Thuis
alle pijlers
Zorgen om kat.
dinsdag 29 maart 2022 om 09:34
Hoi allemaal,
Ik heb hier onder mijn oude nick wel vaker topics gehad over mijn kat en ik weet dat ik soms wat kan overdrijven en obsessief kan zijn over hem. Ik ben nogal neurotisch aangelegd.
Maar goed, ik heb dus een lieve kater van een jaar of 10 ( geschat want hij komt van straat ) en we wonen nu bijna twee jaar in ons appartementencomplex op de derde verdieping.
Omdat hij een buitenkat is laat ik hem zelf naar buiten beneden ( we wonen in een groene rustige omgeving ) en hij is meestal in de ochtend, middag en avond een paar uur buiten op pad. Al gaat hij zelden ver weg, hij zit meestal vlak bij de deur en loopt een klein rondje.
Vaak gaat hij met mijn buren mee naar binnen en vind ik hem boven aan de trap voor mijn voordeur.
Mijn buren hebben al eens geklaagd over hem ( al vinden anderen hem wel lief en aaien ze hem graag ) omdat hij met ze mee loopt en soms op de scooter voor de deur zit.
Het is voor mij al langer een stresspunt omdat ik me daardoor het verschoppelingetje van het gebouw voel. Alsof iedereen het over me heeft en de pest aan mij en die kat heeft.
We hebben een groot dakterras ( die ik deel met mijn naaste buuf ) en ik heb geprobeerd hem daar op te houden toen we hierheen verhuisden maar dat was helaas niet genoeg voor hem, hij wilde echt de hort op. Maar nu hij wat ouder wordt merk ik dat hij steeds korter buiten is ( ook met mooi weer ) en steeds meer ligt te slapen.
Vandaag komt hij binnen helemaal doorweekt, dus of hij is in het meer gevallen voor de deur of iemand heeft hem nat gegooid met een emmer water. Ik vind het sneu voor hem en merk dat ik er onrustig van word ( alweer ).
De angst dat er iets met hem gebeurd buiten word wel steeds groter ( vergiftiging of andere gekkigheid ) en ik wil het risico eigenlijk vermijden en hem weer binnen gaan houden en op het terras.
Maar hoe pak ik dat aan? Ik wil ook niet dat hij op mijn buuf haar spullen gaat zitten op het terras ( en dat kan want ze wil er geen afscheiding tussen zetten ivm de zon die ik anders blokkeer dus hij kan zo op haar stoel gaan liggen bijvoorbeeld.
De eerste negen maanden dat ik hem had is het trouwens een binnenkat geweest zonder enig probleem, hij sliep alleen veel en ik had constant het gevoel dat ik hem tekort deed.
Toen hij naar buiten mocht veranderde hij echt in een gelukkiger beest.
Ik weet even niet zo goed wat ik ermee moet, soms denk ik dat het beter is voor hem om hem lekker een huis te gunnen waar hij altijd zelf naar buiten kan maar ik ben zo aan hem gehecht dat ik hem echt niet kwijt wil. Een andere kat erbij zou ook kunnen maar geen idee of hij daar zin in heeft.
Ik stress gewoon nogal snel en baal echt van de situatie, dit huis is zo onhandig met een buitenkat en ik heb het gevoel dat ik alles verkeerd doe. Ik voel me daardoor ook zo niet welkom in mijn buurt, in de oude buurt liepen kat en ik nog wel een rondje in de avond maar dat durf ik hier niet eens meer. Veel te bang klachten te krijgen over hem. En ja ik weet dat ik niet normaal reageer, heb ook ASS en zit nu even hoog in mijn emotie.
Ik wil super graag in mei op vakantie maar vanwege de kat ga ik denk ik niet, ben al jaren niet geweest omdat ik geen van mijn buren vertrouw met hem.
Ik maak het mezelf erg moeilijk, ik weet het. Zit ook gewoon shit in mijn vel en dan is alles even teveel.
Iemand tips?
Ik heb hier onder mijn oude nick wel vaker topics gehad over mijn kat en ik weet dat ik soms wat kan overdrijven en obsessief kan zijn over hem. Ik ben nogal neurotisch aangelegd.
Maar goed, ik heb dus een lieve kater van een jaar of 10 ( geschat want hij komt van straat ) en we wonen nu bijna twee jaar in ons appartementencomplex op de derde verdieping.
Omdat hij een buitenkat is laat ik hem zelf naar buiten beneden ( we wonen in een groene rustige omgeving ) en hij is meestal in de ochtend, middag en avond een paar uur buiten op pad. Al gaat hij zelden ver weg, hij zit meestal vlak bij de deur en loopt een klein rondje.
Vaak gaat hij met mijn buren mee naar binnen en vind ik hem boven aan de trap voor mijn voordeur.
Mijn buren hebben al eens geklaagd over hem ( al vinden anderen hem wel lief en aaien ze hem graag ) omdat hij met ze mee loopt en soms op de scooter voor de deur zit.
Het is voor mij al langer een stresspunt omdat ik me daardoor het verschoppelingetje van het gebouw voel. Alsof iedereen het over me heeft en de pest aan mij en die kat heeft.
We hebben een groot dakterras ( die ik deel met mijn naaste buuf ) en ik heb geprobeerd hem daar op te houden toen we hierheen verhuisden maar dat was helaas niet genoeg voor hem, hij wilde echt de hort op. Maar nu hij wat ouder wordt merk ik dat hij steeds korter buiten is ( ook met mooi weer ) en steeds meer ligt te slapen.
Vandaag komt hij binnen helemaal doorweekt, dus of hij is in het meer gevallen voor de deur of iemand heeft hem nat gegooid met een emmer water. Ik vind het sneu voor hem en merk dat ik er onrustig van word ( alweer ).
De angst dat er iets met hem gebeurd buiten word wel steeds groter ( vergiftiging of andere gekkigheid ) en ik wil het risico eigenlijk vermijden en hem weer binnen gaan houden en op het terras.
Maar hoe pak ik dat aan? Ik wil ook niet dat hij op mijn buuf haar spullen gaat zitten op het terras ( en dat kan want ze wil er geen afscheiding tussen zetten ivm de zon die ik anders blokkeer dus hij kan zo op haar stoel gaan liggen bijvoorbeeld.
De eerste negen maanden dat ik hem had is het trouwens een binnenkat geweest zonder enig probleem, hij sliep alleen veel en ik had constant het gevoel dat ik hem tekort deed.
Toen hij naar buiten mocht veranderde hij echt in een gelukkiger beest.
Ik weet even niet zo goed wat ik ermee moet, soms denk ik dat het beter is voor hem om hem lekker een huis te gunnen waar hij altijd zelf naar buiten kan maar ik ben zo aan hem gehecht dat ik hem echt niet kwijt wil. Een andere kat erbij zou ook kunnen maar geen idee of hij daar zin in heeft.
Ik stress gewoon nogal snel en baal echt van de situatie, dit huis is zo onhandig met een buitenkat en ik heb het gevoel dat ik alles verkeerd doe. Ik voel me daardoor ook zo niet welkom in mijn buurt, in de oude buurt liepen kat en ik nog wel een rondje in de avond maar dat durf ik hier niet eens meer. Veel te bang klachten te krijgen over hem. En ja ik weet dat ik niet normaal reageer, heb ook ASS en zit nu even hoog in mijn emotie.
Ik wil super graag in mei op vakantie maar vanwege de kat ga ik denk ik niet, ben al jaren niet geweest omdat ik geen van mijn buren vertrouw met hem.
Ik maak het mezelf erg moeilijk, ik weet het. Zit ook gewoon shit in mijn vel en dan is alles even teveel.
Iemand tips?
donderdag 18 augustus 2022 om 17:54
Ik kan me voorstellen dat je gaat twijfelen of je een kat wel aankunt als het wat minder met je gaat of wanneer de obsessieve gedachten maar blijven komen. Maar ik lees in je posts inderdaad juist die grote liefde voor hem.
Ik heb een zware depressie doorgemaakt en ik dacht ook dat ik niet in staat was voor mijn katten te zorgen. De bakken werden verschoond en ze kregen voer en water, maar voor de rest van de tijd lagen ze samen met mij op bed.
Dankzij de juiste medicatie gaat het een stuk beter en ik ben weer helemaal gelukkig met mijn tweetal. Ik zou zeker goed nadenken over koppelen, vooral met een wat oudere kat en een baasje dat zichzelf helemaal gek kan denken. Ik vond de koppeling behoorlijk spannend en dan ging het bij mij nog vrij eenvoudig. Er hangt in het begin echt onheil in de lucht, geblaas, gesis, gegrom. Hier is het, zelfs met oudere kat, wel goed gekomen. De katten zijn geen dikke vrienden, ze gedogen elkaar.
Ik heb een zware depressie doorgemaakt en ik dacht ook dat ik niet in staat was voor mijn katten te zorgen. De bakken werden verschoond en ze kregen voer en water, maar voor de rest van de tijd lagen ze samen met mij op bed.
Dankzij de juiste medicatie gaat het een stuk beter en ik ben weer helemaal gelukkig met mijn tweetal. Ik zou zeker goed nadenken over koppelen, vooral met een wat oudere kat en een baasje dat zichzelf helemaal gek kan denken. Ik vond de koppeling behoorlijk spannend en dan ging het bij mij nog vrij eenvoudig. Er hangt in het begin echt onheil in de lucht, geblaas, gesis, gegrom. Hier is het, zelfs met oudere kat, wel goed gekomen. De katten zijn geen dikke vrienden, ze gedogen elkaar.
donderdag 18 augustus 2022 om 18:39
Ja klopt, ben sowieso erg obsessief van mezelf en twijfel vaak of ik iets wel of niet kan, of ik wel een leuk genoeg baasje ben voor hem. Of ik hem wel verdien.
Ik overweeg soms een extra kat omdat hij bij zijn vorige baasje een vriendinnetje had waar hij alles mee deed en hier op straat speelt hij ook graag met de dames poezen uit de buurt. Hij houdt echt niet van honden en heeft soms wel eens ruzie met de mannetjes katers als ze hem pushen maar over het algemeen is hij super lief en tolerant naar mensen op straat en andere dieren.
Ik ben gek op hem, maar vind het soms wel jammer dat hij geen schoot kat is en maar soms knuffels komt brengen. Ik zou wel een wat aanhankelijke kat willen, die lekker komt plakken op schoot.
Nu hij buiten nog interactie heeft met andere katten hoeft hij zeker geen maatje erbij voor binnen maar als ik buiten af pak van hem voel ik me wel soort van gepusht om het leuker binnen te maken, en denk dat hij het best leuk zou vinden een poes erbij.
Maaaar, dat is natuurlijk mijn eigen projectie. Ik wil ook liever geen vrouwtje erbij, zou liever een mannetje hebben vind katers veel leuker dan poezen.
Ideaal zou een oudere kat zijn die rustig is en lekker veel wil slapen en knuffelen.
Fijn dat het bij jou wel gelukt is, doen ze ook wel eens iets samen? spelen ofzo? Of is het echt elkaar negeren en meer niet. Wel jammer denk ik, maar ook fijn dat er geen ruzie is.
Het blijft een gedoe ja, katten koppelen, je weet nooit hoe het gaat. Ik heb ook geen extra kamer waar de nieuwe kat zich zou kunnen verstoppen.
Denk dat ik beter kan wachten tot mijn kat er niet meer is en dan een tweetal nemen. Vind het met binnenkatten altijd wel fijn om er meer dan een te hebben, zodat ze niet te lang alleen zijn als ik werk of weg ben.
Een leuk stel broertjes die super aanhankelijk zijn naar elkaar en naar mij. Zoiets.
Wel lief dat je katten bij je kwamen op bed toen je depressief was, hebben ze je er ook doorheen gesleept? Kan me voorstellen dat ze ook veel steun gegeven hebben aan je in die tijd. Mijn kat heeft me al door veel donkere tijden heen geholpen.
Gewoon door er te zijn, door me extra te knuffelen in de ochtend.
Ik overweeg soms een extra kat omdat hij bij zijn vorige baasje een vriendinnetje had waar hij alles mee deed en hier op straat speelt hij ook graag met de dames poezen uit de buurt. Hij houdt echt niet van honden en heeft soms wel eens ruzie met de mannetjes katers als ze hem pushen maar over het algemeen is hij super lief en tolerant naar mensen op straat en andere dieren.
Ik ben gek op hem, maar vind het soms wel jammer dat hij geen schoot kat is en maar soms knuffels komt brengen. Ik zou wel een wat aanhankelijke kat willen, die lekker komt plakken op schoot.
Nu hij buiten nog interactie heeft met andere katten hoeft hij zeker geen maatje erbij voor binnen maar als ik buiten af pak van hem voel ik me wel soort van gepusht om het leuker binnen te maken, en denk dat hij het best leuk zou vinden een poes erbij.
Maaaar, dat is natuurlijk mijn eigen projectie. Ik wil ook liever geen vrouwtje erbij, zou liever een mannetje hebben vind katers veel leuker dan poezen.
Ideaal zou een oudere kat zijn die rustig is en lekker veel wil slapen en knuffelen.
Fijn dat het bij jou wel gelukt is, doen ze ook wel eens iets samen? spelen ofzo? Of is het echt elkaar negeren en meer niet. Wel jammer denk ik, maar ook fijn dat er geen ruzie is.
Het blijft een gedoe ja, katten koppelen, je weet nooit hoe het gaat. Ik heb ook geen extra kamer waar de nieuwe kat zich zou kunnen verstoppen.
Denk dat ik beter kan wachten tot mijn kat er niet meer is en dan een tweetal nemen. Vind het met binnenkatten altijd wel fijn om er meer dan een te hebben, zodat ze niet te lang alleen zijn als ik werk of weg ben.
Een leuk stel broertjes die super aanhankelijk zijn naar elkaar en naar mij. Zoiets.
Wel lief dat je katten bij je kwamen op bed toen je depressief was, hebben ze je er ook doorheen gesleept? Kan me voorstellen dat ze ook veel steun gegeven hebben aan je in die tijd. Mijn kat heeft me al door veel donkere tijden heen geholpen.
Gewoon door er te zijn, door me extra te knuffelen in de ochtend.
donderdag 18 augustus 2022 om 19:07
Misschien kun je een tweede kat op proef nemen, als je kat zo goed reageert op andere katten. Het kan heel goed gaan tussen twee (gecastreerde) katers, maar het is altijd een gok.
Mijn katten liggen soms in de buurt van elkaar, maar nooit tegen elkaar aan. Als de poes toenadering zoekt tot de kater, krijgt ze een mep. Ze zijn allebei bejaard, de kater is 19 en de poes is 13. Een oudere kat vind ik wel een aanrader. Mocht je toch op zoek gaan naar een tweede kat, zou ik daaraan denken. Lekker rustig en oudere katten worden vaak aanhankelijker. Hier zijn ze allebei heel aanhankelijk, de kater ligt graag op schoot en de poes tegen me aan. Ik heb de kater in huis genomen toen hij 13 was, de poes was 9. Ze zijn allebei nog kerngezond.
Ik vond het heel lief dat ze al die tijd bij me gelegen hebben en dat gaf zeker steun. Nu komen ze alleen ‘s nachts nog in de slaapkamer, net als ik.
Mijn katten liggen soms in de buurt van elkaar, maar nooit tegen elkaar aan. Als de poes toenadering zoekt tot de kater, krijgt ze een mep. Ze zijn allebei bejaard, de kater is 19 en de poes is 13. Een oudere kat vind ik wel een aanrader. Mocht je toch op zoek gaan naar een tweede kat, zou ik daaraan denken. Lekker rustig en oudere katten worden vaak aanhankelijker. Hier zijn ze allebei heel aanhankelijk, de kater ligt graag op schoot en de poes tegen me aan. Ik heb de kater in huis genomen toen hij 13 was, de poes was 9. Ze zijn allebei nog kerngezond.
Ik vond het heel lief dat ze al die tijd bij me gelegen hebben en dat gaf zeker steun. Nu komen ze alleen ‘s nachts nog in de slaapkamer, net als ik.
vrijdag 19 augustus 2022 om 08:43
Ja dat zou kunnen, een kat op de proef nemen, maar vind dat eigenlijk wel sneu voor de kat als het dan niet zou lukken. Ik heb met mijn ex twee katers geadopteerd uit het asiel die elkaar niet kenden en dat ging prima samen. We hebben ze wel op dezelfde dag meegenomen toen dus het territorium was nog niet van een van de twee, dat is wel anders natuurlijk. Ze speelden graag samen, sliepen soms samen en soms hadden ze een beetje mot maar het viel mee. De kleine wilde altijd de grote een beetje plagen.
Ik heb al een andere kat gehad, bij mijn huidige kat, ook een katertje en dat ging op zich wel oke, ze zaten veel naast elkaar naar buiten te kijken. Mijn kat heeft een paar dagen lopen blazen maar daarna was het prima.
De enige reden waarom ik die kat toen terug gebracht heb was dat ik het te druk vond met hem in huis, hij was jong en wilde constant spelen en daar werd mijn kat onrustig van en ik ook. Toen hij weg was keerde de rust echt terug in huis.
Daarom hoef ik ook geen jonge kat. Een oudere kat of een echt oudje zou ik prima vinden en mijn kat denk ik ook.
Het was wel jammer dat die jonge weg moest want hij was erg aan mij gehecht en plakte de hele dag tegen me aan, zat lekker op schoot, precies wat ik wilde eigenlijk. Soms mis ik hem nog wel en steekt het wel dat mijn huidige kat alleen komt knuffelen als het hem uit komt. Hij is meestal de hele dag buiten met het mooie weer.
Wat meer aandacht zou ik wel leuk vinden. Maar ja, ik moet er nog maar even rustig over na denken, voorlopig is het net er nog niet dus komt het er sowieso niet van.
Ik neig erg naar niet doen en gewoon een setje katers nemen als hij er niet meer is.
Ik wil niet egoistisch zijn en zijn rustige oude dag verpesten.
Ik vind een oudere kat altijd een fijne optie, mijne is ook geadopteerd toen hij een jaar of 7 was ( geen idee hoe oud hij dus is ), ik vind dat rustige juist heerlijk en ik gun die oudjes in het asiel ook een fijn huisje. Liever dat dan een stel kittens, hoe schattig dat ook is. Dat drukke hoef ik niet zo.
Ik heb al een andere kat gehad, bij mijn huidige kat, ook een katertje en dat ging op zich wel oke, ze zaten veel naast elkaar naar buiten te kijken. Mijn kat heeft een paar dagen lopen blazen maar daarna was het prima.
De enige reden waarom ik die kat toen terug gebracht heb was dat ik het te druk vond met hem in huis, hij was jong en wilde constant spelen en daar werd mijn kat onrustig van en ik ook. Toen hij weg was keerde de rust echt terug in huis.
Daarom hoef ik ook geen jonge kat. Een oudere kat of een echt oudje zou ik prima vinden en mijn kat denk ik ook.
Het was wel jammer dat die jonge weg moest want hij was erg aan mij gehecht en plakte de hele dag tegen me aan, zat lekker op schoot, precies wat ik wilde eigenlijk. Soms mis ik hem nog wel en steekt het wel dat mijn huidige kat alleen komt knuffelen als het hem uit komt. Hij is meestal de hele dag buiten met het mooie weer.
Wat meer aandacht zou ik wel leuk vinden. Maar ja, ik moet er nog maar even rustig over na denken, voorlopig is het net er nog niet dus komt het er sowieso niet van.
Ik neig erg naar niet doen en gewoon een setje katers nemen als hij er niet meer is.
Ik wil niet egoistisch zijn en zijn rustige oude dag verpesten.
Ik vind een oudere kat altijd een fijne optie, mijne is ook geadopteerd toen hij een jaar of 7 was ( geen idee hoe oud hij dus is ), ik vind dat rustige juist heerlijk en ik gun die oudjes in het asiel ook een fijn huisje. Liever dat dan een stel kittens, hoe schattig dat ook is. Dat drukke hoef ik niet zo.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
