Thuis
alle pijlers
Wordt mijn lieve kat nog beter?
zaterdag 26 december 2009 om 10:25
Ik heb een kat van een jaar of 16. Hoe oud hij precies is weet ik niet aangezien ik hem uit een asiel heb gehaald.
8 jaar geleden. Mijn man (toen nog vriend) had er geen behoefte aan maar na een heel leven met dieren trok ik het niet meer zonder.
Ik ben meerdere asiels afgeweest om mijn ideale kat te vinden.
En bij asiel nummer 5 vond ik hem....hij keek me aan, miauwde heel lelijk en hard naar me en we waren vrienden.
Hij is dik, veel te dik maar ach.
Dieetbrokjes wilde hij niet en hij krijste zo hard om eten dat zelfs de buren wakker lagen snachts. Dus zwichtte ik voor het voer dat hij lekker vond.
Iedere nacht onder de dekens in bed. Man was er niet heel blij mee maar tegen hem was geen kruid opgewassen. Hij deed gewoon wat hij leuk vond.
O wat hield ik van hem. Op vakantie miste ik hem echt en belde ik één keer per week hoe het met hem ging.
Een grote verwijdering volgde toen mijn dochter geboren werd. Alsof in mijn hart maar plaats was voor één. Ik vond de kat irritant en hield hem op afstand. Het deed me echt pijn maar ik 'kon'' niet anders.
Gelukkig kwam het allemaal weer goed.
Dochter en hij zijn grote vrienden vanaf het begin. Zij rent de drie trappen op naar ons huis als ze uit school komt om hem te zien.
Zoals het een vierjarige betaamt doet ze soms dingen met hem die niet kunnen maar hij laat zich met zijn 8,5 kilo alles welgevallen. Zo lief.
Nu lag hij al drie dagen in zijn mandje en at niet meer.
Dus gisteravond toen ik thuiskwam van het kerstgebeuren bij mijn schoonmoeder ben ik met hem naar de dierenspoedkliniek gereden. Huilend zat ik in de auto in de overtuiging dat dit het einde van mijn lieverd was.
Hij bleek hoge koorts te hebben en iig een hele heftige ontsteking in zijn mond.
Hij heeft koortsverlaging, antibiotica en pijnstilling gekregen.
Omdat hij niet eet heb ik voeding mee die ik met een spuit naar binnen moet dwingen. En iedere dag koortsverlaging geven.
De arts wist niet zeker of het door de ontsteking kwam.
Hij loopt niet, hij ligt alleen maar.....
Komt het nog goed?
Hoe lang moet het duren voor ik verbetering zie?
Pffffffffft.....dat weet hier ook niemand natuurlijk.
Ik wilde denk ik even mijn ongerustheid van me af schrijven.
8 jaar geleden. Mijn man (toen nog vriend) had er geen behoefte aan maar na een heel leven met dieren trok ik het niet meer zonder.
Ik ben meerdere asiels afgeweest om mijn ideale kat te vinden.
En bij asiel nummer 5 vond ik hem....hij keek me aan, miauwde heel lelijk en hard naar me en we waren vrienden.
Hij is dik, veel te dik maar ach.
Dieetbrokjes wilde hij niet en hij krijste zo hard om eten dat zelfs de buren wakker lagen snachts. Dus zwichtte ik voor het voer dat hij lekker vond.
Iedere nacht onder de dekens in bed. Man was er niet heel blij mee maar tegen hem was geen kruid opgewassen. Hij deed gewoon wat hij leuk vond.
O wat hield ik van hem. Op vakantie miste ik hem echt en belde ik één keer per week hoe het met hem ging.
Een grote verwijdering volgde toen mijn dochter geboren werd. Alsof in mijn hart maar plaats was voor één. Ik vond de kat irritant en hield hem op afstand. Het deed me echt pijn maar ik 'kon'' niet anders.
Gelukkig kwam het allemaal weer goed.
Dochter en hij zijn grote vrienden vanaf het begin. Zij rent de drie trappen op naar ons huis als ze uit school komt om hem te zien.
Zoals het een vierjarige betaamt doet ze soms dingen met hem die niet kunnen maar hij laat zich met zijn 8,5 kilo alles welgevallen. Zo lief.
Nu lag hij al drie dagen in zijn mandje en at niet meer.
Dus gisteravond toen ik thuiskwam van het kerstgebeuren bij mijn schoonmoeder ben ik met hem naar de dierenspoedkliniek gereden. Huilend zat ik in de auto in de overtuiging dat dit het einde van mijn lieverd was.
Hij bleek hoge koorts te hebben en iig een hele heftige ontsteking in zijn mond.
Hij heeft koortsverlaging, antibiotica en pijnstilling gekregen.
Omdat hij niet eet heb ik voeding mee die ik met een spuit naar binnen moet dwingen. En iedere dag koortsverlaging geven.
De arts wist niet zeker of het door de ontsteking kwam.
Hij loopt niet, hij ligt alleen maar.....
Komt het nog goed?
Hoe lang moet het duren voor ik verbetering zie?
Pffffffffft.....dat weet hier ook niemand natuurlijk.
Ik wilde denk ik even mijn ongerustheid van me af schrijven.
zaterdag 26 december 2009 om 19:31
Je hebt groot gelijk dat je hem niet laat opnemen en overnachten bij de dierenarts.
Mijn oudste kat hebben we helaas eind november moeten laten inslapen. We hebben bijna 2 weken met hem lopen slepen, met een spuitje water en eten naar binnen gekregen omdat hij zelf niet meer at en dronk. Bij de eerste dierenarts waar ik kwam dachten ze aan schildklier problemen en die hebben hem een nacht gehouden. Beestje was helemaal van streek toen ik hem daar ophaalde.
Dat weekend ging hij achteruit, ondanks de dwangvoeding en de medicijnen. In de week daarop ben ik naar een andere dierenarts gegaan omdat ik toch wel erg ontevreden met de eerste was (bleek uit bloedonderzoek geen schildklierproblemen te hebben, kreeg alleen assistentes te spreken enz).
Daar drongen ze toch aan om hem toch te laten opnemen, mede omdat de ketamine in zijn bloed erg laag was.
Twee dagen later heb ik de beslissing moeten nemen om hem toch in te laten slapen, hij ging ernstig achteruit en na een scan bleek dat hij 'op' was.
En ik heb er achteraf zo'n spijt van, had ik hem maar gewoon hier gehouden en niet zo met hem lopen slepen en op laten nemen. Duizend euro later is de kat dood, geen rustige oude dag, niet gewoon vredig bij ons op schoot of ergens op zolder.
En dierenartsen zullen altijd zeggen dat katten sterk zijn, dat 15 of 16 jaar niet zo oud is, maar in mensenjaren zijn ze 78!
Kortom vaar niet blind op wat dierenartsen beweren, die moeten geld verdienen. Denk aan wat jou kat het prettigst vind.
Ik duim voor je dat het probleem snel is opgelost en de kat binnen de kortste keren weer lekker rondloopt.
Maar het is een rotgevoel he? Wat kan je je toch zorgen maken, ik heb zelfs nachten achter elkaar rot geslapen.
Heel, heel veel sterkte
Mijn oudste kat hebben we helaas eind november moeten laten inslapen. We hebben bijna 2 weken met hem lopen slepen, met een spuitje water en eten naar binnen gekregen omdat hij zelf niet meer at en dronk. Bij de eerste dierenarts waar ik kwam dachten ze aan schildklier problemen en die hebben hem een nacht gehouden. Beestje was helemaal van streek toen ik hem daar ophaalde.
Dat weekend ging hij achteruit, ondanks de dwangvoeding en de medicijnen. In de week daarop ben ik naar een andere dierenarts gegaan omdat ik toch wel erg ontevreden met de eerste was (bleek uit bloedonderzoek geen schildklierproblemen te hebben, kreeg alleen assistentes te spreken enz).
Daar drongen ze toch aan om hem toch te laten opnemen, mede omdat de ketamine in zijn bloed erg laag was.
Twee dagen later heb ik de beslissing moeten nemen om hem toch in te laten slapen, hij ging ernstig achteruit en na een scan bleek dat hij 'op' was.
En ik heb er achteraf zo'n spijt van, had ik hem maar gewoon hier gehouden en niet zo met hem lopen slepen en op laten nemen. Duizend euro later is de kat dood, geen rustige oude dag, niet gewoon vredig bij ons op schoot of ergens op zolder.
En dierenartsen zullen altijd zeggen dat katten sterk zijn, dat 15 of 16 jaar niet zo oud is, maar in mensenjaren zijn ze 78!
Kortom vaar niet blind op wat dierenartsen beweren, die moeten geld verdienen. Denk aan wat jou kat het prettigst vind.
Ik duim voor je dat het probleem snel is opgelost en de kat binnen de kortste keren weer lekker rondloopt.
Maar het is een rotgevoel he? Wat kan je je toch zorgen maken, ik heb zelfs nachten achter elkaar rot geslapen.
Heel, heel veel sterkte
zaterdag 26 december 2009 om 20:26
Dank jullie wederom.
Propje, ik heb precies bedacht hoe ver ik wil gaan.
Ik wil (net als bij de katten van mijn moeder) uberhaupt niet dat hij een spuitje krijgt bij de dokter.
Dat moet hier thuis gebeuren in zijn eigen omgeving.
Verder ga ik m wel onder narcose laten helpen aan zijn tanden maar laat die meteen trekken.
Niet dat het nog een keer kan gebeuren.
Als het die tanden zijn.....dat valt nog te bezien.
Propje, ik heb precies bedacht hoe ver ik wil gaan.
Ik wil (net als bij de katten van mijn moeder) uberhaupt niet dat hij een spuitje krijgt bij de dokter.
Dat moet hier thuis gebeuren in zijn eigen omgeving.
Verder ga ik m wel onder narcose laten helpen aan zijn tanden maar laat die meteen trekken.
Niet dat het nog een keer kan gebeuren.
Als het die tanden zijn.....dat valt nog te bezien.
zaterdag 26 december 2009 om 20:34
verschrikkelijk naar he, om je beestje zo af te zien takelen..heb het nu twee keer meegemaakt, zowel bij een kitten als bij onze hoogbejaarde hond...dat we dachten ze kwijt te zijn...
de kitten (we hadden een nestje...'moederpoes' bleek dus niet gesteriliseerd te zijn in het asiel...misverstand) was het ene moment helemaal in orde, het volgende moment kon hij nauwelijks nog lopen....naar dierenarts geweest en die zei dat ze m een spuit zouden geven maar dat ik er op moest rekenen dat ik hem een paar uur later dood op zou kunnen halen...na een paar uur teruggebeld...kitten was 'opeens' weer helemaal in orde...wat dat is geweest? niemand weet het, maar we hebben hem nog steeds...en hij heef nooit meer iets soortgelijks gehad...
en dan onze bejaarde hond...die opeens gigantische epileptische aanvallen kreeg...waarbij het leek alsof hij er niet meer uit kon komen...zoooo verschrikkelijk zielig!! Maar ook bij deze hond hielden de klachten 'opeens' op (dierenarts zei weinig te kunnen doen voor m, omdat ie hoogbejaard is. Heeft alleen vitamine B meegegeven)
tot nu toe twee happy endings....maar uiteraard zal het met hond (13-14 nu) geen jaaaren meer duren.
Zolang je je vast kunt houden aan het feit dat je goed voor m gezorgd hebt...hem hebt gered uit het asiel (wij met onze hond ook toen ie bijna 12 was) en hij een prachtig leven bij je heeft gehad....en dat in de (verre) toekomst jouw liefdevolle plekje aan een ander beestje gegeven kan worden dat een liefdevol huisje zo hard nodig heeft.
Hoop dat ie nog even volhoudt en dat het probleem idd aan zijn tandjes ligt...
Succes!!! zal voor je duimen dat het goed gaat....
de kitten (we hadden een nestje...'moederpoes' bleek dus niet gesteriliseerd te zijn in het asiel...misverstand) was het ene moment helemaal in orde, het volgende moment kon hij nauwelijks nog lopen....naar dierenarts geweest en die zei dat ze m een spuit zouden geven maar dat ik er op moest rekenen dat ik hem een paar uur later dood op zou kunnen halen...na een paar uur teruggebeld...kitten was 'opeens' weer helemaal in orde...wat dat is geweest? niemand weet het, maar we hebben hem nog steeds...en hij heef nooit meer iets soortgelijks gehad...
en dan onze bejaarde hond...die opeens gigantische epileptische aanvallen kreeg...waarbij het leek alsof hij er niet meer uit kon komen...zoooo verschrikkelijk zielig!! Maar ook bij deze hond hielden de klachten 'opeens' op (dierenarts zei weinig te kunnen doen voor m, omdat ie hoogbejaard is. Heeft alleen vitamine B meegegeven)
tot nu toe twee happy endings....maar uiteraard zal het met hond (13-14 nu) geen jaaaren meer duren.
Zolang je je vast kunt houden aan het feit dat je goed voor m gezorgd hebt...hem hebt gered uit het asiel (wij met onze hond ook toen ie bijna 12 was) en hij een prachtig leven bij je heeft gehad....en dat in de (verre) toekomst jouw liefdevolle plekje aan een ander beestje gegeven kan worden dat een liefdevol huisje zo hard nodig heeft.
Hoop dat ie nog even volhoudt en dat het probleem idd aan zijn tandjes ligt...
Succes!!! zal voor je duimen dat het goed gaat....
zondag 27 december 2009 om 07:58
Hoi Neele,
wat ontzettend naar voor je.
Helaas weet ik er alles van. Ik heb een kat van 10 jaar die een grote ontsteking in haar bek had. ze kreeg ook een antibiotica-injectie maar ze bleef weigeren om te eten. Dat dwangvoeren was elke keer een groot drama. Zij helemaal van streek, ik overal krassen.
Terug naar de dierenarts.
Uit bloedonderzoek naar ondermeer FIP (een dodelijke virusziekte) bleek dat ze verhoogde waardes in haar lever en gal had. De infectie in haar bek had haar afweer aangetast en was overgeslagen naar haar lever en ze kreeg de diagnose leverontsteking (hepatitis) met nog steeds een kleine kans op FIP.
Nu heeft ze een kuur van prednison en antibiotica voor minstens 2 maanden. Omdat ze maar niet wilde eten heeft ze ook een eetlustopwekkend middel gekregen wat gelukkig erg goed werkt. ze eet nu met smaak mousse en pate. Maar als ik een dag stop met de eetlustopwekker, dan eet ze meteen niet meer.
Ik vind het ook zo zielig allemaal. Heb hetzelfde als jij. wordt ze uberhaupt nog beter? Ze eet nu dus wel, maar alleen door dat middel, en ze zit duidelijk nog niet lekker in haar vel.
Drinkt jouw kat veel? dat kan ook duiden op een leverkwaal.
Heel veel sterkte. ik hoop dat de injectie met antibiotica goed aanslaat.
wat ontzettend naar voor je.
Helaas weet ik er alles van. Ik heb een kat van 10 jaar die een grote ontsteking in haar bek had. ze kreeg ook een antibiotica-injectie maar ze bleef weigeren om te eten. Dat dwangvoeren was elke keer een groot drama. Zij helemaal van streek, ik overal krassen.
Terug naar de dierenarts.
Uit bloedonderzoek naar ondermeer FIP (een dodelijke virusziekte) bleek dat ze verhoogde waardes in haar lever en gal had. De infectie in haar bek had haar afweer aangetast en was overgeslagen naar haar lever en ze kreeg de diagnose leverontsteking (hepatitis) met nog steeds een kleine kans op FIP.
Nu heeft ze een kuur van prednison en antibiotica voor minstens 2 maanden. Omdat ze maar niet wilde eten heeft ze ook een eetlustopwekkend middel gekregen wat gelukkig erg goed werkt. ze eet nu met smaak mousse en pate. Maar als ik een dag stop met de eetlustopwekker, dan eet ze meteen niet meer.
Ik vind het ook zo zielig allemaal. Heb hetzelfde als jij. wordt ze uberhaupt nog beter? Ze eet nu dus wel, maar alleen door dat middel, en ze zit duidelijk nog niet lekker in haar vel.
Drinkt jouw kat veel? dat kan ook duiden op een leverkwaal.
Heel veel sterkte. ik hoop dat de injectie met antibiotica goed aanslaat.
zondag 27 december 2009 om 12:39
Twinkel, ik schrik enorm van je bericht maar dank je toch.
Idd drinkt mijn kat heel veel de laatste dagen. Ik dacht dat dat kwam door het niet lekker voelen en eventueel koorts hebben.
Hij eet nog steeds niet en ik blijf dus dwangvoeren. Wel loopt hij af en toe weer een stukje gelukkig dus hij voelt zich niet meer zo erg beroerd.
Ga morgen weer met hem naar de arts.
Idd drinkt mijn kat heel veel de laatste dagen. Ik dacht dat dat kwam door het niet lekker voelen en eventueel koorts hebben.
Hij eet nog steeds niet en ik blijf dus dwangvoeren. Wel loopt hij af en toe weer een stukje gelukkig dus hij voelt zich niet meer zo erg beroerd.
Ga morgen weer met hem naar de arts.
zondag 27 december 2009 om 15:14
Ik duim voor je en kom morgen zeker even kijken of er nieuws is.
Het kan best een heel goed teken zijn dat hij goed en uit zichzelf drinkt, onze kat dronk zelf niet meer op het laatst, water moesten we met dwang geven, achteraf bleek dat hij het zelf al had opgegeven maar wij niet eigenlijk.
Pff, wat een narigheid, ik leef met je mee!
Het kan best een heel goed teken zijn dat hij goed en uit zichzelf drinkt, onze kat dronk zelf niet meer op het laatst, water moesten we met dwang geven, achteraf bleek dat hij het zelf al had opgegeven maar wij niet eigenlijk.
Pff, wat een narigheid, ik leef met je mee!
zondag 27 december 2009 om 19:52
Hij eet nog steeds geen hap.
Wel een erg cynische grap maar het is echt waar:
Vanmiddag zat ik op de bank met mijn laptop toen er opeens een muis op zijn dooie gemak langs kwam lopen.
Ik woon hier 14 jaar en heb nog nooit een muis gezien.
Alsof dat klotebeest alvast een voorschot op de toekomst neemt.
Ik voer m nog steeds onder dwang maar geef niet zo veel als de arts heeft voorgeschreven. Het is een crime en ik wil m niet zo veel pijn doen.
Wel komt hij af en toe uit zijn mandje en hij heeft zelfs even bij me op de bank gelegen. Hij zwiept dan wel steeds met zijn staart dus hij voelt zich niet goed maar toch....ik zie het maar als een beetje hoop.
Morgenochtend om 09.00 bel ik meteen naar de arts. Ik ga er van uit dat ik morgen nog terecht kan.
Wel een erg cynische grap maar het is echt waar:
Vanmiddag zat ik op de bank met mijn laptop toen er opeens een muis op zijn dooie gemak langs kwam lopen.
Ik woon hier 14 jaar en heb nog nooit een muis gezien.
Alsof dat klotebeest alvast een voorschot op de toekomst neemt.
Ik voer m nog steeds onder dwang maar geef niet zo veel als de arts heeft voorgeschreven. Het is een crime en ik wil m niet zo veel pijn doen.
Wel komt hij af en toe uit zijn mandje en hij heeft zelfs even bij me op de bank gelegen. Hij zwiept dan wel steeds met zijn staart dus hij voelt zich niet goed maar toch....ik zie het maar als een beetje hoop.
Morgenochtend om 09.00 bel ik meteen naar de arts. Ik ga er van uit dat ik morgen nog terecht kan.
zondag 27 december 2009 om 21:42
hee,
het is niet mijn bedoeling geweest om je schrik aan te jagen.
goed dat je morgen weer naar de dierenarts gaat. hoe vroeger je er bij bent hoe meer ze (eventueel) kunnen doen.
veel ziektes bij een kat (ook hepatitis) hoeven niet direct dodelijk te zijn. en misschien je kat is gewoon misselijk van de antibiotica.
heel veel sterkte,
laat je even weten hoe het is gegaan morgen?
het is niet mijn bedoeling geweest om je schrik aan te jagen.
goed dat je morgen weer naar de dierenarts gaat. hoe vroeger je er bij bent hoe meer ze (eventueel) kunnen doen.
veel ziektes bij een kat (ook hepatitis) hoeven niet direct dodelijk te zijn. en misschien je kat is gewoon misselijk van de antibiotica.
heel veel sterkte,
laat je even weten hoe het is gegaan morgen?
zondag 27 december 2009 om 22:34
Jezus,word er naar van als ik het lees,wij hadden hetzelfde met onze kat,die bleek een tumor in dr bekkie te hebbben wat ze over het hoofd gezien hadden of gebagatelliseerd iig.
Eten spuiten in dr bekkie,ow wat een drama,dat beestje had zo,n pijn..
Toen bleek het dus kanker in dr mond,heb haar vrij snel in laten slapen,het beest was doodziek en opgegeven eigenlijk..
Het was zo,n levenlustig meisje dus kon het niet meer aanzien..
Hoop dat het bijjullie kat meevalt,heel veel sterkte ermee
Eten spuiten in dr bekkie,ow wat een drama,dat beestje had zo,n pijn..
Toen bleek het dus kanker in dr mond,heb haar vrij snel in laten slapen,het beest was doodziek en opgegeven eigenlijk..
Het was zo,n levenlustig meisje dus kon het niet meer aanzien..
Hoop dat het bijjullie kat meevalt,heel veel sterkte ermee
maandag 28 december 2009 om 11:33
Vanochtend naar de dokter geweest.
Weer 170 euro armer weet ik nog steeds niets.
Er is nu bloed afgenomen voor onderzoek en hij heeft vocht gekregen. Ik vond hem ook al iets uitgedroogd maar dat vond de arts in de spoedkliniek met kerst niet.
Dat hij nog steeds niet eet is niet goed dus hij heeft nu een spuit gekregen met een eetlustopwekkend middel.
De infectie in zijn mond was al zo goed als weg en koorsts heeft hij niet meer.
Morgen of woensdag hoor ik hoe het bloed er uit ziet.
Er wordt idd gedacht aan een niergebeuren.
Vandaag ga ik dus verder met gedwongen voeren....
Arm beest........
(En ook een beetje arme portmonnee moet ik zeggen )
Weer 170 euro armer weet ik nog steeds niets.
Er is nu bloed afgenomen voor onderzoek en hij heeft vocht gekregen. Ik vond hem ook al iets uitgedroogd maar dat vond de arts in de spoedkliniek met kerst niet.
Dat hij nog steeds niet eet is niet goed dus hij heeft nu een spuit gekregen met een eetlustopwekkend middel.
De infectie in zijn mond was al zo goed als weg en koorsts heeft hij niet meer.
Morgen of woensdag hoor ik hoe het bloed er uit ziet.
Er wordt idd gedacht aan een niergebeuren.
Vandaag ga ik dus verder met gedwongen voeren....
Arm beest........
(En ook een beetje arme portmonnee moet ik zeggen )
maandag 28 december 2009 om 14:31
Nou meis, dus niet veel wijzer, eigenlijk.
Wel fijn dat de infectie weg is, en de koors gezakt.
En ja je hebt gelijk, dierenartsen hebben geen verstand van euro's.
Rekenen alles nog in guldens.
Wat is dat nou voor een bedrag zeg, 170 euro.
Toen mijn kat ziek was, ook herhaaldelijk naar DA.
Een keer een foto, bloedafname, vochtspuit en medicijnen mee.
390 euro!!!!, ....daar kocht je vroeger een oud autootje voor.
Maarre bij mijn DA heeft de telefoniste ook een witte jas aan.
Dat dan weer wel!
Sterkte hoor, ik volg je.
Wel fijn dat de infectie weg is, en de koors gezakt.
En ja je hebt gelijk, dierenartsen hebben geen verstand van euro's.
Rekenen alles nog in guldens.
Wat is dat nou voor een bedrag zeg, 170 euro.
Toen mijn kat ziek was, ook herhaaldelijk naar DA.
Een keer een foto, bloedafname, vochtspuit en medicijnen mee.
390 euro!!!!, ....daar kocht je vroeger een oud autootje voor.
Maarre bij mijn DA heeft de telefoniste ook een witte jas aan.
Dat dan weer wel!
Sterkte hoor, ik volg je.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
maandag 28 december 2009 om 14:47
Ja joh, bij mijn dierenarts natuurlijk ook alleen witte jassen.
Samen met mijn bezoek aan de spoed zit ik nu ook al op 350 euro.
Ik vind het echt bizar! Er zijn toch echt mensen die dat gewoon helemaal niet kunnen betalen?
Het bloedonderzoek is bij elkaar 100 euro. Moeten die mensen dan maar zeggen:"Nee ik doe geen onderzoek, laat maar"?
Een verzekering heeft ook vaak geen zin want die gooien katten boven een bepaalde leeftijd eruit...
Samen met mijn bezoek aan de spoed zit ik nu ook al op 350 euro.
Ik vind het echt bizar! Er zijn toch echt mensen die dat gewoon helemaal niet kunnen betalen?
Het bloedonderzoek is bij elkaar 100 euro. Moeten die mensen dan maar zeggen:"Nee ik doe geen onderzoek, laat maar"?
Een verzekering heeft ook vaak geen zin want die gooien katten boven een bepaalde leeftijd eruit...
maandag 28 december 2009 om 14:53
Mijn dierenarts zei de laatste keer (toen ik mijn kin van de grond opraapte na het horen van de prijs - 190 euro): "Ja mevrouw, maar hij is nu ook weer voor een jaartje klaar, hoor!"
Je begrijpt dat ik er een week later weer zat....
Maar ja, als je het kan betalen, doe je het ook natuurlijk.
Maar het is lastig als de dierenarts ook geen diagnose heeft. Hopelijk krijg je goed (of tenminste duidelijk) nieuws uit die bloedproef.
En misschien knapt hij ook weer een stuk op van het krachtvoer.
Sterkte.
Je begrijpt dat ik er een week later weer zat....
Maar ja, als je het kan betalen, doe je het ook natuurlijk.
Maar het is lastig als de dierenarts ook geen diagnose heeft. Hopelijk krijg je goed (of tenminste duidelijk) nieuws uit die bloedproef.
En misschien knapt hij ook weer een stuk op van het krachtvoer.
Sterkte.
maandag 28 december 2009 om 15:12
Hij is zeker niet voor een jaartje klaar.
Als er uit de bloedproef niets bijzonders komt en meneer besluit weer zelf te gaan eten moet hij volgende week onder narcose en worden zijn tanden weer schoongemaakt en getrokken.
Dat kost weer een berg.
Laat staan wat er nu gaat komen als er wel iets uit de proef komt of als hij zijn hongerstaking voort zet....
Ik kan het eigenlijk nu ook niet betalen. Maar ja, ik ga mijn kat echt niet een spuitje laten geven om geld.
Ik ben net drie weken naar Maleisie geweest dus het geld is even op.
Nou, dan maar dik rood staan voor een tijdje.
Als je een dier hebt, heb je er mijns inziens voor te zorgen.
Daarom kreeg ik vroeger geen pony van mijn moeder.
Omdat het zo duur zou zijn als ie wat zou krijgen....
Als er uit de bloedproef niets bijzonders komt en meneer besluit weer zelf te gaan eten moet hij volgende week onder narcose en worden zijn tanden weer schoongemaakt en getrokken.
Dat kost weer een berg.
Laat staan wat er nu gaat komen als er wel iets uit de proef komt of als hij zijn hongerstaking voort zet....
Ik kan het eigenlijk nu ook niet betalen. Maar ja, ik ga mijn kat echt niet een spuitje laten geven om geld.
Ik ben net drie weken naar Maleisie geweest dus het geld is even op.
Nou, dan maar dik rood staan voor een tijdje.
Als je een dier hebt, heb je er mijns inziens voor te zorgen.
Daarom kreeg ik vroeger geen pony van mijn moeder.
Omdat het zo duur zou zijn als ie wat zou krijgen....
maandag 28 december 2009 om 16:51
Ja die bedragen zijn echt pittig. En dan heb ik nog zo'n dierenarts die bij elk klein probleempje dieetvoer voorstelt. Toen ik net katten had trapte ik daar nog in maar inmiddels weet ik door rondshoppen dat er veel merken zijn die een stuk goedkoper hetzeflde doen.
Aan onze kat was ik, buiten de crematie, 860 euro kwijt, als ik hem nu op schoot zou hebben zou het me elke cent waard zijn geweest maar helaas, 860 euro om hem de laatste dagen vol met spuiten en infusen te laten doorleven.
Wel zuur hoor, arm beestje.
Ik heb nog drie katten rondlopen en daar heb ik me echt heilig bij voorgenomen het niet zo lang te rekken omdat ik goedgelovig op de dierenarts vertrouw. Maar ja, je wil ook zo graag die hoop koesteren dat het wel weer goed komt, dat je bij alles wat ze voorstellen denkt, nou ja, als dat dan misschien helpt.
Ik ben echt heel benieuwd hoe het verder gaat Neelie, en wat er uit dat bloedonderzoek komt. Is er al gedacht aan een scan? Zeker als het bloedonderzoek niets oplevert zou dat een idee zijn. Bij onze kat zat er ook niets in zijn bloed maar later bleek uit een scan dat er echt van alles mis was.
Aan onze kat was ik, buiten de crematie, 860 euro kwijt, als ik hem nu op schoot zou hebben zou het me elke cent waard zijn geweest maar helaas, 860 euro om hem de laatste dagen vol met spuiten en infusen te laten doorleven.
Wel zuur hoor, arm beestje.
Ik heb nog drie katten rondlopen en daar heb ik me echt heilig bij voorgenomen het niet zo lang te rekken omdat ik goedgelovig op de dierenarts vertrouw. Maar ja, je wil ook zo graag die hoop koesteren dat het wel weer goed komt, dat je bij alles wat ze voorstellen denkt, nou ja, als dat dan misschien helpt.
Ik ben echt heel benieuwd hoe het verder gaat Neelie, en wat er uit dat bloedonderzoek komt. Is er al gedacht aan een scan? Zeker als het bloedonderzoek niets oplevert zou dat een idee zijn. Bij onze kat zat er ook niets in zijn bloed maar later bleek uit een scan dat er echt van alles mis was.
maandag 28 december 2009 om 17:00
Och das naar ik heb ook een oude kat.Mijn vriendje al zolang bij me. Hij is nu twintig. Hij heeft een aantal weken geleden hetzelfde gehad weinig eten drinken en vooral veel slapen. Tot een aantal schok-aanvallen aan toe. Op dat punt at en dronk hij echt heel weinig.
Toch krabbelt hij nu weer op (voor zolang het duurt hoor) . Hij loopt ietwat scheef nu en eet en drinkt weer beter. We maken weer echt contact met hem en hij met ons. Hij oogt heel oud en heel moe maar niet met pijn.
Met onze dierenarts heb ik afgesproken niet met hem te slepen. Zoals mijn dieren-arts zei: "hij is op geef hem de ruimte daarin". Ik herken dus ook helemaal niet al die dierenarts verhalen van jullie eerlijk gezegd.
Toch heel veel sterkte ermee ik weet hoe je je voelt.
Toch krabbelt hij nu weer op (voor zolang het duurt hoor) . Hij loopt ietwat scheef nu en eet en drinkt weer beter. We maken weer echt contact met hem en hij met ons. Hij oogt heel oud en heel moe maar niet met pijn.
Met onze dierenarts heb ik afgesproken niet met hem te slepen. Zoals mijn dieren-arts zei: "hij is op geef hem de ruimte daarin". Ik herken dus ook helemaal niet al die dierenarts verhalen van jullie eerlijk gezegd.
Toch heel veel sterkte ermee ik weet hoe je je voelt.
maandag 28 december 2009 om 20:58
quote:[message=4753701,noline]neele schreef op 28 december
Daarom kreeg ik vroeger geen pony van mijn moeder.
Omdat het zo duur zou zijn als ie wat zou krijgen....
Oh Neele, nu moet ik wel harstikke om je lachen.
Nou ja je bent een hoop geld kwijt, maar je gevoel voor humor in ieder geval niet, nogmaals, sterkte meis.
Daarom kreeg ik vroeger geen pony van mijn moeder.
Omdat het zo duur zou zijn als ie wat zou krijgen....
Oh Neele, nu moet ik wel harstikke om je lachen.
Nou ja je bent een hoop geld kwijt, maar je gevoel voor humor in ieder geval niet, nogmaals, sterkte meis.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
maandag 28 december 2009 om 21:15
Ik voel me een beetje aangevallen door de laatste posting.
Als mijn kat "op " blijkt te zijn dan ga ik absoluut niet "met hem slepen".
Maar als je opa oud is en ziek wordt ga je toch ook eerst een arts consulteren voordat je besluit dat hij op is en dood mag gaan?
Ik vind dat ik niet te ver ga door eerst uit te zoeken wat mijn kat heeft voordat ik besluit dat hij "op"is.
En ook al eet hij niet, hij ligt weer spinnend op mijn schoot. Ik vind het weer een beetje verbetering.
Als mijn kat "op " blijkt te zijn dan ga ik absoluut niet "met hem slepen".
Maar als je opa oud is en ziek wordt ga je toch ook eerst een arts consulteren voordat je besluit dat hij op is en dood mag gaan?
Ik vind dat ik niet te ver ga door eerst uit te zoeken wat mijn kat heeft voordat ik besluit dat hij "op"is.
En ook al eet hij niet, hij ligt weer spinnend op mijn schoot. Ik vind het weer een beetje verbetering.
maandag 28 december 2009 om 21:19
quote:neele schreef op 28 december 2009 @ 21:15:
Ik voel me een beetje aangevallen door de laatste posting.
Als mijn kat "op " blijkt te zijn dan ga ik absoluut niet "met hem slepen".
Maar als je opa oud is en ziek wordt ga je toch ook eerst een arts consulteren voordat je besluit dat hij op is en dood mag gaan?
Ik vind dat ik niet te ver ga door eerst uit te zoeken wat mijn kat heeft voordat ik besluit dat hij "op"is.
En ook al eet hij niet, hij ligt weer spinnend op mijn schoot. Ik vind het weer een beetje verbetering.
Je hebt helemaal gelijk, Neele, natuurlijk neem je hem naar een dierenarts. Voor hetzelfde geld is het iets dat met een simpel kuurtje opgelost kan worden. Dat weet je alleen als je het laat onderzoeken.
Fijn dat jullie nu weer even een spin-moment hebben. Op dit ogenblik voelt hij zich blijkbaar fijn bij jou.
Ik voel me een beetje aangevallen door de laatste posting.
Als mijn kat "op " blijkt te zijn dan ga ik absoluut niet "met hem slepen".
Maar als je opa oud is en ziek wordt ga je toch ook eerst een arts consulteren voordat je besluit dat hij op is en dood mag gaan?
Ik vind dat ik niet te ver ga door eerst uit te zoeken wat mijn kat heeft voordat ik besluit dat hij "op"is.
En ook al eet hij niet, hij ligt weer spinnend op mijn schoot. Ik vind het weer een beetje verbetering.
Je hebt helemaal gelijk, Neele, natuurlijk neem je hem naar een dierenarts. Voor hetzelfde geld is het iets dat met een simpel kuurtje opgelost kan worden. Dat weet je alleen als je het laat onderzoeken.
Fijn dat jullie nu weer even een spin-moment hebben. Op dit ogenblik voelt hij zich blijkbaar fijn bij jou.
maandag 28 december 2009 om 21:32
ik herken het hoor.
De prijzen voor een dierenarts zijn schrikbarend duur. Ik krijg al de kriebels als ik denk aan de kosten die er nog komen gaan. Bij mij moeten de tanden ook nog getrokken worden, maar daar is mijn poezebeest nu te zwak voor. Bovendien is ook nog niet uitgesloten of ze wellicht stiekem toch niet terminaal is..
De enige nog-go is bij mij als ze daar zou moeten overnachten en/of elke keer weer een nieuw onderzoek naar dit of dat. dat arme beest.
hopelijk komt er idd wat concreets uit het bloedonderzoek van je katje. en fijn dat hij nu wat kan ontspannen bij je.
De prijzen voor een dierenarts zijn schrikbarend duur. Ik krijg al de kriebels als ik denk aan de kosten die er nog komen gaan. Bij mij moeten de tanden ook nog getrokken worden, maar daar is mijn poezebeest nu te zwak voor. Bovendien is ook nog niet uitgesloten of ze wellicht stiekem toch niet terminaal is..
De enige nog-go is bij mij als ze daar zou moeten overnachten en/of elke keer weer een nieuw onderzoek naar dit of dat. dat arme beest.
hopelijk komt er idd wat concreets uit het bloedonderzoek van je katje. en fijn dat hij nu wat kan ontspannen bij je.
dinsdag 29 december 2009 om 13:01
quote:neele schreef op 28 december 2009 @ 21:15:
Ik voel me een beetje aangevallen door de laatste posting.
Als mijn kat "op " blijkt te zijn dan ga ik absoluut niet "met hem slepen".
Maar als je opa oud is en ziek wordt ga je toch ook eerst een arts consulteren voordat je besluit dat hij op is en dood mag gaan?
Ik vind dat ik niet te ver ga door eerst uit te zoeken wat mijn kat heeft voordat ik besluit dat hij "op"is.
En ook al eet hij niet, hij ligt weer spinnend op mijn schoot. Ik vind het weer een beetje verbetering.Hoi Neele, ik vind dat je hartstikke gelijk hebt en hopelijk komt er meer duidelijkheid uit dat bloedonderzoek! En dat spinnend op schoot liggen is een goed teken, hij geniet nog van je gezelschap . Ik duim dat het goed komt.
Ik voel me een beetje aangevallen door de laatste posting.
Als mijn kat "op " blijkt te zijn dan ga ik absoluut niet "met hem slepen".
Maar als je opa oud is en ziek wordt ga je toch ook eerst een arts consulteren voordat je besluit dat hij op is en dood mag gaan?
Ik vind dat ik niet te ver ga door eerst uit te zoeken wat mijn kat heeft voordat ik besluit dat hij "op"is.
En ook al eet hij niet, hij ligt weer spinnend op mijn schoot. Ik vind het weer een beetje verbetering.Hoi Neele, ik vind dat je hartstikke gelijk hebt en hopelijk komt er meer duidelijkheid uit dat bloedonderzoek! En dat spinnend op schoot liggen is een goed teken, hij geniet nog van je gezelschap . Ik duim dat het goed komt.
dinsdag 29 december 2009 om 13:33
Oja, maar als je besluit in samenspraak met de dierenarts om niet te gaan slepen met een kat van 20 jaar, dat begrijp ik dan heel goed.
Maarja, Neelie zo oud is die van jouw nog niet, die van ons was 15 jaar, ongeveer dan, want ook uit het asiel. En dan hoor je van alle kanten van katten die boven de 20 jaar zijn en daardoor had ik echt zoiets van als we er maar genoeg energie (en geld) insteken dan trek ik hem er wel weer bovenop.
Achteraf hoor je dan ach wat een mooie leeftijd 15 jaar, maar dat is achteraf (ook wat ik op dat moment helemaal niet wilde horen).
Ik weet niet wat mijn kat het eerste jaar van zijn leven heeft meegemaakt, hij is zwervend gevonden en nou, zoals propjeman zegt 'het kaarsje is aan twee kanten opgebrand'. Hij liep als een hondje achter me aan, babbelde de oren van mijn hoofd, de andere katten slapen zo 18 uur per dag, maar hij niet, had het te druk met stalken
Het enige waar ik spijt van heb is niet het slepen maar dat ik hem de laatste week van zijn leven 3 nachten heb laten opnemen, dat vind ik echt jammer. Maar ik hoopte echt dat hij erover heen zou komen. Het is echt wijsheid achteraf om dan boos op mezelf te worden. Als ik er geen energie in had gestopt zou ik me verschrikkelijk schuldig voelen dat ik niet alles had geprobeerd.
Zucht, konden ze maar praten.
Maarja, Neelie zo oud is die van jouw nog niet, die van ons was 15 jaar, ongeveer dan, want ook uit het asiel. En dan hoor je van alle kanten van katten die boven de 20 jaar zijn en daardoor had ik echt zoiets van als we er maar genoeg energie (en geld) insteken dan trek ik hem er wel weer bovenop.
Achteraf hoor je dan ach wat een mooie leeftijd 15 jaar, maar dat is achteraf (ook wat ik op dat moment helemaal niet wilde horen).
Ik weet niet wat mijn kat het eerste jaar van zijn leven heeft meegemaakt, hij is zwervend gevonden en nou, zoals propjeman zegt 'het kaarsje is aan twee kanten opgebrand'. Hij liep als een hondje achter me aan, babbelde de oren van mijn hoofd, de andere katten slapen zo 18 uur per dag, maar hij niet, had het te druk met stalken
Het enige waar ik spijt van heb is niet het slepen maar dat ik hem de laatste week van zijn leven 3 nachten heb laten opnemen, dat vind ik echt jammer. Maar ik hoopte echt dat hij erover heen zou komen. Het is echt wijsheid achteraf om dan boos op mezelf te worden. Als ik er geen energie in had gestopt zou ik me verschrikkelijk schuldig voelen dat ik niet alles had geprobeerd.
Zucht, konden ze maar praten.
