet meer aan te gaan.
Nu moet ik dus wel, ook al wordt hij nu beter.
Dan moet ik hem volgende week laten opereren en moeten zijn tanden getrokken.
Er is me gisteren eerlijk te verstaan gegeven dat het niet zeker is of hij een narcose nog aan kan dus dat ik moet kiezen.
Maar hem met deze tanden door laten lopen kan ik dus ook niet.
Ieder jaar liet ik dat bij de dierenarts verwijderen. Een delicaat werkje waar meneer niet van gediend was en daarom moest hij onder narcose.
Twee jaar geleden begon de arts te twijfelen of hij de narcose nog wel zou overleven en heb ik besloten de hassle niet meer aan te gaan.
Nu moet ik dus wel, ook al wordt hij nu beter.
Dan moet ik hem volgende week laten opereren en moeten zijn tanden getrokken.
Er is me gisteren eerlijk te verstaan gegeven dat het niet zeker is of hij een narcose nog aan kan dus dat ik moet kiezen.
Maar hem met deze tanden door laten lopen kan ik dus ook niet.
zaterdag 26 december 2009 om 11:07
Neele, wat naar voor jou en je lieve kattevriend.
Geef de antibiotica de tijd om goed aan te slaan. Het duurt wel even voordat deze gaan werken, zeker als er sprake is van een hevige infectie.
Lukt het je om de voeding en de medicatie naar binnen te krijgen?
Als je twijfelt of het wel goed gaat kan je kat misschien opgenomen worden? Bij ons in de kliniek doen ze dat bij twijfel wel. Sterkte en ik hoop dat het allemaal goed gaat komen.
Geef de antibiotica de tijd om goed aan te slaan. Het duurt wel even voordat deze gaan werken, zeker als er sprake is van een hevige infectie.
Lukt het je om de voeding en de medicatie naar binnen te krijgen?
Als je twijfelt of het wel goed gaat kan je kat misschien opgenomen worden? Bij ons in de kliniek doen ze dat bij twijfel wel. Sterkte en ik hoop dat het allemaal goed gaat komen.
zaterdag 26 december 2009 om 11:13
Ja dat is zeker een groot probleem die narcose. En een da kan daar ook geen uitsluitsel over geven hoe groot het risicopercentage is. In die zin, de ene kat is de andere niet.
Het moeilijke is denk ik dat je bijna geen keuze hebt. Als je de tanden niet laat verwijderen zal je kat van de pijn niet meer eten en zichzelf onderhouden.
Het moeilijke is denk ik dat je bijna geen keuze hebt. Als je de tanden niet laat verwijderen zal je kat van de pijn niet meer eten en zichzelf onderhouden.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 26 december 2009 om 11:40
Lindy dank je voor de tip!
Ga ik zeker doen.
Ik ga maandag bellen met mijn eigen arts.
Wat betreft op laten nemen; mijn ventje is zo in paniek als hij in een hokje moet dat ik gisteren meteen heb gezegd dat ik dat niet wil. Ik rijd liever drie keer per dag met hem heen en weer en al moet ik er een lening voor afsluiten (kerst naar de dierenarts is een financiele aderlating) dat moet dan maar.
Ik wil niet dat hij zich onprettig en bang voelt.
Hier ligt hij lekker naast me en praat ik tegen hem.
Dank jullie voor jullie support.
ps Leo, ik heb je gemaild!
Ga ik zeker doen.
Ik ga maandag bellen met mijn eigen arts.
Wat betreft op laten nemen; mijn ventje is zo in paniek als hij in een hokje moet dat ik gisteren meteen heb gezegd dat ik dat niet wil. Ik rijd liever drie keer per dag met hem heen en weer en al moet ik er een lening voor afsluiten (kerst naar de dierenarts is een financiele aderlating) dat moet dan maar.
Ik wil niet dat hij zich onprettig en bang voelt.
Hier ligt hij lekker naast me en praat ik tegen hem.
Dank jullie voor jullie support.
ps Leo, ik heb je gemaild!
zaterdag 26 december 2009 om 11:46
Andere dierenarts zoeken,zijn veel verschillende soorten narcose-middelen...
verder heel veel sterkte met je kat,zit hier zelf al 2 weken met een oude jankende hond en kom er niet achter hoe of wat...
hij heeft geen pijn,eet goed maar ligt heel heel veel te "zeuren"
zou een hond ook dement kunnen worden?zo'mn oud vervelend aandacht trekkend kereltje?
verder heel veel sterkte met je kat,zit hier zelf al 2 weken met een oude jankende hond en kom er niet achter hoe of wat...
hij heeft geen pijn,eet goed maar ligt heel heel veel te "zeuren"
zou een hond ook dement kunnen worden?zo'mn oud vervelend aandacht trekkend kereltje?
zaterdag 26 december 2009 om 13:26
Nou Neele, dat is inderdaad een nare situatie, zo voor de poes en jou.
Afwachten en aankijken, meis, meer kun je op dit moment niet doen lijkt me.
Veel sterkte gewenst, en ik hoop oprecht dat poezenbeest beter wordt.
Mijn laatste kat is 19! geworden.
voor poes en voor jou.
Afwachten en aankijken, meis, meer kun je op dit moment niet doen lijkt me.
Veel sterkte gewenst, en ik hoop oprecht dat poezenbeest beter wordt.
Mijn laatste kat is 19! geworden.
voor poes en voor jou.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
zaterdag 26 december 2009 om 15:34
Pff, lastige keuze. Blijft rot. Sterkte in elk geval. Je kunt weinig anders dan zijn tanden laten doen. Maar het blijft moeilijk
En oudere katten komen niet altijd niet meer uit de narcose (geen idee welke narcose is gebruikt )hoor. Onze oude kater was daar een bewijs van.
Wij hebben bij 1 kat een operatie uit laten voeren op hoge leeftijd (17,5), omdat zijn schildklier vergroot was. Kat is tijdens de operatie bijgekomen, schildklier konden ze niet vinden, dus operatie helaas mislukt. Na die operatie ging meneer achteruit, maar of het echt door die operatie/narcose is gekomen, weet ik niet. Misschien was het meer zijn schildklier. Hij heeft een tijdje pillen geslikt, maar daar was meneer niet gediend van en op het laatst hebben we ze niet meer gegeven.
Overigens was deze kater wel vrij sterk (nooit ziek. hij is misschien voor hij last kreeg van zijn schildklier, 3 keer bij de dierenarts geweest), want met zijn 17de was hij speelser dan onze kat van 15 (toen 12) en hij zou nu zo met onze 2 jonge katten van 3 mee hebben kunnen doen.
En oudere katten komen niet altijd niet meer uit de narcose (geen idee welke narcose is gebruikt )hoor. Onze oude kater was daar een bewijs van.
Wij hebben bij 1 kat een operatie uit laten voeren op hoge leeftijd (17,5), omdat zijn schildklier vergroot was. Kat is tijdens de operatie bijgekomen, schildklier konden ze niet vinden, dus operatie helaas mislukt. Na die operatie ging meneer achteruit, maar of het echt door die operatie/narcose is gekomen, weet ik niet. Misschien was het meer zijn schildklier. Hij heeft een tijdje pillen geslikt, maar daar was meneer niet gediend van en op het laatst hebben we ze niet meer gegeven.
Overigens was deze kater wel vrij sterk (nooit ziek. hij is misschien voor hij last kreeg van zijn schildklier, 3 keer bij de dierenarts geweest), want met zijn 17de was hij speelser dan onze kat van 15 (toen 12) en hij zou nu zo met onze 2 jonge katten van 3 mee hebben kunnen doen.
'I like to have powerful enemies. Makes me feel important.'
zaterdag 26 december 2009 om 15:44
quote:Droomz schreef op 26 december 2009 @ 15:34:
Overigens was deze kater wel vrij sterk (nooit ziek. hij is misschien voor hij last kreeg van zijn schildklier, 3 keer bij de dierenarts geweest), want met zijn 17de was hij speelser dan onze kat van 15 (toen 12) en hij zou nu zo met onze 2 jonge katten van 3 mee hebben kunnen doen.
Helaas, schijn bedriegt... door de zieke schildklier worden er te veel hormonen aangemaakt die het hart en dus ook de kat opjagen. Vandaar die tomeloze energie en enorme speelsheid maar hierdoor wordt het hartje 'gesloopt' omdat het zo hard moet werken.
Schildklierproblemen ontdek je door o.a. gewichtsafname, goede eetlust, en onrust/veel energie/veel spelen.
Overigens was deze kater wel vrij sterk (nooit ziek. hij is misschien voor hij last kreeg van zijn schildklier, 3 keer bij de dierenarts geweest), want met zijn 17de was hij speelser dan onze kat van 15 (toen 12) en hij zou nu zo met onze 2 jonge katten van 3 mee hebben kunnen doen.
Helaas, schijn bedriegt... door de zieke schildklier worden er te veel hormonen aangemaakt die het hart en dus ook de kat opjagen. Vandaar die tomeloze energie en enorme speelsheid maar hierdoor wordt het hartje 'gesloopt' omdat het zo hard moet werken.
Schildklierproblemen ontdek je door o.a. gewichtsafname, goede eetlust, en onrust/veel energie/veel spelen.
zaterdag 26 december 2009 om 16:00
Heel veel sterkte met je kattenbeestje. Niet leuk 
Als je nog wilt nadenken over een andere narcose kan ik je de dierenkliniek in Sleeuwijk aanbevelen (geen idee of je daar in de buurt woont natuurlijk). Daar hebben ze gasnarcose, wat minder risico met zich meebrengt en je mag erbij zijn als je beessie verdoofd wordt, erbij zijn als ze wakker worden én kan de operatie bekijken (omdat ze operatiekamers met glazen wanden hebben). Dat laatste kan een heel prettig idee zijn omdat je dan zeker weet dat wat ze met je beestje doen, goed is. Het gaf mij destijds bij mijn hond een heel prettig gevoel.
Als je nog wilt nadenken over een andere narcose kan ik je de dierenkliniek in Sleeuwijk aanbevelen (geen idee of je daar in de buurt woont natuurlijk). Daar hebben ze gasnarcose, wat minder risico met zich meebrengt en je mag erbij zijn als je beessie verdoofd wordt, erbij zijn als ze wakker worden én kan de operatie bekijken (omdat ze operatiekamers met glazen wanden hebben). Dat laatste kan een heel prettig idee zijn omdat je dan zeker weet dat wat ze met je beestje doen, goed is. Het gaf mij destijds bij mijn hond een heel prettig gevoel.
